Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.517.2018.1.JG1
z 24 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2018 r. (data wpływu 2 października 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych po stronie Powiernika związanych z umową powiernictwa - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych po stronie Powiernika związanych z umową powiernictwa.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni (osoba fizyczna, dalej jako: Wnioskodawczyni, Powiernik) w 2018 r. zawarła umowę powiernictwa, na mocy której zobowiązała się:

1. nabyć udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w imieniu własnym, ale na rzecz Powierzającego (innej osoby fizycznej),
2. wykonywać uprawnienia majątkowe w imieniu własnym, ale na rzecz Powierzającego, każdorazowo według instrukcji Powierzającego,
3. wykonywać uprawnienia korporacyjne w imieniu własnym, ale na rzecz Powierzającego, każdorazowo według instrukcji Powierzającego, w tym - w zakresie udziałów nabytych zgodnie z umową - głosować na Walnych Zgromadzeniach spółki zgodnie ze wskazaniami Powierzającego,
4. w sytuacji przekształcenia w zamian za udziały objąć w spółce przekształconej właściwą ilość akcji tej spółki zgodnie z planem przekształcenia spółki i według instrukcji.
   
   

Ponadto Wnioskodawczyni zobowiązała się:

1. nie zbywać udziałów/akcji nabytych na rzecz Powierzającego w całości ani w części ani nie zaciągać takiego zobowiązania,
2. nie obciążać udziałów/akcji nabytych na rzecz Powierzającego w całości ani w części ani nie zaciągać takiego zobowiązania,
3. nie zawierać jakichkolwiek umów związanych z nabytymi na rzecz Powierzającego udziałami/akcjami,
4. nie odwoływać oraz nie ograniczać udzielonych zgodnie z umową pełnomocnictw oraz nie udzielać innych bez zgody Powierzającego,
5. nie dokonywać jakichkolwiek czynności związanych z ewentualnym umorzeniem udziałów/akcji.
   
   

Następnie Powierzający w wykonaniu umowy przekazał środki finansowe Powiernikowi niezbędne do nabycia udziałów przez Powiernika.

Pomimo formalnego nabycia i objęcia udziałów przez Powiernika, zgodnie z wolą stron umowy, to Powierzający był właścicielem udziałów.

Kolejno doszło do przekształcenia spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w spółkę akcyjną. Tym samym Powierzający stał się właścicielem akcji (w miejsce nabytych uprzednio udziałów w spółce). Akcje spółki zapisano na rachunku maklerskim należącym do Powiernika.

Powiernik zobowiązał się, że w przyszłości sprzeda akcje na rzecz osoby trzeciej wskazanej przez Powierzającego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w związku z realizacją postanowień Umowy oraz dalszych zobowiązań doszło lub dojdzie do powstania po stronie Powiernika przysporzenia majątkowego skutkującego powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a w szczególności, czy:

1. przekazanie Powiernikowi przez Powierzającego środków pieniężnych na objęcie udziałów/akcji w Spółce spowodowało powstanie po stronie Powiernika przysporzenia majątkowego skutkującego powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych,
2. objęcie udziałów/akcji w Spółce przez Powiernika w imieniu własnym, ale na rzecz Powierzającego spowodowało powstanie po stronie Powiernika przysporzenia majątkowego skutkującego powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych,
3. ewentualne otrzymanie przez Powiernika świadczeń związanych z posiadaniem Akcji, w szczególności dywidendy, które to świadczenia Powiernik niezwłocznie przekaże Powierzającemu jako osobie uprawnionej do ich otrzymania spowoduje powstanie po stronie Powiernika przysporzenia majątkowego skutkującego powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych,
4. zbycie akcji w Spółce na rzecz osoby trzeciej zgodnie z instrukcją Powierzającego, w imieniu Powiernika ale na rzecz Powierzającego, spowoduje powstanie po stronie Powiernika przysporzenia majątkowego skutkującego powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, w związku z realizacją postanowień umowy oraz dalszych zobowiązań nie doszło ani nie dojdzie do powstania po stronie Powiernika przysporzenia majątkowego skutkującego powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a zatem:

1. przekazanie Powiernikowi przez Powierzającego środków pieniężnych na nabycie udziałów/akcji w Spółce nie spowodowało powstania po stronie Powiernika przysporzenia majątkowego skutkującego powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych,
2. objęcie udziałów/akcji w Spółce przez Powiernika w imieniu własnym, ale na rzecz Powierzającego nie spowodowało powstania po stronie Powiernika przysporzenia majątkowego skutkującego powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych,
3. ewentualne otrzymanie przez Powiernika świadczeń związanych z posiadaniem udziałów/akcji, w szczególności dywidendy, które to świadczenia Powiernik niezwłocznie przekaże Powierzającemu jako osobie uprawnionej do ich otrzymania nie spowoduje powstania po stronie Powiernika przysporzenia majątkowego skutkującego powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych,
4. zbycie akcji w Spółce na rzecz osoby trzeciej zgodnie z instrukcją Powierzającego, w imieniu Powiernika ale na rzecz Powierzającego, nie spowoduje powstania po stronie Powiernika przysporzenia majątkowego skutkującego powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
   
   

Innymi słowy, wystąpienie powyższych zdarzeń jest dla Powiernika neutralne podatkowo na gruncie podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jak wynika z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14 - 15, art. 17 ust. 1 pkt 6,9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Katalog źródeł przychodów został określony w art. 10 ust. 1 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem, źródłami przychodów są:

1. stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta;
   
2. działalność wykonywana osobiście;
   
3. pozarolnicza działalność gospodarcza;
   
4. działy specjalne produkcji rolnej;
   
5. (uchylony);
   
6. najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą;
   
7. kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c;
   
8. odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
   
   1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
   2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
   3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
   4. innych rzeczy - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany;
   8a. działalność prowadzona przez zagraniczną spółkę kontrolowaną;
   
9. inne źródła.
   
   

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych.

Zgodnie z art. 19 ustawy przychodem z odpłatnego zbycia praw majątkowych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio. Wartość rynkową praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający.

Powszechnie uznaje się, że przychodem podatkowym może być jedynie przysporzenie majątkowe o charakterze trwałym, bezwarunkowym i definitywnym. Innymi słowy, przez przychód w rozumieniu omawianej ustawy należy rozumieć takie przysporzenie, które nie podlega zwrotowi (jest ostateczne i nieodwołalne) i którym podatnik może rozporządzać jak właściciel (przysporzenie ma faktycznie powiększać majątek podatnika).

Ze względu na specyfikę łączącego strony Umowy stosunku powiernictwa, realizacja przez Powiernika postanowień Umowy będzie dla niego neutralna podatkowo na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych. Jak już była o tym mowa, pomimo formalnego objęcia udziałów/akcji przez Powiernika, to Powierzający jest właściwym właścicielem udziałów/akcji i faktycznym Udziałowcem/Akcjonariuszem Spółki.

Żadne z przysporzeń majątkowych, które wystąpiły bądź wystąpią po stronie Powiernika w związku z realizacją postanowień Umowy nie ma charakteru definitywnego, a w konsekwencji nie może zostać uznane za przychód podatkowy w rozumieniu omawianej ustawy.

Otrzymanie od Powierzającego środków pieniężnych na objęcie udziałów/akcji w Spółce nie wiązało się z powstaniem po stronie Powiernika przychodu. W Umowie Powiernik zobowiązał się bowiem do nabycia udziałów/akcji w spółce, a następnie Powiernik zobowiązał się do przeniesienia akcji na rzecz Powierzającego lub sprzedaży akcji osobie trzeciej zgodnie z instrukcją Powierzającego. Środki pieniężne zapewnione od Powierzającego zostały przez Powiernika faktycznie przeznaczone na nabycie udziałów. Ze względu na powyższe należy uznać, że w omawianym przypadku po stronie Powiernika nie doszło do powstania definitywnego przysporzenia majątkowego. Środki zapewnione przez Powierzającego były środkami pieniężnymi przeznaczonymi na określony cel. W związku z powyższym fakt zapewnienia Powiernikowi środków pieniężnych przez Powierzającego, które to środki przeznaczone zostały przez Powiernika na nabycie udziałów/akcji zgodnie z zawartą Umową nie spowodowało powstania po stronie Powiernika przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Także objęcie udziałów/akcji w Spółce przez Powiernika działającego w imieniu własnym, lecz na rzecz Powierzającego nie wiązało się z powstaniem po stronie Powiernika przychodu. W wyniku objęcia udziałów/akcji w Spółce nie doszło bowiem do faktycznego powiększenia majątku Powiernika. Udziały/akcje zostały objęte przez Powiernika za środki finansowe Powierzającego.

Również w przypadku ewentualnego otrzymania przez Powiernika w przyszłości świadczeń związanych z posiadaniem akcji w Spółce (w tym związanych z ich zbyciem osobie trzeciej), po stronie Powiernika nie dojdzie do powstania przychodu, ponieważ Powiernik zobowiązany jest przekazać Powierzającemu wszystkie środki pieniężne związane z posiadaniem akcji (w tym związku z ich zbyciem). Jak wynika z postanowień Umowy, Powiernik bez zgody Powierzającego zobowiązał się nie zbywać udziałów/akcji nabytych na rzecz Powierzającego w całości ani w części ani nie zaciągać takiego zobowiązania.

W związku z powyższym otrzymanie przez Powiernika świadczeń związanych z posiadaniem udziałów/akcji w Spółce w imieniu własnym, lecz na rzecz Powierzającego nie wiąże się oraz nie będzie wiązało się z powstaniem po stronie Powiernika definitywnego przysporzenia majątkowego. Świadczenia otrzymywane przez Powiernika nie będą bowiem świadczeniami należnymi Powiernikowi. W konsekwencji ich otrzymanie nie doprowadzi do powstania po stronie Powiernika przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższa argumentacja znajduje odzwierciedlenie w interpretacjach organów podatkowych, których aktualna tendencja wskazuje na brak przysporzenia majątkowego po stronie Powiernika w sytuacji otrzymania jakichkolwiek świadczeń pieniężnych przez Powiernika ale na rzecz Powierzającego związanych z udziałami/akcjami (w tym z ich nabyciem, objęciem i zbyciem). Choć Wnioskodawczyni zdaje sobie sprawę z indywidualnego charakteru interpretacji, to ich przytoczenie jest istotne dla wzmocnienia stanowiska wyżej opisanego:

1. interpretacja indywidualna z dnia 8 września 2016 r. znak IBPB-1-1/4510-265/16-1/AM, wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, w której uznano za prawidłowe następujące stanowisko wnioskodawcy: „Jednak w związku z zawartą Umową powiernictwa rzeczywistym beneficjentem skutków zbycia udziałów w prawie do Lokali, Lokali oraz odpowiednio w Prawie do Nieruchomości nie będzie Powiernik, lecz Powierzająca, Wnioskodawca zobowiązany jest bowiem wydać Powierzającej nieodpłatnie wszystko co uzyskał z tytułu wykonywania Umów powiernictwa. W związku z powyższym Powiernik nie uzyskuje przychodu podatkowego z tytułu otrzymania środków pieniężnych na zakup nieruchomości w ramach Umowy Powierniczej oraz z tytułu udziału w konsorcjum i zbycia udziałów w prawie do Lokali, Lokali oraz odpowiednio Prawa do Nieruchomości, przychód ten uzyska Powierzająca, jako faktyczny beneficjent i to na niej będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób prawnych.
2. interpretacja indywidualna z dnia 30 kwietnia 2018 r. znak 0115-KDIT2-1/40U.46.2018.2.MT wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (Legalis),
3. interpretacja indywidualna z dnia 11 sierpnia 2017 r. znak 0111-KDIB2-3.4010.35.2017.2.AB wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, w której argumentowano: „Zauważyć należy, że do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, które stanowić będą trwałe przysporzenie majątkowe. Co do zasady więc, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów podlegających opodatkowaniu decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono majątek podatnika (takie którymi może rozporządzać jak właściciel). Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego Spółka akcyjna zawarła z osobą fizyczną umowę powiernictwa fiducjarnego. Przywołana umowa została zawarta na czas nieokreślony z możliwością jej wypowiedzenia z zachowaniem okresu wypowiedzenia, może zostać również rozwiązana na mocy porozumienia stron lub ze skutkiem natychmiastowym w przypadkach, o których mowa w umowie. Z tytułu wykonywania umowy powiernictwa Powiernikowi przysługuje wynagrodzenie od Powierzającego. W ramach zawartej umowy Spółka (Powierzający) zleciła, a Powiernik zobowiązał się do nabycia w imieniu własnym, lecz na rzecz Powierzającego, akcji spółki giełdowej. Powiernik nabył ww. akcje wykorzystując na ten cel środki pieniężne przekazane przez Powierzającego. Na podstawie zawartej umowy powierniczej własności akcji zostanie nieodpłatne przeniesiona przez Powiernika na Powierzającego. (...) W odniesieniu do czynności nieodpłatnego przeniesienia przez Powiernika na rzecz Powierzającego własności akcji, należy wyjaśnić, że wprawdzie podmiotem, który formalnie nabył akcie jest Powiernik, ale zgodnie z umową powiernictwa właścicielem akcji jest Powierzający. W ramach tego przeniesienia następuje faktycznie otrzymanie przez Powierzającego swoich własnych udziałów. Innymi słowy przeniesienie przez Powiernika na Powierzającego własności akcji w spółce giełdowej będzie immanentną cechą łączącego ich stosunku prawnego, a nie niezależnym samoistnym świadczeniem, które skutkowałoby przysporzeniem majątkowym. Podsumowując, skoro nieodpłatne przekazanie Powierzającemu akcji nabytych przez Powiernika nastąpi w wykonaniu zobowiązania wynikającego z wcześniej zawartej umowy powiernictwa, czynność tą należy uznać za neutralną podatkowo dla Powierzającego, jak i Powiernika. ”
4. Interpretacja indywidualna z dnia 15 września 2016 r. znak IBPB-2-2/4511-673/16-1/HS, wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, w której organ uznał za prawidłowe następujące stwierdzenia wnioskodawcy: „Dla celów podatkowych sprzedaż udziałów przez powiernika w jego imieniu, ale na rzecz powierzającego należałoby ocenić, jako skutkującą zmianami w majątku powierzającego (a nie powiernika). Tym samym konsekwencje podatkowe należałoby rozpoznać po stronie powierzającego, który zostałby opodatkowany z tytułu tej sprzedaży na zasadach ogólnych art. 17 ust. 1 pkt 6 i art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przychodem powierzającego byłaby cena sprzedaży, natomiast kosztem uzyskania przychodu wydatki na nabycie lub objęcie udziałów w Spółce (tj. środki przekazane powiernikowi na nabycie udziałów w Spółce). W ocenie Wnioskodawcy, wypłatę dywidendy przez Spółkę, której udziały posiada w danym momencie powiernik, należy interpretować według analogicznych zasad. Taki wniosek potwierdza sposób podjęcia decyzji o wypłacie dywidendy. Choć uprawnionym w sposób formalny do oddania głosu z posiadanych udziałów w spółce za lub przeciw wypłacie dywidendy jest Wnioskodawca - powiernik - jako formalny udziałowiec spółki, to jednak ze względu na zapisy Umowy jest on zobowiązany do wykonywania zaleceń powierzającego. Tym samym to powierzający de facto decyduje o podziale zysku i wypłacie dywidendy, nie zaś powiernik, który jedynie przekazuje w sposób formalny wolę powierzającego. Zatem wprawdzie podmiotem, który uzyskuje formalnie dywidendę od Spółki jest Wnioskodawca - powiernik, ale zgodnie z Umową dywidenda ta powinna zostać niezwłocznie przekazana powierzającemu. Przysporzenie majątkowe z tytułu dywidendy następuje więc po stronie powierzającego, a nie po stronie Wnioskodawcy - powiernika. W konsekwencji, skutki podatkowe wypłaty dywidendy należy również rozpoznawać wyłącznie po stronie powierzającego, a nie po stronie Wnioskodawcy - powiernika. W opinii Wnioskodawcy, wypłacenie przez Spółkę dywidendy na ręce Wnioskodawcy - powiernika i przekazanie jej następnie powierzającemu lub też wypłata dywidendy bezpośrednio powierzającemu w ramach wykonania Umowy powiernictwa nie wykazuje żadnych różnic z podatkowego punktu widzenia, w porównaniu do zapłaty ceny, wynikającej z umowy sprzedaży, a następnie przekazania środków przez powiernika powierzającemu w ramach wykonania Umowy. W obu przypadkach przekazanie środków pieniężnych, choć dokonane przez pośrednika (Wnioskodawcę - powiernika), następuje ostatecznie do rąk powierzającego.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawczynię interpretacji indywidualnych wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych i sądów, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego i nie mają mocy powszechnie obowiązującej.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie ich zaistnienia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.