Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-1.4011.383.2018.1.AMN
z 23 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2018 r. (data wpływu 5 października 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych opłacenia pracownikom abonamentów medycznych w części dotyczącej:

• przychodów – jest nieprawidłowe,
• obowiązków płatnika – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 5 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych opłacenia pracownikom abonamentów medycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zatrudnia pracowników na podstawie umowy o pracę. Wnioskodawca zawarł umowę o świadczenie usług medycznych (dalej: „Umowa”) z M. sp. z o.o. (dalej: „Usługodawca”), na mocy której dokonuje zakupu abonamentów medycznych dla swoich pracowników. Pracownicy dopłacają do pakietu medycznego 1 zł do części indywidualnej lub 3 zł do części rodzinnej, w zależności od pakietu na podstawie regulaminu wynagrodzenia. Pracownicy Wnioskodawcy otrzymują możliwość wyboru rodzaju abonamentu medycznego, tj. mogą zdecydować się na wybór pakietu indywidualnego lub rodzinnego.

Abonamenty medyczne zakupione przez Wnioskodawcę mają charakter kompleksowy i zawierają zarówno świadczenia, których finansowanie można uznać za obowiązek pracodawcy, jak też świadczenia niespełniające tego kryterium. Usługodawca dokonuje podziału ceny każdego wykupionego abonamentu medycznego na części:

1. Medycyna Pracy – w skład której wchodzą koszty badań, o których mowa w art. 229 § 1, 2 i 5 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 2018 r., poz. 917, z późn. zm.; dalej: „Kodeks pracy”) (wstępne, okresowe, kontrolne, końcowe), a także sanitarno-epidemiologiczne, lotnicze, kolejowe, dla pracowników z bronią itp. Część ta obejmuje również koszty związane ze świadczeniami na rzecz pracodawcy określonymi w ustawie z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy (Dz. U. z 2018 r., poz. 1155, z późn. zm.; dalej: „Ustawa o służbie medycyny pracy”) m.in. wizytacja stanowisk pracy, udział lekarza w komisji BHP itp.;
2. Profilaktyka – w skład której wchodzą inne koszty profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami, niezbędnej z uwagi na warunki pracy, o których mowa w art. 229 § 6 Kodeksu pracy, w tym świadczenia przewidziane w art. 6 ust. 1 Ustawy o służbie medycyny pracy, a nie ujęte w części Medycyna Pracy,
3. Część Indywidualna – w skład której wchodzą pozostałe koszty opieki zdrowotnej na rzecz pracownika.
4. Część Rodzinna – w skład której wchodzą koszty opieki zdrowotnej na rzecz członków rodziny pracownika.
   
   

Pakiet indywidualny i pakiet rodzinny abonamentu medycznego obejmuje swoim zakresem część związaną z Medycyną Pracy, Profilaktyką oraz Częścią Indywidualną. Jeżeli pracownik zdecyduje się na wybór pakietu rodzinnego dodatkowo obejmuje on Część Rodzinną.

Faktury wystawiane przez Usługodawcę na rzecz Wnioskodawcy zawierają wyszczególnione pozycje wskazujące procentowy udział wymienionych powyżej części (Medycyna Pracy, Profilaktyka, Część Indywidualna, Część Rodzinna) w cenie nabytego abonamentu medycznego. Usługodawca wylicza udział poszczególnych ww. części abonamentu medycznego w sposób zindywidualizowany, odrębnie dla każdego klienta Usługodawcy i abonamentu medycznego. Podstawą tego wyliczenia jest analiza zakresu świadczeń zawartych w abonamencie medycznym oraz specyfiki danego klienta, w tym m.in. narażenia zawodowe, jakim podlegają pracownicy klienta oraz inne specyficzne uwarunkowania dotyczące danego klienta. Dokonując wyliczeń Usługodawca korzysta z wiedzy i wieloletniego doświadczenia w zakresie organizacji i dostarczania świadczeń zdrowotnych oraz zgromadzonych danych statystycznych o korzystaniu ze świadczeń i ich kosztach. Powyższe kryteria i posiadane dane pozwalają Usługodawcy na oszacowanie potencjalnych kosztów opieki i ustalenie udziału poszczególnych jej części w najlepszy możliwy w danym momencie sposób. Niezależnie od tego wyliczenie Usługodawcy stanowi propozycję i to od klienta Usługodawcy zależy czy zgodzi się na zaproponowany przez Usługodawcę podział ceny na części abonamentu medycznego czy też zaproponuje Usługodawcy własny podział ceny.

Wnioskodawca akceptuje zaproponowany mu przez Usługodawcę procentowy udział każdej z części (Medycyna Pracy, Profilaktyka, Część Indywidualna, Część Rodzinna) w cenie poszczególnych nabywanych dla pracowników abonamentów medycznych.

Dotychczas Wnioskodawca uznawał koszty nabywanych abonamentów medycznych w części dotyczącej Części Rodzinnej, Części Indywidualnej oraz Profilaktyki za podlegający opodatkowaniu PIT dochód swoich pracowników, a w części dotyczącej Medycyny Pracy za wolny od PIT. Wnioskodawca, w związku z faktem pełnienia przez niego roli płatnika zobowiązanego do obliczania pobierania w ciągu roku zaliczek na PIT od pracowników, powziął wątpliwości związane z zasadnością obliczania i pobierania zaliczek na PIT od wartości abonamentów medycznych na rzecz pracowników w części Profilaktyka.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wartość opłacanych przez Wnioskodawcę abonamentów medycznych – w zakresie procentowo określonej na fakturze od Usługodawcy części pn. Profilaktyka – jest dla pracowników Wnioskodawcy wolna od PIT i Wnioskodawca jako płatnik nie jest zobowiązany do obliczania i pobierana od tej części zaliczki na PIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, abonamenty medyczne opłacane przez Wnioskodawcę – w zakresie procentowo określonej na fakturze od Usługodawcy części pn. Profilaktyka – stanowią dla pracowników Wnioskodawcy świadczenia wolne od PIT, a Wnioskodawca jako płatnik nie ma obowiązku obliczania i pobierania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od części Profilaktyka abonamentu medycznego.

Zgodnie z art. 31 Ustawy PIT zakłady pracy są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku pracy.

Stosownie do art. 12 ust. 1 Ustawy PIT, za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty przez ustawodawcę zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodu zostały jedynie określone przykładowo, a katalog ten należy uznawać za otwarty.

Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych – w rozumieniu art. 12 ust. 1 Ustawy PIT – są zatem wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące powstaniem u podatnika przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym, chyba że korzystają one ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 Ustawy PIT.

Przywołany powyżej art. 21 ustawy PIT wskazuje natomiast w ust. 1 punkt 11, że wolne od podatku dochodowego są świadczenia, do których zapewnienia pracodawca jest zobowiązany na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

Zgodnie z art. 229 § 6 Kodeksu pracy (znajdującym się w dziale dziesiątym Kodeksu pracy pt. Bezpieczeństwo i higiena pracy) wstępne, okresowe i kontrolne badania lekarskie są przeprowadzane na koszt pracodawcy, a koszty profilaktycznej opieki zdrowotnej pracowników niezbędnej z uwagi na warunki pracy również są ponoszone przez pracodawcę.

Wnioskodawca jako pracodawca – w myśl powyższego przepisu – jest zobowiązany przeprowadzić badania lekarskie swoich pracowników oraz ponieść koszty profilaktycznej opieki zdrowotnej pracowników niezbędnej z uwagi na warunki pracy. W konsekwencji wartość opłaconego przez Spółkę na rzecz pracowników świadczenia w postaci abonamentu medycznego - w części dotyczącej profilaktycznej opieki zdrowotnej pracowników niezbędnej z uwagi na warunki pracy - będzie wolna od PIT.

Co więcej, obowiązek objęcia profilaktyczną opieką zdrowotną pracowników nakłada na Spółkę także Ustawa o służbie medycyny pracy (art. 5 ust. 2 pkt 1 tej ustawy). Zgodnie z art. 4 pkt 1 tej ustawy przez profilaktyczną opiekę zdrowotną należy rozumieć ogół działań zapobiegających powstawaniu i szerzeniu się niekorzystnych skutków zdrowotnych, które w sposób bezpośredni lub pośredni mają związek z warunkami albo charakterem pracy.

Odnosząc przytoczone powyżej przepisy do przestawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego należy wskazać, że wartość zapewnianych pracownikom przez Wnioskodawcę abonamentów medycznych – w części Profilaktyka – jest dla pracowników wolna od PIT z uwagi na to, że Wnioskodawca jako pracodawca na podstawie Kodeksu pracy oraz Ustawy o służbie medycyny pracy ma obowiązek ponoszenia kosztów profilaktycznej opieki zdrowotnej pracowników niezbędnej z uwagi na warunki pracy.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 27 stycznia 2017 r. (nr 2461-IBPB.2-2.4511.1042.2016.1.MK), w której potwierdzone zostało stanowisko podatnika, że: ,, ... opłacanie przez pracodawcę kosztów obowiązkowej opieki z zakresu medycyny pracy nie powoduje u pracowników powstania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie bowiem z art. 229 § 6 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeksu pracy (Dz. U. z 2016 r., poz. 1666, z późn. zm.) – wstępne, okresowe i kontrolne badania lekarskie są przeprowadzane na koszt pracodawcy. Ponadto gdy pracodawca ponosi inne koszty profilaktycznej opieki zdrowotnej pracowników, niezbędnej z uwagi na warunki pracy, wartość tego rodzaju świadczeń, otrzymanych przez pracownika od pracodawcy, również nie stanowi jego przychodu w rozumieniu przepisów ustawy”.

Wnioskodawca chce podkreślić, że tożsamy punkt widzenia prezentowany był także w innych pismach wydawanych przez organy podatkowe. Przykładowo:

• Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 29 czerwca 2015 r. (znak: ILPB1/4511-1-494/15-4/AMN) wyraził pogląd, że: „ ... wartość wykupionych przez Spółkę pakietów usług medycznych, na które składają się świadczeniu zdrowotne z zakresu medycyny pracy i profilaktyki zdrowotnej związanej ze środowiskiem pracy obejmujące m.in. badania wstępne, kontrolne oraz okresowe pracowników, nie stanowi dla pracowników nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”.
• Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 14 kwietnia 2015 r. (znak: IBPBII/1/45l1-29/15/MK) zaaprobował stanowisko przedstawione przez podatnika, w myśl którego wartość innych kosztów profilaktycznej opieki zdrowotnej pracowników (niezbędnej z uwagi na warunki pracy) otrzymanych przez pracownika od pracodawcy nie stanowi przychodu w rozumieniu przepisów Ustawy PIT.
  
  

Jak zostało to przedstawione przez Wnioskodawcę otrzymywane przez niego faktury zawierają wyszczególnione pozycje wskazujące procentowy udział części (Medycyna Pracy, Profilaktyka, Część Indywidualna, Część Rodzinna) w cenie nabytego abonamentu medycznego. W ocenie Spółki dane te należy uznać za najbardziej wiarygodne ze względu na fakt, iż są one przygotowywane przez podmiot specjalizujący się w działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług medycznych, który wylicza je w oparciu o wiedzę i wieloletnie doświadczenie w zakresie organizacji i dostarczania świadczeń zdrowotnych oraz zgromadzonych danych statystycznych o korzystaniu ze świadczeń i ich kosztach.

W konsekwencji powyższego na Wnioskodawcy jako płatniku – w odniesieniu do wartości opłacanych na rzecz pracowników abonamentów medycznych w części Profilaktyka – nie ciąży obowiązek obliczania i poboru zaliczek na PIT zgodnie z art. 31 Ustawy PIT.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, abonamenty medyczne dla pracowników opłacane przez Wnioskodawcę – w zakresie procentowo określonego udziału części Profilaktyka – stanowią dla pracowników Wnioskodawcy świadczenia wolne od PIT, a Wnioskodawca jako płatnik nie ma obowiązku obliczania i pobierania zaliczek na PIT od części Profilaktyka tych abonamentów medycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w zakresie skutków podatkowych opłacenia pracownikom abonamentów medycznych w części dotyczącej:

• przychodów – jest nieprawidłowe,
• obowiązków płatnika – jest prawidłowe.
  
  

Zgodnie z przepisem art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Stosownie do treści art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

W myśl art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 cytowanej ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie między innymi – w pkt 1 – wymienia się: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracę nakładczą, emeryturę lub rentę.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 powołanej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jak wynika z postanowień art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b.

Przy czym art. 11 ust. 2a pkt 2 ww. ustawy stanowi, że wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się – jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu.

W myśl art. 11 ust. 2b cytowanej ustawy, jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

W rozpatrywanej sprawie Zainteresowany powziął wątpliwość, czy wartość opłacanych przez Wnioskodawcę abonamentów medycznych – w zakresie procentowo określonej na fakturze od Usługodawcy części pn. Profilaktyka – jest dla pracowników Wnioskodawcy wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych i czy Zainteresowany jako płatnik nie jest zobowiązany do obliczania i pobierana od tej części zaliczki na podatek dochodowy.

Z informacji zawartych we wniosku wynika że Wnioskodawca dokonuje zakupu abonamentów medycznych dla swoich pracowników. Abonamenty medyczne zakupione przez Wnioskodawcę mają charakter kompleksowy i zawierają zarówno świadczenia, których finansowanie można uznać za obowiązek pracodawcy, jak też świadczenia niespełniające tego kryterium. Usługodawca dokonuje podziału ceny każdego wykupionego abonamentu medycznego na części:

1. Medycyna Pracy – w skład której wchodzą koszty badań, o których mowa w art. 229 § 1, 2 i 5 ustawy Kodeks pracy (wstępne, okresowe, kontrolne, końcowe), a także sanitarno-epidemiologiczne, lotnicze, kolejowe, dla pracowników z bronią itp. oraz koszty związane ze świadczeniami na rzecz pracodawcy określonymi w ustawie o służbie medycyny pracy, tj. m.in. wizytacja stanowisk pracy, udział lekarza w komisji BHP itp.;
2. Profilaktyka – w skład której wchodzą inne koszty profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami, niezbędnej z uwagi na warunki pracy, o których mowa w art. 229 § 6 Kodeksu pracy, w tym świadczenia przewidziane w art. 6 ust. 1 Ustawy o służbie medycyny pracy, a nie ujęte w części Medycyna Pracy,
3. Część Indywidualna – w skład której wchodzą pozostałe koszty opieki zdrowotnej na rzecz pracownika.
4. Część Rodzinna – w skład której wchodzą koszty opieki zdrowotnej na rzecz członków rodziny pracownika.
   
   

Faktury wystawiane przez Usługodawcę na rzecz Wnioskodawcy zawierają wyszczególnione pozycje wskazujące procentowy udział wymienionych powyżej części w cenie nabytego abonamentu medycznego. Usługodawca wylicza udział poszczególnych ww. części abonamentu medycznego w sposób zindywidualizowany, odrębnie dla każdego klienta Usługodawcy i abonamentu medycznego.

Zgodnie z art. 229 § 6 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 2018 r., poz. 917, z późn. zm.), wstępne, okresowe i kontrolne badania lekarskie są przeprowadzane na koszt pracodawcy. Pracodawca ponosi ponadto inne koszty profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami, niezbędnej z uwagi na warunki pracy.

Stosownie do treści art. 207 § 2 pkt 3 ustawy Kodeks pracy, pracodawca jest obowiązany chronić zdrowie i życie pracowników przez zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy przy odpowiednim wykorzystaniu osiągnięć nauki i techniki. W szczególności pracodawca jest obowiązany reagować na potrzeby w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa i higieny pracy oraz dostosowywać środki podejmowane w celu doskonalenia istniejącego poziomu ochrony zdrowia i życia pracowników, biorąc pod uwagę zmieniające się warunki wykonywania pracy.

Z przepisów tej ustawy wynika także obowiązek zapewnienia pracownikom profilaktycznej ochrony zdrowia niezbędnej z uwagi na warunki wykonywania pracy i czynniki występujące w środowisku pracy w związku z wykonywanymi pracami (procesami pracy).

W myśl art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy (Dz. U. z 2018 r., poz. 1155, z późn. zm.), służba medycyny pracy jest właściwa do realizowania zadań z zakresu:

1. ograniczania szkodliwego wpływu pracy na zdrowie, w szczególności przez:
   1. współdziałanie z pracodawcą w procesach rozpoznawania i oceny czynników występujących w środowisku pracy oraz sposobów wykonywania pracy mogących mieć ujemny wpływ na zdrowie,
   2. współdziałanie z pracodawcą w procesach rozpoznawania i oceny ryzyka zawodowego w środowisku pracy oraz informowanie pracodawców i pracujących o możliwości wystąpienia niekorzystnych skutków zdrowotnych będących jego następstwem,
   3. udzielanie pracodawcom i pracującym porad w zakresie organizacji pracy, ergonomii, fizjologii i psychologii pracy;
2. sprawowania profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracującymi, w szczególności przez:
   1. wykonywanie badań wstępnych, okresowych i kontrolnych przewidzianych w Kodeksie pracy,
   2. orzecznictwo lekarskie do celów przewidzianych w Kodeksie pracy i w przepisach wydanych na jego podstawie,
   3. ocenę możliwości wykonywania pracy lub pobierania nauki uwzględniającą stan zdrowia i zagrożenia występujące w miejscu pracy lub nauki,
   4. prowadzenie działalności konsultacyjnej, diagnostycznej i orzeczniczej w zakresie patologii zawodowej,
   5. prowadzenie czynnego poradnictwa w stosunku do chorych na choroby zawodowe lub inne choroby związane z wykonywaną pracą,
   6. wykonywanie szczepień ochronnych, o których mowa w art. 20 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. z 2018 r. poz. 151),
   7. monitorowanie stanu zdrowia osób pracujących zaliczanych do grup szczególnego ryzyka, a zwłaszcza osób wykonujących pracę w warunkach przekroczenia normatywów higienicznych, młodocianych, niepełnosprawnych oraz kobiet w wieku rozrodczym i ciężarnych,
   8. wykonywanie badań umożliwiających wczesną diagnostykę chorób zawodowych i innych chorób związanych z wykonywaną pracą;
3. prowadzenia ambulatoryjnej rehabilitacji leczniczej, uzasadnionej stwierdzoną patologią zawodową;
4. organizowania i udzielania pierwszej pomocy medycznej w nagłych zachorowaniach i wypadkach, które wystąpiły w miejscu pracy, służby lub pobierania nauki;
5. inicjowania i realizowania promocji zdrowia, a zwłaszcza profilaktycznych programów prozdrowotnych, wynikających z oceny stanu zdrowia pracujących;
6. inicjowania działań pracodawców na rzecz ochrony zdrowia pracowników i udzielania pomocy w ich realizacji, a w szczególności w zakresie:
   1. informowania pracowników o zasadach zmniejszania ryzyka zawodowego,
   2. wdrażania zasad profilaktyki zdrowotnej u pracowników należących do grup szczególnego ryzyka,
   3. tworzenia warunków do prowadzenia rehabilitacji zawodowej,
   4. wdrażania programów promocji zdrowia,
   5. organizowania pierwszej pomocy przedmedycznej;
7. prowadzenia analiz stanu zdrowia pracowników, a zwłaszcza występowania chorób zawodowych i ich przyczyn oraz przyczyn wypadków przy pracy;
8. gromadzenia, przechowywania i przetwarzania informacji o narażeniu zawodowym, ryzyku zawodowym i stanie zdrowia osób objętych profilaktyczną opieką zdrowotną.
   
   

Należy podkreślić, że wartość tego rodzaju świadczeń otrzymanych przez pracownika od pracodawcy nie stanowi przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stąd, w przypadku zakupu przez pracodawcę usług polegających na wykonaniu wstępnych, okresowych i kontrolnych badań lekarskich oraz poniesienia kosztów profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami, niezbędnej z uwagi na warunki pracy, wartość tego rodzaju świadczeń nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze informacje przedstawione we wniosku oraz powołane przepisy stwierdzić należy, że wartość opłacanych przez Wnioskodawcę abonamentów medycznych – w zakresie procentowo określonej na fakturze od Usługodawcy części pn. Profilaktyka – nie stanowi przychodu pracownika, a tym samym podstawy do naliczenia podatku dochodowego. W konsekwencji na Wnioskodawcy jako płatniku nie ciążą obowiązki płatnika w związku z opłaceniem pracownikom abonamentów medycznych w części pn. Profilaktyka.

Natomiast zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

Na mocy cytowanego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy, zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych są przychody z tytułu otrzymania określonych w tym przepisie świadczeń oraz ekwiwalentów za te świadczenia.

W rozpatrywanej sprawie po stronie pracowników nie powstaje przychód w związku z opłaceniem przez pracodawcę abonamentów medycznych w zakresie procentowo określonej na fakturze od Usługodawcy części pn. Profilaktyka, tym samym, zwolnienie określone w art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie ma zastosowania w niniejszej sprawie.

Z uwagi na fakt, że Zainteresowany wskazał w opisie własnego stanowiska, że jego zdaniem abonamenty medyczne opłacane przez Wnioskodawcę – w zakresie procentowo określonej na fakturze od Usługodawcy części pn. Profilaktyka – stanowią dla pracowników Wnioskodawcy świadczenia wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych oraz powołał art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowisko Wnioskodawcy w tej części należało uznać za nieprawidłowe.

Natomiast stanowisko Zainteresowanego, zgodnie z którym Wnioskodawca jako płatnik nie ma obowiązku obliczania i pobierania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od części Profilaktyka abonamentu medycznego, jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism urzędowych co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.