Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.572.2018.2.JP
z 19 października 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, który wpłynął 19 lipca 2018 r., uzupełnionym pismem z dnia 4 września 2018 r. (data wpływu 10 września 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku wystawienia faktury VAT w związku z otrzymaniem płatności w ramach dofinansowania projektu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku wystawienia faktury VAT w związku z otrzymaniem płatności w ramach dofinansowania projektu.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 4 września 2018 r. (data wpływu 10 września 2018 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 28 sierpnia 2018 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.572.2018.1.JP.

We wniosku, uzupełnionym pismem z dnia 10 września 2018 r., przedstawiono następujący stan faktyczny:

I Spółka Akcyjna (dalej: „Spółka”), zarejestrowana jako podatnik VAT czynny, zawarła z W (dalej: „W”) umowę konsorcjum w celu realizacji projektu badawczo-rozwojowego „Pierwsze na świecie polskie inteligentne zintegrowane multiprojektory wielofunkcyjne zapewniające poprawę bezpieczeństwa w transporcie kolejowym i drogowym” (dalej: „Projekt”). Projekt realizowany jest wspólnie przez Spółkę i W na podstawie Umowy Konsorcjum z dnia 26 lipca 2016 r. (dalej: „Umowa Konsorcjum”) przy współfinansowaniu ze strony Narodowego Centrum Badań i Rozwoju (dalej: „NCBiR”) uzyskanym w ramach Priorytetu IV Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój 2014-2020. Żaden z podmiotów uczestniczących w Projekcie nie działa w charakterze zleceniodawcy.

Podpisanie Umowy Konsorcjum było niezbędne do uzyskania współfinansowania z NCBiR, gdyż jak wynika z § 4 ust. 1 regulaminu przeprowadzania konkursu w ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój 2014-2020, Priorytet IV: Zwiększenie potencjału naukowo- badawczego (Konkurs …; dalej: „Regulamin”) do konkursu może przystąpić wyłącznie konsorcjum, w którego skład wchodzi co najmniej jedna jednostka naukowa (w przedmiotowym stanie faktycznym – W.) i co najmniej jedno przedsiębiorstwo (w przedmiotowym stanie faktycznym – Spółka). Zgodnie z § 4 ust. 3 Regulaminu rolę lidera konsorcjum musi pełnić jednostka naukowa, w związku z czym liderem konsorcjum strony ustanowiły W. W jest zatem jednostką reprezentującą konsorcjum, odpowiedzialną za bieżące prowadzenie spraw konsorcjum. Do obowiązków W należy w szczególności zawarcie umowy o dofinansowanie i pozyskiwanie środków z NCBiR oraz pośredniczenie w przekazywaniu ich Spółce oraz ich rozliczaniu.

Przedmiotem Projektu są prace rozwojowe prowadzące do opracowania, wykonania oraz przeprowadzenia testów walidacyjnych zintegrowanego systemu antykolizyjnego (dalej: „System Bezkolizyjny”) dla pojazdów szynowych poruszających się w ruchu miejskim (pojazdy tramwajowe). System Bezkolizyjny wykorzystywać będzie do przekazywania informacji najnowsze zdobycze w zakresie technologii oświetleniowej LED oraz transmisji sygnałów z wykorzystaniem światła VLC (Visible Light Communication). Zakłada się wykorzystanie w systemie komunikacji pomiędzy samymi pojazdami (tramwajami) V2V (Vehicle to Vehicle), jak również w komunikacji pomiędzy pojazdami a infrastrukturą I2V (Infrastructure to Vehicle). Projektowany cyfrowy układ identyfikowania kolizji będzie wyposażony w system operacyjny czasu rzeczywistego i technologię zobrazowania informacji na wyświetlaczach przeziernych typu HUD, jako Interfejs pomiędzy systemem i operatorem/motorniczym.

W ramach Projektu przygotowane będą założenia techniczne oraz dobrane zostaną układy transmisji danych pod kątem zastosowania transmisji VLC z równoczesnym opracowaniem algorytmów pracy Systemu Bezkolizyjnego i doborem systemu wizualizacji komunikatów w technologii wyświetlaczy przeziernych HUD. W trakcie prac rozwojowych wykonane zostaną prototypy elementów systemu spełniające, wymagania dotyczące środowiska eksploatacji oraz parametrów transmisji optycznej VLC. Wykonane zostaną również testy prototypów elementów systemu, zarówno w środowisku laboratoryjnym, jak i rzeczywistym, dzięki którym możliwa będzie weryfikacja zgodności z przyjętymi założeniami.

Zarówno Spółka, jak i W będą prowadziły w ramach konsorcjum prace badawczo-rozwojowe niezbędne do realizacji Projektu. Do zadań realizowanych w tym zakresie przez Spółkę będzie należało w szczególności:

  • Zgromadzenie dokumentacji i informacji dotyczących parametrów ruchu pojazdów szynowych, systemów z nimi powiązanych, oraz norm i przepisów w obrębie oświetlenia drogowego i ulicznego, w tym norm dotyczących oświetlenia montowanego na pojazdach.
  • Dobór podzespołów przeznaczonych do wykorzystania w systemie oraz komponentów układu oświetlenia pojazdu.
  • Określenie sposobu komunikacji pomiędzy elementami systemu, w tym zdefiniowanie sposobu transmisji informacji,
  • Opracowanie prototypów poszczególnych elementów systemu, wraz z pełną dokumentacją produkcyjną, spełniających zdefiniowane założenia oraz wymogi i normy z nimi związane.
  • Montaż opracowanych podzespołów i wstępne ich uruchomienie.
  • Opracowanie i wykonanie stanowiska przeznaczonego do testów stacjonarnych elementów systemu oraz całego układu.
  • Wykonanie testów weryfikacyjnych wspólnie z W w środowisku rzeczywistym.
  • Wprowadzenie poprawek projektowych do wykonanych prototypów, oraz opracowanie dokumentacji produkcyjnej elementów systemu. Działalność badawczo-rozwojowa, którą w ramach konsorcjum będzie prowadziła W obejmuje w szczególności:
  • Opracowanie modeli komputerowych (matematycznego i symulacyjnego) środowiska ruchu pojazdów szynowych uwzględniających informacje z pokładowych systemów pojazdu oraz otoczenia, oraz modelu komputerowego ruchu pojazdów szynowych, z uwzględnieniem zagrożeń i sytuacji kryzysowych.
  • Stworzenie algorytmu rozwiązywania sytuacji kryzysowych przez mikroprocesorową jednostkę centralną Systemu Bezkolizyjnego, wraz z jego weryfikacją.
  • Opracowanie i wykonanie układu obrazowania typu HUD/LED, przeznaczonego do zastosowania w pojazdach szynowych.
  • Wykonanie testów weryfikacyjnych wspólnie ze Spółką w środowisku rzeczywistym.
  • Wprowadzenie poprawek projektowych do wykonanych prototypów.

Prawa i obowiązki stron w zakresie wspólnej realizacji Projektu wynikają z Umowy Konsorcjum. Obowiązki W., jako lidera konsorcjum określa poniższy § 5 Umowy Konsorcjum.

„Obowiązki Lidera:

  1. Złożenie wniosku o dofinansowanie w imieniu Konsorcjum,
  2. Reprezentowanie Uczestników Konsorcjum w kontaktach z NCBiR oraz podmiotami zewnętrznymi w związku z realizacją umowy o dofinansowanie Projektu,
  3. Zawarcie na rzecz i w imieniu Konsorcjum umowy o dofinansowanie Projektu z NCBiR

i w razie potrzeb dokonywania w niej zmian,

  1. Pośredniczenie w przekazywaniu Partnerowi środków finansowych otrzymanych z NCBiR i ich rozliczaniu,
  2. Dokonywanie zmian w umowie o wykonanie i finansowanie Projektu,
  3. Upoważnienie Uczestników Konsorcjum do ponoszenia wydatków kwalifikowanych oraz ustalenie szczegółowych zasad rozliczeń pomiędzy Liderem a Partnerem,
  4. Przekazywanie Uczestnikom Konsorcjum na ich żądanie wszelkich informacji uzyskanych od NCBiR w związku z realizacją Projektu, w tym udostępnianie umowy o dofinansowanie Projektu oraz aneksów do przedmiotowej umowy,
  5. Przeprowadzenie oceny realizacji Projektu przez niezależny audyt.”

Obowiązki, jakie Umowa Konsorcjum nakłada zarówno na Spółkę, jak i na W określa poniższy § 6 Umowy Konsorcjum.

„Obowiązki Uczestników Konsorcjum:

  1. Wykonywanie z należytą starannością zadań realizowanych w ramach Projektu poprzez stosowanie najlepszych standardów przy realizacji Projektu i wydatkowaniu środków finansowych na ten cel,
  2. Realizacja Projektu zgodnie z prawem oraz umową o dofinansowanie Projektu, w szczególności zgodnie z § 13 umowy o dofinansowanie Projektu (konkurencyjność wydatków),
  3. Zaangażowanie własnych środków finansowych w realizację Projektu i wdrożenie rezultatów Projektu,
  4. Nieprzenoszenie w okresie kwalifikowalności wydatków oraz w okresie trwałości Projektu, na inny podmiot praw, obowiązków lub wierzytelności wynikających z Umowy Konsorcjum, bez zgody NCBiR,
  5. Prowadzenie wyodrębnionej ewidencji księgowej wydatków Projektu w sposób przejrzysty i rzetelny, tak, aby możliwa była identyfikacja poszczególnych operacji związanych z Projektem,
  6. Przekazywanie Liderowi informacji oraz potwierdzonych za zgodność z oryginałem kopii dokumentów dotyczących poniesionych kosztów (z wyjątkiem kosztów ogólnych rozliczanych metodą ryczałtową) niezbędnych do przygotowania w imieniu Konsorcjum okresowych raportów z realizacji Projektu i zestawień poniesionych kosztów, niezbędnych do rozliczenia zaliczek. Informacje powinny być przekazane Liderowi najpóźniej na miesiąc przed terminem raportowania, określonym w umowie o dofinansowanie Projektu. Sposób przekazywania informacji zostanie określony w czasie pierwszego spotkania roboczego,
  7. Niezwłoczne dostarczanie Liderowi potwierdzonych za zgodność z oryginałem kopii informacji pokontrolnych oraz zaleceń pokontrolnych lub innych równoważnych dokumentów sporządzonych przez instytucje kontrolujące, jeżeli wyniki dotyczą Projektu,
  8. Utrzymywanie kontaktu za pośrednictwem poczty elektronicznej, telekonferencji, a także w drodze cyklicznych spotkań zwoływanych przez Lidera w celu weryfikacji wyników zrealizowanych prac oraz rozwiązania bieżących problemów,
  9. Udział w spotkaniach roboczych, mających na celu omawianie bieżącego stanu realizacji Projektu, nie rzadziej niż raz na sześć miesięcy,
  10. Niezwłoczne informowanie Stron o zamiarze dokonania zmian prawno-organizacyjnych w statusie Stron, które mogłyby mieć bezpośredni wpływ na realizację Projektu lub osiągnięcie celów Projektu, w tym w szczególności o wszelkich zmianach mogących mieć wpływ na status małego/średniego przedsiębiorcy (MŚP),
  11. Niezwłoczne informowanie Lidera przez Partnera o uzyskanej pomocy publicznej oraz pomocy de minimis przeznaczonej na te same koszty kwalifikujące się do objęcia pomocą,
  12. Niezwłoczne Informowanie Lidera przez Partnera o prawomocnym orzeczeniu względem Partnera zakazu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 15 czerwca 2012 r. o skutkach powierzenia wykonywania pracy cudzoziemcom przebywającym wbrew przepisom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub gdy wobec Partnera lub osób, za które ponosi on odpowiedzialność, na podstawie ustawy z dnia 28 października 2002 r. o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary, zostało wszczęte postępowanie przygotowawcze w sprawie mogącej mieć wpływ na realizację Projektu,
  13. Niezwłoczne informowanie Lidera przez Partnera o zaprzestaniu prowadzenia działalności, wszczęciu wobec nich postępowania upadłościowego, likwidacyjnego lub przejściu pod zarząd komisaryczny,
  14. Niezwłoczne, wzajemne informowanie przez Uczestników Konsorcjum o fakcie wystąpienia siły wyższej, która mogłaby mieć bezpośredni wpływ na realizację Projektu lub osiągnięcie celów Projektu,
  15. Niezwłoczne informowanie Lidera o konieczności wprowadzenia zmian w Projekcie,
  16. Niezwłoczne informowanie Lidera o wykluczeniu z możliwości otrzymania środków przeznaczonych na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich zgodnie z ustawą o finansach publicznych,
  17. Niezwłoczne poinformowanie NCBiR w przypadku, gdy w trakcie realizacji Projektu okaże się, że dalsze badania przemysłowe lub prace rozwojowe nie doprowadzą do osiągnięcia zakładanych wyników, bądź gdy po zakończeniu prac badawczych wdrożenie okaże się bezcelowe z ekonomicznego punktu widzenia,
  18. Przechowywanie wszelkich danych i informacji związanych z realizacją Projektu,
    a w szczególności dokumentacji związanej z zarządzaniem finansowym, technicznym lub procedurami zawierania umów z wykonawcami, w sposób gwarantujący należyte bezpieczeństwo. Powyższe informacje powinny być przechowywane przez okres co najmniej 10 lat od dnia wejścia w życie umowy o dofinansowanie Projektu. Uczestnicy Konsorcjum zobowiązane są do udostępniania ich na żądanie upoważnionych organów, jak również terenów i pomieszczeń, w których realizowany jest Projekt, związanych z Projektem systemów teleinformatycznych oraz wszystkich dokumentów elektronicznych,
  19. Zapewnienie możliwości kontroli oraz audytu w zakresie realizacji Projektu w okresie wskazanym w art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020, oraz składania wszelkich informacji i wyjaśnień, w tym, jeżeli jest to konieczne do stwierdzenia kwalifikowalności wydatków ponoszonych w Projekcie, udostępniania również dokumentów niezwiązanych bezpośrednio z jego realizacją, na żądanie upoważnionych organów, a także do wykonania zaleceń pokontrolnych oraz ewentualnie wyjaśnienia przyczyn niewykonania ich w terminie,
  20. Współpraca w zakresie oceny śródokresowej Projektu, w tym uczestnictwo w spotkaniu z ekspertami NCBiR,
  21. Współpraca w okresie realizacji Projektu oraz w okresie jego trwałości z NCBiR lub inną upoważnioną instytucją, a w szczególności udzielanie tym podmiotom wszelkich informacji dotyczących Projektu, przedkładania informacji o efektach ekonomicznych i innych korzyściach powstałych w wyniku realizacji Projektu oraz uczestnictwa w wywiadach, ankietach oraz udostępniania informacji koniecznych dla ewaluacji,
  22. Dołożenie wszelkich starań do osiągnięcia celów i wskaźników zadeklarowanych we wniosku o dofinansowanie,
  23. Monitorowanie dochodu zgodnie z opcją wskazaną w § 3 umowy o dofinansowanie Projektu,
  24. Zachowania trwałości efektów Projektu w rozumieniu art. 71 rozporządzenia PE i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. przez okres 5 lat w od dnia dokonania płatności końcowej na rzecz Lidera,
  25. Informowanie opinii publicznej o fakcie otrzymania dofinansowania na realizację Projektu ze środków Programu zarówno w trakcie realizacji Projektu, jak i po jego zakończeniu oraz stosowania pkt 2.2 Obowiązki beneficjentów załącznika XII do rozporządzenia PE i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r.,
  26. Przekazywania Liderowi w każdym roku realizacji umowy o dofinansowanie Projektu oraz w okresie trwałości Projektu, kopii sprawozdań o działalności badawczej i rozwojowej za rok poprzedni (w wersji elektronicznej, w formacie xml), składanych w Głównym Urzędzie Statystycznym na podstawie ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej, przez Uczestników Konsorcjum o uzyskanej pomocy publicznej oraz pomocy de minimis przeznaczonej na te same koszty kwalifikujące się do objęcia pomocą, na pokrycie których ubiegał się o pomoc publiczną oraz o obowiązku zwrotu pomocy wynikającym z decyzji Komisji Europejskiej,
  27. Dostarczanie Liderowi przez Uczestników Konsorcjum potwierdzonych za zgodność z oryginałem kopii umów licencyjnych/ kopii umów sprzedaży praw do wyników prac badawczych, zawartych z licencjobiorcami/ nabywcami praw do wyników prac badawczych oraz aneksów do zawartych umów w terminie do trzech miesięcy od daty stosownych umów,
  28. Dostarczanie Liderowi przez Uczestników Konsorcjum oświadczeń o wprowadzeniu wyników prac badawczych do działalności gospodarczej Ich nabywcy, w przypadku wdrożenia wyników prac badawczych w formie sprzedaży w terminie do trzech miesięcy od daty zawarcia stosownych umów,
  29. Zapewnienie przez Uczestnika Konsorcjum, będącego przedsiębiorcą innym niż mały lub średni przedsiębiorca (MŚP), że wkład finansowy do Projektu pochodzący ze środków publicznych, nie spowoduje znacznej utraty miejsc pracy w istniejących lokalizacjach Uczestników Konsorcjum na terytorium Unii Europejskiej.

Współfinansowanie odbywa się na podstawie umowy z dnia 17 lipca 2017 r. zawartej przez lidera konsorcjum z NCBiR działającym w charakterze Instytucji Pośredniczącej, tj. podmiotu, któremu minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego powierzył realizację zadań w ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój. Spółka nie posiada odrębnej umowy z NCBiR. Warunki wypłaty przez NCBiR środków na realizację przedmiotowego projektu określa poniższy § 9 Umowy o dofinansowanie projektu w ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój (nr umowy ...).

„Warunki wypłaty dofinansowania:

  1. Warunkiem wypłaty dofinansowania jest złożenie przez beneficjenta prawidłowo wypełnionego i kompletnego wniosku o płatność za pośrednictwem systemu SL2014, z zastrzeżeniem § 8 ust. 2 Umowy. Brak wydatków nie zwalnia beneficjenta z obowiązku przedkładania wniosków o płatność z wypełnioną częścią sprawozdawczą opisującą przebieg realizacji Projektu, w tym raportowania w zakresie wskaźników.
  2. Do wniosku o płatność beneficjent zobowiązany jest załączyć Zestawienie poniesionych wydatków, z zastrzeżeniem, że w przypadku beneficjenta rozliczającego koszty pośrednie metodą ryczałtową, warunkiem koniecznym przekazania płatności jest zatwierdzenie przez Instytucję Pośredniczącą Innych kosztów niż koszty pośrednie, wykazanych we wniosku o płatność.
  3. Warunkiem koniecznym wypłaty dofinansowania jest zatwierdzenie przez Instytucję Pośredniczącą poniesionych przez beneficjenta oraz konsorcjanta wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem oraz pozytywne zweryfikowanie części sprawozdawczej wniosku o płatność.
  4. Instytucja Pośrednicząca zatwierdza wniosek o płatność w terminie 21 dni od dnia otrzymania wypełnionego wniosku o płatność W przypadku, gdy wniosek o płatność zawiera braki lub błędy, beneficjent na wezwanie Instytucji Pośredniczącej, jest zobowiązany do złożenia brakujących lub poprawionych dokumentów w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. W takim przypadku termin zatwierdzenia przez Instytucję Pośredniczącą wniosku o płatność biegnie od dnia dostarczenia przez beneficjenta poprawnego lub kompletnego wniosku o płatność.
  5. Instytucja Pośrednicząca po zweryfikowaniu wniosku o płatność, przekazuje beneficjentowi informację o wyniku weryfikacji wniosku o płatność. Nieusunięcie przez beneficjenta braków lub błędów we wniosku o płatność w terminie określonym w ust. 4 może skutkować:
    1. Odrzuceniem wniosku o płatność albo
    2. Uznaniem wniosku o płatność wyłącznie w kwocie kosztów właściwie kwalifikowalnych.
  6. Instytucja Pośrednicząca może poprawić we wniosku o płatność oraz w zestawieniu dokumentów potwierdzających poniesione wydatki oczywiste omyłki pisarskie lub rachunkowe, niezwłocznie zawiadamiając o tym beneficjenta za pośrednictwem SL2014.
  7. Instytucja Pośrednicząca może zlecić przeprowadzenie oceny realizacji Projektu oraz przedstawionego do weryfikacji wniosku o płatność podmiotowi zewnętrznemu w celu uzyskania opinii eksperckiej. W takim przypadku termin, o którym mowa w ust. 4, ulega wydłużeniu o okres niezbędny do sporządzenia opinii przez niezależnego eksperta zewnętrznego. Instytucja Pośrednicząca poinformuje beneficjenta o wystąpieniu o tę opinii
  8. Przekazanie płatności końcowej następuje pod warunkiem zatwierdzenia przez Instytucję Pośredniczącą wniosku o płatność końcową.
  9. W terminie 15 dni od dnia zatwierdzenia wniosku o płatność, Instytucja Pośrednicząca jest zobowiązana do wystawienia zlecenia płatności.
  10. Płatności będą przekazywane przez płatnika zgodnie z terminarzem płatności dostępnym na stronie: www.bgk.com.pl.
  11. Beneficjentowi oraz konsorcjantowi nie przysługuje odszkodowanie, w przypadku opóźnienia wystawienia zlecenia płatności lub dokonania płatności, będącego rezultatem:
    1. Braku środków w planie finansowym Instytucji Pośredniczącej;
    2. Braku ustanowienia lub niewniesienia zabezpieczenia prawidłowego wykonania zobowiązań wynikających z Umowy;
    3. Niewykonania lub nienależytego wykonania Umowy przez beneficjenta lub konsorcjanta;
    4. Negatywnej oceny dokumentacji oddziaływania Projektu na środowisko;
    5. Opóźnienia w wypłacie dofinansowania powstałego na skutek czynników niezależnych od Instytucji Pośredniczącej;
    6. Spowodowanego przez płatnika opóźnienia w przekazywaniu na rachunek bankowy beneficjenta środków z tytułu wystawionych zleceń płatności;
    7. Braku środków na rachunku prowadzonym przez płatnika, z którego realizowane są płatności;
    8. Odmowy, przez uprawnione instytucje, w tym min Komisję Europejską, udzielenia wsparcia ze środków publicznych.
  12. Kwota dofinansowania wskazana w § 6 ust 3 Umowy jest pomniejszana o kwotę podlegającą zwrotowi z tytułu nieprawidłowości.
  13. Beneficjent oraz konsorcjant zobowiązuje się do prowadzenia wyodrębnionej ewidencji księgowej wydatków Projektu w sposób przejrzysty i rzetelny, tak, aby możliwa była identyfikacja poszczególnych operacji związanych z Projektem, z zastrzeżeniem uproszczonych metod rozliczania wydatków.
  14. Beneficjent oraz konsorcjant jest zobowiązany do przechowywania następującej dokumentacji, opisanej w sposób umożliwiający przypisanie jej określonym pozycjom w budżecie Projektu:
    1. Oryginałów lub kopii dokumentów księgowych (faktur lub dokumentów o równoważnej wartości dowodowej), potwierdzających poniesione koszty oraz potwierdzających dokonanie zapłaty;
    2. Oryginałów lub kopii protokołów odbioru dokumentujących wykonanie dostaw i usług lub kopii innych dokumentów potwierdzających zgodność realizacji Projektu z warunkami Umowy;
    3. W przypadku zawarcia umowy leasingu, kopii umowy leasingu; w przypadku upoważnienia leasingodawcy do ponoszenia wydatków kwalifikujących się do objęcia dofinansowaniem także:
    1. kopii faktury zakupu przedmiotu leasingu opłaconej przez leasingodawcę,
    2. kopii upoważnienia dla leasingodawcy w formie umowy zlecenia.
  15. Beneficjent jest zobowiązany do udostępnienia w swojej siedzibie (w jednym pomieszczeniu) Instytucji Pośredniczącej lub instytucji przez nią upoważnionej uporządkowanej i prawidłowo opisanej dokumentacji, wymienionej w ust. 14 (w tym również kopii wyżej wymienionej dokumentacji konsorcjanta), w celu weryfikacji Na żądanie Instytucji Pośredniczącej, beneficjent jest zobowiązany przesłać dokumentację do siedziby Instytucji Pośredniczącej. 16. Postanowień ust. 14 i 15 nie stosuje się do kategorii kosztów, do których zastosowano uproszczone metody rozliczania wydatków. Nie wyklucza to obowiązków beneficjenta lub konsorcjanta wynikających z przepisów szczególnych.
  16. Weryfikacja dokumentacji może być przeprowadzona w siedzibie beneficjenta po uprzednim powiadomieniu doręczonym na co najmniej 5 dni roboczych przed terminem weryfikacji.
  17. Jeżeli w trakcie weryfikacji dokumentacji stwierdzone zostaną braki lub błędy, które nie skutkują uznaniem kosztu za niekwalifikowalny, beneficjent lub konsorcjant zobowiązany jest do dokonania poprawek lub uzupełnień w zakresie wskazanym przez Instytucję Pośredniczącą lub zastosowania się do zaleceń instytucji upoważnionej przez instytucję Pośredniczącą do weryfikacji.
  18. W przypadku, gdy dokumentacja, o której mowa w ust. 14, zawiera braki lub błędy skutkujące uznaniem kosztów za niekwalifikowalne, beneficjent, na wezwanie Instytucji Pośredniczącej, jest zobowiązany do złożenia wyjaśnień oraz brakujących lub poprawionych dokumentów, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, z zastrzeżeniem ust 6. W razie zaistnienia konieczności, Instytucja Pośrednicząca może dokonać ponownego wezwania w powyższym trybie. Instytucja Pośrednicząca może przekazać dokumentację do ekspertyzy.
  19. Nieusunięcie przez beneficjenta lub konsorcjanta braków lub błędów w dokumentacji, o której mowa w ust 14, w terminie 7 dni, może skutkować uznaniem całości lub części kosztów za niekwalifikowalne oraz koniecznością zwrotu całości lub części dofinansowania.”



Zgodnie z § 6 umowy z dnia 17 lipca 2017 r. zawartej przez lidera konsorcjum z NCBiR Spółka i W uzyskały łącznie dofinansowanie o wartości 71,4% kosztów kwalifikowanych realizacji Projektu, a więc konsorcjum będzie miało własny wkład finansowy w realizację Projektu. Lider Projektu, jakim jest W., jako jednostka naukowa nie jest zobowiązany do wniesienia wkładu własnego, natomiast według regulaminu konkursu NCBiR 1/4.1.2/2016 Spółka, jako przedsiębiorstwo inne niż MŚP, wniosła wkład własny w wysokości 60% kosztów, wynikających z zakresu prac do zrealizowania tj. 1.157.697 PLN.

Dofinansowanie nie może zostać przeznaczone, na żaden inny cel, czy projekt, niż projekt opisany we wniosku o dofinansowanie, tj. Pierwsze na świecie polskie Inteligentne zintegrowane multiprojektory wielofunkcyjne zapewniające bezpieczeństwo w transporcie kolejowym i drogowym. W przypadkach przewidzianych w umowie o dofinansowanie, w tym w szczególności, gdyby dalsza realizacja Projektu była niemożliwa lub niecelowa Spółka zobowiązana jest do zwrotu całości lub części dofinansowania. Niewykorzystane środki pieniężne zwracane są do NCBiR.

Spółka jest zobowiązana przeznaczać całość środków na pokrycie kosztów Projektu, co wynika z umowy o dofinansowanie i Regulaminu. Spółka w ramach Projektu ponosi następujące koszty prac rozwojowych:

  1. Koszty wynagrodzeń na stanowiskach: Konstruktor-elektronik, elektryk; Konstruktor - mechanik; Konstruktor-tester; Pracownik techniczny.
  2. Koszty podwykonawstwa w zakresie usług badawczych:
    1. Opracowanie metody ukierunkowania świateł przednich;
    2. Analiza statystyczna danych wypadkowych;
    3. Testy walidacyjne elementów systemu.
  3. Koszty zakupu towarów i usług:
    1. Wypożyczenie / leasing aparatury kontrolnej I pomiarowej;
    2. Wynajem tramwaju na potrzeby badań i rejestracji;
    3. wynajem oprogramowania do projektowania układów elektronicznych;
    4. Zakup płytek PCB (płytki do montażu elementów elektronicznych dla potrzeb testów LED) do testów chromatyczności; e Zakup podzespołów elektronicznych;
    5. Leasing laptopów (2 szt.);
    6. Leasing monitorów (4 szt.);
    7. Zakup podzespołów do konstrukcji prototypowych multiprojektorów;
    8. Zakup elementów ochronnych ESD (do ochrony maszyn, urządzeń i podzespołów elektronicznych podczas montażu, głównie od wyładowań elektrostatycznych - maty, elementy ubioru dla pracowników, itp.);
    9. Wynajem szafy klimatycznej (zabezpieczenie elektroniki i elementów prototypu);
    10. Zakup elementów konstrukcyjnych i montażowych stanowiska do testów prototypowych multiprojektorów;
    11. Wynajem tramwaju na potrzeby testowania prototypu.


W zakresie sposobu podziału środków Umowa Konsorcjum odwołuje się do umowy o dofinansowanie, w której łączna kwota dofinansowania Projektu 2.801.370 PLN została podzielona pomiędzy W i Spółkę w następujący sposób:

  • W otrzyma w ramach dofinansowania Projektu 2.142.972 PLN;
  • Spółka otrzyma w ramach dofinansowania Projektu 771.798 PLN.

Według Regulaminu w budżecie Projektu przewidziany jest ryczałt w wysokości 17% udziału każdej ze stron umowy konsorcjum przeznaczony na pokrycie kosztów pośrednich. Suma kosztów pośrednich Spółki wynosi 241.995 PLN, z czego dofinansowanie wynosi 96.798 PLN.

Jak wynika z powyższego W jest obowiązana, jako lider konsorcjum do przekazywania dofinansowania otrzymanego od NCBiR, w części przypadającej na Spółkę, na rzecz Spółki. Warunkiem otrzymywania przez Spółkę dofinansowania jest prawidłowa realizacja obowiązków uczestnika konsorcjum i warunków otrzymania dofinansowania określonych w umowie o dofinansowanie. W zamian za przekazane w ramach Projektu dofinansowanie Spółka nie będzie dokonywała dostaw towarów, ani nie będzie świadczyła usług na rzecz W., natomiast W., w zamian za przekazane w ramach Projektu dofinansowanie, nie będzie dostarczała żadnych towarów, ani nie będzie świadczyła żadnych usług na rzecz NCBiR.

Wdrożenie Projektu nastąpi w ramach działalności gospodarczej Spółki. W szczególności Spółka rozpocznie produkcję i sprzedaż Systemów Bezkolizyjnych, będzie też świadczyła usługi w zakresie obsługi posprzedażowej oraz rozszerzania funkcjonalności Systemu Bezkolizyjnego o nowe elementy. Egzemplarz prototypowy Systemu Bezkolizyjnego zostanie wykorzystany przez Spółkę dla potrzeb jej własnej działalności, albo sprzedany jednemu z klientów Spółki. Spółka podkreśla, że wdrożenie rezultatów Projektu, a więc produkcja i sprzedaż egzemplarzy seryjnych Systemu Bezkolizyjnego nie są przedmiotem dofinansowania.

System Bezkolizyjny oferowany będzie przez Spółkę w dwóch podstawowych formach:

  • Jako zestaw przeznaczony do montażu w nowo powstających tramwajach z możliwością dostosowania do wymogów montażowych klienta. Odbiorcą docelowym tej formy będą producenci taboru.
  • Jako zestaw przeznaczony do modernizacji użytkowanego taboru tramwajowego z możliwością dostosowania do wymogów montażowych klienta Ta forma oferowana będzie przedsiębiorstwom komunikacyjnym, które eksploatują pojazdy tramwajowe.

W wyniku realizacji Projektu, poza technologią wytwarzania Systemu Bezkolizyjnego (plany, rysunki, projekty, itp.), powstanie egzemplarz prototypowy. Egzemplarz prototypowy Systemu Bezkolizyjnego zostanie wykorzystany przez Spółkę dla potrzeb jej własnej działalności, albo sprzedany jednemu z klientów Spółki. Spółka będzie kształtowała ceny sprzedaży egzemplarzy Systemu Bezkolizyjnego, w tym egzemplarza prototypowego - jeżeli Spółka zdecyduje się na jego sprzedaż, na warunkach rynkowych, a więc w szczególności w oparciu o koszty bieżącej produkcji egzemplarzy seryjnych oraz koszty sprzedaży i marketingu, wielkość popytu, wielkość i zakres zamówień zainteresowanych odbiorców, itp. W analogiczny sposób Spółka będzie kształtowała ceny usług (w oparciu o zakres prac adaptacyjnych, długość i warunków umowy o świadczenie obsługi posprzedażowej, itp.) Fakt uzyskania dofinansowania stworzenia technologii wytwarzania Systemu Bezkolizyjnego nie będzie miał zatem wpływu na stosowane przez Spółkę ceny jego egzemplarzy, ani też wynagrodzenie pobierane przez Spółkę z tytułu obsługi posprzedażowej egzemplarzy.

W wyniku realizacji Projektu powstaną rezultaty badań, które będą stanowiły tajemnicę przedsiębiorstwa Spółki, planowane są również trzy zgłoszenia patentowe:

  1. Multlprojektor LED przeznaczony jako nadajnik i odbiornik komunikacji świetlnej.
  2. Tramwajowy system komunikacji świetlnej.
  3. Adaptacyjny tramwajowy system antykolizyjny VLC.

Majątkowe prawa autorskie do utworów oraz do przedmiotów własności przemysłowej powstałych w wyniku realizacji Projektu będą należały do każdego z uczestników konsorcjum w zakresie w jakim zostaną przez niego wytworzone. W ramach umowy konsorcjum nie dojdzie do przeniesienia praw autorskich do utworów, ani przedmiotów własności przemysłowej powstałych w wyniku realizacji Projektu pomiędzy członkami konsorcjum, ani też na podmioty trzecie. Szczegółowo uregulowano również zasady przenoszenia praw do wyników Projektu po jego zakończeniu, w szczególności w związku z jego wdrożeniem. Przeniesienie praw do wyników Projektu uregulowane jest w Umowie Konsorcjum Aneksie Nr 1/2017 do Umowy Konsorcjum, na poniższych zasadach.

  1. Zakres praw majątkowych do wyników badań przemysłowych lub prac rozwojowych będących rezultatem Projektu przysługuje Stronom w proporcji odpowiadającej faktycznemu ich udziałowi w całkowitej kwocie kosztów kwalifikowanych Projektu.
  2. Przekazanie posiadanych praw majątkowych do wyników badań przemysłowych lub prac rozwojowych będących rezultatem Projektu pomiędzy Stronami następuje za wynagrodzeniem odpowiadającym wartości rynkowej tych praw.
  3. Jeśli wdrożenie wyników Projektu przyjmie formę sprzedaży praw do wyników lub udzielenia licencji na korzystanie z praw do wyników. Strony zobowiązują się do przeniesienia praw do wyników Projektu lub udzielenia licencji na korzystanie z praw do wyników, za wynagrodzeniem odpowiadającym wartości rynkowej tych praw.
  4. Strony mają prawo do upublicznienia wyników prac wytworzonych w toku realizacji Projektu tylko za pisemną zgodą każdej ze Stron, nawet jeśli te wyniki są związane z wynikami prac wykonanych przez uczestnika Umowy dokonującego upublicznienia. W celu uniknięcia wątpliwości, jakiekolwiek upublicznianie wyników bez uprzedniej pisemnej zgody pozostałych Stron jest niedozwolone w okresie, w którym wyniki te muszą pozostać poufne przed złożeniem wniosku o udzielenie ochrony prawnej.
  5. Strony zachowują prawo do własności do materiału, sprzętu i innych dóbr materialnych zakupionych lub wytworzonych przez tych uczestników Umowy dla realizacji Projektu, chyba, że z przepisów prawa, umowy o dofinansowanie Projektu lub innych umów zawartych przez Strony wynika co innego.

W celu uzyskania płatności Spółka obowiązana jest do dostarczania W informacji i dokumentów niezbędnych do zawnioskowania o płatność w systemie SL2014. W szczególności Spółka musi przekazywać W informacje o etapie realizacji prac - zgodnie z harmonogramem Projektu, faktury zakupowe z dowodami płatności za dokumentowane nimi dostawy towarów lub świadczenie usług, listy płac, karty pracy osób zaangażowanych w realizację Projektu. Wszystkie te dokumenty, potwierdzone za zgodność z oryginałem, jako lider konsorcjum przechowuje W.

Otrzymane środki nie stanowią zapłaty za jakiekolwiek usługi wykonane przez Spółkę na rzecz NCBiR, W., czy jakiejkolwiek strony trzeciej. Środki te nie stanowią również wynagrodzenia za wytworzenie przez Spółkę jakichkolwiek wartości niematerialnych i prawnych, ponieważ wszelkie wartości niematerialne i prawne wytworzone przez Spółkę w ramach Projektu będą przez nią wykorzystywane dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej - do produkcji oraz świadczenia usług w zakresie Systemów Bezkolizyjnych. Otrzymanie przez Spółkę środków wynika z ponoszenia przez nią kosztów realizacji Projektu zgodnie z założonym harmonogramem. Z otrzymanych środków Spółka finansuje m.in. nabycie towarów i usług niezbędnych do realizacji Projektu, w związku z czym dokonuje zapłat należności z tego tytułu na rzecz podmiotów trzecich. Potencjalne przeniesienie przez Spółkę praw do wartości niematerialnych i prawnych wytworzonych w ramach Projektu będzie stanowiło odrębną transakcję, podlegającą odrębnej płatności i nie będzie sfinansowane ze środków dofinansowania Projektu.

Pismem z dnia 4 września 2018 r. Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy, wskazując że dofinansowanie będzie mogło zostać wykorzystane wyłącznie na realizację Projektu. Spółka nie może tymi środkami dysponować w sposób dowolny, w szczególności wykluczone jest ich przeznaczenie na jakąkolwiek ogólną działalność Spółki. Jak wskazano w treści wniosku (ostatnie dwa akapity opisu stanu faktycznego z załącznika ORD-IN/A nr 2) „Dofinansowanie nie może zostać przeznaczone, na żaden inny cel, czy projekt, niż projekt opisany we wniosku o dofinansowanie, tj. Pierwsze na świecie polskie inteligentne zintegrowane multiprojektory wielofunkcyjne zapewniające bezpieczeństwo w transporcie kolejowym i drogowym. W przypadkach przewidzianych w umowie o dofinansowanie, w tym w szczególności, gdyby dalsza realizacja Projektu była niemożliwa lub niecelowa Spółka zobowiązana jest do zwrotu całości lub części dofinansowania. Niewykorzystane środki pieniężne zwracane są do NCBiR) Spółka jest zobowiązana przeznaczać całość środków na pokrycie kosztów Projektu, co wynika z umowy o dofinansowanie i Regulaminu.”

Na realizację Projektu Spółka zamierza przeznaczyć 100% otrzymanej kwoty dofinansowania. Dofinansowanie zostanie wydatkowane bezpośrednio na uzyskanie rezultatu Projektu, którym będzie technologia wytwarzania Systemu Bezkolizyjnego oraz prototypowy egzemplarz Systemu Bezkolizyjnego.

Poziom dofinansowania dla przedsiębiorców - członków konsorcjum na realizację poszczególnych kategorii prac badawczo-rozwojowych w ramach Projektu określają § 13 i § 14 Rozporządzenia ministra nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 25 lutego 2015 r. w sprawie warunków i trybu udzielania pomocy publicznej i pomocy de minimis za pośrednictwem Narodowego Centrum Badań i Rozwoju (Dz. U. z 2015 r., poz. 299; dalej jako; „Rozporządzenie”).

Zgodnie z przepisami § 13 Rozporządzenia intensywność pomocy publicznej, liczona jako stosunek ekwiwalentu dotacji brutto do kosztów kwalifikowalnych, nie może przekroczyć, w przypadku prac rozwojowych (jakie są przedmiotem Projektu Spółki i W.), 25% kosztów kwalifikowanych. Jak wynika z § 14 Rozporządzenia w przypadku badań przemysłowych i prac rozwojowych intensywność pomocy publicznej ulega zwiększeniu o 15 punktów procentowych, jeżeli zostanie spełniony m.in. taki warunek, by wyniki projektu były szeroko rozpowszechniane podczas konferencji technicznych lub naukowych, w formie publikacji w czasopismach naukowych lub technicznych, za pośrednictwem powszechnie dostępnych baz danych zapewniających swobodny dostęp do uzyskanych wyników badań lub za pośrednictwem oprogramowania bezpłatnego albo oprogramowania z licencją otwartego dostępu - do maksymalnie 80% kosztów kwalifikowalnych (który to warunek spełnia Projekt). W ten sposób został skalkulowany wskaźnik dofinansowania na poziomie 40%.

Kwota dofinansowania została obliczona na podstawie szczegółowego kosztorysu Projektu, stanowiącego element wniosku o dofinansowanie. Część finansowa wniosku o dotację obejmuje wyszczególnienie kosztów kwalifikowanych projektu, klasyfikowanych jako takie zgodnie z „Przewodnikiem Kwalifikowalności Kosztów w ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój” NCBiR, w podziale na wynagrodzenia, podwykonawstwo, pozostałe koszty bezpośrednie oraz koszty pośrednie. Kosztorys obejmuje koszty kwalifikowane ponoszone przez W (dofinansowanie w 100%) oraz koszty ponoszone przez Spółkę (dofinansowanie w 40%, zgodnie z algorytmem z Rozporządzenia).

Wysokość dofinansowania uzależniona jest zatem od kosztów kwalifikowanych wynikających z kosztorysu i od intensywności pomocy. Kwoty kosztorysu zostały oszacowane zgodnie z zasadami opisanymi w kosztorysie, w oparciu o zaplanowane do realizacji działania z ramach Projektu i nakłady potrzebne do ich realizacji. Na przykład znajdujący się w dziale „Pozostałe koszty bezpośrednie” koszt wynajęcia tramwaju na potrzeby przeprowadzenia badań i rejestracji (25.000 zł) został oszacowany, zgodnie z wyjaśnieniami Spółki ujętymi we wniosku o dofinansowanie, na podstawie kontaktów z przedsiębiorstwami komunikacyjnymi, które użytkują takie pojazdy. Dalej Spółka wyjaśniła, że wykonanie pomiarów w warunkach środowiskowych wymaga około 10 godzin jazdy tramwaju, natomiast cena wynajmu tramwaju na godzinę w porze nocnej wynosi 2.500 zł.

Efekty zrealizowanego Projektu dofinansowanego z NCBiR będą wykorzystane do wykonania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Efekt zrealizowanego Projektu, jakim będzie technologia wytwarzania Systemu Bezkolizyjnego, zostanie przez Spółkę wdrożony, w ramach jej działalności, poprzez uruchomienie produkcji egzemplarzy Systemu Bezkolizyjnego. Spółka zamierza następnie prowadzić sprzedaż egzemplarzy Systemu Bezkolizyjnego opodatkowaną VAT.

Efekt zrealizowanego Projektu, jakim będzie prototypowy egzemplarz Systemu Bezkolizyjnego, również może być przedmiotem odpłatnej dostawy opodatkowanej VAT.

Wnioskodawca wystąpił o dofinansowanie, ponieważ w momencie, w którym powziął zamiar zrealizowania Projektu (skonkretyzował się pomysł Systemu Bezkolizyjnego) nie posiadał środków wystarczających na jego realizację. Biorąc pod uwagę fakt, że w działalności innowacyjnej istotny jest moment opracowania technologii (istotą innowacyjności jest, by daną technologię opracować przed innymi podmiotami). Projekt nie mógłby być zrealizowany bez dofinansowania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z otrzymywaniem płatności w ramach dofinansowania Projektu Spółka ma obowiązek wystawiania faktur VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki nie ma ona obowiązku wystawiania faktur VAT w związku z otrzymywaniem płatności w ramach dofinansowania Projektu, gdyż nie stanowi ono dla Spółki wynagrodzenia za świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT, co oznacza, że Spółka w ogóle nie jest uprawniona do wystawiania faktur VAT z tego tytułu.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jak wynika z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z kolei na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Jak wynika z art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, co do zasady obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi. Jak wynika z art. 19a ust. 5 pkt 2 ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w art. 29a ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zdaniem Spółki w ramach realizacji Projektu Spółka nie dokonuje odpłatnego świadczenia usług na rzecz W., NCBiR, ani jakiegokolwiek innego podmiotu. Fakt, iż odpłatnym świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów nie powoduje, że wszelkie tytuły płatności da się w sposób dychotomiczny podzielić na wynagrodzenia za dostawy i wynagrodzenia za usługi. Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 25 czerwca 2014 r, sygn. akt I FSK 1072/13 „dychotomiczny podział na gruncie ustawy o podatku o towarów i usług na świadczenie usług i dostawę towarów nie oznacza, że wypełnia on wszelkie przejawy aktywności podmiotów gospodarczych, a każdy przepływ środków finansowych, odbywające się w ramach relacji pomiędzy podatnikami VAT, musi być albo świadczeniem usług, albo dostawą towarów.”

Jak wynika z orzecznictwa sądów administracyjnych (tak np. w cytowanym wyroku sygn. akt I FSK 1072/13), a także Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (np. w sprawie C-16/93) odpłatne świadczenie usług występuje, jeżeli:

  • istnieje jakiś związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,
  • wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,
  • istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi,
  • odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,
  • istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

Zdaniem Spółki prowadzenie przez Spółkę działalności badawczo-rozwojowej wspólnie z W nie spełnia powyższych kryteriów, dlatego Spółka nie dokonuje odpłatnego świadczenia usług na rzecz W. Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 25 czerwca 2014 r. sygn. akt I FSK 1072/13 w przedmiocie opodatkowania VAT rozliczeń między uczestnikami konsorcjum, „celem kooperacji (współpracy, współdziałania) jest uzyskanie przez skoordynowane i wspólne działania partnerów rezultatu o korzystnym dla nich wymiarze ekonomicznym. Działań takich nie można do celów podatku od towarów i usług oceniać jednostkowo, lecz z uwzględnieniem ich charakteru, jako działania złożonego i wspólnego, tworzącego w aspekcie gospodarczym jedną całość, którego końcowym efektem jest zrealizowanie wspólnego przedsięwzięcia.”

Spółka nadmienia, że w wyniku realizacji Projektu oczekuje ona powstania innowacyjnego produktu - Systemu Bezkolizyjnego, który będzie ona oferowała swoim klientom. Na tym etapie Spółka będzie zatem zawierała ze swoimi klientami indywidualne umowy o dostawy towarów lub świadczenie usług, które będą podlegały opodatkowaniu VAT. Również te transakcje opodatkowane pozostaną jednak bez związku z otrzymanym przez Spółkę dofinansowaniem. Fakt dofinansowania Projektu nie będzie miał bowiem wpływu na wysokość cen oferowanych klientom, które zostaną ustalone na poziomie rynkowym.

Zgodnie ze stanowiskiem Dyrektora Krajowej Administracji Skarbowej przedstawionym w interpretacji indywidualnej z dnia 30 kwietnia 2018 r nr 0112-KDIL1-1.4012.47.2018.2.MJ „Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. (...). Zatem, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. (...) Należy uznać, że opodatkowanie subwencji (dotacji) stanowi wyjątek od zasad ogólnych wspólnego systemu VAT. Nie wszystkie subwencje (dotacje) stanowią element podstawy opodatkowania VAT. Jedynie takie, które są subwencjami (dotacjami) związanymi bezpośrednio z ceną dostawy towarów czy ceną świadczenia usług. Wyjątek ten należy interpretować w sposób ścisły. Wykładnia ścisła prowadzi do wniosku, że tylko subwencje bezpośrednio wpływające na cenę transakcji podlegają opodatkowaniu. Natomiast inne subwencje (dotacje) nie wchodzą tym samym do podstawy opodatkowania, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu VAT.(...) Jeżeli otrzymana dotacja jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia (tj. świadczenie dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę lub świadczeniobiorca otrzymuje je za darmo), taka dotacja podlega VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można - i należy - potraktować ją jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT. (...) Bezpośredni związek dotacji z ceną (a więc cenotwórczy charakter) występuje w przypadku, gdy w sposób precyzyjny można określić jej wpływ na poziom ceny konkretnego towaru/usługi.”

Bezspornym jest, że środki otrzymywane przez Spółkę w ramach dofinansowania Projektu przeznaczone są na konkretne działania. Istotą dofinansowania projektów badawczo-rozwojowych przez NCBiR jest w szczególności wsparcie przedsiębiorców w realizacji tego rodzaju działań. Działania Spółki w ramach Projektu nie stanowią świadczeń na rzecz jakichkolwiek podmiotów trzecich, a ich celem jest rozszerzenie asortymentu Spółki o System Bezkolizyjny. W myśl wskazanego wyżej wyroku NSA z dnia z dnia 25 czerwca 2014 r. sygn. akt I FSK 1072/13 nie można każdego działania Spółki, w tym prowadzenia prac badawczo-rozwojowych, klasyfikować jako dostawy towarów albo świadczenia usług. Spółka, jako podmiot gospodarczy, prowadzi wiele tego rodzaju działań, np. uczestniczy w imprezach branżowych, szkoli swoich pracowników, startuje w przetargach, itp.

Z realizacji przez Spółkę Projektu korzyści odniesie sama Spółka (będzie mogła sprzedawać innowacyjny System Bezkolizyjny). NCBiR nie odnosi z Projektu żadnych korzyści - udzielanie dofinansowania jest bowiem przejawem realizacji przez tę instytucję swoich ustawowych zadań, do których należy m.in. wsparcie przedsiębiorców w realizowaniu projektów badawczo-rozwojowych. Wypłaty dofinansowania Projektu dokonywane są w oparciu udokumentowane wydatki dokonane przez Spółkę w związku z realizacją Projektu oraz informacje o stopniu zaawansowania prac nad Projektem. Są one zatem dokonywane na tej podstawie, że Spółka pracuje nad wytworzeniem dla siebie Systemu Bezkolizyjnego w sposób zgodny z warunkami uzyskania dofinansowania.

Jak wynika z powyższego środki z dofinansowania od NCBiR nie stanowią dla Spółki wynagrodzenia z tytułu świadczenia jakichkolwiek usług. Analogiczne stanowisko zajął np. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji Indywidualnej z dnia 14 grudnia 2014 roku nr IPPP1/4512-1101/15-3/IGO potwierdzając stanowisko podatnika, zgodnie z którym „otrzymane przez Instytut od Centrum dofinansowanie nie może być uznane za wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług w postaci realizacji projektu na rzecz Centrum, jako że projekt nie jest realizowany na rzecz Centrum. Za pośrednictwem Centrum dystrybuowane są jedynie środki publiczne na finansowanie nauki.”

Spółka nadmienia też, że pozyskiwanie dotacji lub innych form dofinansowania o podobnym charakterze to sposób finansowania przedsięwzięć gospodarczych stanowiący alternatywę dla finansowania dłużnego, czy kapitałowego, dlatego podobnie jak otrzymanie środków w ramach pożyczki nie ma ono konsekwencji podatkowych na gruncie VAT.

Z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT wynika, że podatnicy są obowiązani wystawiać faktury dokumentujące sprzedaż. Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zdaniem Spółki, skoro otrzymywanie dofinansowania Projektu nie będzie wynikało ze sprzedaży Spółki, to Spółka nie będzie uprawniona do wystawiania faktur z tego tytułu. Takie stanowisko zajął również m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej nr IBPP2/443-151/14/IK z dnia 20 lutego 2014 r., w której wskazał, że „podatnik nie może z tytułu wykonania czynności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wystawić faktury VAT.” W związku z powyższym Spółka nie może dokumentować otrzymywania płatności w ramach dofinansowania Projektu fakturami VAT. Płatności te powinny być udokumentowane innymi dokumentami księgowymi, takimi jak noty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Przy czym towarami – w myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 – stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu.

Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Należy jednak zaznaczyć, że nie każde powstrzymanie się od działania, czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę w rozumieniu przepisów ustawy.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 cyt. ustawy).

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny. Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Należy podkreślić, że przepisy dotyczące funkcjonowania podatku VAT w krajach członkowskich Unii Europejskiej podlegają harmonizacji na zasadach określonych w Dyrektywie 2006/112/WE/Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1, z późn. zm.).

Uszczegółowieniem zasad obowiązywania i funkcjonowania podatku VAT określonych w dyrektywie są wyroki Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE).

TSUE, w wyroku z dnia 27 października 2011 r. w sprawie C-93/10 Finanzamt Essen-NordOst przeciwko GFKL Financial Services AG wskazał, że „(…) w ramach systemu podatku VAT czynnościami podlegającymi opodatkowaniu są transakcje między stronami, przewidujące zapłatę ceny lub inne wynagrodzenie. Zatem jeżeli czynność polega jedynie na świadczeniu jednej ze stron, bez bezpośredniego wynagrodzenia, nie ma podstawy opodatkowania, w związku z czym świadczenie takie nie podlega podatkowi VAT (zob. wyrok z dnia 29 października 2009 r. w sprawie C 246/08 Komisja przeciwko Finlandii, Zb.Orz. s. I 10605, pkt 43). W tym świetle świadczenie usługi następuje „odpłatnie” w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy VAT, a zatem podlega opodatkowaniu, tylko jeżeli pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, gdyż świadczenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywiste odzwierciedlenie wartości usługi świadczonej usługobiorcy (ww. wyrok w sprawie MKG-Kraftfahrzeuge-Factoring, pkt 47). Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem „świadczenie usług dokonywane odpłatnie” w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy wymaga bezpośredniego związku między wyświadczoną usługą a otrzymanym wynagrodzeniem (wyrok z dnia 29 lipca 2010 r. w sprawie C 40/09 Astra Zeneca UK, Zb. Orz. s. I 7505, pkt 27 i przytoczone orzecznictwo)” (pkt 17-19).

W wyroku z dnia 27 marca 2014 r. w sprawie C-151/13 Le Rayon d’Or SARL przeciwko Ministre de l’Économie et des Finances Trybunał wskazał, że „(…) aby świadczenie usług mogło być uznane za „odpłatne” w rozumieniu tej dyrektywy, nie wymaga ona, aby świadczenie wzajemne za taką usługę było uzyskane bezpośrednio od jej odbiorcy. Świadczenie wzajemne może pochodzić także od osoby trzeciej (zob. podobnie wyrok Loyalty Management UK i Baxi Group, C 53/09 i C 55/09, EU:C:2010:590, pkt 56)” (pkt 34).

Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę, wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Należy również wskazać, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i są wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Pojęcie „dostawa towarów” w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Z kolei każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi co do zasady usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

  • w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
  • świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Przy czym oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji stwierdzić należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, aby dana czynność (usługa) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

W świetle art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Przepis ten oznacza, że do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

Z treści powołanych przepisów wynika, że w sytuacji gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia. Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 powołanej ustawy.

Powyższy przepis stanowi implementację art. 73 dyrektywy VAT, zgodnie z którym w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74 77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Związane jest to z tym, że podstawa opodatkowania stanowi wartość faktycznie uzyskaną przez sprzedawcę z tytułu danej opodatkowanej czynności. Należy jednocześnie wskazać, że nie ma tu znaczenia status podmiotu wypłacającego subwencję ani pochodzenie środków, z których ta subwencja jest wypłacana.

Z brzmienia powołanych wyżej przepisów wynika, że nie każda subwencja uwzględniana jest w podstawie opodatkowania dostawy towaru lub świadczenia usługi (tylko subwencje związane bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia). Zgodnie z wyrokiem TSUE z dnia 15 lipca 2004 r. w sprawie C-144/02 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Federalnej Niemiec: „Przewidując, że do podstawy opodatkowania podatkiem VAT zalicza się, w przypadkach, które określa art. 11 część A ust. 1 lit. a) szóstej dyrektywy, subwencje przyznane podatnikom, przepis ten zmierza do obciążenia podatkiem VAT całej wartości towarów lub usług, a przez to do uniknięcia zmniejszenia przychodu z podatku na skutek przyznania subwencji. Zgodnie z brzmieniem tego przepisu stosuje się on, gdy subwencja jest bezpośrednio związana z ceną danej transakcji. Aby miała miejsce taka sytuacja, subwencja powinna przede wszystkim być przyznawana konkretnie podmiotowi subwencjonowanemu po to, by dostarczał on określonego towaru lub wykonywał określoną usługę. Jedynie w tym przypadku subwencja może być uznana za świadczenie wzajemne względem dostawy towaru lub świadczonej usługi, a w związku z tym podlegać opodatkowaniu. Należy stwierdzić w szczególności, że prawo do otrzymywania subwencji jest przyznawane beneficjentowi, skoro tylko ten ostatni dokona transakcji podlegającej opodatkowaniu (wyrok z dnia 22 listopada 2001 r. w sprawie C 184/00 Office des produits wallons, Rec. str. I 9115, pkt 12 i 13)” (pkt 26 28).

Ponadto, subwencje związane bezpośrednio z ceną interpretuje się jako obejmujące jedynie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług i które są płacone przez stronę trzecią sprzedawcy lub dostawcy (np. wyrok TSUE z dnia 22 listopada 2001 r. w sprawie C-184/00 Office des produits wallons ASBL przeciwko państwu belgijskiemu, pkt 18). Niezbędne jest, by cena, którą ma zapłacić nabywca lub usługobiorca, była ustalona w taki sposób, by zmniejszała się w stosunku odpowiadającym subwencji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, która stanowiłaby zatem element determinujący cenę, jakiej ten ostatni żąda (pkt 29 ww. wyroku C-144/02).

Z powyższego wynika, że nie ma znaczenia od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę – czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest aby było to wynagrodzenie za dane konkretne świadczenie lub za daną konkretną dostawę.

W niniejszej sprawie wskazać również należy, że zgodnie z art. 29 pkt 1 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Narodowym Centrum Badań i Rozwoju (Dz. U. z 2017 r. poz. 1447, z późn. zm., Dz. U. z 2018 r. poz. 1249), do zadań Centrum należy pobudzanie inwestowania przez przedsiębiorców w działalność badawczo-rozwojową, w szczególności przez współfinansowanie przedsięwzięć prowadzonych przez podmiot posiadający zdolność do zastosowania wyników projektu w praktyce.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Spółka (Wnioskodawca) zarejestrowana jako podatnik VAT czynny, zawarła z Wojskową Akademią Techniczną umowę konsorcjum w celu realizacji projektu badawczo-rozwojowego pn. „Pierwsze na świecie polskie inteligentne zintegrowane multiprojektory wielofunkcyjne zapewniające poprawę bezpieczeństwa w transporcie kolejowym i drogowym”. Projekt realizowany jest wspólnie przez Spółkę i W na podstawie Umowy Konsorcjum. Podpisanie Umowy Konsorcjum było niezbędne do uzyskania współfinansowania z NCBiR. Przedmiotem Projektu są prace rozwojowe prowadzące do opracowania, wykonania oraz przeprowadzenia testów walidacyjnych zintegrowanego systemu antykolizyjnego („System Bezkolizyjny”) dla pojazdów szynowych poruszających się w ruchu miejskim (pojazdy tramwajowe). Współfinansowanie odbywa się na podstawie umowy z dnia 17 lipca 2017 r. zawartej przez lidera konsorcjum z NCBiR działającym w charakterze Instytucji Pośredniczącej, tj. podmiotu, któremu minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego powierzył realizację zadań w ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój. Spółka nie posiada odrębnej umowy z NCBiR. W zakresie sposobu podziału środków Umowa Konsorcjum odwołuje się do umowy o dofinansowanie, w której łączna kwota dofinansowania Projektu 2.801.370 PLN została podzielona pomiędzy W i Spółkę w następujący sposób:

  • W otrzyma w ramach dofinansowania Projektu 2.142.972 PLN;
  • Spółka otrzyma w ramach dofinansowania Projektu 771.798 PLN.

W jest obowiązana, jako lider konsorcjum do przekazywania dofinansowania otrzymanego od NCBiR, w części przypadającej na Spółkę, na rzecz Spółki. Warunkiem otrzymywania przez Spółkę dofinansowania jest prawidłowa realizacja obowiązków uczestnika konsorcjum i warunków otrzymania dofinansowania określonych w umowie o dofinansowanie. W zamian za przekazane w ramach Projektu dofinansowanie Spółka nie będzie dokonywała dostaw towarów, ani nie będzie świadczyła usług na rzecz W., natomiast W., w zamian za przekazane w ramach Projektu dofinansowanie, nie będzie dostarczała żadnych towarów, ani nie będzie świadczyła żadnych usług na rzecz NCBiR. Wdrożenie Projektu nastąpi w ramach działalności gospodarczej Spółki. W szczególności Spółka rozpocznie produkcję i sprzedaż Systemów Bezkolizyjnych, będzie też świadczyła usługi w zakresie obsługi posprzedażowej oraz rozszerzania funkcjonalności Systemu Bezkolizyjnego o nowe elementy. Egzemplarz prototypowy Systemu Bezkolizyjnego zostanie wykorzystany przez Spółkę dla potrzeb jej własnej działalności, albo sprzedany jednemu z klientów Spółki. Spółka będzie kształtowała ceny sprzedaży egzemplarzy Systemu Bezkolizyjnego, w tym egzemplarza prototypowego - jeżeli Spółka zdecyduje się na jego sprzedaż, na warunkach rynkowych. Majątkowe prawa autorskie do utworów oraz do przedmiotów własności przemysłowej powstałych w wyniku realizacji Projektu będą należały do każdego z uczestników konsorcjum w zakresie w jakim zostaną przez niego wytworzone. W ramach umowy konsorcjum nie dojdzie do przeniesienia praw autorskich do utworów, ani przedmiotów własności przemysłowej powstałych w wyniku realizacji Projektu pomiędzy członkami konsorcjum, ani też na podmioty trzecie. Z otrzymanych środków Spółka finansuje m.in. nabycie towarów i usług niezbędnych do realizacji Projektu, w związku z czym dokonuje zapłat należności z tego tytułu na rzecz podmiotów trzecich. Dofinansowanie będzie mogło zostać wykorzystane wyłącznie na realizację Projektu. Spółka nie może tymi środkami dysponować w sposób dowolny, w szczególności wykluczone jest ich przeznaczenie na jakąkolwiek ogólną działalność Spółki. Na realizację Projektu Spółka zamierza przeznaczyć 100% otrzymanej kwoty dofinansowania. Projekt nie mógłby być zrealizowany bez dofinansowania.

W niniejszej sprawie należy wskazać, że konsorcjum jest organizacją zrzeszającą kilka podmiotów gospodarczych na określony czas, w konkretnym celu. Jakkolwiek ani w prawie cywilnym ani w prawie podatkowym nie występuje legalna definicja konsorcjum, przyjmuje się, że zawarcie umowy konsorcjum możliwe jest na podstawie art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r. poz. 1025, z późn. zm.), w ramach tzw. swobody umów. Zgodnie z tym przepisem strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Konsorcjum nie jest jednak podmiotem gospodarczym, nie posiada osobowości prawnej ani podmiotowości prawnej, nie musi być rejestrowane, ani mieć odrębnej nazwy czy też siedziby. Podmioty tworzące konsorcjum są, co do zasady, niezależne w swoich dotychczasowych działaniach (czyli w działaniach niezwiązanych z konsorcjum), a w działaniach związanych z konsorcjum realizują wspólne przedsięwzięcie objęte porozumieniem. Zawierając umowę konsorcyjną podmioty mogą określić, kto będzie reprezentował konsorcjum na zewnątrz (może to być także osoba trzecia). Co do zasady, konsorcja nie mają też wspólnego majątku (chociaż mogą mieć wspólne konto rozliczeniowe), a wszelkie formy płatności regulowane są przez firmę lub osobę reprezentującą konsorcjum.

Przechodząc zatem na grunt prawa podatkowego, należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ww. ustawy).

Dodać należy, że polski ustawodawca nie skorzystał z możliwości wynikającej z art. 11 ww. Dyrektywy 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym, po konsultacji z komitetem doradczym ds. podatku od wartości dodanej (zwanym dalej „Komitetem ds. VAT”), każde państwo członkowskie może uznać za jednego podatnika osoby mające siedzibę na terytorium tego samego państwa członkowskiego, które będąc niezależnymi pod względem prawnym, są ściśle powiązane pod względem finansowym, ekonomicznym i organizacyjnym.

Konsorcjum – w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego – nie może być zatem uznane za podatnika VAT. Oznacza to, że relacji zachodzących pomiędzy stronami umowy konsorcjum (podatnikami VAT), dla potrzeb podatku od towarów i usług, nie należy oceniać na zasadach wewnętrznych rozliczeń konsorcjum. A zatem przedsiębiorcy działający w ramach konsorcjum są odrębnymi podatnikami VAT. Powyższe oznacza, że działając w ramach konsorcjum powinni oni do wzajemnych rozliczeń stosować ogólne reguły wynikające z ustawy o podatku od towarów i usług oraz aktów wykonawczych do niej, w tym także w zakresie wystawiania faktur VAT dokumentujących wykonywane przez nich czynności.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wyraził własne stanowisko i stwierdził, że otrzymane środki nie stanowią zapłaty za jakiekolwiek usługi wykonane przez Spółkę na rzecz NCBiR, W., czy jakiejkolwiek strony trzeciej. Środki te nie stanowią również wynagrodzenia za wytworzenie przez Spółkę jakichkolwiek wartości niematerialnych i prawnych, ponieważ wszelkie wartości niematerialne i prawne wytworzone przez Spółkę w ramach Projektu będą przez nią wykorzystywane dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej - do produkcji oraz świadczenia usług w zakresie Systemów Bezkolizyjnych.

W tym miejscu należy wskazać, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania – podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i są wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W przedstawionej sprawie mamy do czynienia z umową, w ramach której następuje wykonanie przez Wnioskodawcę skonkretyzowanego świadczenia w postaci realizacji projektu wspólnego przedsięwzięcia polegającego na opracowaniu, wykonaniu oraz przeprowadzeniu testów walidacyjnych zintegrowanego systemu antykolizyjnego dla pojazdów szynowych poruszających się w ruchu miejskim. Jak wskazał Wnioskodawca, dofinansowanie będzie mogło zostać wykorzystane wyłącznie na realizację Projektu. Spółka nie może tymi środkami dysponować w sposób dowolny, w szczególności wykluczone jest ich przeznaczenie na jakąkolwiek ogólną działalność Spółki. Na realizację Projektu Spółka zamierza przeznaczyć 100% otrzymanej kwoty dofinansowania. Projekt nie mógłby być zrealizowany bez dofinansowania. W jest obowiązana, jako lider konsorcjum do przekazywania dofinansowania otrzymanego od NCBiR, w części przypadającej na Spółkę, na rzecz Spółki.

W niniejszej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której występują skonkretyzowane świadczenia w zamian za określone wynagrodzenie. Przekazywane Wnioskodawcy środki finansowe z NCBiR– przez lidera konsorcjum – na realizację opisanego projektu – należy uznać za otrzymane od osoby trzeciej środki (dotacje, subwencje lub dopłaty o podobnym charakterze) mające bezpośredni wpływ na cenę świadczonych przez poszczególnych uczestników konsorcjum (lidera i Spółki) usług. Należy bowiem zauważyć, że otrzymane od NCBiR środki nie zostaną przeznaczone na ogólną działalność Wnioskodawcy i W., lecz mogą zostać wykorzystane tylko i wyłącznie na określone i wskazane w zawartej pomiędzy konsorcjum a NCBiR umowie działanie, tj. na pokrycie kosztów prowadzonych badań i prac rozwojowych. Otrzymane środki finansowe powinny zatem być uznane za zapłatę otrzymaną od osoby trzeciej (NCBiR).

Zatem stwierdzić należy, że środki finansowe otrzymane przez Wnioskodawcę – z NCBiR na realizację projektu stanowią w istocie wynagrodzenie za świadczone przez Wnioskodawcę usługi, gdyż treść wniosku wskazuje, że nie są one przeznaczone na ogólną działalność Wnioskodawcy, lecz na określone działanie, tj. realizację Projektu, powinny więc być uznane za zapłatę (dotację, subwencję lub inną dopłatę o podobnym charakterze) otrzymaną od osoby trzeciej, mającą bezpośredni wpływ na cenę świadczonych usług.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że w analizowanej sprawie, wykonanie przez Wnioskodawcę zgodnie z zawartą umową skonkretyzowanego świadczenia, polegającego na opracowaniu, wykonaniu oraz przeprowadzeniu testów walidacyjnych zintegrowanego systemu antykolizyjnego dla pojazdów szynowych poruszających się w ruchu miejskim w zamian za środki finansowe, stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Z powołanego przepisu art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że podstawą opodatkowania jest wszystko co stanowi zapłatę, którą usługodawca otrzyma z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej. Jednocześnie ustawodawca precyzuje, że za taką zapłatę należy uznać wszelkie dotacje, subwencje oraz inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę.

Przepis art. 29a ust. 6 ustawy, precyzuje dodatkowe elementy jakie obejmuje podstawa opodatkowania. Jak stanowi ww. przepis podstawa opodatkowania obejmuje:

  1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
  2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W analizowanej sprawie dotacja otrzymana przez Wnioskodawcę od NCBiR za pośrednictwem lidera konsorcjum stanowi element podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy. W konsekwencji czynność ta powinna być udokumentowana fakturą stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy.

Podsumowując stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj