Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
IPPB1/415-1099/14/18-3/S/MT
z 19 października 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 stycznia 2016 r. sygn. akt III SA/Wa 522/15 (data wpływu orzeczenia 4 października 2018 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2014 r. (data wpływu 4 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi meldunkowej w stosunku do przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym do niego gruntem – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 4 września 2014 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi meldunkowej w stosunku do przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym do niego gruntem.

Dotychczasowy przebieg postępowania


W dniu 25 listopada 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację znak: IPPB1/415-1099/14-4/MT, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy:

  • w zakresie możliwości skorzystania z ulgi meldunkowej w stosunku do przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia udziału w lokalu mieszkalnym, nabytego do majątku wspólnego w 2008 r. – jest prawidłowe,
  • w zakresie możliwości skorzystania z ulgi meldunkowej w stosunku do dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia udziału w lokalu mieszkalnym, nabytego w drodze darowizny w 2009 r. - jest nieprawidłowe,
  • w zakresie możliwości zastosowania ulgi meldunkowej do części gruntu przynależnego do ½ udziału w lokalu mieszkalnym nabytego w 2008 r. - jest prawidłowe,
  • w zakresie możliwości zastosowania ulgi meldunkowej do części gruntu przynależnego do ½ udziału w lokalu mieszkalnym nabytego w 2009 r. - jest nieprawidłowe.


Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 25 listopada 2014 r. znak: IPPB1/415-1099/14-4/MT wniósł pismem z dnia 2 grudnia 2014 r. (data wpływu 5 grudnia 2014 r.) wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.


W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów pismem z dnia 2 stycznia 2015 r. znak: IPPB1/415-1099/14-7/MT stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.


Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 25 listopada 2014 r. znak: IPPB1/415-1099/14-4/MT złożył skargę z dnia 15 stycznia 2015 r. (data wpływu 21 stycznia 2015 r.).


Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 14 stycznia 2016 r. sygn. akt III SA/Wa 522/15 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.


Od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 14 stycznia 2016 r., sygn. akt III SA/Wa 522/15, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej złożył w dniu 8 kwietnia 2016 r. skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie.


Wyrokiem z dnia 29 czerwca 2018 r. Sygn. akt II FSK 1903/16 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną.


W związku z powyższym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie dostarczył prawomocny wyrok w sprawie z dnia 14 stycznia 2016 r., sygn. akt III SA/Wa 522/15 (data wpływu 4 października 2018 r.) oraz zwrócił akta sprawy.


Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w prawomocnym wyroku z dnia 14 stycznia 2016 r., sygn. akt III SA/Wa 522/ wskazał, że „ Odnosząc specyficzne zasady obowiązujące na gruncie prawa rodzinnego oraz skutki prawne, jakie wywołują czynności małżonków objętych wspólnością ustawową, do będącej przedmiotem sporu interpretacji art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) u.p.d.o.f., trudno bronić tezy, że nabycie własności nieruchomości w warunkach ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej, skuteczne wobec całej nieruchomości na gruncie prawa rodzinnego i cywilnego - dla potrzeb podatku dochodowego powinno być ustalane powtórnie do 1/2 udziału w razie wniesienia tej nieruchomości do majątku osobistego Skarżącej. W opisanym przez Skarżąca stanie faktycznym nie utraciła ona bowiem w jakimkolwiek momencie prawa do całości tej nieruchomości. Zdaniem Sądu sporna w tej sprawie kwestia prawna momentu nabycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f., przy występujących problemach interpretacyjnych, powinna być rozstrzygana na korzyść podatnika. Zwłaszcza, że w szeregu przypadkach, stosowanie przez organy podatkowe, dotyczy osób zbywających majątek nabyty wiele lat wcześniej do majątku wspólnego.


W świetle przedstawionej dotychczas argumentacji, Sąd w składzie orzekającym w niniejszej sprawie uznał, że nie można przyjąć, ani że Skarżąca nabyła prawo własności 1/2 udziału w nieruchomości dopiero w momencie wniesienia nieruchomości do jej majątku odrębnego, ani iż pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f., w stosunku do 1/2 udziału w nieruchomości biegnie na nowo od tej daty. Skutkiem tego, zważywszy na okoliczność, że w okresie od grudnia 2008 r. do lutego 2010 r. (ponad 12 miesięcy) Skarżąca dysponowała prawem do całości ww. nieruchomości (do września 2009 r. - wspólnie z mężem), to zdaniem Sądu, posiada ona uprawnienie do skorzystania z tzw. „ulgi meldunkowej” określonej w art. 21 ust. 1 pkt 126 u.p.d.o.f. w brzmieniu obowiązującym od 01.01.2007 r. do 31.12.2008 r.


Wydając interpretację ponownie, organ zobowiązany będzie uwzględnić ocenę prawna przedstawioną przez Sąd w uzasadnieniu niniejszego wyroku.”


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


Wnioskodawczyni wraz z mężem w grudniu 2008 r. nabyli do majątku wspólnego lokal mieszkalny. W lokalu tym Wnioskodawczyni jest zameldowana wraz z mężem od grudnia 2008 r. do chwili obecnej. We wrześniu 2009 r. umową darowizny zawartą z mężem ww. lokal został darowany do majątku osobistego Wnioskodawczyni, przy czym między małżonkami istniała przez cały czas (istnieje nadal) wspólność majątkowa małżeńska (nie nastąpiło ustanowienie rozdzielności majątkowej małżeńskiej). W lutym 2010 r. Wnioskodawczyni odpłatnie zbyła ww. lokal mieszkalny. W celu wyjaśnienia kwestii opodatkowania zbycia przedmiotowego lokalu, Wnioskodawczyni wystąpiła w lipcu 2010 r. do tut. Organu w trybie art. 14b § 7 Op z wnioskiem o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, i w dniu 3 listopada 2010 r. taka interpretacja została wydana (IPPB1/415-709/10-4/JB), a Wnioskodawczyni się do niej zastosowała. W przedmiotowej interpretacji tut. Organ wyjaśnił m. in., iż: „mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że: przychód uzyskany ze sprzedaży 1/2 udziału w lokalu mieszkalnym, który został nabyły w 2008 r. będzie korzystał ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tzw. „ulga meldunkowa”) w brzmieniu obowiązującym od 01.01.2007 r. do 31.12.2008 r., pod warunkiem, że Wnioskodawczyni w terminie do 30.04.2011 r. złoży we właściwym urzędzie skarbowym oświadczenie o spełnieniu warunków do przedmiotowego zwolnienia, natomiast dochód uzyskany ze sprzedaży 1/2 udziału w lokalu mieszkalnym, który został nabyty przez Wnioskodawczynię w 2009 r. w drodze darowizny od męża nie będzie korzystał ze zwolnienia przedmiotowego określonego w ww. przepisie, bowiem zastosowanie znajdują w tym przypadku przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 stycznia 2009 r., tj. dochód uzyskany ze sprzedaży tego udziału będzie podlegał opodatkowaniu stosownie do treści art. 30e ust. 1 tej ustawy.”

Ponadto, Wnioskodawczyni, przy zastosowaniu ulgi meldunkowej do 1/2 udziału do lokalu „nabytego” w 2008 r., nie uwzględniła wartości gruntu, również opierając się na stanowisku organów podatkowych, publikowanych w mediach (zapytanie i wyjaśnienie przepisów zawartych w ww. interpretacji z dnia 3 listopada 2010 r. nie obejmowało tej kwestii). Biorąc jednak pod uwagę orzecznictwo, z którego wynika, iż przyjęta przez tut. Organ interpretacja przepisów może nie być prawidłowa, a także uprawnienie do ponownego zwrócenia się z wnioskiem o pisemną interpretację przepisów w tej samej sprawie, Wnioskodawczyni przedstawia ponownie swój wniosek dotyczący sposobu opodatkowania ww. lokalu, poszerzając go dodatkowo o kwestię dopuszczalności skorzystania z ulgi meldunkowej o wartość zbytego udziału w gruncie oraz o możliwość skorzystania z instytucji złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty, w przypadku potwierdzenia prawidłowości rozumienia przepisów prawa podatkowego.


Pismem z dnia 18 listopada 2014 r. (data wpływu 20 listopada 2014 r.) Wnioskodawczyni wycofała wniosek w zakresie pytania nr 3.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.


  1. Czy Wnioskodawczyni spełniła warunki do zwolnienia w całości uzyskanego przychodu ze zbycia lokalu .mieszkalnego, w sytuacji, gdy była zameldowana w ww. lokalu przez okres przekraczający 12 miesięcy przed datą zbycia, mimo, iż przed datą zbycia, na mocy umowy darowizny stała się wyłączną właścicielką lokalu?
  2. Czy ulga meldunkowa, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., obejmuje także udział w gruncie, na którym położony jest zbywany lokal?
  3. Czy w sytuacji, gdy odpowiedź na pytanie 1 lub 2 jest pozytywna, to Wnioskodawczyni jest uprawniona do złożenia korekty deklaracji PIT-39 wraz z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2010?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania oznaczone we wniosku nr 1 i nr 2. w zakresie pytania nr 3 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.


Zdaniem Wnioskodawcy:


Ad. 1


Wnioskodawczyni spełniła warunki do zwolnienia w całości uzyskanego przychodu ze zbycia lokalu mieszkalnego, w sytuacji, gdy była zameldowana w ww. lokalu przez okres przekraczający l2 miesięcy przed datą zbycia, i po złożeniu oświadczenia, o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., w terminie złożenia zeznania za rok 2010, mimo, iż przed datą zbycia, na mocy umowy darowizny stała się wyłączną właścicielką lokalu.

Powyższe przekonanie Wnioskodawczyni opiera w szczególności na specyfice instytucji współwłasności łącznej, w tym wypadku wspólności majątkowej małżeńskiej, która tym różni się od ułamkowej tym, że nie można w niej określić ilości udziałów każdego współwłaściciela. Obu współwłaścicielom przysługuje pełne prawo do całej masy majątkowej w niej zawartej i dlatego żaden ze współwłaścicieli nie może korzystać z praw własności przez cały czas trwania współwłasności łącznej (Edward Gniewek, Komentarz do art. 196 Kodeksu cywilnego, Lex). Dlatego nieprawidłowe było stanowisko tut. Organu, przedstawione na wniosek Wnioskodawczyni w ww. interpretacji indywidualnej z dnia 3 listopada 2010 r., że „Wnioskodawczyni stała się właścicielem całego lokalu mieszkalnego stopniowo, bowiem w grudniu 2008 r. nabyła w ramach ustawowej wspólności majątkowej 1/2 udziału w przedmiotowej nieruchomości, następnie we wrześniu 2009 r., na podstawie zawarcia umowy darowizny nabyła 1/2 udziału męża. W świetle powyższego w przedmiocie opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodu (dochodu) ze sprzedaży wskazanej nieruchomości zastosowanie znajdą przepisy obowiązujące w różnych okresach czasu w odniesieniu do części przychodu (dochodu) przypadających na poszczególne udziały we własności tej nieruchomości.” Skoro, z uwagi na wspólność majątkową, nie można wyodrębnić udziałów, które Wnioskodawczyni oraz jej mąż posiadali w chwili nabycia nieruchomości w małżeństwie, to nie można też przyjąć, że pojawił się nowy, dodatkowy termin nabycia lokalu, który biegnie od daty nabycia nieruchomości w drodze darowizny. W ocenie Wnioskodawczyni, termin nabycia lokalu przez Wnioskodawczynię jest jeden, i jest nim data jego nabycia w grudniu 2008 r. Takie stanowisko, w podobnej sprawie, wyraził m.in. NSA w Warszawie w wyroku z dnia 8 grudnia 2011 r. (sygn. i SA/Kr 1587/09, a także WSA w Gdańsku w wyroku z 5 sierpnia 2014 r., sygn. akt I SA/Gd 447/14). Dlatego w dacie zbycia lokalu, w lutym 2010 r., Wnioskodawczyni była uprawniona do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od całości uzyskanego ze sprzedaży dochodu, a nie tylko od 1/2 tego przychodu.


Ad. 2


Do sprzedaży dokonanej w 2010 roku obejmującej samodzielny lokal mieszkalny (udział we własności tego lokalu), nabyty w roku 2008, wraz z udziałem w gruncie, na jakim posadowiony jest budynek, w którym znajduje się lokal, ma zastosowanie ulga meldunkowa, która obejmuje cały dochód uzyskany ze sprzedaży lokalu (lub udziału w nim) wraz z udziałem w gruncie związanym z tym lokalem. Zgodnie z. zapisem art. 21 ust. 1 pkt 126 updof, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

  1. budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,
  2. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,
  3. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,
  4. prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

- jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit a) - d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia.

Przepisy art. 21 ust. 1 pkt 126 oraz art. 21 ust. 21-22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostały uchylone z dniem 1 stycznia 2009 r. przez ustawę z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw. Jednakże zgodnie z art. 8 ust 1 ww. ustawy, do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy zmienianej w art. 1, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. Zgodnie zaś z art. 8 ust. 3 tej ustawy podatnicy, do których mają zastosowanie ust. 1 lub ust. 2, oświadczenie, o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., składają w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy zmienianej w art. 1. W przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, 14 dniowy termin określony w art. 21 ust. 21 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., nie ma zastosowania. Z powyższych przepisów wynika zatem, że zwolnienie z tytułu tzw. ulgi meldunkowej, przewidzianej w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., przysługuje również podatnikowi, który dokonał odpłatnego zbycia budynku lub lokalu mieszkalnego (lub udziału w takim budynku lub lokalu) po dniu 31 grudnia 2008 r, w przypadku, gdy nabycie takiego budynku lub lokalu (albo udziału w nim) nastąpiło w okresie pomiędzy 1 stycznia 2007 r. a 31 grudnia 2008 r.


Ustawodawca, określając zakres wskazanego wyżej zwolnienia użył określenia „przychody uzyskane z odpłatnego zbycia budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku” oraz „przychody z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębna nieruchomość lub udział w takim lokalu”. W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zdefiniowano jednak ani pojęcia nieruchomości, ani pojęcia zbycia i nabycia. Ustawodawca podatkowy może bowiem posługiwać się pojęciami prawa cywilnego, przejmując je do prawa podatkowego, a może także, używając identycznych pojęć, definiować je na użytek i potrzeby ustaw podatkowych, wówczas nadając im jednak znaczenie swoiste i odrębne, wyłącznie na potrzeby tej gałęzi prawa. Mając jednak na względzie, że autonomia prawa podatkowego (w tym: autonomia terminologiczna) to swego rodzaju kompromis pomiędzy zasadami spójności i zupełności systemu prawa, do którego prawo podatkowe przynależy, a jego niezależnością w obrębie tego systemu, głównie zaś w stosunku do prawa cywilnego, ustawodawca powinien korzystać wstrzemięźliwie z możliwości autonomicznego określania pojęć, nadając terminom i zwrotom występującym w innych gałęziach prawa odmienne znaczenie w zakresie prawa podatkowego tylko wówczas, gdy przemawiają za tym treści wprowadzanych rozwiązań (por. W. Nykiel, Autonomia prawa podatkowego (wybrane zagadnienia), Konstytucja, ustrój, system finansowy państwa. Księga pamiątkowa ku czci prof. Natalii Gajl, Warszawa 1999, s. 401; M. Goettei, A. Goettel, Instytucje prawa cywilnego w konstrukcji prawnej podatków, M. Goettel, M. Lemonnier (red.), Warszawa 2011, s. 47). Jeżeli zatem ustawodawca nie nadal określonym pojęciom autonomicznego znaczenia na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w odniesieniu do omawianej kwestii należy uzupełniająco, w celu zachowania spójności i zupełności systemu prawa odwołać się do regulacji prawa cywilnego (por. wyroki NSA: z dnia 16 stycznia 2009 r., II FSK1495/07, z dnia 26 lipca 2011 r., II FSK416/10). Ustawa Kodeks cywilny z dnia 23 kwietnia 1964 r. (Dz. U. z 1964r., Nr 16, poz.93 ze zm.) w art. 46 stanowi o trzech rodzajach nieruchomości:

  1. gruntowych, które stanowią niezabudowane grunty,
  2. budynkowych, przez które rozumie się budynki trwale z gruntem związane,
  3. lokalowych. W tym przypadku części budynków trwale związanych z gruntem stanowią odrębną nieruchomość tylko wtedy, gdy odrębne ustawy tak stanowią. Zgodnie z postanowieniami art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali, samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, mogą stanowić odrębne nieruchomości. Zgodnie zaś z treścią art. 48 Kodeksu cywilnego, stosowanego na mocy odesłania przewidzianego w art. 1 ust. 2 ustawy o własności lokali, lokal nie może być sprzedany bez gruntu, na którym został wzniesiony budynek, w którym lokal ten się znajduje. Jeżeli zatem, lokal nie może być sprzedany z pominięciem gruntu, na którym został posadowiony, transakcja taka nie mogłaby być przedmiotem prawnie skutecznej umowy. Zgodnie z treścią art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów wynikających z czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy.

Tym samym przychód uzyskany ze zbycia wyłącznie budynku stanowiącego cześć składową gruntu nie byłby w ogóle (art 2 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy) objęty zakresem obowiązywania tej ustawy podatkowej - jako wynikający z czynności nie mogącej być przedmiotem prawnie skutecznej umowy i nie byłoby potrzeby stanowienia zwolnienia podatkowego w tym zakresie, natomiast przychód ze zbycia nieruchomości zabudowanej budynkiem, stanowiącym część składową gruntu przed upływem 5 lat od jej nabycia, nawet gdyby zbywca był w budynku zameldowany powyżej 12 miesięcy przed datą zbycia, byłby w całości objęty opodatkowaniem. Takie odczytanie art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, oparte wyłącznie na wykładni literalnej, tj. na ścisłym rozumieniu pojęcia „budynku mieszkalnego” prowadziłoby do konsekwencji niemożliwych do zaakceptowania, bowiem czyniłoby z analizowanej ulgi podatkowej „martwą” instytucję prawną. W świetle powyższego nie ulega wątpliwości, że ulga meldunkowa przewidziana w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do końca 2008 r., obejmowała swoim zakresem budynek mieszkalny, jego część lub udział w nim, a także lokal mieszkalny (lub udział w nim) wraz z gruntem lub udziałem w gruncie, na którym budynek ten lub lokal się znajduje. Stanowisko takie zostało w pełni potwierdzone w uchwale składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 2 kwietnia 2012 r. o sygnaturze II FPS 3/11. Zgodnie z tezą wskazanej uchwały: „Tzw. ulga meldunkowa przewidziana w art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), w stanie prawnym obowiązującym do końca 2008 r., obejmowała swoim zakresem nie tylko przychody uzyskane z odpłatnego zbycia budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, ale także gruntu, na którym budynek ten został posadowiony”.


W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawcy zawarte we wniosku z dnia 3 września 2014 r. (data wpływu 4 września 2014 r.) po uwzględnieniu prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 stycznia 2016 r. sygn. akt III SA/Wa 522/15 (data wpływu 4 października 2018 r.), w sprawie oceny prawnej przedstawionego w nim stanu faktycznego jest prawidłowe.


Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (i orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego).


Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj