Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
S-ILPB1/4511-1-166/15/18-S/AP
z 29 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) oraz art. 223 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 9 grudnia 2015 r. sygn. akt I SA/Wr 1588/15 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 1 sierpnia 2018 r.) oraz wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 17 kwietnia 2018 r. sygn. akt II FSK 989/16 stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2015 r. (data wpływu 6 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika:

• jest nieprawidłowe – w odniesieniu do osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą,
• jest prawidłowe – w odniesieniu do pozostałych osób.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 6 lutego 2015 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

Dotychczasowy przebieg postępowania

W dniu 5 maja 2015 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działający w imieniu Ministra Finansów, wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację nr ILPB1/4511-1-166/15-2/AP, w której uznał za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w zakresie obowiązków płatnika.

Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z 5 maja 2015 r. nr ILPB1/4511-1-166/15-2/AP wniósł pismem z 18 maja 2015 r. wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działający w imieniu Ministra Finansów, pismem z 22 czerwca 2015 r. nr ILPB1/4511-2-25/15-2/AP stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z 5 maja 2015 r. nr ILPB1/4511-1-166/15-2/AP złożył skargę z 14 lipca 2015 r. (data wpływu 17 lipca 2015 r.).

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z 9 grudnia 2015 r. sygn. akt I SA/Wr 1588/15 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną z 5 maja 2015 r. nr ILPB1/4511-1-166/15-2/AP.

Jak zauważył Sąd, istota sporu w rozpoznawanej sprawie dotyczy określenia charakteru przedsięwzięcia organizowanego przez Skarżącą w celu zwiększenia jej wyników sprzedażowych. Według Strony wygrane w konkursie podlegać będą opodatkowaniu 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z czym związane są obowiązki Spółki jako płatnika tego podatku. Organ podatkowy uznał natomiast, że przedsięwzięcie to nie jest konkursem w rozumieniu art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, lecz podejmowanymi przez Skarżącą działaniami motywacyjnymi, bez względu na stosunek prawny łączący laureatów konkursu ze Skarżącą (osoba zatrudniona na umowę o pracę, działająca w oparciu o umowę cywilnoprawną, czy też osoba fizyczna prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą).

Sąd wskazał, że aby dane przedsięwzięcie zostało uznane za konkurs, wymagane jest: istnienie regulaminu konkursu określającego nazwę, organizatora i uczestników konkursu, nagrody oraz zasady wyboru zwycięzców, ograniczenie liczby zwycięzców (nagrody nie mogą zostać przekazane wszystkim uczestnikom), wyłonienie zwycięzców na drodze wzajemnej rywalizacji, z występującym elementem współzawodnictwa między uczestnikami w celu osiągnięcia najlepszego rezultatu (w powszechnym rozumieniu konkurs to postępowanie mające na celu wyłonienie zwycięzcy lub zwycięzców spośród grupy najlepszych uczestników spełniających określone kryteria), wskazanie osób odpowiedzialnych za prawidłowy, zgodny z regulaminem przebieg akcji (komisja konkursowa, jury), wydanie nagród zwycięzcy/zwycięzcom.

W ocenie Sądu organizowane przez Spółkę przedsięwzięcie stanowi konkurs w rozumieniu art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nagrody podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym 10% podatkiem dochodowym.

Powyższe dotyczy zarówno nagród otrzymanych przez osoby fizyczne będące pracownikami Spółki, osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, działające na rzecz Skarżącej w oparciu o umowę cywilnoprawną (zlecenie) i osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.

Zdaniem Sądu charakter konkursu decyduje o sposobie opodatkowania przychodu od wartości wygranych w tym przedsięwzięciu, który będzie tożsamy dla wszystkich jego uczestników. Skarżąca, będąca osobą prawną jest zobowiązana zatem jako płatnik do spełnienia wymogów wynikających z art. 41 ust. 4, art. 41 ust. 1 pkt 7, art. 42 ust. 1a i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 9 grudnia 2015 r. sygn. akt I SA/Wr 1588/15 Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu złożył skargę kasacyjną z 17 lutego 2016 r. nr ILRP-46-38/16-2/RS do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Należy podkreślić, że w złożonej skardze kasacyjnej Organ przychylił się do stanowiska Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu wyrażonego w ww. orzeczeniu, że w niniejszej sprawie w przedsięwzięciu realizowanym przez Spółkę wystąpią elementy niezbędne do uznania go za konkurs w rozumieniu art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym Organ zaakceptował stanowisko, że w przypadku nagród otrzymanych przez uczestników konkursów będących pracownikami Spółki oraz osobami fizycznymi nieprowadzącymi pozarolniczej działalności gospodarczej, z którymi Spółka będzie miała zawartą umowę cywilnoprawną (zlecenie), na Spółce, jako płatniku, będzie ciążył obowiązek obliczenia i pobrania 10% zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, oraz odprowadzenia go na rachunek właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

Organ nie mógł jednak podzielić stanowiska Sądu, w myśl którego 10% zryczałtowany podatek dochodowy dotyczy również osób fizycznych będących przedsiębiorcami prowadzącymi działalność gospodarczą.

W konsekwencji w złożonej skardze kasacyjnej Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu zarzucił naruszenie art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez jego błędne zastosowanie w stosunku do nagród uzyskanych przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą w konkursie organizowanym przez Skarżącą i w związku z tym przyjęcie, że są one objęte 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

Organ wyraził pogląd, że nagrody uzyskane przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą stanowią przychód ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej, a dochód (przychód) z tego tytułu podlega opodatkowaniu według tych samych zasad jak dochód podatnika z prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Wyrokiem z 17 kwietnia 2018 r. sygn. akt II FSK 989/16 Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę kasacyjną.

Sąd wskazał, że – mimo częściowo błędnego uzasadnienia – zaskarżony wyrok odpowiada prawu. Ponadto Naczelny Sąd Administracyjny podkreślił, że zakres kognicji sądu kasacyjnego w postępowaniu sądowo-administracyjnym jest zdeterminowany przez treść zarzutów sformułowanych w piśmie inicjującym postępowanie przed NSA.

Kontrola sądowo-administracyjna przeprowadzona przez WSA we Wrocławiu w rozpoznawanej sprawie dotyczyła kwestii kwalifikacji przychodów trzech grup osób. Natomiast we wniesionej od wyroku WSA we Wrocławiu skardze kasacyjnej Minister Finansów zakwestionował stanowisko sądu wyłącznie w zakresie przychodów osiąganych przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą. W związku z powyższym Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że kwestia kwalifikacji przychodów osiąganych przez pozostałe grupy osób w związku z konkursami organizowanymi przez Spółkę pozostała poza zakresem zaskarżenia i nie była przedmiotem kontroli instancyjnej w postępowaniu kasacyjnym.

Naczelny Sąd Administracyjny zaaprobował pogląd wyrażany w orzecznictwie, że nie można uznać za konkurs w rozumieniu art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przedsięwzięcia, w którym za zwycięzcę uznaje się każdego uczestnika, który osiągnie w danym przedziale czasu określoną wartość obrotów z tytułu sprzedaży towarów oferowanych przez organizatora. W powołanym przez Naczelny Sąd Administracyjny orzeczeniu wskazano, że w sytuacji, gdy nagrody otrzymają wszystkie osoby, które uzyskają poziom sprzedaży określony w regulaminie konkursu, brak jest istotnego elementu konkursu, jakim jest wyłonienie najlepszego uczestnika bądź najlepszych uczestników. Teoretycznie może dojść również do sytuacji, gdy wszyscy uczestnicy osiągną określony w regulaminie poziom sprzedaży, co również eliminuje istotny składnik konkursu, jakim jest rywalizacja. W takiej sytuacji nagrody uzyskiwane przez uczestników przedsięwzięcia nie stanowią nagród w konkursie, lecz są nagrodami związanymi z osiągnięciem określonego pułapu sprzedaży towarów w zorganizowanej akcji sprzedażowej, czyli będą stanowiły dla wszystkich uczestników element stymulacji do osiągnięcia założonego i znanego z góry wyniku sprzedaży. Innymi słowy będą one motywować nie do współzawodnictwa między uczestnikami, a do osiągnięcia założonego przez Spółkę i znanego wszystkim sprzedawcom jednego rezultatu. Jest to zatem typowy system motywacyjny, w którym wszyscy uczestnicy po osiągnięciu określonego pułapu obrotów otrzymują gwarantowane świadczenia.

W opinii Naczelnego Sądu Administracyjnego, w stanie faktycznym opisanym przez Skarżącą we wniosku o udzielenie interpretacji indywidualnej mamy do czynienia z typowym programem motywacyjnym, który znajduje się poza zakresem pojęcia „konkurs”. Jeżeli Spółka organizuje akcję niespełniającą wymów przypisanych konkursowi, to otrzymane przez uczestników wygrane nie stanowią przychodu z konkursu. Wartość nagród uzyskiwanych przez osoby, które wykonują na rzecz Spółki czynności w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej stanowić będzie przychód z pozarolniczej działalności, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że Organ podatkowy, wydając ponownie interpretację indywidualną, zobowiązany jest uwzględnić stanowisko NSA wyrażone w wyroku z 17 kwietnia 2018 r. sygn. akt II FSK 989/16 w zakresie przychodów osiąganych przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą. Natomiast w odniesieniu do przychodów osiąganych przez pozostałe grupy osób, o których mowa we wniosku o interpretację, Organ podatkowy jest związany poglądem prawnym sądu administracyjnego pierwszej instancji, który w postępowaniu kasacyjnym pozostawał − z uwagi na sposób sformułowania zarzutów skargi kasacyjnej − poza zakresem zaskarżenia.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego wniosek Strony w zakresie obowiązków płatnika wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. organ.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której świadczy m.in. usługi leasingu. W celu osiągania jak najlepszych wyników sprzedażowych Wnioskodawca:

1. zatrudnia pracowników etatowych (w oparciu o umowy o pracę),
2. współpracuje z:
   1. osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, działającymi na jego rzecz w oparciu o umowę cywilnoprawną (zlecenie),
   2. osobami fizycznymi będącymi przedsiębiorcami (w rozumieniu ustawy o swobodzie dzielności gospodarczej), prowadzącymi pozarolniczą działalność gospodarczą.
   
   

Wnioskodawca organizuje konkursy motywacyjne skierowane równocześnie do wszystkich wymienionych powyżej grup osób. Głównym celem konkursów będzie uzyskanie jak najlepszych wyników sprzedażowych (liczonych np. ilością zawartych umów, pozyskanych nowych klientów itp.). Regulaminy konkursów będą zawierały m.in. takie elementy, jak: czas trwania konkursu, ilość i rodzaj nagród oraz zasady uczestnictwa w konkursie, jak również zasady wyłaniania zwycięzców. W konkursie zostaną wyznaczone osoby, które z ramienia organizatora − Wnioskodawcy, czuwać będą nad jego prawidłowym przebiegiem oraz których zadaniem będzie rozliczenie/rozstrzygnięcie konkursu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wartość wygranych będzie u wszystkich laureatów powyższych konkursów stanowiła przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem zryczałtowanym w wysokości 10%?

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku, gdy uczestnikami konkursu będą:

1. pracownicy zatrudnieni w oparciu o umowę o pracę przez Wnioskodawcę,
2. osoby fizyczne nieprowadzące pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, z którymi Wnioskodawca będzie miał zawartą umowę cywilnoprawną (zlecenie),
3. osoby fizyczne będące przedsiębiorcami (w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej), prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą
   
   

Wnioskodawca potrącić powinien zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10% od wygranej w konkursie, zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż z uwagi na fakt, że organizowane przez niego konkursy skierowane będą łącznie do grupy uczestników, którymi oprócz pracowników Spółki będą także współpracownicy niebędący pracownikami Spółki, tj. osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej działające w oparciu o umowę cywilnoprawną zawartą z Wnioskodawcą oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, nie można zakwalifikować uzyskanych przez laureatów konkursów nagród do przychodów odpowiednio ze stosunku pracy, czy też działalności wykonywanej osobiście, bowiem możliwość wzięcia udziału w konkursie nie będzie wynikała wyłącznie z łączącego Spółkę z osobami fizycznymi stosunku pracy i umowy cywilnoprawnej.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 6, 6a i 68 pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10% wygranej lub nagrody.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia konkurs oraz nagroda, wobec czego w celu ich określenia uzasadnione jest zastosowanie wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN, „konkurs” to przedsięwzięcie dające możliwość wyboru najlepszych wykonawców, autorów danych prac itp., natomiast „nagroda” to dyplom, odznaczenie, pieniądze lub wartościowy przedmiot, będące formą uznania lub wyróżnienia za osiągnięcia, zwycięstwo w konkursie, w zawodach itp. Z definicji tych wynika, iż jakieś przedsięwzięcie można określić mianem konkursu, jeśli istnieje w nim element współzawodnictwa w celu osiągnięcia najlepszego rezultatu. W powszechnym rozumieniu konkurs to postępowanie mające na celu wyłonienie zwycięzcy bądź kilku zwycięzców spośród grupy najlepszych uczestników spełniających określone kryteria. Równie ważna jak element współzawodnictwa jest strona formalna całego przedsięwzięcia. Konieczne jest bowiem sporządzenie regulaminu konkursu, w którym określona zostanie nazwa konkursu, organizator, uczestnicy konkursu, nagrody oraz sposób wyłonienia zwycięzców.

W ocenie Wnioskodawcy konkursy, których celem będzie uzyskanie jak najlepszych wyników sprzedażowych dotyczących usług oferowanych przez Spółkę, spełniają przesłanki pozwalające na uznanie je za konkursy, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji przychód z tytułu nagród uzyskanych przez zwycięzców konkursów skierowanych do pracowników Wnioskodawcy oraz osób współpracujących niebędących pracownikami Spółki, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej działających w oparciu o umowę cywilnoprawną zawartą z Wnioskodawcą oraz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, będzie podlegał opodatkowaniu 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym, w oparciu o przepis art. 30 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy.

Spółka pragnie wskazać, że analogiczny stan faktyczny został przeanalizowany przez Ministra Finansów i potwierdzony interpretacją indywidualną wydaną dla Spółki w dniu 30 października 2012 r. W związku ze zmianą art. 30 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, która weszła w życie 1 stycznia 2015 r. (na podstawie ustawy z dnia 29 sierpnia 2014 r. zmiana ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw Dz.U.2014.1328) − Spółka ponownie wnosi o potwierdzenie powyżej zaprezentowanego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

• nieprawidłowe – w odniesieniu do osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą,
• prawidłowe – w odniesieniu do pozostałych osób.
  
  

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, ponieważ niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu i orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.): opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jak stanowi art. 30 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy: od dochodów (przychodów) z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 6, 6a i 68, pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10% wygranej lub nagrody.

W odniesieniu do powyższej kwestii Organ zauważa, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji pojęć konkurs oraz nagroda, wobec czego w celu ich określenia uzasadnione jest zastosowanie wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN − konkurs jest to przedsięwzięcie dające możliwość wyboru najlepszych wykonawców, autorów danych prac itp., natomiast nagroda to dyplom, odznaczenie, pieniądze lub wartościowy przedmiot będące formą uznania lub wyróżnienia za osiągnięcia, zwycięstwo w konkursie, w zawodach itp.

Z definicji tych wynika, że jakieś przedsięwzięcie można określić mianem konkursu, jeśli istnieje w nim element współzawodnictwa w celu osiągnięcia najlepszego rezultatu. W powszechnym rozumieniu konkurs to postępowanie mające na celu wyłonienie zwycięzcy bądź kilku zwycięzców spośród grupy najlepszych uczestników spełniających określone kryteria. Równie ważnym jak element współzawodnictwa jest strona formalna całego przedsięwzięcia. Konieczne jest bowiem sporządzenie regulaminu konkursu, w którym określona zostanie nazwa konkursu, organizator, uczestnicy konkursu, nagrody oraz sposób wyłonienia zwycięzców.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca − w celu osiągania najlepszych wyników sprzedażowych − zatrudnia pracowników etatowych (w oparciu o umowę o pracę), współpracuje z osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, działającymi na jego rzecz w oparciu o umowę cywilnoprawną (zlecenie) oraz z osobami fizycznymi będącymi przedsiębiorcami (w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej), prowadzącymi działalność gospodarczą. Wnioskodawca organizuje przedsięwzięcia określane przez niego jako konkursy motywacyjne skierowane równocześnie do wszystkich wymienionych powyżej grup osób. Głównym celem konkursów będzie uzyskanie jak najlepszych wyników sprzedażowych (liczonych np. ilością zawartych umów, pozyskanych nowych klientów itp.). Regulaminy konkursów będą zawierały takie elementy, jak: czas trwania konkursu, ilość i rodzaj nagród oraz zasady uczestnictwa w konkursie, jak również zasady wyłaniania zwycięzców.

W związku z tym Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy wartość wygranych będzie u wszystkich laureatów powyższych konkursów stanowiła przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem zryczałtowanym w wysokości 10%.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 9 grudnia 2015 r. sygn. akt I SA/Wr 1588/15, należy wskazać, że w przypadku nagród otrzymanych przez uczestników konkursów będących pracownikami Spółki oraz osobami fizycznymi nieprowadzącymi pozarolniczej działalności gospodarczej, z którymi Spółka ma zawartą umowę cywilnoprawną (zlecenie), na Spółce, jako płatniku, ciąży obowiązek obliczenia i pobrania 10% zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz odprowadzenia go na rachunek właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

Natomiast w odniesieniu do nagród uzyskiwanych przez osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą Organ – zgodnie z orzeczeniem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 17 kwietnia 2018 r. sygn. akt II FSK 989/16 – stwierdza, co następuje.

W stanie faktycznym opisanym przez Skarżącą we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej mamy do czynienia z typowym programem motywacyjnym, który znajduje się poza zakresem pojęcia „konkurs”. Z uwagi na to, że Spółka organizuje akcję niespełniającą wymów przypisanych konkursowi, to otrzymane przez osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą wygrane nie stanowią przychodu z konkursu. Wartość nagród uzyskiwanych przez osoby, które wykonują na rzecz Spółki czynności w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, należy zakwalifikować do przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie bowiem z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Natomiast art. 14 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że: za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 8 cyt. ustawy: przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125.

Mając na uwadze orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie oraz powołane przepisy, należy wskazać, że wartość nagród uzyskiwanych przez osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą stanowi dla tych osób przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten podlega opodatkowaniu na zasadach przewidzianych dla tego źródła przychodów, tj. zgodnie z wybraną przez podatnika formą opodatkowania. Tym samym w odniesieniu do osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą na Spółce nie ciąży obowiązek płatnika wynikający z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując – stosownie do orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 9 grudnia 2015 r. sygn. akt I SA/Wr 1588/15 oraz orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 17 kwietnia 2018 r. sygn. akt II FSK 989/16 − Organ podatkowy wskazuje, że w przypadku nagród otrzymanych przez uczestników konkursów będących pracownikami Spółki oraz osobami fizycznymi nieprowadzącymi pozarolniczej działalności gospodarczej, z którymi Spółka ma zawartą umowę cywilnoprawną (zlecenie), na Spółce, jako płatniku, ciąży obowiązek obliczenia i pobrania 10% zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz odprowadzenia go na rachunek właściwego naczelnika urzędu skarbowego. Natomiast w odniesieniu do osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą na Spółce nie ciąży obowiązek płatnika wynikający z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.