2018.11.26 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-2.4011.337.2018.3.HD
z 26 listopada 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 6 sierpnia 2018 r. (data wpływu 8 sierpnia 2018 r.), uzupełnionym w dniu 27 września 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty rekompensaty w części dotyczącej:

niepowstania przychodu – jest nieprawidłowe,
obowiązku sporządzenia informacji PIT-8C – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny, uzupełniony w dniu 27 września 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty rekompensaty.

We wniosku złożonym przez:

A.,

Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
Bank,

przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

A. prowadzi działalność na podstawie przepisów ustawy z dnia... r. o X (Dz. U. ....; dalej: „ustawa o X”).

A. posiada formalno-prawny status spółdzielni osób prawnych. . Członkami A. mogą być wyłącznie X, prowadzące działalność na podstawie przepisów ustawy o X.

Stosownie do przepisów ustawy o X oraz postanowień statutu A., celem działalności A. (…).

A. może prowadzić działalność wyłącznie na rzecz swoich członków (art. ... ustawy o ...).

Jednym z członków A. była B. z siedzibą w X., którą uchwałą Zarządu … nr … z dnia …. 2018 r. skreślono z rejestru członków A.

Dnia … 2017 r. Komisja Nadzoru Finansowego (dalej: „KNF”) podjęła decyzję w sprawie ustanowienia zarządcy komisarycznego w B. z siedzibą w X. Dnia … 2018 r. KNF stwierdziła, że żadna ... nie posiadała zdolności do bezpiecznego przejęcia B. z siedzibą w X i umorzyła postępowanie administracyjne prowadzone w tym przedmiocie. Jednocześnie KNF postanowiła o wszczęciu postępowania administracyjnego na podstawie przepisów art. ... ust. .. i następnych ustawy o X, w celu zbadania możliwości przejęcia B. z siedzibą w X. przez bank krajowy. O wstępnym zainteresowaniu udziałem w restrukturyzacji B. z siedzibą w X. poinformował Bank, który w dniu … 2018 r. przekazał informację o wyrażeniu zgody na przejęcie B. z siedzibą w X., w rozumieniu art. ... ust. .. i .. ustawy o X. Bank z dniem … 2018 r. objął zarząd majątkiem, a następnie dnia 30 maja 2018 r. przejął B. z siedzibą w X.

Na podstawie ustaleń pomiędzy A. a Bankiem, za wiedzą KNF, A. zobowiązała się do udzielenia B. z siedzibą w X. pomocy stabilizacyjnej ze środków funduszu stabilizacyjnego A., poprzez wypłatę określonej kwoty pieniężnej na rachunek powierniczy escrow należący do A., z którego to rachunku dokonywane będą wypłaty na rzecz byłych członków B. z siedzibą w X.– osób fizycznych, posiadających udziały nadobowiązkowe w B. z siedzibą w X. (dalej: „Członkowie B. z siedzibą w X.”) tytułem rekompensaty, w kwotach odpowiadających wysokości udziałów nadobowiązkowych posiadanych przez Członków B. z siedzibą w X. (dalej: „Rekompensata”). W tym celu A., Bank oraz Bank Z. zawarły umowę rachunku rozliczeniowego typu escrow, na który A. przelała wskazaną wyżej kwotę pomocy stabilizacyjnej. Zgodnie z postanowieniami umowy oraz zawartym między A. a Bankiem listem intencyjnym z dnia …. 2018 r., A. udzieliła Bankowi niezbędnych pełnomocnictw i upoważnień do dokonywania z tego rachunku, w imieniu A., wypłat Rekompensaty dla Członków B. z siedzibą w X. w kwotach odpowiadających posiadanym przez Członków B. z siedzibą w X. udziałom nadobowiązkowym w B. z siedzibą w X.

Na skutek dokonania wypłaty Rekompensaty, dany Członek B. z siedzibą w X. otrzyma środki pieniężne o wartości równej dotychczas wniesionym przez niego, zgodnie ze statutem B. z siedzibą w X., udziałom nadobowiązkowym.

W związku z przejęciem B. z siedzibą w X. przez Bank, Członkowie B. z siedzibą w X. nie mogą realizować uprawnień związanych z opłaconymi przez nich udziałami nadobowiązkowymi, jako że ustaje byt prawny podmiotu, w którym posiadali oni udziały. Jak stanowi art. .. ust. .. ustawy o X, z dniem przejęcia bank krajowy przejmujący wchodzi we wszystkie prawa i obowiązki kasy przejmowanej, zaś zgodnie z ust. 7 zdanie pierwsze tego artykułu, po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli przejętej … z jej majątku, bank krajowy przejmujący dokonuje wypłat członkom przejętej ... z jej pozostałego majątku w proporcji do funduszu udziałowego przejmowanej ... ustalonego na dzień przejęcia. Z uwagi na konieczność pokrycia strat B. z siedzibą w X. z jej funduszu udziałowego, po zaspokojeniu wszystkich innych należności B. z siedzibą w X., brak będzie jakiegokolwiek „pozostałego majątku”, który mógłby zostać wykorzystany w celu zwrotu wartości udziałów wpłaconych przez członków B. z siedzibą w X. Z tego powodu, zgodnie z ustaleniami między A., Bankiem i KNF, jak również z uwzględnieniem interesu Członków przejmowanej ... oraz ustawowych i statutowych celów A., A. przekazała wskazane środki na wypłatę kwot odpowiadających wartości udziałów nadobowiązkowych członków przejmowanej ..., tytułem Rekompensaty.

Zgodnie z umową rachunku escrow, do dysponowania środkami przelanymi przez A. na rachunek escrow uprawniony jest wyłącznie Bank, przy czym może on przeznaczyć te środki wyłącznie na dokonywanie w imieniu A. wypłat Rekompensaty dla Członków B. z siedzibą w X. Jednocześnie przez cały czas posiadaczem rachunku escrow oraz podmiotem go zasilającym pozostanie wyłącznie A. Z tego też powodu, to nazwa A. widnieć będzie w opisie dyspozycji przelewu środków z tytułu Rekompensaty wartości udziałów nadobowiązkowych, z którym może zapoznać się będący beneficjentem tej dyspozycji dany Członek B. z siedzibą w X.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w związku z wypłatą Rekompensaty na rzecz Członków B. z siedzibą w X., w sposób wskazany w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, po stronie A. lub Banku zaistnieje obowiązek sporządzenia informacji według ustalonego wzoru o wysokości przychodów (PIT-8C) i w określonym terminie przesłania jej danemu Członkowi B. z siedzibą w X. oraz urzędowi skarbowemu zgodnie z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Czy w przypadku, w którym w związku z wypłatą Rekompensaty na rzecz Członków B. z siedzibą w X., w sposób wskazany w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, zaistnieje obowiązek sporządzenia informacji według ustalonego wzoru o wysokości przychodów (PIT-8C) i w określonym terminie przesłania jej danemu Członkowi B. z siedzibą w X. oraz urzędowi skarbowemu zgodnie z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podmiotem zobowiązanym do sporządzenia i przesłania danemu Członkowi B. z siedzibą w X. oraz urzędowi skarbowemu powyższej informacji PIT-8C będzie A.?

Zdaniem Zainteresowanych – w zakresie pytania nr 1 – w związku z wypłatą Rekompensaty na rzecz Członków B. z siedzibą w X., w sposób wskazany w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, ani po stronie A., ani po stronie Banku nie zaistnieje obowiązek sporządzenia informacji według ustalonego wzoru o wysokości przychodów (PIT-8C) i w określonym terminie przesłania jej danemu Członkowi B. z siedzibą w X. oraz urzędowi skarbowemu zgodnie z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem otrzymanie Rekompensaty nie stanowi przychodu podatkowego po stronie Członków B. z siedzibą w X.

Zgodnie z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Jak wskazuje się w literaturze przedmiotu (por. m.in. A. Bartosiewicz, R. Kubacki, PIT, Komentarz, wyd. V, LEX 2015), informacja, o której mowa powyżej, nie jest sporządzana przez płatnika, lecz przez podmiot wypłacający podatnikowi świadczenia lub wykonujący na jego rzecz świadczenia niepieniężne, od których nie ma obowiązku poboru podatku ani też zaliczek na podatek.

Obowiązek sporządzenia informacji powstaje w przypadku, gdy:

podmioty, o których mowa, dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych, tj. stanowiących dla osób fizycznych je otrzymujących przychody z innych źródeł;
nie są to dochody przedmiotowo zwolnione od podatku;
od dochodów tych nie zaniechano poboru podatku na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej;
nie ma obowiązku pobrania zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego od tychże świadczeń.

Wskazane wyżej warunki muszą być spełnione łącznie.

W ocenie Zainteresowanych, Członkowie B. z siedzibą w X. otrzymując Rekompensatę nie uzyskują dochodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Jednocześnie, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 ww. ustawy).

W konsekwencji, w niniejszej sprawie, kluczowe jest ustalenie czy Rekompensata będzie stanowić przychód Członków B. z siedzibą w X. na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Zainteresowanych, jedynie w przypadku uznania, iż Rekompensata uzyskana przez Członków B. z siedzibą w X. mieści się w zakresie definicji „przychodu” – w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – można rozważać czy zaistnieje obowiązek sporządzenia informacji według ustalonego wzoru o wysokości przychodów (PIT-8C) i w określonym terminie przesłania jej danemu Członkowi B. z siedzibą w X. oraz urzędowi skarbowemu zgodnie z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przepisu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do stanowiska prezentowanego przez organy podatkowe i sądy administracyjne (por. m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 21 kwietnia 2017 r., sygn. 2461-IBPB-1-2.4510.92.2017.2.JW oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 lipca 2016 r., sygn. II FSK 1154/14), do przychodów podatkowych podatnik powinien zaliczyć takie przychody, które są mu należne. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, w stosunku do których podatnikowi przysługiwać będzie prawo do ich otrzymania i które stanowić będą jego trwałe przysporzenie majątkowe. Co do zasady więc, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika, lub pomniejsza jego pasywa.

Mając na uwadze, że jako przychód podatkowy kwalifikować należy wyłącznie przysporzenia o definitywnym charakterze, skutkujące przyrostem (zwiększeniem wartości) majątku podatnika, tj. jego wzbogaceniem się, w ocenie Zainteresowanych otrzymanie Rekompensaty nie spełnia tych warunków. Należy bowiem zauważyć, że na skutek otrzymania Rekompensaty wartość majątku Członka B. z siedzibą w X. nie ulegnie zmianie, ale zmieni jedynie swoją postać z udziałów w przejmowanej B. z siedzibą w X. na środki pieniężne. Z ekonomicznego punktu widzenia bowiem Członkowie B. z siedzibą w X. otrzymując Rekompensatę nie uzyskają żadnego przysporzenia majątkowego. Z punktu widzenia Członka B. z siedzibą w X., który poniósł w przeszłości kosztem własnego majątku wydatek związany z opłaceniem udziałów nadobowiązkowych w B. z siedzibą w X., wypłata Rekompensaty – odpowiadającej wysokości wniesionego wkładu – nie prowadzi do zmiany sytuacji majątkowej w postaci przyrostu majątku. Do momentu podjęcia decyzji o przejęciu B. z siedzibą w X. przez Bank, składnikiem majątku członków B. z siedzibą w X. pozostawały udziały nadobowiązkowe (o zwrotnym charakterze, zgodnie z ustawą o X i statutem B. z siedzibą w X.). W sytuacji przejęcia B. z siedzibą w X. przez Bank na warunkach uzgodnionych z KNF i opisanych w liście intencyjnym Banku z A., Członkowie B. z siedzibą w X. „na poczet” tracących byt prawny udziałów nadobowiązkowych otrzymują świadczenie pieniężne w wysokości odpowiadającej wartości posiadanych udziałów.

Mając na uwadze powyższe, Zainteresowani podkreślają, że ewentualne uznanie kwoty Rekompensaty za przychód podatkowy oznaczałoby, że otrzymujący Rekompensatę Członek B. z siedzibą w X. zapłaciłby podatek dochodowy nie osiągając faktycznie żadnego realnego zwiększenia jego majątku. Powyższy skutek wydaje się nie być możliwy do pogodzenia z brzmieniem przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w szczególności z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody.

Dochód w niniejszej sprawie – zdaniem Zainteresowanych – nie powstaje, bowiem nie powstaje po stronie Członka B. z siedzibą w X. przychód podatkowy.

Na poparcie powyższego, Zainteresowani wskazują na:

interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 marca 2015 r. (sygn. 1PPB2/415-1027/14-2 MG), w której Bank pytał o obowiązek sporządzenia PIT-8C dla klientów, którym na skutek reklamacji spowodowanych przykładowo: pobraniem nienależnych opłat/prowizji czy niezawinioną przez Klienta utratą środków z rachunku bankowego, Bank dokonuje wyrównania poniesionej straty – organ podatkowy uznał, iż zwrot poniesionych przez klienta strat z tytułu nieprawidłowo wykonanych usług bankowych nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek wystawienia na rzecz Klienta informacji PIT-8C, o której mowa w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 grudnia 2013 r. (sygn. IPPB2/415-661/13-4/MG), w której organ podatkowy odnosząc się do skutków podatkowych zwrócenia przez Bank na mocy porozumienia środków klientowi, które zostały utracone przez niego na skutek działań przestępczych uznał, że: należy zgodzić się z prezentowanym stanowiskiem Banku, że zwrot środków Klientowi, dokonany na mocy porozumienia miał na celu naprawienie szkody, którą Klient poniósł na skutek działań przestępczych osób trzecich, natomiast działania Banku polegały wyłącznie na odtworzeniu stanu na rachunku Klienta przed wyrządzeniem szkody, w konsekwencji czego w wyniku działań Banku Klient nie uzyskał żadnego realnego przysporzenia majątkowego. Zatem zwrócone przez Wnioskodawcę na mocy porozumienia środki klientowi (...) nie stanowią przychodu klienta, w związku z czym Wnioskodawca w zaistniałej sytuacji nie jest zobowiązany do wystawienia klientowi informacji PIT-8C; oraz
interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 lipca 2014 r. (sygn. 1PPB2/415-333/14-2/MK), również wydaną na gruncie zwrotu klientom banku utraconych przez nich środków pieniężnych, w której organ podatkowy uznał, że należy stwierdzić, iż wypłacane przez Wnioskodawcę kwoty, jako zwrot środków pieniężnych za poniesioną rzeczywista szkodę, wynikającą z niezawinionych błędów ludzkich lub systemowych oraz z tytułu niedochowania określonych procedur wewnątrzbankowych nie stanowią przychodu podlegającego opodatkowaniu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji na Wnioskodawcy nie będą ciążyć obowiązki informacyjne, o których mowa w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo, Zainteresowani wskazują, że potraktowanie otrzymania Rekompensaty przez Członków B. z siedzibą w X. jako przychodu podatkowego Członków B. z siedzibą w X. nie znajduje uzasadnienia aksjologicznego. Jak bowiem wskazano w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, z uwagi na konieczność pokrycia strat B. z siedzibą w X. z jej funduszu udziałowego, po zaspokojeniu wszystkich innych należności B. z siedzibą w X., brak będzie jakiegokolwiek „pozostałego majątku”, który mógłby zostać wykorzystany w celu zwrotu wartości udziałów wpłaconych przez członków B. z siedzibą w X. Gdyby Rekompensata nie została dokonana, Członkowie B. z siedzibą w X. ponieśliby zatem uszczerbek w swoim majątku w postaci wartości posiadanych udziałów w B. z siedzibą w X. (które to udziały nie zostałyby im zwrócone).

Zatem, celem wypłaty Rekompensaty jest wyłącznie zwrot wartości udziałów wpłaconych przez Członków B. z siedzibą w X. na rzecz B. z siedzibą w X., który to zwrot pozwoli na uniknięcie niekorzystnych konsekwencji ekonomicznych po stronie Członków B. z siedzibą w X. związanych z przejęciem B. z siedzibą w X. przez Bank. W przypadku uznania Rekompensaty za przychód podatkowy Członków B. z siedzibą w X., cel ten niewątpliwie nie zostałby osiągnięty – kwota otrzymanej Rekompensaty podlegałaby bowiem opodatkowaniu.

Zdaniem Zainteresowanych – w zakresie pytania nr 2 – w przypadku, w którym w związku z wypłatą Rekompensaty na rzecz Członków B. z siedzibą w X., w sposób wskazany w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, zaistnieje obowiązek sporządzenia informacji według ustalonego wzoru o wysokości przychodów (PIT-8C) i w określonym terminie przesłania jej danemu Członkowi B. z siedzibą w X. oraz urzędowi skarbowemu zgodnie z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podmiotem zobowiązanym do sporządzenia i przesiania danemu Członkowi B. z siedzibą w X. oraz urzędowi skarbowemu powyższej informacji PIT-8C będzie A., bowiem to A. ponosi ekonomiczny ciężar wypłaty Rekompensaty.

W przypadku odpowiedzi negatywnej na pytanie nr 1, tj. uznania przez organ podatkowy, że w związku z wypłatą Rekompensaty na rzecz Członków B. z siedzibą w X., w sposób wskazany w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, zaistnieje obowiązek sporządzenia informacji według ustalonego wzoru o wysokości przychodów (P1T-8C) i w określonym terminie przesłania jej danemu Członkowi B. z siedzibą w X. oraz urzędowi skarbowemu zgodnie z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z czym Zainteresowani się nie zgadzają), należałoby rozważyć, który podmiot będzie zobowiązany do sporządzenia i przesłania takiej informacji.

Na wstępie należy wskazać, że powyższa kwestia nie została bezpośrednio uregulowana w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego:

posiadaczem rachunku escrow oraz podmiotem go zasilającym pozostanie wyłącznie A.; oraz
nazwa A. widnieć będzie w opisie dyspozycji przelewu środków z tytułu Rekompensaty.

W konsekwencji, należałoby uznać, że wypłata Rekompensaty zostanie dokonana w związku z działalnością A., a nie w związku z działalnością Banku. Bank będzie dokonywał jedynie czynności administracyjnych/technicznych związanych z wypłatą Rekompensaty i realizacją przelewu kwoty Rekompensaty, natomiast samej wypłaty Rekompensaty, tj. zwrotu udziałów na rzecz Członków B. z siedzibą w X. będzie dokonywała A. i to w interesie A. jest dokonanie Rekompensaty.

Co więcej, w ocenie Zainteresowanych w powyższym zakresie byłoby zasadnym odwołanie się do praktyki organów podatkowych dotyczącej obowiązków płatnika przy przekazywaniu nagród w ramach sprzedaży premiowej. Tytułem przykładu Zainteresowani wskazują na:

interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Izby Skarbowej z dnia 5 stycznia 2018 r. (sygn. 0114-KDIP3-2.4011.300.2017.1.AK), w której organ uznał, że żaden z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stanowi, że dokonanie świadczenia, postawienie pieniędzy lub wartości pieniężnych do dyspozycji określonej osobie powinno nastąpić bezpośrednio przez podmiot, który jest płatnikiem. Płatnikiem jest podmiot, który zleca zorganizowanie danego przedsięwzięcia i ponosi ekonomiczny ciężar przekazywanych nagród. Agencja będzie na zlecenie Wnioskodawcy realizować akcję wspierającą sprzedaż mieszkań oferowanych przez Wnioskodawcę i to Wnioskodawca będzie ponosił ciężar ekonomiczny przedsięwzięcia, tzn. będzie fundatorem nagród. Wobec tego nie można uznać, że na Agencji ciążą obowiązki płatnika wynikające z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem w efekcie nie ponosi ona ekonomicznego ciężaru zakupu nagród oraz działa na zlecenie Spółki. To w interesie Wnioskodawcy będzie odbywało się opisane wyżej przedsięwzięcie, mające na celu akcję wspierającą sprzedaż mieszkań; oraz
interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Izby Skarbowej z dnia 7 lutego 2018 r. (sygn. 0114-KDIP3-2.4011.322.2017.2.KWI), w której organ stwierdził, że podmiotem finansującym nagrody na rzecz uczestników Licencjonowanych Turniejów, w ramach których Wnioskodawca zawrze umowy sponsoringowe, będzie Wnioskodawca i to na Wnioskodawcy będą ciążyły obowiązki płatnika, o których mowa w powołanym powyżej art. 30 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 41 ust. 4 i art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy bowiem podkreślić, że żaden z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stanowi, że przekazanie świadczenia (w tym przypadku nagrody pieniężnej) powinno nastąpić przez podmiot, który jest płatnikiem. Płatnikiem jest bowiem podmiot, który ponosi ekonomiczny ciężar przekazywanych nagród, natomiast obowiązku płatnika wynikającego z przepisu ustawy, nie można przenieść na inny podmiot w drodze umowy cywilnoprawnej (umowy sponsoringowej).

Zainteresowanym wydaje się, że konkluzje z powyższych interpretacji można byłoby przenieść na grunt sytuacji wskazanej w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. Należy zauważyć, że ciężar ekonomiczny wypłaty Rekompensat niewątpliwie obciąża A. Rekompensata zostanie bowiem dokonana ze środków finansowych A.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zakresie skutków podatkowych wypłaty rekompensaty w części dotyczącej niepowstania przychodu jest nieprawidłowe, natomiast w zakresie obowiązku sporządzenia informacji PIT-8C jest prawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów – o czym stanowi art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z ogólnej definicji przychodów zawartej w art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż przychodami są w szczególności otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Przy czym przez pojęcie „otrzymane” – zgodnie ze Słownikiem języka polskiego – należy rozumieć takie pieniądze i wartości pieniężne, które zostały podatnikowi dane. Mając na uwadze istnienie wielu form rozliczeń należy uznać, że otrzymane pieniądze to nie tylko wypłacona gotówka, ale również kwota, która wpłynęła na rachunek bankowy podatnika. Natomiast „postawionymi do dyspozycji” są takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik – wykazując określoną aktywność – ma możliwość włączyć do swojego władztwa. Innymi słowy, podatnik ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy, a nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone środki do dyspozycji.

Przepis art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy źródłem przychodów są „inne źródła”.

Jak stanowi art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użyte w ww. przepisie sformułowanie „w szczególności”, świadczy o tym, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter przykładowy i otwarty, zatem do tej kategorii należy zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

Stosownie do treści art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z wniosku wynika, że A. prowadzi działalność na podstawie przepisów ustawy z dnia ... r. o X i posiada formalno-prawny status spółdzielni osób prawnych. Członkami A. mogą być wyłącznie ..., prowadzące działalność na podstawie przepisów ustawy o X. Stosownie do przepisów ustawy o X oraz postanowień statutu A., celem działalności A. (…) A. może prowadzić działalność (…) (art.... ustawy o ...). Jednym z członków A. była B. z siedzibą w X., którą uchwałą Zarządu … nr … z dnia …. 2018 r. skreślono z rejestru członków A. Dnia … 2017 r. Komisja Nadzoru Finansowego (dalej: „KNF”) podjęła decyzję w sprawie ustanowienia zarządcy komisarycznego w B. z siedzibą w X. Dnia … 2018 r. KNF stwierdziła, że żadna kasa nie posiadała zdolności do bezpiecznego przejęcia B. z siedzibą w X i umorzyła postępowanie administracyjne prowadzone w tym przedmiocie. Jednocześnie KNF postanowiła o wszczęciu postępowania administracyjnego na podstawie przepisów art. ... ust. .. i następnych ustawy o X, w celu zbadania możliwości przejęcia B. z siedzibą w X. przez bank krajowy. O wstępnym zainteresowaniu udziałem w restrukturyzacji B. z siedzibą w X. poinformował Bank, który w dniu … 2018 r. przekazał informację o wyrażeniu zgody na przejęcie B. z siedzibą w X., w rozumieniu art. ... ust. .. i .. ustawy o X. Bank z dniem … 2018 r. objął zarząd majątkiem, a następnie dnia 30 maja 2018 r. przejął B. z siedzibą w X. Na podstawie ustaleń pomiędzy A. a Bankiem, za wiedzą KNF, A. zobowiązała się do udzielenia B. z siedzibą w X. pomocy stabilizacyjnej ze środków funduszu stabilizacyjnego A., poprzez wypłatę określonej kwoty pieniężnej na rachunek powierniczy escrow należący do A., z którego to rachunku dokonywane będą wypłaty na rzecz byłych członków B. z siedzibą w X.– osób fizycznych, posiadających udziały nadobowiązkowe w B. z siedzibą w X. (dalej: „Członkowie B. z siedzibą w X.”) tytułem rekompensaty, w kwotach odpowiadających wysokości udziałów nadobowiązkowych posiadanych przez Członków B. z siedzibą w X. (dalej: „Rekompensata”). W tym celu A., Bank oraz Bank Z. zawarły umowę rachunku rozliczeniowego typu escrow, na który A. przelała wskazaną wyżej kwotę pomocy stabilizacyjnej. Zgodnie z postanowieniami umowy oraz zawartym między A. a Bankiem listem intencyjnym z dnia …. 2018 r., A. udzieliła Bankowi niezbędnych pełnomocnictw i upoważnień do dokonywania z tego rachunku, w imieniu A., wypłat Rekompensaty dla Członków B. z siedzibą w X. w kwotach odpowiadających posiadanym przez Członków B. z siedzibą w X. udziałom nadobowiązkowym w B. z siedzibą w X. Na skutek dokonania wypłaty Rekompensaty, dany Członek B. z siedzibą w X. otrzyma środki pieniężne o wartości równej dotychczas wniesionym przez niego, zgodnie ze statutem B. z siedzibą w X., udziałom nadobowiązkowym. W związku z przejęciem B. z siedzibą w X. przez Bank, Członkowie B. z siedzibą w X. nie mogą realizować uprawnień związanych z opłaconymi przez nich udziałami nadobowiązkowymi, jako że ustaje byt prawny podmiotu, w którym posiadali oni udziały. Jak stanowi art. ... ust. .. ustawy o X, z dniem przejęcia bank krajowy przejmujący wchodzi we wszystkie prawa i obowiązki … przejmowanej, zaś zgodnie z ust. .. zdanie pierwsze tego artykułu, po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli przejętej ... z jej majątku, bank krajowy przejmujący dokonuje wypłat członkom przejętej ... z jej pozostałego majątku w proporcji do funduszu udziałowego przejmowanej ... ustalonego na dzień przejęcia. Z uwagi na konieczność pokrycia strat B. z siedzibą w X. z jej funduszu udziałowego, po zaspokojeniu wszystkich innych należności B. z siedzibą w X., brak będzie jakiegokolwiek „pozostałego majątku”, który mógłby zostać wykorzystany w celu zwrotu wartości udziałów wpłaconych przez członków B. z siedzibą w X. Z tego powodu, zgodnie z ustaleniami między A., Bankiem i KNF, jak również z uwzględnieniem interesu Członków przejmowanej ... oraz ustawowych i statutowych celów A., A. przekazała wskazane środki na wypłatę kwot odpowiadających wartości udziałów nadobowiązkowych członków przejmowanej ..., tytułem Rekompensaty. Zgodnie z umową rachunku escrow, do dysponowania środkami przelanymi przez A. na rachunek escrow uprawniony jest wyłącznie Bank, przy czym może on przeznaczyć te środki wyłącznie na dokonywanie w imieniu A. wypłat Rekompensaty dla Członków B. z siedzibą w X. Jednocześnie przez cały czas posiadaczem rachunku escrow oraz podmiotem go zasilającym pozostanie wyłącznie A. Z tego też powodu, to nazwa A. widnieć będzie w opisie dyspozycji przelewu środków z tytułu Rekompensaty wartości udziałów nadobowiązkowych, z którym może zapoznać się będący beneficjentem tej dyspozycji dany Członek B. z siedzibą w X.

Przystępując do oceny skutków podatkowych wypłaty opisanej we wniosku Rekompensaty w pierwszej kolejności zauważyć należy, że prawo podatkowe nie zawiera definicji „rekompensaty”. Posiłkując się zatem definicją słownikową zawartą w internetowym Słowniku języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl) wskazać należy, że „rekompensata” oznacza zrównoważenie lub wyrównanie braku, niedoboru lub ujemnego charakteru czegoś; zlikwidowanie poniesionych przez kogoś strat lub doznanych krzywd; to, co równoważy braki, straty lub krzywdy. Z wniosku wynika, że byłym Członkom B. z siedzibą w X. wypłacane będą Rekompensaty, stanowiące środki pieniężne o wartości równej dotychczas wniesionym przez nich, zgodnie ze statutem B. z siedzibą w X., udziałom nadobowiązkowym. Wypłacona Rekompensata ma natomiast na celu zadośćuczynienie straty w związku z brakiem możliwości zwrotu przez B. z siedzibą w X. nabytych przez jej Członków udziałów. Z funduszu udziałowego B. z siedzibą w X. zostały bowiem pokryte straty. Zatem byłym Członkom B. z siedzibą w X. nie będą zwracane udziały, ponieważ Członkowie B. z siedzibą w X. nie mogą realizować uprawnień związanych z opłaconymi przez nich udziałami nadobowiązkowymi, jako że ustaje byt prawny podmiotu – B. z siedzibą w X. Poza tym w B. z siedzibą w X. brak będzie jakiegokolwiek „pozostałego majątku”, który mógłby zostać wykorzystany w celu zwrotu wartości udziałów wpłaconych przez jej Członków po zaspokojeniu wszystkich innych należności.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić zatem należy, że wypłacone przez Bank – w imieniu A. – Rekompensaty będą stanowiły dla byłych Członków B. z siedzibą w X. przychód z innych źródeł, o którym mowa art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wypłacone kwoty z tytułu Rekompensaty nie mieszczą się również w zakresie żadnego ze zwolnień wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również nie został od nich zaniechany pobór podatku w drodze rozporządzenia Ministra Finansów. W szczególności do otrzymywanych przez byłych Członków B. z siedzibą w X. kwot Rekompensat nie znajduje zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 50 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na podstawie którego wolne od podatku dochodowego są przychody otrzymane w związku ze zwrotem udziałów lub wkładów w spółdzielni, do wysokości wniesionych udziałów lub wkładów do spółdzielni.

Z uwagi na to, iż wypłacane Rekompensaty stanowią dla byłych Członków B. z siedzibą w X. przychód z innych źródeł, to na mocy art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – na A. ciąży obowiązek sporządzenia informacji według ustalonego wzoru o wysokości przychodów (PIT-8C) i w określonym terminie przesłania jej danemu Członkowi B. z siedzibą w X. oraz właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego. Fakt, że kompleksową wypłatą Rekompensaty w imieniu A. – zgodnie z postanowieniami umowy oraz zawartym między A. a Bankiem listem intencyjnym – zajmuje się Bank, nie czyni Banku odpowiedzialnym za sporządzanie informacji PIT-8C w związku z wypłatą ww. Rekompensat. Ww. środki należą bowiem do A. – są to środki pomocy stabilizacyjnej odpowiadające wartości udziałów nadobowiązkowych Członków przejmowanej … – B. z siedzibą w X. Ponadto przez cały czas podmiotem zasilającym rachunek rozliczeniowy escrow, z którego wypłacane będą Rekompensaty oraz jego posiadaczem pozostanie wyłącznie A. Bank uprawniony jest wyłącznie do dysponowania środkami przelanymi przez A. na rachunek escrow, przy czym – jak wynika z wniosku – może on przeznaczyć te środki wyłącznie na dokonywanie w imieniu A. wypłat Rekompensaty dla Członków B. z siedzibą w X.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych wypłaty rekompensaty w części dotyczącej niepowstania przychodu należało uznać za nieprawidłowe, natomiast w zakresie obowiązku sporządzenia informacji PIT-8C – za prawidłowe.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych tutejszy organ informuje, że wydane zostały one w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym i opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin