2015.08.05 - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP3/4512-140/15-4/MK
z 5 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 24 kwietnia 2015 r. (data wpływu 4 maja 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 lipca 2015 r. (data wpływu 16 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

opodatkowania świadczenia polegającego na nieodpłatnym udostępnieniu samochodu do celów prywatnych – jest nieprawidłowe

opodatkowania opłat za wykorzystanie samochodu służbowego do celów prywatnych powyżej uzgodnionego limitu – jest prawidłowe

terminu odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu samochodów służbowych oraz towarów i usług związanych z eksploatacją samochodów służbowych – jest nieprawidłowe;

prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu samochodów służbowych oraz towarów i usług związanych z obsługą i korzystaniem z samochodów służbowych udostępnianych odpłatnie pracownikom do używania w celach prywatnych z wyjątkiem paliw – jest prawidłowe;

prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie paliw do samochodów służbowych udostępnianych odpłatnie pracownikom do używania w celach prywatnych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług w zakresie:

opodatkowania świadczenia polegającego na nieodpłatnym udostępnieniu samochodu do celów prywatnych;

opodatkowania opłat za wykorzystanie samochodu służbowego do celów prywatnych powyżej uzgodnionego limitu;

terminu odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu samochodów służbowych oraz towarów i usług związanych z eksploatacją samochodów służbowych;

prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu samochodów służbowych oraz towarów i usług związanych z obsługą i korzystaniem z samochodów służbowych udostępnianych odpłatnie pracownikom do używania w celach prywatnych.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 lipca 2015 r. w zakresie doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące stan zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie wdrażania i obsługi zaawansowanych systemów zarządzania przedsiębiorstwem (tzw. ERP). Wnioskodawca planuje w 2016 r. rozliczać PIT na podstawie księgi przychodów i rozchodów oraz zatrudnić pracowników - specjalistów w zakresie ww. systemów zajmujących się wdrażaniem i obsługą danego oprogramowania. Usługi realizowane przez pracowników Wnioskodawcy wymagają realizowania zlecanych przez klientów Wnioskodawcy zadań bezpośrednio na miejscu w siedzibach przedsiębiorstw klientów, które znajdują się na terenie całej Polski. W celu umożliwienia pracownikom przemieszczenia się w miejsca świadczenia pracy, jak i wobec konieczności zapewnienia dyspozycyjności w nagłych sytuacjach u klientów, Wnioskodawca jako pracodawca planuje udostępniać pracownikom do indywidualnego korzystania pojazdy służbowe zapewniając pokrycie wszystkich kosztów eksploatacyjnych związanych z użytkowaniem samochodu (koszty napraw, koszty wymiany elementów eksploatacyjnych, koszty paliwa, itp.). Planowo udostępniane będą pojazdy zarówno o pojemności do 1.600 cm³, jak i o pojemności powyżej 1.600 cm³, które zostaną nabyte przez Wnioskodawcę w przyszłości i użytkowane przez Wnioskodawcę nie krócej niż przez 3 lata. Wartość każdego z nabywanych samochodów przekraczać będzie kwotę 3.500 zł netto. Wnioskodawca planuje, celem uatrakcyjnienia warunków pracy, w ramach umów o pracę przyznać pracownikom dodatkowe świadczenie w postaci możliwości nieodpłatnego korzystania dla celów prywatnych z samochodów służbowych w ramach określonego przez Wnioskodawcę maksymalnego limitu miesięcznego wynoszącego 300 km.

W związku z powyższym Wnioskodawca przygotuje regulacje wewnętrzne dotyczące użytkowania samochodów służbowych, regulujące również zasady prywatnego wykorzystywania samochodów służbowych przez pracowników, w tym dla celów prywatnych. Regulacje te obejmą umowę o pracę uzupełnioną o zapisy o dodatkowym świadczeniu w postaci możliwości korzystania z samochodu służbowego dla celów prywatnych wraz z umową o korzystanie z samochodu służbowego oraz Regulaminem korzystania z samochodów służbowych.

Zgodnie z przyjętymi założeniami wewnętrznych regulacji, Pracownikom udostępnia się samochody służbowe przeznaczone do realizacji zadań służbowych, zapewniając pełną obsługę pojazdów gwarantując pokrycie wszystkich kosztów eksploatacyjnych obejmujących w szczególności przeprowadzenie napraw awarii, bieżących wymian, części zamiennych, uzupełnień płynów i paliwa, myjni, i innych kosztów niezbędnych dla zachowania możliwości wykorzystania pojazdów do przemieszczania się pracowników służbowo i prywatnie. Na pracowniku ciążą natomiast obowiązki związane z utrzymaniem pojazdu w należytym stanie, przeprowadzania badań i przeglądów, dbanie o bezpieczeństwo pojazdu i jego wyposażenia, dbanie o czystość pojazdu i inne.

Jednocześnie pracodawca w umowie o pracę jako element warunków wynagradzania planuje przyznać pracownikom jako formę dodatkowego świadczenia ze stosunku pracy, prawo nieodpłatnego wykorzystywania tak udostępnionych samochodów służbowych do celów prywatnych. Umowa z pracownikiem przewidywać będzie jednak maksymalny miesięczny limit wykorzystywania samochodów służbowych do celów prywatnych na poziomie 300 km na miesiąc. Pracownicy zobowiązani będą są do comiesięcznego deklarowania Wnioskodawcy faktu przekroczenia przyjętych limitów, co będzie podlegać kontroli pracodawcy. Przekroczenie limitów może nastąpić np. w przypadku dłuższego dalekiego urlopu pracownika z wykorzystaniem udostępnionego do celów prywatnych samochodu służbowego. W przypadku przekroczenia limitu ustalana jest z Pracownikiem wartość przekroczenia ustalana w kilometrach, która stanowi podstawę do obciążenia pracownika kosztem kilometrów przejechanych ponad limit oraz stawki 0,50 zł brutto/km.

W przypadku wystąpienia okoliczności uzasadniającej obciążenie pracownika stawką za przekroczenie limitów określonych regulaminem, Wnioskodawca wystawiać będzie na rzecz pracownika fakturę VAT obejmującą ustaloną w ww. sposób wartość. Alternatywnie pracownik będzie mógł na własny koszty prowadzić bieżącą obsługę wykorzystywanego dla celów prywatnych pojazdu zapewniając wymaganą w danym okresie obsługę serwisową, wymiany płynów, elementów eksploatacyjnych, uzupełnień niezbędnych płynów i paliwa, mycia pojazdu i innych bieżących kosztów utrzymania pojazdu.

Wskazane wyżej regulacje wskazywać będą również miesięczną wartość nieodpłatnego świadczenia, którego wysokość uzależniona będzie od pojemności silnika udostępnianego pracownikowi samochodu:

dla samochodów do 1.600 cm³, wartość nieodpłatnego świadczenia na rzecz pracownika wynosić będzie 250 zł brutto/ miesiąc,

dla samochodów powyżej 1.600 cm³
, wartość nieodpłatnego świadczenia na rzecz pracownika wynosić będzie 400 zł brutto/miesiąc.

Wartości te ustalono w odniesieniu do regulacji zawartych w art. 12 ust. 2a UP1T.

Wnioskodawca rozważa również możliwość ustalenia w Regulacjach pracowniczych, iż naliczenie powyższych świadczeń następować będzie okresowo tj. raz w roku kalendarzowym, na ostatni dzień danego roku kalendarzowego.

W piśmie z dnia 14 lipca 2015 r. Wnioskodawca na pytanie „Czy Wnioskodawczyni jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług?” wskazał, że w okresie kiedy planowane jest zdarzenie przyszłe podatnik będzie czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na pytanie Do jakich czynności w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawczyni wykorzystuje przedmiotowe pojazdy samochodowe:

opodatkowanych podatkiem od towarów i usług,

zwolnionych od podatku od towarów i usług,

niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Wnioskodawca wskazał, że nabyte w przyszłości samochody służyć będą wyłącznie działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca prowadzi i będzie prowadzić wyłącznie taką działalność.

Faktury dokumentujące zakup samochodów osobowych wystawione będą na Wnioskodawcę.

W rozumieniu przepisów ustawy Prawo o ruchu drogowym będące przedmiotem wniosku planowane do nabycia pojazdy to samochody osobowe tj. pojazdy samochodowe przeznaczone konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz ich bagażu.

Planowane do nabycia pojazdy, będące przedmiotem wniosku to nowe samochody osobowe.

Wskazywane wydatki związane z utrzymaniem i bieżącą eksploatacją samochodów osobowych obejmują w szczególności koszty zakupu:

części i płynów eksploatacyjnych, np. piór do wycieraczek, klocków hamulcowych, olejów silnikowych i przekładniowych, płynów hamulcowych, chłodniczych, płynów do szyb, paliw, opon, felg, innych części zamiennych montowanych w miejsce zużytych części,
usług serwisowych służących wymianie ww. części i płynów,
usług myjni samochodowych,
usługi przeglądów okresowych.

Wszystkie faktury dokumentujące wydatki związane z utrzymaniem i bieżącą eksploatacją samochodów osobowych będą wystawione na Wnioskodawcę jako nabywcę towaru lub usługi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

(we wniosku oznaczone nr 2) Czy świadczenie polegające na nieodpłatnym udostępnieniu samochodu do celów prywatnych podlegać będzie opodatkowaniu VAT?
(we wniosku oznaczone nr 3) Czy wartość opłaty za wykorzystanie samochodu służbowego do celów prywatnych powyżej uzgodnionego limitu (0,50 zł brutto/km) będzie podlegać VAT?
(we wniosku oznaczone nr 6) Kiedy Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu samochodów służbowych oraz towarów i usług związanych eksploatacją samochodów służbowych?
(we wniosku oznaczone nr 8) Czy Wnioskodawca uprawniony będzie do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu samochodów służbowych oraz towarów i usług związanych z obsługą i korzystaniem z samochodów służbowych udostępnianych odpłatnie pracownikom do używania w celach prywatnych?

Zdaniem Wnioskodawcy,

(we wniosku nr 2) Nie, świadczenie w postaci nieodpłatnego udostępnienia samochodu dla celów prywatnych stanowi świadczenie ze stosunku pracy i nie stanowi żadnej z czynności opodatkowanych VAT wymienionych w art. 5 UVAT.
(we wniosku nr 3) Tak, opłata na rzecz Wnioskodawcy za wykorzystywanie samochodu służbowego dla celów prywatnych powyżej uzgodnionego z pracownikiem limitu podlegać będzie VAT. Udostępnienie samochodu dla celów prywatnych pracownika ponad uzgodniony limit nie stanowi już nieodpłatnego świadczenia związanego ze stosunkiem pracy, a w konsekwencji należy takie udostępnienie uznać za usługę o charakterze najmu, które zgodnie z art. 5 w zw. z art. 8 UVAT stanowi czynność opodatkowaną podatkiem VAT.
(we wniosku nr 6) Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu samochodów służbowych oraz towarów i usług związanych ich eksploatacją zasadniczo w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał faktury dokumentujące takie nabycia. W przypadku gdy Wnioskodawca nie dokona rozliczenia podatku naliczonego w tym rozliczeniu, będzie on uprawniony do jego rozliczenia w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych. Zgodnie z art. 86. ust. 1 ustawy VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.Z powyższych regulacji wynika, iż podstawową zasadą dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek tego podatku z wykonywaniem czynności opodatkowanych przez podatnika tego podatku. Aby zatem podatnik miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z wystawionych faktur VAT, zakupy dokumentowane tymi fakturami muszą być związane (w sposób bezsporny) z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Terminy, w których powstaje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego ustawodawca określił w art. 86 ust. 10-13 ustawy VAT. Stosownie do postanowień art. 86 ust. 10 pkt 1 prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11,12,16 i 18. Przepis art. 86 ust. 11 ustawy stanowi, że jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.
(we wniosku nr 8) Tak, Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupie samochodów służbowych oraz towarów i usług związanych z ich eksploatacją, jednakże odliczeniu podlegać będzie tylko 50% kwoty podatku naliczonego, z wyjątkiem podatku naliczonego przy zakupie paliwa. Wszystkie te wydatki należy uznać za wydatki na usługi i towary służące bezpośrednio lub pośrednio działalności Wnioskodawcy opodatkowanej VAT w rozumieniu art. 86 ust. 1 VAT, jednakże z uwagi na art. 86a ust. 1 i 2 UVAT podatek naliczony przy nabyciu towarów i usług związanych z samochodami może być odliczony jedynie w 50%. Powyższe nie dotyczy podatku naliczonego przy zakupie paliwa, który nie podlega odliczeniu od podatku VAT należnego z uwagi na przepis art. 12 ust. 1 ustawy z 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, który nie pozwala w okresie 1.01.2015-30.06.2015 r. na odliczenie podatku naliczonego przy nabyciu paliw.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

opodatkowania świadczenia polegającego na nieodpłatnym udostępnieniu samochodu do celów prywatnych – jest nieprawidłowe

opodatkowania opłat za wykorzystanie samochodu służbowego do celów prywatnych powyżej uzgodnionego limitu – jest prawidłowe

terminu odliczenia podatku Vat naliczonego przy nabyciu samochodów służbowych oraz towarów i usług związanych z eksploatacją samochodów służbowych – jest nieprawidłowe;

prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu samochodów służbowych oraz towarów i usług związanych z obsługą i korzystaniem z samochodów służbowych udostępnianych odpłatnie pracownikom do używania w celach prywatnych z wyjątkiem paliw – jest prawidłowe;

prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie paliw do samochodów służbowych udostępnianych odpłatnie pracownikom do używania w celach prywatnych – jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, iż w przedmiotowej sprawie należało rozstrzygnąć kwestie prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu samochodów służbowych, w związku z powyższym w pierwszej kolejności Organ udziela odpowiedzi na pytanie nr 4 (we wniosku oznaczone nr 8).

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych z VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Kwestie dotyczące zasad odliczania i rozliczania na gruncie podatku VAT wydatków dotyczących samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony regulują przepisy art. 86a ustawy.

Przez pojazdy samochodowe, stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy, rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Zgodnie z art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Ww. przepisy wprowadzają ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków, m.in. z tytułu nabycia, leasingu, zakupu paliw do napędu, czy też innych wydatków eksploatacyjnych dotyczących pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, przeznaczonych do użytku „mieszanego”, tj. wykorzystywanych zarówno do celów związanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą, jak i do celów użytku prywatnego.

Stosownie do art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku gdy pojazdy samochodowe są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

W myśl art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

W myśl art. 86a ust. 6 ustawy, ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności.

Na podstawie art. 86a ust. 12 ustawy, podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będąc czynnym podatnikiem podatku VAT zamierza prowadzić działalność w zakresie wdrażania i obsługi zaawansowanych systemów zarządzania przedsiębiorstwem (tzw. ERP). Wnioskodawca planuje w 2016 r. rozliczać PIT na podstawie księgi przychodów i rozchodów oraz zatrudnić pracowników - specjalistów w zakresie ww. systemów zajmujących się wdrażaniem i obsługą danego oprogramowania. Usługi realizowane przez pracowników Wnioskodawcy wymagają realizowania zlecanych przez klientów Wnioskodawcy zadań bezpośrednio na miejscu w siedzibach przedsiębiorstw klientów, które znajdują się na terenie całej Polski. W celu umożliwienia pracownikom przemieszczenia się w miejsca świadczenia pracy, jak i wobec konieczności zapewnienia dyspozycyjności w nagłych sytuacjach u klientów, Wnioskodawca jako pracodawca planuje udostępniać pracownikom do indywidualnego korzystania pojazdy służbowe zapewniając pokrycie wszystkich kosztów eksploatacyjnych związanych z użytkowaniem samochodu (koszty napraw, koszty wymiany elementów eksploatacyjnych, koszty paliwa, itp.). Wnioskodawca planuje, celem uatrakcyjnienia warunków pracy, w ramach umów o pracę przyznać pracownikom dodatkowe świadczenie w postaci możliwości nieodpłatnego korzystania dla celów prywatnych z samochodów służbowych w ramach określonego przez Wnioskodawcę maksymalnego limitu miesięcznego wynoszącego 300 km. Nabyte w przyszłości samochody służyć będą wyłącznie działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca prowadzi i będzie prowadzić wyłącznie taką działalność. Faktury dokumentujące zakup samochodów osobowych wystawione będą na Wnioskodawcę. W rozumieniu przepisów ustawy Prawo o ruchu drogowym będące przedmiotem wniosku planowane do nabycia pojazdy to samochody osobowe tj. pojazdy samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz ich bagażu. Planowane do nabycia pojazdy, będące przedmiotem wniosku to nowe samochody osobowe.

Wskazywane wydatki związane z utrzymaniem i bieżącą eksploatacją samochodów osobowych obejmują w szczególności koszty zakupu:

części i płynów eksploatacyjnych, np. piór do wycieraczek, klocków hamulcowych, olejów silnikowych i przekładniowych, płynów hamulcowych, chłodniczych, płynów do szyb, paliw, opon, felg, innych części zamiennych montowanych w miejsce zużytych części,
usług serwisowych służących wymianie ww. części i płynów,
usług myjni samochodowych,
usługi przeglądów okresowych.

Wszystkie faktury dokumentujące wydatki związane z utrzymaniem i bieżącą eksploatacją samochodów osobowych będą wystawione na Wnioskodawcę jako nabywcę towaru lub usługi.

Mając na uwadze powyższe oraz ww. przepis należy stwierdzić, że Wnioskodawcy będzie przysługiwało ograniczone prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu samochodów służbowych oraz towarów i usług związanych z eksploatacją samochodów służbowych, ponieważ samochody które nabędzie Wnioskodawcę będą wykorzystywane zarówno na cele prowadzonej działalności gospodarczej jak i na cele prywatne pracowników Wnioskodawcy. Zatem w rozpatrywanym przypadku Wnioskodawca będzie wykorzystywać nabyte samochody do użytku „mieszanego”. Powyższe prawo do odliczenia 50 % podatku naliczonego przysługiwać będzie Wnioskodawcy o ile przedmiotowe samochody będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i dotyczyć będzie podatku naliczonego przy nabyciu przedmiotowych samochodów jak i nabyciu części i płynów eksploatacyjnych takich jak pióra do wycieraczek, klocki hamulcowe, oleje silnikowe i przekładniowe, płyny hamulcowe, chłodnicze, płyny do szyb, paliwa, opony, felgi oraz innych części zamiennych montowanych w miejsce zużytych części jak i usług serwisowych służących wymianie ww. części i płynów, usług myjni samochodowych i usług przeglądów okresowych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że nie przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie paliwa w wysokości 50% jest nieprawidłowe. Jak wynika z uzupełnienia wniosku z dnia 14 lipca 2015 r. Wnioskodawca dopiero nabędzie przedmiotowe samochody służbowe, a zatem wskazany przez Wnioskodawcę w stanowisku przepis art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw nie będzie miał zastosowania w rozpatrywanym przypadku, gdyż przepis ten obowiązywał do 30 czerwca 2015 r.

Mając na uwadze powyższe oceniając stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu samochodów służbowych oraz towarów i usług związanych z obsługą i korzystaniem z samochodów służbowych udostępnianych odpłatnie pracownikom do używania w celach prywatnych z wyjątkiem paliw należało uznać za prawidłowe,

prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie paliw do samochodów służbowych udostępnianych odpłatnie pracownikom do używania w celach prywatnych należało uznać za nieprawidłowe.

Kwestia terminów, w których przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego uregulowana jest w następujący sposób:

W myśl art. 86 ust. 10 ustawy obowiązującego od dnia 1 stycznia 2014 r., prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy. Stosownie natomiast do art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Stosownie do art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

W związku z powyższym od wydatków związanych z nabyciem samochodów osobowych oraz towarów i usług związanych z eksploatacją samochodów służbowych Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy od nabytych towarów i usług oraz Wnioskodawca otrzyma fakturę dokumentującą transakcję, lub w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych. W sytuacji zaś, gdy Wnioskodawca nie odliczy podatku naliczonego ani zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy, z uwzględnieniem art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, ani w terminie, o którym mowa w art. 86 ust. 11 ustawy, będzie mógł – na podstawie art. 86 ust. 13 ustawy – zrealizować to prawo poprzez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, tj. za pierwszy okres rozliczeniowy, w którym spełnił wszystkie warunki do dokonania odliczenia, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za nieprawidłowe, ponieważ Wnioskodawca oparł własne stanowisko na przepisach nieobowiązujących w obecnym stanie prawnym.

Przechodząc do kwestii opodatkowania świadczenia polegającego na nieodpłatnym udostępnieniu samochodu do celów prywatnych należy wskazać, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów – w art. 7 ust. 2 oraz – w przypadku świadczenia usług – w art. 8 ust. 2 ustawy.

I tak, na mocy art. 8 ust. 2 ustawy – za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług formułują zasadę, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega co do zasady odpłatne świadczenie usług, a nieodpłatne ich świadczenie traktuje się jako odpłatne w przypadkach określonych w ww. art. 8 ust. 2 ustawy.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 5 ustawy przepis ust. 2 pkt 1 nie ma zastosowania w przypadku użycia pojazdów samochodowych do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, obliczoną zgodnie z art. 86a ust. 1, z tytułu:

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów lub
nabycia, importu lub wytworzenia części składowych do tych pojazdów, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów podatnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 i ust. 5, za nabycie towarów uznaje się również przyjęcie ich w używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze (art. 8 ust. 6).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zgodnie z przyjętymi założeniami wewnętrznych regulacji, udostępnia się pracownikom samochody służbowe przeznaczone do realizacji zadań służbowych, zapewniając pełną obsługę pojazdów gwarantując pokrycie wszystkich kosztów eksploatacyjnych obejmujących w szczególności przeprowadzenie napraw awarii, bieżących wymiar, części zamiennych, uzupełnień płynów i paliwa, myjni, i innych kosztów niezbędnych dla zachowania możliwości wykorzystania pojazdów do przemieszczania się pracowników służbowo i prywatnie. Na pracowniku ciążą natomiast obowiązki związane z utrzymaniem pojazdu w należytym stanie, przeprowadzania badań i przeglądów, dbanie o bezpieczeństwo pojazdu i jego wyposażenia, dbanie o czystość pojazdu i inne. Jednocześnie pracodawca w umowie o pracę jako element warunków wynagradzania planuje przyznać pracownikom jako formę dodatkowego świadczenia ze stosunku pracy, prawo nieodpłatnego wykorzystywania tak udostępnionych samochodów służbowych do celów prywatnych. Umowa z pracownikiem przewidywać będzie jednak maksymalny miesięczny limity wykorzystywania samochodów służbowych do celów prywatnych na poziomie 300 km na miesiąc.

Jak wyżej wskazano w niniejszej interpretacji, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86a ust. 1 ustawy, w związku nabyciem samochodów osobowych oraz towarów i usług związanych z eksploatacją samochodów służbowych.

W konsekwencji przepis art. 8 ust. 5 wyłączający z opodatkowania nieodpłatne użycie pojazdu samochodowego do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika będzie miał do Wnioskodawcy zastosowanie, gdyż została spełniona przesłanka przysługiwania prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu tego pojazdu w wysokości wskazanej w art. 86a ust. 1 – tj. w wysokości 50%.

Wobec tego Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do opodatkowania świadczenia polegającego na nieodpłatnym udostępnieniu samochodu do celów prywatnych.

Pomimo, iż Wnioskodawca wywiódł prawidłowy skutek prawny, to ze względu na odmienną argumentację od przedstawionej w niniejszej interpretacji, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Kolejnym zagadnieniem jest kwestia opodatkowania opłat za wykorzystanie samochodu służbowego do celów prywatnych powyżej uzgodnionego limitu.

Jak wynika z opisu sprawy pracownicy zobowiązani będą do comiesięcznego deklarowania Wnioskodawcy faktu przekroczenia przyjętych limitów, co będzie podlegać kontroli pracodawcy. Przekroczenie limitów może nastąpić np. w przypadku dłuższego dalekiego urlopu pracownika z wykorzystaniem udostępnionego dc celów prywatnych samochodu służbowego. W przypadku przekroczenia limitu ustalana jest z pracownikiem wartość przekroczenia ustalana w kilometrach, która stanowi podstawę do obciążenia pracownika kosztem kilometrów przejechanych ponad limit oraz stawki 0,50 zł brutto/km. W przypadku wystąpienia okoliczności uzasadniającej obciążenie pracownika stawką za przekroczenie limitów określonych regulaminem, Wnioskodawca wystawiać będzie na rzecz pracownika fakturę VAT obejmującą ustalona w ww. sposób wartość.

W związku z powyższym w sytuacji, gdy pracodawca odpłatnie udostępnia pracownikom samochody służbowe, z przeznaczeniem na cele prywatne, świadczy on usługę na ich rzecz. Ponieważ przyzwolenie na korzystanie z samochodu służbowego pozostaje poza sferą zainteresowań i obowiązków pracodawcy, to przekazanie samochodu na ten cel zaspokaja osobiste potrzeby pracownika.

Udostępnianie samochodów do celów prywatnych jest odpłatne, stanowi więc odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, a więc czynność podlegającą opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

W przedmiotowej sprawie nie mają więc zastosowania przepisy art. 8 ust. 5 i ust. 6 ustawy, które odnoszą się – poprzez odwołanie się do przepisu ust. 2 pkt 1 tego artykułu – do nieodpłatnego świadczenia usług, gdyż w omawianej sprawie mamy do czynienia z odpłatnym świadczeniem usług – użytkowaniem samochodów służbowych do celów prywatnych za odpłatnością.

W konsekwencji, z uwagi na przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że odpłatne udostępnianie pracownikom samochodów służbowych do celów prywatnych, stanowi świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Ponadto należy wskazać, że przepisy ustawy nie przewidują zwolnienia dla usług odpłatnego udostępniania samochodów służbowych pracownikom na cele prywatne, zatem usługi te będą opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejszą interpretacją rozstrzygnięto wniosek w zakresie podatku od towarów i usług. Odrębnym rozstrzygnięciem zostanie załatwiony wniosek w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin