Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/415-570/14/AK
z 19 sierpnia 2014 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 15 maja 2014 r. (data wpływu 19 maja 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków na wynajem mieszkania – jest nieprawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 19 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osoby fizyczne w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków na wynajem mieszkania.


W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Wszystkie zdarzenia ewidencjonuje w Podatkowej Księdze Przychodów i Rozchodów. Świadczy usługi informatyczne o kodzie PKD 62.09. Siedzibą działalności jest adres zamieszkania Wnioskodawcy. Rodzaj wykonywanych usług pozwala na zdalną pracę z klientami (bezpośrednio z mieszkania).

Wnioskodawca wskazuje, że zobowiązania wobec klientów obligują by pracę zdalną wykonywać w tym samym mieście, w którym świadczy usługi, tak aby w przypadku wszelkich sytuacji, którym nie jest w stanie zdalnie zaradzić w mieszkaniu, był w stanie dojechać w jak najkrótszym czasie do klienta. Zwracając uwagę na to, iż najważniejsi klienci Wnioskodawcy znajdują się w W, został zmuszony do wynajęcia w tym mieście mieszkania za kwotę 1800 zł/miesięcznie. Mieszkanie to wynajmuje od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej. Mieszkanie to nie jest opodatkowane podatkiem od nieruchomości związanym z prowadzeniem działalności gospodarczej, gdyż właściciel nie wyraził zgody na wyższą stawkę opodatkowania.

Wnioskodawca w mieszkaniu mieszka sam (nie ma żony, ani dzieci), w tym mieszkaniu nie przyjmuje bezpośrednio klientów, prowadzi jedynie pracę zdalną, dla klientów, z którymi podpisał umowy.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:


1. Czy koszt wynajęcia mieszkania (czynsz) Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu w całości, lub w jakiejś części?

2. Jeżeli odpowiedź na zadane pytanie będzie pozytywna, w jaki sposób ewidencjonować powyższy koszt – czy opłata za czynsz i sporządzenie dowodu wewnętrznego będą wystarczające?


Zdaniem Wnioskodawcy, powołującego się na art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszt wynajęcia mieszkania wiąże się bezpośrednio z uzyskaniem przychodu. Wnioskodawca uważa, iż zasadne byłoby, gdyby powyższy czynsz mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu. Wydatki te można – w ocenie Wnioskodawcy – zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na podstawie dowodów zapłaty czynszu i sporządzonego dowodu wewnętrznego.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.


Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty. Przy czym związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczyniać się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodu.


Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:


  • pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
  • nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
  • być właściwie udokumentowany.


Do kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej spełniających powyższe kryteria nie można jednak zaliczyć wydatków osobistych osoby prowadzącej działalność gospodarczą.

Podkreślenia wymaga, że o tym co jest celowe i potrzebne, czyli racjonalnie uzasadnione w prowadzonej działalności decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa zatem obowiązek wykazania, że dany wydatek spełnia ustawowe kryteria uznania go za koszt uzyskania przychodu, tj. w szczególności obowiązek wykazania związku kosztów z działalnością gospodarczą, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Wszystkie zdarzenia ewidencjonuje w Podatkowej Księdze Przychodów i Rozchodów. Świadczy usługi informatyczne. Siedzibą działalności jest adres zamieszkania Wnioskodawcy. Rodzaj wykonywanych usług pozwala na zdalną pracę z klientami (bezpośrednio z mieszkania).

Wnioskodawca wskazuje, że zobowiązania wobec klientów obligują by pracę zdalną wykonywać w tym samym mieście, w którym świadczy usługi, tak aby w przypadku wszelkich sytuacji, którym nie jest w stanie zdalnie zaradzić w mieszkaniu, był w stanie dojechać w jak najkrótszym czasie do klienta. Ze względu na to, iż najważniejsi klienci Wnioskodawcy znajdują się w W, wynajął w tym mieście mieszkanie za kwotę 1800 zł/miesięcznie. Mieszkanie to wynajmuje od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej. Wnioskodawca w mieszkaniu mieszka sam (nie ma żony, ani dzieci), w tym mieszkaniu nie przyjmuje bezpośrednio klientów, prowadzi jedynie pracę zdalną, dla klientów, z którymi podpisał umowy.

Odnosząc się do powyższego należy jednoznacznie stwierdzić, że przedstawiony stan faktyczny nie uzasadnia twierdzenia, iż wydatki związane z wynajęciem mieszkania są ponoszone w całości w celu uzyskania przychodów z działalności gospodarczej.

We wniosku wskazano, że w wynajmowanym mieszkaniu Wnioskodawca mieszka, co oznacza, że mieszkanie będzie służyło głównie zaspokojeniu osobistych potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawcy. Jednocześnie, w związku z tym, że w opisie stanu faktycznego stwierdzono, że w wynajętym mieszkaniu Wnioskodawca wykonuje działalność gospodarczą, przyjąć należy że część wydatków z tytułu czynszu najmu pozostaje w związku z prowadzoną działalnością. Koszt wynajęcia mieszkania (czynsz) może więc być kosztem uzyskania przychodu, jednakże wyłącznie w takiej części, w jakiej lokal służy wykonywanej działalności.

Przepisy podatkowe nie określają jednoznacznie sposobu ustalania wielkości wydatków dotyczących wynajęcia lokalu, który przeznaczony jest jednocześnie na prowadzenie działalności gospodarczej jak i na cele osobiste – jakie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu.

Jednym ze sposobów ustalenia tej części wydatków, która dotyczy prowadzonej działalności gospodarczej jest zastosowanie do obliczeń wskaźnika udziału powierzchni zajmowanej na działalność gospodarczą do całej powierzchni lokalu.

Należy więc stwierdzić, iż w przedstawionej sytuacji koszty wynajęcia mieszkania, w którym prowadzona jest działalność gospodarcza, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu jedynie w takiej części, w jakiej przypadają bezpośrednio na prowadzoną działalność gospodarczą, co można ustalić przez zastosowanie proporcji powierzchni mieszkania zajętej na działalność do całej powierzchni lokalu.

Zwraca się przy tym uwagę na konieczność właściwego udokumentowania wskazanych we wniosku wydatków.


Zgodnie z treścią § 13 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (t.j. Dz. U. z 2014 r., poz. 1037), za dowody księgowe uważa się inne dowody opłat, w tym dokonywanych na podstawie książeczek opłat oraz dokumenty zawierające dane, o których mowa § 12 ust. 3 pkt 2 tj.:


  1. wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy,
  2. datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, z tym że jeżeli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej daty,
  3. przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych,
  4. podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych
  • oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie.


W myśl § 14 ust. 1 ww. rozporządzenia na udokumentowanie zapisów w księdze, dotyczących niektórych kosztów (wydatków), mogą być sporządzone dokumenty zaopatrzone w datę i podpisy osób, które bezpośrednio dokonały wydatków (dowody wewnętrzne), określające: przy zakupie – nazwę towaru oraz ilość, cenę jednostkową i wartość, a w innych przypadkach – przedmiot operacji gospodarczych i wysokość kosztu (wydatku).

Stosownie do treści § 14 ust. 2 pkt 7 dowody, o których mowa w ust. 1, mogą dotyczyć wyłącznie wydatków związanych z opłatami za czynsz, energię elektryczną, telefon, wodę, gaz i centralne ogrzewanie, w części przypadającej na działalność gospodarczą; podstawą do sporządzenia tego dowodu jest dokument obejmujący całość opłat na te cele.

Na gruncie przedstawionej sprawy, podstawą rozliczenia wydatków z tytułu najmu do kosztów uzyskania przychodów winna być zatem umowa najmu przedmiotowego lokalu wraz z potwierdzeniem wpłaty czynszu najmu i dowodem wewnętrznym określającym jaka część tego wydatku przypada na działalność gospodarczą. Należy zaznaczyć, że zgromadzone dokumenty nie mogą się przy tym ograniczać wyłącznie do dokumentów stwierdzających jedynie wysokość poniesionych przez Wnioskodawcę wydatków z tytułu używania tego lokalu. Konieczne jest zatem posiadanie dokumentów, świadczących o wykonywaniu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej usług w wynajmowanym lokalu i umożliwiających w sposób bezsporny ustalenie związku przyczynowo-skutkowego poniesionego wydatku z uzyskiwaniem przychodu.

Istnienie związku pomiędzy ww. wydatkami a prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą może być zweryfikowane w toku ewentualnego postępowania podatkowego, prowadzonego przez upoważnione do tego organy. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj