Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.459.2018.3.JKT
z 10 stycznia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 września 2018 r. (data wpływu 18 września 2018 r.), uzupełnionym 9 października i 3 grudnia 2018 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

• czy Spółka będzie uprawniona do prowadzenia jednej, łącznej ewidencji dla działalności podlegającej zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych, tj. wspólnej dla wszystkich zakładów Spółki (Zakładów I, II i III) zlokalizowanych w tej samej SSE,
• czy Spółka może objąć zwolnieniem dochód z działalności prowadzonej na terenie SSE, wykorzystując najpierw limit dostępnej pomocy publicznej w ramach Zezwolenia II (tj. wydanego najwcześniej), a po jego wyczerpaniu wykorzystywane będą kolejno limity dostępne w ramach zezwolenia III

-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 września 2018 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

• czy Spółka będzie uprawniona do prowadzenia jednej, łącznej ewidencji dla działalności podlegającej zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych, tj. wspólnej dla wszystkich zakładów Spółki (Zakładów I, II i III) zlokalizowanych w tej samej SSE,
• czy Spółka może objąć zwolnieniem dochód z działalności prowadzonej na terenie SSE, wykorzystując najpierw limit dostępnej pomocy publicznej w ramach Zezwolenia II (tj. wydanego najwcześniej), a po jego wyczerpaniu wykorzystywane będą kolejno limity dostępne w ramach zezwolenia III.
  
  

Ww. wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 28 września 2018 r. Znak:0111-KDIB1-3.4010.459.2018.1.JKT, 0111-KDIB1-3.4010.466.2018.2.JKT i 16 listopada 2018 r., Znak:, 0111-KDIB1-3.4010.459.2018.2.JKT, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku, co też nastąpiło 9 października i 3 grudnia 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

S.A. (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą w trzech zakładach produkcyjnych zlokalizowanych na terenach objętych statusem (…) Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „SSE”, „Strefa”). Zakłady te funkcjonują na obszarze tej samej Podstrefy (…).

W związku z przeprowadzonymi inwestycjami w powyższych zakładach, Spółka pozyskała trzy zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Strefy, uprawniające Spółkę do korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „PDOP”).

Spółka posiadała:

• Zezwolenie z 12 kwietnia 2006 r. (dalej: „Zezwolenie I”) dotyczące inwestycji w zakładzie I („Zakład I”), które było ważne do 29 maja 2017 r. - zezwolenie wygasło.
  
Zezwolenie I zostało udzielone Sp. z o.o. W 2016 r. nastąpiło połączenie Sp. z o.o. i S.A. poprzez przejęcie całości udziałów Sp. z o.o. przez S.A. W wyniku połączenia przez przejęcie, Wnioskodawca jako sukcesor prawny Sp. z o.o., wstąpił w prawa i obowiązki Spółki przejmowanej, w tym prawa i obowiązki wynikające z Zezwolenia I, Spółka posiada także dwa inne zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie SSE:
• Zezwolenie z 11 maja 2007 r. (dalej: „Zezwolenie II”) dotyczące inwestycji w zakładzie II („Zakład II”), ważne do 31 grudnia 2026 r., zmienione decyzją z 10 maja 2010 r., decyzją z 6 lipca 2011 r., decyzją z 14 marca 2017 r. - zezwolenie obowiązujące;
  
• Zezwolenie z 29 lipca 2008 r. (dalej: „Zezwolenie III”) dotyczące inwestycji w zakładzie III („Zakład III”) - ważne do 31 grudnia 2026 r., zmienione decyzją z 23 kwietnia 2012 r. oraz decyzją z 5 grudnia 2017 r. - zezwolenie obowiązujące.
  
  
  

Zezwolenia uzyskane przez Wnioskodawcę określają rodzaje prowadzonej przez Spółkę działalności objętej zwolnieniem z PDOP, jak również warunki uprawniające Spółkę do korzystania ze zwolnienia.

1. Zezwolenie I z 12 kwietnia 2006 r.
   Zezwolenie I określa rodzaj działalności, która może być prowadzona na terenie SSE jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa określona w następujących kategoriach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług („PKWiU”):
   
   • Usługi obróbki metali i nakładania powłok na metale (PKWiU 28.51),
   • Usługi z zakresu obróbki mechanicznej elementów metalowych (PKWiU 28.52),
   • Urządzenia chłodnicze i wentylacyjne, z wyłączeniem urządzeń przeznaczonych dla gospodarstw domowych (PKWiU 29.23),
   • Aparatura elektryczna rozdzielcza i sterownicza (PKWiU 31.20),
   • Druty i przewody izolowane (PKWiU 31.30),
   • Sprzęt oświetleniowy i lampy elektryczne (PKWiU 31.50),
   • Sprzęt i wyposażenie elektryczne pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane (PKWiU 31.62),
   • Projektowanie i montaż systemów do sterowania procesami przemysłowymi (PKWiU 33.30),
   Zgodnie z Zezwoleniem I, Spółka była zobowiązana do:
   
   • wystawienia pierwszej faktury dotyczącej sprzedaży wyrobów wytworzonych na terenie Strefy lub usług wykonanych na jej terenie określonych w punkcie I Zezwolenia nie później niż do dnia 1 lipca 2006 r.
   • zwiększenia zatrudnienia, po dniu uzyskania Zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie Strefy, w zakładzie zlokalizowanym na terenie Strefy o 15 nowych pracowników (w przeliczeniu na pełne etaty) w stosunku do średniego zatrudnienia z okresu 6 miesięcy przed dniem uzyskania Zezwolenia w terminie do 31 grudnia 2008 r i utrzymanie tego stanu do 31 grudnia 2013 r.,
   • dokonanie inwestycji na terenie Strefy tj. poniesienie wydatków inwestycyjnych o wartości przewyższającej 4.500.000 PLN do 31 grudnia 2007 r.
   Warunki z Zezwolenia I zostały przez Spółkę osiągnięte i utrzymane w wymaganych terminach.
   Zezwolenie 1 udzielone zostało na okres do 29 maja 2017 r. Pomimo, że Zezwolenie I wygasło, zakład Spółki (którego dotyczyła inwestycja objęta Zezwoleniem I), wciąż funkcjonuje na terenie SSE, w tej samej Podstrefie SSE co Zakłady II i III.
   Rodzaj działalności Zakładu I w większości odpowiada kodom PKWiU wskazanym w Zezwoleniu II i III (z wyłączeniem PKWiU 28.51, 31.30, 31.50). Wnioskodawca nie prowadzi obecnie w Zakładzie I działalności gospodarczej objętej kodami PKWiU 28.51, 31.30, 31.50. Spółka nie może jednak wykluczyć, że tego typu działalność będzie prowadzona w tym Zakładzie lub innych Zakładach Spółki w przyszłości. W przypadku rozpoczęcia działalności określonej kodami PKWiU 28.51, 31.30, 31.50 w którymkolwiek z Zakładów Wnioskodawcy, dochód z tej działalności nie będzie podlegał zwolnieniu z PDOP z uwagi na brak wyszczególnienia powyższych działalności w Zezwoleniu II i III.
   
2. Zezwolenie II z 11 maja 2007 r.
   Zezwolenie II określa rodzaj działalności, która może być prowadzona na terenie SSE jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa określona w następujących kategoriach PKWiU:
   
   • Usługi z zakresu obróbki mechanicznej elementów metalowych (PKWiU 28.52),
   • Wyroby metalowe gotowe pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane (PKWiU 28.75),
   • Urządzenia chłodnicze i wentylacyjne, z wyłączeniem urządzeń przeznaczonych dla gospodarstw domowych (PKWiU 29.23),
   • Aparatura elektryczna rozdzielcza i sterownicza (PKWiU 31.20),
   • Sprzęt i wyposażenie elektryczne pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane (PKWiU 31.62),
   • Projektowanie i montaż systemów do sterowania procesami przemysłowymi (PKWiU 33.30).
   Zezwolenie II ustaliło następujące warunki prowadzenia działalności na terenie Strefy:
   
   • po dniu uzyskania Zezwolenia dokonanie inwestycji na terenie Strefy tj. poniesienie wydatków inwestycyjnych o wartości przewyższającej kwotę o 9.425.000 PLN w terminie do dnia 31 grudnia 2008 r. o narastająco 15.525.000 PLN w terminie do 31 grudnia 2011 r.
   • przy prowadzeniu działalności gospodarczej liczba zatrudnionych pracowników przez Spółkę będzie wynosić co najmniej 385 pracowników, w tym 60 pracowników na terenie Strefy - w okresie od dnia 31 grudnia 2008 do dnia 30 grudnia 2013 r. (zgodnie z decyzją z 10 maja 2010 r. termin ten został zmieniony na okres od dnia 31 grudnia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2015 r., następnie decyzją z 6 lipca 2011 r. Zezwolenie II w tym punkcie otrzymało następujące brzmienie: przy prowadzeniu działalności gospodarczej S.A. będzie zatrudniać 385 pracowników w okresie od dnia 31 grudnia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r., a jeżeli S.A. osiągnie zatrudnienie na poziomie 385 pracowników przed dniem 31 grudnia 2011 r. to zobowiązany jest utrzymać ten poziom zatrudnienia przez okres 5 lat począwszy od miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu kalendarzowym, w którym S.A. osiągnął zatrudnienie na poziomie 385 pracowników.
   • zakończenie inwestycji do dnia 31 grudnia 2011 r.
   Warunki z Zezwolenia II zostały przez Spółkę osiągnięte i utrzymane w wymaganych terminach.
   Zezwolenie II udzielone zostało pierwotnie na okres do dnia 29 maja 2017 r., jednak decyzją z dnia 14 marca 2017 r. Minister Rozwoju i Finansów stwierdził nieważność Zezwolenia II w części dotyczącej terminu obowiązywania tego Zezwolenia. Tym samym Zezwolenie II jest ważne obecnie w okresie, na jaki ustanowiona została Strefa tj. do 31 grudnia 2026 r. W konsekwencji, Spółka jest uprawniona do korzystania ze zwolnienia z PDOP (na podstawie Zezwolenia II) do dnia wyczerpania limitu pomocy publicznej przysługującej na podstawie tego Zezwolenia lub do dnia 31 grudnia 2026 r.
   
3. Zezwolenie III z 29 lipca 2008 r.
   Zezwolenie III określa rodzaj działalności, która może być prowadzona na terenie SSE jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa określona w następujących kategoriach PKWiU:
   
   • Usługi z zakresu obróbki mechanicznej elementów metalowych (PKWiU 28.52),
   • Zamki i zawiasy (PKWiU 28.63),
   • Elementy złączne, śruby i wkręty, łańcuchy i sprężyny (28.74),
   • Wyroby metalowe gotowe pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane (PKWiU 28.75),
   • Urządzenia chłodnicze i wentylacyjne, z wyłączeniem urządzeń przeznaczonych dla gospodarstw domowych (PKWiU 29.23),
   • Aparatura elektryczna rozdzielcza i sterownicza (PKWiU 31.20),
   • Sprzęt i wyposażenie elektryczne pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane (PKWiU 31.62),
   • Instrumenty i przyrządy pomiarowe, kontrolne, nawigacyjne i podobne instrumenty i przyrządy (PKWiU 33.20),
   • Projektowanie i montaż systemów do sterowania procesami przemysłowymi (PKWiU 33.30).
   Zezwolenie III ustaliło następujące warunki prowadzenia działalności na terenie Strefy:
   
   • poniesienie po dniu uzyskania Zezwolenia na realizację nowej inwestycji wydatków inwestycyjnych o wartości przewyższającej kwotę 21.700.000 PLN w terminie do dnia 31 grudnia 2011 r. (zgodnie z decyzją z 23 kwietnia 2012 r. termin ten został zmieniony na 31 grudnia 2013 r.);
   • przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie Podstrefy liczba zatrudnionych pracowników (w przeliczeniu na pełne etaty) przez Spółkę będzie wynosić co najmniej:
   i) 385 pracowników w okresie od dnia 31 grudnia 2008 r. do dnia 30 grudnia 2011 r. (zgodnie z decyzją z 23 kwietnia 2012 r. termin ten został zmieniony na: od dnia 31 grudnia 2011 r. do dnia 30 grudnia 2014 r.),
   ii) narastająco 415 pracowników (w tym 30 po dniu uzyskania Zezwolenia) w okresie od 31 grudnia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r. (zgodnie z decyzją z 23 kwietnia 2012 r. termin ten został zmieniony na: od 31 grudnia 2014 r. do 31 grudnia 2019 r.)
   
   • zakończenie inwestycji do 31 grudnia 2011 r. (zgodnie z decyzją z 23 kwietnia 2012 r. termin ten został zmieniony na 31 grudnia 2013 r.).
   
   
   
   
   
   
   
   
   

Warunki z Zezwolenia II (winno być III) zostały przez Spółkę osiągnięte w wymaganych terminach. Obecnie, Spółka jest w okresie trwałości projektu tj. utrzymania inwestycji do 31 grudnia 2018 r. oraz wymaganego zatrudnienia do 31 grudnia 2019 r.

Zezwolenie III udzielone zostało pierwotnie na okres do 29 maja 2017 r., następnie decyzją z 23 kwietnia 2012 r. termin ten wydłużono do 31 marca 2020 r. Ostatecznie jednak decyzją z 5 grudnia 2017 r. Minister Rozwoju i Finansów stwierdził nieważność Zezwolenia III w części dotyczącej terminu obowiązywania Zezwolenia III. Tym samym Zezwolenie III jest obecnie ważne w okresie, na jaki ustanowiona została Strefa tj. do 31 grudnia 2026 r. W konsekwencji, Spółka jest uprawniona do korzystania ze zwolnienia z PDOP (na podstawie Zezwolenia III) do dnia wyczerpania limitu pomocy publicznej przysługującej na podstawie tego Zezwolenia lub do dnia 31 grudnia 2026 r.

Spółka podkreśla, że Zezwolenia dotyczą inwestycji zrealizowanych w zakładach produkcyjnych zlokalizowanych w tej samej Podstrefie SSE, które prowadzą działalność gospodarczą w większości w podobnym zakresie (w ramach zbliżonych kategorii PKWiU). W szczególności, zakres wskazany w Zezwoleniu III obejmuje w całości zakres działalności wskazany w Zezwoleniu II, jak również w większości zakres działalności wskazany w Zezwoleniu I (w tym przypadku z wyłączeniem PKWiU 28.51, 31.30, 31.50, które wyszczególnione zostały tylko w Zezwoleniu I i których to działalności Spółka obecnie nie prowadzi w żadnym z Zakładów).

Spółka nie wyklucza pozyskania następnych decyzji uprawniających ją do korzystania ze zwolnienia w PDOP z tytułu realizacji kolejnych, nowych inwestycji, na podstawie ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji - Dz.U. 2018, poz. 1162 („ustawa o wspieraniu nowych inwestycji”), o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036 z późn. zm., dalej: „ustawa o PDOP”).

W oparciu o ewidencję księgową, Spółka ma możliwość ustalenia dochodu podlegającego opodatkowaniu z tytułu prowadzenia działalności nieobjętej zakresem Zezwoleń oraz dochodu zwolnionego z opodatkowania z tytułu prowadzenia działalności na terenie SSE na podstawie posiadanych Zezwoleń łącznie.

Spółka korzysta i będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania PDOP w oparciu o wartość wydatków inwestycyjnych kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną. W związku z prowadzeniem działalności na podstawie Zezwoleń, Spółka prowadzi ewidencję księgową w sposób umożliwiający jednoznaczne przyporządkowanie wydatków inwestycyjnych oraz utworzonych nowych miejsc pracy do każdego Zezwolenia. Ewidencja umożliwia zatem wyodrębnienie środków trwałych oraz utworzonych nowych miejsc pracy związanych z projektami inwestycyjnymi objętymi poszczególnymi Zezwoleniami. Umożliwia ona także weryfikację, czy spełnione zostały warunki określone w poszczególnych Zezwoleniach oraz ustalenie kosztów kwalifikowanych poniesionych w związku z realizacją projektów w celu kalkulacji przysługującego Spółce limitu pomocy publicznej oraz jej dyskontowania.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP, w związku z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1010 z poźn. zm., dalej: „ustawa o SSE”), Spółka kwalifikuje i będzie kwalifikować przychody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE objętej ważnymi Zezwoleniami (w ramach wyszczególnionych w nich kategorii PKWiU) jako wolne od podatku.

Poza działalnością zwolnioną z opodatkowania PDOP, Spółka osiąga również dochody podlegające opodatkowaniu PDOP na zasadach ogólnych.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 27 listopada 2018 r. (data wpływu 3 grudnia 2018 r.) Wnioskodawca wskazał, że:

Wnioskodawca posiada zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „SSE”) wskazane we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Wnioskodawca jednocześnie potwierdza, że dotąd nie wystąpił z wnioskiem o uzyskanie kolejnych zezwoleń.

Jednakże, zgodnie z art. 40 ust. 3 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz.U. 2018 r., poz. 1162, dalej: „ustawa o wspieraniu nowych inwestycji”), do złożonych po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy wniosków o wydanie zezwolenia wydawanego w związku ze zmianą granic specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie ustawy zmienianej w art. 38, dokonaną po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, do wydania zezwolenia stosuje się przepisy dotychczasowe, wciąż możliwe jest pozyskiwanie zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o których mowa w art. 16 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tj. Dz.U. z 2017 r., poz. 1010 z późn. zm., dalej: „ustawa o SSE”).

Jest to możliwe wyłącznie w sytuacji realizacji nowej inwestycji na obszarze objętym statusem SSE po dniu wejścia w życie ustawy o wspieraniu nowych inwestycji. W innych przypadkach, w celu pozyskania zwolnienia w podatku dochodowym z tytułu realizacji nowej inwestycji, konieczne jest pozyskanie decyzji o wsparciu, o której mowa w art. 13 ustawy o wspieraniu nowych inwestycji.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca analizuje możliwość pozyskania zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w związku z realizacją nowej inwestycji (o którym jest mowa w art. 16 ustawy o SSE) i skorzystanie z tego tytułu ze zwolnienia w podatku dochodowym, stosowanie do regulacji art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036 z późn. zm., dalej: „ustawa o PDOP”), z zastrzeżeniem ust. 4-6. Wnioskodawca wyjaśnia, iż nie wystąpił dotychczas z wnioskiem o wydanie nowego zezwolenia, więc nie może konkretnie wskazać, do jakich później uzyskanych zezwoleń odnoszą się jego pytania zadane we wniosku. Wnioskodawca nie wyklucza jednak, że w przyszłości wystąpi o takie zezwolenie.

Wnioskodawca analizuje także możliwość pozyskania decyzji o wsparciu w związku z realizacją nowej inwestycji (o której jest mowa w art. 13 ustawy o wspieraniu nowych inwestycji) i skorzystanie z tego tytułu ze zwolnienia w podatku dochodowym, stosowanie do regulacji art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o PDOP, z zastrzeżeniem ust. 4-6d. Wnioskodawca wyjaśnia, iż nie wystąpił dotychczas z wnioskiem o wydanie decyzji o wsparciu, więc nie może konkretnie podać, o jakie decyzje o wsparciu konkretnie chodzi w jego zapytaniach. Wnioskodawca jednak nie wyklucza, że w przyszłości wystąpi o taką decyzję o wsparciu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym dla celów określenia wysokości dochodu (straty) z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE (w oparciu o ważne Zezwolenia II i III), Spółka będzie uprawniona do prowadzenia jednej, łącznej ewidencji dla działalności podlegającej zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych, tj. wspólnej dla wszystkich zakładów Spółki (Zakładów I, II i III) zlokalizowanych w tej samej SSE? (część pytania nr 1 sformułowanego we wniosku)
2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych podlega dochód Spółki uzyskiwany z działalności gospodarczej prowadzonej w jej zakładach zlokalizowanych na terenie Strefy (łączny dla trzech zakładów), w ten sposób, że w pierwszej kolejności wykorzystany zostanie limit dostępnej pomocy publicznej w ramach ważnego zezwolenia wydanego najwcześniej, tj. Zezwolenia II, a po jego wyczerpaniu limit dostępny na podstawie zezwolenia wydanego później tj. Zezwolenia III? (część pytania nr 2 sformułowanego we wniosku)
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym dla celów określenia wysokości dochodu (straty) z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE w oparciu o ważne Zezwolenia II i III, Spółka będzie uprawniona do prowadzenia jednej, łącznej ewidencji dla działalności podlegającej zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych, tj. wspólnej dla wszystkich zakładów Spółki (Zakładów I, II i III) zlokalizowanych w tej samej SSE.

Ad. 2.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że Spółka może objąć zwolnieniem dochód z całej działalności gospodarczej prowadzonej w jej zakładach zlokalizowanych na terenie SSE (łączny dla trzech zakładów), na podstawie ważnych Zezwoleń tj. Zezwolenia II i Zezwolenia III, wykorzystując najpierw limit dostępnej pomocy publicznej w ramach Zezwoleń uzyskanych chronologicznie, tj. kolejno w ramach Zezwolenia II, a po jego wyczerpaniu lub po jego wygaśnięciu - limit wynikający z Zezwolenia III.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Ad. 1

Zgodnie z art. 12 ustawy o SSE, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w ramach zezwolenia, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione z podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podstawą do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o którym mowa w art. 16 ustawy o SSE.

Stosownie do regulacji art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie ważnego zezwolenia strefowego. To zezwolenie określa, jaki rodzaj działalności gospodarczej prowadzonej przez przedsiębiorcę na terenie SSE jest objęty zwolnieniem podatkowym.

Art. 17 ust. 4 ustawy o PDOP stanowi, że przedmiotowe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Jak wynika z § 5 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 grudnia 2006 r. w sprawie (…) specjalnej strefy ekonomicznej (Dz.U. z 2006 r., nr 236, poz. 1705) w brzmieniu obowiązującym w dniach 11 maja 2007 r. i 29 lipca 2008 r. (tj. w dniu uzyskania Zezwolenia II i Zezwolenia III) („Rozporządzenie SSE”), zwolnienie podatkowe przysługuje tylko w zakresie działalności prowadzonej na terenie strefy. Konieczne jest zatem odpowiednie wydzielenie dochodu na działalności strefowej od wyniku dochodu na działalności opodatkowanej.

Zgodnie z art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy o PDOP, przy ustalaniu dochodu nie uwzględnia się przychodów i kosztów, jeżeli dochody z tych źródeł są wolne od podatku. Zatem przedsiębiorca zobowiązany jest jedynie wyłączyć odpowiednio całkowite przychody i koszty działalności strefowej bez konieczności ustalania tych wartości odrębnie dla każdego Zezwolenia (czy też Zakładu zlokalizowanego w SSE).

Zarówno w przepisach ustawy o PDOP, jak i przepisach ustawy o SSE, brak jest regulacji nakazujących odrębne ustalanie dochodu dla każdego z zezwoleń oddzielnie. Aktualnie obowiązujące akty prawne nie nakazują ustalania odrębnego dochodu z działalności strefowej, uzyskiwanego w ramach poszczególnych zakładów zlokalizowanych na terenie SSE.

W ocenie Wnioskodawcy, w celu ustalenia dochodu na działalności zwolnionej Spółka będzie zobowiązana do prowadzenia jednej wspólnej ewidencji dla wszystkich jej Zakładów zlokalizowanych na terenie SSE, w zakresie działalności określonej w ramach kategorii PKWiU wskazanych w Zezwoleniu II i III. Ewidencja taka będzie spełniać wymogi art. 9 ust. 1 ustawy o PDOP, zgodnie z którym podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a- 16m.

Łączna wykładnia powołanych powyżej przepisów prowadzi do wniosku, że ustawodawca nie nakłada na podatników obowiązku wyodrębniania dochodu osiągniętego w ramach poszczególnych projektów inwestycyjnych objętych różnymi zezwoleniami strefowymi. Za wystarczające, i w pełni prawidłowe z punktu widzenia przytoczonych regulacji, należy zatem uznać prowadzenie przez Spółkę ewidencji księgowej w sposób pozwalający na ustalenie odrębnego wyniku podatkowego dla działalności, z której dochód nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania oraz dla działalności gospodarczej, z której dochód korzysta ze zwolnienia z opodatkowania (tj. łącznie dla prowadzonej na terenie SSE w zakresie PKWiU wskazanym w zezwoleniach strefowych posiadanych przez podatnika). Ww. przepisy nie nakazują natomiast, w przypadku prowadzenia działalności na terenie SSE na podstawie kilku zezwoleń, aby traktować je odrębnie. W związku z tym, Spółka może prowadzić jedną, wspólną ewidencję dochodów uzyskiwanych z tytułu prowadzenia działalności w zakładach w SSE na podstawie dwóch zezwoleń na potrzeby rozliczenia dochodu opodatkowanego i dochodu zwolnionego z opodatkowania. Taki stopień szczegółowości prowadzonej ewidencji wypełnia wymogi art. 9 ust. 1 ustawy o PDOP, gdyż pozwala na ustalenie podstawy opodatkowania (tj. dochodu nieobjętego żadnym z zezwoleń strefowych) oraz wysokości należnego podatku.

Dla celów uznania, że osiągnięty dochód może korzystać z przysługującego Spółce limitu zwolnienia podatkowego niezbędne jest, aby dochód ten spełniał dwa podstawowe warunki: został osiągnięty w ramach działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE, a działalność ta została określona w treści posiadanego przez przedsiębiorcę zezwolenia strefowego. Działalność gospodarcza, jaką Spółka prowadzi w Zakładach I, II i III spełnia powyższe przesłanki. Zakłady te są zlokalizowane na terenie SSE, a zakres ich działalności mieści się w ramach rodzajów działalności wyszczególnionych w Zezwoleniu II i III. W przypadku dochodu z działalności Zakładów, które nie będą objęte zezwoleniem II i III, będzie on alokowany do działalności pozastrefowej.

Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, że w związku z faktem prowadzenia działalności gospodarczej w ramach trzech zakładów produkcyjnych zlokalizowanych w tej samej SSE oraz posiadania dwóch ważnych Zezwoleń (tj. Zezwolenia II i III), jest ona zobowiązana do prowadzenia ewidencji rachunkowej pozwalającej na wyodrębnienie dochodu podlegającego opodatkowaniu oraz dochodu podlegającego zwolnieniu - łącznie dla Zakładów I, II i III (na podstawie Zezwolenia II i III).

Wnioskodawca wskazuje, że stanowisko zgodne z powyższą argumentacją wyraził przykładowo:

• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 11 maja 2017 r. (sygnatura 0111-KDIB1-3.4010.53.2017.JKT),
• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 3 lipca 2017 r. (sygnatura 0111-KDIB1-3.4010.150.2017.1.JKT),
• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 4 października 2017 r. (sygnatura 0115-KDIT2-3.4010.167.2017.1.MK),
• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 7 grudnia 2017 r. (sygnatura 0111-KDIB1-3.4010.410.2017.MST),
• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 26 marca 2018 r. (sygnatura 0111-KDIB1-3.4010.96.2018.1.MST),
• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 11 maja 2018 r. (sygnatura 0111-KDIB1-3.4010.109.2018.2.AN).
  
  

Stanowisko Spółki, zgodnie z którym brak jest obowiązku wyodrębnienia działalności prowadzonej na podstawie poszczególnych zezwoleń strefowych, zostało potwierdzone również w wielu orzeczeniach sądów administracyjnych, można więc zatem mówić o utrwalonej linii orzeczniczej w powyższym zakresie np.:

• w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 28 czerwca 2018 r. (sygnatura II FSK 1883/16), w którym NSA uznał, że Podkreślenia wymaga, że art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p. odwołuje się do zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 u.s.s.e. jako podstawy działalności gospodarczej podatnika na terenie strefy, nie traktując tego zezwolenia jako źródła, które wyznacza określone koszty i przychody, tworzące dochód zwolniony od podatku. Z omawianego przepisu nie wynika, aby na podstawie danego zezwolenia wolny od podatku był tylko dochód z działalności gospodarczej osiągnięty z inwestycji zrealizowanej na podstawie tego zezwolenia. W tej sytuacji przedsiębiorca strefowy może objąć zwolnieniem podatkowym dochód z całej działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy, wykorzystując sukcesywnie limity dostępnej pomocy publicznej w ramach kolejnych zezwoleń, dyskontując tym samym uzyskaną pomoc etapami.
• w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 7 marca 2017 r. (sygnatura I SA/Gl 1194/16), w którym WSA uznał, że: brak jest podstaw do wywodzenia obowiązku odrębnego ustalania osiągniętego dochodu lub poniesionej straty (za dany rok podatkowy) w odniesieniu do każdego z posiadanych zezwoleń.
• w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 30 marca 2017 r. (sygnatura I SA/Wr 1309/16), w którym WSA uznał że: przychody i koszty podatkowe przedsiębiorcy strefowego ustalane są na ogólnych zasadach określonych w u.p.d.o.p., zaś zwolnienie podatkowe dotyczy - jak to wyraźnie wynika z art. 17 ust. 1 pkt 34 p.d.o.p. - dochodu powstałego na skutek prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE (do wysokości limitu), nie zaś dochodu powstałego na skutek wdrożenia określonej inwestycji, czy zatrudnienia określonych pracowników, w ramach spełnienia warunków zezwolenia.
• w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 5 kwietnia 2017 r. (sygnatura I SA/Po 1303/16), w którym WSA uznał, że: dla celów obliczenia dochodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób prawnych (straty) oraz dochodu (straty) uzyskanego z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie zezwoleń, spółka będzie mogła prowadzić jedną wspólną ewidencję dla działalności zwolnionej prowadzonej, na podstawie wszystkich dwóch posiadanych przez nią zezwoleń oraz odrębną ewidencję dla działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.
• w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 19 lipca 2016 r. (sygnatura II FSK 1849/14), w którym NSA uznał, że: zwolnieniem z podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34) ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.) może zostać objęty dochód ustalany łącznie z całej działalności gospodarczej prowadzonej przez podatnika na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w oparciu o wszystkie posiadane przez niego zezwolenia, aż do wysokości ograniczeń wynikających z tych zezwoleń, bez konieczności przyporządkowania poszczególnych limitów pomocy publicznej do poszczególnych inwestycji określonych w kolejno wydawanych zezwoleniach.
  
  

Ad 2.

Spółka korzysta i będzie korzystać ze zwolnienia podatkowego kalkulowanego w oparciu o wartość wydatków inwestycyjnych kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną. W tej sytuacji znajduje zastosowanie przepis § 3 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia SSE, zgodnie z którym wielkość pomocy z tytułu kosztów nowej inwestycji stanowi iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6 tego rozporządzenia. Jednocześnie, zgodnie z § 9 Rozporządzenia SSE, koszty inwestycji oraz wielkość pomocy są dyskontowane na dzień uzyskania zezwolenia.

Przy wyliczaniu limitu pomocy publicznej dostępnej w ramach każdego Zezwolenia, Spółka uwzględniła wskaźnik maksymalnej intensywności pomocy mający zastosowanie do danego Zezwolenia. W ten sposób, Spółka określiła wartość pomocy publicznej dostępnej w ramach każdego Zezwolenia, która to kwota dyskontowana jest na dzień wydanie tego konkretnego Zezwolenia. W związku z tym, że Zezwolenie I wygasło, Spółka nie będzie korzystać z limitu pomocy właściwego dla tego Zezwolenia.

Niezapłacony podatek od łącznego dochodu podlegającego zwolnieniu, uzyskiwanego na podstawie Zezwoleń Spółki stanowić będzie pomoc publiczną, która będzie przysługiwać Spółce w ramach dostępnego limitu pomocy regionalnej.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przepisy prawa (ustawa o CIT i ustawa o SSE) nie obligują go do wyodrębnienia dochodu osiągniętego w ramach poszczególnych projektów inwestycyjnych (Zakładów), z tytułu realizacji których Spółka pozyskała zezwolenia strefowe.

W konsekwencji, zdaniem Spółki prawidłowym jest objęcie zwolnieniem dochodu z całej działalności gospodarczej prowadzonej w Zakładach Spółki na terenie SSE w zakresie PKWiU określonym w ważnych Zezwoleniach posiadanych przez Wnioskodawcę (tj. Zezwolenia II i III), wykorzystując limit dostępnej pomocy publicznej w ramach Zezwoleń w kolejności chronologicznej:

• w pierwszej kolejności otrzymana przez Spółkę pomoc publiczna w formie niezapłaconego podatku od łącznego dochodu Wnioskodawcy podlegającemu zwolnieniu, będzie rozliczona z limitem wynikającym z Zezwolenia II,
• oraz następnie (gdy limit pomocy publicznej wynikający z Zezwolenia II zostanie wykorzystany lub Zezwolenie to utraci ważność), otrzymana pomoc publiczna będzie mogła być rozliczana z limitem wynikającym z kolejnego zezwolenia - Zezwolenia III. Spółka będzie wówczas mogła w ramach prowadzonej działalności nadal korzystać z puli zwolnienia podatkowego dostępnej na podstawie Zezwolenia III.
• w konsekwencji, dopóki Spółka będzie miała prawo do korzystania ze zwolnienia z PDOP w ramach któregokolwiek z Zezwoleń, będzie również uprawniona do zwolnienia z opodatkowania dochodów pochodzących z działalności prowadzonej na terenie SSE (w Zakładach I, II i III) w ramach posiadanych Zezwoleń.
  
  

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Spółka posiada odpowiednią ewidencję pozwalającą na przypisanie do poszczególnych Zezwoleń dotyczących ich wydatków inwestycyjnych oraz nowo utworzonych miejsc pracy. Dzięki tak prowadzonej ewidencji Spółka jest w stanie precyzyjnie określić limit pomocy publicznej dostępny dla poszczególnych Zezwoleń oraz monitorować wypełnianie warunków prowadzenia działalności na terenie SSE.

Jednocześnie, w związku z brakiem obowiązku odrębnego ewidencjonowania przychodów i kosztów związanych z poszczególnymi Zezwoleniami strefowymi, Spółka wykaże łączną wartość dochodów podlegających zwolnieniu na podstawie wszystkich Zezwoleń - są to dochody z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE mieszczącej się w zakresie działalności określonych kodami PKWiU w Zezwoleniu II i III. Kwotę niezapłaconego przez Spółkę podatku od całości dochodów strefowych Spółka uzna za pomoc publiczną, która pomniejszać będzie limit pomocy publicznej dostępnej kolejno w ramach poszczególnych Zezwoleń.

Jednocześnie, z uwagi na treść § 9 Rozporządzenia SSE, który przewiduje, że koszty inwestycji oraz wielkość pomocy są dyskontowane na dzień uzyskania zezwolenia, wartość otrzymanej pomocy publicznej powinna być w pierwszej kolejności dyskontowana na dzień udzielenia zezwolenia wydanego najwcześniej (Zezwolenia II), a następnie po wyczerpaniu limitu pomocy wynikającego z tego Zezwolenia lub utraty jego ważności, na dzień wydania kolejnego zezwolenia tj. chronologicznie (Zezwolenia III).

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone np. w interpretacji indywidualnej DKIS z 3 lipca 2017 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.150.2017.1.JKT), w której organ podatkowy potwierdził stanowisko strony pytającej, zgodnie z którym zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych powinien podlegać dochód uzyskiwany z działalności gospodarczej na terenie SSE, w ten sposób, że w pierwszej kolejności wykorzystany zostanie limit dostępnej pomocy publicznej w ramach zezwolenia wydanego najwcześniej tj. Zezwolenia I, a po jego wyczerpaniu limity dostępne w ramach zezwoleń wydanych chronologicznie tj. Zezwolenia II.

Wnioskodawca wskazuje, że podejście Spółki znajduje potwierdzenie w dotychczasowej, jednolitej linii interpretacyjnej organów podatkowych, przykładowo w:

• interpretacji indywidualnej DKIS z 19 stycznia 2018 r. (sygnatura 0111-KDIB1-3.4010.504.2017.1.BM),
• interpretacji indywidualnej DKIS z 14 marca 2018 r. (sygnatura 0111-KDIB1- 3.4010.94.2018.1.MST),
• interpretacji indywidualnej DKIS z 20 czerwca 2018 r. (sygnatura 0111-KDIB1- 3.4010.266.2018.1.IZ),
• interpretacji indywidualnej DKIS z 4 października 2017 r. (sygnatura 0115-KDIT2-3.4010.167.2017.1.MK).
  
  

Podejście Spółki potwierdza także praktyka sądów administracyjnych potwierdzona w orzeczeniach np.:

• Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z 30 marca 2017 r. (sygnatura I SA/Wr 1309/16).

Wnioskodawca podkreśla, że argumentem przemawiającym za możliwością łącznego rozliczania pomocy publicznej przyznanej danemu podatnikowi w postaci zwolnienia podatkowego z tytułu realizacji nowej inwestycji, jest dokonana zmiana przepisów ustawy o SSE, wprowadzona przez ustawę o wspieraniu nowych inwestycji. Zgodnie z art. 38 pkt 5 tej ustawy, z dniem 30 czerwca 2018 r. w ustawie o SSE nadano nowe brzmienie art. 12. Dodano do niego m.in. ust. 2 o następującej treści: W przypadku, gdy przedsiębiorca posiada co najmniej dwa zezwolenia, o których mowa w art. 16 ust 1, przyjmuje się, że rozliczenie pomocy publicznej następuje zgodnie z kolejnością wydawania zezwoleń. Przepis ten jednoznacznie stwierdza, że pomoc publiczna może być przez przedsiębiorców strefowych rozliczana łącznie i chronologicznie, zgodnie z kolejnością wydawania zezwoleń strefowych. Pomimo, że przepis wszedł w życie w okresie późniejszym niż wydanie Zezwoleń Spółce, to pokazuje on pozytywne podejście ustawodawcy co do kierunku zmiany przepisów w stronę możliwości chronologicznego rozliczania pomocy publicznej w ramach zezwoleń strefowych. Szczególnie istotna do podkreślenia jest zmiana podejścia ustawodawcy w powyższej sprawie, jaka miała miejsce w trakcie prac legislacyjnych nad ustawą o wspieraniu nowych inwestycji. Pierwotny jej projekt przewidywał wprowadzenie do ustawy o CIT przepisów stanowiących że, przy ustalaniu wielkości dochodów zwolnionych, uwzględniać się będzie wyłącznie przychody i koszty uzyskania przychodów z tej działalności, której dotyczy decyzja o wsparciu. W ostatecznej wersji ustawy ustawodawca zmienił swoje podejście całkowicie tj. zrezygnował z wprowadzenia obowiązku ustalania odrębnego dochodu dla każdego posiadanego przez przedsiębiorcę zezwolenia strefowego i wprowadził przepisy umożliwiające łączne rozliczanie pomocy publicznej.

Podsumowując powyższe rozważania, zdaniem Spółki, może ona objąć zwolnieniem dochód z całej działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie ważnych Zezwoleń, wykorzystując najpierw limit dostępnej pomocy publicznej w ramach Zezwoleń uzyskanych chronologicznie, tj. kolejno w ramach Zezwolenia II, a po jego wyczerpaniu lub po jego wygaśnięciu - limit wynikający z Zezwolenia III. W ocenie Wnioskodawcy, będzie on uprawniony do dyskontowania otrzymanej pomocy publicznej (zwolnienia z CIT) odpowiednio na dzień wydania Zezwolenia II, a następnie na dzień wydania Zezwolenia III.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym Spółka będzie uprawniona do prowadzenia jednej, łącznej ewidencji dla działalności podlegającej zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych, tj. wspólnej dla wszystkich zakładów w SSE dla celów określenia wysokości dochodu (straty) z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE w oparciu o posiadane ważne Zezwolenia II i III.

W ocenie Wnioskodawcy prawidłowe jest także stanowisko, zgodnie z którym Spółka będzie uprawniona do objęcia zwolnieniem dochodu z całej działalności gospodarczej prowadzonej w jej zakładach zlokalizowanych na terenie SSE (łącznie dla trzech zakładów), na podstawie ważnych Zezwoleń tj. Zezwolenia II i Zezwolenia III, wykorzystując najpierw limit dostępnej pomocy publicznej w ramach Zezwoleń uzyskanych chronologicznie, tj. kolejno w ramach Zezwolenia II, a po jego wyczerpaniu lub po jego wygaśnięciu - limit wynikający z Zezwolenia III.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W pozostałej części wniosek został rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.