Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/4512-3-12/15-2/MM
z 20 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

WYDANA W WYNIKU UWZGLĘDNIENIA SKARGI

W związku ze skargą wniesioną w dniu 17 lutego 2015 r. (data wpływu 20 lutego 2015 r.) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 24 grudnia 2014 r. nr IPPP2/443-944/14-2/MM w przedmiocie podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia dla usług polegających na prowadzeniu zajęć sportowych oraz usług organizowania obozów sportowych, doręczoną w dniu 2 stycznia 2015 r. (data potwierdzenia odbioru), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów w trybie art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.) oraz na podstawie art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) w związku z § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), uwzględnia skargę w całości, w związku z czym zmienia zaskarżoną indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 24 grudnia 2014 r. nr IPPP2/443-944/14-2/MM, uznając stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe w zakresie zastosowania zwolnienia dla usług polegających na prowadzeniu zajęć sportowych oraz usług organizowania obozów sportowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

W dniu 23 lipca 2014 r. fundator, poprzez oświadczenia woli złożone w formie aktu notarialnego, ustanowiła fundację pod nazwą „Fundacja …”. Fundator uchwalił również statut fundacji. Został złożony wniosek do Sądu Rejonowego Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego o rejestrację podmiotu w Krajowym Rejestrze Sądowym. Postanowieniem z dnia 30 lipca 2014 r. sąd wezwał Wnioskodawcę do zmiany pierwotnego brzmienia statutu fundacji przez zmianę firmy fundacji wskazując, że firma „Fundacja ….” może wprowadzać w błąd co do formy prawnej prowadzonej działalności gospodarczej, ponieważ Wnioskodawca zamierza prowadzić działalność gospodarczą jako fundacja, zaś w jego firmie pojawia się dodatkowe określenie wskazujące na zupełnie inną formę prawną jaką jest klub sportowy. Wnioskodawca zastosował się do postanowienia sądu pomimo, że postanowienie to było wydane bez podstawy prawnej. Fundator zmieniła statut ww. fundacji. W wyniku zaistniałej zmiany fundacja otrzymała nazwę „Fundacja …” i została w dniu 13 sierpnia 2014 r. wpisana pod numerem KRS przez ww. sąd do Krajowego Rejestru Sądowego. Następnie już w dniu 21 sierpnia 2014 r. fundator dokonał zmiany § 1 i 2 statutu ww. fundacji. W wyniku dokonanej zmiany nazwa fundacji otrzymała pierwotne brzmienie „Fundacja ….”.

W dniu 22 sierpnia 2014 r. został złożony do ww. sądu wniosek o zmianę danych ww. podmiotu w Krajowym Rejestrze Sądowym. Tego dnia zostało złożone do sądu również pismo radcy prawnego, w którym w sposób wyczerpujący wskazano, że złożony wniosek o zmianę jest zasadny. W dniu 10 września 2014 r, została wpisana zmiana do Krajowego Rejestru Sądowego zgodnie ze złożonym wnioskiem. Zgodnie z aktualnym brzmieniem statusu Fundacji … (treść § 2 statutu) - „fundacja działa pod nazwą „Fundacja …..” jako klub sportowy prowadzony w formie prawnej fundacji”.

Zgodnie z § 7 statutu „Celem fundacji jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu” (jest to jednocześnie jedyny cel fundacji).

Zgodnie z § 8 statutu: „Fundacja realizuje swój cel poprzez organizację i prowadzenie:

• zajęć sportowych;
  

• obozów i innych wyjazdów sportowych;
  

• szkoleń sportowych;
  

• zawodów i innych imprez sportowych”.
  
  
  

Zgodnie z § 12 statutu: „Fundacja może prowadzić działalność gospodarczą w rozmiarach służących realizacji jej celów. Dochód z działalności gospodarczej fundacji przeznaczony będzie na realizację celów fundacji”.

Zgodnie z § 13 statutu;

„Fundacja może prowadzić działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie obejmującym:

• działalność związaną ze sportem;
  

• pozaszkolne formy edukacji sportowej oraz zajęć sportowych i rekreacyjnych”;
  
  
  

Należy ponadto wskazać, że Wnioskodawca jako fundacja i jednocześnie podmiot, który prowadzi działalność gospodarczą, wpisany jest do Krajowego Rejestru Sądowego do:

• rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych;
  

• fundacji oraz samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej;
  

• rejestru przedsiębiorców.
  
  
  

Z powyższego wynika, że Wnioskodawca jest klubem sportowym, który działa w formie fundacji i prowadzi jednocześnie działalność gospodarczą.

Wnioskodawca obecnie prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług w zakresie prowadzenia zajęć sportowych. Na chwilę obecną są to zajęcia nauki tenisa ziemnego. W przyszłości Wnioskodawca zamierza świadczyć ponadto usługi zajęć sportowych w zakresie innych sportów, a także usługi w zakresie obozów sportowych z różnych sportów (w tym tenisa ziemnego). Wnioskodawca przeznacza obecnie i zamierza przeznaczać w przyszłości dochody z działalności gospodarczej na realizację statutowych celów Wnioskodawcy (zgodnie z cytowanym wyżej § 12 statutu).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca prowadzący działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług w zakresie zajęć sportowych nauki tenisa ziemnego korzysta ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. 2011 r., Nr 177, poz. 1054 j.t.)?
   
2. Czy Wnioskodawca, który zamierza oprócz działalności wskazanej w pytaniu nr 1 prowadzić działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług w zakresie zajęć sportowych z innych dyscyplin sportowych oraz usług w zakresie obozów sportowych z różnych sportów (w tym tenisa ziemnego) będzie korzystał ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. 2011 r., Nr 177, poz. 1054 j.t.)?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

1. Wnioskodawca prowadzący działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług w zakresie zajęć sportowych nauki tenisa ziemnego korzysta ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. 2011 r., Nr 177, poz. 1054 j.t.)?
   
2. Wnioskodawca, który zamierza oprócz działalności wskazanej w pytaniu nr 1 prowadzić działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług w zakresie zajęć sportowych z innych dyscyplin sportowych oraz usług w zakresie obozów sportowych z różnych sportów (w tym tenisa ziemnego) będzie korzystał ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. 2011 r., poz. 177 ze zm. 1054).
   
   

Art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. 2011 r., Nr 177, poz. 1054 j.t.) przewiduje zwolnienie od podatku w zakresie usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczonych przez kluby sportowe.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje jednak terminu „sport” i „klub sportowy”. Definicja terminu „sport” pojawia się w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz.U. 2014 r., poz. 715) zgodnie, z którą „sportem są wszelkie formy aktywności fizycznej, które przez uczestnictwo doraźne lub zorganizowane wpływają na wypracowanie lub poprawienie kondycji fizycznej i psychicznej, rozwój stosunków społecznych lub osiągnięcie wyników sportowych na wszelkich poziomach”.

W art. 3 ust. 1 ustawy o sporcie wskazano ponadto „działalność sportowa jest prowadzona w szczególności w formie klubu sportowego”. W art. 3 ust. 2 ustawy o sporcie wskazano „klub sportowy działa jako osoba prawna”. Z przywołanych powyżej przepisów wynika, że atrybut osoby prawnej jest jedynym warunkiem koniecznym jaki spełniać musi klub sportowy. Niewątpliwie fundacja zgodnie z art. 33 kodeksu cywilnego w zw. z art. 7 ust. 2 o fundacjach jest osobą prawną. Klub sportowy może więc działać jako fundacja, ponieważ każda fundacja jest osobą prawną.

Potwierdzają to również w sposób zgodny przedstawiciele nauki prawa sportowego:

(A) „Poza spółkami handlowymi przy wyborze formy organizacyjno-prawnej klubu w grę wchodzą nadal stowarzyszenia. (...) Ostatecznie wskazać należy, że klub w praktyce może również działać w formie fundacji lub spółdzielni. Nie sposób dostrzec jakichkolwiek przeszkód do zastosowania jednej z tych form (…) fundacja może prowadzić działalność gospodarczą (...)” - tak: M. Badura, H. Basiński, G. Kałużny, M. Wojcieszak: komentarz do ustawy o sporcie, lex 2011, s. 36 i n.;

(B) „projekt ustawy nie wprowadza ograniczeń co do formy prawnej klubu sportowego, osoby zainteresowane same powinny decydować o formie klubu zgodnie z ich określonymi potrzebami i możliwościami. Kluby sportowe mogą zatem działać m.in. w formie spółek kapitałowych, tj. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub Spółki Akcyjnej. W praktyce najczęstszą formą prawną klubów jest stowarzyszenie (...) Specyficzna działalność klubu sportowego może prowadzić również fundacja” - tak: W. Cajsel: ustawa o sporcie komentarz, C.H. Beck, Warszawa 2011 r., str. 45 i n.;

(C) „powyższe uwagi mogą prowadzić do pewnej kategoryzacji klubów sportowych, można je klasyfikować według formy organizacyjnej: działające w formie Spółki Akcyjnej, Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, w formie stowarzyszenia, fundacji, spółdzielni, uczniowskiego klubu sportowego. Może to być podział na kluby prowadzące działalność gospodarczą i kluby nieprowadzące działalności gospodarczej” - tak: S. Fundowicz: Prawo sportowe, lex 2013 r., s. 66.

Okoliczność, że fundacja może prowadzić działalność gospodarczą wynika wprost z przepisów ustawy o fundacjach (art. 5 ust. 5 ustawy).

Z przywołanych powyżej przepisów oraz poglądów prezentowanych w nauce prawa w sposób nie budzący żadnych wątpliwości wynika, że klub sportowy może działać w formie prawnej fundacji i prowadzić działalność gospodarczą - jak w przypadku Wnioskodawcy.

Faktem jest również, że Sąd Rejonowy Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego w dniu 10 września 2014 r. wpisał do Krajowego Rejestru Sądowego zmiany w statucie na mocy, których Wnioskodawca działa pod nazwą „Fundacja …” jako klub sportowy prowadzony w formie prawnej fundacji (treść § 2 statutu) prowadzący działalność gospodarczą.

Wykonywana i planowana działalność gospodarcza Wnioskodawcy spełnia również łącznie warunki określone w podpunktach od a do c z art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku od towarów i usług.

1. (podpunkt a - art. 43 pkt 32) usługi te są konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim. Usługi przedstawione w stanie faktycznym tj. zajęcia sportowe nauki gry w tenisa ziemnego, a także usługi w zakresie zajęć sportowych z innych dyscyplin sportowych oraz usługi w zakresie obozów sportowych z różnych dyscyplin sportu są konieczne do organizowania i uprawiania sportu (jak również organizowania wychowania fizycznego uczestniczenia w nim) w takim zakresie jak każde zajęcia sportowe, czy też obozy sportowe. Nie ulega najmniejszej wątpliwości, że podpunkt a jest spełniony, ponieważ przedstawione w stanie faktyczny usługi polegają wprost na organizowaniu i prowadzeniu zajęć sportowych i obozów sportowych.
   
2. (podpunkt b - art. 43 pkt 32) Wnioskodawca nie jest nastawiony na osiąganie zysku. Nie zamierza również i w przyszłości być nastawiony na osiąganie zysku. Wynika to:
   • z istoty formy prawnej Wnioskodawcy będącego fundacją, która jest powoływana dla realizacji zgodnych z podstawowymi interesami Rzeczypospolitej Polskiej celów społecznych (art. 1 ustawy o fundacjach);
   • zapisów statutu Wnioskodawcy.
   
   
   

Zgodnie z § 7 statutu: ,,Celem fundacji jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu” (jest to jednocześnie jedyny cel fundacji).

Zgodnie z § 12 statutu: ,,Fundacja może prowadzić działalność gospodarczą w rozmiarach służących realizacji jej celów. Dochód z działalności gospodarczej fundacji przeznaczony będzie na realizację celów fundacji”.

3. (podpunkt c - art. 43 pkt 32) Wnioskodawca świadczy usługi obecnie oraz zamierza świadczyć w przyszłości na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym. Oczywistym jest, że osoby korzystające z zająć sportowych, czy też obozów sportowych będą osobami uprawiającymi sport. Nawet w przypadku, gdy będą to zajęcia dla osób nie biorących udziału w rywalizacji sportowej, a sport będzie sportem amatorskim i uprawianym nieregularnie w ocenie Wnioskodawcy spełniony będzie warunek z podpunkt c art. 43 pkt 32 ww. ustawy, która nie wprowadza w tym zakresie żadnych ograniczeń.
   
   

Należy jednocześnie zauważyć, że orzecznictwo sądowo-administracyjne prezentuje bardzo zliberalizowaną linię przy wykładni art. 43 ust. 1 pkt 32 zgodnie, z którą na równi z klubami sportowymi traktowane są nawet inne podmioty nie nastawione na osiąganie zysku (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 marca 2014 r. I FSK 585/13, publik. Lex nr 1463735).

W dniu 24 grudnia 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną nr IPPP2/443-944/14-2/MM, w której stanowisko Strony uznano za nieprawidłowe w zakresie zastosowania zwolnienia dla usług polegających na prowadzeniu zajęć sportowych oraz usług organizowania obozów sportowych. Tut. Organ podatkowy odpowiadając na zadane we wniosku pytania stwierdził, że Wnioskodawca nie może korzystać ze zwolnienia dla świadczonych przez siebie usług polegających na prowadzeniu zajęć sportowych gry w tenisa, innych dyscyplin sportowych oraz usług w zakresie obozów sportowych, ponieważ nie spełnił przesłanki o charakterze podmiotowym – nie jest klubem sportowym, związkiem sportowym, a także nie jest związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych, lecz jest jedynie osobą prawną prowadzącą działalność gospodarczą w formie prawnej fundacji, której celem jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechnienia sportu.

Wskazana interpretacja została doręczona w dniu 2 stycznia 2015 r. (data potwierdzenia odbioru). Pismem z dnia 15 stycznia 2015 r. (data wpływu 19 stycznia 2015 r.) Spółka nie zgadzając się z powyższym stanowiskiem tut. Organu podatkowego zawartego w interpretacji indywidualnej wniosła wezwanie do usunięcia naruszenia prawa poprzez zmianę wydanej interpretacji i uznania stanowiska Wnioskodawcy w całości za prawidłowe.

W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa pismem z dnia 19 lutego 2015 r. nr IPPP2/4512-1-2/15-2/MM Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził brak podstaw do zmiany indywidualnej interpretacji z dnia 24 grudnia 2014 r. nr IPPP2/443-944/14-2/MM podtrzymując jednocześnie swoje stanowisko.

Zainteresowany nie oczekując na odpowiedź na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa w dniu 17 lutego 2015 r. (data wpływu 20 lutego 2015 r.) za pośrednictwem Izby Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na interpretację indywidualną z dnia 24 grudnia 2014 r. nr IPPP2/443-944/14-2/MM.

Stosownie do art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.) organ, którego działanie lub bezczynność zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy.

Dyrektor Izby w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów po rozpatrzeniu skargi wniesionej w dniu 17 lutego 2015 r., po ponownym przeanalizowaniu opisanego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uwzględnia skargę w całości i stwierdza, że stanowisko Skarżącej przedstawione we wniosku z 23 września 2014 r. (data wpływu 29 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia dla usług polegających na prowadzeniu zajęć sportowych oraz usług organizowania obozów sportowych jest prawidłowe.

W związku z tym Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie rozpatrując ponownie sprawę stwierdził, co następuje:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności sformułowany został odpowiednio w art. 7 oraz w art. 8 ustawy o VAT. I tak, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Podstawowa stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział obniżone stawki podatku oraz zwolnienia od podatku dla dostaw niektórych towarów lub świadczenia niektórych usług, a także określił warunki stosowania tych obniżonych stawek i zwolnień.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

• są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,
  

• świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków,
  

• są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym
  

- z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Przy czym w myśl art. 43 ust. 17 ustawy o VAT zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
   
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

Z kolei stosownie do art. 43 ust. 18 ustawy o VAT zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Powyższe zwolnienia uregulowane zostały w ustawie o podatku od towarów i usług wskutek implementacji odpowiednich przepisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L Nr 347, poz. 1 z późn. zm.), zwanej dalej „Dyrektywą”.

I tak zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy państwa członkowskie zwalniają od podatku świadczenie niektórych usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że ze zwolnienia od podatku na mocy wymienionych przepisów mogą korzystać usługi ściśle związane ze sportem świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu jeżeli są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu, świadczący te usługi nie jest nastawiony na osiąganie zysków oraz usługi świadczone są na rzecz osób uprawiających sport, przy czym z niniejszego zwolnienia wyłączone są usługi związane z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usługi odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usługi odpłatnego zakwaterowania związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usługi wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest klubem sportowym, który działa w formie fundacji i prowadzi jednocześnie działalność gospodarczą. Z treści statutu wynika, że celem Zainteresowanego jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu. Wnioskodawca realizuje swoje cele poprzez organizację i prowadzenie zajęć sportowych, obozów i innych wyjazdów sportowych, szkoleń sportowych, zawodów i innych imprez sportowych. Dochód z działalności gospodarczej Zainteresowanego przeznaczony będzie na realizację celów statutowych Fundacji. Wnioskodawca obecnie prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług dotyczącą prowadzenia zajęć sportowych w zakresie nauki tenisa ziemnego. W przyszłości Wnioskodawca zamierza świadczyć ponadto usługi zajęć sportowych w zakresie innych sportów, a także usługi w zakresie obozów sportowych z różnych sportów (w tym tenisa ziemnego). Wnioskodawca przeznacza obecnie i zamierza przeznaczać w przyszłości dochody z działalności gospodarczej na realizację statutowych celów Wnioskodawcy.

W odniesieniu do możliwości zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT względem świadczonych usług polegających na prowadzeniu zajęć z różnych dyscyplin sportowych oraz usług organizowania obozów sportowych należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że niniejsze usługi korzystają ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT. Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanych przepisach wynika, że zwolnienie z podatku od towarów i usług obejmuje usługi ściśle związane ze sportem świadczone przez związki sportowe, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu jeżeli są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu, świadczący te usługi nie jest nastawiony na osiąganie zysków oraz usługi świadczone są na rzecz osób uprawiających sport, a przy tym dane usługi nie są wyłączone z niniejszego zwolnienia. Wnioskodawca wskazuje, że jest klubem sportowym, którego działalność zgodnie ze statutem ma na celu organizację i prowadzenie zajęć sportowych, obozów i innych wyjazdów sportowych, szkoleń sportowych, zawodów i innych imprez sportowych. Co więcej działalność Wnioskodawcy nie jest nastawiona na osiąganie zysków, ponieważ zysk ten jest przekazywany, zgodnie ze statutem, na cele działalności statutowej Wnioskodawcy. Jednocześnie w opisanej we wniosku sytuacji usługi świadczone przez Wnioskodawcę należy uznać za usługi ściśle związane ze sportem konieczne do organizowania i uprawiania sportu, które są świadczone na rzecz osób uprawiających sport, a przy tym nie znajdują się wśród usług wyłączonych z niniejszego zwolnienia.

W tym stanie rzeczy należy stwierdzić, że zostały spełnione wszystkie przesłanki uprawniające do zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT względem świadczonych przez Wnioskodawcę usług polegających na prowadzeniu zajęć sportowych z różnych dyscyplin oraz usług organizowania obozów sportowych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie dwóch pytań należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.