2019.01.10 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4012.606.2018.1.SS
z 10 stycznia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2018 r. (data wpływu 23 listopada 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

opodatkowania czynności planowanego wniesienia aportem do spółki cywilnej myjni samochodowej w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) oraz
braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 listopada 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w powyższym zakresie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie m.in. świadczenia usług myjni samochodowych. Myjnie zlokalizowane są w kilku różnych miejscowościach w Polsce. Obecnie Zainteresowany realizuje inwestycję w postaci budowy kolejnej myjni samochodowej, w nowej lokalizacji. Myjnia składać się będzie z zadaszonej hali stalowej ze stanowiskami myjni bezdotykowych oraz stanowiskami odkurzaczy. Część stanowisk myjni bezdotykowej będzie funkcjonować również poza halą. Całość realizowana jest na działce dzierżawionej na podstawie umowy z gminą. Planowane zakończenie inwestycji przewidywane jest w grudniu 2018 r. lub w styczniu 2019 r. Wnioskodawca odlicza podatek VAT naliczony na fakturach wykonawców związanych z ww. inwestycją.

Po zakończeniu oraz uruchomieniu nowej inwestycji, Wnioskodawca planuje wnieść wybudowaną myjnię aportem do nowo powstałej spółki cywilnej. W spółce cywilnej, oprócz Wnioskodawcy, wspólnikiem zostanie jeszcze jedna osoba fizyczna, która wniesie wkład pieniężny. Spółka cywilna będzie prowadziła działalność w zakresie prowadzenia nowo wybudowanej myjni i świadczenia za jej pośrednictwem usług pielęgnacji pojazdów samochodowych. Usługi w tym zakresie podlegają opodatkowaniu VAT.

Przedmiotem aportu będzie zatem całość nowo powstałych składników majątkowych i niemajątkowych związanych z budowaną myjnią samochodową. W tym: budynek myjni (hala stalowa), droga dojazdowa i plac myjni, stanowiska myjni bezdotykowych i odkurzaczy, maszyny i urządzenia z nimi związane, prawo do gruntu (tj. umowa dzierżawy działki), umowy z dostawcami, wierzytelności i zaciągnięte zobowiązania, ubezpieczenie, obsługa ludzka całej infrastruktury, obsługa księgowa, cała dokumentacja związana z tą myjnią.

Wyżej wymieniony zespół składników majątkowych i niemajątkowych będzie stanowił wyodrębnioną funkcjonalnie, organizacyjnie i finansowo część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Część ta będzie umożliwiała prowadzenie nowej jakościowo działalności (co do zakresu usług – nowe rodzaje mycia, użycie nowoczesnych odkurzaczy, rozmieniarek banknotów, kluczyków elektronicznych, itd., co do ilości obsługiwanych klientów oraz warunków ich obsługi – zadaszona hala, duży parking, pomieszczenia socjalne, toalety. itd.), w sposób w pełni samodzielny bez konieczności angażowania pozostałych struktur działalności Wnioskodawcy.

Z uwagi na odrębną lokalizację i autonomiczność, powstała myjnia będzie nowym miejscem prowadzenia działalności gospodarczej, zorganizowanym odrębnie od pozostałych działalności, stanowiącym w praktyce niezależne przedsiębiorstwo Wnioskodawcy. Zakres, charakter i skala świadczonych w tym miejscu usług będzie również odbiegać od pozostałych lokalizacji, w których Wnioskodawca prowadzi obecnie swoją działalność. Planowana działalność w zakresie pielęgnacji pojazdów samochodowych w nowo powstałej myjni będzie nie tylko odbiegać od dotychczasowych lokalizacji, ale wedle wiedzy Wnioskodawcy, będzie unikalna w skali kraju, z uwagi na warunki stworzone klientom (zadaszona hala) oraz szeroki zakres profesjonalnych usług.

Wnioskodawca od początku trwania inwestycji prowadzi odrębną ewidencję księgową i podatkową pozwalającą nie tylko na wyodrębnienie i przypisanie kosztów oraz przyszłych przychodów do nowo powstałej myjni, ale również należności i zobowiązań, tak aby możliwe było określenie wyniku finansowego tej części działalności Wnioskodawcy.

Wydzielenie nowo powstałej myjni z działalności Wnioskodawcy, celem wniesienia jej w formie aportu do spółki cywilnej, będzie procesem naturalnym z uwagi na ww. odrębności nowego miejsca prowadzenia działalności, w tym jej autonomiczność funkcjonalną, organizacyjną i finansową oraz potrzebę nowego sposobu zarządzania tą częścią przedsiębiorstwa. Myjnia ta będzie prowadzona pod nazwą „X” przypisaną wyłącznie do tej działalności. Aktualnie budowana myjnia jest już przedmiotem działań marketingowych (banery, ulotki, „f” na „C”, itp.) i w działaniach tych używana jest nazwa „X”. Nazwa ta będzie również wykorzystana w nazwie nowo powstałej spółki cywilnej, do której wniesiona zostanie wyżej opisana zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Obecnie opracowywana jest umowa spółki cywilnej w porozumieniu ze wspólnikiem. Adresem siedziby spółki będzie miejsce powstania nowej myjni. Tam też będzie możliwość przechowywania dokumentów finansowo-księgowych dotyczących spółki. Po zakończeniu inwestycji zostanie zawarta umowa spółki cywilnej, dokonany zostanie wpis do CEIDG i pozostałe formalności niezbędne do funkcjonowania nowego przedsiębiorstwa.

Wnioskodawca będzie nadal prowadził dotychczasową działalność gospodarczą poza spółką cywilną. Nie ulegnie ona likwidacji.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania:

Czy planowane wniesienie aportem do spółki cywilnej myjni samochodowej będzie stanowić wniesienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, a tym samym będzie podlegać opodatkowaniu VAT?
Czy po stronie otrzymującej aport spółki cywilnej powstanie obowiązek korekty podatku naliczonego, który został odliczony przez Wnioskodawcę do czasu aportu?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Planowane wniesienie aportem myjni samochodowej będzie stanowić wniesienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, a tym samym nie powinno podlegać opodatkowaniu VAT w świetle art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Ad. 2.

Z uwagi na kontunuowanie wyłącznie opodatkowanej VAT działalności przez nowo powstałą spółkę cywilną, po jej stronie nie powstanie obowiązek korekty podatku naliczonego, po dokonaniu aportu.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Ad. 1.

Na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy.

Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o VAT.

I tak, w świetle art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Wobec tego, w niniejszej sprawie kwestią wymagającą interpretacji jest ustalenie istnienia lub nieistnienia podstaw do zastosowania przepisu art. 6 pkt 1 ustawy.

Wyłączenie stosowania ustawy przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT obejmuje tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Przepisy ustawy nie definiują terminu „przedsiębiorstwo”. Z tej przyczyny, dla celów określenia zakresu pojęcia „przedsiębiorstwo” wykorzystuje się regulację zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.), który to przepis stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Natomiast przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa, zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy – rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych. Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach:

organizacyjnej,
finansowej i
funkcjonalnej (przeznaczenie do re realizacji określonych zadań gospodarczych).

Ad. a)

W opisanym stanie faktycznym składniki majątkowe i niemajątkowe tworzące przyszłą myjnię, tj. budynek myjni (hala stalowa), droga dojazdowa i plac myjni, stanowiska myjni bezdotykowych i odkurzaczy, maszyny i urządzenia z nimi związane, prawo do gruntu (tj. umowa dzierżawy działki), umowy z dostawcami, wierzytelności i zaciągnięte zobowiązania, ubezpieczenie, obsługa ludzka całej infrastruktury, obsługa księgowa, cała dokumentacja związana z tą myjnią, będą pozwalać funkcjonować samodzielnie tej części przedsiębiorstwa Wnioskodawcy po zakończeniu inwestycji. Dodatkowo, chociażby ze względu na wydzielenie lokalizacyjne (inna miejscowość) wobec pozostałych już funkcjonujących myjni samochodowych, powstająca myjnia musi być tak zorganizowana, aby mogła działać niezależnie i samodzielnie w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Ad. b)

Wyodrębnienie finansowe ma miejsce od samego początku realizacji inwestycji i będzie kontynuowane po jej zakończeniu. Od początku prowadzona jest odrębna ewidencja zdarzeń gospodarczych, tak aby możliwe było przyporządkowanie kosztów i przyszłych, zakładanych przychodów oraz należności i zobowiązań do tej zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Dzięki temu, Wnioskodawca ma kontrolę finansową nad projektem, potrafi przyporządkować koszty (wydatki) do powstającej nowej myjni w sposób odrębny od prowadzonej obecnie działalności. Dzięki temu, Wnioskodawca odlicza też podatek VAT z faktur zakupowych związanych z przyszłą działalnością opodatkowaną, w postaci usług pielęgnacji pojazdów samochodowych (mycie, woskowanie, odkurzanie, itp.), która będzie realizowana na powstającej myjni.

Ad. c)

W opisanym przypadku zachodzi również wyodrębnienie funkcjonalne, rozumiane jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa będzie stanowić funkcjonalnie odrębną całość. Będzie obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych w postaci usług pielęgnacyjnych pojazdów samochodowych, w formie do tej pory nierealizowanej przez Wnioskodawcę, tj. z wykorzystaniem zadaszonej hali stalowej. Powstająca myjnia będzie zdolna do samodzielnego funkcjonowania, niezależnie od już istniejących składników przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Warto podkreślić, iż po zakończeniu inwestycji (planowo w grudniu 2018 r. lub w styczniu 2019 r.) myjnia, przed jej wniesieniem do spółki cywilnej, będzie uruchomiona i będzie działać samodzielnie w stosunku do obecnie prowadzonej działalności Wnioskodawcy.

Podsumowując, w opisanej sytuacji będziemy mieli do czynienia z zespołem składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, który będzie organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie Wnioskodawcy. Przeznaczony on będzie do realizacji nowej jakości usług pielęgnacyjnych pojazdów samochodowych i będzie funkcjonował samodzielnie przed planowanym wniesieniem go do spółki cywilnej w formie aportu.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, planowane wniesienie tak zorganizowanej części przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, w formie aportu do spółki cywilnej, nie powinno podlegać opodatkowaniu VAT w świetle art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Ad. 2.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podatniku, który skorzystał z przytoczonego wcześniej odliczenia spoczywa obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego zgodnie z art. 91, w okolicznościach wskazanych w art. 90 ustawy o VAT.

W sytuacji opisanej w zdarzeniu przyszłym zastosowanie będzie miał art. 91 ust. 9 ustawy o VAT, który stanowi, iż w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 dokonywana jest przez nabywcę przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części.

W związku z powyższym, zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, za które uważać należy w tym przypadku wniesienie jej aportem, potencjalnie może skutkować korektą podatku naliczonego przez jego nabywcę (spółkę cywilną). Jednakże po dokonaniu aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa spółka cywilna w dalszym ciągu wykonywać będzie jedynie czynności opodatkowane wymienione w opisanym stanie faktycznym. Zatem, w wyniku aportu nie zmieni się przeznaczenie wnoszonych aportem pozostałych składników majątku, tj. w dalszym ciągu będą one służyć wyłącznie czynnościom opodatkowanym.

Wobec powyższego, dokonanie korekty w spółce cywilnej, która otrzymała aport w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa byłoby nieuzasadnione i nie znajdowałoby podstaw w obowiązujących przepisach. Zatem, po stronie otrzymującej aport spółki cywilnej nie powstanie obowiązek korekty podatku naliczonego odliczonego przez Wnioskodawcę do czasu dokonania aportu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Jednocześnie na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zatem w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Dlatego też, dla potrzeb interpretacji przepisu art. 6 pkt 1 ustawy należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem – przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym

do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Ponadto art. 55² Kodeksu cywilnego stanowi, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Natomiast przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa – w myśl art. 2 pkt 27e ustawy – rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Przesłanki takiego wyodrębnienia są spełnione w sytuacji organizacyjnego wyodrębnienia w wewnętrznej strukturze przedsiębiorstwa oraz ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z tą częścią przedsiębiorstwa.

Jednocześnie zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna być gospodarczo samodzielna, zanim dojdzie do transakcji zbycia. Zatem wydzielona jednostka jeszcze przed jej zbyciem powinna uzyskać samodzielność gospodarczą i realizować ją w praktyce. Skutki prawne po stronie zbywcy nie powinny bowiem zależeć od zdarzeń przyszłych i niepewnych (samodzielne realizowanie zadań gospodarczych) powstałych już w innym podmiocie (u nabywcy).

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że nie wystarczy zatem zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. W przeciwnym razie nie można bowiem uznać, że dojdzie do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

W celu wyjaśnienia ww. kwestii należy powołać tezy wyroku TSUE z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes (C-497/0l), w którym Trybunał stwierdził, że: „(...) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”. Z orzeczenia tego wynika ponadto, że – w świetle tej normy dyrektywy – nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Mając na uwadze powyższe orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia „przekazania całości lub części majątku”, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych. Tym samym, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie m.in. świadczenia usług myjni samochodowych. Myjnie zlokalizowane są w kilku różnych miejscowościach w Polsce. Obecnie Zainteresowany realizuje inwestycję w postaci budowy kolejnej myjni samochodowej, w nowej lokalizacji. Myjnia składać się będzie z zadaszonej hali stalowej ze stanowiskami myjni bezdotykowych oraz stanowiskami odkurzaczy. Część stanowisk myjni bezdotykowej będzie funkcjonować również poza halą. Całość realizowana jest na działce dzierżawionej na podstawie umowy z gminą. Planowane zakończenie inwestycji przewidywane jest w grudniu 2018 r. lub w styczniu 2019 r. Wnioskodawca odlicza podatek VAT naliczony na fakturach wykonawców związanych z ww. inwestycją. Po zakończeniu oraz uruchomieniu nowej inwestycji, Wnioskodawca planuje wnieść wybudowaną myjnię aportem do nowo powstałej spółki cywilnej. W spółce cywilnej, oprócz Wnioskodawcy, wspólnikiem zostanie jeszcze jedna osoba fizyczna, która wniesie wkład pieniężny. Spółka cywilna będzie prowadziła działalność w zakresie prowadzenia nowo wybudowanej myjni i świadczenia za jej pośrednictwem usług pielęgnacji pojazdów samochodowych. Usługi w tym zakresie podlegają opodatkowaniu VAT. Przedmiotem aportu będzie zatem całość nowo powstałych składników majątkowych i niemajątkowych związanych z budowaną myjnią samochodową. W tym: budynek myjni (hala stalowa), droga dojazdowa i plac myjni, stanowiska myjni bezdotykowych i odkurzaczy, maszyny i urządzenia z nimi związane, prawo do gruntu (tj. umowa dzierżawy działki), umowy z dostawcami, wierzytelności i zaciągnięte zobowiązania, ubezpieczenie, obsługa ludzka całej infrastruktury, obsługa księgowa, cała dokumentacja związana z tą myjnią. Wyżej wymieniony zespół składników majątkowych i niemajątkowych będzie stanowił wyodrębnioną funkcjonalnie, organizacyjnie i finansowo część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Część ta będzie umożliwiała prowadzenie nowej jakościowo działalności (co do zakresu usług – nowe rodzaje mycia, użycie nowoczesnych odkurzaczy, rozmieniarek banknotów, kluczyków elektronicznych, itd., co do ilości obsługiwanych klientów oraz warunków ich obsługi – zadaszona hala, duży parking, pomieszczenia socjalne, toalety. itd.), w sposób w pełni samodzielny bez konieczności angażowania pozostałych struktur działalności Wnioskodawcy. Z uwagi na odrębną lokalizację i autonomiczność, powstała myjnia będzie nowym miejscem prowadzenia działalności gospodarczej, zorganizowanym odrębnie od pozostałych działalności, stanowiącym w praktyce niezależne przedsiębiorstwo Wnioskodawcy. Zakres, charakter i skala świadczonych w tym miejscu usług będzie również odbiegać od pozostałych lokalizacji, w których Wnioskodawca prowadzi obecnie swoją działalność. Planowana działalność w zakresie pielęgnacji pojazdów samochodowych w nowo powstałej myjni będzie nie tylko odbiegać od dotychczasowych lokalizacji, ale wedle wiedzy Wnioskodawcy, będzie unikalna w skali kraju, z uwagi na warunki stworzone klientom (zadaszona hala) oraz szeroki zakres profesjonalnych usług. Wnioskodawca od początku trwania inwestycji prowadzi odrębną ewidencję księgową i podatkową pozwalającą nie tylko na wyodrębnienie i przypisanie kosztów oraz przyszłych przychodów do nowo powstałej myjni, ale również należności i zobowiązań, tak aby możliwe było określenie wyniku finansowego tej części działalności Wnioskodawcy. Wydzielenie nowo powstałej myjni z działalności Wnioskodawcy, celem wniesienia jej w formie aportu do spółki cywilnej, będzie procesem naturalnym z uwagi na ww. odrębności nowego miejsca prowadzenia działalności, w tym jej autonomiczność funkcjonalną, organizacyjną i finansową oraz potrzebę nowego sposobu zarządzania tą częścią przedsiębiorstwa. Myjnia ta będzie prowadzona pod nazwą „X” przypisaną wyłącznie do tej działalności. Aktualnie budowana myjnia jest już przedmiotem działań marketingowych (banery, ulotki, „f” na „C”, itp.) i w działaniach tych używana jest nazwa „X”. Nazwa ta będzie również wykorzystana w nazwie nowo powstałej spółki cywilnej, do której wniesiona zostanie wyżej opisana zorganizowana część przedsiębiorstwa. Obecnie opracowywana jest umowa spółki cywilnej w porozumieniu ze wspólnikiem. Adresem siedziby spółki będzie miejsce powstania nowej myjni. Tam też będzie możliwość przechowywania dokumentów finansowo-księgowych dotyczących spółki. Po zakończeniu inwestycji zostanie zawarta umowa spółki cywilnej, dokonany zostanie wpis do CEIDG i pozostałe formalności niezbędne do funkcjonowania nowego przedsiębiorstwa. Wnioskodawca będzie nadal prowadził dotychczasową działalność gospodarczą poza spółką cywilną. Nie ulegnie ona likwidacji.

Wątpliwości Wnioskodawcy w pierwszej kolejności dotyczą kwestii ustalenia, czy planowane wniesienie aportem do spółki cywilnej myjni samochodowej będzie stanowić wniesienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, a tym samym, czy czynność ta będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak już wyjaśniono, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w momencie przekazania określonych składników majątkowych (na ile stanowią w nim w tym momencie, wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że wskazany zespół składników materialnych i niematerialnych, będący przedmiotem planowanego przeniesienia, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy. Przedstawione przez Wnioskodawcę okoliczności sprawy wskazują bowiem, że opisany zespół składników materialnych i niematerialnych cechuje się wyodrębnieniem organizacyjnym, finansowym oraz funkcjonalnym.

Jak wskazał Zainteresowany, przedmiotem aportu będzie całość nowo powstałych składników majątkowych i niemajątkowych związanych z budowaną myjnią samochodową. Zespół składników majątkowych i niemajątkowych będzie stanowił wyodrębnioną funkcjonalnie, organizacyjnie i finansowo część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Część ta będzie umożliwiała prowadzenie nowej jakościowo działalności w sposób w pełni samodzielny bez konieczności angażowania pozostałych struktur działalności Wnioskodawcy.

Z opisu sprawy wynika ponadto, że Zainteresowany od początku trwania inwestycji prowadzi odrębną ewidencję księgową i podatkową pozwalającą nie tylko na wyodrębnienie i przypisanie kosztów oraz przyszłych przychodów do nowo powstałej myjni, ale również należności i zobowiązań, tak aby możliwe było określenie wyniku finansowego tej części działalności Wnioskodawcy.

Natomiast na płaszczyźnie funkcjonalnej wyodrębniona część przedsiębiorstwa – jak wynika z wniosku – będzie stanowić funkcjonalnie odrębną całość. Będzie obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych w postaci usług pielęgnacyjnych pojazdów samochodowych, w formie do tej pory nierealizowanej przez Wnioskodawcę, tj. z wykorzystaniem zadaszonej hali stalowej. Powstająca myjnia będzie zdolna do samodzielnego funkcjonowania, niezależnie od już istniejących składników przedsiębiorstwa Zainteresowanego.

W konsekwencji zaznaczyć należy, że zostaną spełnione wskazane powyżej przesłanki, do uznania wyodrębnionej części przedsiębiorstwa – przedmiotowej myjni samochodowej – za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy. Tym samym, transakcja sprzedaży opisanej części składników majątkowych nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Podsumowując, w okolicznościach niniejszej sprawy, planowane wniesienie aportem do spółki cywilnej myjni samochodowej będzie stanowić wniesienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, a tym samym nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w myśl art. 6 pkt 1 ustawy.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 oceniono jako prawidłowe.

Wątpliwości Zainteresowanego dotyczą także kwestii ustalenia, czy po stronie otrzymującej aport spółki cywilnej powstanie obowiązek korekty podatku naliczonego, który został odliczony przez Wnioskodawcę do czasu aportu.

Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10 lub 10a lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W świetle ust. 2 powołanego artykułu, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Jak wynika z ust. 2a wskazanego artykułu, obowiązek dokonywania korekt w ciągu 10 lat, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy opłat rocznych pobieranych z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste; w przypadku tych opłat przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 91 ust. 3 ustawy, korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Zgodnie z art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

W świetle art. 91 ust. 5 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 – w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Jak wynika z art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Z treści art. 91 ust. 7 ustawy wynika, ze przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Jak stanowi art. 91 ust. 7a ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Stosownie do art. 91 ust. 7b ustawy, w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

W myśl art. 91 ust. 7c ustawy, jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

Zgodnie z art. 91 ust. 7d ustawy, w przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.

Jak stanowi art. 91 ust. 8 ustawy, korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.

Z treści art. 91 ust. 9 ustawy wynika, że w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Jak wskazano w opisie sprawy, Wnioskodawca planuje wnieść aportem wybudowaną myjnię do nowo powstałej spółki cywilnej, w której Zainteresowany jest wspólnikiem.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że czynność wniesienia aportem wybudowanej myjni, nie spowoduje w świetle art. 91 ust. 9 ustawy, obowiązku dokonania przez Wnioskodawcę korekty podatku naliczonego. Obowiązek dokonania ewentualnej korekty podatku naliczonego – zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy, będzie ciążył na nowo powstałej spółce cywilnej, do której zostanie wniesiona aportem ww. myjnia jako zorganizowana część przedsiębiorstwa. Jednakże, jak wskazano we wniosku, po dokonaniu aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa spółka cywilna w dalszym ciągu wykonywać będzie jedynie czynności opodatkowane. Zatem, w wyniku aportu nie zmieni się przeznaczenie wnoszonych aportem pozostałych składników majątku, tj. w dalszym ciągu będą one służyć wyłącznie czynnościom opodatkowanym.

W związku z tym, w sytuacji wykorzystania składników majątkowych otrzymanych od Wnioskodawcy do czynności opodatkowanych podatkiem VAT po stronie spółki cywilnej nie powstanie obowiązek korekty odliczonego uprzednio od tych składników majątkowych podatku naliczonego.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 również należało uznać za prawidłowe.

Tutejszy Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności planowanego wniesienia aportem do spółki cywilnej myjni samochodowej w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) oraz obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego (pytanie oznaczone we wniosku nr 2). Natomiast, wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) został załatwiony interpretacją w dniu 10 stycznia 2019 r., nr 0115-KDIT2-3.4011.380.2018.2.KP.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna przynosi skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin