Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.358.2019.2.MS
z 6 listopada 2019 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 września 2019 r. (data wpływu 9 września 2019 r.), uzupełnionym 28 października 2019 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

  1. Klasztor właściwie zakwalifikował dochody z działalności gospodarczej jako pozostałą działalność, a przeznaczając je w całości na działania statutowe Klasztoru będzie mógł skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
  2. sporządzając zeznanie CIT-8 oraz sprawozdanie finansowe Klasztor będzie uwzględniał tylko przychody i koszty z działalności gospodarczej i w tej części będzie zobowiązany do prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy Ordynacji podatkowej, nie uwzględniając niegospodarczej działalności statutowej Klasztoru

-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 września 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

  1. czy Klasztor właściwie zakwalifikował dochody z działalności gospodarczej jako pozostałą działalność, a przeznaczając je w całości na działania statutowe Klasztoru będzie mógł skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
  2. czy sporządzając zeznanie CIT-8 oraz sprawozdanie finansowe Klasztor będzie uwzględniał tylko przychody i koszty z działalności gospodarczej i w tej części będzie zobowiązany do prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy Ordynacji podatkowej, nie uwzględniając niegospodarczej działalności statutowej Klasztoru.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 16 października 2019 r. Znak: 0111-KDIB1-2.4010.358.2019.1.MS wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 28 października 2019 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Klasztor) jest kościelną osobą prawną w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 8 ustawy z 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1169 ze zm., dalej: „ustawa o stosunku Państwa do Kościoła”). Klasztor prowadzi przede wszystkim działalność wynikającą z istoty Kościoła i jego specyfiki tj. działalność duszpasterską, szerzenie kultu oraz niesie szeroko rozumianą pomoc osobom w potrzebie. Tak podejmowane działania są zgodne z celami statutowymi Zakonu, a uzyskiwane dochody, pochodzące np. z darowizn, w ramach realizowania celów statutowych są przez Klasztor uznawane za dochody kościelnych osób prawnych z niegospodarczej działalności statutowej.

Klasztor od stycznia 2019 r. wyodrębnił w ramach swoich struktur jednostkę organizacyjną „Klasztor X”. Jednostka ta działa na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, a także Księgi Konstytucji oraz zarządzeń i statutu oraz na zasadach określonych w ustawie z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców. Zgodnie ze statutem prowadzi działalność gospodarczą tj. najem, odpłatne warsztaty, poradnię psychologiczną. Tak podejmowane działania służą wspieraniu działalności statutowej Klasztoru, gdyż cele statutowe wyodrębnionej jednostki są zbieżne z celami statutowymi Klasztoru. Jednostka ta nie została wyodrębniona na podstawie art. 55 ust. 8 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła, tj. nie została uznana przez właściwą Izbę Skarbową za odrębny podmiot podatkowy. Dochody uzyskane z działalności gospodarczej jednostki „Klasztor X”, zgodnie z zapisami statutu, będą przeznaczane na niezbędne potrzeby związane z utrzymaniem kościoła i klasztoru, a także inne cele tj. kultu religijnego, oświatowo-wychowawcze, naukowe, kulturalne, charytatywno-opiekuńcze oraz na konserwację zabytków, prowadzenie punktów katechetycznych, inwestycje sakralne w zakresie: budowy, rozbudowy i odbudowy kościołów oraz kaplic, adaptację innych budynków na cele sakralne, a także innych inwestycji przeznaczonych na punkty katechetyczne i zakłady charytatywno-opiekuńcze zgodnie z decyzją przeora Klasztoru. Zgodnie z par. 9 statutu „Klasztor X” posiada odrębny rachunek bankowy, prowadzi odrębną rachunkowość zgodnie z ustawą o rachunkowości, jest jednostką samobilansującą się, której finanse są odrębne od statutowej działalności Klasztoru.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

  1. Czy w związku z opisanym stanem faktycznym (winno być zdarzeniem przyszłym) Klasztor właściwie zakwalifikował dochody z działalności gospodarczej jako pozostałą działalność, a przeznaczając je w całości na działania statutowe Klasztoru będzie mógł skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
  2. Czy sporządzając zeznanie CIT-8 oraz sprawozdanie finansowe Klasztor będzie uwzględniał tylko przychody i koszty z działalności gospodarczej i w tej części będzie zobowiązany do prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy Ordynacji podatkowej, nie uwzględniając niegospodarczej działalności statutowej Klasztoru?

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przedstawionego stanu faktycznego (winno być zdarzenia przyszłego) Klasztor będąc kościelną osobą prawną rozróżnia prowadzone przez siebie działania na dwie grupy i kwalifikuje je zgodnie z podziałem wynikającym z art. 17 ust. 1 pkt 4a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865 z późn. zm., dalej „ustawa o CIT”) na:

  1. niegospodarczą działalność statutową - są to wszelkie działania wynikające z misji Kościoła i jego specyfiki, jednocześnie nie mają one charakteru zorganizowanej działalności zarobkowej. Są one zgodne z zapisami Księgi Konstytucji i Zarządzeń Zakonu. Wszelkie dochody uzyskiwane z niegospodarczej działalności statutowej Kościoła Katolickiego są wolne od podatku bez względu na cel ich przeznaczenia i ostatecznego wydatkowania. Zgodnie z zapisem art. 2 ust 4 ustawy o rachunkowości „Kościelne osoby prawne nieprowadzące działalności gospodarczej prowadzą rachunkowość zgodnie z przepisami wewnętrznymi tych osób” oraz z zapisami art. 17 ust. 1 pkt 4a litera a ustawy o CIT „Wolne od podatku są dochody kościelnych osób prawnych z niegospodarczej działalności statutowej; w tym zakresie kościelne osoby prawne nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy Ordynacji podatkowej”, Klasztor nie prowadzi w tej części dokumentacji i nie jest zobowiązany do sporządzania zeznania CIT-8 oraz sprawozdania finansowego;
  2. pozostałą działalność - jest to odpłatne i zorganizowane na podstawie wewnętrznego statutu świadczenie usług najmu, prowadzenie warsztatów edukacyjnych, świadczenie usług psychologicznych podejmowane przez wydzieloną w ramach Klasztoru jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej „Klasztor X”. Jednostka ta nie jest odrębnym podatnikiem ale prowadzi odrębną rachunkowość zgodnie z ustawą o rachunkowości i jest jednostką samobilansującą się. Utworzona została aby wspierać działania statutowe Klasztoru, a jej cele statutowe są zgodne z celami statutowymi Klasztoru. Na koniec roku Klasztor sporządzi zeznanie CIT-8 oraz sprawozdanie finansowe uwzględniając jedynie przychody i koszty pochodzące z działalności pozostałej. Zysk z pozostałej działalności, jeżeli taki powstanie, Klasztor przeznaczać i wydatkować będzie na cele statutowe tj. kultu religijnego, oświatowo-wychowawcze, naukowe, kulturalne, charytatywno-opiekuńcze oraz na konserwację zabytków, prowadzenie punktów katechetycznych, inwestycje sakralne w zakresie: budowy, rozbudowy i odbudowy kościołów oraz kaplic, adaptację innych budynków na cele sakralne, a także innych inwestycji przeznaczonych na punkty katechetyczne i zakłady charytatywno-opiekuńcze a tym samym będzie mógł skorzystać ze zwolnienia o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4a litera b, a tym samym będzie korzystać ze zwolnienia.

Podobne stanowisko zostało wyrażone w interpretacji indywidualnej: ILPB4/4510-1-48/16-2/DS. Klasztor uważa, że w zeznaniu CIT-8 oraz sprawozdaniu finansowym jest zobowiązany ujmować jedynie przychody i koszty pochodzące z pozostałej działalności (działalność gospodarcza), a nie z całości łącznie z działalnością kościelną (niegospodarcza działalność statutowa). Tylko w zakresie prowadzonej działalności pozostałej jest zobowiązany do prowadzenia dokumentacji księgowej, a dochody mogą zostać zwolnione z opodatkowania jeżeli zostaną przeznaczone i wydatkowane na cele zawarte w art. 17 ust. 1 pkt 4a litera b ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Z przestawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca (Klasztor) jest kościelną osobą prawną. Klasztor prowadzi przede wszystkim działalność wynikającą z istoty Kościoła i jego specyfiki. Tak podejmowane działania są zgodne z jego celami statutowymi, a uzyskiwane dochody w ramach realizowania celów statutowych są przez Klasztor uznawane za dochody kościelnych osób prawnych z niegospodarczej działalności statutowej.

Klasztor wyodrębnił w ramach swoich struktur jednostkę organizacyjną „Klasztor X”. Jednostka ta działa na podstawie przepisów ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, a także Księgi Konstytucji oraz zarządzeń i statutu oraz na zasadach określonych w ustawie Prawo przedsiębiorców. Zgodnie ze statutem prowadzi działalność gospodarczą tj. najem, odpłatne warsztaty, poradnię psychologiczną. Tak podejmowane działania służą wspieraniu działalności statutowej Klasztoru, gdyż cele statutowe wyodrębnionej jednostki są zbieżne z celami statutowymi Klasztoru.

Jednostka ta nie została uznana przez właściwą Izbę Skarbową za odrębny podmiot podatkowy. Dochody uzyskane z działalności gospodarczej jednostki „Klasztor X”, zgodnie z zapisami statutu, będą przeznaczane na niezbędne potrzeby związane z utrzymaniem kościoła i klasztoru, a także inne cele tj. kultu religijnego, oświatowo-wychowawcze, naukowe, kulturalne, charytatywno-opiekuńcze oraz na konserwację zabytków, prowadzenie punktów katechetycznych, inwestycje sakralne w zakresie: budowy, rozbudowy i odbudowy kościołów oraz kaplic, adaptację innych budynków na cele sakralne, a także innych inwestycji przeznaczonych na punkty katechetyczne i zakłady charytatywno-opiekuńcze.

Kościelne osoby prawne, stosownie do art. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm.; dalej: „updop”), są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych. Jednocześnie, nie zostały one wymienione przez ustawodawcę w treści art. 6 ust. 1 updop jako podmioty, które zwolnione są od podatku. W rezultacie podmioty te podlegają ogólnym regułom podatkowym przewidzianym w updop.

Stosownie do art. 7 ust. 1 updop, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 7 ust. 2 updop).

Katalog dochodów podlegających zwolnieniu z opodatkowania zawiera art. 17 ust. 1 updop.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4a updop, wolne od podatku są dochody kościelnych osób prawnych:

  1. z niegospodarczej działalności statutowej; w tym zakresie kościelne osoby prawne nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy Ordynacji podatkowej,
  2. z pozostałej działalności - w części przeznaczonej na cele: kultu religijnego, oświatowo-wychowawcze, naukowe, kulturalne, charytatywno-opiekuńcze oraz na konserwację zabytków, prowadzenie punktów katechetycznych, inwestycje sakralne w zakresie: budowy, rozbudowy i odbudowy kościołów oraz kaplic, adaptację innych budynków na cele sakralne, a także innych inwestycji przeznaczonych na punkty katechetyczne i zakłady charytatywno-opiekuńcze.

Zauważyć należy, że analogiczne regulacje zostały zawarte w art. 55 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1347; dalej: „uspdk”).

Kościelne osoby prawne są zwolnione od opodatkowania z tytułu przychodów ze swojej działalności niegospodarczej. W tym zakresie osoby te nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy o zobowiązaniach podatkowych (art. 55 ust. 2 uspdk).

Dochody z działalności gospodarczej kościelnych osób prawnych oraz spółek, których udziałowcami są wyłącznie te osoby, są zwolnione od opodatkowania w części, w jakiej zostały przeznaczone w roku podatkowym lub w roku po nim następującym na cele kultowe, oświatowo-wychowawcze, naukowe, kulturalne, działalność charytatywno-opiekuńczą, punkty katechetyczne, konserwację zabytków oraz na inwestycje sakralne, o których mowa w art. 41 ust. 2, i te inwestycje kościelne, o których mowa w art. 41 ust. 3, których przedmiotem są punkty katechetyczne i zakłady charytatywno-opiekuńcze, jak również remonty tych obiektów (art. 55 ust. 3 uspdk).

W myśl art. 17 ust. 1a updop, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, nie dotyczy:

1. dochodów uzyskanych z działalności polegającej na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali lub dochodów uzyskanych z handlu tymi wyrobami; zwolnieniem objęte są jednak dochody podmiotów, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, uzyskane z działalności polegającej na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego;

1a. dochodów uzyskanych z działalności polegającej na oddaniu środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych do odpłatnego używania na warunkach określonych w art. 17a-17k.


Ponadto, stosownie do art. 17 ust. 1a pkt 2 updop, zwolnienie to nie ma zastosowania, jeżeli uzyskane przez podatnika dochody, bez względu na czas ich osiągnięcia, wydatkowane są na inne cele niż określone ww. zwolnieniem.

Zatem przepis ten wprowadza ograniczenie zakresu zwolnienia wskazanego w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b updop tylko do dochodu, który podatnik nie tylko przeznaczy na cele określone w ww. przepisie, ale i wydatkuje na te cele. Istotne jest to, że samo przeznaczenie dochodu na cele wskazane w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b updop nie wystarczy dla zachowania prawa do zwolnienia, gdyż wydatkowanie dochodu na inny cel, to zwolnienie unicestwi. Jest tu charakterystyczne to, że art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b updop w istocie tylko określa cele, które uzasadniać mogą zwolnienie od podatku, o ile podatnik osiągnie dochód. Nie określa on żadnych innych warunków tego zwolnienia. Czyni to natomiast ustawodawca w powołanym wyżej przepisie art. 17 ust. 1a pkt 2 updop, z którego wynika, że samo tylko przeznaczenie dochodu na określony w przepisach cel nie jest wystarczające do zwolnienia, o ile dochód nie będzie wydatkowany na ten cel.

Kolejny warunek omawianego zwolnienia ustawodawca wprowadził w art. 17 ust. 1b updop. Zgodnie z tym przepisem, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i - bez względu na termin - wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 5a.

Ustawodawca wprowadził w tym przepisie ułatwienie dla podatników w korzystaniu ze zwolnienia, bowiem postanowił, że wydatkowanie dochodu może nastąpić - po uprzednim jego (lub równoczesnym) przeznaczeniu - w czasie znacznie późniejszym od momentu jego osiągnięcia i przeznaczenia. Jednakże wprowadził przy tym warunek rozwiązujący - pozbawiający podatnika zwolnienia w przypadku jego wydatkowania na inny niż preferowany cel ustawowy.

Użycie przez ustawodawcę w art. 17 ust. 1 pkt 4b updp sformułowania „w części przeznaczonej na cele wymienione w pkt 4a lit. b” oznacza, że przeznaczenie dochodów podatnika na realizację innych celów nie będzie stanowiło podstawy do zwolnienia tego dochodu od opodatkowania.

Należy podkreślić, że zwolnienie przedmiotowe o jakim mowa w powołanych wcześniej przepisach, jest wyjątkiem od konstytucyjnej zasady powszechności opodatkowania. Z tego względu musi być interpretowane ściśle, zgodnie z literalnym brzmieniem przepisu, z którego ono wynika.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie będzie spełniony warunek związany z przeznaczeniem dochodów na cele określone w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b updop.

Zatem, dochody uzyskiwane przez Klasztor X z prowadzonej działalności, które zostaną przeznaczone i wydatkowane na ww. cele, będą korzystały ze zwolnienia od podatku dochodowego.

W powołanym wcześniej art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a updop, ustawodawca zwolnił z opodatkowania dochody z „niegospodarczej działalności statutowej” i w tym zakresie zwolnił podmioty osiągające te dochody z obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez Ordynację podatkową.

Ustawa podatkowa nie definiuje pojęcia „niegospodarcza działalność statutowa”. W celu określenia zakresu tego pojęcia należy zdefiniować znaczenie poszczególnych słów.

I tak, działalnością jest „zespół czynności, działań, podejmowanych w jakimś celu lub w jakimś zakresie, czynny udział w czymś; działanie, praca” (Uniwersalny Słownik Języka Polskiego PWN). Przez pojęcie „działalność gospodarcza” – w myśl art. 3 pkt 9 Ordynacji podatkowej – rozumie się każdą działalność zarobkową w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz.U. z 2019 r., poz. 1294; dalej: „Prawo przedsiębiorców”), w tym wykonywanie wolnego zawodu, a także każdą inną działalność zarobkową wykonywaną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, nawet gdy inne ustawy nie zaliczają tej działalności do działalności gospodarczej lub osoby wykonującej taką działalność - do przedsiębiorców. Zgodnie natomiast z art. 3 ustawy Prawo przedsiębiorców, działalnością gospodarczą jest zorganizowana działalność zarobkowa, wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły.

Działalność, która nie spełnia kryteriów przedstawionych wyżej nie może stanowić działalności gospodarczej.

Natomiast działalność statutowa to każda działalność, która została określona, dopuszczona, przewidziana w statucie.

Pojęcie „niegospodarcza działalność statutowa” należy więc rozumieć jako przeciwieństwo działalności gospodarczej w rozumieniu Ordynacji podatkowej, zaś dodanie przymiotnika „statutowa” oznacza ograniczenie zwolnienia dochodów kościelnej osoby prawnej tylko do dochodów z takiej działalności niegospodarczej, która znajduje odzwierciedlenie w prawie wewnętrznym danego Kościoła, czy związku wyznaniowego. Nie jest więc przykładowo działalnością gospodarczą w rozumieniu powołanych wyżej przepisów prowadzona przez kościelne osoby prawne działalność opiekuńczo-wychowawcza, oświatowo-wychowawcza, opiekuńczo-lecznicza oraz w zakresie pomocy społecznej w formie prowadzenia przedszkoli, placówek opieki nad dzieckiem, internatów, burs, szkół, zakładów opiekuńczo-leczniczych, domów pomocy, itp., jeżeli działalność ta wynika z prawa wewnętrznego Kościoła.

Na podstawie przepisu art. 17 ust. 1 pkt 4a updop, należy rozróżnić wyłącznie „niegospodarczą działalność statutową” oraz „pozostałą działalność”. Opodatkowanie dochodów kościelnych osób prawnych uzależnione jest od sposobu uzyskania, a także celu przeznaczenia tych dochodów. Kościelne osoby prawne oprócz niegospodarczej działalności statutowej mogą również prowadzić działalność gospodarczą uregulowaną przepisami ustawy Prawo przedsiębiorców.

Niegospodarczą działalność statutową kościelnej osoby prawnej stanowi każda działalność, niebędąca działalnością gospodarczą i będąca działalnością wynikającą z samej istoty Kościoła i specyfiki jego działalności. Dochody uzyskiwane z niegospodarczej działalności statutowej są wolne od podatku, bez względu na cel ich przeznaczenia i ostatecznego wydatkowania. W zakresie takiej działalności kościelna osoba prawna nie jest zobowiązana do prowadzenia dokumentacji wymaganej przez Ordynację podatkową. Natomiast dochody z pozostałej działalności są zwolnione z podatku dochodowego tylko jeżeli zostaną przeznaczone, a następnie wydatkowe na cele wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b updop. W zakresie tego rodzaju działalności zwolnienie z obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez Ordynację podatkową nie obowiązuje.

W świetle powyższego, dochody jakie Klasztor X będzie uzyskiwał z działalności opisanej we wniosku będą stanowiły dochody z pozostałej działalności, o której mowa w art. 17 ust. 4a lit. b updop. Klasztor X nie będzie mógł korzystać zatem ze zwolnienia wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a updop przewidującego zwolnienie kościelnych osób prawnych z obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy Ordynacji podatkowej.

Tym samym należy uznać, że Klasztor X jest zobowiązany do prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z art. 27 ust. 1 updop, podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 1d, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a oraz przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2a, składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu osiągniętego (straty poniesionej) w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku.

Jak już wyżej wskazano, dochody jakie Klasztor X będzie uzyskiwał z działalności opisanej we wniosku, będą stanowiły dochody z pozostałej działalności, o której mowa w art. 17 ust. 4a lit. b updop.

Tym samy należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że Klasztor będzie zobowiązany do złożenia zeznania CIT-8 oraz sprawozdania finansowego, uwzględniając jedynie przychody i koszty pochodzące z działalności pozostałej, tj. działalności Klasztoru X.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy:

  1. Klasztor właściwie zakwalifikował dochody z działalności gospodarczej jako pozostałą działalność, a przeznaczając je w całości na działania statutowe Klasztoru będzie mógł skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
  2. sporządzając zeznanie CIT-8 oraz sprawozdanie finansowe Klasztor będzie uwzględniał tylko przychody i koszty z działalności gospodarczej i w tej części będzie zobowiązany do prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy Ordynacji podatkowej, nie uwzględniając niegospodarczej działalności statutowej Klasztoru

-jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj