Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-3.4012.465.2019.2.WN
z 31 października 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 sierpnia 2019 r. (data wpływu 27 sierpnia 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 1 października 2019 r. (data wpływu 1 października 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a aportu w postaci sieci wodociągowych i sieci kanalizacyjnych jest:

• nieprawidłowe – w zakresie budowli opisanych w pkt 1-4 oraz 10,
• prawidłowe – w zakresie budowli opisanych w pkt 5-9.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 27 sierpnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku aportu w postaci sieci wodociągowych i sieci kanalizacji sanitarnych. Wniosek uzupełniono w dniu 1 października 2019 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina (…) na prawach powiatu jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Na podstawie ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506) oraz w związku z art. 91 i art. 92 ustawy o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2019 r., poz. 511) Miasto (…) jako jednostka samorządu terytorialnego wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność, posiada osobowość prawną i samodzielność, realizuje zadania określone w ustawie o samorządzie gminnym oraz wykonuje, określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie jej przypisanym. Zakres jej działania to wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. z zakresu: gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego, wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych. Gmina (…) w zakresie zbiorowych potrzeb społeczności lokalnej w zaopatrzenie w wodę, czy odprowadzanie ścieków realizuje te zadania poprzez utworzoną w tym celu spółkę komunalną, którą jest (…) Sp. z o.o. utworzoną na mocy ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej. Aktem notarialnym komunalne Przedsiębiorstwo (…) zostało przekształcone w jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością Miasta (…), w której Miasto ma 100% udziałów. W akcie przekształcenia określono przedmiot działalności Spółki, którym jest zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizację, usuwania i oczyszczania ścieków.

W latach 2011-2018 Miasto zrealizowało zadania inwestycyjne, w których obok robót drogowych i infrastruktury technicznej dróg wybudowano również odcinki sieci kanalizacji wodociągowej i sanitarnej. Należą do nich:

1. Budowa ulic z uzupełnieniem infrastruktury technicznej na osiedlu (…) w kwartale pomiędzy ulicami (…) oraz (…):
   • w tym sieć kanalizacji sanitarnej i wodociągowej na ogólną kwotę (…) zł
   • przyjęte na stan środków trwałych w 2015 roku.
2. Poprawa komunikacji lokalnej, ulica (…):
   • w tym przyłącza kanalizacji sanitarnej i wodociągowej na ogólną kwotę (…) zł
   • przyjęte na stan środków trwałych w 2016 roku.
3. Budowa ulic: (…) i łącznika ulicy (…) w (…):
   • w tym sieć kanalizacji sanitarnej i wodociągowej na ogólną kwotę (…) zł
   • przyjęte na stan środków trwałych w 2017 roku.
4. (…) nad rzeką (…) - I etap (ul. (…) – (…)):
   • w tym sieć kanalizacji sanitarnej i wodociągowej na ogólną kwotę (…) zł
   • przyjęte na stan środków trwałych w 2017 roku.
5. Budowa miejsc parkingowych wraz z drogą dojazdową przy ul. (…) w (…) (przy Zespole Szkół Technicznych) - BO:
   • w tym sieć kanalizacji sanitarnej i wodociągowej na ogólną kwotę (…) zł
   • przyjęte na stan środków trwałych w 2017 roku.
6. Budowa ulic (…) i (…) w (…):
   • w tym odgałęzienie kanalizacji sanitarnej i wodociągowej na ogólną kwotę (…) zł
   • przyjęte na stan w 2018 roku.
7. Budowa ulic (…) w (…) - II etap:
   • w tym odgałęzienie wodociągowe na kwotę (…) zł przyjęte na stan środków trwałych w 2018 roku.
8. Budowa ulicy (…) i fragmentu ulicy (…) od ulicy (…):
   • w tym sieć wodociągowa na kwotę (…) zł - przyjęta na stan środków trwałych w 2018 roku.
9. Budowa ulicy (…) w (…):
   • w tym odgałęzienia kanalizacji sanitarnej i wodociągowej na ogólną kwotę (…) zł
   • przyjęte na stan środków trwałych w 2018 roku.
10. Poprawa infrastruktury publicznej stref przemysłowych w rejonie transgranicznym Litwy i Polski - Budowa infrastruktury strefy przemysłowej (…) w (…) - I Etap:
    • w tym sieć kanalizacji sanitarnej i wodociągowej na ogólną kwotę (…) zł
    • przyjęte na stan środków trwałych w 2011 roku.

Zaznaczyć należy, że zadanie inwestycyjne wymienione w punkcie 10, zrealizowane zostało w ramach współpracy z Republiką Litewską ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej. Ponadto Miasto (…), zgodnie z ustawą z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego, złożyło Naczelnikowi Urzędu Skarbowego w (…) informację, że nie dokonywało obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego finansowaną ze środków przeznaczonych na realizację projektu, również w ramach korekty, o której mowa w art. 86 ust. 13 i 13a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz w trybie art. 91 ust. 7-8 ustawy, czym wypełniło wymogi art. 17 tejże ustawy.

Miasto wybudowane odcinki sieci kanalizacji wodociągowej i sanitarnej w dniu 26 lipca 2019 r. przekazało (w formie aportu) spółce komunalnej, tj. (…) Sp. z o.o. realizującej zadania własne Miasta w zakresie zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków. Miasto podniosło zatem kapitał ww. spółki wkładem niepieniężnym w postaci wybudowanych sieci kanalizacji wodociągowych i sanitarnych. Wartość brutto przekazywanych sieci kanalizacji sanitarnej i wodociągowej wynosi (…) zł. Po odliczeniu amortyzacji wartość przekazanych sieci wodociągowych i sanitarnych wynosi (…) zł i taka wartość jest wskazana w akcie notarialnym jako podwyższenie kapitału spółki. W zamian za aport Miasto obejmie udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki. Do czasu przekazania ww. budowle były nieodpłatnie użytkowane przez spółkę zgodnie z ich przeznaczeniem. Do chwili przekazania nie były ponoszone żadne wydatki na ich ulepszenie. Miasto realizując wymienione zadania inwestycyjne na żadnym etapie nie dokonywało i nie dokonuje odliczeń podatku od towarów i usług, w tym również od wybudowanych odcinków sieci kanalizacji sanitarnych i wodociągowych, ponieważ nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży wody ani odbioru ścieków.

W piśmie z dnia 1 października 2019 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku – Wnioskodawca wskazał, że:

Ad 1. W odniesieniu do wymienionych we wniosku budowli, tj. wymienionych odcinków sieci wodociągowych i sieci kanalizacji sanitarnych Miastu (…) nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług.

Wymienione odcinki sieci kanalizacji wodociągowej i sanitarnej do czasu wniesienia ich aportem do (…) Sp. z o. o. prowadzącego gospodarkę wodno-kanalizacyjną na terenie Miasta były nieodpłatnie użytkowane przez spółkę zgodnie z ich przeznaczeniem. Przedmiotowe odcinki sieci zostały podłączone do miejskiej sieci wodociągowo-kanalizacyjnej i stanowią ich integralną całość. Miasto w okresie użyczenia sieci nie ponosiło wydatków na ich ulepszenie. Przychody z tytułu sprzedaży wody i odprowadzania ścieków są przychodami Spółki, która z tego tytułu nalicza i odprowadza należny podatek VAT. Miasto na żadnym etapie nie dokonywało odliczenia podatku naliczonego od nabytych towarów i usług do wybudowania przedmiotowych sieci, ponieważ wybudowane odcinki sieci nie były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a zatem nie miało prawnej możliwości odliczenia podatku VAT. Jak wyżej wskazano Miasto nie prowadziło i nie prowadzi sprzedaży wody, ani odbioru ścieków, a użytkowanie budowli prowadzone było na zasadzie nieodpłatnego użytkowania przez powołaną w tym celu spółkę.

Wybudowanie sieci kanalizacji sanitarnej i wodociągowej, jako infrastruktury nie związanej z funkcją drogi wykonano w ramach realizacji inwestycji drogowych jako realizacja zadań własnych Miasta w zakresie wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizację, usuwanie i oczyszczanie ścieków komunalnych.

Miasto (…) realizuje te zadania poprzez utworzoną w tym celu spółkę komunalną. (…) Sp. z o. o., która prowadzi sprzedaży wody i odbiór ścieków, a zatem nalicza i odprowadza podatek od towarów i usług z tytułu sprzedaży wymienionych usług.

Ad 2 Wymienione budowle zostały oddane w użytkowanie po ich wybudowaniu w następujących terminach:

1. Budowa ulic z uzupełnieniem infrastruktury technicznej na osiedlu (…) w kwartale pomiędzy ulicami (…) oraz (…):
   • w tym sieć kanalizacji sanitarnej i wodociągowej na ogólną kwotę (…) zł,
   • oddane do użytkowania 30 września 2015 roku.
2. Poprawa komunikacji lokalnej, ulica (…):
   • w tym przyłącza kanalizacji sanitarnej i wodociągowej na ogólną kwotę (…) zł,
   • oddane do użytkowania 21 listopada 2016 r.
3. Budowa ulic: (…) i łącznika ulicy (…) w (…):
   • w tym sieć kanalizacji sanitarnej i wodociągowej na ogólną kwotę (…) zł,
   • oddane do użytkowania 23 grudnia 2016 r.
4. Bulwary nad rzeką (…) - I etap (ul. (…) – (…)):
   • w tym sieć kanalizacji sanitarnej i wodociągowej na ogólną kwotę (…) zł,
   • oddane do użytkowania 05 czerwca 2017 r.
5. Budowa miejsc parkingowych wraz z drogą dojazdową przy ul. (…) w (…) (przy Zespole Szkół Technicznych):
   • w tym sieć kanalizacji sanitarnej i wodociągowej na ogólną kwotę (…) zł,
   • oddane do użytkowania 30 listopada 2017 r.
6. Budowa ulic (…) i (…) w (…):
   • w tym odgałęzienie kanalizacji sanitarnej i wodociągowej na ogólną kwotę (…) zł,
   • oddane w użytkowanie 29 sierpnia 2018 r.
7. Budowa ulic (…) w (…) - II etap:
   • w tym odgałęzienie wodociągowe na kwotę (…) zł,
   • oddane w użytkowanie 10 października 2018 r.
8. Budowa ulicy (…) i fragmentu ulicy (…) od ulicy (…):
   • w tym sieć wodociągowa na kwotę (…) zł,
   • oddana w użytkowanie 16 października 2018 r.
9. Budowa ulicy (…) w (…):
   • w tym odgałęzienia kanalizacji sanitarnej i wodociągowej na ogólną kwotę (…) zł,
   • oddane w użytkowanie 17 grudnia 2018 r.
10. Poprawa infrastruktury publicznej stref przemysłowych w rejonie transgranicznym Litwy i Polski - Budowa infrastruktury stref przemysłowej (…) w (…) - I Etap:
    • w tym sieć kanalizacji sanitarnej i wodociągowej na ogólną kwotę (…) zł,
    • oddane w użytkowanie 09 maja 2011 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wniesienie aportu w postaci sieci wodociągowych i sieci kanalizacji sanitarnych do (…) sp. z o. o. podlega zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie aportu niepieniężnego w postaci sieci kanalizacji sanitarnej i wodociągowej będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Miasto (…) realizując ww. zadania inwestycyjne nabywało towary i usługi związane z realizacją inwestycji i nie miało zamiaru wykorzystywania wytworzonej infrastruktury drogowej jak i wybudowanej sieci kanalizacji sanitarnej i wodociągowej do działalności gospodarczej. Celem realizowanych inwestycji była poprawa i rozbudowa układu komunikacyjnego miasta, przy okazji których dobudowano brakujące odcinki sieci wodociągowych i sanitarnych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi. Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia może dokonać zarejestrowany, czynny podatnik VAT oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do obniżenia podatku naliczonego, jest więc związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przywołany przepis art. 86 ustawy wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W oparciu o art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Jak stanowi art. 6 ust. 1 ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy, do których należą sprawy z zakresu gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego, jak również wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Powyższa zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zadania inwestycyjne w zakresie budowy jak i przebudowy dróg, budowy sieci kanalizacji sanitarnych i wodociągowych są wykonywane przez organ władzy publicznej w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których został on powołany, czyli ustawą o samorządzie gminnym.

Wybudowana sieć kanalizacji sanitarnej i wodociągowej jako infrastruktura niezwiązana z funkcją drogi, ale wykonana w ramach zadań własnych Miasta również nie daje prawa i możliwości odliczenia podatku VAT od nabywanych towarów i usług do realizacji powyższych inwestycji, ponieważ jak wcześniej wskazano Miasto nie prowadziło i nie prowadzi działalności związanej ze sprzedażą usług wodno-kanalizacyjnych. Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku od towarów i usług dostawę budowli lub ich części, pod warunkiem, że w stosunku do tego obiektu nic przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Ponadto zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b) ustawy, Miasto nie ponosiło wydatków na ulepszenie wybudowanych sieci. Podkreślić należy, że do gminy jako jednostki samorządu terytorialnego należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb społeczności lokalnej, w tym również w zakresie zaopatrzenia w wodę, czy odprowadzanie ścieków. Miasto (…) realizuje te zadania poprzez utworzoną w tym celu spółkę komunalną (…) Sp. z o. o. Wobec tego Miasto nie prowadzi sprzedaży wody ani odbioru ścieków, ponieważ czynności te wykonuje spółka komunalna i to ona nalicza i odprowadza podatek od towarów i usług z tytułu sprzedaży wymienionych usług.

Reasumując, ponieważ Miastu (…) nie przysługiwało i nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do przedmiotowych budowli, nie ponosiło wydatków na ich ulepszenie, jak również Miasto nie prowadzi działalności związanej ze sprzedażą usług wodno-kanalizacyjnych, spełnione są zatem przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług przy przekazaniu aportem wymienionych we wniosku sieci.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a jest:

• nieprawidłowe - w zakresie aportu sieci wodociągowych i sieci kanalizacji sanitarnych wymienionych w pkt 1-4 oraz 10,
• prawidłowe - w zakresie aportu sieci wodociągowych i sieci kanalizacji sanitarnych wymienionych w pkt 5-9.
  
  

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 – na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle ww. przepisów, budowle spełniają definicję towarów, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Czynność wniesienia aportu (w zależności od jego przedmiotu) może spełnić przesłanki uznania jej za dostawę towarów w świetle art. 7 (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel) lub za świadczenie usług w świetle art. 8 (każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów, w szczególności przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych).

Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aporty pieniężne), rzeczy lub prawa (aporty rzeczowe) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe.

Wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) do spółki prawa handlowego lub cywilnego spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, zawartej w art. 5 ust. 1 ustawy, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, uznawane jest za sprzedaż, ponieważ dostawa ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu spełnia przymiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów a otrzymanym wynagrodzeniem w formie wyrażonych pieniężnie udziałów), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2016 r., str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ww. ustawy). W szczególności zadania własne obejmują m.in. sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 24 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. 2018 r., poz. 2204 z późn. zm.) do gminnego zasobu nieruchomości należą nieruchomości, które stanowią przedmiot własności gminy i nie zostały oddane w użytkowanie wieczyste, oraz nieruchomości będące przedmiotem użytkowania wieczystego gminy. Z kolei w myśl art. 13 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami z zastrzeżeniem wyjątków wynikających z ustaw, nieruchomości mogą być przedmiotem obrotu. W szczególności nieruchomości mogą być przedmiotem sprzedaży, zamiany i zrzeczenia się, oddania w użytkowanie wieczyste, w najem lub dzierżawę, użyczenia, oddania w trwały zarząd, a także mogą być obciążane ograniczonymi prawami rzeczowymi, wnoszone jako wkłady niepieniężne (aporty) do spółek, przekazywane jako wyposażenie tworzonych przedsiębiorstw państwowych oraz jako majątek tworzonych fundacji.

Z uwagi na fakt, że dostawa – w tym aport – budowli przez Miasto ma charakter cywilnoprawny, nie jest możliwe wyłączenie Wnioskodawcy z grona podatników podatku od towarów i usług, a tym samym wniesienie aportem do spółki tych budowli podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż – 6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku bądź zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotem zapytania jest wniesienie przez Miasto aportu w postaci sieci wodociągowych i sieci kanalizacyjnych – budowli.

W stosunku do dostawy budynków, budowli lub ich części – ustawodawca przewidział zwolnienia od podatku od towarów i usług w art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, przy spełnieniu określonych w tych przepisach warunkach.

W myśl art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r., poz. 1186 z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym – należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Stosownie do treści art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Przez budowle – stosownie do art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane – należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem, tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Z kolei w myśl art. 3 pkt 9 ustawy Prawo budowlane, przez urządzenie budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem, dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – według art. 2 pkt 14 ustawy  rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Powyższe przepisy wskazują, jakie muszą zostać spełnione warunki aby sprzedaż budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Z przepisów tych wynika, że prawo do zwolnienia przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów będących przedmiotem sprzedaży nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Zauważyć należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

W tym miejscu należy również wskazać, że jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Jak wskazano wyżej, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

1. towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
2. przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
   
   

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca (Miasto) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Miasto w zakresie zbiorowych potrzeb społeczności lokalnej w zaopatrzenie w wodę, czy odprowadzanie ścieków realizuje zadania poprzez utworzoną w tym celu spółkę komunalną, którą jest (…) Sp. z o. o. Aktem notarialnym komunalne Przedsiębiorstwo (…) zostało przekształcone w jednoosobowa spółkę z o.o., w której Miasto ma 100% udziałów. W akcie przekształcenia określono przedmiot działalności Spółki, którym jest zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacje, usuwania i oczyszczania ścieków.

W latach 2011-2018 Miasto zrealizowało zadania inwestycyjne w których obok robót drogowych i infrastruktury technicznej dróg wybudowano również odcinki sieci kanalizacji wodociągowej i sanitarnej. Wymienione budowle zostały oddane w użytkowanie po ich wybudowaniu w następujących terminach:

1. Budowa ulic z uzupełnieniem infrastruktury technicznej na osiedlu (…) w kwartale pomiędzy ulicami (…) oraz (…):
   • w tym sieć kanalizacji sanitarnej i wodociągowej na ogólną kwotę (…) zł,
   • oddane do użytkowania 30 września 2015 roku.
2. Poprawa komunikacji lokalnej, ulica (…):
   • w tym przyłącza kanalizacji sanitarnej i wodociągowej na ogólną kwotę (…) zł,
   • oddane do użytkowania 21 listopada 2016 r.
3. Budowa ulic: (…) i łącznika ulicy (…) w (…):
   • w tym sieć kanalizacji sanitarnej i wodociągowej na ogólną kwotę (…) zł,
   • oddane do użytkowania 23 grudnia 2016 r.
4. Bulwary nad rzeką (…) - I etap (ul. (…) – (…)):
   • w tym sieć kanalizacji sanitarnej i wodociągowej na ogólną kwotę (…) zł,
   • oddane do użytkowania 05 czerwca 2017 r.
5. Budowa miejsc parkingowych wraz z drogą dojazdową przy ul. (…) w (…) (przy Zespole Szkół Technicznych):
   • w tym sieć kanalizacji sanitarnej i wodociągowej na ogólną kwotę (…) zł,
   • oddane do użytkowania 30 listopada 2017 r.
6. Budowa ulic (…) i (…) w (…):
   • w tym odgałęzienie kanalizacji sanitarnej i wodociągowej na ogólną kwotę (…) zł,
   • oddane w użytkowanie 29 sierpnia 2018 r.
7. Budowa ulic (…) w (…) - II etap:
   • w tym odgałęzienie wodociągowe na kwotę (…) zł,
   • oddane w użytkowanie 10 października 2018 r.
8. Budowa ulicy (…) i fragmentu ulicy (…) od ulicy (…):
   • w tym sieć wodociągowa na kwotę (…) zł,
   • oddana w użytkowanie 16 października 2018 r.
9. Budowa ulicy (…) w (…):
   • w tym odgałęzienia kanalizacji sanitarnej i wodociągowej na ogólną kwotę (…) zł,
   • oddane w użytkowanie 17 grudnia 2018 r.
10. Poprawa infrastruktury publicznej stref przemysłowych w rejonie transgranicznym Litwy i Polski - Budowa infrastruktury stref przemysłowej (…) w (…) - I Etap:
    • w tym sieć kanalizacji sanitarnej i wodociągowej na ogólną kwotę (…) zł,
    • oddane w użytkowanie 09 maja 2011 r.

Miasto wybudowane odcinki sieci kanalizacji wodociągowej i sanitarnej przekazało (w formie aportu) Spółce komunalnej tj. (…) Sp. z o. o. W zamian za aport Miasto obejmie udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki. Do czasu przekazania ww. budowle były nieodpłatnie użytkowane przez Spółkę zgodnie z ich przeznaczeniem. Do chwili przekazania nie były ponoszone żadne wydatki na ich ulepszenie. W odniesieniu do wymienionych budowli Miastu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym Wnioskodawca ma wątpliwości dotyczące stwierdzenia czy aport opisanych we wniosku sieci wodociągowych i sieci kanalizacyjnych do Spółki będzie korzystał ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a) ustawy.

W celu ustalenia, czy w analizowanej sprawie dla aportu nieruchomości wskazanych we wniosku zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku od towarów i usług należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy w odniesieniu do wyżej wskazanych budowli miało miejsce pierwsze zasiedlenie.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że aport nieruchomości – budowli nr 1-4 i 10, nie zostanie dokonany w ramach pierwszego zasiedlenia, gdyż – jak wynika z opisu sprawy – budowle te zostały już zasiedlone, a ich zajęcie (używanie) trwa dłużej niż 2 lata. Jednocześnie z uwagi na fakt, że Zainteresowany nie dokonał nakładów na ulepszenie ww. budowli, przewyższających 30% wartości początkowej nieruchomości, zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Wobec zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy bezzasadne jest badanie możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a i pkt 2 ustawy, gdyż zwolnienia te mają zastosowanie do dostawy budynków, budowli lub ich części nieobjętej zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Podsumowując, w związku z przedstawionym wyżej działaniem w zakresie wniesienia do Spółki wkładu niepieniężnego (aportu) w postaci budowli w pkt 1-4 i 10, dostawa ta będzie korzystać ze zwolnienia na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało ocenić jako nieprawidłowe.

Odnosząc się natomiast do zagadnienia dostawy budowli opisanych w pkt 5-9, należy również wskazać, że aport tych nieruchomości nie zostanie dokonany w ramach pierwszego zasiedlenia, gdyż – jak wynika z opisu sprawy – budowle te są wykorzystywane po wybudowaniu, jednak mniej niż 2 lata. Jednocześnie z uwagi na fakt, że Zainteresowany nie miał prawa do odliczenia przy wykonaniu tych budowli i nie dokonał żadnych nakładów na ich ulepszenia, zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Zatem dostawa tych budowli będzie również korzystała ze zwolnienia od podatku, ale na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Podsumowując, w związku z przedstawionym wyżej planowanym działaniem w zakresie wniesienia do Spółki z o.o. wkładu niepieniężnego (aportu) w postaci budowli oznaczonych nr 5-9 dostawa ta będzie mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało ocenić jako prawidłowe.

Tut. Organ informuje, że w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy dotyczące zwolnienia od podatku VAT wniesienia do Spółki z o.o. wkładu niepieniężnego (aportu) w postaci nieruchomości, tj. budowli nr 1-4 i 10, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, należało uznać za nieprawidłowe, z uwagi na zastosowanie innego przepisu prawa niż wskazany przez Wnioskodawcę. Z treści przedstawionego we wniosku stanowiska Zainteresowanego wynika, że opisana sprzedaż (aport) będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Natomiast z wykazanej przez Organ podatkowy analizy wynika, że czynność wniesienia do Spółki aportem nieruchomości budowli nr 1-4 i 10 będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zatem Wnioskodawca słusznie przewidywał dla wskazanego aportu budowli, zwolnienie od podatku od towarów i usług, niemniej tut. Organ zobligowany treścią art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa do oceny stanowiska Wnioskodawcy, zmuszony był uznać je za nieprawidłowe w odniesieniu do aportu budowli nr 1-4 i 10 z powodu niezgodności podstawy prawnej skutkującej prawem do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zaznaczyć przy tym należy, że Wnioskodawca w treści pytania wniosku z dnia 19 sierpnia 2019 r. wskazał, jako podstawę prawną zwolnienia art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a) ustawy, mając jednak na uwadze treść przedmiotowego przepisu ustawy powołanego również we wniosku, jak również całokształt własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego tutejszy organ przyjął, że Wnioskodawca miał na uwadze art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Powyższe potraktowano zatem jako omyłkę pisarską.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.