Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.447.2019.2.SJ
z 31 października 2019 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 sierpnia 2019 r. (data wpływu 12 sierpnia 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 października 2019 r. (data wpływu 16 października 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży udziałów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 sierpnia 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu ze sprzedaży udziałów.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 8 października 2019 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.447.2019.1.SJ, Organ podatkowy na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, wezwał Wnioskodawcę do usunięcia braków ww. wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia tego wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 8 października 2019 r. (skutecznie doręczono w dniu 9 października 2019 r.), zaś w dniu 16 października 2019 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 14 października 2019 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Kwestie publicznego obrotu papierami wartościowymi w 1999 r. były normowane przepisami ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi. Zgodnie z art. 2 ust. 1 tej ustawy, publicznym obrotem papierami wartościowymi, zwanym dalej „publicznym obrotem”, jest proponowanie nabycia lub nabywanie emitowanych w serii papierów wartościowych, przy wykorzystaniu środków masowego przekazu albo w inny sposób, jeżeli propozycja skierowana jest do więcej niż 300 osób albo do nieoznaczonego adresata. Ustawa zawiera także wyjątki od wskazanej powyżej zasady, ale żaden z nich w analizowanej sprawie nie wystąpił. Dodatkowo podkreślić należy, że w niniejszej sprawie mamy do czynienia z obrotem papierami wartościowymi, bowiem zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy wskazanej powyżej, papierami wartościowymi w rozumieniu ustawy są akcje, prawa do akcji, kwity depozytowe, obligacje, listy zastawne, certyfikaty inwestycyjne, jak również inne papiery wartościowe wyemitowane na podstawie właściwych przepisów prawa polskiego lub obcego, a zatem bezsprzecznie papierami wartościowymi są także nabywane w obrocie publicznym udziały prywatyzowanych przedsiębiorstw.

Dodatkowo Wnioskodawca wyjaśnia, że papiery wartościowe, których sprzedaż nastąpiła w 2018 r. nabyte zostały na podstawie art. 51 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, zgodnie z którym oddanie przedsiębiorstwa do odpłatnego korzystania, może nastąpić na rzecz spółki, jeżeli łącznie spełnione zostaną następujące warunki, co najmniej 20% akcji zostało objętych przez osoby niezatrudnione w prywatyzowanym przedsiębiorstwie państwowym. Przy czym oferta nabycia papierów wartościowych w analizowanej sprawie nastąpiła przy wykorzystaniu środków masowego przekazu.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wnioskodawca w 1999 r. nabył udziały w spółce, która poddana została prywatyzacji bezpośredniej na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, który stanowi, że prywatyzacja bezpośrednia polega na rozporządzeniu wszystkimi składnikami materialnymi i niematerialnymi majątku przedsiębiorstwa państwowego przez oddanie przedsiębiorstwa do odpłatnego korzystania przy czym zgodnie z art. 51 ust. 1 pkt 4 ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, oddanie przedsiębiorstwa do odpłatnego korzystania może nastąpić na rzecz spółki, jeżeli spełniony jest jeden z warunków, a mianowicie, że co najmniej 20% akcji (także udziałów por. art. 2 pkt 2 ustawy) zostało objętych przez osoby niezatrudnione w prywatyzowanym przedsiębiorstwie państwowym tzw. inwestora zewnętrznego. Wnioskodawca w procesie prywatyzacji pełnił funkcję inwestora zewnętrznego, który udziały w prywatyzowanej spółce nabył na podstawie publicznej oferty.

Wnioskodawca wskazuje, że bezsprzecznie nabył w 1999 r. w ofercie publicznej udziały, przedsiębiorstwa państwowego, które zostało poddane procesowi prywatyzacji bezpośredniej na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych. Wnioskodawca w 1998 r., w którym został wybrany na inwestora z zewnątrz prowadził działalność gospodarczą osoby fizycznej, niezależnie jednak od tego w 1999 r. nabył papiery własnościowe na cele prywatne, gdyż stanowiły one lokatę kapitału osoby prywatnej. A zatem nie stanowiły majątku firmy budowlanej prowadzonej przez Wnioskodawcę. Jak już wskazano powyżej, jednym z warunków przeprowadzenia prywatyzacji bezpośredniej było to, aby co najmniej 20% akcji (także udziałów por. art. 2 pkt 2 ustawy) zostało objętych przez osoby niezatrudnione w prywatyzowanym przedsiębiorstwie państwowym. Z uwagi na to, że Wnioskodawca nabył około 40% udziałów prywatyzowanego przedsiębiorstwa państwowego jako inwestor zewnętrzny w ofercie publicznej, nie był i nie mógł być pracownikiem tego przedsiębiorstwa.

Sprzedaży udziałów dokonał Wnioskodawca jako osoba fizyczna i sprzedaż ta nie nastąpiła w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, z tych między innymi powodów sprzedaż ta została wykazana w zeznaniu rocznym PIT-38 złożonym za 2018 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dochód uzyskany w 2018 r. ze sprzedaży papierów wartościowych nabytych w 1999 r. w ofercie publicznej jest zwolniony z podatku dochodowego od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, nabyte w obrocie publicznym w 1999 r. papiery wartościowe, których sprzedaż nastąpiła w 2018 r. podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 52 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw, gdyż spełnione zostały warunki wynikające z tych przepisów, czyli papiery wartościowe zakupione zostały w ofercie publicznej, a zakup ten miał miejsce przed dniem 1 stycznia 2004 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, źródłem przychodu są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z:

  1. odpłatnego zbycia udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych,
  2. realizacji praw wynikających z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

W myśl art. 30b ust. 1 ww. ustawy, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), z odpłatnego zbycia udziałów w spółdzielni oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) albo wkładów w spółdzielni w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Natomiast zgodnie z art. 30b ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, dochodem, o którym mowa w ust. 1, jest:

  1. różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub ust. 1g, lub art. 23 ust. 1 pkt 38, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 13 i 14,
  2. różnica między sumą przychodów uzyskanych z realizacji praw wynikających z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a,
  3. różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a,
  4. różnica między sumą przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) albo udziałów w spółdzielni a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f oraz art. 23 ust. 1 pkt 38 i 38c,
  5. różnica pomiędzy przychodem określonym zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 9 a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1e,
  6. różnica między przychodem uzyskanym z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) spółki kapitałowej powstałej w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w jednoosobową spółkę kapitałową a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1ł

- osiągnięta w roku podatkowym.

Zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.

W terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b (art. 45 ust. 1a pkt 1 ww. ustawy).

Przed upływem terminu określonego na złożenie zeznania podatnicy są obowiązani wpłacić różnicę między podatkiem należnym wynikającym z zeznania, o którym mowa w ust. 1, a sumą należnych za dany rok zaliczek, w tym również sumą zaliczek pobranych przez płatników (art. 45 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z treścią art. 52 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwalnia się od podatku w okresie od dnia 1 stycznia 2001 r. do dnia 31 grudnia 2003 r. dochody z odpłatnego zbycia papierów wartościowych, które są dopuszczone do publicznego obrotu papierami wartościowymi, nabytych na podstawie publicznej oferty lub na giełdzie papierów wartościowych, albo w regulowanym pozagiełdowym wtórnym obrocie publicznym, albo na podstawie zezwolenia udzielonego w trybie art. 92 lub 93 przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. – Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. poz. 754 i 945, z 1998 r. poz. 669 i 715 oraz z 2000 r. poz. 270, 702, 703, 1037 i 1099) – przy czym zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli sprzedaż tych papierów wartościowych jest przedmiotem działalności gospodarczej.

Jednocześnie, na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 202, poz. 1956, z późn. zm.) przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stosuje się do opodatkowania dochodów (poniesionych strat) uzyskanych po dniu 31 grudnia 2003 r. z odpłatnego zbycia papierów wartościowych, o których mowa w art. 52 pkt 1 lit. b) w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2004 r., pod warunkiem, że papiery te zostały nabyte przed dniem 1 stycznia 2004 r.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku i w jego uzupełnieniu stanu faktycznego, Wnioskodawca w 1999 r. nabył udziały w spółce, która poddana została prywatyzacji bezpośredniej na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, który stanowi, że prywatyzacja bezpośrednia polega na rozporządzeniu wszystkimi składnikami materialnymi i niematerialnymi majątku przedsiębiorstwa państwowego przez oddanie przedsiębiorstwa do odpłatnego korzystania przy czym zgodnie z art. 51 ust. 1 pkt 4 ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, oddanie przedsiębiorstwa do odpłatnego korzystania może nastąpić na rzecz spółki, jeżeli spełniony jest jeden z warunków, a mianowicie, że co najmniej 20% akcji (także udziałów por. art. 2 pkt 2 ustawy) zostało objętych przez osoby niezatrudnione w prywatyzowanym przedsiębiorstwie państwowym tzw. inwestora zewnętrznego. Wnioskodawca w procesie prywatyzacji pełnił funkcję inwestora zewnętrznego, który udziały w prywatyzowanej spółce nabył na podstawie publicznej oferty. Wnioskodawca w 1998 r., w którym został wybrany na inwestora z zewnątrz prowadził działalność gospodarczą osoby fizycznej, niezależnie jednak od tego w 1999 r. nabył papiery własnościowe na cele prywatne, gdyż stanowiły one lokatę kapitału osoby prywatnej. A zatem nie stanowiły majątku firmy budowlanej prowadzonej przez Wnioskodawcę. Z uwagi na to, że Wnioskodawca nabył około 40% udziałów prywatyzowanego przedsiębiorstwa państwowego jako inwestor zewnętrzny w ofercie publicznej nie był i nie mógł być pracownikiem tego przedsiębiorstwa. Oferta nabycia papierów wartościowych w analizowanej sprawie nastąpiła przy wykorzystaniu środków masowego przekazu. Sprzedaży udziałów dokonał Wnioskodawca jako osoba fizyczna i sprzedaż ta nie nastąpiła w ramach prowadzonej działalności gospodarczej z tych między innymi powodów sprzedaż ta została wykazana w zeznaniu rocznym PIT-38 złożonym za 2018 r.

Aby stwierdzić czy przedmiotowe zwolnienie ma zastosowanie w przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym, należy rozstrzygnąć kwestię dotyczącą tego czy udziały spółki z o.o. są papierami wartościowymi.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych – ustawa o ofercie publicznej (Dz. U. z 2018 r., poz. 512, z późn. zm.), ofertą publiczną jest udostępnianie, co najmniej 150 osobom na terytorium jednego państwa członkowskiego lub nieoznaczonemu adresatowi, w dowolnej formie i w dowolny sposób, informacji o papierach wartościowych i warunkach ich nabycia, stanowiących wystarczającą podstawę do podjęcia decyzji o nabyciu tych papierów wartościowych.

Art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowym (Dz. U. z 2018 r., poz. 2286, z późn. zm.), do którego odsyła ustawa o ofercie publicznej, definiuje papiery wartościowe jako:

  1. akcje, prawa poboru w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1577 oraz z 2018 r. poz. 398, 650 i 1544), prawa do akcji, warranty subskrypcyjne, kwity depozytowe, obligacje, listy zastawne, certyfikaty inwestycyjne i inne zbywalne papiery wartościowe, w tym inkorporujące prawa majątkowe odpowiadające prawom wynikającym z akcji lub z zaciągnięcia długu, wyemitowane na podstawie właściwych przepisów prawa polskiego lub obcego,
  2. inne zbywalne prawa majątkowe, które powstają w wyniku emisji, inkorporujące uprawnienie do nabycia lub objęcia papierów wartościowych określonych w lit. a, lub wykonywane poprzez dokonanie rozliczenia pieniężnego, odnoszące się do papierów wartościowych określonych w lit. a, walut, stóp procentowych, stóp zwrotu, towarów oraz innych wskaźników lub mierników (prawa pochodne).

Jak wynika z powyższego, udziały w spółce z o.o. nie mieszczą się w definicji papierów wartościowych. Dodatkowo zgodnie z art. 174 § 6 Kodeksu spółek handlowych, na udziały oraz na prawa do zysku w spółce z o.o. nie mogą być wystawiane dokumenty na okaziciela oraz dokumenty imienne lub na zlecenie. Tym samym, ustawodawca wyłączył możliwość wystawiania papierów wartościowych na udziałach sp. z o.o. Brak jest również innych regulacji, które dopuszczałyby emitowanie udziałów w spółce z o.o. jako papierów wartościowych. W konsekwencji, w przypadku sprzedaży udziałów sp. z o.o. w ramach oferty skierowanej do nieoznaczonego kręgu adresatów, nie znajduje zastosowania ustawa o ofercie publicznej.

Z brzmienia wyżej powoływanych przepisów wynika jednoznacznie, że zwolnienie z opodatkowania dotyczy dochodu z odpłatnego zbycia papierów wartościowych nabytych przed dniem 1 stycznia 2004 r. i nie dotyczy udziałów w spółkach, ponieważ udziały nie są papierami wartościowymi. A zatem przepisy te nie mają zastosowania do dochodów uzyskanych ze sprzedaży udziałów w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że przedmiotem zbycia były udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, a nie papiery wartościowe. W konsekwencji w rozpatrywanej sprawie nie będą więc mieć zastosowania przepisy art. 52 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i niektórych innych ustaw.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujący stan prawny stwierdzić należy, że dokonana przez Wnioskodawcę w 2018 r. sprzedaż udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością nie podlega zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 52 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi natomiast źródło przychodów z kapitałów pieniężnych (art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ww. ustawy), a uzyskany z tego tytułu dochód, tj. przychód ze sprzedaży pomniejszony o koszty uzyskania przychodu (art. 30b ust. 2 pkt 4 ww. ustawy), podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych (art. 30b ust. 1 ww. ustawy).

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Końcowo wskazać należy, że interpretacja podatkowa to odpowiedź na konkretne pytanie dotyczące podatków, dlatego wywołuje ona wyłącznie skutki w sferze podatkowej, a nie żadnej innej. Zgodnie z przepisami organ podatkowy jest przy tym związany treścią wniosku, nie ma uprawnień ani nawet możliwości badania prawdziwości faktów czy stwierdzeń, podawanych przez Wnioskodawcę. Formułując odpowiedź organ podatkowy polega więc wyłącznie na tym, co pisał podatnik we wniosku i nie sprawdza legalnych aspektów działalności Wnioskodawcy. Uzyskanie interpretacji podatkowej nie rozstrzyga więc o legalności danej działalności.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) będzie zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj