Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-1.4012.565.2019.1.JF
z 4 listopada 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 września 2019 r. (data wpływu 6 września 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca działa jako samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej na podstawie przepisów ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej. W dniu (…) podpisał umowę o dofinansowanie z Województwem (…) reprezentowanym przez Zarząd Województwa, dotyczącą projektu pn. (…) współfinansowanego przez Unię Europejską ze środków EFRR w ramach (…). Projekt finansowany był w 70% z dofinansowania UE i w 30% z wkładu własnego.

Zgodnie z głównymi założeniami programu nie mógł on generować i nie generował zysku, bo był projektem non-profit. Realizacja projektu dotyczyła (…).

Działania te gwarantują prowadzenie właściwie zabezpieczonej elektronicznej dokumentacji medycznej (serwerownia) i administracyjnej (archiwum) oraz zmodernizowane sprawowanie opieki medycznej nad pacjentem (gazy medyczne).

W w/w wniosku o dofinansowanie realizacji projektu podatek VAT ujęto jako wydatek kwalifikowalny, ponieważ Wnioskodawca nie miał i nie ma możliwości odzyskania tego podatku. Wydatki poniesione na projekt związane były wyłącznie z czynnościami zwolnionymi, a nie ze świadczeniem usług podlegających opodatkowaniu. W roku (…) Wnioskodawca dokonał sprzedaży objętej stawką 23%, jednak wysokość tej sprzedaży w odniesieniu do obrotu wyniosła 4% (wartość sprzedaży netto: (…) zł, w tym sprzedaż 23%: (…) zł). Wnioskodawca, zgodnie z art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług, stosuje proporcję 4%. Odliczeniu podlega tylko VAT z zakupu następujących usług: energii, ścieków, unieszkodliwiania odpadów, rozmów telefonicznych, żywienia pacjentów, prania, sprzątania, ogrzewania. Podatek odliczony w roku (…) wyniósł (…) zł (w tym VAT proporcja 4%: (…) zł i VAT naliczony: (…) zł). Dodatkowo, Wnioskodawca podaje, że konieczność stosowania proporcji wynika z faktu prowadzenia przez niego badań klinicznych, które są opodatkowane stawką podstawową, a inwestycja nie była związana z tymi badaniami.

W związku z zakończeniem okresu trwałości projektu, Wnioskodawca jest zobowiązany przedstawić Instytucji Zarządzającej (…) pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego, stwierdzającą możliwość odzyskania podatku VAT w zakresie realizowanego projektu, zgodnie z umową o dofinansowanie. Zakończenie finansowe projektu nastąpiło (…). O indywidualną interpretację w tej samej sprawie Wnioskodawca ubiegał się na zakończenie realizacji projektu i wydana została w dniu (…). 

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w odniesieniu do zrealizowanego projektu - zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa - istniała możliwość odzyskania przez Wnioskodawcę podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie przysługiwało prawo do odzyskania podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany wyłącznie z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji, jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu podatku jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. z 2019 r., poz. 714) przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu. Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach, daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozdziale 4 tego rozporządzeniu.

Tożsame regulacje zawarte zostały w obowiązującym w dniach od 6 kwietnia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r. rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r., poz. 247, z późn. zm.) – w rozdziale 9 i § 8 ust. 3 i 4.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści powołanych przepisów prawa podatkowego pozwala na stwierdzenie, że Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu, na zasadach wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ – jak wynika z treści wniosku – koszty ponoszone w ramach przedmiotowego projektu związane były wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku. Jednocześnie Wnioskodawca nie miał możliwości otrzymania zwrotu tego podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 powołanego rozporządzenia, gdyż środki, o których mowa we wniosku, nie są tymi, o których mowa w powołanych rozporządzeniach.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie informuje się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii kwalifikowalności podatku od towarów i usług, gdyż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, albowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Niniejszą interpretację wydano na podstawie przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.