Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
IBPB-1-3/4510-200/16-1/JKT
z 29 października 2019 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. z 2016 r. poz. 1948 z późn. zm.), po ponownym rozpatrzeniu, w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 17 kwietnia 2019 r. sygn. akt II FSK 1149/17 oraz wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 8 grudnia 2016 r. sygn. akt I SA/Wr 963/16, wniosku z 3 marca 2016 r. (data wpływu do tut. Organu 7 marca 2016 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w ww. wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy dodatkowy przychód związany z transportem wyrobów wytworzonych na terenie specjalnej strefy ekonomicznej jest wolny od podatku dochodowego, jako przychód z działalności strefowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Dotychczasowy przebieg postępowania.

W dniu 7 marca 2016 r. wpłynął do Organu wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy dodatkowy przychód związany z transportem wyrobów wytworzonych na terenie specjalnej strefy ekonomicznej jest wolny od podatku dochodowego, jako przychód z działalności strefowej.

W dniu 6 kwietnia 2016 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego Znak: IBPB-1-3/4510-200/16/AB. Interpretacja indywidualna z 6 kwietnia 2016 r. została skutecznie doręczona 11 kwietnia 2016 r. Pismem z 18 kwietnia 2016 r. (data wpływu do Organu 25 kwietnia 2016 r.), wniesiono wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Pismem z 25 maja 2016 r. Znak: IBPB-1-3/4510-1-37/16/AB, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, udzielił odpowiedzi na ww. wezwanie. Pismem z 29 czerwca 2016 r. (data wpływu do Organu 30 czerwca 2016 r.) wniesiono skargę na ww. interpretację indywidualną. Pismem z 28 lipca 2016 r. Znak: IBPB-1-3/46-44/16/AB, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, udzielił odpowiedzi na skargę przesyłając ją, wraz z aktami sprawy do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu. W wyniku rozpatrzenia skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z 8 grudnia 2016 r. sygn. akt I SA/Wr 963/16 uchylił zaskarżoną interpretację. Od powyższego wyroku Organ wniósł skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego. W wyniku jej rozpatrzenia Naczelny Sąd Administracyjny, wyrokiem z 17 kwietnia 2019 r. sygn. akt II FSK 1149/17 oddalił skargę kasacyjną. Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 8 grudnia 2018 r. sygn. akt I SA/Wr 963/16 wraz z aktami sprawy wpłynął do organu 29 lipca 2019 r.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.), ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. Organ.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „Strefa”). Przedmiotem działalności prowadzonej przez Spółkę na terenie Strefy jest produkcja specjalistycznego sprzętu medycznego, takiego jak strzykawki, igły, kaniule oraz produktów farmaceutycznych, np. opatrunków, a także świadczenie usług w zakresie pakowania, składania, konfekcjonowania wyrobów medycznych. Spółka produkuje wyroby tylko i wyłącznie na zlecenie konkretnego kontrahenta, tzn. zgodnie z przekazaną przez niego specyfikacją oraz zamówieniem kwotowym. Dodatkowo, wszystkie produkty, które wytworzy Wnioskodawca, muszą zostać dostarczone do ściśle określonego przez zleceniodawcę miejsca i nigdy nie mogą zostać sprzedane podmiotowi trzeciemu.

Standardowe warunki współpracy przewidują, że:

  • klient samodzielnie odbiera towar od Spółki - w takim przypadku nie jest obciążany przez Spółkę kosztami transportu,
  • Spółka dostarcza towar do miejsca wskazanego przez zleceniodawcę - w takim przypadku transport jest wliczony w cenę gotowych wyrobów.

Niemniej jednak czasami zdarzają się sytuacje, w których:

  • zleceniodawca, który zazwyczaj samodzielnie odbiera towary, nie może odebrać określonej partii produktów,
  • klient potrzebuje dostawy poza ustalonym harmonogramem dostaw lub do nowej lokalizacji.

W takich przypadkach Wnioskodawca zajmuje się organizacją transportu i z tego tytułu uzyskuje od kontrahenta dodatkowy przychód.

Zgodnie z obowiązującymi regulacjami, dochody uzyskane ze sprzedaży wyrobów wytworzonych na terenie Strefy korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. W świetle powyższego, wątpliwości Spółki dotyczą możliwości zastosowania przedmiotowego zwolnienia w odniesieniu do dodatkowego przychodu związanego z transportem wyrobów do klienta.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dodatkowy przychód związany z transportem wyrobów wytworzonych na terenie Strefy jest wolny od podatku dochodowego, jako przychód z działalności strefowej?

Zdaniem Wnioskodawcy, dochód uzyskany przez Wnioskodawcę z tytułu transportu wyrobów wytworzonych na terenie Strefy, które są objęte posiadanym przez Wnioskodawcę zezwoleniem na prowadzenie działalności na terenie Strefy, korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm. – winno być: t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), co Wnioskodawca niniejszym uzasadnia poniżej.

Jak wynika z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, wolne od podatku (zwolnione z opodatkowania) są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie uzyskanego zezwolenia.

Warto podkreślić, że powołany przepis nie zwalnia z podatku jedynie „czynności” wykonywanych na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, ale całą „działalność gospodarczą”, co jest pojęciem szerszym. Dodatkowo, posiadane przez Spółkę zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie Strefy odnoszą się do działalności produkcyjnej, handlowej i usługowej w zakresie wyrobów wytworzonych na terenie Strefy. Powyższe wskazuje, że zakres zwolnienia nie ogranicza się tylko i wyłącznie do sprzedaży towarów, ale obejmuje również inne niezbędne czynności pomocnicze.

Do powyższego problemu odniósł się w swoim orzecznictwie NSA. Przykładowo, w wyroku (sygn. akt II FSK 1139/10) wskazał, że dodatkowe czynności, które zostały wykonane przez podmiot korzystający ze zwolnienia strefowego i które są niezbędne do całościowego wytworzenia wyrobu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, należy traktować jako działalność pomocniczą niezbędną do realizacji zakresu działalności gospodarczej objętej zwolnieniem z opodatkowania.

W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym transport wyrobów gotowych do zleceniodawcy jest niezbędnym i integralnym elementem działalności, jaką Spółka prowadzi na terenie Strefy. Jak wspomniano w opisie stanu faktycznego, zleceniodawcy Spółki zamawiają konkretną partię wyrobów, która musi zostać dostarczona do miejsca wskazanego przez zleceniodawcę w ściśle określonym terminie, m.in. z uwagi na terminy ważności wyrobów medycznych. W rezultacie, przychód, który uzyskuje Spółka z tytułu transportu towarów wytworzonych na terenie Strefy, korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.

Wnioskodawca dodaje, że prezentowane przez niego stanowisko jest zgodne z obowiązując orzecznictwem sądów administracyjnych, np. wyrokiem WSA w Krakowie (sygn. akt I SA/Kr 1701/14), w którym wprost wskazano, że transport do miejsca ostatecznego przeznaczenia jest elementem działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie posiadanego zezwolenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 282). Na mocy art. 12 ust. 1 tej ustawy, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o którym mowa w cytowanym powyżej przepisie uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności (art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych). Oznacza to, że tylko dochód z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu podlegać będzie zwolnieniu od podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: „updop”), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274, z 2008 r. Nr 118, poz. 746 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Zgodnie z art. 17 ust. 4 updop, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Tak więc warunkiem korzystania z przedmiotowego zwolnienia jest uzyskanie dochodu z działalności gospodarczej, prowadzonej w zakresie przedmiotowym określonym w zezwoleniu, przy czym działalność gospodarcza ma być prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Biorąc powyższe pod uwagę należy wskazać, że zwolnienie od podatku przysługuje wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z prowadzonej na terenie strefy działalności gospodarczej, określonej w zezwoleniu. Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu.

Przystępując do analizy ww. przepisów zauważyć należy, że w orzecznictwie zarówno Sądu Najwyższego, jak i Naczelnego Sądu Administracyjnego, a także w piśmiennictwie ukształtowany jest pogląd, w myśl którego przepisy prawa podatkowego należy wykładać ściśle i zgodnie z ich literalnym brzmieniem, a jedynie w sytuacjach wątpliwych, gdy językowa wykładnia nie doprowadza do ustalenia jednoznacznej treści normy prawnej, należy skorzystać z innych metod wykładni w taki sposób, by wyinterpretowana norma spójna była z innymi normami skorelowanymi, jak również by jednocześnie w pełni odzwierciedlała intencje racjonalnego ustawodawcy. Stanowisko to ma swoje oparcie przede wszystkim w założeniu, że źródłem wiedzy, zarówno dla podatnika, jak i organów stosujących prawo, jest i zawsze będzie tylko językowe znaczenie norm prawnych, albowiem przekaz językowy rozumiany jako możliwy sens słów jest powszechną metodą komunikowania się ustawodawcy z podatnikiem i organami stosującymi prawo.

Biorąc powyższe pod uwagę, dokonując oceny zakresu zwolnień podatkowych, należy uwzględnić, że wolny od podatku dochodowego od osób prawnych jest wyłącznie dochód uzyskany z działalności gospodarczej, w zakresie określonym w zezwoleniu, prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu. Podobnie, w przypadku gdy dany rodzaj działalności jest prowadzony poza terenem strefy, wówczas również działalność taka nie będzie podlegała zwolnieniu.

Warto podkreślić również, że zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, nie ma charakteru podmiotowego. Nie obejmuje ono zatem wszystkich dochodów podmiotu gospodarczego prowadzącego działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia, lecz tylko te dochody, które zostały uzyskane z działalności prowadzonej w ramach zezwolenia, a więc działalności określonej w tym zezwoleniu.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Przedmiotem działalności jest produkcja specjalistycznego sprzętu medycznego. Dochody uzyskane ze sprzedaży wyrobów wytworzonych na terenie Strefy korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Co do zasady klient samodzielnie odbiera towar lub Spółka dostarcza towar do miejsca wskazanego przez zleceniodawcę i w takim przypadku transport jest wliczony w cenę gotowych wyrobów. Niemniej jednak, zdarzają się sytuacje, że Wnioskodawca zajmuje się organizacją transportu i z tego tytułu uzyskuje od kontrahenta dodatkowy przychód.

Mając powyższe na względzie należy wskazać, że jak wynika z opisu sprawy transport wyrobów wytworzonych na terenie specjalnej strefy ekonomicznej do miejsca ostatecznego przeznaczenia ma charakter pomocniczy, zatem jako niezbędny i integralny element działalności Spółki będzie również korzystał ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 updop.

Reasumując, stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj