Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.379.2019.2.LZ
z 22 października 2019 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 3 lipca 2019 r. (data wpływu 30 lipca 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 13 września r. (data nadania 16 września 2019 r., data wpływu 26 września 2019 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 30 sierpnia 2019 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.379.2019.1.LZ (data nadania 30 sierpnia 2019 r., data doręczenia 9 września 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia straty – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 30 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego w zakresie możliwości odliczenia straty.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 30 sierpnia 2019 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011379.2019.1.LZ (data nadania 30 sierpnia 2019 r., data doręczenia 9 września 2019 r.) wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia braków formalnych wniosku.


Pismem z dnia 13 września r. (data nadania 16 września 2019 r., data wpływu 26 września 2019 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


Sprawa dotyczy podatku dochodowego ze sprzedaży akcji w roku 2019. W latach 2007 i 2009 Wnioskodawczyni zakupiła akcje austriackiej Spółki A., które Wnioskodawczyni częściowo sprzedała w latach 2010 i 2011 ponosząc stratę w wysokości 56 tysięcy złotych. Wnioskodawczyni musiała sprzedać akcje ze względu na trudności finansowe. Wnioskodawczyni wraz z mężem stracili pracę, a przychody z otwartej działalności nie były w stanie pokryć bieżących kosztów, jak kredyt hipoteczny itp. Aby ratować sytuację Wnioskodawczyni zdecydowała o sprzedaży akcji, mimo dużej straty. W roku 2017 Wnioskodawczyni otrzymała około 1000 akcji tejże spółki, ale dowiedziała się o tym dopiero w 2018 roku, jak Wnioskodawczyni otrzymała PIT roczny z biura maklerskiego. W 2019 roku Wnioskodawczyni sprzedała te akcje otrzymując około 4 tysiące złotych, które stanowią zysk. W roku 2019 zostały sprzedane akcje spółki B., której właścicielem większościowym była firma C. (zmiana nazwy spółki z A. na C. po powrocie na rynek austriacki. Firma A wycofała się na kilka lat z giełdy, ale obecnie nadal funkcjonuje tylko są to prawa do głosu itp.). B. był spółką, którą Wnioskodawczyni otrzymała jako właściciel akcji C. i w tym roku spółka zmieniła formę działalności ze spółki akcyjnej na spółkę z o.o., w związku z czym jej akcje zostały przymusowo sprzedane, czysty zysk, bo akcje teoretycznie Wnioskodawczyni otrzymała za darmo, czyli po ich sprzedaży nie miała kosztów. W praktyce jednak Wnioskodawczyni straciła na tych akcjach ponad 50 tysięcy złotych, a niestety niektóre z tych zdarzeń odbywały się poza decyzjami Wnioskodawczyni,
np. przekształcenie spółki, itp. Wnioskodawczyni uważa, że mimo przepisu o 5 letniej możliwości rozliczenia straty, w tym przypadku Wnioskodawczyni powinna rozliczyć stratę z bieżącym zyskiem, gdyż sprawa Wnioskodawczyni akcji jednej spółki, a że spółka ta wielokrotnie się przekształcała, czy zmieniała formy działalności, to Wnioskodawczyni nie miała na to wpływu. Mimo zysku za rok 2019 w wysokości 17 tysięcy złotych i tak nawet w połowie nie pokryje dotychczas poniesionej straty.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.


Czy Wnioskodawczyni może rozliczyć zysk z roku 2019 ze stratą za lata 2010 i 2011?


Zdaniem Wnioskodawcy, powinna mieć prawo do rozliczenia zysku za 2019 r. z wcześniej poniesioną stratą, ze względu na fakt że sprawa dotyczy akcji tej samej firmy. Wnioskodawczyni nie rozumie dlaczego ma płacić podatek, mimo że poniosła olbrzymią stratę i część akcji, które otrzymała w 2017 r. nie była w stanie rozliczyć, gdyż sprzedać je mogła dopiero w 2018 r. a to i tak byłoby za późno (kwota dotyczy 4000 zł) Wnioskodawczyni uważa, że nawet dla specjalisty giełdowego ta sprawa jest skomplikowana, a co dopiero dla osoby, która jest laikiem w tej dziedzinie.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.


Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.


Ogólna zasada ustalania dochodu wyrażona w art. 9 ust. 2 ww. ustawy stanowi, że dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.


Stosownie natomiast do treści art. 9 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, podatnik może:

  1. obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty, albo
  2. obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5 000 000 zł, nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty.

Przepis art. 9 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przepis ust. 3 nie ma zastosowania do strat:

  1. z odpłatnego zbycia rzeczy i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8;
  2. z odpłatnego zbycia walut wirtualnych;
  3. z niezrealizowanych zysków, o których mowa w art. 30da;
  4. ze źródeł przychodów, z których dochody są wolne od podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 9 ust. 6 ww. ustawy, przepis ust. 3 ma zastosowanie do strat z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) w spółce, udziałów w spółdzielni, papierów wartościowych, w tym z odpłatnego zbycia papierów wartościowych na rynku regulowanym w ramach krótkiej sprzedaży i odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających, a także z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni, w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część.


Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów są kapitały pieniężne.


W myśl art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ww. ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych.


Zgodnie z art. 30b ust. 1 cytowanej ustawy, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), z odpłatnego zbycia udziałów w spółdzielni oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) albo wkładów w spółdzielni w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.


Dochodem, o którym mowa powyżej jest – stosownie do art. 30b ust. 2 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – różnica między sumą przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) albo udziałów w spółdzielni a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f oraz art. 23 ust. 1 pkt 38 i 38c,


Podkreślić również należy, że na mocy art. 30b ust. 5 ww. ustawy dochodów, o których mowa w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 oraz art. 30c.


Jak stanowi art. 30b ust. 6 pkt 1 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1, wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia papierów wartościowych, w tym również dochody, o których mowa w art. 24 ust. 14, dochody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych, a także dochody z realizacji praw z nich wynikających, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielniach, w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część i obliczyć należny podatek dochodowy.

Wątpliwości Wnioskodawczyni budzi fakt, czy stratę poniesioną z tytułu sprzedaży akcji w latach 2010 – 2011 może odliczyć od dochodu uzyskanego w 2019 roku.


Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że strata nie jest podatkowo obojętna, bowiem podatnik może odliczyć stratę z dochodów osiągniętych w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych. Ma również możliwość wyboru, w których latach i w jakiej wysokości dokona odliczeń, z zachowaniem warunku co do dopuszczalnej kwoty odliczenia w roku podatkowym. Brak dochodu do opodatkowania w określonym roku podatkowym oznacza brak możliwości rozliczenia straty podatkowej w tej jednostce czasowej. W skrajnym przypadku, kiedy w kolejnych pięciu latach podatkowych nie wystąpi dochód, strata podatkowa może nie być w ogóle rozliczona.


Stratę może rozliczyć wyłącznie ten podatnik, który ją poniósł. Rozliczenie straty ze źródła przychodów polega na tym, że o wysokość tej straty można obniżyć dochód uzyskany z danego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, przy czym wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty poniesionej straty. W związku z tym rozliczenie straty może nastąpić w okresie nie krótszym niż dwa lata i nie dłuższym niż pięć lat. O tym, jaka część straty będzie rozliczana w danym roku podatkowym decyduje podatnik. Należy jednocześnie podkreślić, że przy rozliczaniu straty obowiązuje zasada, że strata z danego źródła przychodu może być pokryta jedynie z dochodów z tego samego źródła.


Przenosząc powyższe rozważania na grunt rozpatrywanej sprawy należy wskazać, że straty poniesione z tytułu sprzedaży akcji poniesionej w 2010 roku Wnioskodawczyni mogła odliczyć od dochodu uzyskanego z tego samego źródła do roku 2015, a straty poniesione w 2011 roku do roku 2016.


Mając na uwadze przywołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że literalna wykładnia art. 9 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie pozostawia żadnych wątpliwości, że o wysokość straty ze źródła przychodów, można obniżyć dochód uzyskany z tego źródła wyłącznie w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych. Wnioskodawczyni nie będzie więc uprawniona do odliczenia w 2019 roku strat ze źródła przychodów, poniesionych w latach 2010 i 2011 ze względu na fakt, że upłynął 5-letni okres, w którym ww. straty można było odliczyć.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni jest nieprawidłowe.


Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).


Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54§ 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj