Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-3.4011.302.2019.2.MM
z 23 października 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 sierpnia 2019 r. (data wpływu 23 sierpnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przystąpienia do spółki komandytowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 sierpnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przystąpienia do spółki komandytowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą rezydencję podatkową w Polsce i będącą obywatelem polskim (dalej zwany: „Wnioskodawcą”).

Wnioskodawca zamierza przystąpić do istniejącej już spółki komandytowej (spółki osobowej).

Wyżej wskazana spółka komandytowa w chwili obecnej ma dwóch wspólników – komplementariusza będącego osobą prawną, tj. spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością oraz komandytariusza będącego osobą fizyczną. W chwili obecnej udział w zysku komandytariusza będącego osobą fizyczną jest dominujący.

Obecnie Wnioskodawca współpracuje ze spółką komandytową w ramach projektu deweloperskiego. W wypadku spełnienia ustalonych z obecnymi wspólnikami spółki komandytowej warunków, tj. pozytywnego zakończenia projektu deweloperskiego, w którym Wnioskodawca bierze udział, oraz w wypadku spłaty pożyczek udzielonych przez obecnego komandytariusza na rzecz spółki komandytowej, wspólnicy spółki komandytowej oraz Wnioskodawca rozważają zmianę umowy spółki komandytowej.

W wyniku zmiany umowy spółki komandytowej dojdzie do powiększenia składu osobowego wspólników spółki komandytowej w taki sposób, że dojdzie do jego rozszerzenia o Wnioskodawcę, który pełnił będzie rolę kolejnego komandytariusza.

Rezultatem zmiany umowy spółki będzie również dokonanie zmiany proporcji podziału zysków i strat wspólników w taki sposób, że udział obecnych wspólników zostanie zmniejszony, a udział Wnioskodawcy w zysku będzie wynosił 25% uzyskanego przez spółkę zysku.

Wnioskodawca wniesie stosunkowo niski wkład pieniężny, tj. około 10.000 złotych, co stanowi nieznaczną część wartości majątku spółki i uzyska przy tym udział w wysokości 25% uzyskanego przez spółkę w przyszłości zysku.

W wyniku zmiany umowy spółki komandytowej:

• żaden z dotychczasowych wspólników nie dokona zbycia całości lub części praw i obowiązków jakiemukolwiek podmiotowi;
• żaden z dotychczasowych wspólników nie wystąpi ze spółki komandytowej;
• żaden z dotychczasowych wspólników nie wniesie wkładu niepieniężnego lub pieniężnego do spółki komandytowej;
• żaden z dotychczasowych wspólników nie uzyska żadnego przysporzenia, wypłaty zysku, zwrotu wkładu czy innego przysporzenia majątkowego.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy przystąpienie Wnioskodawcy do spółki komandytowej w wyniku zmiany umowy spółki komandytowej, bez nabycia ogółu praw i obowiązków od któregokolwiek z dotychczasowych wspólników, spowoduje po stronie Wnioskodawcy powstanie przychodu podlegającego opodatkowaniu?
2. Czy Wnioskodawca zobowiązany będzie do rozliczania przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku spółki komandytowej, do której przystąpił?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Zdaniem Wnioskodawcy przystąpienie Wnioskodawcy do spółki komandytowej w wyniku zmiany umowy spółki komandytowej, bez nabycia ogółu praw i obowiązków od któregokolwiek z dotychczasowych wspólników, nie spowoduje po stronie Wnioskodawcy powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

Wnioskodawca będzie obowiązany do rozliczania przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku spółki komandytowej po przystąpieniu do spółki komandytowej.

Uzasadnienie.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29-30c, art. 30e, art. 30f oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów (art. 9 ust. 1a tej ustawy).

W myśl art. 11 ust. 1 omawianej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z treści art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że jednym ze źródeł przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.

Stosownie do art. 18 tej ustawy za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Przepisy ustawy podatkowej, mimo że posługują się terminem „prawa majątkowe”, nie definiują tego pojęcia, a zawarty w art. 18 ustawy katalog tych praw jest jedynie przykładowy, na co wskazuje użyte przez ustawodawcę sformułowanie „w szczególności”.

Wobec tego ogół praw i obowiązków w spółce osobowej (a zatem także w spółce komandytowej) stanowi prawo majątkowe w rozumieniu przytoczonych wyżej wyjaśnień. Tak więc przychód uzyskany przez osobę fizyczną z tytułu jego zbycia będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychód z praw majątkowych, o którym mowa w cytowanym powyżej art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przedstawionym stanie faktycznym nie dojdzie jednak do zbycia ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej. Przystąpienie do spółki komandytowej w drodze zmiany umowy spółki, bez zbycia przez kogokolwiek praw i obowiązków, nie stanowi nabycia praw majątkowych w wyżej określonym znaczeniu, a opodatkowaniu będzie podlegał wypracowany przez spółkę komandytową zysk. Wynika to z konstrukcji spółki komandytowej. Zgodnie bowiem z art. 1 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1030, z późn. zm.) spółkami handlowymi są: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i spółka akcyjna. Stosownie do przepisu art. 4 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych określenie spółka osobowa oznacza spółkę jawną, spółkę partnerską, spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną.

Na mocy art. 102 Kodeksu spółek handlowych spółka komandytowa jest spółką osobową mającą na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona. Stosownie do art. 123 § 1 Kodeksu spółek handlowych komandytariusz uczestniczy w zysku spółki proporcjonalnie do jego wkładu rzeczywiście wniesionego do spółki, chyba że umowa spółki stanowi inaczej. W sprawach nieuregulowanych w Dziale III Kodeksu spółek handlowych do spółki komandytowej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba że ustawa stanowi inaczej (art. 103 Kodeksu). W myśl natomiast art. 51 Kodeksu spółek handlowych każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu. Określony w umowie spółki udział wspólnika w zysku odnosi się, w razie wątpliwości, także do jego udziału w stratach. Umowa spółki może zwolnić wspólnika od udziału w stratach. Cytowane powyżej przepisy nie przewidują możliwości wyłączenia wspólnika z udziału w zyskach spółki.

Stosownie do przepisu art. 5a pkt 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną – oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

Ponieważ spółka komandytowa jest osobową spółką prawa handlowego i tym samym nie posiada osobowości prawnej – z punktu widzenia prawa podatkowego – podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych są poszczególni wspólnicy tej spółki.

W myśl art. 5b ust. 2 ustawy, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Według natomiast art. 8 ust. 2 ww. ustawy zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

1. rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat,
2. ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.
   
   

Jak stanowi art. 14 ust. 1 ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W świetle powyższego, z uwagi na transparentność podatkową spółki niebędącej osobą prawną, przychód należny jest alokowany na poszczególnych wspólników w takiej proporcji, w jakiej wspólnicy partycypują w jej zyskach na podstawie umowy spółki. Podobnie ustala się wysokość kosztów uzyskania przychodów u każdego wspólnika, uwzględniając jednak te wydatki, które nie mogą stanowić kosztu podatkowego u danego wspólnika. Dopiero dochód określony na podstawie tak ustalonych kwot przychodu oraz kosztów uzyskania przychodu podlega u wspólnika opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W konsekwencji samo przystąpienie Wnioskodawcy do spółki komandytowej w wyniku zmiany umowy spółki komandytowej, bez nabycia ogółu praw i obowiązków od któregokolwiek z dotychczasowych wspólników, nie spowoduje po stronie Wnioskodawcy powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu, a Wnioskodawca będzie obowiązany do rozliczania przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku spółki komandytowej po przystąpieniu do spółki komandytowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza przystąpić do istniejącej już spółki komandytowej (dalej: Spółka), która w chwili obecnej ma dwóch wspólników – komplementariusza będącego spółką z ograniczoną odpowiedzialnością oraz komandytariusza będącego osobą fizyczną. W chwili obecnej udział w zysku komandytariusza będącego osobą fizyczną jest dominujący. Obecnie Wnioskodawca współpracuje ze Spółką w ramach projektu deweloperskiego. W wypadku spełnienia ustalonych z obecnymi wspólnikami Spółki warunków, tj. pozytywnego zakończenia projektu deweloperskiego, w którym Wnioskodawca bierze udział, oraz w wypadku spłaty pożyczek udzielonych przez obecnego komandytariusza na rzecz Spółki, wspólnicy Spółki oraz Wnioskodawca rozważają zmianę umowy Spółki. W wyniku zmiany umowy Spółki dojdzie do powiększenia składu osobowego wspólników w taki sposób, że dojdzie do jego rozszerzenia o Wnioskodawcę, który będzie pełnił rolę kolejnego komandytariusza. Rezultatem zmiany umowy Spółki będzie również dokonanie zmiany proporcji podziału zysków i strat wspólników w taki sposób, że udział obecnych wspólników zostanie zmniejszony, a udział Wnioskodawcy w zysku będzie wynosił 25% uzyskanego przez Spółkę zysku. Wnioskodawca wniesie wkład pieniężny około 10.000 złotych, co stanowi nieznaczną część wartości majątku Spółki i uzyska przy tym udział w wysokości 25% uzyskanego przez Spółkę w przyszłości zysku. W wyniku zmiany umowy Spółki:

• żaden z dotychczasowych wspólników nie dokona zbycia całości lub części praw i obowiązków jakiemukolwiek podmiotowi;
• żaden z dotychczasowych wspólników nie wystąpi ze Spółki;
• żaden z dotychczasowych wspólników nie wniesie wkładu niepieniężnego lub pieniężnego do Spółki;
• żaden z dotychczasowych wspólników nie uzyska żadnego przysporzenia, wypłaty zysku, zwrotu wkładu czy innego przysporzenia majątkowego.
  
  

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2019 r., poz. 505, z późn. zm.): spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

W myśl art. 102 Kodeksu spółek handlowych: spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Spółka komandytowa nie posiada osobowości prawnej. Dochody tej spółki nie stanowią zatem odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki komandytowej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w tej spółce uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki komandytowej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Na wstępie należy zauważyć, że ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1387 z późn. zm.) nie reguluje samodzielnie kwestii wniesienia wkładu pieniężnego do spółki osobowej. Należy więc odwołać się do ogólnego pojęcia przychodu i na tej podstawie określić, czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym powstanie dla Wnioskodawcy przychód w rozumieniu tej ustawy.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ponadto w myśl art. 11 ust. 1 tej ustawy: przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jednym ze źródeł przychodów jest – wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5b ust. 2 powołanej ustawy: jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Stosownie do art. 14 ust. 1 omawianej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenie, otrzymane przez podatnika, a w przypadku działalności gospodarczej także przychody należne.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 50b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: wolne od podatku dochodowego są przychody z tytułu przeniesienia własności składników majątku będących przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) wnoszonych do spółki niebędącej osobą prawną, w tym wnoszonych do takiej spółki składników majątku otrzymanych przez podatnika w następstwie likwidacji spółki niebędącej osobą prawną bądź wystąpienia z takiej spółki.

W przypadku wkładów wnoszonych do spółki osobowej (tu: do Spółki), jego wniesienie nie powoduje przyrostu majątkowego po stronie wnoszącej go osoby (tu: Wnioskodawcy). W zamian za wkład osoba fizyczna otrzymuje bowiem uprawnienie do udziału w zyskach i stratach spółki osobowej oraz prawa związane z prowadzeniem spółki i wpływania na jej działalność.

Stąd wniesienie wkładu pieniężnego do Spółki nie stanowi po stronie Wnioskodawcy przychodu z działalności gospodarczej.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych definiuje również przychód z kapitałów pieniężnych z tytułu objęcia udziałów lub akcji (art. 17 ust. 1 pkt 9 tej ustawy). W takim przypadku przychodem jest wartość wkładu określona w statucie lub umowie spółki, a w razie ich braku wartość wkładu określona w innym dokumencie o podobnym charakterze – w przypadku wniesienia do spółki albo do spółdzielni wkładu niepieniężnego; jeżeli jednak wartość ta jest niższa od wartości rynkowej tego wkładu albo wartość wkładu nie została określona w statucie, umowie albo innym dokumencie o podobnym charakterze, za przychód uważa się wartość rynkową takiego wkładu określoną na dzień przeniesienia własności przedmiotu wkładu niepieniężnego; przepis art. 19 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

Stosownie do art. 5a pkt 26 ww. ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną – oznacza to spółkę inną niż określona w pkt 28.

Zgodnie z art. 5a pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: ilekroć w ustawie jest mowa o spółce – oznacza to:

1. spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),
2. spółkę kapitałową w organizacji,
3. spółkę komandytowo-akcyjną mającą siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.
   
   

Definicję udziałów (akcji) w spółce precyzuje dodatkowo art. 5a pkt 29 ww. ustawy, w myśl którego: udział (akcja) jest to również ogół praw i obowiązków wspólnika w spółce, o której mowa w pkt 28 lit. c i d.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że w niniejszym zdarzeniu przyszłym wkład Wnioskodawcy będzie wniesiony do Spółki z siedzibą w Polsce. Spółka ta nie jest „spółką” w rozumieniu ww. art. 5a pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód z kapitałów pieniężnych. Ponadto przychód ten nie powstanie także dlatego, że wkład wnoszony przez Wnioskodawcę będzie wkładem pieniężnym, a powołany powyżej przepis art. 17 ust. 1 pkt 9 omawianej ustawy dotyczy objęcia udziałów (akcji) za wkład niepieniężny.

Przenosząc powyższe uregulowania na grunt niniejszej sprawy, należy wskazać, że wniesienie przez Wnioskodawcę wkładu pieniężnego do Spółki nie spowoduje po jego stronie powstania przychodu, jest to czynność neutralna podatkowo.

Reasumując – przystąpienie Wnioskodawcy do Spółki w wyniku zmiany umowy Spółki, bez nabycia ogółu praw i obowiązków od któregokolwiek z dotychczasowych wspólników, nie spowoduje po stronie Wnioskodawcy powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu.

Jak wskazano powyżej, ponieważ Spółka jest osobową spółką prawa handlowego i tym samym nie posiada osobowości prawnej – z punktu widzenia prawa podatkowego – podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych są poszczególni wspólnicy tej spółki.

W myśl powołanych już wcześniej przepisów art. 10 ust. 1 pkt 3 i art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza, a w przypadku gdy pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, jakim jest działalność gospodarcza.

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 – o czym stanowi art. 8 ust. 2 ww. ustawy – stosuje się odpowiednio do:

1. rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat;
2. ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.
   
   

W świetle powyższego wielkość przychodu przypadającego na podatnika (wspólnika spółki niebędącej osobą prawną) określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku. Taką samą zasadę należy zastosować przy określaniu kosztów uzyskania przychodu, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat. Natomiast udział w zysku określa się na podstawie umowy spółki niebędącej osobą prawną.

W związku z powyższym – Wnioskodawca od daty przystąpienia do Spółki winien rozliczać przychody i koszty ich uzyskania, wydatki niestanowiące kosztów podatkowych z tytułu udziału w Spółce proporcjonalnie do jego udziału w zysku Spółki.

Reasumując – po przystąpieniu do Spółki Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozliczania przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku Spółki.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.