2019.10.22 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-1.4011.322.2019.2.MK
z 22 października 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 sierpnia 2019 r., uzupełnionym w dniu 19 września 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 sierpnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową, uzupełniony w dniu 19 września 2019 r.

We wniosku, po uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą (wpis do CEIDG). W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca zajmuje się świadczeniem usług informatycznych, w tym świadczeniem usług związanych z oprogramowaniem. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawca nie zatrudnia pracowników oraz nie korzysta z usług podwykonawców. Wnioskodawca ma zawartą umowę z podmiotem z siedzibą w USA (dalej określanym jako „Zleceniodawca”). W ramach tej umowy Wnioskodawca jest odpowiedzialny za tworzenie i konserwację oprogramowania platformy X, tworzenie produktów kluczowych dla projektu oraz profesjonalne wsparcie techniczne. Wynikający z umowy zakres obowiązków Wnioskodawcy obejmuje:

tworzenie i wdrażanie nowego oprogramowania,
konserwację i ulepszanie istniejącego oprogramowania,
regularną i bezpośrednią komunikację z kierownictwem oraz pozostałymi członkami zespołu,
opracowywanie i aktualizowanie baz danych,
testowanie i konserwację oprogramowania w celu zapewnienia jego wydajności i optymalizacji,
rekomendowanie poprawek istniejącego oprogramowania, jeśli zajdzie taka potrzeba.

Z powyższego zakresu obowiązków wynika, że usługi wykonywane przez Wnioskodawcę polegają na tworzeniu oprogramowania oraz na wsparciu w zakresie funkcjonowania tego oprogramowania. Usługi związane z tworzeniem oprogramowania polegają na tworzeniu kodów źródłowych. Z praktycznego punktu widzenia usługi świadczone przez Wnioskodawcę wiążą się z tworzeniem i wsparciem w zakresie funkcjonowania oprogramowania służącego do realizacji transakcji drogą elektroniczną (tzw. smart contract). Oprogramowanie to może służyć w szczególności do realizacji transakcji finansowych. Oprogramowanie to może również współdziałać z innymi programami komputerowymi i aplikacjami o szerokim zastosowaniu. Umowa przewiduje, że jeśli w związku z jej wykonywaniem zostaną wytworzone utwory (w tym np. algorytmy, bazy danych, interfejsy, techniki kodowania, języki komputerowe, programy komputerowe) objęte prawami autorskimi, to Wnioskodawca przenosi na Zleceniodawcę te prawa w najszerszym możliwym zakresie. Utwory, w tym kody źródłowe, wytworzone przez Wnioskodawcę w związku ze świadczeniem usług na rzecz Zleceniodawcy podlegają ochronie prawnej na podstawie art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1, art. 5 pkt 1 oraz art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Umowa przewiduje, że Wnioskodawcy przysługuje od Zleceniodawcy wynagrodzenie określane według stawek godzinowych (za jedną godzinę pracy). Oznacza to, że Wnioskodawca jest w stanie określić wysokość wynagrodzenia należnego za tworzenie oprogramowania (iloczyn godzin poświęconych na tworzenie oprogramowania i stawki godzinowej) oraz wysokość wynagrodzenia należnego za wsparcie w zakresie funkcjonowania oprogramowania i inne czynności realizowane w ramach umowy (iloczyn godzin poświęconych na te czynności i stawki godzinowej). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca będzie ponosił koszty:

nabycia dostępu do Internetu,
nabycia usług telefonicznych,
nabycia usług biura rachunkowego,
zakupu sprzętu komputerowego.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca nie będzie ponosił kosztów:

nabycia od podmiotu niepowiązanego wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
nabycia od podmiotu powiązanego wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
nabycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność jest działalnością twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Oprogramowanie oraz kluczowe produkty dla projektu, o których mowa we wniosku będą wytworzone lub ulepszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca będzie prowadził odrębną ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do programu komputerowego oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z takich praw.

Wnioskodawca nie posiada licencji do testowania, konserwacji i ulepszania oprogramowania opisanego we wniosku, którego nie jest lub nie będzie właścicielem.

Opisane we wniosku koszty, tj. koszt dostępu do Internetu, usług telefonicznych oraz zakup sprzętu komputerowego wiążą się w sposób bezpośredni z wytworzeniem lub ulepszeniem konkretnego kwalifikowanego IP. Natomiast opisane we wniosku koszty biura rachunkowego wiążą się w sposób pośredni z wytworzeniem lub ulepszeniem konkretnego kwalifikowanego IP.

Wnioskodawca chciałby wskazać, że przez związek bezpośredni rozumie on sytuację w której bez poniesienia kosztu wytworzenie lub ulepszenie konkretnego kwalifikowanego IP nie byłoby możliwe. Dla wystąpienia związku bezpośredniego nie ma znaczenia w jakim stopniu dany koszt wiąże się z wytworzeniem lub ulepszeniem konkretnego kwalifikowanego IP oraz czy dany koszt jest wykorzystywany do wytworzenia lub ulepszenia jedynie konkretnego kwalifikowanego IP.

Opisane we wniosku koszty, tj. koszt dostępu do Internetu, usług telefonicznych oraz zakup sprzętu komputerowego wiążą się w tak rozumiany sposób bezpośredni z wytworzeniem lub ulepszeniem konkretnego kwalifikowanego IP. Bez poniesienia tych kosztów nie byłoby możliwe wytworzenie lub ulepszenie konkretnego kwalifikowanego IP. Jednocześnie nie ma możliwości ustalenia w jakim stopniu koszty wiążą się z wytworzeniem lub ulepszeniem konkretnego kwalifikowanego IP. Koszty te mogą być ponoszone w związku z wytworzeniem lub ulepszeniem różnych kwalifikowanych IP, a także w związku z działalnością nieprowadzącą do wytworzenia lub ulepszenia kwalifikowanego IP.

Natomiast opisane we wniosku koszty biura rachunkowego wiążą się w sposób pośredni z wytworzeniem lub ulepszeniem konkretnego kwalifikowanego IP. Bez poniesienia tego kosztu byłoby możliwe wytworzenie lub ulepszenie konkretnego kwalifikowanego IP. Koszty biura rachunkowo wiążą się jednak w sposób ogólny z całokształtem działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę, w tym również z działalnością polegającą na wytworzeniu lub ulepszeniu kwalifikowanych IP.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy prawa autorskie do wytwarzanych przez Wnioskodawcę kodów źródłowych do oprogramowania będą stanowiły kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w szczególności czy kody źródłowe mogą być uznane za „program komputerowy” oraz czy zostały wytworzone w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej)?
Czy przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego koszty uzyskania przychodów (koszty dostępu do Internetu, usług telefonicznych, biura rachunkowego i zakupu sprzętu komputerowego) Wnioskodawca powinien uwzględniać przy wyliczaniu wskaźnika nexus w lit. a wzoru zawartego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
W jaki sposób Wnioskodawca powinien ustalić wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeśli wydatki wskazane w lit. a-d wzoru zawartego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będą wynosiły zero, a w konsekwencji sam wskaźnik nexus będzie wynosił zero?
Jeśli Wnioskodawca będzie ustalał dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, to w jaki sposób powinien przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego koszty uzyskania przychodów (koszty dostępu do Internetu, usług telefonicznych, biura rachunkowego i zakupu sprzętu komputerowego)?

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie pytania pierwszego, zasady opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych określa ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej w skrócie: u.p.d.o.f.). Zgodnie z art. 30ca ust. 2 u.p.d.o.f. kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

patent,
prawo ochronne na wzór użytkowy,
prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
autorskie prawo do programu komputerowego

podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Art. 5a pkt 38 u.p.d.o.f. stanowi, że ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo -rozwojowej oznacza to „działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań”.

Art. 5a pkt 39 u.p.d.o.f. stanowi, że ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668, z późn. zm.),
badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (dalej w skrócie: u.p.s.w.) stanowi, że badania naukowe są działalnością obejmującą:

badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Art. 5a pkt 40 u.p.d.o.f. stanowi, że ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Art. 4 ust. 3 u.p.s.w. stanowi, że prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W opisie zdarzenia wskazano, jakiego rodzaju usługi Wnioskodawca będzie wykonywał na rzecz Zleceniodawcy oraz że wiążą się one z wytwarzaniem kodów źródłowych do oprogramowania. Poprzez zadane pytanie Wnioskodawca zmierza do ustalenia, czy będzie On wywarzał kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci praw autorskich do programu komputerowego, a w konsekwencji czy w ogóle będzie uprawniony - przy spełnieniu innych warunków wskazanych w u.p.d.o.f. - do stosowania stawki podatku wskazanej w art. 30ca ust. 1 u.p.d.o.f. Zdaniem Wnioskodawcy prawa autorskie do wytwarzanych przez niego kodów źródłowych do oprogramowania będą stanowiły kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f. Wnioskodawca chciałby podkreślić, że kwestie których dotyczy niniejsze pytanie mogą być przedmiotem interpretacji indywidualnej. Zwrócono na to uwagę w objaśnieniach Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX (dalej określanej jako „objaśnienia MF”), gdzie czytamy: „W konsekwencji, podatnik chcący skorzystać z preferencji IP Box wobec dochodów z autorskiego prawa do programu komputerowego i otrzymać w tym zakresie stosowną ochronę prawnopodatkową powinien złożyć wniosek o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej” (s. 32). W objaśnieniach MF wskazano, że o kwalifikowanym prawie własności intelektualnej można mówić, jeśli spełnia ono łącznie trzy warunki:

zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;
należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 24d ust. 2 ustawy o CIT (odpowiednio art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT);
podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska (s. 8).

Pierwszym warunkiem jest wytwarzanie kwalifikowanych praw własności intelektualnej w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej. Zdaniem Wnioskodawcy w jego przypadku warunek ten jest spełniony. Po pierwsze, będzie On prowadził działalność twórczą, a więc działalność polegającą wytwarzaniu nowych, oryginalnych utworów, jakimi są kody źródłowe do oprogramowania. Po drugie, działalność ta będzie podejmowana w sposób systematyczny, a więc w sposób uporządkowany i zaplanowany zgodnie z zasadami współpracy łączącymi Wnioskodawcę ze Zleceniodawcą. Po trzecie, działalność ta będzie podejmowana w celu wykorzysta zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca będzie wykorzystywał swoją wiedzę i umiejętności do tworzenia nowych rozwiązań w zakresie oprogramowania. Po czwarte, działalność Wnioskodawcy będzie się wiązała z wykonywaniem prac rozwojowych. Będzie ona polegała na wykorzystywaniu wiedzy i umiejętności do tworzenia i ulepszania nowych usług, jakimi są usługi realizacji transakcji drogą elektroniczną. Drugim warunkiem uznania za kwalifikowane prawo własności intelektualnej jest to, aby prawo to było wymienione w katalogu zawartym w art. 30ca ust. 2 u.p.d.o.f. W art. 30ca ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f. zostały wymienione prawa autorskie do programów komputerowych. W objaśnieniach MF wskazano: „Reasumując: brak ustawowej definicji pojęcia „program komputerowy” oraz brak precyzyjnego określenia zakresu „autorskiego prawa do programu komputerowego” w świetle polskiego prawa sprawia, że konieczne jest odniesienie się do pozaustawowych źródeł interpretacji tego pojęcia oraz ustalenia zakresu przedmiotowej ochrony prawnej. Wynika z nich, że pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs” (s. 57).

Wnioskodawca będzie wytwarzał programy komputerowe w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f., ponieważ będzie tworzył kody źródłowe do oprogramowania. Wnioskodawcy będą przysługiwały prawa autorskie do tych kodów źródłowych. W konsekwencji warunek drugi należy uznać za spełniony.

Trzecim warunkiem uznania za kwalifikowane prawo własności intelektualnej jest podleganie ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Polska albo Unia Europejska. W opisie zdarzenia przyszłego wskazano, że utwory, w tym kody źródłowe, wytworzone przez Wnioskodawcę w związku ze świadczeniem usług na rzecz Zleceniodawcy podlegają ochronie prawnej na podstawie art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1, art. 5 pkt 1 oraz art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tym samym warunek trzeci należy uznać za spełniony.

Prawa autorskie do wytwarzanych przez Wnioskodawcę kodów źródłowych do oprogramowania będą stanowiły kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie pytania drugiego, zgodnie z art. 30ca ust. 4 u.p.d.o.f. wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3

--------------

a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, (...).

Zgodnie z art. 30ca ust. 5 u.p.d.o.f. do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

W opisie zdarzenia wskazano, że Wnioskodawca będzie ponosił koszty uzyskania przychodów związane z jego działalnością gospodarczą, takie jak koszty dostępu do Internetu, usług telefonicznych, biura rachunkowego i zakupu sprzętu komputerowego. Poprzez zadane pytanie Wnioskodawca zmierza do ustalenia czy wskazane koszty uzyskania przychodów należy uwzględniać przy wyliczaniu wskaźnika nexus w lit. a wzoru zawartego w art. 30ca ust. 4 u.p.d.o.f., a więc czy są to koszty bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Zdaniem Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów w postaci wydatków na dostęp do Internetu, usługi telefoniczne oraz zakup sprzętu komputerowego należy uwzględniać przy wyliczaniu wskaźnika nexus w lit. a wzoru zawartego w art. 30ca ust. 4 u.p.d.o.f. Zgodnie ze stanowiskiem przestawionym w zakresie pytania pierwszego Wnioskodawca uważa, że prowadzi działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w postaci praw autorskich do programu komputerowego. Wydatki na dostęp do Internetu, usługi telefoniczne oraz zakup sprzętu komputerowego są bezpośrednio powiązane z działalnością związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w postaci prawa autorskiego do programu komputerowego. Nie budzi wątpliwości, że dostęp do Internetu oraz posiadanie sprzętu komputerowego jest ściśle związane z wytwarzaniem praw autorskich do programu komputerowego. Dostęp do Internetu oraz posiadanie sprzętu komputerowego i oprogramowania bezpośrednio warunkuje możliwość wytwarzania praw autorskich do programu komputerowego. Również usługi telefoniczne są bezpośrednio związane z wytworzeniem praw autorskich do programu komputerowego, ponieważ umożliwiają Wnioskodawcy kontakt ze Zleceniodawcą z USA. W konsekwencji Wnioskodawca uważa, że wydatki na dostęp do Internetu, usługi telefoniczne oraz zakup sprzętu komputerowego będą stanowiły faktycznie poniesione koszty na prowadzoną przez niego bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w postaci praw autorskich do programu komputerowego. Podkreślić należy, że dokonując oceny czy konkretne wydatki powinny być uwzględniane przy wyliczaniu wskaźnika nexus w lit. a wzoru zawartego w art. 30ca ust. 4 u.p.d.o.f. trzeba brać pod uwagę kontekst działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, nie zatrudnia pracowników oraz nie korzysta z usług podwykonawców. Głównym kapitałem Wnioskodawcy jest jego wiedza i umiejętności w zakresie informatyki, w tym w zakresie oprogramowania. Należy zatem uznać, że koszty uzyskania przychodów takie jak koszty dostępu do Internetu, usług telefonicznych oraz koszty zakupu sprzętu komputerowego są wystarczające do prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej oraz do wytwarzania kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci praw autorskich do programu komputerowego. Zdaniem Wnioskodawcy omawiane wydatki na dostęp do Internetu, usługi telefoniczne oraz zakup sprzętu komputerowego nie są wydatkami o podobnym charakterze do usług wskazanych wprost w art. 30ca ust. 5 u.p.d.o.f. Omawiane wydatki nie są zbliżone do kosztów odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami, a w konsekwencji powinny być uwzględniane przy wyliczaniu wskaźnika nexus w lit. a wzoru zawartego w art. 30ca ust. 4 u.p.d.o.f. Należy również podkreślić, że dla uwzględnienia wydatków przy wyliczaniu wskaźnika nexus nie ma znaczenia, czy stanowią one bezpośrednie koszty uzyskania przychodów czy pośrednie koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 5 - 5c u.p.d.o.f. Potwierdzają objaśnienia MF, w których stwierdzono: „Należy zauważyć, że zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o CIT oraz ustawy o PIT” (s. 49).

Przedstawione w opisie zdarzenia koszty uzyskania przychodów takie jak koszty dostępu do Internetu, usług telefonicznych oraz koszty zakupu sprzętu komputerowego Wnioskodawca powinien uwzględniać przy wyliczaniu wskaźnika nexus w lit. a wzoru zawartego w art. 30ca ust. 4 u.p.d.o.f.

W zakresie pytania trzeciego Wnioskodawca prosi o udzielenie odpowiedzi na to pytanie jedynie w przypadku uznania jego stanowiska w zakresie pytania drugiego za nieprawidłowe. Zgodnie z art. 30ca ust. 4 u.p.d.o.f. wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3

---------------

a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Natomiast zgodnie z art. 30ca ust. 6 u.p.d.o.f. w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

W opisie zdarzenia przyszłego wskazano, że Wnioskodawca będzie ponosił koszty uzyskania przychodów związane z jego działalnością gospodarczą, takie jak koszty dostępu do Internetu, usług telefonicznych, biura rachunkowego i zakupu sprzętu komputerowego. W razie uznania za nieprawidłowe stanowiska w zakresie pytania drugiego należy przyjąć, że Wnioskodawca nie będzie ponosił kosztów uzyskania przychodów wskazanych w lit. a wzoru zawartego w art. 30ca ust. 4 u.p.d.o.f. Ponadto Wnioskodawca nie będzie ponosił kosztów uzyskania przychodów wskazanych w lit. b - d wzoru zawartego w art. 30ca ust. 4 u.p.d.o.f. Oznacza to, że przy obliczaniu wskaźnik nexus dla Wnioskodawcy lit. a-d wzoru zawartego w art. 30ca ust. 4 u.p.d.o.f. będą wynosiły zero. W konsekwencji sam wskaźnik nexus również będzie wynosił zero.

Poprzez zadane pytanie Wnioskodawca zmierza do ustalenia w jaki sposób powinien ustalić wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeśli wskaźnik nexus będzie wynosił zero. Zdaniem Wnioskodawcy jeśli wskaźnik nexus będzie wynosił zero, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej będzie równa dochodowi z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Oznacza to, że jeśli wskaźnik nexus wynosi zero, to nie ma potrzeby mnożenia dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przez wskaźnik nexus. Tym samym w ogóle nie ma potrzeby ustalania iloczynu, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 u.p.d.o.f. Za przyjęciem takiego stanowiska przemawia fakt, że uregulowana w art. 30ca u.p.d.o.f. preferencyjna stawka podatku od kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej powinna mieć również zastosowanie w przypadku podatników, którzy wytwarzają kwalifikowane prawo własności intelektualnej we własnym zakresie i nie ponoszą żadnych kosztów bezpośrednio związanych z tym kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Jeśli wydatki wskazane w lit. a-d wzoru zawartego w art. 30ca ust. 4 u.p.d.o.f. będą wynosiły zero, a w konsekwencji sam wskaźnik nexus będzie wynosił zero, to Wnioskodawca powinien ustalić wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w wysokości dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a więc bez mnożenia dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przez wskaźnik nexus.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie pytania czwartego, art. 9 ust. 1 u.p.d.o.f. stanowi, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Art. 9 ust. 1a u.p.d.o.f. przewiduje, że jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29-30cb, art. 30da-30f oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów.

Art. 9 ust. 2 u.p.d.o.f. stanowi, że dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. Art. 22 ust. 3 u.p.d.o.f. przewiduje, że jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Zgodnie z art. 30ca ust. 1 u.p.d.o.f. Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Zgodnie z art. 30ca ust. 3 u.p.d.o.f. podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym. Natomiast zgodnie z art. 30ca ust. 7 u.p.d.o.f. dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W opisie zdarzenia wskazano, że Wnioskodawca będzie ponosił koszty uzyskania przychodów związane z całokształtem jego działalności gospodarczej, takie jak koszty dostępu do Internetu, usług telefonicznych, biura rachunkowego oraz koszty zakupu sprzętu komputerowego. Będą to zatem koszty uzyskania przychodów związane zarówno z przychodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, jak również koszty związane z przychodami z pozostałej działalności gospodarczej. Poprzez zadane pytanie Wnioskodawca zmierza do ustalenia w jaki sposób powinien przyporządkować wskazane koszty do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a w konwekcji w jaki sposób powinien określić dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Zdaniem Wnioskodawcy wskazane koszty uzyskania przychodów należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej poprzez zastosowanie proporcji. Należy ustalić proporcję w jakiej pozostają przychody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej do ogólnej kwoty przychodów z działalności gospodarczej uzyskanych przez Wnioskodawcę w roku podatkowym. Tak określoną proporcję należy odnieść do kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym. W ten sposób ta część kosztów uzyskania przychodów, która jest związana z przychodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej będzie stanowiła koszty uzyskania przychodów uwzględniane przy wyliczaniu dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Za takim sposobem postępowania przemawia zawarte w art. 30ca ust. 7 u.p.d.o.f. odwołanie do art. 9 ust. 2 u.p.d.o.f. Skoro ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej ma wyglądać tak jak ustalanie dochodu ze źródła przychodów, to tym samym uzasadnione będzie zastosowanie sposobu postępowania wskazanego w art. 22 ust. 3 u.p.d.o.f. Przepis ten przewiduje sposób postępowania w sytuacji, gdy ponoszone koszty uzyskania przychodów są związane z różnymi źródłami przychodów, a nie jest możliwe ustalenie kosztów przypadających na poszczególne źródła. Analogicznie wskazany w nim sposób postępowania powinien mieć zastosowanie w sytuacji, gdy ponoszone koszty uzyskania przychodów są związane z przychodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz z pozostałymi przychodami z działalności gospodarczej, a nie jest możliwe ustalenie kosztów przypadających na każdy z tych przychodów. Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają objaśnienia MF, w których wskazano: „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu” (s. 57). Wynika stąd, że również pośrednie koszty uzyskania przychodów należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a więc konieczne jest ustalenie sposobu w jaki należałoby dokonać takiego przyporządkowania.

Jeśli Wnioskodawca będzie ustalał dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, to powinien przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej przedstawione w opisie zdarzenia koszty uzyskania przychodów (koszty dostępu do Internetu, usług telefonicznych, biura rachunkowego i zakupu sprzętu komputerowego) z zastosowaniem proporcji w jakiej pozostają przychody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej do ogólnej kwoty przychodów z działalności gospodarczej uzyskanych przez Wnioskodawcę w roku podatkowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387 ze zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

patent,
prawo ochronne na wzór użytkowy,
prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
autorskie prawo do programu komputerowego

podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Z literalnego brzmienia art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że możliwość skorzystania z ulgi IP Box przez podatnika prowadzącego podatkową księgę przychodów i rozchodów jest uzależniona od tego czy prowadzi on odrębną ewidencję, zawierającą informacje, o których mowa w art. 30cb ust. 1. Konsekwencją braku odpowiedniej ewidencji jest niemożność skorzystania z ulgi IP Box i opodatkowanie dochodów z kwalifikowanego IP według standardowych stawek podatkowych.

Należy też zauważyć, że odrębna ewidencja ma nie tylko na celu ustalenie przychodów, kosztów, dochodu łącznie z kwalifikowanych praw własności intelektualnej ale przede wszystkim ma na celu ustalenie przychodów, kosztów, dochodu z każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej odrębnie.

Podatnicy, którzy zdecydują się na skorzystanie z preferencji IP Box mają obowiązek prowadzenia odrębnej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Jednak dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

W przypadku podatników, którzy nie prowadzą ksiąg rachunkowych wymóg zapewnienia wyodrębnionej ewidencji dla projektu dotyczącego kwalifikowanego IP może być spełniony poprzez sporządzanie techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie kumulatywne obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej prowadzącej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to sporządzane jest poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Należy je sporządzać w oparciu o zestawienie dokumentów potwierdzających poniesione wydatki.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że podatnik prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów, w celu skorzystania z preferencji, jest zobowiązany do prowadzenia odrębnej ewidencji zawierającej wszystkie elementy określone w art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewidują w tym zakresie żadnych wyjątków.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

W przedmiotowej sprawie pomimo tego, że Wnioskodawca jako przedmiot wniosku określił zdarzenie przyszłe wniosek ten w istocie dotyczy stanu faktycznego. W złożonym wniosku i jego uzupełnieniu Wnioskodawca wyraźnie wskazał: Pan Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą (wpis do CEIDG). W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca zajmuje się świadczeniem usług informatycznych, w tym świadczeniem usług związanych z oprogramowaniem. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawca nie zatrudnia pracowników oraz nie korzysta z usług podwykonawców. Wnioskodawca ma zawartą umowę z podmiotem z siedzibą w USA (dalej określanym jako „Zleceniodawca”). W ramach tej umowy Wnioskodawca jest odpowiedzialny za tworzenie i konserwację oprogramowania platformy X, tworzenie produktów kluczowych dla projektu oraz profesjonalne wsparcie techniczne. (…) Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność jest działalnością twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Natomiast w uzupełnieniu wniosku zawarte jest twierdzenie: Wnioskodawca będzie prowadził odrębną ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do programu komputerowego oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z takich praw.

Reasumując, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca ma już zawartą umowę ze Zleceniodawcą - zatem zdarzenie już zaistniało. W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących, natomiast według zapewnień Wnioskodawcy będzie On dopiero w przyszłości prowadził odrębną ewidencję. Konsekwencją braku odpowiedniej ewidencji jest niemożność skorzystania z ulgi IP Box i opodatkowanie dochodów z kwalifikowanego IP według standardowych stawek podatkowych nawet w przypadku zakwalifikowania (jak w niniejszej sprawie) tworzonego przez Wnioskodawcę kodu źródłowego jako kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Pomimo potwierdzenia prawidłowości poglądu Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania pierwszego, nie udziela się odpowiedzi na pytania 2-4, gdyż w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin