Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.293.2019.4.JŁ
z 14 października 2019 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 lipca 2019 r. (data wpływu 30 lipca 2019 r.), uzupełnionym w dniu 10 października 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kwalifikacji wynagrodzenia kuratora osoby częściowo ubezwłasnowolnionej do źródła przychodujest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 30 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kwalifikacji wynagrodzenia kuratora osoby częściowo ubezwłasnowolnionej do źródła przychodu.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


Wnioskodawca jest adwokatem i prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Jest płatnikiem podatku od towarów i usług. W grudniu 2015 r. postanowieniem Sądu Rejonowego Wnioskodawca został ustanowiony kuratorem dla osoby częściowo ubezwłasnowolnionej. Zaświadczenie o sprawowaniu kurateli jest wydane na „Adwokat …, ur. … r. w …, PESEL …, z kancelarii adwokackiej w ... przy ul.”. Sprawowanie kurateli nad osobą częściowo ubezwłasnowolnioną sprowadza się do pomocy poddanemu kurateli w prowadzeniu jego spraw, dbaniu o to aby miał zapewnione odpowiednie warunki bytowe, odpowiednie ubrania, lekarstwa, udzielaniu zgody na zaciąganie przez tą osobę zobowiązań czy nabywania praw. W przedmiotowej sprawie kurator nie jest uprawniony do zarządu majątkiem poddanego kurateli, ponieważ osoba ta radzi sobie ze sprawami finansowymi. Działania podejmowane przez kuratora nie są działaniami jakimi zajmuje się Wnioskodawca na co dzień jako adwokat, sprowadzają się raczej do zapewnienia poddanemu kurateli odpowiednich warunków bytowych. W kwietniu 2016 r. Wnioskodawca złożył do sądu wniosek o przyznanie wynagrodzenia za sprawowanie kurateli. Postanowieniem z dnia 14 maja 2019 r. Sąd przyznał Wnioskodawcy wynagrodzenie w kwocie po 300 zł miesięcznie poczynając od 10 grudnia 2015 r. ze środków publicznych – Gminy – ośrodka pomocy społecznej. Zgodnie z art. 36 pkt 1 lit. h ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, wynagrodzenie należne opiekunowi (tu kuratorowi ) z tytułu sprawowania opieki jest świadczeniem z pomocy społecznej.

W razie bowiem braku podstaw do pokrycia wynagrodzenia kuratora osoby częściowo ubezwłasnowolnionej na podstawie art. 179 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wynagrodzenie to jest pokrywane ze środków publicznych na podstawie przepisów o pomocy społecznej (art. 162 § 3 w zw. z art. 178 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego i art. 53a ustawy o pomocy społecznej). W związku z wątpliwościami dotyczącymi opodatkowania wynagrodzenia kuratora Wnioskodawca nie wystąpił jeszcze do ośrodka pomocy społecznej o wypłatę wynagrodzenia.

Wnioskodawca w uzupełnieniu wskazał, że sąd powołuje kuratora oraz na Jego wniosek ustala wysokość Jego wynagrodzenia. Kurator otrzymuje ponadto od sądu zaświadczenie, w którym sąd powinien określić ogólnie zakres jego uprawnień i obowiązków. Sąd wskazuje przykładowo czy kurator jest uprawniony do reprezentowania poddanego kurateli oraz zarządu jego majątkiem. Sąd nie wskazuje jednak szczegółowo jakie czynności i w jaki sposób ma wykonywać Wnioskodawca. Obowiązki kuratora wynikają z samego celu kurateli (m.in. pomoc przy czynnościach faktycznych poddanego kurateli, sprawowanie pieczy nad jego osobą, pomoc w prowadzeniu spraw związanych z dokonywaniem czynności prawnych i jego uczestnictwem w obrocie prawnym). Sposób wykonywania czynności wynika z ustawy Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy, kurator ubezwłasnowolnionego częściowo jest bowiem zobowiązany zawsze wykonywać swe czynności tak, jak tego wymaga dobro pozostającego pod kuratelą i interes społeczny. Kurator kieruje się zatem jedynie tymi ogólnymi wytycznymi, a pracę i poszczególne zadania wyznacza i organizuje sobie samodzielnie.

Odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat i wykonanie czynności objętych postanowieniem Sądu w zakresie wykonywania czynności kuratora ponosi Wnioskodawca.

Z tytułu wydanego przez Sąd postanowienia o przyznaniu wynagrodzenia w ocenie Wnioskodawcy nie powstał stosunek o charakterze administracyjnym lub cywilnoprawnym. Sąd jedynie ustala wynagrodzenie, pokrywane jest ono z dochodów lub majątku osoby, dla której kurator jest ustanowiony. Jeśli osoba ta nie ma odpowiednich dochodów lub majątku, wynagrodzenie pokrywane jest ze środków publicznych i wypłacane przez ośrodek pomocy społecznej. W przypadku Wnioskodawcy wynagrodzenie jest wypłacane ze środków publicznych.

W ocenie Wnioskodawcy podejmowane przez Niego czynności jako kuratora nie są wykonywane w ramach prowadzonej przez działalności gospodarczej. Wnioskodawca prowadzi kancelarię adwokacką, jako działalność sklasyfikowaną w PKD 69.10.Z, natomiast czynności wykonywane w ramach kurateli, zdaniem Wnioskodawcy nie mieszczą się w ramach działalności sklasyfikowanej w PKD 69.10.Z, ponieważ obejmują w dużej mierze czynności faktyczne takie jak: pomoc poddanemu kurateli w zakupie odzieży, pomoc w zorganizowaniu transportu, weryfikowanie stanu zdrowia i warunków mieszkaniowych czy pełnienie roli posłańca. Działalność prawnicza, o której mowa w Polskiej Klasyfikacji Działalności nie obejmuje tego typu czynności. Wnioskodawca występując nawet przed sądem jako kurator osoby ubezwłasnowolnionej, nie korzysta z przymiotu adwokata, nie występuje w stroju urzędowym, tj. w todze.

W ocenie Wnioskodawcy w jego konkretnej sytuacji nie ponosi on ryzyka gospodarczego w związku z wykonywaniem czynności kuratora, gdyż Sąd przyznał mu wynagrodzenie, w związku z czym przez cały czas trwania kurateli istnieje pewność tego wynagrodzenia, które jednocześnie musi się mieścić w granicach wyznaczonych przez przepisy prawa. Tym samym osiągane wynagrodzenie nie jest zależne od czynników ekonomicznych i personalnych, jak np. możliwości finansowe, miejsce prowadzenia działalności, popyt, podaż, postęp technologiczny, zamiana oprocentowania, kursów. Co prawda kuratorowi teoretycznie Sąd może nie przyznać wynagrodzenia, lub kurator (w związku z podejmowanymi czynnościami) może ponieść koszty przewyższające zasądzone wynagrodzenie, jednak te sytuacje na chwilę obecną nie dotyczą Wnioskodawcy.

Wnioskodawca wskazuje, że nie wykonuje czynności kuratora w związku z prowadzoną przez siebie jako adwokat sprawą. W ocenie Wnioskodawcy czynności te nie są również związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Czynności kuratora sprowadzają się bowiem często do czynności faktycznych oraz czynności związanych z pieczą nad poddanym kurateli, takich jak zakup spodni czy koszuli dla poddanego kurateli, sprawdzenia warunków mieszkaniowych, zweryfikowania czy częściowo ubezwłasnowolniony ma opał oraz jaki jest jego stan zdrowia i czy zażywa przepisane lekarstwa. Działalność prawnicza, o której mowa w Polskiej Klasyfikacji Działalności nie obejmuje tego typu czynności. Kuratorem może zostać osoba posiadająca pełną zdolność do czynności prawnych, korzystająca z pełni praw publicznych, ciesząca się nieposzlakowaną opinią, stanem zdrowia pozwalającym na pełnienie funkcji kuratora oraz nie karana za przestępstwo popełnione umyślnie. W związku z czym kurator nie musi posiadać kwalifikacji zawodowych adwokata. Kuratorami są również wyznaczane osoby bez przygotowania prawnego, jak członkowie rodziny ubezwłasnowolnionego, czy pracownicy sądów.

Czynność te, nie są w ocenie Wnioskodawcy wykonywane w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej. Decyzję o wyznaczeniu kuratora i jego osobie podejmuje sąd, kierując się dobrem osoby ubezwłasnowolnionej, a nie ewentualną profesją kuratora. Równie dobrze kuratorem może zostać wyznaczony nauczyciel, hydraulik, urzędnik itd., w związku z czym nie istnieje jedna grupa zawodowa osób (prowadząca dany typ działalności) która może wykonywać funkcję kuratora dla osoby częściowo ubezwłasnowolnionej.

Wnioskodawca jako kurator jest odpowiedzialny za prawidłowe wykonywanie swoich obowiązków i odpowiada za swoje zaniedbania, w szczególności odpowiada cywilnie za wyrządzone szkody i może być zwolniony z funkcji kuratora przez Sąd.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.


Czy wynagrodzenie kuratora dla osoby częściowo ubezwłasnowolnionej, ustanowionego przez sąd należy kwalifikować do źródła przychodów z działalności wykonywanej osobiście, zgodnie z art. 13 ust. 6 czy art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?


Zdaniem Wnioskodawcy – w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 – przychody osób, którym sąd na podstawie właściwych przepisów zlecił wykonanie określonych czynności oraz przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych, tak jak ma to miejsce w przypadku Wnioskodawcy pełniącego funkcję kuratora dla osoby częściowo ubezwłasnowolnionej, powinny być traktowane jako przychody z działalności wykonywanej osobiście, zgodnie z art. 13 pkt 5 i 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W ocenie Wnioskodawcy spełnia on warunki wskazane w art. 13 pkt 6 ww. ustawy.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.


Na wstępie należy zaznaczyć, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzenia uzyskanego z tytułu pełnionej funkcji kuratora (pytanie oznaczone we wniosku numerem nr 1). W zakresie podatku od towarów i usług wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.


Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.


W myśl art. 10 ust. 1 ww. ustawy, źródłami przychodów są m.in.:


  • pkt 2 – działalność wykonywana osobiście,
  • pkt 3 – pozarolnicza działalność gospodarcza.


Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:


  1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
  2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
  3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych


  • prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.


Definicję powyższą uzupełnia regulacja zawarta w art. 5b ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którą za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:


  1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
  2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
  3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.


Zatem – co do zasady - nie są przychodami z działalności gospodarczej takie przychody, które zostały zaliczone przez ustawodawcę do pozostałych źródeł przychodów znajdujących się w katalogu źródeł przychodów (art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ww. ustawy), tj. m.in. do przychodów z działalności wykonywanej osobiście.

Ustawodawca wyraźnie bowiem rozróżnił w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródła przychodu m.in. z działalności wykonywanej osobiście oraz z pozarolniczej działalności gospodarczej; dokonany podział ma charakter rozłączny.

Z przepisu art. 13 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Należy zauważyć, że z obowiązkami społecznymi i obywatelskimi mamy do czynienia w przypadku czynności i zadań związanych z pełnieniem funkcji publicznych i państwowych jakimi są obowiązki wynikające z funkcji np. radnego, posła czy senatora. Będą to przede wszystkim obowiązki związane z uczestniczeniem obywateli w sprawowaniu władzy publicznej (zarówno wykonawczej, sądowniczej, jak i ustawodawczej). Dotyczy to również określonych funkcji w ramach organizacji o charakterze społecznym (organizacje pozarządowe), w tym również w ramach wolontariatu. O pełnieniu obowiązku obywatelskiego możemy mówić wtedy, gdy dana osoba uczestniczy w zawiadywaniu sprawami państwa jako obywatel zgodnie z zasadami demokratyzmu instytucji publicznych. Z pełnieniem obowiązków społecznych mamy zaś do czynienia wówczas, gdy dana osoba uczestniczy w pracy instytucji (w szczególności instytucji samorządu terytorialnego lub zawodowego) jako reprezentant pewnej społeczności biorąc udział w rozwiązywaniu problemów tej społeczności w jej interesie.

Zgodnie natomiast z art. 13 pkt 6 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów o których mowa w pkt 9.


Aby określony przychód mógł być uznany za przychód z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, winny zostać spełnione przesłanki określone w tym przepisie, tj. przychód winien wystąpić w związku z wykonywaniem czynności:


  1. zleconych na podstawie właściwych przepisów,
  2. zleconych przez jeden z następujących podmiotów:


    1. organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej albo
    2. sąd, albo
    3. prokuratora.


W świetle powołanych powyżej przepisów oraz przedstawionego stanu faktycznego należy uznać, że przychód, który Wnioskodawca uzyskuje z tytułu pełnionej – poza prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą – funkcji kuratora należy traktować jako przychód z działalności wykonywanej osobiście, a nie jako przychód z działalności gospodarczej. Stwierdzić również należy, że właściwym jest zakwalifikowanie wynagrodzenia dla osoby pełniącej funkcję kuratora ustanowionego dla osoby częściowo ubezwłasnowolnionej na podstawie postanowienia Sądu, do przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 6 w związku art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym uzyskiwany przez Niego przychód należy kwalifikować do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, uznano za prawidłowe.


Należy zastrzec, iż przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli w wyniku ewentualnego postępowania podatkowego lub kontrolnego organy podatkowe ustalą, że przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od rzeczywistego, to Wnioskodawca nie będzie mógł powołać się na niniejszą interpretację indywidualną.


Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:


  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.


Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.


Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).


Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj