Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.341.2019.1.BS
z 9 października 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 sierpnia 2019 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy e-PUAP w tym samym dniu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy zakup serwera, o którym mowa we wniosku może być uznany przez Spółkę jako koszt uzyskania przychodu, poprzez odpisy amortyzacyjne – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 sierpnia 2019 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in., w zakresie ustalenia, czy zakup serwera, o którym mowa we wniosku może być uznany przez Spółkę jako koszt uzyskania przychodu, poprzez odpisy amortyzacyjne.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca – Spółka z o.o. została wpisana do rejestru KRS. Przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest:

• PKD 68.20.Z – Wynajem i zarządzanie nieruchomościami na własny rachunek,
• PKD 56.10A – Restauracje i inne stałe placówki gastronomiczne.
  
  

Dzięki inwestycji Spółki powstały ekskluzywne biura do wynajęcia. Firma oferuje nowoczesne powierzchnie zlokalizowane w wyremontowanym budynku, którego tradycje sięgają 1905 r. Prestiż klasycznego domu handlowego X został połączony z innowacyjnymi rozwiązaniami technicznymi. Dzięki temu firma może prowadzić działalność polegającą na wynajmie funkcjonalnych lokali użytkowych, które satysfakcjonują przedsiębiorców o wysokich wymaganiach, pragnących stworzyć dla swoich pracowników, klientów i kontrahentów dogodne miejsce do prowadzenia biznesu. W roku 2015 Spółka rozpoczęła działalność muzyczno-gastronomiczną pod szyldem Y. Klub i restauracja Y powstała z potrzeby stworzenia miejsca, w którym każdy fan jazzu będzie czuł się wyjątkowo. Wystrój lokalu nawiązuje do tradycji najlepszych nowojorskich klubów jazzowych. Lokalizacja w centrum W., przy jednej z głównych ulic prowadzących na rynek pozwala trafić do lokalu bez najmniejszego problemu. W lokalu prawie każdego dnia organizowane są koncerty jazzowe. Klub Y posiada doskonałe zaplecze gastronomiczne. Każdy znajdzie wśród nich propozycje dla siebie. Lokal został stworzony w taki sposób, aby odbiór muzyki był w nim jak najlepszy. Wolą Prezesa Spółki, firma powołana została do pełnienia misji ratowania świata. Idea ta szeroko przedstawiona została na stronie internetowej Spółki. Dlatego oprócz prowadzenia działalności gospodarczej – Spółka chciałaby wspierać środowisko i naukę. Według Prezesa Spółki, działalność misyjna jest nawet ważniejsza, niż działalność gospodarcza. Bardzo istotnym projektem, w który Spółka chciałaby się zaangażować, jest projekt B. B. to platforma oprogramowania do obliczeń rozproszonych z wykorzystaniem dobrowolnych zasobów komputerowych. Pozwala użytkownikom uczestniczyć w wielu projektach przetwarzania rozproszonego za pośrednictwem jednego programu. Obecnie B. jest rozwijany przez zespół z U., kierowany przez D. A. Ta platforma obsługuje obecnie projekty od biologii po matematykę i astronomię. Uczestnicy udostępniają własne moce obliczeniowe na potrzeby tego projektu i w ten sposób go wspierają. Aby móc zrealizować ten plan, Spółka chciałaby zakupić serwer B., którego szacunkowy koszt zamknie się w przedziale 80.000 zł do 150.000 zł Serwer ten będzie wykorzystywany na potrzeby misji Spółki, czyli do wspomagania mocy obliczeniowych projektu B.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy zakup serwera, realizującego bardzo istotną społecznie misję Spółki, może być uznany w Spółce jako koszt uzyskania przychodu, poprzez odpisy amortyzacyjne?

(część pytania zawartego we wniosku)

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na zakupy związane z misją społeczną Spółki, którą zarząd będzie chciał prowadzić w przyszłości, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, poprzez odpisy amortyzacyjne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Koszty ponoszone przez podatników należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów, zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie, zwiększenie lub utrzymanie tego przychodu. Kosztami będą koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty. W każdej sytuacji jednakże trzeba sprawdzić cel w jakim dany wydatek został poniesiony.

Wskazać należy, że aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów).

Wskazać należy, że co do zasady wydatki na nabycie lub wytworzenie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie są kosztem uzyskania przychodów (art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Wydatki te mogą natomiast być odniesione w koszty podatkowe przez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z przepisami podatkowymi. Art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

–o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z powyższym przepisem wymienione środki trwałe będą podlegały amortyzacji po spełnieniu następujących warunków:

• zostały nabyte lub wytworzone (wyłącznie środki trwałe) we własnym zakresie,
• stanowią własność lub współwłasność podatnika – amortyzacji podatkowej podlegają wyłącznie środki trwałe, do których przysługuje podatnikowi prawo własności, z wyjątkiem środków używanych przez leasingobiorcę na podstawie umowy leasingu finansowego oraz tych wymienionych w art. 16a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
• są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania – ustawodawca nie określił bliżej tych warunków, jednakże należy stwierdzić, że warunki te spełnia składnik majątku, który jest wyposażony we wszystkie elementy konstrukcyjne pozwalające na jego funkcjonowanie zgodnie z przeznaczeniem, ponadto sprawne technicznie i zalegalizowane prawnie w formie stosownych uprawnień, homologacji i pozwoleń na użytkowanie,
• przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok – o tym, jak długo będzie używany dany składnik decyduje sam podatnik,
• muszą być wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu,
• nie są ujęte w katalogu środków trwałych zawartym w art. 16c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
  
  

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca – Spółka z o.o. została wpisana do rejestru KRS. Przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest:

• PKD 68.20.Z – Wynajem i zarządzanie nieruchomościami na własny rachunek,
• PKD 56.10A – Restauracje i inne stałe placówki gastronomiczne.
  
  

Dzięki inwestycji Spółki powstały ekskluzywne biura do wynajęcia. Firma oferuje nowoczesne powierzchnie zlokalizowane w wyremontowanym budynku, którego tradycje sięgają 1905 r. Prestiż klasycznego domu handlowego X został połączony z innowacyjnymi rozwiązaniami technicznymi. Dzięki temu firma może prowadzić działalność polegającą na wynajmie funkcjonalnych lokali użytkowych, które satysfakcjonują przedsiębiorców o wysokich wymaganiach, pragnących stworzyć dla swoich pracowników, klientów i kontrahentów dogodne miejsce do prowadzenia biznesu. W roku 2015 Spółka rozpoczęła działalność muzyczno-gastronomiczną pod szyldem Y. Klub i restauracja Y powstała z potrzeby stworzenia miejsca, w którym każdy fan jazzu będzie czuł się wyjątkowo. Wolą Prezesa Spółki, firma powołana została do pełnienia misji ratowania świata. Idea ta szeroko przedstawiona została na stronie internetowej Spółki. Dlatego oprócz prowadzenia działalności gospodarczej – Spółka chciałaby wspierać środowisko i naukę. Według Prezesa Spółki, działalność misyjna jest nawet ważniejsza, niż działalność gospodarcza. Bardzo istotnym projektem, w który Spółka chciałaby się zaangażować, jest projekt B. B. to platforma oprogramowania do obliczeń rozproszonych z wykorzystaniem dobrowolnych zasobów komputerowych. Pozwala użytkownikom uczestniczyć w wielu projektach przetwarzania rozproszonego za pośrednictwem jednego programu. Obecnie B. jest rozwijany przez zespół z U., kierowany przez D. A. Ta platforma obsługuje obecnie projekty od biologii po matematykę i astronomię. Uczestnicy udostępniają własne moce obliczeniowe na potrzeby tego projektu i w ten sposób go wspierają. Aby móc zrealizować ten plan, Spółka chciałaby zakupić serwer B., którego szacunkowy koszt zamknie się w przedziale 80.000 zł do 150.000 zł Serwer ten będzie wykorzystywany na potrzeby misji Spółki, czyli do wspomagania mocy obliczeniowych projektu B.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że aby zakup Serwera, o którym mowa we wniosku, mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane od jego wartości początkowej, Serwer ten musi spełniać definicję środka trwałego, zwartą w art. 16a ust. 1 ustawy. Przede wszystkim musi być wykorzystywany przez Wnioskodawcę na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka oprócz działalności gospodarczej jaką prowadzi w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami oraz prowadzenia restauracji i innych stałych placówek gastronomicznych, została także powołana do pełnienia misji ratowania świata poprzez wspieranie środowiska i nauki. Spółka zamierza zakupić Serwer, który będzie wykorzystywała na potrzeby misji Spółki, co oznacza, że serwer ten nie będzie wykorzystywany na cele prowadzonej działalności gospodarczej Spółki.

W związku z powyższym, skoro Serwer nie będzie wykorzystyway na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej Spółki (lecz na cele misji Spółki), to podstawowa przesłana uznania ww. Serwera za środek trwały nie będzie spełniona. Zatem Serwer ten nie będzie mógł stanowić środka trwałego Spółki, od wartości początkowej którego można by dokonywać odpisów amortyzacyjnych i zaliczać ich do kosztów podatkowych Spółki.

Ponadto, z uwagi na fakt, że Serwer nie będzie wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej Spółki, to również podstawowa przesłanka uznania poniesionego wydatku za koszt uzyskania przychodu, która wynika z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie będzie spełniona. Brak bowiem będzie związku przyczynowo-skutkowego poniesionego wydatku z ww. tytułu z prowadzoną działalnością gospodarczą. W szczególności brak będzie związku poniesionego wydatku z uzyskaniem przychodu, zachowaniem bądź zabezpieczeniem źródła przychodu jakim jest działalność gospodarcza Spółki.

W konsekwencji wydatek jaki zamierza ponieść Spółka na zakup wskazanego we wniosku Serwera nie będzie mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodu w prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej, ani poprzez odpisy amortyzacyjne, ani jako koszt podatkowy w ogóle.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Nadmienić należy, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.