Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.381.2019.2.PR
z 30 września 2019 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 lipca 2019 r. (data wpływu 16 lipca 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 sierpnia 2019 r. (data wpływu 28 sierpnia 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rozliczenia podatku VAT w ramach odwrotnego obciążenia od nabytej usługi polegającej na wykonaniu Robót – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rozliczenia podatku VAT w ramach odwrotnego obciążenia od nabytej usługi polegającej na wykonaniu Robót. Wniosek został uzupełniony pismem 23 sierpnia 2019 r. (data wpływu 28 sierpnia 2019 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest zrejestrowany jako czynny podatnik VAT. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest działalność deweloperska polegająca na budowie budynków wielomieszkaniowych, w oparciu o własny projekt i zakupiony grunt. Proces budowy, polegający na kompleksowej budowie budynków, zlecany jest przez Wnioskodawcę (inwestora) zewnętrznej firmie budowlanej (dalej „Generalny Wykonawca”). Usługi świadczone przez Generalnego Wykonawcę na rzecz Wnioskodawcy mieszczą się w zakresie usług określonych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm., dalej „VATU”). Generalny Wykonawca jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 VATU, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 VATU.

Wnioskodawca realizuje obecnie inwestycję (dalej „Inwestycja”) polegającą na budowie budynku mieszkalnego wielorodzinnego z garażem wielostanowiskowym oraz pozostałą infrastrukturą. Wykonanie (wybudowanie) Inwestycji zlecone zostało Generalnemu Wykonawcy.

Realizacja Inwestycji wymaga w szczególności:

  1. usunięcia kolizji Inwestycji z istniejącą siecią elektroenergetyczną (tzn. jej przebudowy w zakresie umożliwiającym realizację Inwestycji) oraz
  2. wybudowania sieci kanalizacyjnej i przyłącza do sieci kanalizacyjnej.

W związku z powyższym Wnioskodawca zawarł umowy (dalej „Umowy”) z przedsiębiorstwem (zakładem) energetycznym oraz przedsiębiorstwem wodno-kanalizacyjnym, na podstawie których Wnioskodawca zobowiązany jest do odpłatnego świadczenia usług budowlanych polegających na wykonaniu na rzecz odpowiednio zakładu energetycznego oraz przedsiębiorstwa wodno-kanalizacyjnego robót (dalej „Roboty”) polegających na:

  1. usunięciu kolizji Inwestycji z istniejącą siecią elektroenergetyczną (tzn. jej przebudowy w zakresie umożliwiającym realizację Inwestycji),
  2. wybudowaniu sieci kanalizacyjnej i przyłącza do sieci kanalizacyjnej.

W wykonaniu Umów elementy infrastruktury (sieci) wykonane w wyniku realizacji Robót staną się własnością odpowiednio zakładu energetycznego oraz przedsiębiorstwa wodno-kanalizacyjnego.

Przedmiotem umowy zawartej przez Wnioskodawcę z Generalnym Wykonawcą na realizację (budowę) Inwestycji jest również wykonanie Robót. A zatem usługi polegające na wykonaniu przez Wnioskodawcę odpłatnie Robót na rzecz zakładu energetycznego oraz przedsiębiorstwa wodno-kanalizacyjnego zostały podzlecone przez Wnioskodawcę do wykonania Generalnemu Wykonawcy.

Usługi świadczone przez Generalnego Wykonawcę na rzecz Wnioskodawcy polegające na wykonaniu Robót mieszczą się w zakresie usług określonych w poz. 2-48 załącznika nr 14 VATU.

Wnioskodawca w piśmie z dnia 23 sierpnia 2019 r. (data wpływu 28 sierpnia 2019 r.) wskazał klasyfikację (według symbolu PKWiU siedmiocyfrowego) statystyczną dla wykonywanych przez Wnioskodawcę usług, w związku z którymi nabywa usługi od Generalnego Wykonawcy:

  1. na rzecz zakładu energetycznego: 42.22.22.0 – Roboty ogólnobudowlane związane z budową rozdzielczych linii telekomunikacyjnych i elektroenergetycznych;
  2. na rzecz przedsiębiorstwa wodno-kanalizacyjnego: 42.21.22.0 – Roboty ogólnobudowlane związane z budową sieci rozdzielczych, włączając prace pomocnicze.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy nabywając usługi polegające na wykonaniu Robót od Generalnego Wykonawcy Wnioskodawca był zobowiązany do rozliczenia podatku VAT w ramach tzw. „odwrotnego obciążenia”, tj. zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 17 ust. 1h VATU?

Zdaniem Wnioskodawcy, nabywając usługi polegające na wykonaniu Robót od Generalnego Wykonawcy był on zobowiązany do rozliczenia podatku VAT w ramach tzw. „odwrotnego obciążenia”, tj. zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 17 ust. 1h VATU.

Podatnikami podatku VAT z tytułu dostaw towarów i świadczenia usług są co do zasady sprzedawcy, za wyjątkiem w szczególności sytuacji wymienionych w przepisach art. 17 ust. 1 pkt 8 VATU, gdzie nabywający usługi budowlane wymienione w poz. 2-48 załącznika nr 14 do VATU (tj. w ramach tzw. mechanizmu odwrotnego obciążenia), staje się odpowiedzialny za rozliczenie podatku VAT. Należy zaznaczyć, że podatnikami z tytułu świadczenia usług budowlanych są ich nabywcy, jeżeli łącznie spełnione są cztery warunki;

  • świadczona usługa budowlana wymieniona jest w poz. 2-48 załącznika nr 14 do VATU,
  • usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 VATU, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 VATU,
  • usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 VATU, zarejestrowany jako czynny podatnik VAT,
  • usługodawca świadczy usługę jako podwykonawca (art. 17 ust. 1h VATU).

Przepisy nie precyzują definicji podwykonawcy, jednak w ocenie Wnioskodawcy aby uznać, że w realizacji inwestycji budowlanej uczestniczy podwykonawca, muszą wystąpić dwa rodzaje zleceń: pierwotne zlecenie udzielone wykonawcy oraz zlecenie udzielone przez tego wykonawcę na rzecz kolejnego podmiotu, który pełni właśnie funkcję podwykonawcy (a także kolejne zlecenia).

W ocenie Wnioskodawcy, w sytuacji opisanej we wniosku wystąpił on w roli inwestora w zakresie w jakim zlecił Generalnemu Wykonawcy kompleksową usługę budowy budynków wielomieszkaniowych, tj. realizację Inwestycji.

Jednak z chwilą zawarcia przez Wnioskodawcę Umów na wykonanie Robót, inwestorami (zlecającymi) Robót stali się odpowiednio zakład energetyczny oraz przedsiębiorstwo wodno-kanalizacyjne, natomiast Wnioskodawca stał się głównym wykonawcą, a Generalny Wykonawca – podwykonawcą. Jak wskazał bowiem Minister Finansów w objaśnieniach podatkowych z dnia 17 marca 2017 r. status podwykonawcy wynika bezpośrednio z zawartych pisemnych umów, a w przypadku ich braku – świadczą o tym statusie okoliczności i charakter wykonywanych usług. Zatem w opinii Wnioskodawcy, z chwilą zawarcia Umów z odpowiednio zakładem energetycznym oraz przedsiębiorstwem wodno-kanalizacyjnym, inwestorem zlecającym stali się odpowiednio zakład energetyczny oraz przedsiębiorstwo wodno-kanalizacyjne, co powoduje że zmianie uległ też status Generalnego Wykonawcy, który w zakresie świadczonych usług polegających na wykonaniu Robót występował jako podwykonawca w rozumieniu art. 17 ust. 1h VATU.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że dla prawidłowości opodatkowania danej usługi istotne jest właściwe jej zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację organ oparł się na podanych przez Wnioskodawcę klasyfikacjach.

Zauważyć należy, że stosownie do pkt 1 komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W związku z tym, że organy podatkowe nie są właściwe do klasyfikowania usług, a dla prawidłowego ich opodatkowania niezbędne jest ich zaklasyfikowanie do prawidłowego grupowania statystycznego, obowiązek ten spoczywa na Wnioskodawcy.

Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga prawidłowości klasyfikacji usług w świetle PKWiU. Wobec tego została ona wydana przy założeniu, że Wnioskodawca poprawnie zakwalifikował usługi będące przedmiotem wniosku do odpowiedniego grupowania PKWiU. Tutejszy organ nie jest bowiem uprawniony, w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości formalnego przyporządkowania usług do grupowania statystycznego.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisu sprawy (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionych we wniosku usług) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na podstawie art. 5a ustawy – towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Należy wskazać, że od dnia 1 stycznia 2011 r. dla potrzeb podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. z 2008 r. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy – podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

  1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
  2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Jednakże zgodnie z art. 17 ust. 1h ustawy – w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

W świetle art. 17 ust. 2 ustawy – w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Załącznik nr 14 do ustawy obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r. zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

Należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 bądź 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Ustawa nie definiuje pojęcia „podwykonawcy”, zatem dla prawidłowego rozumienia tego terminu wystarczające będzie posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego: „podwykonawca – to firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy” (http://sjp.pwn.pl/sjp/podwykonawca;2503008).

Zatem powyższe uregulowania prawne dowodzą, że aby zaistniał mechanizm odwrotnego obciążenia dla transakcji w zakresie usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, to ich przedmiotem muszą być wyłącznie usługi, które są wykonywane w następującej relacji: podwykonawca – główny wykonawca.

Należy wskazać, że podwykonawca to dalszy wykonawca prac (częściowych lub całościowych) w ramach zleconej przez inwestora na rzecz głównego wykonawcy inwestycji budowlanej. A zatem podwykonawca jest podatnikiem działającym na zlecenie głównego wykonawcy.

O uznaniu danego podmiotu za inwestora, głównego wykonawcę bądź podwykonawcę, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy, nie może przesądzać samo „nazewnictwo”, jakim posłużono się w zawartej umowie. Jak wskazano w niniejszej interpretacji, dla prawidłowego rozumienia pojęcia „podwykonawca” wystarczające jest posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. O statusie inwestora, głównego wykonawcy czy też podwykonawcy świadczy zakres usług, warunki ich świadczenia bądź okoliczności, jakie mają miejsce w danym przypadku i charakter wykonywanych usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zrejestrowany jako czynny podatnik VAT. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest działalność deweloperska polegająca na budowie budynków wielomieszkaniowych, w oparciu o własny projekt i zakupiony grunt. Proces budowy, polegający na kompleksowej budowie budynków, zlecany jest przez Wnioskodawcę (inwestora) zewnętrznej firmie budowlanej (dalej „Generalny Wykonawca”), który jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy.

Wnioskodawca realizuje obecnie inwestycję (dalej „Inwestycja”) polegającą na budowie budynku mieszkalnego wielorodzinnego z garażem wielostanowiskowym oraz pozostałą infrastrukturą. Wykonanie (wybudowanie) Inwestycji zlecone zostało Generalnemu Wykonawcy. Realizacja Inwestycji wymaga w szczególności:

  1. usunięcia kolizji Inwestycji z istniejącą siecią elektroenergetyczną (tzn. jej przebudowy w zakresie umożliwiającym realizację Inwestycji) oraz
  2. wybudowania sieci kanalizacyjnej i przyłącza do sieci kanalizacyjnej.

W związku z powyższym Wnioskodawca zawarł umowy (dalej „Umowy”) z przedsiębiorstwem (zakładem) energetycznym oraz przedsiębiorstwem wodno-kanalizacyjnym, na podstawie których Wnioskodawca zobowiązany jest do odpłatnego świadczenia usług budowlanych polegających na wykonaniu na rzecz odpowiednio zakładu energetycznego oraz przedsiębiorstwa wodno-kanalizacyjnego robót (dalej „Roboty”) polegających na:

  1. usunięciu kolizji Inwestycji z istniejącą siecią elektroenergetyczną (tzn. jej przebudowy w zakresie umożliwiającym realizację Inwestycji),
  2. wybudowaniu sieci kanalizacyjnej i przyłącza do sieci kanalizacyjnej.

W wykonaniu Umów elementy infrastruktury (sieci) wykonane w wyniku realizacji Robót staną się własnością odpowiednio zakładu energetycznego oraz przedsiębiorstwa wodno-kanalizacyjnego.

Przedmiotem umowy zawartej przez Wnioskodawcę z Generalnym Wykonawcą na realizację (budowę) Inwestycji jest również wykonanie Robót. A zatem usługi polegające na wykonaniu przez Wnioskodawcę odpłatnie Robót na rzecz zakładu energetycznego oraz przedsiębiorstwa wodno-kanalizacyjnego zostały podzlecone przez Wnioskodawcę do wykonania Generalnemu Wykonawcy.

Usługi świadczone przez Generalnego Wykonawcę na rzecz Wnioskodawcy polegające na wykonaniu Robót mieszczą się w zakresie usług określonych w poz. 2-48 załącznika nr 14 ustawy. Natomiast Wnioskodawca w związku z nabywanymi ww. usługami świadczy na rzecz:

  1. zakładu energetycznego usługi o symbolu PKWiU 42.22.22.0 – Roboty ogólnobudowlane związane z budową rozdzielczych linii telekomunikacyjnych i elektroenergetycznych;
  2. przedsiębiorstwa wodno-kanalizacyjnego usługi o symbolu PKWiU 42.21.22.0 – Roboty ogólnobudowlane związane z budową sieci rozdzielczych, włączając prace pomocnicze.

Ustalenie, czy dana usługa podlega rozliczeniu zgodnie z mechanizmem odwrotnego obciążenia, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, czy też zastosowanie ma ogólna zasada rozliczenia podatku – ma charakter indywidualny. Oznacza to, że w każdym konkretnym przypadku należy zbadać, czy:

  1. dana usługa jest usługą wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy (poz. 2-48),
  2. jest świadczona przez podwykonawcę,
  3. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 bądź ust. 9 ustawy,
  4. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Przy czym podkreślić należy, że dla zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia konieczne jest spełnienie ww. przesłanek łącznie. W konsekwencji niespełnienie chociażby jednego z tych warunków eliminuje zastosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że Generalny Wykonawca świadcząc usługi polegające na wykonaniu Robót działa jako podwykonawca, natomiast Wnioskodawca nabywając powyższe usługi występuje w roli głównego wykonawcy.

Zatem skoro Generalny Wykonawca jako podwykonawca świadczy usługi polegające na wykonaniu Robót mieszczące się w załączniku nr 14 do ustawy na rzecz Wnioskodawcy, w związku z nabyciem których świadczy on usługi także wymienione w załączniku nr 14 do ustawy na rzecz zakładu energetycznego o symbolu PKWiU 42.22.22.0 oraz na rzecz przedsiębiorstwa wodno-kanalizacyjnego o symbolu PKWiU 42.21.22.0, to dla nabywanych od Generalnego Wykonawcy usług ma zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia wynikający z art. 17 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 17 ust. 1h ustawy. Obowiązek rozliczenia podatku należnego w przedmiotowej sytuacji spoczywa na nabywcy usług – Wnioskodawcy.

Podsumowując, nabywając usługi polegające na wykonaniu Robót od Generalnego Wykonawcy Wnioskodawca był zobowiązany do rozliczenia podatku VAT w ramach tzw. „odwrotnego obciążenia”, tj. zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 17 ust. 1h ustawy.

Tym samy stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj