Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.365.2019.2.MD
z 27 września 2019 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2019 r. (data wpływu 13 czerwca 2019 r.) uzupełnionym pismem, które wpłynęło do tut. Organu w dniu 6 sierpnia 2019 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie terminu odliczenia podatku naliczonego wykazanego w otrzymanej fakturze od Organizatora – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 czerwca 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie terminu odliczenia podatku naliczonego wykazanego na otrzymanej fakturze od Organizatora. Ww. wniosek został uzupełniony pismem które wpłynęło do tut. Organu w dniu 6 sierpnia 2019 r., będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 22 lipca 2019 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.365.2019.1.MD.

We wniosku, uzupełnionym pismem które wpłynęło do tut. Organu w dniu 6 sierpnia 2019 r. przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka X Sp. z o.o. (dalej Spółka) jest podmiotem świadczącym usługę pośrednictwa w sprzedaży biletów na imprezy organizowane na terenie całego kraju. Spółka jest podatnikiem VAT czynnym. Podstawową działalnością Spółki jest dystrybucja biletów, druk biletów, zaproszeń, itp., reklama imprez, na które sprzedaje bilety i obsługa imprezy w zakresie sprawdzania biletów zakupionych na daną imprezę. Razem z biletami Spółka sprzedaje także m. in. parkingówki, które umożliwiają nabywcy parkowanie na terenie płatnego parkingu w pobliżu miejsca odbywania imprezy, vouchery, itp. W ramach dystrybucji biletów spółka wykorzystuje stronę internetową …, która jest własnością Y Sp. z o.o. Korzysta także z innych podmiotów, jak na przykład sieci handlowe lub zakłady bukmacherskie, które także sprzedają bilety dostarczone przez Spółkę. Umowy z tymi punktami zawiera Spółka Y.

Spółka wystawia faktury na sprzedane bilety tym nabywcom, którzy zwrócą się z takim żądaniem. Wystawcą tych faktur jest Y. Pozostała sprzedaż biletów jest ewidencjonowana na kasie fiskalnej. Kasy fiskalne są również własnością Y. Po zakończeniu miesiąca lub imprezy (w zależności od umowy z danym Organizatorem) Organizator imprezy dostaje informację o ilości sprzedanych poszczególnych biletów lub voucherów, itp. Po otrzymaniu informacji Organizator wystawia Spółce fakturę, na której wykazuje łączną wartość sprzedanych biletów w poszczególnych kategoriach za dany okres. Zdarzają się też sytuacje, że Organizator wystawia fakturę pomniejszoną o należną nam prowizję. W takiej sytuacji, Spółka już nie wystawia faktury prowizyjnej.

Opisany stan faktyczny miał miejsce w 2018 r. Spółka wystąpiła także z odrębnym wnioskiem dotyczącym tej samej działalności, ale realizowanej po 1 stycznia 2019 r.

W uzupełnieniu do wniosku udzielono następujących wyjaśnień.

Na pytanie Organu „Czy Wnioskodawca dokonuje sprzedaży biletów w imieniu i na rzecz innego Podatnika (Organizatora)?” Wnioskodawca wskazał, że zdaniem Wnioskodawcy dokonuje on sprzedaży w imieniu i na rzecz innego podatnika, to jest Organizatora. Wnioskodawca posiada jedynie platformę sprzedaży biletów, lecz nie zajmuje się samą organizacją imprezy, nie ustala cen biletów czy programu imprezy.

W odpowiedzi na pytanie Organu o treści, czy Wnioskodawca otrzymuje prowizję z tytułu świadczenia usług pośrednictwa w sprzedaży biletów, Wnioskodawca wskazał, że Tak, Wnioskodawca otrzymuje prowizję od sprzedanych biletów.

Na pytanie Organu „Czy oprócz prowizji Wnioskodawca z tytułu pośrednictwa w sprzedaży biletów otrzymuje jakieś wynagrodzenie?” Wnioskodawca podał, że ponieważ Wnioskodawca zapewnia także obsługę kasową sprzedaży biletów na przykład w dniu imprezy, Wnioskodawca otrzymuje także wynagrodzenie niezależne od ilości sprzedanych biletów obliczone jako iloraz określonej stawki i ilości przepracowanych godzin przez osoby zatrudnione przez Wnioskodawcę do obsługi kas.

Organizator otrzymuje informację o ilości sprzedanych biletów od Wnioskodawcy.

Wnioskodawca dokonuje sprzedaży biletów na rzecz Y Sp. z o.o.

Na pytanie Organu „Czy Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za realizację usługi przez Organizatora na rzecz nabywcy biletu?” Wnioskodawca wskazał, że nie, Wnioskodawca nie ponosi takiej odpowiedzialności.

W odpowiedzi na pytanie Organu o treści czy Wnioskodawca jest stroną umowy zawieranej z nabywcami biletów?, Wnioskodawca podał, że jest on stroną umowy zawieranej jedynie z Y Sp. z o.o., która to spółka zbywa bilety nabywcom końcowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

  1. W jakim okresie Spółka powinna wykazać otrzymaną fakturę VAT od kontrahenta?
  2. Za jaki okres Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na otrzymanej fakturze od Organizatora?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1 Zdaniem Spółki faktura otrzymana od Organizatora w związku z dystrybucją biletów powinna zostać wykazana w okresie, w którym Spółka otrzymała fakturę.

Ad. 2 Zdaniem Spółki prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany na fakturze przysługuje w miesiącu, w którym Spółka otrzymała fakturę.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), dalej u.p.t.u., opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 u.p.t.u. przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z kolei przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii – art. 2 pkt 6 u.p.t.u. W myśl art. 8 ust. 1 u.p.t.u. przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 u.p.t.u.).

Zdaniem Spółki obowiązek wykazania w rejestrach VAT jest ściśle powiązany z prawem do odliczenia podatku naliczonego. Jak stanowi art. 109 ust. 3 u.p.t.u., podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej.

Ewidencja powinna zawierać w szczególności dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, korekt podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżającej kwotę podatku należnego, korekt podatku naliczonego, kwoty podatku podlegającej wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu, a także inne dane służące identyfikacji poszczególnych transakcji, w tym numer, za pomocą którego kontrahent jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej. Zdaniem Spółki przepis ten wprowadza zasadę, zgodnie z którą wykazanie faktury z podatkiem naliczonym powinno zostać wykazane w okresie, w którym przysługuje Podatnikowi prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

Z kolei jak stanowi art. 86 ust. 10 u.p.t.u. prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Według art. 19a ust. 1 uptu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Natomiast jak wynika z art. 19a ust. 8 u.p.t.u., jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Zdaniem Spółki, świadczy ona usługę dystrybucji biletów, które odkupuje od Organizatora. Bilet jest natomiast dokumentem potwierdzającym uprawnienie do skorzystania z danej usługi. Jest znakiem legitymacyjnym potwierdzającym, że okaziciel posiada uprawnienie do skorzystania z usługi oferowanej przez przedsiębiorcę. Bilet jest dokumentem stwierdzającym istnienie określonego stosunku prawnego. Tym samym sprzedaż biletu jest sprzedażą usługi, ponieważ Nabywca uiszczając należną kwotę nabywa określone prawa związane z uczestnictwem w imprezie. Zatem już w tym momencie wszelkie korzyści wynikające z posiadania biletu przechodzą na jego nabywcę.

Analizując opis sprawy oraz brzmienie ww. przepisów stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług z tego tytułu powstaje z chwilą sprzedaży biletu na zasadach ogólnych wynikających z art. 19a ust. 1 ustawy, gdyż w tym momencie następuje sprzedaż usługi a nabywca nabywa określone prawo, z którego może skorzystać lub nie.

Podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 4 maja 2016 r. sygn. 1061-IPTPP2.4512.83.2016.1.SM.

W związku z powyższym zdaniem Spółki powinna ona wykazać fakturę dokumentującą zakup biletów w miesiącu ich zakupu od Organizatora, o ile tylko zgodnie z treścią art. 86 ust. 10b pkt 1 u.p.t.u. w tym okresie otrzyma stosowną fakturę od Organizatora.

Tym samym prawo do odliczenia podatku naliczonego powstanie również w miesiącu otrzymania faktury od Organizatora.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na mocy art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.) – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia podatku należnego może być realizowane także w trybie art. 86 ust. 13 ustawy. W myśl tego przepisu, jeżeli podatnik nie odliczył podatku naliczonego w powyższych terminach, to może to uczynić poprzez korektę deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Należy wskazać, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w ściśle określonych terminach. Przepisy dotyczące terminów odliczenia podatku naliczonego zostały określone w art. 86 ust. 10-13 ustawy.

Na podstawie art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy).

Analiza przywołanych wyżej przepisów wskazuje, że prawo do odliczenia podatku naliczonego generalnie skorelowane jest z momentem, w którym podatek VAT staje się wymagalny, czyli z momentem powstania obowiązku podatkowego. Jednakże, aby podatnik nabył prawo do odliczenia muszą zostać spełnione jeszcze dwie przesłanki, tj. transakcja faktycznie zaistniała i podatnik posiada fakturę dokumentującą tę transakcję.

A zatem należy stwierdzić, że odliczenia podatku naliczonego na podstawie przepisów ustawy w odniesieniu do nabytych towarów lub wyświadczonych usług – co do zasady – można dokonać dopiero w rozliczeniu za okres, w którym spełnione są łącznie następujące przesłanki:

  • powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych towarów i usług,
  • doszło do faktycznego nabycia tych towarów i usług,
  • podatnik jest w posiadaniu faktury dokumentującej tę transakcję.

Jak wynika z treści wniosku Spółka jest podmiotem świadczącym usługę pośrednictwa w sprzedaży biletów na imprezy organizowane na terenie całego kraju. Po zakończeniu miesiąca lub imprezy (w zależności od umowy z danym Organizatorem) Organizator imprezy dostaje informację o ilości sprzedanych poszczególnych biletów lub voucherów, itp. Po otrzymaniu informacji Organizator wystawia Spółce fakturę, na której wykazuje łączną wartość sprzedanych biletów w poszczególnych kategoriach za dany okres. Zdarzają się też sytuacje, że Organizator wystawia fakturę pomniejszoną o należną Wnioskodawcy prowizję. W takiej sytuacji, Spółka już nie wystawia faktury prowizyjnej. Wnioskodawca wskazał, że dokonuje on sprzedaży w imieniu i na rzecz innego podatnika, to jest Organizatora. Wnioskodawca posiada jedynie platformę sprzedaży biletów, lecz nie zajmuje się samą organizacją imprezy, nie ustala cen biletów czy programu imprezy. Wnioskodawca otrzymuje prowizję od sprzedanych biletów. Wnioskodawca podał również, że ponieważ Wnioskodawca zapewnia także obsługę kasową sprzedaży biletów na przykład w dniu imprezy, Wnioskodawca otrzymuje także wynagrodzenie niezależne od ilości sprzedanych biletów obliczone jako iloraz określonej stawki i ilości przepracowanych godzin przez osoby zatrudnione przez Wnioskodawcę do obsługi kas. Wnioskodawca wskazał, że nie ponosi odpowiedzialności za realizację usługi przez Organizatora na rzecz nabywcy biletu.

Wnioskodawca powziął wątpliwości w jakim okresie powinien wykazać otrzymaną fakturę VAT od kontrahenta i za jaki okres Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na otrzymanej fakturze od Organizatora. W pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga, czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na otrzymanej fakturze od Organizatora, z wykazaną łączną wartością sprzedanych biletów w poszczególnych kategoriach za dany okres.

Powołane na wstępie regulacje zawarte w art. 86 ustawy oznaczają, że aby stwierdzić, czy podatnikowi podatku od towarów i usług przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy zbadać wyłącznie związek ponoszonych wydatków z wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi, przy czym związek ten musi mieć charakter niewątpliwy, lecz niekoniecznie bezpośredni. Podatnik musi jednak wykazać związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Należy zauważyć, że usługi pośrednictwa nie zostały zdefiniowane w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług jak również w przepisach wykonawczych do tej ustawy. Również wśród umów wymienionych przez kodeks cywilny nie wymieniono umowy pośrednictwa. Dwie definicje pośrednictwa zawiera natomiast Słownik języka polskiego PWN, (www.sjp.pwn.pl), zgodnie z którym jest to działalność osoby trzeciej, mająca na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron; występowanie w roli łącznika lub rozjemcy. Równorzędnie, zgodnie z drugą definicją – przez pośrednictwo rozumie się załatwianie dla zarobku różnego rodzaju transakcji handlowych między dwiema stronami, pośredniczenie w zawieraniu takich transakcji. W tym zakresie należy stwierdzić, że wykonywane przez podmiot wszelkie czynności zmierzające do zawarcia między dwiema różnymi stronami transakcji handlowych można uznać za pośrednictwo.

Pośrednictwo obejmuje zatem czynności dokonywane w imieniu i na rzecz innego podmiotu, w wyniku których dochodzi do zawarcia transakcji między tym podmiotem a podmiotem trzecim. Działanie „w imieniu” oznacza działanie z czyjegoś upoważnienia, natomiast działanie „na rzecz” oznacza działanie na czyjąś korzyść.

W wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 21 czerwca 2007 r. w sprawie C- 53/05 (Volker Ludwig przeciwko Finanzamt Luckenwalde), w którym TSUE stwierdził, że „w istocie pośrednictwo stanowi usługę świadczoną na rzecz strony umowy, za którą wypłaca ona wynagrodzenie jako za odrębną działalność pośrednictwa. Wykonane usługi powinny tworzyć odrębną całość, która wypełnia specyficzne i istotne funkcje usługi pośrednictwa. W tym kontekście celem takiej działalności jest uczynić wszystko co niezbędne, by dwie strony zawarły umowę, przy czym pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy” (pkt 23 wyroku). „Pośrednictwo stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, kontaktowanie się z drugą stroną i negocjowanie w imieniu i na rzecz klienta warunków świadczeń wzajemnych, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy” (pkt 38 wyroku).

Zatem w przedmiotowej sprawie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest świadczona przez Wnioskodawcę usługa pośrednictwa w sprzedaży biletów na imprezy, za którą Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie w postaci prowizji.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Stosownie do treści art. 29a ust. 6 ustawy o VAT podstawa opodatkowania obejmuje:

  1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
  2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Zgodnie z art. 29a ust. 7 ustawy o VAT podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

  1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
  2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
  3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Z przepisu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT wynika, że podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi. Zgodnie z powyższą definicją, w przypadku transakcji dokonywanych przez podatnika podstawą opodatkowania jest zatem zapłata (wynagrodzenie) ustalona przez strony transakcji.

W odpowiedzi na pytanie Organu o treści, czy jedynym wynagrodzeniem Wnioskodawcy z tytułu pośrednictwa w sprzedaży biletów jest prowizja, Wnioskodawca wskazał, że nie, ponieważ Spółka świadczy także usługi sprzedaży biletów w dniu odbywania imprezy przy czym zatrudnia osoby do pracy w kasach biletowych. Za ten rodzaj usługi Spółka otrzymuje wynagrodzenie za każdą godzinę pracy zatrudnionego pracownika.

W powyższej sytuacji w przypadku sprzedaży biletów na imprezy w ramach pośrednictwa w sprzedaży, dla Wnioskodawcy obrotem podlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest kwota prowizji za wykonaną usługę. Zatem, dla Wnioskodawcy zgodnie z art. 29a ust. 1 cyt. ustawy, będzie, cała kwota jaką Wnioskodawca otrzyma w związku z wykonaniem usług, pomniejszona o kwotę podatku, tj. kwota prowizji oraz kwota wynagrodzenia z tytułu zapewnienia obsługi sprzedaży biletów. Natomiast wartość obrotu ze sprzedaży biletów nie będzie wchodzić do podstawy opodatkowania świadczonych przez Wnioskodawcę usług, gdyż ich wartość nie stanowi obrotu Wnioskodawcy.

Jak wykazano na wstępie prawo do odliczenia przysługuje w zakresie w jakim nabywane towary i usługi mają związek w czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Skoro w rozpatrywanej sprawie wartość obrotu ze sprzedaży biletów nie stanowi dla Wnioskodawcy podstawy opodatkowania, to brak jest podstaw do odliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej przez Organizatora, w której wykazuje on łączną wartość sprzedawanych biletów.

Ponieważ jak wykazano powyżej Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej przez Organizatora, w której wykazuje on łączną wartość sprzedawanych biletów, to nie udziela się odpowiedzi na pytanie, za jaki okres Spółce przysługuje to prawo i w jakim okresie Spółka powinna wykazać otrzymaną fakturę VAT od kontrahenta.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Zaznaczyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Zauważa się, że organ podatkowy jest ściśle związany opisanym we wniosku zdarzeniem przyszłym. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz ryzyko związane z jego ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem, należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, w szczególności na stwierdzeniu, że Spółka jest podmiotem świadczącym usługę pośrednictwa w sprzedaży biletów. Powyższe stwierdzenie przyjęto jako element opisu sprawy i nie było ono przedmiotem oceny. W konsekwencji w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Jednocześnie Organ informuje, że wydana interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie zadanych pytań. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniami, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone, w szczególności interpretacja nie dotyczy sposobu dokumentowania czynności pomiędzy podmiotami wymienionymi we wniosku.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w…., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj