2019.09.23 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4012.293.2019.2.MK
z 23 września 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 lipca 2019 r. (data wpływu 22 lipca 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 września 2019 r. (data wpływu 17 września 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży kamienicy oraz rezygnacji ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży kamienicy oraz rezygnacji ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy. Dnia 17 września 2019 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Centrum „X” (dalej również jako: „Wnioskodawca”, „Spółdzielnia”), planuje sprzedaż kamienicy położonej przy ul. Z w Y (dalej: „Nieruchomość”).

Wnioskodawca jest spółdzielnią osób prawnych. Członkami Wnioskodawcy jest 12 spółdzielni oraz 3 spółki prawa handlowego. Wnioskodawca zajmuje się organizacją specjalistycznych turnusów rehabilitacyjnych dla osób niepełnosprawnych z dofinansowaniem PFRON, wczasów zdrowotnych, pobytów profilaktyczno-leczniczych oraz innych form pobytu w ośrodkach własnych i obcych. Ponadto, Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie rehabilitacji w oparciu o własną Specjalistyczną Przychodnię oraz usługi zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze. Wnioskodawca prowadzi również działalność w zakresie wynajmu i dzierżawy powierzchni biurowej i użytkowej, której jest właścicielem.

Usługi realizowane przez Wnioskodawcę opodatkowane są według stawki 23% dla usług związanych z najmem powierzchni biurowych. Zwolnieniu od podatku VAT podlegają usługi medyczne realizowane w ramach specjalistycznej Przychodni Rehabilitacyjnej oraz usługi turnusów rehabilitacyjnych oraz pobytów profilaktyczno-leczniczych. Opodatkowaniu zgodnie z procedurą VAT-marża podlegają usługi wczasów zdrowotnych realizowanych w obcych obiektach.

Usługi turnusów rehabilitacyjnych, pobytów profilaktyczno–leczniczych oraz wczasów zdrowotnych realizowane są w ośrodkach. W siedzibie Wnioskodawcy prowadzona jest jedynie sprzedaż tych usług.

Spółdzielnia dla części nabyć korzysta z pełnego odliczenia VAT (wykorzystywanych do sprzedaży przedmiotów zaopatrzenia ortopedycznego oraz usługi najmu). Wnioskodawca nie odlicza podatku VAT z tytułu nabyć związanych z usługami medycznymi realizowanymi przez Specjalistyczną Przychodnię, usługami turnusów rehabilitacyjnych oraz usługami wczasów zdrowotnych (opodatkowanych według procedury VAT marża). Spółdzielnia dokonuje częściowego odliczenia VAT od wydatków, z tytułu których towary i usługi wykorzystywane są do świadczenia zarówno czynności podlegających, jak i zwolnionych z opodatkowania VAT.

Przedmiot sprzedaży (Nieruchomość) nie spełnia przesłanek zakwalifikowania go jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Właścicielem kamienicy od roku 1971 był Regionalny Związek (…). Jego majątek został następnie przekazany nieodpłatnie Regionalnej Spółdzielni, która rozpoczęła działalność dnia 20 sierpnia 1990 r. (Nr Rejestru (…)). Następnie – 6 maja 1994 r. – nastąpiła zmiana nazwy „X” (które zostało wpisane do krajowego rejestru przedsiębiorców pod numerem KRS (…) w dniu 11 kwietnia 2001 r.), a następnie – 10 czerwca 2008 r. – na Spółdzielcze Centrum X.

Regionalna Spółdzielnia X do maja 2004 r. korzystała ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, jako Zakład Pracy chronionej. Dnia 28 kwietnia 2004 r. Regionalna Spółdzielnia X została zarejestrowana jako czynny podatnik VAT i zaczęła rozliczać podatek VAT naliczony według struktury sprzedaży (proporcją). Budynek kamienicy służy od tego momentu niezmiennie działalności opodatkowanej (najem), zwolnionej (przychodnia, turnusy) oraz mieszanej.

Spółdzielcze Centrum X, jako następca prawny ww. Spółdzielni, również jest zarejestrowane jako czynny podatnik VAT i kontynuuje odliczanie podatku naliczonego VAT z zastosowaniem ww. współczynnika struktury sprzedaży.

Wartość początkowa kamienicy na dzień 1 stycznia 2001 r. wynosiła 792.315,00 zł. W kolejnych latach wartość kamienicy zwiększała się w związku z prowadzonymi modernizacjami:

05.11.2001 – 155.020,42 zł;

14.01.2002 – 2.671.638,89 zł;

31.12.2002 – 13.251,25 zł;

31.03.2003 – 1.472.446,40 zł;

31.05.2007 – 8.368,93 zł;

31.03.2008 – 139.122,56 zł;

31.12.2011 – 45.231,71 zł;

31.12.2012 – 86.176,29 zł;

31.12.2012 – 777.575,35 zł;

31.12.2014 – 838.047,58 zł;

31.12.2014 – 15.530,82 zł;

31.12.2017 – 50.936,41 zł;

Wartość bieżąca to 7.065.661,61 zł.

Niezależnie od przyjętej wartości początkowej zsumowane nakłady po roku 2004 przekroczyły 30% wartości początkowej.

Dnia 17 września 2019 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu sprawy wskazując, że:

Ad. 1.

Planowana sprzedaż kamienicy nastąpi pod koniec 2019 lub w pierwszej połowie 2020 r.

Ad. 2.

Poniesione przez Wnioskodawcę nakłady na modernizację nieruchomości przekroczyły 30% wartości początkowej budynku, przy czym należy zaznaczyć, że przekroczenie wartości początkowej nieruchomości o 30% nastąpiło w ramach wydatków poniesionych przed 12 września 2017 r., tj.:

31 grudnia 2012 r., przyjmując wartość początkową, historyczną, w wysokości 792.315,00 zł wyniosły 133,34% (przyjęto dwie duże inwestycje pod datą 31 grudnia 2012 r.) lub
w roku 2014, przyjmując jako wartość początkową wartość na dzień 30 kwietnia 2004 r. w wysokości 5.104.671,96 zł i wyniosły 37,11%.

Ad. 3.

W stosunku do wydatków poniesionych na ulepszenie, Wnioskodawcy przysługiwało częściowe prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w oparciu o strukturę sprzedaży.

Ad. 4.

Nieruchomość, po poniesieniu na jej ulepszenie nakładów przekraczających 30% wartości początkowej (co miało miejsce przed dniem 12 września 2017 r.) była oddana do użytkowania i była wykorzystywana:

do sprzedaży usług świadczonych przez Wnioskodawcę,
jako siedziba Wnioskodawcy (kadry, księgowość, zarząd, administracja, archiwum),
na potrzeby prowadzonej specjalistycznej przychodni rehabilitacyjnej,
do wynajmu pomieszczeń (lokale biurowe i usługowe) podmiotom zewnętrznym.

Ad. 5.

Niektóre pomieszczenia w przedmiotowej Nieruchomości są wynajmowane na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Są to umowy odpłatne, opodatkowane 23% stawką podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Wnioskodawca prosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska, iż planowana sprzedaż kamienicy będzie zwolniona od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT (z możliwością rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania VAT transakcji).
Jeżeli odpowiedź na pytanie pierwsze będzie prawidłowa, Wnioskodawca prosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska, zgodnie z którym, skoro planowana sprzedaż kamienicy będzie zwolniona od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT (z możliwością rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania VAT transakcji), nie znajduje zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

W zakresie pytania 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym, na mocy art. 146a pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże w treści ustawy o VAT przewidziane zostały również zwolnienia od podatku.

Zwolnienie z opodatkowania VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwolnieniu z VAT podlega dostawa budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem, gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż dwa lata.

Stosownie do art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest zatem ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu. Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W konsekwencji, zgodnie z ww. ustawowym sformułowaniem, z pierwszym zasiedleniem mamy do czynienia co do zasady w przypadku wydania wybudowanego lub gruntownie odnowionego (ulepszonego) obiektu na podstawie czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Należy jednak zwrócić uwagę na podnoszone w piśmiennictwie od dawna wątpliwości co do zgodności ww. definicji z przepisami Dyrektywy VAT. Istotą kontrowersji jest kwestia, czy rzeczywiście pierwszemu zasiedleniu musi towarzyszyć czynność opodatkowana, jak to przyjęto w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, czy też przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć faktyczne zasiedlenie budynku (oddanie go do faktycznego użytkowania) po wybudowaniu lub przebudowie/ulepszeniu.

Wymóg spełnienia ww. przesłanki w kontekście uregulowań zawartych w Dyrektywie VAT wzbudził ostatecznie wątpliwości Naczelnego Sądu Administracyjnego, który zwrócił się z pytaniem prejudycjalnym do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej jako „TSUE”, bądź Trybunał). W wyroku z dnia 16 listopada 2017 r., Kozuba Premium Selection sp. z o.o., C-308/16, (EU:C:2017:869) Trybunał stwierdził, że art. 12 ust. 1 i 2 oraz art. 135 ust. 1 lit. j) Dyrektywy 2006/112/WE należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się, one przepisom krajowym, takim jak będące przedmiotem postępowania głównego, które uzależniają zwolnienie z VAT w związku z dostawą budynków od spełnienia warunku, zgodnie z którym pierwsze zasiedlenie tych budynków następuje w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu. Trybunał wskazał przy tym, że przepisy Dyrektywy nie sprzeciwiają się, aby przepisy krajowe uzależniały owo zwolnienie od warunku, zgodnie z którym w wypadku „ulepszenia” istniejącego budynku poniesione wydatki nie mogą przekroczyć 30% początkowej wartości tego budynku, o ile rzeczone pojęcie „ulepszenia” jest interpretowane w taki sam sposób jak pojęcie „przebudowy” zawarte w art. 12 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE, to znaczy tak, że odnośny budynek powinien być przedmiotem istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany jego wykorzystania lub w celu znaczącej zmiany warunków jego zasiedlenia.

TSUE stwierdził dalej, że pojęciu „pierwszego zasiedlenia” należy nadać autonomiczną i jednolitą wykładnię, której należy dokonywać z uwzględnieniem kontekstu przepisu i celu danego uregulowania, pomimo braku jego definiowania w treści art. 12 Dyrektywy 2006/112/WE (pkt 37). Ponadto, Trybunał przypomniał, że pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 135 ust. 1 Dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły i zgodny z celami, jakim służą te zwolnienia oraz w zgodzie z zasadą neutralności podatkowej, na której zasadza się wspólny system VAT. Powyższa zasada ścisłej interpretacji nie oznacza zatem, że pojęcia użyte w celu opisania zwolnień z rzeczonego artykułu należy interpretować w sposób, który uniemożliwiałby osiągnięcie zakładanych przez nie skutków (pkt 40).

Powyższe oznacza, że prounijna wykładnia pojęcia „pierwszego zasiedlenia”, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, uwzględniająca wyrok TSUE z dnia 16 listopada 2017 r., C-308/16 Kozuba Premium Selection sp. z o.o., powinna pomijać zawarty w literalnym brzmieniu tego przepisu warunek, aby oddanie do użytkowania nastąpiło w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

W konsekwencji wydawane od dłuższego czasu interpretacje indywidualne oraz wyroki sądów administracyjnych potwierdzają stanowisko zawarte w przytoczonym wyżej wyroku TSUE, przyjmując, iż przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć pierwsze zajęcie, używanie, w tym również na potrzeby własne działalności gospodarczej, a także oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających podatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części. Potwierdziły to przykładowo:

wyrok NSA z dnia 31 stycznia 2019 r., sygn. I FSK 1093/15,
interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora KIS dnia 7 lutego 2018 r. (nr 0115-KDIT1-3.4012.875.2017.2.BJ);
interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora KIS dnia 25 kwietnia 2018 r. (nr 0114-KDIP1-3.4012.156.2018.1.MT);
interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora KIS dnia 27 kwietnia 2018 r. (nr 0114-KDIP1-1.4012.234.2018.1.MMA).

Bazując na powyższej wykładni należy, zdaniem Wnioskodawcy, przyjąć, iż w stosunku do przedmiotowej Nieruchomości doszło do pierwszego zasiedlenia.

Prawa do Nieruchomości zostały przez Wnioskodawcę nabyte w roku 1990. Budynek kamienicy służy od roku 2004 niezmiennie działalności opodatkowanej (najem), zwolnionej (przychodnia) oraz mieszanej (turnusy, inne formy pobytów).

W kolejnych latach Wnioskodawca poniósł na ww. Nieruchomość nakłady, przy czym nakłady poniesione w roku 2017 wyniosły 50.936,41 zł, która to kwota nie stanowiła 30% wartości początkowej Nieruchomości.

Pod uwagę należy oczywiście wziąć ww. fakt, a więc poniesienie wydatków na ulepszenie Nieruchomości. Gdyby nakłady na ulepszenie Nieruchomości przekroczyły 30% wartości początkowej Nieruchomości i jednocześnie pomiędzy oddaniem do użytkowania budynku po dokonaniu ww. ulepszeń, a datą planowanej sprzedaży upłynąłby okres krótszy niż 2 lata, oznaczałoby to brak spełnienia warunków zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Analizując pojęcie ulepszenia, które zastosowane zostało w definicji pierwszego zasiedlenia w ustawie o VAT, uwzględnić należy wytyczne sformułowane przez TSUE w sprawie C-308/16, zgodnie z którymi pojęcie ulepszenia powinno być interpretowane w taki sam sposób jak pojęcie „przebudowy” zawarte w art. 12 ust. 1 dyrektywy 2006/112, to znaczy tak, że odnośny budynek powinien być przedmiotem istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany jego wykorzystania lub w celu znaczącej zmiany warunków jego zasiedlenia (pkt 50-58 wyroku).

Jednocześnie wobec faktu, iż po roku 2011 Sprzedający nie dokonywał nakładów na ulepszenia budynku w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych o wartości przekraczającej 30% wartości początkowej tego obiektu, należy stwierdzić, iż nie zrealizowała się przesłanka negatywna zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, tzn. w okresie 2 lat poprzedzających planowaną transakcję nie doszło do ponownego pierwszego zasiedlenia budynku.

Tym samym, planowana sprzedaż Nieruchomości przez Wnioskodawcę będzie, co do zasady, podlegała zwolnieniu z VAT na podstawie ww. przepisu.

Możliwość rezygnacji ze zwolnienia z opodatkowania.

Jednocześnie, zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, możliwa jest rezygnacja ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT i wybór opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni,
złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy o VAT, oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
adres budynku, budowli lub ich części.

Jeżeli więc Wnioskodawca i nabywca są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni i będą zarejestrowanymi podatnikami VAT czynnymi w momencie zawarcia umowy sprzedaży, strony transakcji będą uprawnione do opodatkowania sprzedaży przedmiotowego budynku i budowli podatkiem VAT, pod warunkiem złożenia przed dniem sprzedaży Nieruchomości naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu dla nabywcy nieruchomości zgodnego oświadczenia o wyborze opodatkowania przedmiotowej transakcji podatkiem VAT.

Jednocześnie wskazać należy, iż kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych, albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W zakresie pytania 2.

Brak zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjęte zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, wynika, że aby można było zastosować zwolnienie z opodatkowania VAT wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, sprzedaż nieruchomości musi podlegać opodatkowaniu, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Skoro więc czynność sprzedaży Nieruchomości, w przedstawionym stanie faktycznym, podlega zwolnieniu z opodatkowania VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, nie znajdzie zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Faktu tego nie zmieni, zdaniem Spółdzielni, sytuacja, w której strony transakcji zrezygnują ze zwolnienia z opodatkowania VAT sprzedaży Nieruchomości wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT i wybiorą podatkowanie, zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (…).

Przez towary – na mocy art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z ww. przepisami, budynki i budowle, jak również grunt spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż (w tym zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu) traktowana jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Natomiast stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku (podmiotowe lub przedmiotowe).

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem, dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – według art. 2 pkt 14 ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 sierpnia 2019 r. – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Natomiast w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 września 2019 r., przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. o sygn. akt I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że: „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako »pierwsze zajęcie budynku, używanie«. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. W świetle wykładni językowej, jak i celowościowej systemu VAT, w ocenie NSA, należy więc przyjąć, że jeżeli podatnik użytkował dany budynek, budowlę lub ich części i spełnia warunek korzystania z budynku, budowli lub ich części przez wymagany czas, to do sprzedaży prawa własności tego budynku, budowli lub ich części zastosowanie znajdzie fakultatywne zwolnienie przewidziane w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług”.

Nadto w wyroku z dnia 16 listopada 2017 r. w sprawie C-308/16 Kozuba Premium Selection sp. z o.o. przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie TSUE stwierdził, że: „artykuł 12 ust. 1 i 2 oraz art. 135 ust. 1 lit. j) dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one przepisom krajowym, takim jak będące przedmiotem postępowania głównego, które uzależniają zwolnienie z podatku od wartości dodanej w związku z dostawą budynków od spełnienia warunku, zgodnie z którym pierwsze zasiedlenie tych budynków następuje w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu. Wskazane przepisy tejże dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwiają się one, aby takie przepisy krajowe uzależniały owo zwolnienie od warunku, zgodnie z którym w wypadku »ulepszenia« istniejącego budynku poniesione wydatki nie mogą przekroczyć 30% początkowej wartości tego budynku, o ile rzeczone pojęcie „ulepszenia” jest interpretowane w taki sam sposób jak pojęcie »przebudowy« zawarte w art. 12 ust. 2 dyrektywy 2006/112, to znaczy tak, że odnośny budynek powinien być przedmiotem istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany jego wykorzystania lub w celu znaczącej zmiany warunków jego zasiedlenia”.

Z kolei przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.) zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE, posługują się pojęciem „pierwszego zasiedlenia”, jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających.

W konsekwencji zarówno zgodnie z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE oraz w świetle utrwalonego w tej materii orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie budynku należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. W efekcie, aby w tej sytuacji można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Stosownie do treści art. 43 ust. 11 ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
adres budynku, budowli lub ich części.

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Przy czym podkreślić należy, że niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Wobec powyższego, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków, albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Powyższy przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca planuje sprzedaż kamienicy („Nieruchomość”). Wnioskodawca jest spółdzielnią osób prawnych. Wnioskodawca zajmuje się organizacją specjalistycznych turnusów rehabilitacyjnych dla osób niepełnosprawnych z dofinansowaniem PFRON, wczasów zdrowotnych, pobytów profilaktyczno-leczniczych oraz innych form pobytu w ośrodkach własnych i obcych. Ponadto, Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie rehabilitacji w oparciu o własną Specjalistyczną Przychodnię Rehabilitacyjną oraz usługi zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze. Wnioskodawca prowadzi również działalność w zakresie wynajmu i dzierżawy powierzchni biurowej i użytkowej, której jest właścicielem.

W Nieruchomości mieści się siedziba Wnioskodawcy oraz punkt sprzedaży turnusów rehabilitacyjnych i innych usług świadczonych przez Wnioskodawcę. Świadczone są również usługi medyczne przez Specjalistyczną Przychodnię Rehabilitacyjną. Pozostała część pomieszczeń jest wynajmowana. Usługi realizowane przez Wnioskodawcę opodatkowane są według stawki 23% dla usług związanych z najmem powierzchni biurowych. Zwolnieniu od podatku VAT podlegają usługi medyczne realizowane w ramach specjalistycznej Przychodni Rehabilitacyjnej oraz usługi turnusów rehabilitacyjnych oraz pobytów profilaktyczno-leczniczych. Opodatkowaniu zgodnie z procedurą VAT-marża podlegają usługi wczasów zdrowotnych realizowanych w obcych obiektach. Usługi turnusów rehabilitacyjnych, pobytów profilaktyczno–leczniczych oraz wczasów zdrowotnych realizowane są w ośrodkach. W siedzibie Wnioskodawcy prowadzona jest jedynie sprzedaż tych usług. Budynek kamienicy służy niezmiennie działalności opodatkowanej (najem), zwolnionej (przychodnia, turnusy) oraz mieszanej.

Właścicielem kamienicy od roku 1971 był Regionalny Związek. Podmiot ten w dniu 10 czerwca 2008 r. – przekształcił nazwę na Spółdzielcze Centrum X (Zainteresowany). Wnioskodawca, jako następca prawny ww. Spółdzielni, jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT i kontynuuje odliczanie podatku naliczonego VAT z zastosowaniem współczynnika struktury sprzedaży. Planowana sprzedaż kamienicy nastąpi pod koniec 2019 lub w pierwszej połowie 2020 r. Poniesione przez Wnioskodawcę nakłady na modernizację nieruchomości przekroczyły 30% wartości początkowej budynku, przy czym należy zaznaczyć, że przekroczenie wartości początkowej nieruchomości o 30% nastąpiło w ramach wydatków poniesionych przed dniem 12 września 2017 r., tj.:

31 grudnia 2012 r., przyjmując wartość początkową historyczną w wysokości 792.315,00 zł wyniosły 133,34% (przyjęto dwie duże inwestycje pod datą 31 grudnia 2012 r.) lub
w roku 2014, przyjmując jako wartość początkową wartość na dzień 30 kwietnia 2004 r. w wysokości 5.104.671,96 zł i wyniosły 37,11%.

do sprzedaży usług świadczonych przez Wnioskodawcę,
jako siedziba Wnioskodawcy (kadry, księgowość, zarząd, administracja, archiwum),
na potrzeby prowadzonej specjalistycznej przychodni rehabilitacyjnej,
do wynajmu pomieszczeń (lokale biurowe i usługowe) podmiotom zewnętrznym.

Niektóre pomieszczenia w przedmiotowej Nieruchomości są wynajmowane na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Są to umowy odpłatne, opodatkowane 23% stawką podatku VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, sprzedaży kamienicy (z możliwością rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania podatkiem VAT transakcji) oraz braku możliwości zastosowania względem tej transakcji zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

W celu ustalenia, czy w analizowanej sprawie dla dostawy przedmiotowej Nieruchomości zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku od towarów i usług należy przede wszystkim rozstrzygnąć, czy w odniesieniu do wskazanej Nieruchomości miało miejsce pierwsze zasiedlenie.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy stwierdzić, że dostawa Nieruchomości, zabudowanej budynkiem kamienicy, nie nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia. Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca wykorzystuje Nieruchomość od czerwca 2008 r., natomiast już od roku 2004 służy ona niezmiennie działalności opodatkowanej (najem), zwolnionej (przychodnia, turnusy) oraz mieszanej. Z okoliczności sprawy wynika ponadto, że Wnioskodawca poniósł nakłady na modernizację Nieruchomości, które przekroczyły 30% wartości początkowej budynku, przy czym należy zaznaczyć, że przekroczenie wartości początkowej nieruchomości o 30% nastąpiło w ramach wydatków poniesionych przed 12 września 2017 r. Należy w tym miejscu podkreślić, że pod pojęciem pierwszego zasiedlenia rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej. Zatem, należy stwierdzić, że po dokonaniu ulepszeń przekraczających 30% wartości początkowej Nieruchomości doszło do jej pierwszego zasiedlenia, od którego upłynęły dwa lata.

W konsekwencji, z uwagi na fakt, że od momentu pierwszego zasiedlenia Nieruchomości po jej ulepszeniu do chwili sprzedaży budynku przez Wnioskodawcę upłynie okres dłuższy niż 2 lata, dostawa budynku opisanego we wniosku, spełni przesłanki do zastosowania względem niego zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Wskazać należy, iż podatnicy mają możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni oraz złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części.

Jak wynika z powyższego rozstrzygnięcia planowana dostawa będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Natomiast jak wskazano w opisie sprawy Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT.

W konsekwencji należy wskazać, że w przypadku gdy nabywca Nieruchomości będzie zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i wspólnie z Wnioskodawcą złożą – przed dniem dokonania dostawy tego obiektu – zgodne oświadczenie, na podstawie którego Strony wybiorą opodatkowanie dostawy budynku kamienicy na podstawie art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy, wówczas Wnioskodawca będzie miał prawną możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania podatkiem VAT transakcji, według stawki podatku VAT w wysokości 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy.

W ten sam sposób, na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy, opodatkowana będzie dostawa prawa własności gruntu.

Tym samym bezprzedmiotowe stało się badanie przesłanek do zastosowania zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a oraz pkt 2 ustawy.

W tym miejscu wskazać należy, że – jak już wyjaśniono – zastosowanie zwolnienia od podatku od towarów i usług dla dostawy budynku lub budowli na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, możliwe jest w przypadkach, gdy z analizy stanu sprawy wynika, iż transakcja obejmująca taki obiekt nie spełnia przesłanek do zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Zatem, w sytuacji gdy określony budynek lub budowla będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne. W niniejszej sprawie dostawa budynku kamienicy będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zatem względem sprzedaży kamienicy nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Podsumowując:

planowana sprzedaż kamienicy będzie zwolniona od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Niemniej Wnioskodawca uprawniony będzie zrezygnować ze zwolnienia od podatku VAT i wybrać opodatkowanie planowanej dostawy na podstawie art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy, pod warunkiem, że nabywca budynku będzie zarejestrowany jako podatnik VAT czynny oraz że Wnioskodawca i nabywca złożą przed dniem dokonania dostawy Nieruchomości, właściwemu dla nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku.
uwzględniając fakt, iż planowana sprzedaż kamienicy będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy (z możliwością rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania VAT transakcji), nie znajdzie zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin