Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-1.4011.296.2019.2.MN
z 19 września 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 22 lipca 2019 r. (data wpływu 26 lipca 2019 r.) uzupełnionego w dniu 29 sierpnia 2019 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu rozliczenia przychodów uzyskanych z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych w części dotyczącej:

• określenia źródła przychodu – jest nieprawidłowe,
• możliwości zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek uzupełniony w dniu 29 sierpnia 2019 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia źródła przychodu oraz zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie nauki języka polskiego jako języka obcego. W ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej Wnioskodawczyni wykonuje m.in. następujące usługi:

• prowadzi lekcje j. polskiego jako języka obcego na zlecenie szkoły językowej;
• prowadzi indywidualne lekcje j. polskiego jako języka obcego dla obcokrajowców.

Przychody osiągane z tej działalności Wnioskodawczyni kwalifikuje jako źródło przychodu określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Obecnie Wnioskodawczyni rozważa możliwość przygotowywania pewnej ilości wpisów na bloga tematycznego dotyczącego nauki języka polskiego jako języka obcego, jak również zastanawia się nad napisaniem książki o tej samej tematyce, tj. podręcznika do nauki języka polskiego. Obydwie aktywności będą wykonywane na zlecenie podmiotu trzeciego prowadzącego działalność gospodarczą, tj. na podstawie zawartej umowy o dzieło.

Wszystkie teksty, które mają być stworzone przez Wnioskodawczynię w ramach ww. zleceń, będą projektami niepowtarzalnymi, mającymi indywidualny charakter i spełniającymi przesłanki utworu określone w ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj. będą przejawem działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalonym w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

Działalność Wnioskodawczyni będzie miała charakter niepowtarzalny i będzie musiała być każdorazowo dostosowana do potrzeb konkretnego projektu i wymagań zleceniodawcy. Każdy z tekstów będzie miał oryginalny charakter, tj. będzie zawierać obiektywnie nową wartość oraz będzie nosił cechę indywidualności, tzn. stanowić efekt nieszablonowej, samodzielnej pracy uwieńczonej niepowtarzalnym rezultatem.

Za przeniesienie majątkowych praw autorskich do poszczególnych dzieł będzie ustalona konkretna kwota, która będzie wyznacznikiem rzeczywistej wartości utworu, tj. jego wartości rynkowej określonej wspólnie przez Wnioskodawczynię oraz zleceniodawcę na etapie podpisywania umowy.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni powzięła wątpliwość w jaki sposób powinna rozliczyć przychody osiągane z tych dwóch dodatkowych aktywności.

Ponadto, od dnia 1 stycznia 2018 r. z podwyższonych kosztów uzyskania przychodu mogą skorzystać wyłącznie ci podatnicy, którzy prowadzą określony rodzaj działalności wskazany w 22 ust. 9b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawczyni wskazuje, że realizując przedmiotowe zlecenia będzie wykonywała działalności enumeratywnie wymienione w ww. artykule, tj. w szczególności działalność twórczą w zakresie literatury oraz działalność publicystyczną (art. 22 ust. 9b pkt 1 i 4 ww. ustawy).

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że Wnioskodawczyni obecnie prowadzi działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie nauczania języka polskiego jako języka obcego. Umowa o dzieło zostanie zawarta przez Wnioskodawczynię jako osobę fizyczną z podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą. Zakres umowy o dzieło, tj. tworzenie wpisów na bloga tematycznego oraz napisanie podręcznika do nauki języka polskiego jako języka obcego, nie będzie pokrywać się z zakresem i przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej, która polega na nauczaniu języka polskiego jako języka obcego. Odpowiedzialność Wnioskodawczyni będzie ograniczać się do wykonania zleconego jej dzieła, czyli stworzenia określonej ilości wpisów na blogu oraz napisania książki. Nie będzie ponosić odpowiedzialności np. za efekty marketingowe tych wpisów lub wielkość sprzedaży podręcznika. Wynikać to będzie z treści umowy o dzieło, w której będzie wskazany jej przedmiot. Czynności zlecone na podstawie umowy o dzieło Wnioskodawczyni będzie wykonywać samodzielnie, w wybranym przez siebie miejscu i czasie, wynikać to będzie z treści umowy o dzieło, gdzie nie będzie żadnych zapisów ograniczających ją w tym zakresie poza samym terminem ukończenia dzieła. Pod użytym w opisie zdarzenia przyszłego sformułowaniem „efekt samodzielnej pracy” Wnioskodawczyni rozumie jako „powstały bez czyjejś pomocy, czyjegoś wpływu, wykonany niezależnie przez kogoś”. Zarówno w przypadku tworzenia wpisów na bloga tematycznego jak i napisania podręcznika ryzyko gospodarcze będzie spoczywać na zlecającym dzieło. Odpowiedzialność Wnioskodawczyni będzie ograniczona wyłącznie do terminowego dostarczenia uzgodnionego dzieła, natomiast nie będzie ponosić odpowiedzialności za dalsze wykorzystanie dzieła w sensie marketingowym, sprzedażowym i innym. Wykorzystanie zamówionego dzieła będzie w gestii zamawiającego, na którego zostaną przeniesione prawa autorskie w odpowiednim zakresie. Wnioskodawczyni zamierza podpisać umowę o dzieło na napisanie jednej książki, tj. podręcznika do nauki języka polskiego. Jeśli otrzyma propozycję napisania kolejnych pozycji, to każda napisana przez nią książka będzie przedmiotem odrębnej umowy o dzieło. Wnioskodawczyni oczekuje kwalifikacji do właściwego źródła przychodów osiąganych z tych umów. Z umowy łączącej Wnioskodawczynię ze zleceniodawcą będzie wynikało, że w związku z wykonywaniem pracy twórczej następuje przeniesienie na zleceniodawcę autorskich praw majątkowych i zależnych do stworzonego utworu. Charakter tworzonych przez Wnioskodawczynię tekstów jako utworu w rozumieniu przepisów o prawie autorskim będzie wynikać z treści umowy o dzieło, a konkretnie z opisu przedmiotu umowy. Fakt wykonania przez Wnioskodawczynię danego utworu będzie również potwierdzony informacją, że jest autorem danego tekstu lub książki. Teksty te będą publikowane, więc w przypadku plagiatu lub naruszenia praw autorskich innych osób groziłaby jej odpowiedzialność przewidziana przepisami prawa. Również zlecający, jako podmiot prowadzący profesjonalną działalność gospodarczą, będzie podejmować we własnym zakresie działania w tym kierunku, np. poprzez analizę porównawczą podręcznika Wnioskodawczyni z innymi pozycjami dostępnymi na rynku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy przychody uzyskiwane z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do tworzonych przez Wnioskodawczynię wpisów na bloga tematycznego oraz pisanych przez nią książek należy zakwalifikować jako przychody z działalności wykonywanej osobiście, tj. źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 2 oraz art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy też jako przychody uzyskiwane z prowadzonej przez Wnioskodawczynię pozarolniczej działalności gospodarczej, tj. źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3?
2. Czy Wnioskodawczyni ma prawo stosować 50% koszty uzyskania przychodu do swojego wynagrodzenia otrzymanego za przeniesienie na zleceniodawcę majątkowych praw autorskich do utworów stworzonych przez Wnioskodawczynię w ramach wykonywanych czynności, polegających na przygotowywaniu oraz redagowaniu wpisów na blog tematyczny jak również pisaniu książek, na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 22 ust. 9a oraz art. 22 ust. 9b ww. ustawy?

Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że przychody uzyskiwane z tytułu przenoszenia majątkowych praw autorskich do tworzonych przez siebie wpisów na bloga tematycznego oraz pisanych przez nią książek należy zakwalifikować jako przychody z działalności wykonywanej osobiście, tj. źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 2 oraz art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni stwierdza, że ma prawo stosować 50% koszty uzyskania przychodu do swojego wynagrodzenia otrzymanego za przeniesienie na zleceniodawcę majątkowych praw autorskich do utworów stworzonych przez Wnioskodawczynię w ramach wykonywanych czynności, polegających na przygotowywaniu oraz redagowaniu wpisów na blog tematyczny jak również na pisaniu książek, na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 22 ust. 9b pkt 1 i 4 analizowanej ustawy.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 pozarolnicza działalność gospodarcza oznacza działalność zarobkową wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową (...) prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9. Tym samym należy uznać, że przychody zaliczane do działalności wykonywanej osobiście, a więc między innymi ujęte w art. 10 pkt 2 przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, (...) oświatowej, publicystycznej, należy rozliczać zgodnie z brzmieniem ustawy jako przychody uzyskiwane z działalności wykonywanej osobiście, nie zaś jako przychody uzyskiwane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej

Co prawda, Minister Finansów w interpretacji ogólnej z dnia 22 maja 2014 r. stwierdził, iż podatnik uzyskujący przychody z tytułów wymienionych w art. 13 pkt 2-8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (działalność wykonywana osobiście) może dla celów podatku dochodowego zaliczyć te przychody do działalności gospodarczej, pod warunkiem, że uzyskuje je w ramach działalności gospodarczej, zdefiniowanej w art. 5a pkt 6 ww. ustawy i jednocześnie nie zachodzą łącznie przesłanki negatywne, o których mowa w art. 5b ust. 1 ww. ustawy, tym niemniej stanowisko to nie sprzeciwia się wyżej przedstawionej wykładni tych przepisów, lecz jedynie dopuszcza interpretowanie ich w inny sposób. Biorąc powyższe pod uwagę Wnioskodawca uważa za prawidłowe rozliczanie przychodów z własnej działalności literackiej i publicystycznej jako uzyskiwanych z działalności wykonywanej osobiście.

Równocześnie Wnioskodawczyni jest przekonana, że w przypadku wynagrodzenia otrzymanego za przeniesienie na zleceniodawcę majątkowych praw autorskich do utworów stworzonych przez siebie w ramach wykonywanych czynności, polegających na przygotowywaniu oraz redagowaniu wpisów na blog tematyczny jak również na pisaniu książek, spełnia przesłanki konieczne do stosowania 50% kosztów uzyskania przychodu. Przesłanki te są określone w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 22 ust. 9b ww. ustawy.

W tym konkretnym przypadku istotne są następujące przesłanki:

• koszty muszą być związane z przychodami z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami;
• przychody te muszą być uzyskiwane z tytułu działalności twórczej w zakresie np. literatury, dziennikarstwa (art. 22 ust. 9b pkt 1) lub działalności publicystycznej (art. 22 ust. 9b pkt 4).

Co do pisania książek, w tym podręczników do nauki języka polskiego jako języka obcego, Wnioskodawczyni nie ma wątpliwości, że jest to działalność w zakresie literatury, która to działalność jest wymieniona wprost w ustawie (art. 22 ust. 9b pkt 1). Wątpliwości pojawiają się odnośnie tworzenia wpisów na bloga, gdyż prowadzenie blogów jest aktywnością stosunkowo nową i uwarunkowaną szybkim rozwojem środków komunikacji oraz technologii informatycznych. W przekonaniu Wnioskodawczyni działalność ta zalicza się do działalności publicystycznej.

W związku z tym, że w ustawach brak jest definicji działalności publicystycznej należy w tym zakresie posłużyć się definicją językową. Zgodnie ze słownikiem PWN publicystyka to wypowiedzi (piśmiennicze i kolokwialne) na aktualne tematy (publicystyka jest klasyfikowana w zależności od dziedziny, której dotyczy na: społeczną, polityczną, gospodarczą, kulturalną), przedstawiające wyraźne poglądy i opinie, często o charakterze polemicznym, tendencyjnym lub wręcz prowokacyjnym. Interpretuje i ocenia fakty z przyjętego punktu widzenia, zmierza do kształtowania opinii publicznej; publicystyka pozaprasowa to przede wszystkim traktaty, rozprawy, polemiki, pisma ulotne; dzieje publicystyki sięgają początków piśmiennictwa (retoryka rzymska), a szerokie jej oddziaływanie umożliwił wynalazek druku; wraz z rozwojem prasy ukształtowała się publicystyka prasowa (artykuł, felieton, kronika, reportaż, wywiad, polemika itp.), a rozwój radia i telewizji przyniósł nowe formy wypowiedzi publicystycznej; elementy publicystyki przenikają do literatury pięknej oraz do innych rodzajów twórczości, np. filmu, plastyki (kronika filmowa, niektóre rodzaje plakatu, karykatury itd.); publicystyka jest klasyfikowana zależnie od dziedziny, której dotyczy (polityczna, ekonomiczna, społeczna, kulturalna, naukowa).

Biorąc powyższe pod uwagę, w tym zwłaszcza różnorodność możliwych form działalności publicystycznej, zdaniem Wnioskodawczyni w przypadku prowadzenia bloga czy kanałów na social media również mamy do czynienia z działalnością publicystyczną. Poprzez ich prowadzenie autor wpisów wyraża swoje poglądy oraz opinie, które mają indywidualny oraz twórczy charakter.

Bez wątpienia do działalności publicystycznej można również zaliczyć przygotowywanie artykułów do prasy, raportów branżowych czy redagowanie tekstów.

W związku z powyższym, tworzenie przez Wnioskodawczynię wpisów na bloga można zaliczyć do działalności publicystycznej, która została wymieniona w art. 22 ust. 9b pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako działalność, która uprawnia do skorzystania z podwyższonych kosztów uzyskiwania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie określenia źródła przychodu jest nieprawidłowe, w zakresie możliwości zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 m. in.:

• pozarolnicza działalność gospodarcza,
• działalność wykonywana osobiście,
• prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.

Podział ten ma istotny wpływ nie tylko na sposób prowadzenia dokumentacji finansowej, ustalenie podstaw opodatkowania, ale także na sposób opodatkowania i jego wysokość.

Definicja działalności gospodarczej zawarta jest natomiast w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową: wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych, prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Powyższą definicję uzupełnia regulacja zawarta w art. 5b ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którą za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że umowa o dzieło obejmująca przygotowanie pewnej ilości wpisów na bloga tematycznego dotyczącego nauki języka polskiego, jak również napisania podręcznika do nauki języka polskiego zostanie zawarta poza prowadzoną przez Wnioskodawczynię działalnością gospodarczą. Zakres umowy o dzieło nie będzie pokrywał się z zakresem i przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej. Z umowy będzie wynikało, że w związku z wykonywaniem pracy twórczej nastąpi przeniesienie autorskich praw majątkowych.

O kwalifikacji do danego źródła przychodu przesądza treść danej umowy, nie zaś forma zawiązania stosunku prawnego (umowa o dzieło, czy umowa zlecenia). Gdy przedmiotem umowy są prawa autorskie to przychody z tego tytułu zalicza się do praw majątkowych, bez względu na podmiot, z którym zawarta została umowa, jak i na moment jej zawarcia (przed stworzeniem utworu – dzieła, czy też po jego powstaniu).

Stosownie natomiast do art. 18 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Odrębnymi przepisami, o których mowa w ww. art. 18 są m.in. przepisy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.). W myśl art. 1 ust. 1 ww. ustawy przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Zgodnie z art. 1 ust. 2 ww. ustawy, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
2. plastyczne;
3. fotograficzne;
4. lutnicze;
5. wzornictwa przemysłowego;
6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
7. muzyczne i słowno-muzyczne;
8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
9. audiowizualne (w tym filmowe).

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 pkt 1 tejże ustawy, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej autorskie prawa majątkowe mogą przejść na inne osoby w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy. Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub umowa o korzystanie z utworu, zwana dalej „licencją”, obejmuje pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione (art. 41 ust. 2 ww. ustawy).

Biorąc powyższe pod uwagę wskazać należy, że umowy o dzieło, które Wnioskodawczyni zamierza podpisać nie wpisują się w ramy prowadzonej działalności gospodarczej, a ich przedmiotem są prawa autorskie do napisanego podręcznika do nauki języka polskiego, jak i wpisów na bloga tematycznego, to przychody z tego tytułu należy zaliczyć do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z odpłatnego zbycia praw majątkowych.

W odniesieniu natomiast do możliwości zastosowania w przedmiotowej sprawie podwyższonych kosztów uzyskania przychodu zasadnym jest powołanie art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy, w świetle którego koszty uzyskania niektórych przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami - w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a i 9b, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

W roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, nie mogą przekroczyć kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 (art. 22 ust. 9a ww. ustawy).

W myśl art. 22 ust. 9b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przedmiotowe koszty stosuje się do przychodów uzyskiwanych z tytułu:

1. działalności twórczej w zakresie architektury, architektury wnętrz, architektury krajobrazu, inżynierii budowlanej, urbanistyki, literatury, sztuk plastycznych, wzornictwa przemysłowego, muzyki, fotografiki, twórczości audialnej i audiowizualnej, programów komputerowych, gier komputerowych, teatru, kostiumografii, scenografii, reżyserii, choreografii, lutnictwa artystycznego, sztuki ludowej oraz dziennikarstwa;
2. działalności artystycznej w dziedzinie sztuki aktorskiej, estradowej, tanecznej i cyrkowej oraz w dziedzinie dyrygentury, wokalistyki i instrumentalistyki;
3. produkcji audialnej i audiowizualnej;
4. działalności publicystycznej;
5. działalności muzealniczej w dziedzinie wystawienniczej, naukowej, popularyzatorskiej, edukacyjnej oraz wydawniczej;
6. działalności konserwatorskiej;
7. prawa zależnego, o którym mowa w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191, 1293, 1669, 2445 i 2339), do opracowania cudzego utworu w postaci tłumaczenia;
8. działalności badawczo-rozwojowej, naukowej, naukowo-dydaktycznej, badawczej, badawczo-dydaktycznej oraz prowadzonej w uczelni działalności dydaktycznej.

W analizowanej sprawie, Wnioskodawczyni osiągająca przychód z tytułu odpłatnego zbycia praw majątkowych jest uprawniona do zastosowania kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.