2019.09.13 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4012.419.2019.1.JK
z 13 września 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 lipca 2019 r. (data wpływu 26 lipca 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 sierpnia 2019 r. (data wpływu 30 sierpnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczonych usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczonych usług. Wniosek uzupełniono 30 sierpnia 2019 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka z o.o. (dalej: „Wnioskodawca”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”). Wnioskodawca świadczy usługi polegające na prowadzeniu multimedialnych zajęć i warsztatów dla dzieci z wykorzystaniem nowych technologii.

W tym celu Wnioskodawca opracował program prowadzenia zajęć multimedialnych (pt. „xxx”) dedykowany dla przedszkoli i szkół podstawowych, który odpłatnie udostępniany jest zainteresowanym szkołom (również za pośrednictwem Rad Rodziców), przedszkolom, nauczycielom, wychowawcom.

Zajęcia prowadzą animatorzy współpracujący z Wnioskodawcą, którzy dojeżdżają do usługobiorców lub inne przeszkolone w tym celu osoby.

Zajęcia mają określoną tematykę, dostosowaną do wieku uczestników (uczniów/wychowanków). Zajęcia prowadzone są z wykorzystaniem sprzętu multimedialnego Wnioskodawcy i jego odpowiednio zaadaptowanych tabletów, przeznaczonych dla każdego z uczestników, a także specjalnie dobranych w tym celu programów i aplikacji.

Aktualnie wśród tematów zajęć z zakresu edukacji multimedialnej, przyrodniczej, plastycznej i artystycznej można wymienić takie jak: (…).

Nie jest wykluczone opracowanie w przyszłości również innych tematów zajęć.

Zajęcia będące przedmiotem wniosku, zostały opracowane w celach przedstawienia nowych metod rozwoju umiejętności, w szczególności kształtowania pamięci krótkotrwałej, pamięci wzrokowej, kształtowania umiejętności przewidywania działań, przewidywania rezultatu działań, a także wykorzystywania informacji zwrotnej generowanej w trakcie zajęć z wykorzystaniem programu oraz nauki elastyczności i systemowości nowoczesnego myślenia. Udostępniany zainteresowanym program/sposób prowadzenia zająć ma na celu umożliwienie placówkom oświatowym łatwego i szybkiego kształtowania procesów pedagogicznych z wykorzystaniem nowych technologii. Działalność ta łączy w odpowiednich proporcjach naukę i zabawę.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi mają również na celu pomoc nauczycielom/pedagogom w korzystaniu z tabletów oraz zainstalowanych tam programów i aplikacji, jako kolejnego narzędzia w szkole/przedszkolu, które wykorzystane w odpowiedni sposób poszerza horyzont możliwości dydaktycznych, zwiększa potencjał każdego ucznia i uczy świadomego korzystania z multimediów i zwiększa efektywność nauki, ponieważ aktywizuje w równym stopniu obie półkule mózgowe, stymulując tym samym wszelkie procesy zapamiętywania. Zajęcia mają więc też na celu pomoc nauczycielom/pedagogom w rozpoznawaniu i zaspokajaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych uczniów. Usługi te mają też na celu wspieranie potencjału rozwojowego ucznia i stwarzania warunków do jego aktywnego i pełnego uczestnictwa w prowadzonych w szkole/przedszkolu zajęciach.

W praktyce usługa będąca przedmiotem wniosku polega na prowadzeniu multimedialnych zajęć w obecności animatora. Podczas zajęć, uczniowie pracują z własnym tabletem zapewnionym przez Wnioskodawcę. Oglądają film, w którym poznają historię i problem bohatera. Wspólnie szukają realnych rozwiązań i wymyślają w jaki sposób pomóc bohaterowi rozwiązać problem za pomocą pracy w aplikacji. Następnie uczniowie poznają instrukcję obsługi aplikacji i samodzielnie uczą się jak z niej korzystać. Uczniowie pracują indywidualnie oraz współpracują ze sobą, aby wykonać twórcze zadanie w aplikacji. Na zakończenie uczniowie wcielają się w rolę uczestnika „…”. Bawiąc się, sprawdzają, co nowego i inspirującego zapamiętali podczas spotkania z xxx.

Na wniosek Wnioskodawcy Urząd Statystyczny wydał 10 lipca 2019 r. informację (dalej: „Informacja statystyczna”), w której wskazał:

„(...) zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676, z późn. zm.) wymienione usługi polegające na prowadzeniu multimedialnych zajęć/warsztatów w ramach edukacji jako pomoc psychologiczno-pedagogiczna, dla przedszkoli i szkół podstawowych, mające na celu w szczególności kształtowanie pamięci krótkotrwałej, wzrokowej, kształtowanie umiejętności przewidywania działań, rezultatu działań, a także wykorzystywania informacji zwrotnej generowanej w trakcie zajęć z wykorzystaniem programu oraz nauki elastyczności i systematyczności nowoczesnego myślenia – w ramach których uczniowie pracują z tabletami, oglądają film, w którym poznają historię i problem bohatera, a następnie wspólnie szukają realnych rozwiązali za pomocą pracy w aplikacji, mieszczą się w grupowaniu: PKWiU 85.60.10.0 „Usługi wspomagające edukację”.

Natomiast w oparciu o § 3 powołanego rozporządzenia, zgodnie z którym do celów podatkowych stosuje się do dnia 31 grudnia 2019 r. Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 grudnia 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.) ww. usługi mieszczą się w grupowaniu: PKWiU 85.60.10.0 „Usługi wspomagające edukację”.

Najczęściej stosowany model rozliczeń przyjęty przez Wnioskodawcę zakłada, że pobierana jest ustalona opłata za każdego uczestnika zajęć.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że nie wykonuje usług w zakresie pomocy psychologiczno-pedagogicznej, które korzystają ze zwolnienia od VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca powinien opodatkować świadczone przez siebie usługi według stawki 8% VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, powinien on opodatkować świadczone usługi według stawki 8% VAT.

Uzasadnienie

Do zakresu przedmiotowego opodatkowania VAT odnoszą się m.in. art. 5, 7 i 8 ustawy o VAT. Stosownie do treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl natomiast art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Obowiązujące w kraju stawki VAT reguluje m.in. art. 41 ustawy o VAT.

Zgodnie z ust. 1 tego artykułu stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3 art. 122 i art. 129 ust. 1. Jako stawka podatkowa w Polsce traktowana jest więc stawka 22% (na mocy przepisów szczególnych zwiększona aktualnie do 23%).

Przepisy ustawy o VAT i przepisy szczególne przewidują dla niektórych czynności obniżone stawki podatku, bądź zwolnienie od podatku. I tak, stosownie do treści art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r., do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Z wyżej przywołanego art. 146aa ustawy o VAT, wobec braku wydania przez Ministra obwieszczenia o końcu obowiązywania podwyższonych stawek VAT, wynika wniosek, że dla znajdujących się w załączniku nr 3 do ustawy o VAT czynności „Wykaz towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 7%”, właściwą stawką podatku jest 8%.

W załączniku nr 3 do ustawy o VAT, pod pozycją 177 zostały wymienione: „ex 85.60.10.0: Usługi wspomagające edukację – wyłącznie usługi świadczone przez instytucje, których usługi w zakresie pomocy psychologiczno-pedagogicznej nie są zwolnione od podatku”.

Na mocy art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5 wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W celu potwierdzenia prawidłowej klasyfikacji statystycznej świadczonych usług PKWiU Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem do Urzędu Statystycznego, który w Informacji statystycznej potwierdził, że usługi te na podstawie Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. z 2008 r. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm., dalej: „PKWiU 2008”) oraz Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676, z późn. zm., dalej: „PKWiU 2015”) należy klasyfikować do kodu 85.60.10.0 „Usługi wspomagające edukację”.

W myśl zaś art. 2 pkt 30 ustawy o VAT określenie PKWiU ex oznacza zakres usług węższy niż w danym grupowaniu PKWiU. Stosownie do treści poz. 177 załącznika nr 3 do ustawy o VAT pozycja ta obejmuje usługi wspomagające edukację, wyłącznie usługi świadczone przez instytucje, których usługi w zakresie pomocy psychologiczno-pedagogicznej nie są zwolnione od podatku. Z poz. 177 załącznika nr 3 do ustawy o VAT wynika więc, że obejmuje ona wyłącznie usługi wspomagające edukację w zakresie pomocy psychologiczno-pedagogicznej znajdujące się w grupowaniu 85.60.10.0 wg PKWiU 2008, które nie są zwolnione od podatku VAT.

Należy więc wskazać, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie korzystają ze zwolnienia od VAT.

W szczególności usługi te nie mogą być zwolnione od VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26-29 ustawy o VAT, gdzie przewidziany jest katalog zwolnionych od VAT usług z zakresu edukacji i szkolnictwa świadczonych przez różnego rodzaju instytucje publiczne i prywatne (w zależności od zwolnienia). Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 26-29 ustawy o VAT zwalnia się od podatku:

usługi świadczone przez:
1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze, w zakresie kształcenia
- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane;
usługi prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym, świadczone przez nauczycieli;
usługi nauczania języków obcych oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, inne niż wymienione w pkt 26, pkt 27 i pkt 29;
usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:
1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych
- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Przedstawione okoliczności dotyczące Wnioskodawcy oraz charakter świadczonych przezeń usług prowadzą do wniosku, że opisane usługi nie mogą korzystać ze zwolnienia od VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26-29 ustawy o VAT (ani innego zwolnienia z art. 43 ustawy o VAT). Z orzecznictwa organów interpretacyjnych i sądów administracyjnych wynika bowiem, że wszelkiego rodzaju zwolnienia podatkowe, jako odstępstwa od zasad ogólnych opodatkowania, należy interpretować ściśle. Wobec tego, że każda z przywołanych wyżej podstaw prawnych do zastosowania zwolnienia od VAT wiąże się ze spełnieniem określonych wymagań, których spełnienia przez Wnioskodawcę nie można domniemywać. Prawidłowym stwierdzeniem będzie uznanie, że jego usługi nie są zwolnione od VAT.

Nie powinno również ulegać wątpliwości, że opisane wyżej usługi prowadzenia zajęć/warsztatów multimedialnych dedykowanych dla przedszkoli i szkół podstawowych pt. „xxx” należy potraktować jako usługi w zakresie pomocy psychologiczno -pedagogicznej objęte grupowaniem 85.60.10.0 wg PKWiU z 2008 r.

Świadczą o tym okoliczności sprawy związane z charakterem świadczonych przez Wnioskodawcę usług pomocniczo analizowane z uwzględnieniem przepisów rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz. U. z 2017 r., poz. 1591; dalej: „Rozporządzenie MEN”), wydanego na podstawie art. 47 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz. U. z 2017 r., poz. 59 i 949).

Zgodnie z § 2 ust. 1 Rozporządzenia MEN pomoc psychologiczno-pedagogiczna udzielana uczniowi w przedszkolu, szkole i placówce polega na rozpoznawaniu i zaspokajaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych ucznia oraz rozpoznawaniu indywidualnych możliwości psychofizycznych ucznia i czynników środowiskowych wpływających na jego funkcjonowanie w przedszkolu, szkole i placówce, w celu wspierania potencjału rozwojowego ucznia i stwarzania warunków do jego aktywnego i pełnego uczestnictwa w życiu przedszkola, szkoły i placówki oraz w środowisku społecznym.

Stosownie zaś do § 6 ust. 2 Rozporządzenia MEN, w szkole pomoc psychologiczno -pedagogiczna jest udzielana w trakcie bieżącej pracy z uczniem oraz przez zintegrowane działania nauczycieli i specjalistów, a także w formie:

klas terapeutycznych;
zajęć rozwijających uzdolnienia;
zajęć rozwijających umiejętności uczenia się;
zajęć dydaktyczno-wyrównawczych;
zajęć specjalistycznych: korekcyjno-kompensacyjnych, logopedycznych, rozwijających kompetencje emocjonalno-społeczne oraz innych zajęć o charakterze terapeutycznym;
zajęć związanych z wyborem kierunku kształcenia i zawodu – w przypadku uczniów szkół podstawowych oraz uczniów szkół ponadpodstawowych;
zindywidualizowanej ścieżki kształcenia;
porad i konsultacji;
warsztatów.

W ocenie Wnioskodawcy opisane we wniosku usługi prowadzenia zajęć/warsztatów multimedialnych dedykowanych dla przedszkoli i szkół podstawowych pt. „xxx” mieszczą się w szczególności w pojęciu zajęć rozwijających uzdolnienia, rozwijania umiejętności uczenia się oraz są prowadzone w formie warsztatów. Usługi te mają też na celu pomoc nauczycielom/pedagogom w rozpoznawaniu i zaspokajaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych uczniów, a także mają na celu wspieranie potencjału rozwojowego ucznia i stwarzania warunków do jego aktywnego i pełnego uczestnictwa w prowadzonych w szkole/przedszkolu zajęciach. Opisane świadczenia Wnioskodawcy są więc usługami w zakresie pomocy psychologiczno-pedagogicznej, mieszczącymi się w pojęciu usług wspomagających edukację, co potwierdza uzyskana informacja statystyczna Urzędu Statystycznego.

Na potwierdzenie prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy można wskazać również na orzecznictwo Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. W szczególności warto wskazać na interpretację z 22 listopada 2017 r. 0114-KDIP1-3.4012.394.2017.1.KC. Interpretacja ta dotyczyła świadczenia usługi na rynku edukacyjnym dla dzieci, poprzez sprzedaż w systemie franczyzowym programu, który jest realizowany jako dodatkowe pozaszkolne zajęcia dla dzieci, gdzie w trakcie zajęć wykonywane są różne ćwiczenia, między innymi ćwiczenia fizyczne na współpracę prawej i lewej półkuli, oglądane są angielskie krótkie filmiki, odgadywane są zagadki lateralne. Urząd Statystyczny sklasyfikował usługi świadczone przez zainteresowanego do grupowania PKWiU 85.60.10.0. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w przywołanej interpretacji potwierdził natomiast, że usługi zainteresowanego będą podlegały zgodnie z poz. 177 załącznika nr 3 do ustawy o VAT opodatkowaniu 8% stawką podatku VAT.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy powinien on więc opodatkować świadczone przez siebie usługi z zastosowaniem stawki VAT 8%. Takie świadczenie należy bowiem uznać za mieszczące się w pojęciu objętych grupowaniem 85.60.10.0 wg PKWiU z 2008 r. „Usług wspomagających edukację – wyłącznie usługi świadczone przez instytucje, których usługi w zakresie pomocy psychologiczno-pedagogicznej nie są zwolnione od podatku”. Oznacza to, że usługi te spełniają przesłanki uprawniające do objęcia ich obniżoną stawką VAT w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT oraz poz. 177 załącznika nr 3 do ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że przy określaniu prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla danej czynności, której miejsce świadczenia lub dostawy znajduje się na terytorium kraju, istotne jest prawidłowe jej zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – dalej: „PKWiU”, zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczaniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Tut. Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowania PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego stanu faktycznego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionych we wniosku czynności) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zauważyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia, przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych i zwolnień przedmiotowych w niektórych przypadkach odwołują się do grupowań PKWiU. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do towarów i usług, dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Jak wynika z treści § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r., w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676, z późn. zm.) – do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2019 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

Stawka podatku – stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie natomiast z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia towaru lub usługi (grupy towarów lub usług) opodatkowanych stawką obniżoną, a określonych w załączniku nr 3 do ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że możliwość zastosowania stawki preferencyjnej stanowi odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą towary i usługi opodatkowane są stawką w wysokości 23% (art. 41 ust. 1 ustawy).

Stosowanie stawki w wysokości 23% ma zatem charakter reguły ogólnej. Wszelkie wyjątki od tej reguły nie powinny być interpretowane w sposób rozszerzający.

Zgodnie z poz. 177 załącznika nr 3 do ustawy zawierającego „Wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%” – opodatkowaniu 8% stawką podatku VAT podlegają oznaczone symbolem PKWiU ex 85.60.10.0 „Usługi wspomagające edukację – wyłącznie usługi świadczone przez instytucje, których usługi w zakresie pomocy psychologiczno-pedagogicznej nie są zwolnione od podatku”.

Ponadto zgodnie z pkt 1 objaśnień do ww. załącznika nr 3, wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca świadczy usługi polegające na prowadzeniu multimedialnych zajęć i warsztatów dla dzieci z wykorzystaniem nowych technologii. W tym celu Wnioskodawca opracował program prowadzenia zajęć multimedialnych (pt. „xxx”) dedykowany dla przedszkoli i szkół podstawowych, który odpłatnie udostępniany jest zainteresowanym szkołom (również za pośrednictwem Rad Rodziców), przedszkolom, nauczycielom, wychowawcom. Zajęcia prowadzą animatorzy współpracujący z Wnioskodawcą, którzy dojeżdżają do usługobiorców lub inne przeszkolone w tym celu osoby. Zajęcia mają określoną tematykę, dostosowaną do wieku uczestników (uczniów/wychowanków). Zajęcia prowadzone są z wykorzystaniem sprzętu multimedialnego Wnioskodawcy i jego odpowiednio zaadaptowanych tabletów, przeznaczonych dla każdego z uczestników, a także specjalnie dobranych w tym celu programów i aplikacji. Aktualnie wśród tematów zajęć z zakresu edukacji multimedialnej, przyrodniczej, plastycznej i artystycznej można wymienić takie jak: (…). Nie jest wykluczone opracowanie w przyszłości również innych tematów zajęć.

Na wniosek Wnioskodawcy Urząd Statystyczny wydał 10 lipca 2019 r. informację że świadczone przez Zainteresowanego usługi mieszczą się w grupowaniu: PKWiU 85.60.10.0 „Usługi wspomagające edukację”.

Najczęściej stosowany model rozliczeń przyjęty przez Wnioskodawcę zakłada, że pobierana jest ustalona opłata za każdego uczestnika zajęć.

Ponadto Zainteresowany wskazał, że nie wykonuje usług w zakresie pomocy psychologiczno -pedagogicznej, które korzystają ze zwolnienia od VAT.

W związku z powyższym Wnioskodawca ma wątpliwości czy świadczone przez niego usługi należy opodatkować według stawki 8% VAT.

W opisie sprawy Wnioskodawca podał dla świadczonych usług klasyfikację statystyczną PKWiU 85.60.10.0 „usługi wspierające edukację”. Ponadto, z wniosku wynika, że Wnioskodawca wykonuje usługi w zakresie pomocy psychologiczno-pedagogicznej ale nie są to usługi, które korzystają ze zwolnienia od VAT. Z kolei w poz. 177 załącznika nr 3 do ustawy przewidziano opodatkowanie stawką podatku VAT 8% dla czynności określonych jako PKWiU ex 85.60.10.0 „Usługi wspomagające edukację – wyłącznie usługi świadczone przez instytucje, których usługi w zakresie pomocy psychologiczno-pedagogicznej nie są zwolnione od podatku”.

W konsekwencji, świadczone przez Wnioskodawcę usługi, tj. usługi polegające na prowadzeniu multimedialnych zajęć i warsztatów dla dzieci z wykorzystaniem nowych technologii, będące usługami wspomagającymi edukację i jednocześnie – jak wskazał Wnioskodawca – będące usługami z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej, które nie korzystają ze zwolnienia od podatku VAT – będą podlegały zgodnie z poz. 177 Załącznika nr 3 do ustawy opodatkowaniu 8% stawką podatku VAT.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Ponadto, zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy (w szczególności w przypadku stwierdzenia, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie są usługami z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej lub w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionych we wniosku czynności), udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin