Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.349.2019.4.SR
z 10 września 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 4 czerwca 2019 r. (data wpływu 6 czerwca 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 lipca 2019 r. (data wpływu 23 lipca 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu przez spółdzielnię mieszkaniową zwaloryzowanego wkładu mieszkaniowego –jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 czerwca 2019 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu przez spółdzielnię mieszkaniową zwaloryzowanego wkładu mieszkaniowego.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 12 lipca 2019 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.349.2019.2.SR, wezwano Wnioskodawczynię na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 12 lipca 2019 r. (skutecznie doręczone w dniu 17 lipca 2019 r.), zaś w dniu 23 lipca 2019 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 22 lipca 2019 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W 1990 r. Wnioskodawczyni wpłaciła przelewem wkład na spółdzielcze mieszkanie rotacyjne w wysokości 309 402 zł (wkład 293 760 zł i spłata kredytu 15 642 zł). Wnioskodawczyni otrzymała mieszkanie M1, tj. 27 m², które z czasem zamieniono na mieszkanie lokatorskie docelowe. W listopadzie 2013 r. Wnioskodawczyni zdała to mieszkanie do dyspozycji administracji … Spółdzielni Mieszkaniowej, gdyż Jej mąż dostał mieszkanie po swoich rodzicach. W 2014 r. Wnioskodawczyni otrzymała ze Spółdzielni zwrot przelewem zrewaloryzowanego wkładu mieszkaniowego. W 2015 r. Spółdzielnia wystawiła PIT-8C uwzględniający zwrot wkładu w wysokości 51 312 zł w przychodach bez uwzględnienia kosztów uzyskania.

W informacji Urzędu Skarbowego w … poinformowano Wnioskodawczynię, że musi odprowadzić podatek od przekazanej przez Spółdzielnię kwoty, a jeżeli ma wątpliwość to powinna zadzwonić do Krajowej Informacji Podatkowej, do której podano Jej numer telefonu. Wnioskodawczyni zadzwoniła i poinformowała o całości sprawy (odczytując poszczególne pisma oraz PIT-8C). Pracownica KIP stwierdziła, że PIT-8C został wystawiony błędnie, gdyż w kosztach uzyskania przychodów winna być uwzględniona kwota uiszczonego przez Nią wkładu. Poinformowano Wnioskodawczynię, że jeżeli wysokość zwróconego przez Spółdzielnię wkładu jest taka sama jak uiszczony przez Nią wkład (zrewaloryzowany), to przychód jak i koszty uzyskania przychodu powinny być równe. Gdyby nie były równe, to trzeba odprowadzić podatek (19%) od różnicy, a nie całej przekazanej kwoty. W tym wypadku Wnioskodawczyni powinna wypełnić PIT-38 i w przychodzie, jak i kosztach uzyskania przychodów wpisać te samą kwotę, co Wnioskodawczyni uczyniła.

W 2016 r. Urząd Skarbowy wezwał Ją do złożenia stosownych dokumentów, a w 2019 r. kazano Jej złożyć korektę PIT-36 i odprowadzić podatek od przekazanej przez Spółdzielnię kwoty, tj. od 51 312 zł. Wnioskodawczyni zastanawia się dlaczego nigdzie nie brana jest pod uwagę kwota przekazana przez Nią w 1990 r., tj. 309 402 zł, która stanowiła spora wartość wtedy. Występując o interpretacje indywidulną Wnioskodawczyni chce uzyskać ostatecznie odpowiedź, czy powinna zapłacić podatek, czy nie w przypadku zwrotu zrewaloryzowanego wkładu mieszkaniowego (nie w papierach wartościowych czy obligacjach, a w konkretnej kwocie przelewu). W świetle tego co napisano w piśmie ze Spółdzielni, przychód i koszty uzyskania przychodu winien być równy.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że wskazany we wniosku lokal mieszkalny położony jest w … przy ul. … (dawnej …), os. …. Umowa przydziału mieszkania lokatorskiego-rotacyjnego zawarta została w dniu 7 marca 1990 r. a umowa przekształcająca mieszkanie rotacyjne na docelowe mieszkanie lokatorskie w dniu 18 grudnia 1998 r.

W celu ustanowienia przez … Spółdzielnię Mieszkaniową spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na Jej rzecz, Wnioskodawczyni wpłaciła na konto … Spółdzielni Mieszkaniowej w dniu 14 lutego 1990 r. wkład mieszkaniowy na łączną kwotę 309 402 zł. Spłata kredytu zaciągniętego przez SM dokonana została przez Wnioskodawczynię jednorazowo, tj. w wysokości 15 642 zł w 1990 r., i zaliczona została na poczet wkładu mieszkaniowego. W okresie członkostwa Wnioskodawczyni nie uzupełniała wniesionego wkładu z 1990 r.

… Spółdzielnia Mieszkaniowa zwróciła Wnioskodawczyni wkład (po rewaloryzacji) w dniu 11 lipca 2014 r. SM nie dokonała rewaloryzacji wkładu na dzień 31 grudnia 1995 r., dopiero przy zwrocie na konto Wnioskodawczyni rewaloryzacji dokonano wg operatu szacunkowego sporządzonego przez rzeczoznawcę majątkowego …, wg ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych na podstawie wartości lokalu z dnia 18 grudnia 2013 r. (taka datę podano Wnioskodawczyni w Spółdzielni).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w opisanym przypadku, w świetle przepisów prawa, Wnioskodawczyni powinna odprowadzić podatek do urzędu skarbowego? Jeżeli tak, to od jakiej kwoty?

Zdaniem Wnioskodawczyni, krzywdzące dla Niej byłoby odprowadzenie podatku od wypłaconej na Jej konto kwoty przez SM, tj. 51 312 zł. Wnioskodawczyni przedstawiła własne stanowisko na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 50 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy wynika, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przepis art. 10 ust. 1 ww. ustawy zawiera katalog przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, źródłem przychodów są „inne źródła”.

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użyte w tym przepisie sformułowanie „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter przykładowy i otwarty, zatem do tej kategorii można zaliczyć również przychody inne, niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 cytowanej ustawy. Z treści powyższego wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega dochód, uzyskiwany w wyniku określonych czynności faktycznych i prawnych, w następstwie, których mamy do czynienia z przyrostem mienia. Tak więc podstawą uzyskania przychodów z innych źródeł mogą być tylko takie czynności, w wyniku których następuje po stronie osoby fizycznej przysporzenie majątkowe.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w 1990 r. Wnioskodawczyni wpłaciła przelewem wkład na spółdzielcze mieszkanie rotacyjne w wysokości 309 402 zł (wkład 293 760 zł i spłata kredytu 15 642 zł). Wnioskodawczyni otrzymała mieszkanie M1, które z czasem zamieniono na mieszkanie lokatorskie docelowe. Umowa przydziału mieszkania lokatorskiego- rotacyjnego zawarta została w dniu 7 marca 1990 r. a umowa przekształcająca mieszkanie rotacyjne na docelowe mieszkanie lokatorskie w dniu 18 grudnia 1998 r. Spłata kredytu zaciągniętego przez SM dokonana została przez Wnioskodawczynię jednorazowo i zaliczona została na poczet wkładu mieszkaniowego. W okresie członkostwa Wnioskodawczyni nie uzupełniała wniesionego wkładu z 1990 r. W listopadzie 2013 r. Wnioskodawczyni zdała to mieszkanie do dyspozycji administracji Spółdzielni Mieszkaniowej, gdyż Jej mąż dostał mieszkanie po swoich rodzicach. W dniu 11 lipca 2014 r. Wnioskodawczyni otrzymała ze Spółdzielni zwrot przelewem zrewaloryzowanego wkładu mieszkaniowego. W 2015 r. Spółdzielnia wystawiła PIT-8C.

Kwestię nabycia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego oraz warunków zwrotu wniesionego wkładu reguluje ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1222, z późn. zm.).

Stosownie do art. 4 ust. 1 ww. ustawy, członkowie spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali, są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu.

Zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy, członkowie spółdzielni, którzy oczekują na ustanowienie na ich rzecz spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego albo prawa odrębnej własności lokalu, są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów budowy lokali przez wnoszenie wkładów mieszkaniowych lub budowlanych. Od chwili postawienia im lokali do dyspozycji uiszczają oni opłaty określone w ust. 1 albo 2.

W sprawach nieuregulowanych w ustawie prawa i obowiązki członków spółdzielni dotyczące w szczególności wnoszenia, ustalania i waloryzacji wkładu mieszkaniowego i budowlanego określają postanowienia statutu (art. 8 pkt 3 ww. ustawy).

Zgodnie zaś z treścią art. 4 ust. 1¹ ww. ustawy, osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, są obowiązane uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat na takich samych zasadach, jak członkowie spółdzielni, z zastrzeżeniem art. 5.

Mając na względzie powyższe, wkład mieszkaniowy stanowi formę, w jakiej członek spółdzielni uczestniczy w pokrywaniu kosztów budowy budynku (lokalu). Wydatki na wkłady mieszkaniowe do spółdzielni wpłacane są natomiast w celu uzyskania spółdzielczego prawa do lokalu.

Natomiast zgodnie z przepisem art. 11 ust. 1 ww. ustawy, spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego wygasa z chwilą ustania członkostwa oraz w innych wypadkach określonych w Rozdziale 2 tej ustawy.

Zgodnie z art. 11 ust. 2¹ ww. ustawy, w wypadku wygaśnięcia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego spółdzielnia wypłaca osobie uprawnionej wartość rynkową tego lokalu. Przysługująca osobie uprawnionej wartość rynkowa nie może być wyższa od kwoty, jaką spółdzielnia uzyska od osoby obejmującej lokal w wyniku przetargu przeprowadzonego przez spółdzielnię zgodnie z postanowieniami statutu.

Z wartości rynkowej lokalu potrąca się przypadającą na dany lokal część zobowiązań spółdzielni związanych z budową, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1, w tym w szczególności niewniesiony wkład mieszkaniowy. Jeżeli spółdzielnia skorzystała z pomocy uzyskanej ze środków publicznych lub z innych środków, potrąca się również nominalną kwotę umorzenia kredytu lub dotacji, w części przypadającej na ten lokal oraz kwoty zaległych opłat, o których mowa w art. 4 ust. 1, a także koszty określenia wartości rynkowej lokalu (art. 11 ust. 2² ww. ustawy).

W myśl art. 11 ust. 24 ww. ustawy, warunkiem wypłaty, o której mowa w ust. 2¹, jest opróżnienie lokalu.

Nadmienić należy, że według brzmienia art. 11 ust. 2¹, ww. ustawy, obowiązującego do 30 lipca 2007 r. spółdzielnia zwracała osobie uprawnionej wniesiony wkład mieszkaniowy lub jego część, zwaloryzowany według wartości rynkowej lokalu. Aktualnie wypłaca wartość rynkową lokalu.

Zwrot wkładów wniesionych do spółdzielni stanowi przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tym miejscu należy powołać treść art. 21 ust. 1 pkt 50 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym wolne od podatku dochodowego są przychody otrzymane w związku ze zwrotem udziałów lub wkładów w spółdzielni, do wysokości wniesionych udziałów lub wkładów do spółdzielni.

Zwrócić należy uwagę, że precyzując zakres ustanowionego przepisem art. 21 ust. 1 pkt 50 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwolnienia, ustawodawca wskazał wyraźnie, że obejmuje ono uzyskane ze wskazanego wyżej tytułu przychody, jedynie do wysokości wniesionych udziałów lub wkładów do spółdzielni. Użyty w art. 21 ust. 1 pkt 50 ww. ustawy zwrot: „do wysokości wniesionych udziałów lub wkładów” określa bowiem zakres opisanego zwolnienia przedmiotowego. Przepis ten wskazuje wprost, że zwolnieniu podlega nie cała kwota przychodu uzyskanego przez uprawnionego w wypadku wygaśnięcia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, tj. uzyskana przez niego kwota odpowiadająca „wartości rynkowej tego lokalu” (art. 11 ust. 2¹ ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych), ale jedynie ta jego część, która odpowiada kwocie faktycznie wniesionego wkładu.

Stwierdzić zatem należy, że zwolnieniem na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 50 ww. ustawy, objęta jest tylko ta część wypłaconej uprawnionemu wartości rynkowej lokalu, która odpowiada wysokości faktycznie wniesionego udziału lub wkładu do spółdzielni w rozumieniu ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych. Wkład ten powiększony jest o wartość poniesionych przez członka spółdzielni wpłat na poczet spłaty kredytu zaciągniętego przez spółdzielnię na sfinansowanie kosztów budowy danego lokalu.

Ponadto podkreślenia wymaga, że zarówno w orzecznictwie sądowo-administracyjnym jak i w stanowisku organów podatkowych dominuje pogląd o preferowaniu wykładni językowej przepisów prawa podatkowego, który w szczególności akcentowany jest, gdy interpretowane są przepisy dotyczące ulg i zwolnień. Zwolnienia podatkowe (ulgi, preferencje) stanowią bowiem wyłom od zasady powszechności opodatkowania oraz mają charakter przywileju, z którego podatnik ma prawo, a nie obowiązek korzystania; muszą one być zatem interpretowane bez dokonywania wykładni rozszerzającej, a także zawężającej danego przepisu prawa podatkowego. Dlatego przy wszelkiej interpretacji przepisów prawa podatkowego i próbach odkodowania zawartych w nich norm prawnych, tak jak wskazano powyżej, należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić zatem należy, że nadwyżka pomiędzy kwotą przysługującą Wnioskodawczyni jako osobie uprawnionej w związku z wygaśnięciem spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, a wniesionym do spółdzielni wkładem mieszkaniowym stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Kwotę przychodu wskazaną w informacji PIT-8C, otrzymaną od Spółdzielni, Wnioskodawczyni była zobowiązana wykazać i opodatkować łącznie z innymi dochodami według skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zeznaniu rocznym, składanym w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy.

Należy przy tym nadmienić, że skoro przedmiotowy wkład mieszkaniowy wniesiony został do Spółdzielni mieszkaniowej przed 1995 r., to w chwili obecnej ustalając wartość wniesionego wkładu należy uwzględnić ją w kwocie odpowiadającej kwocie po denominacji. Zgodnie bowiem z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o denominacji złotego (Dz. U. Nr 84, poz. 386), wszelkie prawa majątkowe, a także zobowiązania i należności pieniężne powstałe przed datą 1 stycznia 1995 r., a płatne po tej dacie – podlegają przeliczeniu w stosunku określonym w art. 2 ust. 2 przedmiotowej ustawy. W szczególności przeliczeniu, o którym mowa w zdaniu poprzednim, podlegają: wynagrodzenia za pracę, emerytury, renty, inne należności wynikające z praw i zobowiązań majątkowych (publicznych i prywatnych) bez względu na tytuł ich powstania, wartości materiałów i surowców, wkładów oszczędnościowych, lokat i depozytów bankowych. W myśl art. 2 ust. 2 ww. ustawy o denominacji złotego, nowa jednostka pieniężna, będzie miała wartość równą 10 000 starych złotych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.