Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4012.244.2019.2.SS
z 12 września 2019 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 21 czerwca 2019 r. (data wpływu 2 lipca 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 sierpnia 2019 r. (data wpływu 12 sierpnia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży udziałów w gruncie po likwidacji spółki i podziale majątku między wspólników – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w powyższym zakresie. Wniosek uzupełniono w dniu 12 sierpnia 2019 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy oraz potwierdzenie wpłaty brakującej opłaty.

We wniosku złożonym przez:

  • Zainteresowanego będącego stroną postępowania:
    Pana A,
  • Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
    Pana B,

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Jako wspólnicy Spółki jawnej „P” Zainteresowani nabyli dnia 15.07.2017 r. nieruchomości niezabudowane składające się z trzech działek gruntu, o łącznej powierzchni 0,3608 ha oraz udział wynoszący 3/12 części we współwłasności nieruchomości, o powierzchni 0,3829 ha (droga gminna).

Sprzedający małżonkowie, nabyli te nieruchomości na prawach wspólności ustawowej od osób fizycznych, na podstawie umowy sprzedaży z dnia 08.11.2007 r. W chwili sprzedaży nieruchomości na rzecz Spółki Zainteresowanych, tj. w dniu 15.07.2017 r., własność przedmiotowych nieruchomości nadal była objęta ich wspólnością ustawową, a małżonkowie, występowali jako osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej.

Sprzedający oświadczyli, że niniejsza sprzedaż na postawie przepisów o podatku od towarów i usług zwolniona jest od podatku VAT. W związku z powyższym, notariusz naliczył i pobrał od kupujących podatek od czynności cywilnoprawnych.

Z uwagi na brak porozumienia między wspólnikami co do wizji wykorzystania zakupionego gruntu, Zainteresowani postanowili w dniu 01.10.2017 r. zawiesić bezterminowo działalność Spółki „P” – zawieszenie to de facto trwa do dziś.

W ramach czynności przygotowawczych, Zainteresowani wystąpili wcześniej z wnioskiem o pozwolenie na budowę oraz zlecili wykonanie części prac projektowych. Nakłady, jakie Zainteresowani ponieśli w związku z tym, nie przekroczyły 30% wartości początkowej nieruchomości.

Aktualnie Zainteresowani postanowili zlikwidować spółkę „P” Sp. jawna, a majtek pozostały po jej likwidacji (tj. opisane wyżej nieruchomości) podzielić między wspólników. Po podziale każdy ze wspólników zamierza uzyskane w ten sposób udziały we własności gruntu sprzedać indywidualnie, jako osoby fizyczne nieprowadzące (nieruchomości) – działalności gospodarczej.

Spółka „P” Spółka jawna jest podatnikiem podatku od towarów i usług.


Ponadto, w piśmie z dnia 9 sierpnia 2019 r., stanowiącym uzupełnienie do wniosku, Zainteresowany na pytania zawarte w wezwaniu z dnia 1 sierpnia 2019 r. udzielił następujących odpowiedzi:

  1. Jakie dokładnie nieruchomości będą przedmiotem zbycia przez wspólników po likwidacji Spółki? Czy przedmiotem sprzedaży będą zarówno udziały w trzech działkach gruntu, jak i udział w nieruchomości stanowiącej drogę gminną? Należy podać także numery działek mających być przedmiotem sprzedaży.
    Ad. 1.
    Przedmiotem zbycia będą:
    1. nieruchomość niezabudowana składająca się z trzech działek gruntu o numerach 253/9, 253/10 i 253/11, o łącznej powierzchni 0,3603 ha.
      W obowiązującym planie zagospodarowania przestrzennego Gminy działki te oznaczone są symbolem 53.MN przeznaczonych pod: „Budownictwo jednorodzinne”.
      Powyższa nieruchomość posiada dostęp do drogi publicznej poprzez działkę gruntu i numerze 253/16 (droga wewnętrzna).
    2. udział wynoszący 3/12 części we współwłasności nieruchomości niezabudowanej składającej się z działki gruntu o numerze 253/16, o powierzchni 0,3823 ha.
      W planie zagospodarowania przestrzennego Gminy powyższa działka o numerze 253/16 oznaczona jest jako droga wewnętrzna.
      W ewidencji gruntów Starostwa Powiatowego działka numer 253/16 oznaczona jest symbolem Dr – drogi. Powyższa nieruchomość stanowi drogę wewnętrzną.
      Zainteresowani nie posiadają żadnych udziałów w drodze gminnej.
  2. Czy przy nabyciu przedmiotowych nieruchomości przez Spółkę, której wspólnikami są Zainteresowani, przysługiwało tej Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego?
    Ad. 2.
    Przy nabyciu powyższych nieruchomości nie przysługiwało Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego.
  3. Jak długo przedmiotowe nieruchomości, o których mowa we wniosku, będą w posiadaniu Zainteresowanych? Jaki okres minie od momentu likwidacji Spółki i jej podziału, aż do chwili sprzedaży tych nieruchomości?
    Ad. 3.
    Powyższe nieruchomości Zainteresowani zamierzają sprzedać zaraz po otrzymaniu interpretacji indywidualnej od Dyrektora Informacji Skarbowej. Termin sprzedaży nieruchomości zależy od zainteresowania potencjalnych kupujących. Według stanu na dziś jest jeden poważny zainteresowany. Zainteresowani nie otrzymali jednakże z tego tytułu żadnych przedpłat, ani nie podpisali żadnej umowy w sprawie sprzedaży opisanych wyżej działek gruntu.
  4. Czy Zainteresowani są zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT z tytułu prowadzenia innej działalności gospodarczej oraz czy po likwidacji i podziale Spółki Zainteresowani planują – do chwili sprzedaży – wykorzystywać udziały w nieruchomościach w tejże działalności gospodarczej?
    Ad. 4.
    Pan A, oprócz udziału w Spółce „P”, prowadzi działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem podatku VAT – prowadzi jednakże działalność gospodarczą niezwiązaną z handlem nieruchomościami. Pan B nie prowadzi działalności gospodarczej poza Spółką „P” i nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT.
    Obaj wspólnicy nie zamierzają wykorzystywać przedmiotowych nieruchomości – do chwili ich sprzedaży – ani w działalności gospodarczej prowadzonej w ramach Spółki „P”, ani w żadnej innej działalności gospodarczej.
  5. W jaki sposób będą wykorzystywane przez Zainteresowanych od chwili nabycia (podziału majątku), do czasu planowanej sprzedaży ww. udziały (w nieruchomościach gruntowych oraz nieruchomości stanowiącej drogę gminną)? W szczególności należy podać, czy wskazane udziały będą: wydzierżawione, wynajęte, w inny sposób udostępnione do korzystania (odpłatnie bądź nieodpłatnie) i na jakie cele przez Zainteresowanych (w zakresie przysługującego im udziału)?
    Ad. 5.
    Zainteresowani nie zamierzają, od chwili nabycia przedmiotowych nieruchomości do czasu planowanej ich sprzedaży, w jakikolwiek sposób ich wykorzystywać – ani w sposób odpłatny, ani też nieodpłatny.
  6. Czy działki, mające być przedmiotem sprzedaży, będą wykorzystywane przez Zainteresowanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług?
    Ad. 6.
    Działki, mające być przedmiotem sprzedaży, nigdy nie były wykorzystywane do jakiejkolwiek działalności – nie były przedmiotem najmu, ani dzierżawy, ani w żaden sposób udostępniane komukolwiek. W związku z tym przyjęto, że jako tereny przeznaczone pod budownictwo mieszkaniowe wykorzystywane były wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.
  7. Czy Zainteresowani będą zamieszczać ogłoszenia o sprzedaży przedmiotowych nieruchomości w środkach masowego przekazu, tj. w sieci internetowej, prasie, radiu lub telewizji, inne działania marketingowe, itp.?
    Ad. 7.
    Zainteresowani zamierzają skorzystać z internetowego systemu ogłoszeń poprzez umieszczenie oferty sprzedaży działek na publicznie i powszechnie dostępnych portalach. Wystawią także tablicę informacyjną bezpośrednio na gruncie. Zainteresowani nie przewidują prowadzenia specjalistycznych działań marketingowych w tym zakresie.
  8. Czy Zainteresowani do czasu planowanej sprzedaży będą ponosili jakiekolwiek nakłady finansowe na opisane we wniosku działki, które zwiększą ich atrakcyjność, jak np. ogrodzenie, uzbrojenie terenu, utwardzenie dróg wewnętrznych, wytyczenie dostępu do drogi publicznej, urządzenie zieleni lub inne działania zmierzające do zwiększenia wartości, bądź atrakcyjności działki, itp.? Jeżeli tak, to należy wskazać jakie to będą nakłady.
    Ad. 8.
    Zainteresowani nie planują ponoszenia żadnych nakładów finansowych związanych ze zwiększeniem wartości i atrakcyjności opisanych we wniosku działek.
  9. Czy przekazanie majątku na rzecz wspólników będzie czynnością odpłatną, czy nieodpłatną?
    Ad. 9.
    Przekazanie majątku na rzecz wspólników będzie czynnością nieodpłatną.
  10. Czy na moment sprzedaży działki opisane we wniosku będą działkami zabudowanymi, czy niezabudowanymi?
    Ad. 10.
    Na moment sprzedaży działki opisane we wniosku będą działkami niezabudowanymi.
  11. Jeżeli przedmiotem sprzedaży będą działki zabudowane, to należy wskazać (odrębnie dla każdej działki):
    1. jakie obiekty będą znajdowały się na działce?
    2. kiedy nastąpi oddanie tych obiektów do użytkowania, ich zajęcie, w tym również na potrzeby własnej działalności? Czy od tego momentu do chwili planowanej sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata?
    3. czy obiekty te będą stanowiły budynki w rozumieniu art. 3 pkt 2 lub budowle w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r., poz. 1186)?
    4. czy z tytułu nabycia/wytworzenia tych obiektów Zainteresowanym przysługiwało/będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia/wytworzenia tych obiektów? Należy wskazać odrębnie dla każdego obiektu, będącego przedmiotem planowanej dostawy.
    5. czy Zainteresowani będą wykorzystywać obiekty w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.)? Odpowiedzi należy udzielić odrębnie dla każdego obiektu. Jeżeli nie, to w jaki sposób obiekty te będą wykorzystywane przez wspólników?
    6. czy obiekty będą wykorzystywane przez Zainteresowanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT? Należy wskazać odrębnie dla każdego obiektu, będącego przedmiotem dostawy.
    7. czy obiekty będą udostępniane przez Zainteresowanych innym osobom na podstawie umów cywilnoprawnych (np. najmu, dzierżawy, użyczenia, itp.)? Jeśli tak, to czy były to umowy odpłatne i kiedy obowiązywały? Odpowiedzi należy udzielić odrębnie dla każdego obiektu.
    8. czy kiedykolwiek były ponoszone wydatki na ulepszenie – w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym – obiektów znajdujących się na działce, będącej przedmiotem sprzedaży? Jeżeli tak, to należy wskazać odrębnie dla każdego obiektu:
      • czy wydatki na ulepszenie stanowiły/będą stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej obiektów?
      • czy w stosunku do wydatków na ulepszenie, Zainteresowanym przysługiwało/będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?
      • kiedy nastąpi oddanie do użytkowania ulepszonych obiektów budowlanych? Należy wskazać dzień, miesiąc i rok.
      • czy po zakończonym ulepszeniu obiektów, będą one oddane do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, o których mowa w art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług (np. oddane w najem, dzierżawę)? Jeżeli tak, to należy wskazać kiedy nastąpiło to oddanie do użytkowania odrębnie dla każdego obiektu oraz czy między oddaniem do użytkowania obiektów w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT a ich dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata?
      • czy w stanie ulepszonym obiekty były/będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat?
    Ad. 11
    Nie dotyczy.
  12. Jeżeli przedmiotem sprzedaży będą działki niezabudowane, to należy wskazać (odrębnie dla każdej działki), czy dla tych działek sporządzono plan zagospodarowania przestrzennego lub wydano decyzję o warunkach zabudowy? Jeśli tak, to należy również wyjaśnić:
    1. z czyjej inicjatywy został sporządzony taki plan lub na czyj wniosek wydano decyzję o warunkach zabudowy obejmującą daną działkę?
    2. jakie jest przeznaczenie dla danej działki w planie zagospodarowania przestrzennego?
    Ad. 12.
    Plan zagospodarowania przestrzennego został opracowany z inicjatywy Gminy i obowiązywał już w chwili zakupu przez Zainteresowanych przedmiotowych działek gruntu.
    Przedmiotowe działki gruntu oznaczone są symbolem 53.MN, przeznaczone pod: „Budownictwo jednorodzinne, min. powierzchnia działki 1200 m2, wysokość zabudowy 1,5 kondygnacji wykluczyć z zabudowy tereny podmokłe; linia zabudowy 7,5 m od linii rozgraniczającej drogi gminnej; wyjazd na działkę z drogi wewnętrznej działki numer 253/16”.
    Na podstawie ustaleń zawartych w planie zagospodarowania przestrzennego Gminy, Spółka „P” wystąpiła o wydanie warunków zabudowy i pozwolenie na budowę domów jednorodzinnych na tych działkach w oparciu o jeden, taki sam projekt budowlany dla wszystkich trzech działek. W odpowiedzi Spółka otrzymała trzy odrębne decyzje o warunkach zabudowy i pozwolenie na budowę dla wszystkich trzech działek o numerach: 253/9, 253/10 i 253/11 – pozwolenie na budowę uprawnia do budowy na każdej z działek domu jednorodzinnego.
  13. Czy droga gminna, o której mowa we wniosku, stanowi budowlę w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane?
  14. Czy i kiedy droga została oddana do użytkowania?
  15. Czy w odniesieniu do drogi były kiedykolwiek ponoszone wydatki na ulepszenie (w tym także przez poprzedniego właściciela) – w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym? Jeżeli tak, to należy wskazać:
    • czy wydatki na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej drogi?
    • czy w stosunku do wydatków na ulepszenie, Zainteresowanym przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?
    • kiedy były ponoszone wydatki oraz kiedy nastąpiło oddanie do użytkowania ulepszonej drogi? Należy wskazać dzień, miesiąc i rok.
    • czy po zakończonym ulepszeniu drogi, była ona oddana do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, o których mowa w art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług (np. oddana w najem, dzierżawę)? Jeżeli tak, to należy wskazać kiedy nastąpiło to oddanie do użytkowania oraz czy między oddaniem do użytkowania obiektu w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT a ich dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata?
    • czy w stanie ulepszonym droga była wykorzystywana do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat?
    Ad. 13, 14 i 15.
    Zainteresowani nie posiadają żadnych udziałów w drodze gminnej – nie mają żadnej szczegółowej wiedzy na ten temat.
    Dojazd do działek odbywa się poprzez drogę wewnętrzną (działka nr 253/16), połączoną z drogą gminną. Droga wewnętrzna w znacznej części (położona poza działkami Zainteresowanych) została zmodernizowana, jeszcze przed nabyciem przez Zainteresowanych przedmiotowych nieruchomości, przez jej właściciela, poprzez jej utwardzenie (P(…)).
    Jak wynika z oświadczenia właściciela, roboty te zostały zakończone w miesiącu maju 2015 r. Całe nakłady sfinansował właściciel ze środków prywatnych i nie przysługiwało mu z tego tytułu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony. Zainteresowani nie znają wartości poniesionych z tego tytułu nakładów.
    Droga wewnętrzna nigdy nie była wykorzystywana do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Służyła wyłącznie do dojazdu do posesji mieszkalnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy po likwidacji Spółki i po podziale majątku między jej wspólników w przypadku, gdy zechcą oni każdy indywidualnie sprzedać udziały w gruncie, to będą mogli skorzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług?

Wątpliwości Zainteresowanych dotyczą powiązania takiej transakcji z Dyrektywą 2006/112/WE, art. 136b i 176 i wyroku ETS C-280/04, z którego wynika, że zwolnienie z art. 136b nie ma zastosowania, gdy brak odliczenia podatku w poprzedniej fazie obrotu wynika z faktu, że dana czynność w ogóle nie podlegała opodatkowaniu (czyli była wykonywana przez podmiot niebędący podatnikiem).

Zdaniem Zainteresowanych, zwolnienie od podatku VAT opisanej wyżej transakcji sprzedaży indywidualnej będzie występować.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, jako pierwszy z dwóch warunków zwolnienia wskazuje się, że „w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego”.

W przypadku sprzedaży towarów, które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie powstaje zobowiązanie podatkowe.

W związku z tym można przyjąć, że art. 43, poza przypadkami określonymi w art. 88, kiedy podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, dotyczy także dostaw, przy których nabyciu podatek naliczony w ogóle nie powstał.

Ponadto nakłady „na ulepszenie” przedmiotowych nieruchomości, w stosunku do których spółka Zainteresowanych miałaby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, nie przekroczyły 30% wartości początkowej nieruchomości (art. 43 ust. 1 pkt 10a ppkt b).

W związku z tym, że spełnione są obie przesłanki wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług, sprzedaż przedmiotowych nieruchomości będzie zwolniona od podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 5 ust. 3 ustawy, opodatkowaniu podatkiem podlegają również towary w przypadku, o którym mowa w art. 14. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku:

  1. rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej;
  2. zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną albo przedsiębiorstwem w spadku wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego;
  3. wygaśnięcia zarządu sukcesyjnego albo uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego – w przypadku gdy zarząd sukcesyjny nie został ustanowiony i dokonano zgłoszenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1c ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2017 r. poz. 869 i 2491 oraz z 2018 r. poz. 106, 650, 771 i 1629).

Jak wynika z art. 96 ust. 6 ustawy, jeżeli podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT zaprzestał wykonywania czynności podlegającej opodatkowaniu, jest on obowiązany zgłosić zaprzestanie działalności naczelnikowi urzędu skarbowego; zgłoszenie to stanowi dla naczelnika urzędu skarbowego podstawę do wykreślenia podatnika z rejestru jako podatnika VAT.

Ponadto w świetle art. 14 ust. 2 ustawy, przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9.

Stosownie do treści art. 14 ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w art. 15, będący osobą fizyczną albo przedsiębiorstwem w spadku, nie wykonywał czynności podlegających opodatkowaniu co najmniej przez 10 miesięcy. Nie dotyczy to podatników, którzy zawiesili wykonywanie działalności gospodarczej na podstawie przepisów dotyczących zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej.

Przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego – art. 14 ust. 4 ustawy.

Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 5 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki, zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu albo wystąpienia przypadków, o których mowa w ust. 1 pkt 3, zwany dalej „spisem z natury”. Podatnicy są obowiązani złożyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości towarów i o kwocie podatku należnego, nie później niż w dniu złożenia deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki, zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu albo wystąpienia przypadków, o których mowa w ust. 1 pkt 3.

Obowiązek podatkowy w przypadku, o którym mowa w ust. 1, powstaje w dniu rozwiązania spółki, zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu albo wystąpienia przypadków, o których mowa w ust. 1 pkt 3 (art. 14 ust. 6 ustawy).

Jak wynika z art. 14 ust. 7 ustawy, dostawa towarów dokonywana przez byłych wspólników spółek, o których mowa w ust. 1 pkt 1, oraz przez osoby fizyczne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 3, której przedmiotem są towary objęte spisem z natury, podlega zwolnieniu od podatku przez okres 12 miesięcy od dnia, o którym mowa w ust. 6, pod warunkiem rozliczenia podatku od towarów objętych spisem z natury.

Zgodnie z art. 14 ust. 8 ustawy, podstawą opodatkowania jest wartość towarów podlegających spisowi z natury, ustalona zgodnie z art. 29a ust. 2.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145). Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeksu cywilnego).

Stosownie do treści art. 196 § 1 ww. Kodeksu, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 Kodeksu cywilnego). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

W ujęciu cywilistycznym istotą umowy sprzedaży jest to, że sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Artykuł 45 Kodeksu cywilnego definiuje rzeczy jako przedmioty materialne.

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (art. 46 § 1 ww. Kodeksu cywilnego).

Zatem, w zakresie pojęcia towarów jako budynków, budowli i ich części jak również gruntów, mieści się współwłasność jako prawo do rzeczy wspólnej. Wobec powyższego, towarem jest część budynku lub budowli, a także udział w prawie własności nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, według których państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części – art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.).

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż właściciel udziału jest równocześnie właścicielem części ułamkowej wspólnego prawa (prawa własności). W przypadku zbycia udziału w nieruchomości, dotychczasowy współwłaściciel przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania tą nieruchomością jak właściciel, w zakresie, w jakim uprawniała go do tego wysokość jego udziału.

Zatem, w zakresie pojęcia towarów, jako rzeczy oraz ich części, mieści się współwłasność jako prawo do rzeczy wspólnej. Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowej (działki), dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że jako wspólnicy Spółki jawnej Zainteresowani nabyli dnia 15.07.2017 r. nieruchomości niezabudowane składające się z trzech działek gruntu oraz udział wynoszący 3/12 części we współwłasności nieruchomości (droga). Sprzedający małżonkowie nabyli te nieruchomości na prawach wspólności ustawowej od osób fizycznych, na podstawie umowy sprzedaży z dnia 08.11.2007 r. W chwili sprzedaży nieruchomości na rzecz Spółki Zainteresowanych, tj. w dniu 15.07.2017 r., własność przedmiotowych nieruchomości nadal była objęta ich wspólnością ustawową, a małżonkowie występowali jako osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej. Sprzedający oświadczyli, że niniejsza sprzedaż na postawie przepisów o podatku od towarów i usług zwolniona jest od podatku VAT. W związku z powyższym, notariusz naliczył i pobrał od kupujących podatek od czynności cywilnoprawnych.

Z uwagi na brak porozumienia między wspólnikami co do wizji wykorzystania zakupionego gruntu, Zainteresowani postanowili w dniu 01.10.2017 r. zawiesić bezterminowo działalność Spółki – zawieszenie to de facto trwa do dziś.

W ramach czynności przygotowawczych, Zainteresowani wystąpili wcześniej z wnioskiem o pozwolenie na budowę oraz zlecili wykonanie części prac projektowych. Nakłady, jakie Zainteresowani ponieśli w związku z tym, nie przekroczyły 30% wartości początkowej nieruchomości.

Aktualnie Zainteresowani postanowili zlikwidować Spółkę, a majtek pozostały po jej likwidacji podzielić między wspólników. Po podziale każdy ze wspólników zamierza uzyskane w ten sposób udziały we własności gruntu sprzedać indywidualnie, jako osoby fizyczne nieprowadzące (nieruchomości) – działalności gospodarczej. Spółka jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przedmiotem zbycia będą:

  1. nieruchomość niezabudowana składająca się z trzech działek gruntu o numerach 253/9, 253/10 i 253/11.
    W obowiązującym planie zagospodarowania przestrzennego Gminy działki te oznaczone są symbolem 53.MN przeznaczonych pod: „Budownictwo jednorodzinne”.
    Powyższa nieruchomość posiada dostęp do drogi publicznej poprzez działkę gruntu i numerze 253/16 (droga wewnętrzna).
  2. udział wynoszący 3/12 części we współwłasności nieruchomości niezabudowanej składającej się z działki gruntu o numerze 253/16.,br>W planie zagospodarowania przestrzennego Gminy powyższa działka o numerze 253/16 oznaczona jest jako droga wewnętrzna.
    W ewidencji gruntów Starostwa Powiatowego działka numer 253/16 oznaczona jest symbolem Dr – drogi. Powyższa nieruchomość stanowi drogę wewnętrzną.
    Zainteresowani nie posiadają żadnych udziałów w drodze gminnej.

Przy nabyciu powyższych nieruchomości nie przysługiwało Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Powyższe nieruchomości Zainteresowani zamierzają sprzedać zaraz po otrzymaniu interpretacji indywidualnej od Dyrektora Informacji Skarbowej. Termin sprzedaży nieruchomości zależy od zainteresowania potencjalnych kupujących. Według stanu na dziś jest jeden poważny zainteresowany. Zainteresowani nie otrzymali jednakże z tego tytułu żadnych przedpłat, ani nie podpisali żadnej umowy w sprawie sprzedaży opisanych wyżej działek gruntu.

Pan A, oprócz udziału w Spółce, prowadzi działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem podatku VAT – prowadzi jednakże działalność gospodarczą niezwiązaną z handlem nieruchomościami. Pan B nie prowadzi działalności gospodarczej poza Spółką i nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Obaj wspólnicy nie zamierzają wykorzystywać przedmiotowych nieruchomości – do chwili ich sprzedaży – ani w działalności gospodarczej prowadzonej w ramach Spółki, ani w żadnej innej działalności gospodarczej.

Zainteresowani nie zamierzają, od chwili nabycia przedmiotowych nieruchomości do czasu planowanej ich sprzedaży, w jakikolwiek sposób ich wykorzystywać – ani w sposób odpłatny, ani też nieodpłatny.

Działki, mające być przedmiotem sprzedaży, nigdy nie były wykorzystywane do jakiejkolwiek działalności – nie były przedmiotem najmu, ani dzierżawy, ani w żaden sposób udostępniane komukolwiek.

Zainteresowani zamierzają skorzystać z internetowego systemu ogłoszeń poprzez umieszczenie oferty sprzedaży działek na publicznie i powszechnie dostępnych portalach. Wystawią także tablicę informacyjną bezpośrednio na gruncie. Zainteresowani nie przewidują prowadzenia specjalistycznych działań marketingowych w tym zakresie.

Zainteresowani nie planują ponoszenia żadnych nakładów finansowych związanych ze zwiększeniem wartości i atrakcyjności opisanych we wniosku działek.

Przekazanie majątku na rzecz wspólników będzie czynnością nieodpłatną.

Na moment sprzedaży działki opisane we wniosku będą działkami niezabudowanymi.

Plan zagospodarowania przestrzennego został opracowany z inicjatywy Gminy i obowiązywał już w chwili zakupu przez Zainteresowanych przedmiotowych działek gruntu. Przedmiotowe działki gruntu oznaczone są symbolem 53.MN, przeznaczone pod: „Budownictwo jednorodzinne, min. powierzchnia działki 1200 m2, wysokość zabudowy 1,5 kondygnacji wykluczyć z zabudowy tereny podmokłe; linia zabudowy 7,5 m od linii rozgraniczającej drogi gminnej; wyjazd na działkę z drogi wewnętrznej działki numer 253/16”.

Na podstawie ustaleń zawartych w planie zagospodarowania przestrzennego Gminy, Spółka wystąpiła o wydanie warunków zabudowy i pozwolenie na budowę domów jednorodzinnych na tych działkach w oparciu o jeden, taki sam projekt budowlany dla wszystkich trzech działek. W odpowiedzi Spółka otrzymała trzy odrębne decyzje o warunkach zabudowy i pozwolenie na budowę dla wszystkich trzech działek o numerach: 253/9, 253/10 i 253/11 – pozwolenie na budowę uprawnia do budowy na każdej z działek domu jednorodzinnego.

Zainteresowani nie posiadają żadnych udziałów w drodze gminnej – nie mają żadnej szczegółowej wiedzy na ten temat. Dojazd do działek odbywa się poprzez drogę wewnętrzną (działka nr 253/16), połączoną z drogą gminną. Droga wewnętrzna w znacznej części (położona poza działkami Zainteresowanych) została zmodernizowana, jeszcze przed nabyciem przez Zainteresowanych przedmiotowych nieruchomości, przez jej właściciela, poprzez jej utwardzenie (P(…)). Jak wynika z oświadczenia właściciela, roboty te zostały zakończone w miesiącu maju 2015 r. Całe nakłady sfinansował właściciel ze środków prywatnych i nie przysługiwało mu z tego tytułu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony. Zainteresowani nie znają wartości poniesionych z tego tytułu nakładów. Droga wewnętrzna nigdy nie była wykorzystywana do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Służyła wyłącznie do dojazdu do posesji mieszkalnych.

Wątpliwości Zainteresowanych dotyczą kwestii ustalenia, czy po likwidacji Spółki i po podziale majątku między jej wspólników będą oni zobowiązani do naliczenia podatku VAT w przypadku, gdy zechcą oni każdy indywidualnie sprzedać udziały w gruncie.

Jak wynika z wniosku, Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu przedmiotowych nieruchomości.

Wobec powyższego, opisane nieruchomości nie powinny być uwzględniane w sporządzonym w związku z rozwiązaniem Spółki spisie z natury w świetle wskazanych przepisów art. 14 ust. 1 pkt 1 i ust. 5 ustawy. W konsekwencji, w przedmiotowej sprawie nie będzie miał zastosowania również art. 14 ust. 7 ustawy.

Kwestią wymagającą rozstrzygnięcia w analizowanej sprawie jest ustalenie, czy Zainteresowani, po likwidacji działalności, będą zobowiązani do naliczenia podatku VAT z tytułu sprzedaży udziałów w gruncie, a więc czy czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Wyjaśnienie tej wątpliwości uzależnione jest od stwierdzenia, czy sprzedając opisane nieruchomości Zainteresowani będą wykonywali działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, i będą działali w tym zakresie jako podatnicy podatku VAT.

Aby określona czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi być dokonana przez podatnika podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Jednocześnie wykorzystywanie składników majątku, tj. takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania, które polega na czerpaniu dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, wykorzystywanie majątku należącego do danej osoby stanowi również działalność gospodarczą jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek:

  • dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,
  • czynność ta wykonana została przez podmiot, który dla tej właśnie czynności występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Zauważyć należy, że w analizowanym przypadku – jak wskazali Zainteresowani – postanowili oni zlikwidować Spółkę, a majątek pozostały po jej likwidacji (przedmiotowe nieruchomości) podzielić między wspólników. Likwidacja działalności spowoduje, że nieruchomości wykorzystywane dotychczas do działalności gospodarczej wejdą w skład majątku prywatnego Zainteresowanych. W związku z tym, w rozpatrywanej sprawie, po likwidacji działalności Zainteresowani dokonają sprzedaży wyłącznie majątku prywatnego, niesłużącego celom działalności gospodarczej.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10), dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Z ww. orzeczeń C-180/10 i C-181/10 wynika również, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Wskazać należy, iż przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

W świetle powyższych rozważań stwierdzić należy, że uznanie czy dany podmiot – w odniesieniu do konkretnej czynności – działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Istotne jest zatem to, czy w świetle zaprezentowanego stanu sprawy Zainteresowani, w celu dokonania dostawy udziału w przedmiotowych gruntach po likwidacji działalności, będą podejmowali aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania ich za podmioty prowadzące „działalność gospodarczą” w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatników podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż ta nastąpi w ramach zarządu ich majątkiem prywatnym.

W niniejszej sprawie, jak wynika z wniosku, Zainteresowani po zlikwidowaniu Spółki i jej podziale, zamierzają każdy indywidualnie sprzedać udziały w gruntach. Ponadto, z informacji zawartych we wniosku wynika, że Zainteresowani nie podjęli ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Nie zamierzają, od chwili nabycia przedmiotowych nieruchomości do czasu planowanej ich sprzedaży, w jakikolwiek sposób ich wykorzystywać – ani w sposób odpłatny, ani też nieodpłatny. Działki, mające być przedmiotem sprzedaży, nigdy nie były wykorzystywane do jakiejkolwiek działalności – nie były przedmiotem najmu, ani dzierżawy, ani w żaden sposób udostępniane komukolwiek. Z wniosku wynika wprawdzie, że Zainteresowany będący stroną postępowania prowadzi działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem podatku VAT, jednakże nie prowadzi działalności gospodarczej związanej z handlem nieruchomościami. Natomiast Zainteresowany niebędący stroną postępowania nie prowadzi innej działalności gospodarczej poza Spółką i nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Ponadto, Zainteresowani nie planują ponoszenia żadnych nakładów finansowych związanych ze zwiększeniem wartości i atrakcyjności opisanych we wniosku działek. W analizowanym przypadku jedyną czynnością, jaką Zainteresowani planują podjąć w związku ze sprzedażą, będzie skorzystanie z internetowego systemu ogłoszeń poprzez umieszczenie oferty sprzedaży działek na publicznie i powszechnie dostępnych portalach. Zainteresowani wystawią także tablicę informacyjną bezpośrednio na gruncie, jednakże nie przewidują prowadzenia specjalistycznych działań marketingowych w tym zakresie.

W niniejszej sprawie, brak jest zatem przesłanek świadczących o takiej aktywności Zainteresowanych w przedmiocie zbycia opisanych nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż wskazanych we wniosku udziałów w gruntach wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Zainteresowani nie podjęli takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Zainteresowani, sprzedając udziały w przedmiotowych gruntach, będą korzystali z przysługującego im prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym, w ocenie tutejszego Organu, sprzedaż udziałów w gruntach opisanych we wniosku można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, gdyż okoliczności sprawy nie przesądzają o wykorzystywaniu ww. nieruchomości dla celów zarobkowych.

Podsumowując, mając na uwadze powołane przepisy oraz okoliczności analizowanej sprawy należy stwierdzić, że Zainteresowani po likwidacji Spółki i po podziale majątku między jej wspólników nie będą zobowiązani do naliczenia podatku należnego w przypadku, gdy zechcą oni każdy indywidualnie sprzedać udziały w gruncie, bowiem czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W konsekwencji, stanowisko Zainteresowanych, zgodnie z którym „(…) sprzedaż przedmiotowych nieruchomości będzie zwolniona od podatku VAT”, należało uznać za nieprawidłowe.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj