Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.315.2019.3.JF
z 12 września 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 lipca 2019 r. (data wpływu 16 lipca 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 3 września 2019 r. (data wpływu 4 września 2018 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 28 sierpnia 2019 r. (doręczone w dniu 29 sierpnia 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korzystania ze zwolnienia podmiotowego dla usług sporządzania opinii, ekspertyz finansowych oraz biegłego sądowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lipca 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korzystania ze zwolnienia podmiotowego dla usług sporządzania opinii, ekspertyz finansowych oraz biegłego sądowego. Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 3 września 2019 r. (data wpływu 4 września 2018 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 28 sierpnia 2019 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.315.2019.2.JF (doręczone w dniu 29 sierpnia 2019 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie sformułowane w odpowiedzi na wezwanie):

Wnioskodawca jest zatrudniony na umowę o pracę u jednego pracodawcy. Wnioskodawca wykonuje opinie sądowe na rzecz Sądów jako ustanowiony biegły sądowy. Wnioskodawca rozpocznie prowadzenie działalności gospodarczej (PKD 74.90.Z) we własnym zakresie. W ramach planowanej działalności gospodarczej będzie rozliczać się podatkiem liniowym. Usługa w ramach działalności gospodarczej nie będzie skierowana do pracodawcy oraz pracodawca nie ma i nie będzie mieć żadnego powiązania/związku z działalnością gospodarczą swojego pracownika.

W ramach umowy o pracę z pracodawcą Wnioskodawca rozlicza się według skali podatkowej - podatek progresywny na zasadach ogólnych. Wskazana działalność gospodarcza (PKD 74.90.Z) polega na sporządzaniu ekspertyz finansowych/kontrolnych oraz opinii ekonomiczno-finansowych dotyczących m.in. prawidłowości rozliczenia kredytów/pożyczek, instrumentów pochodnych, prawidłowości naliczania odsetek, kosztów, ubezpieczeń, analizy rynkowości cen/wartości, analizy prawidłowości konstrukcji umów bankowych/finansowych, analizy przepływów środków finansowych, analizy rozliczeń. W ramach tej działalności gospodarczej nie będą oferowane usługi jakiegokolwiek doradztwa - np. doradztwa w wyborze oferty kredytów różnych banków, doradztwa w zakresie różnych produktów finansowych. Sporządzane ekspertyzy/opinie w ramach działalności gospodarczej dotyczą zbadania i ustalenia zaistniałego stanu faktycznego wraz z wnioskami. Zakres sporządzanych ekspertyz w ramach działalności gospodarczej będzie identyczny jak zakres opinii sporządzanych jako biegły sądowy dla Sądów. Oferta usługi i możliwości wykonywania ekspertyz/opinii w ramach działalności gospodarczej skierowana jest do osób fizycznych/prawnych/firm oraz Sądów (z wykluczeniem pracodawcy powiązanego w ramach umowy o pracę).

Wnioskodawca nie będzie świadczyć usług o charakterze prawniczym ani usług doradczych. Usługi wykonywania ekspertyz finansowych/kontrolnych oraz opinii ekonomiczno-finansowych w Jego ocenie nie są usługami doradczymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (we wniosku oznaczone jako nr 3):

Czy prowadząc opisaną powyżej działalność gospodarczą można skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie wielkości obrotu wymienionego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT w przypadku, gdy przychody z tej działalności gospodarczej będą kształtować poniżej wskazanego limitu 200 000 zł?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Opisana działalność gospodarcza może skorzystać ze zwolnienia z VAT na podstawie limitu 200 000 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie od podatku VAT dla określonej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
   
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
      
   2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
      
   3. usług ubezpieczeniowych
   - jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
   
3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
   
   
   

W myśl art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności – przed dniem wykonania tej czynności.

Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Z kolei przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy stanowi, że zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi:

1. prawnicze,
2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
3. jubilerskie
   
4. ściągania długów, w tym factoringu.
   
   

Z powyższych regulacji wynika, że ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy, nie korzystają podatnicy świadczący m.in. usługi prawnicze oraz usługi doradztwa.

Zauważyć należy, że ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do ustawy, nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj. np.: podatkowe, prawne, finansowe. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN 2006, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć „tego, kto doradza”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN 2006, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko.

W świetle powołanych wyżej przepisów należy zauważyć, że o ww. zwolnieniu decyduje kwalifikacja, bądź istota wykonywanych czynności.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca wykonuje opinie sądowe na rzecz sądów, jako ustanowiony biegły sądowy. Ponadto w takim samym zakresie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ma zamiar sporządzać ekspertyzy finansowe/kontrolne oraz opinie ekonomiczno-finansowe. Oferta usług i ekspertyz/opinii skierowana będzie do osób fizycznych, prawnych, firm oraz sądów z wykluczeniem pracodawcy powiązanego w ramach umowy o pracę. W ramach tej działalności nie będą oferowane usługi jakiegokolwiek doradztwa.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest prawo do korzystania ze zwolnienia wynikającego z art. 113 ustawy.

Jak wskazano we wniosku działalność gospodarcza Wnioskodawcy dotyczyć ma zbadania i ustalenia zaistniałego stanu faktycznego wraz z wnioskami i nie będą to usługi doradztwa. Wnioskodawca będzie sporządzał ekspertyzy finansowe/kontrolne oraz opinie ekonomiczno-finansowe dotyczące m.in. prawidłowości rozliczenia kredytów/pożyczek, instrumentów pochodnych, prawidłowości naliczania odsetek, kosztów, ubezpieczeń, analizy rynkowości cen/wartości, analizy prawidłowości konstrukcji umów bankowych/finansowych, analizy przepływów środków finansowych, analizy rozliczeń.

Wobec powyższego należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że Wnioskodawca do chwili osiągnięcia wartości sprzedaży podlegającej opodatkowaniu przekraczającej 200 000 zł, posiada prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy pod warunkiem, że nie wykona czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Zauważyć należy, że niniejsza interpretacja dotyczy podatku od towarów i usług, natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4 0/0, 00-013 Warszawa za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.