2019.09.11 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-3.4012.379.2019.2.AS
z 11 września 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 lipca 2019 r. (data wpływu 12 lipca 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 sierpnia 2019 r. (data wpływu 5 sierpnia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT poniesionego w związku z realizacją projektu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT poniesionego w związku z realizacją projektu. Wniosek uzupełniono w dniu 5 sierpnia 2019 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina (dalej: Gmina lub Wnioskodawca) jest jednostką samorządu terytorialnego, do zakresu działania której należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Gmina została powołana do realizacji zadań własnych, o których mowa w art. 7 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506, z późn. zm., dalej: ustawa o samorządzie gminnym) oraz do wykonywania zadań zleconych z zakresu administracji rządowej. Zadania publiczne są wykonywane przez Gminę w imieniu własnym na własną odpowiedzialność. Pewne czynności Gmina wykonuje na podstawie zawieranych umów cywilnoprawnych, w związku z czym zaliczane są do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT (działalności gospodarczej prowadzonej przez Gminę). Zgodnie z przepisami ustawy o samorządzie gminnym, Gmina posiada osobowość prawną.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy o samorządzie gminnym, do zadań własnych Gminy należy pomoc społeczna, w tym ośrodki i zakłady społeczne.

25 kwietnia 2018 r. Gmina zawarła umowę na dofinansowanie projektu pn. „(…)” w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…) na lata 2014-2020, Osi Priorytetowej „Obszary wymagające rewitalizacji”, Działanie „Rewitalizacji obszarów miejskich” (dalej także: Projekt lub Inwestycja). Realizacja Projektu wpłynie na osiągnięcie celu, jakim jest lepsza jakość życia społeczności zamieszkujących obszary problemowe.

W ramach Projektu wykonane zostały roboty budowlane, obejmujące między innymi modernizację obiektu stanowiącego własność Gminy, wyburzenie jednego z budynków gospodarczych, wyburzenie łącznika i postawienie w jego miejsce dwukondygnacyjnej bryły, instalacja gazowa, prace elewacyjne, wraz zagospodarowaniem terenu wokół budynku. Obiekt został dostosowany do potrzeb osób niepełnosprawnych.

Wyremontowana infrastruktura przekazana została Miejskiemu Ośrodkowi Pomocy Społecznej (dalej także: MOPS lub Ośrodek), w celu prowadzenia w nim zadań szeroko rozumianej pomocy społecznej.

Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej, dzięki rozwinięciu infrastruktury przestrzennej, będzie mógł świadczyć usługi na rzecz osób znajdujących się w trudnych sytuacjach życiowych nie tylko poprzez udzielania świadczeń uregulowanych na mocy przepisów prawa. Do oferty wprowadzone zostanie szeroko rozumiane poradnictwo w aspekcie społecznym, prawnym, psychologicznym czy też zawodowym. Przewiduje się również uruchomienie kuchni i stołówki, głównie dla podopiecznych MOPS.

Przekazanie wyremontowanej infrastruktury nastąpiło na podstawie porozumienia zawartego pomiędzy Gminą a Ośrodkiem, zgodnie z którym MOPS może bezpłatnie użytkować przekazany obiekt na potrzeby prowadzenia działalności statutowej określonej w załączniku do uchwały Rady Miejskiej w sprawie uchwalenia statutu Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej (zmienionego kolejnymi uchwałami), z uwzględnieniem wymogów wynikających z umowy o dofinansowanie Projektu. Zgodnie z zawartym porozumieniem, Ośrodek nie może pobierać żadnych korzyści finansowych pod jakimkolwiek tytułem w czasie trwania Projektu, tj. co najmniej do 31 grudnia 2024 r. MOPS jest jednostką budżetową Gminy, działającą na podstawie ustawy z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2018 r., poz. 1508; dalej: ustawa o pomocy społecznej), nieposiadającą odrębnej od Gminy podmiotowości prawnej. Celem i przedmiotem działalności Ośrodka jest realizacja zadań Gminy z zakresu pomocy społecznej, w szczególności:

przyznawanie i wypłacanie przewidzianych ustawą świadczeń;
prowadzenie pracy socjalnej;
realizowanie zadań wynikających z rozeznanych potrzeb społecznych;
rozwijanie nowych form pomocy i samopomocy w ramach zidentyfikowanych potrzeb, uczestniczenie w przygotowaniu i realizacji gminnej strategii rozwiązywania problemów społecznych ze szczególnym uwzględnieniem programów pomocy społecznej;
sporządzanie corocznej oceny zasobów pomocy społecznej.

Podstawowym celem Projektu była realizacja zadań statutowych Gminy, tj. poprawa dostępności szeroko rozumianej pomocy społecznej. W wyremontowanym budynku planowane jest również utworzenie kuchni i stołówki, głównie dla podopiecznych MOPS. Zarówno projekt, jak i jego realizacja zakładały, że w wyremontowanym budynku powstanie kuchnia, do prowadzenia której konieczne będzie jeszcze zakupienie odpowiedniego sprzętu i wyposażenia (które nie zostało objęte Inwestycją).

Zgodnie z założeniami Gminy, kuchnia i stołówka byłaby prowadzona przez powołaną do tego celu spółdzielnię socjalną. Członkowie spółdzielni przygotowywaliby posiłki przede wszystkim dla podopiecznych MOPS, a w przypadku zapotrzebowania również dla innych mieszkańców Gminy. MOPS nie pobierałby żadnego wynagrodzenia od spółdzielni za korzystanie z pomieszczeń budynku w celu prowadzenia kuchni i stołówki. Spółdzielnia byłaby jedynie obciążana przez MOPS kosztami mediów (woda i energia elektryczna i ogrzewanie itp.) do wysokości ich faktycznego zużycia w związku z prowadzeniem kuchni i stołówki.

Do końca 2016 r. MOPS nie był zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

1 stycznia 2017 r. Gmina wdrożyła scentralizowany model rozliczeń w podatku VAT. W związku z tym, od 1 stycznia 2017 r. wszystkie gminne jednostki organizacyjne prowadzą „cząstkowe” rozliczenia podatku VAT (obejmujące wykonywane przez nie czynności stanowiące odpłatną dostawę towarów odpłatne świadczenie usług na gruncie podatku VAT), które są następnie konsolidowane na poziomie Gminy. MOPS – jako jednostka organizacyjna Gminy – został objęty centralizacją rozliczeń VAT.

Gmina nie dokonuje odliczeń podatku VAT naliczonego od zakupów związanych z działalnością MOPS. Wynika to z faktu, że całość działalności Ośrodka jest działalnością statutową, nieopodatkowaną podatkiem VAT. Ośrodek nie wykonuje czynności opodatkowanych podatkiem VAT (tj. takich, na których naliczany byłby podatek VAT należny). MOPS nie prowadzi również działalności gospodarczej/komercyjnej, która podlegałaby przepisom ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późń. zm.: dalej: ustawa o VAT), a całość działalności skupia się na wykonywaniu czynności z zakresu pomocy społecznej. W związku z tym, Ośrodek nie ma prawa do odliczania podatku VAT naliczonego w związku z zakupami związanymi z prowadzoną działalnością.

Niezależnie, nawet w przypadku uznania, że działalność prowadzona przez MOPS podlega przepisom ustawy o VAT, wskaźniki skalkulowane dla Ośrodka w celu odliczania podatku VAT naliczonego, tj. struktura sprzedaży o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy VAT wynosi 0%.

W piśmie z dnia 5 sierpnia 2019 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku – Wnioskodawca wskazał, że:

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT.
W opinii Wnioskodawcy towary i usługi nabywane w ramach realizowanego Projektu będą wykorzystywane do czynności pozostających poza zakresem prowadzonej przez Gminę działalności gospodarczej.
Tak jak wskazano we wniosku o interpretację, towary i usługi nabywane w ramach realizowanego projektu będą wykorzystywane w celu prowadzenia szeroko rozumianej pomocy społecznej. Pomoc społeczna stanowi zadanie własne Gminy i jako taka nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Gmina nie działa w tym zakresie jako podatnik VAT, dlatego też czynności związane z wykonywaniem pomocy społecznej pozostają poza zakresem opodatkowania VAT.
Wyremontowany w ramach Projektu budynek zostanie przekazany na rzecz Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej (dalej: MOPS lub Ośrodek) na podstawie porozumienia (czynności nieodpłatnej, niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT). Dodatkowo należy zauważyć, że zgodnie z porozumieniem zawartym pomiędzy Gminą a MOPS, Ośrodek nie może pobierać żadnych korzyści finansowych pod jakimkolwiek tytułem w czasie trwania Projektu.
MOPS nie będzie pobierał żadnego wynagrodzenia z tytułu udostępniania pomieszczeń w celu prowadzenia kuchni i stołówki przez spółdzielnię (spółdzielnia byłaby jedynie obciążana kosztami mediów, w wartościach odpowiadających rzeczywistemu zużyciu), nie będzie też pobierał wynagrodzenia z jakiegokolwiek innego tytułu w związku z wyremontowanym budynkiem, gdyż byłoby to sprzeczne z założeniami Projektu.
Zdaniem Wnioskodawcy, nabyte towary i usługi w celu realizacji projektu są/będą wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności pozostających poza zakresem działalności gospodarczej.
Faktury dokumentujące nabycie towarów i usług w ramach opisanego projektu są wystawiane na Wnioskodawcę (Gminę).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina ma prawo do odliczenia podatku od towarów i usług poniesionego w związku z realizacją projektu pn. ,,(…)” w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020, Osi Priorytetowej „Obszary wymagające rewitalizacji”, Działanie ,,Rewitalizacji obszarów miejskich”?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma on prawa do odliczenia podatku od towarów usług poniesionego w związku z realizacją projektu pn. „(…)” w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…) na lata 2014-2020, Osi Priorytetowej „Obszary wymagające rewitalizacji”, Działanie 8 „Rewitalizacji obszarów miejskich”.

Uzasadnienie.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w powyższym przepisie, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług rozumie się – w świetle art. 8 ust. 1 ustawy o VAT – każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Zauważyć należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT lub świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem, aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku VAT w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań własnych oraz gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań własnych, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Z kolei zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy o samorządzie gminnym, do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb, w szczególności sprawy z zakresu pomocy społecznej, w tym sprawy ośrodków i zakładów opiekuńczych. Wskazane zadanie jest w przypadku Gminy realizowane przez MOPS.

Należy zauważyć, że podstawowym celem działalności MOPS, będącego jednostką budżetową Gminy, jest realizacja zadań własnych Gminy w zakresie pomocy społecznej. Całość działalności Ośrodka jest działalnością statutową, nieopodatkowaną podatkiem VAT (Ośrodek nie wykonuje obecnie czynności opodatkowanych podatkiem VAT, na których byłby naliczany podatek VAT należny). MOPS nie prowadzi również działalności gospodarczej/komercyjnej, która podlegałaby przepisom ustawy o VAT, a całość działalności skupia się na wykonywaniu czynności z zakresu pomocy społecznej.

Ze względu na fakt, że całość działalności Ośrodka stanowi wykonywanie nałożonych przepisami ustawy o pomocy społecznej zadań z zakresu pomocy społecznej, działalność Ośrodka pozostaje poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT. W konsekwencji, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od zrealizowanego Projektu, gdyż w związku z jego realizacją Gmina (działająca poprzez Ośrodek) nie działała w charakterze podatnika podatku VAT.

Gmina zwraca uwagę, że w orzecznictwie sądów administracyjnych ugruntował się pogląd, zgodnie z którym realizacja zadań z zakresu pomocy społecznej nie stanowi przejawu prowadzenia działalności gospodarczej i w związku z tym pozostaje poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT. Stanowisko takie zostało potwierdzone w:

wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 14 grudnia 2017 r. (sygn. I FSK 2073/15), w którym NSA stwierdził, że: ,,Pomoc społeczna, realizacją której zajmuje się gmina, udzielana jest co wynika z art. 7 ustawy z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2013 r. poz. 182) z powodu ubóstwa, sieroctwa, bezdomności, bezrobocia, niepełnosprawności, długotrwałej choroby, bezradności, alkoholizmu, zdarzeń losowych itp. I uzależniona jest od dochodów osoby ubiegającej się o tę pomoc, czy też dochodów jej rodziny (vide art. 6 ustawy o pomocy społecznej). Przyznanie takiej pomocy co wynika z art. 106 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej następuje w formie decyzji administracyjnej. Organ samorządu terytorialnego w ramach władztwa publicznego decyduje kto i na jakich zasadach skorzysta z tej pomocy. Pobierane opłaty uzależnione od dochodów osoby objętej taką pomocą mają zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego w tym składzie w tym przypadku charakter daniny publicznej. Nie można bowiem mówić o ekwiwalentności pobieranych przez Miasto świadczeń, pobierane opłaty rekompensują jedynie niewielki procent kosztów funkcjonowania tych placówek”;
wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 23 marca 2017 r. (sygn. I FSK 1147/15), w którym NSA stwierdził, że ośrodek pomocy społecznej pobierając opłaty z tytułu udostępniania mieszkań chronionych (readaptacyjnych) działa jako organ władzy publicznej w rozumieniu art. 15 ust. 6 ustawy o VAT. Zdaniem NSA – w odniesieniu do wskazanych usług polegających na udostępnianiu mieszkań chronionych – zostały spełnione przesłanki do uznania, że działalność ośrodka nie ma charakteru działalności podatnika VAT. Przede wszystkim działalność ta jest – zdaniem NSA – wykonywana przez podmiot prawa publicznego (jednostkę samorządu terytorialnego) i w celu sprawowania władzy publicznej w postaci realizacji nałożonych przepisami o pomocy społecznej zadań z zakresu pomocy społecznej. W związku z powyższym – zdaniem NSA – ośrodek pomocy społecznej jako jednostka budżetowa gminy nie jest podatnikiem podatku VAT w zakresie pobieranych opłat za korzystanie z mieszkań chronionych (readaptacyjnych);
wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 4 lipca 2017 r. (sygn. III SA/Gl 498/17), w którym Sąd zauważył, że „biorąc pod uwagę wszelkie przedstawione powyżej argumenty nie sposób oprzeć się wrażeniu, że opodatkowanie podatkiem od towarów i usług świadczeń z zakresu szeroko rozumianej pomocy społecznej, dokonywanych przez gminy i powiaty na rzecz potrzebujących takiego wsparcia de facto prowadziłoby do obciążenia daniną należną państwu obligatoryjnej działalności, dobroczynnej podejmowanej przez samorząd terytorialny. W konsekwencji gmina, czy powiat musiałby bowiem płacić państwu podatek obrotowy (podatek od towarów i usług) od pomocy na rzecz potrzebujących. Trudno o akceptację dla takiego wniosku. Państwo, realizując swoje powinności sformułowane w art. 167 ust. 1 Konstytucji RP, a także wynikające z umowy międzynarodowej ratyfikowanej przez Rzeczpospolitą Polską (por art. 9 Europejskiej Karty Samorządu Lokalnego z 15 października 1985 r. – Dz. U. nr 124 z 1994 r., poz. 607) powinno zapewniać gminom i powiatom należne finansowanie ich zadań. W granicach tej powinności ponad wszelką wątpliwość nie mieści się uszczuplanie dochodów, czy majątku samorządu terytorialnego w wyniku faktycznego opodatkowania jego działalności z zakresu pomocy społecznej, realizowanej w sposób władczy”;
wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 10 października 2017 r. (sygn. I SA/Wr 625/17);
wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 25 czerwca 2015 r., (sygn. I SA/Po 589/15), w którym Sąd stwierdził, że: „(...) w ocenie Sądu w rozpatrywanej sprawie Miasto w odniesieniu do realizacji zadań własnych w zakresie pomocy społecznej nie działa jako podmiot profesjonalny biorący udział w obrocie gospodarczym (…)”.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że MOPS w zakresie, w jakim realizuje zadania własne Gminy wynikające z przepisów prawa, powinien być traktowany jako organ Gminy i w związku z tym, na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT czynności przez niego wykonywane nie podlegają opodatkowaniu VAT.

W konsekwencji, Gmina nie ma prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego wykazanego na fakturach zakupowych otrzymanych w związku z Projektem, gdyż w związku z jego realizacją nie działała w charakterze podatnika podatku VAT.

Niezależnie, nawet w przypadku uznania, że działalność prowadzona przez Gminę/MOPS w zakresie pomocy społecznej podlega przepisom ustawy o VAT, wskaźniki skalkulowane dla Ośrodka w celu odliczania podatku VAT naliczonego, tj. struktura sprzedaży, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT i prewspółczynnik VAT, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT wynoszą 0%. Dlatego też, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu realizacji Projektu.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Zgodnie z ust. 2 wskazanego przepisu, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. W myśl art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżania kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Zgodnie natomiast z art. 90 ust. 10 ustawy o VAT, w przypadku, gdy proporcja określona zgodnie z wcześniej przywołanymi przepisami:

przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł – podatnik ma prawo uznać, ze proporcja ta wynosi 100%;
nie przekroczyła 2% – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.

Wskazany przepis art. 90 ust. 10 ustawy o VAT ma również zastosowanie do prewspółczynnika VAT, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT. Zgodnie bowiem z art. 86 ust. 2g ustawy o VAT, w stosunku do kalkulacji prewspółczynnika VAT, przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

Tak jak wskazano w opisie stanu faktycznego, MOPS nie wykonuje obecnie żadnych czynności, na których jest naliczany podatek VAT należny. W związku z tym, MOPS nie odlicza podatku VAT naliczonego od zakupów związanych z prowadzoną działalnością, gdyż nie wykonuje czynności, w związku z którymi przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. W związku z powyższym, nawet w przypadku uznania, że działalność prowadzona przez MOPS podlega przepisom ustawy o VAT (co, zdaniem Wnioskodawcy, byłoby nieuzasadnione), wskaźniki skalkulowane dla Ośrodka w celu odliczania podatku VAT naliczonego, tj. struktura sprzedaży, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT wynosi 0%. W konsekwencji prawidłowe jest stwierdzenie, że Gmina nie będzie miała prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od zrealizowanej Inwestycji przekazanej na rzecz MOPS, która ma być wykorzystywana w celu wykonywania zadań z zakresu pomocy społecznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2018 r., poz. 280), zwanej dalej ustawą „centralizacyjną”, jednostka samorządu terytorialnego jest obowiązana do podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r.

W myśl art. 4 ustawy „centralizacyjnej”, jednostka samorządu terytorialnego, której jednostki organizacyjne rozliczały się jako odrębni podatnicy, wstępuje z dniem podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi we wszystkie przewidziane w przepisach dotyczących podatku prawa i obowiązki jednostek organizacyjnych.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy „centralizacyjnej”, ilekroć w ustawie jest mowa o jednostce organizacyjnej – rozumie się przez to:

utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę budżetową lub samorządowy zakład budżetowy,
urząd gminy, starostwo powiatowe, urząd marszałkowski.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym).

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy). W szczególności zadania własne obejmują sprawy pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych (art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy o samorządzie gminnym).

W świetle art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Gmina oraz inna gminna osoba prawna może prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej wyłącznie w przypadkach określonych w odrębnej ustawie (art. 9 ust. 2 ww. ustawy).

Jak stanowi art. 9 ust. 3 powołanej wyżej ustawy, formy prowadzenia gospodarki gminnej, w tym wykonywania przez gminę zadań o charakterze użyteczności publicznej, określa odrębna ustawa.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego, do zakresu działania której należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Gmina została powołana do realizacji zadań własnych, o których mowa w art. 7 ustawy o samorządzie gminnym oraz do wykonywania zadań zleconych z zakresu administracji rządowej. Zadania publiczne są wykonywane przez Gminę w imieniu własnym na własną odpowiedzialność. Pewne czynności Gmina wykonuje na podstawie zawieranych umów cywilnoprawnych, w związku z czym zaliczane są do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT (działalności gospodarczej prowadzonej przez Gminę). Zgodnie z przepisami ustawy o samorządzie gminnym, Gmina posiada osobowość prawną. 25 kwietnia 2018 r. Gmina zawarła umowę na dofinansowanie projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2014-2020, Osi Priorytetowej „Obszary wymagające rewitalizacji”, Działanie „Rewitalizacji obszarów miejskich”. Realizacja Projektu wpłynie na osiągnięcie celu, jakim jest lepsza jakość życia społeczności zamieszkujących obszary problemowe. W ramach Projektu wykonane zostały roboty budowlane, obejmujące między innymi modernizację obiektu stanowiącego własność Gminy, wyburzenie jednego z budynków gospodarczych, wyburzenie łącznika i postawienie w jego miejsce dwukondygnacyjnej bryły, instalacja gazowa, prace elewacyjne wraz zagospodarowaniem terenu wokół budynku. Obiekt został dostosowany do potrzeb osób niepełnosprawnych. Wyremontowana infrastruktura przekazana została Miejskiemu Ośrodkowi Pomocy Społecznej, w celu prowadzenia w nim zadań szeroko rozumianej pomocy społecznej. Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej, dzięki rozwinięciu infrastruktury przestrzennej, będzie mógł świadczyć usługi na rzecz osób znajdujących się w trudnych sytuacjach życiowych nie tylko poprzez udzielania świadczeń uregulowanych na mocy przepisów prawa. Do oferty wprowadzone zostanie szeroko rozumiane poradnictwo w aspekcie społecznym, prawnym, psychologicznym czy też zawodowym. Przewiduje się również uruchomienie kuchni i stołówki, głównie dla podopiecznych MOPS. Przekazanie wyremontowanej infrastruktury nastąpiło na podstawie porozumienia zawartego pomiędzy Gminą a Ośrodkiem, zgodnie z którym MOPS może bezpłatnie użytkować przekazany obiekt na potrzeby prowadzenia działalności statutowej określonej w załączniku do uchwały w sprawie uchwalenia statutu Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej (zmienionego kolejnymi uchwałami), z uwzględnieniem wymogów wynikających z umowy o dofinansowanie Projektu. Zgodnie z zawartym porozumieniem, Ośrodek nie może pobierać żadnych korzyści finansowych pod jakimkolwiek tytułem w czasie trwania Projektu, tj. co najmniej do 31 grudnia 2024 r. MOPS jest jednostką budżetową Gminy, działającą na podstawie ustawy z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, nie posiadającą odrębnej od Gminy podmiotowości prawnej. Celem i przedmiotem działalności Ośrodka jest realizacja zadań Gminy z zakresu pomocy społecznej, w szczególności: przyznawanie i wypłacanie przewidzianych ustawą świadczeń; prowadzenie pracy socjalnej; realizowanie zadań wynikających z rozeznanych potrzeb społecznych; rozwijanie nowych form pomocy i samopomocy w ramach zidentyfikowanych potrzeb, uczestniczenie w przygotowaniu i realizacji gminnej strategii rozwiązywania problemów społecznych ze szczególnym uwzględnieniem programów pomocy społecznej; sporządzanie corocznej oceny zasobów pomocy społecznej. Podstawowym celem Projektu była realizacja zadań statutowych Gminy, tj. poprawa dostępności szeroko rozumianej pomocy społecznej. W wyremontowanym budynku planowane jest również utworzenie kuchni i stołówki, głównie dla podopiecznych MOPS. Zarówno projekt, jak jego realizacja zakładały, że w wyremontowanym budynku powstanie kuchnia, do prowadzenia której konieczne będzie jeszcze zakupienie odpowiedniego sprzętu i wyposażenia (które nie zostało objęte Inwestycją). Zgodnie z założeniami Gminy, kuchnia i stołówka byłaby prowadzona przez powołaną do tego celu spółdzielnię socjalną. Członkowie spółdzielni przygotowywaliby posiłki przede wszystkim dla podopiecznych MOPS, a w przypadku zapotrzebowania również dla innych mieszkańców Gminy. MOPS nie pobierałby żadnego wynagrodzenia od spółdzielni za korzystanie z pomieszczeń budynku w celu prowadzenia kuchni i stołówki. Spółdzielnia byłaby jedynie obciążana przez MOPS kosztami mediów (woda i energia elektryczna i ogrzewanie, itp.) do wysokości ich faktycznego zużycia w związku z prowadzeniem kuchni i stołówki. Do końca 2016 r. MOPS nie był zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. 1 stycznia 2017 r. Gmina wdrożyła scentralizowany model rozliczeń w podatku VAT. W związku z tym, od 1 stycznia 2017 r. wszystkie gminne jednostki organizacyjne prowadzą „cząstkowe” rozliczenia podatku VAT (obejmujące wykonywane przez nie czynności stanowiące odpłatną dostawę towarów odpłatne świadczenie usług na gruncie podatku VAT), które są następnie konsolidowane na poziomie Gminy. MOPS – jako jednostka organizacyjna Gminy – został objęty centralizacją rozliczeń VAT. Gmina nie dokonuje odliczeń podatku VAT naliczonego od zakupów związanych z działalnością MOPS. Wynika to z faktu, że całość działalności Ośrodka jest działalnością statutową, nieopodatkowaną podatkiem VAT. Ośrodek nie wykonuje czynności opodatkowanych podatkiem VAT (tj. takich, na których naliczany byłby podatek VAT należny). MOPS nie prowadzi również działalności gospodarczej/komercyjnej, która podlegałaby przepisom ustawy o podatku od towarów usług, a całość działalności skupia się na wykonywaniu czynności z zakresu pomocy społecznej. W związku z tym, Ośrodek nie ma prawa do odliczania podatku VAT naliczonego w związku z zakupami związanymi z prowadzoną działalnością. Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Towary i usługi nabywane w ramach realizowanego Projektu będą wykorzystywane do czynności pozostających poza zakresem prowadzonej przez Gminę działalności gospodarczej – towary i usługi nabywane w ramach realizowanego projektu będą wykorzystywane w celu prowadzenia szeroko rozumianej pomocy społecznej. Pomoc społeczna stanowi zadanie własne Gminy i jako taka nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Gmina nie działa w tym zakresie jako podatnik VAT, dlatego też czynności związane z wykonywaniem pomocy społecznej pozostają poza zakresem opodatkowania VAT. Wyremontowany w ramach Projektu budynek zostanie przekazany na rzecz Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej na podstawie porozumienia (czynności nieodpłatnej, nie podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT). Dodatkowo należy zauważyć, że zgodnie z porozumieniem zawartym pomiędzy Gminą a MOPS, Ośrodek nie może pobierać żadnych korzyści finansowych pod jakimkolwiek tytułem w czasie trwania Projektu. MOPS nie będzie pobierał żadnego wynagrodzenia z tytułu udostępniania pomieszczeń w celu prowadzenia kuchni i stołówki przez spółdzielnię (spółdzielnia byłaby jedynie obciążana kosztami mediów, w wartościach odpowiadających rzeczywistemu zużyciu), nie będzie też pobierał wynagrodzenia z jakiegokolwiek innego tytułu w związku z wyremontowanym budynkiem, gdyż byłoby to sprzeczne z założeniami Projektu. Nabyte towary i usługi w celu realizacji projektu są/będą wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności pozostających poza zakresem działalności gospodarczej. Faktury dokumentujące nabycie towarów i usług w ramach opisanego projektu są wystawiane na Wnioskodawcę.

Na tle powyższego, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku od towarów i usług poniesionego w związku z realizacją projektu.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT, w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie jest spełniony, ponieważ – jak wskazał Wnioskodawca – nabyte w celu realizacji projektu towary i usługi są wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności pozostających poza zakresem działalności gospodarczej, tj. towary i usługi nabywane w ramach realizowanego projektu są wykorzystywane w celu prowadzenia szeroko rozumianej pomocy społecznej. Pomoc społeczna – jak wskazał Wnioskodawca – stanowi zadanie własne Gminy i jako taka nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, a Gmina nie działa w tym zakresie jako podatnik VAT. Tym samym, Wnioskodawca nabywając w ramach opisanej inwestycji towary i usługi nie dokonuje ich zakupu w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co oznacza, że w tym przypadku nie działa w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji Zainteresowany nie ma – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowego projektu.

Bez znaczenia dla przyjętego wyżej rozstrzygnięcia pozostaje fakt, że jak wskazano w opisie sprawy w wyremontowanym w ramach opisanego projektu budynku powstanie kuchnia, która będzie prowadzona przez spółdzielnię socjalną, która za korzystanie z pomieszczeń w budynku będzie obciążana przez MOPS kosztami mediów (woda, energia elektryczna, ogrzewanie) do ich faktycznego zużycia. Obciążenie spółdzielni socjalnej kosztami zużytych mediów dotyczy bowiem tylko faktu zużycia przez spółdzielnię ww. mediów. Natomiast modernizacja i adaptacja istniejącego obiektu w celu nadania nowej funkcji społecznej nie wiąże się bezpośrednio ze zużyciem wody, ogrzewania czy energii elektrycznej. W analizowanym zdarzeniu nie dochodzi bowiem do przeniesienia na spółdzielnię socjalną (w drodze refakturowania) kosztów wyremontowania infrastruktury. Świadczenie realizowane na rzecz spółdzielni socjalnej pozostaje zatem bez wpływu na prawo Wnioskodawcy do odliczenia podatku naliczonego związanego z opisaną inwestycją.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy zatem stwierdzić, że Gmina nie ma prawa do odliczenia podatku od towarów i usług poniesionego w związku z realizacją projektu pn. ,,(…)” w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…) na lata 2014-2020, Osi Priorytetowej „Obszary wymagające rewitalizacji”, Działanie ,,Rewitalizacji obszarów miejskich”. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie są spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Zainteresowany realizując ww. projekt nie działa jako podatnik VAT i wydatki związane z realizacją inwestycji nie służą do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Należy podkreślić, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z tym tutejszy organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wymienione w opisie sprawy lub własnym stanowisku, w szczególności takie jak np. kwestia wyłączenia od opodatkowania świadczeń opieki społecznej lub opodatkowania opłaty za media (woda i energia elektryczna i ogrzewanie itp.), nie zostały objęte pytaniem i nie przedstawiono w tym zakresie własnego stanowiska, nie mogą być zatem – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Ponadto tutejszy organ nadmienia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tutejszy organ oparł się na opisie stanu faktycznego, w tym w szczególności na informacji, że nabyte w celu realizacji projektu towary i usługi są/będą wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności pozostających poza zakresem działalności gospodarczej. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Należy również podkreślić, że organ nie kwestionuje orzecznictwa jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego oraz prawa procesowego, sam niejednokrotnie odwołuje się do tez wynikających z orzeczeń sądów administracyjnych. Należy jednak przy tym zawsze pamiętać, że każdą sprawę należy analizować indywidualnie, a wyroki sądów administracyjnych mają wiążący charakter w doniesieniu do konkretnych spraw, analizowanych w określonych ściśle stanach faktycznych/zdarzeniach przyszłych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin