Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.376.2019.2.JO
z 9 września 2019 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 12 lipca 2019 r. (data wpływu 12 lipca 2019 r.) uzupełnione pismem Strony z dnia 16 lipca 2019 r. (data wpływu 22 lipca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych sprzedaży praw do Znaku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych sprzedaży praw do Znaku. Wniosek został uzupełniony pismem Strony z dnia 16 lipca 2019 r. (data wpływu 22 lipca 2019 r.).

We wniosku wspólnym złożonym przez:

  • Zainteresowanego będącego stroną postępowania:
    Spółka akcyjna w organizacji
  • Zainteresowany niebędący stroną postępowania:
    spółka jawna.


przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jawna (dalej „Zbywca”) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, właścicielem praw do znaku towarowego (dalej: „Znak”). Z tytułu prowadzonej działalności Zbywca nie korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług.

Na moment złożenia przedmiotowego Wniosku, Znak jest przedmiotem umowy dzierżawy zawartej pomiędzy Zbywcą a podmiotem trzecim (spółką komandytową). Na moment złożenia przedmiotowego wniosku, jedynym przedmiotem działalności gospodarczej Zbywcy jest wynikająca z tej umowy dzierżawa praw do Znaku.

Zbywca zamierza jednak dokonać zmian w zakresie prowadzonej działalności. Zbywca zamierza rozwinąć działalność w zakresie obrotu lub najmu nieruchomości. W związku z tym od ponad roku Zbywca przygotowuje nieruchomości do własnej lub wspólnej zabudowy przeprowadzając stosowne analizy oraz występując o wydanie warunków zabudowy. Na moment złożenia niniejszego wniosku nieruchomość, na której ma być przeprowadzona inwestycja nie jest własnością Zbywcy - stanowi ona własność wspólników Zbywcy. Z chwilą pozyskania prawomocnych warunków zabudowy planowane jest przeniesienie tych gruntów do majątku Zbywcy celem prowadzenia działalności gospodarczej przez Zbywcę z wykorzystaniem tych nieruchomości. Obecnie Znak stanowi główne i najbardziej wartościowe aktywo znajdujące się we własności Zbywcy.

Poza Znakiem, Zbywca posiada jednak również inne aktywa, np. w postaci środków pieniężnych na rachunku bankowym oraz samochodu. Zbywca planuje dokonać zmiany profilu działalności. Nowa działalność prowadzona przez Zbywcę będzie opierać się m.in. na transakcjach związanych z rynkiem nieruchomości, w tym obrocie nieruchomościami oraz oddawaniu nieruchomości w najem.

W związku z planowaną zmianą profilu działalności Zbywca zamierza rozwiązać umowę dzierżawy Znaku i sprzedać Znak (dalej: „Transakcja”). Transakcja będzie miała miejsce w 2019 r. albo w 2020 r. Umowa sprzedaży Znaku zawarta zostanie pomiędzy Zbywcą a Spółką Akcyjną w organizacji (dalej: „Nabywca”), która w dniu planowanej Transakcji będzie czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Transakcja sprzedaży zawarta pomiędzy Zbywcą i Nabywcą dotyczyć będzie wyłącznie praw do Znaku.

W związku z planowaną Transakcją żadne inne składniki majątku, ani też zobowiązania, nie zostaną przeniesione pomiędzy Zbywcą i Nabywcą. Celem Nabywcy jest przejęcie w drodze Transakcji praw do Znaku, który to Znak Nabywca zamierza wykorzystywać w wprowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, obejmującej obrót towarami oznaczonymi Znakiem - wyłącznie na potrzeby czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Planowana przez Nabywcę działalność nie będzie korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania w zakresie podatku od towarów i usług:

  1. Czy sprzedaż praw do Znaku w ramach Transakcji będzie przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług?
  2. Czy w przypadku uznania Transakcji za podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, Zbywca będzie zobowiązany do wystawienia na rzecz Nabywcy faktury z wykazanym podatkiem VAT w stawce 23%?
  3. Czy w przypadku uznania Transakcji za podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, Nabywcy będzie przysługiwało prawo do pomniejszenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazaną na fakturze wystawionej przez Zbywcę?

Stanowisko Zainteresowanych w zakresie podatku od towarów i usług:

  1. Zdaniem Wnioskodawców, sprzedaż praw do Znaku w ramach Transakcji będzie przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług.
  2. Zdaniem Wnioskodawców, Zbywca będzie zobowiązany do wystawienia na rzecz Nabywcy faktury z wykazanym podatkiem VAT przy zastosowaniu 23% stawki.
  3. Zdaniem Wnioskodawców, Nabywcy będzie przysługiwało prawo do pomniejszenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazaną na fakturze wystawionej przez Zbywcę w związku z udokumentowaniem Transakcji.

Uzasadnienie

Ad. 1.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zatem, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu Ustawy o VAT i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. Zaznaczyć należy, iż Ustawa o VAT uznaje za usługę każde świadczenie niebędące dostawą towarów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego zawartym w przedmiotowym wniosku, zarówno Zbywca jak i Nabywca są czynnymi podatnikami VAT. Znak stanowi główne aktywo w majątku Zbywcy, a dzierżawa praw do Znaku obecnie stanowi jedyny przedmiot działalności Zbywcy. Zbywca na potrzeby Transakcji będzie zatem działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w myśl art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Zbywca wykorzystuje bowiem Znak w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Nabywca zamierza natomiast przejąć prawa do Znaku, i wykorzystywać go bezpośrednio przy prowadzeniu działalności handlowej, której przedmiotem będzie obrót towarami oznaczonymi Znakiem. Nabywca nie będzie zatem kontynuował działalności prowadzonej przez Zbywcę.

W zakresie uznania Znaku za wartość niematerialną i prawną należy odnieść się do ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2017 r. poz. 776, z późn. zm. - dalej „Ustawa PWP”).


Zgodnie z art. 120 ust. 1 Ustawy PWP znakiem towarowym może być każde oznaczenie umożliwiające odróżnienie towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa oraz możliwe do przedstawienia w rejestrze znaków towarowych w sposób pozwalający na ustalenie jednoznacznego i dokładnego przedmiotu udzielonej ochrony.

Zgodnie z art. 121 Ustawy PWP na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne.

Zgodnie z art. 153 ust. 1 Ustawy PWP przez uzyskanie prawa ochronnego nabywa się prawo wyłącznego używania znaku towarowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej. Czas trwania prawa ochronnego na znak towarowy wynosi 10 lat od daty zgłoszenia znaku towarowego w Urzędzie Patentowym, przy czym może zostać ono przedłużone na wniosek, w drodze decyzji, na kolejne okresy dziesięcioletnie (zgodnie z art. 153 ust. 2 oraz art. 153 ust. 3 Ustawy PWP).

Prawo znaków towarowych to przepisy należące do działu prawa własności intelektualnej, jakim jest prawo własności przemysłowej. Znakiem towarowym są wszelkie znaki, oznaczenia, symbole, których zadaniem jest indywidualizowanie towarów lub usług na rynku. Uważa się, że znaki pełnią trzy funkcje: oznaczania pochodzenia, jakościową, reklamową. Znak towarowy oznacza pochodzenie, gdy wskazuje, że opatrzone tym znakiem towary lub usługi pochodzą z tego samego źródła (gwarantującego i kontrolującego ich jakość). Funkcja jakościowa znaku towarowego polega na informowaniu przez znak, że wszystkie opatrzone nim towary lub usługi są takiej samej jakości. Funkcję reklamową wypełnia znak, jeśli zachęca on do zakupu opatrzonych tym znakiem towarów lub usług. Tak się dzieje, jeśli klienci z danym znakiem towarowym kojarzą dobrą jakość towarów lub usług lub też znak ten przyciąga uwagę klientów - wywołuje u nich pozytywne skojarzenia lub w inny sposób pozytywnie oddziałuje. Funkcję reklamową przede wszystkim realizują renomowane znaki towarowe. Należy zauważyć, że wartość znaku towarowego mieści się w kategorii „wartości niematerialnych i prawnych”, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT. Wynika z tego, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym przeniesienie wartości ww. znaku stanowi świadczenia usług.


Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 czerwca 2017 r., sygn. 0114-KDIP4.4012.201.2017.1.PR.


Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawców uznać należy, że Znak mieści się w kategorii wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT. Tym samym, sprzedaż praw do Znaku w ramach Transakcji zaliczyć należy do świadczenia usług, i będzie ona opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Ad. 2

Zgodnie z art. 29a ust. 1 Ustawy o VAT podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 6 pkt 1 Ustawy o VAT, podstawa opodatkowania obejmuje podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku. Biorąc powyższe pod uwagę, w przypadku planowanej Transakcji sprzedaży Znaku, jako podstawę opodatkowania - zgodnie z cyt. art. 29a ust. 1 Ustawy o VAT - przyjąć należy cenę sprzedaży Znaku określoną w umowie sprzedaży w ramach Transakcji.

Co do zasady, zgodnie z art. 41 ust. 1 Ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Z art. 146aa pkt 1 Ustawy o VAT wynika jednak, że obecnie stawka podatku wynosi 23%.

Jednocześnie, ani przepisy Ustawy o VAT, ani też rozporządzeń wykonawczych do ustawy, nie przewidują zwolnienia z opodatkowania czy też zastosowania stawki obniżonej podatku dla sprzedaży znaków towarowych.

Tym samym sprzedaż Znaku stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu 23% stawką podatku, i taką stawkę Zbywca będzie zobowiązany wykazać na fakturze dokumentującej Transakcję.

Ad. 3

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (z zastrzeżeniami nie mającymi zastosowania w niniejszej sprawie).

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) Ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.


Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, oraz gdy towary i usługi z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 Ustawy o VAT.


Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego i uzasadnieniu stanowiska do pytania 1, Nabywca zamierza wykorzystywać Znak wyłącznie na potrzeby czynności opodatkowanych VAT. Jednocześnie, jak wykazano powyżej, planowana Transakcja sprzedaży Znaku będzie podlegać opodatkowaniu VAT według stawki podatku w wysokości 23% na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ustawy o VAT. Zbywca w całości opodatkuje usługę 23% stawką podatku VAT. W takiej sytuacji, faktura dokumentująca sprzedaż Znaku, z naliczonym podatkiem VAT, będzie uprawniała Nabywcę do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z takiej faktury, stosownie do art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Ad .1

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez sprzedaż, w świetle art. 2 pkt 22 ustawy, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast w świetle art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów w myśl art. 7 ustawy. Każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi zatem, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy, niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

  • w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, nabywca jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia;
  • świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).


Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności.

Aby świadczenie usługi podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, musi mieć miejsce również odpłatność, tj. gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy świadczeniem usługi a otrzymanym wynagrodzeniem będącym świadczeniem wzajemnym, zaś usługodawcę musi łączyć z odbiorcą stosunek prawny, z którego wynika obowiązek świadczenia usługi oraz wysokość wynagrodzenia (świadczenia wzajemnego) za dokonanie tych czynności. Bezpośredni związek pomiędzy świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem zachodzi wówczas, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść na rzecz świadczącego usługę i jeżeli świadczenie wzajemne pozostaje w bezpośrednim związku ze świadczeniem dokonanej czynności.

Taka definicja świadczenia usług jest wyrazem realizacji powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług wszelkich transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Zbywca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, właścicielem praw do znaku towarowego. Znak jest przedmiotem umowy dzierżawy zawartej pomiędzy Zbywcą a podmiotem trzecim (spółką komandytową). Na moment złożenia przedmiotowego wniosku, jedynym przedmiotem działalności gospodarczej Zbywcy jest wynikająca z tej umowy dzierżawa praw do Znaku. Poza Znakiem, Zbywca posiada jednak również inne aktywa, np. w postaci środków pieniężnych na rachunku bankowym oraz samochodu. Zbywca planuje dokonać zmiany profilu działalności. Nowa działalność prowadzona przez Zbywcę będzie opierać się m.in. na transakcjach związanych z rynkiem nieruchomości, w tym obrocie nieruchomościami oraz oddawaniu nieruchomości w najem.


W związku z planowaną zmianą profilu działalności Zbywca zamierza rozwiązać umowę dzierżawy Znaku i sprzedać Znak. Transakcja będzie miała miejsce w 2019 r. albo w 2020 r.


W związku z planowaną Transakcją żadne inne składniki majątku, ani też zobowiązania, nie zostaną przeniesione pomiędzy Zbywcą i Nabywcą. Celem Nabywcy jest przejęcie w drodze Transakcji praw do Znaku, który to Znak Nabywca zamierza wykorzystywać w wprowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, obejmującej obrót towarami oznaczonymi Znakiem - wyłącznie na potrzeby czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Planowana przez Nabywcę działalność nie będzie korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług.


Przedmiotem wątpliwości Zainteresowanych jest kwestia, czy sprzedaż praw do Znaku w ramach Transakcji będzie przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług.


W tym miejscu należy wskazać, że na podstawie art. 120 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2017 r., poz. 776, z późn. zm.) – znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa.

Stosownie do treści art. 120 ust. 2 ustawy Prawo własności przemysłowej – znakiem towarowym, w rozumieniu ust. 1, może być w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy.

Na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne (art. 121 ww. ustawy). Na mocy art. 153 ust. 1 cyt. ustawy – przez uzyskanie prawa ochronnego nabywa się prawo wyłącznego używania znaku towarowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej. Czas trwania prawa ochronnego na znak towarowy wynosi 10 lat od daty zgłoszenia znaku towarowego w Urzędzie Patentowym (art. 153 ust. 2 powołanej ustawy).


Prawo ochronne na znak towarowy może zostać, na wniosek uprawnionego, przedłużone, w drodze decyzji, dla wszystkich lub części towarów, na kolejne okresy dziesięcioletnie – art. 153 ust. 3 ustawy Prawo własności przemysłowej.


Prawo ochronne na znak towarowy jest bezwzględnym prawem podmiotowym o określonej przepisami ustawy Prawo własności przemysłowej czasowej i terytorialnej skuteczności.


Należy wskazać, że nie każda czynność, która stanowi świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.


Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że świadczenie usług podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy wykonywane będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej czynności. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej czynności mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Biorąc powyższe pod uwagę należy zauważyć, że wartość prawa do znaku towarowego mieści się w kategorii „wartości niematerialnych i prawnych”, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy, zaś przeniesienie wartości ww. prawa do Znaku zalicza się do świadczenia usług, realizowanych w ramach działalności gospodarczej.

W konsekwencji należy stwierdzić, że planowana sprzedaż prawa do Znaku będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy), gdyż zbycie znaku towarowego spełnia definicję świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy oraz czynność ta będzie dokonana przez podatnika podatku od towarów i usług (o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy).

Zatem stanowisko Zainteresowanych, że sprzedaż prawa do Znaku w ramach Transakcji będzie przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług, należy uznać za prawidłowe.

Ad. 2

Przedmiotem Zainteresowanych jest również kwestia, czy z tytułu Transakcji Zbywca będzie zobowiązany do wystawienia na rzecz Nabywcy faktury z wykazanym podatkiem VAT w stawce 23%.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o art. 146aa ust. 1 pkt 1 w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w artykule 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku. Tak więc w przypadku, gdy ani ustawa, ani przepisy wykonawcze nie przewidują dla danego świadczenia obniżonej stawki, bądź zwolnienia, należy je opodatkować według 23% stawki podatku.

Należy zauważyć, że ani przepisy ustawy, ani też rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują zwolnienia od podatku, czy też obniżonej stawki podatku dla czynności sprzedaży prawa do znaku towarowego. Tym samym uznać należy, że czynność ta podlega opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 23%.


Wobec powyższego, sprzedaż prawa do znaku towarowego podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej w wysokości 23% – zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy.

Odnosząc się natomiast do kwestii obowiązku wystawienia faktury przez Zbywcę należy wskazać, że zasady wystawiania faktur zostały uregulowane w Dziale XI ustawy w Rozdziale 1 – Faktury.

I tak, zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W konsekwencji Zbywca będzie zobowiązany do wystawienia na rzecz Nabywcy faktury z tytułu sprzedaży praw do Znaku ze stawką podatku VAT w wysokości 23%.

Zatem stanowisko Zainteresowanych w ww. zakresie należało uznać za prawidłowe.

Ad. 3

W odniesieniu do prawa do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego z tytułu zakupionej przez Nabywcę usługi należy wskazać, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia, który stanowi, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Faktura stanowi podstawę dla nabywcy towaru lub usługi do odliczenia podatku naliczonego, bowiem z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy wynika, że podatkiem naliczonym jest kwota podatku wynikająca z faktury.


Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.


I tak, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Nabywca w dniu planowanej Transakcji będzie zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Celem Nabywcy jest przejęcie w drodze Transakcji praw do Znaku, który zamierza wykorzystywać w wprowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, obejmującej obrót towarami oznaczonymi Znakiem - wyłącznie na potrzeby czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Jak już stwierdzono w niniejszej interpretacji, czynność zbycia praw do Znaku będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT z zastosowaniem stawki 23% oraz Zbywca wystawi odpowiednią fakturę dokumentującą tę czynność, zatem w analizowanym przypadku będą spełnione warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy. Jednocześnie nie znajduje zastosowania art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy. W konsekwencji przy braku zaistnienia innych negatywnych przesłanek, Nabywcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej przez Zbywcę na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy.

Tym samym, stanowisko Zainteresowanych w zakresie pytania nr 3 także należało uznać za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 4 dotyczącym kwestii opodatkowania sprzedaży Znaku podatkiem od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygniecie.

Ponadto Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem, w tym kwestia podstawy opodatkowania planowanej Transakcji, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. TeodoraSixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj