Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.310.2019.2.DJD
z 6 września 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 czerwca 2019 r. (data wpływu 25 czerwca 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 sierpnia 2019 r. (data wpływu 9 sierpnia 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z działalności gospodarczej 19% podatkiem liniowym –jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 czerwca 2019 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 25 lipca 2019 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.310.2019.1.DJD, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 25 lipca 2019 r. (data doręczenia 2 sierpnia 2019 r.). Wnioskodawca uzupełnił powyższy wniosek pismem, które wpłynęło w dniu 9 sierpnia 2019 r., nadanym za pośrednictwem …. w dniu 8 sierpnia 2019 r.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca na początku maja 2011 r. wyjechał do Szwajcarii, w której mieszkał do końca lutego 2015 r. W Szwajcarii był zameldowany z prawem wykonywania zawodu. Zatrudniony był na umowę o pracę w firmie X, która jest zarejestrowana i ma swoją siedzibę jedynie w Szwajcarii, w Polsce firma ta nie ma żadnej filii. Przez pierwszy rok był tam zatrudniony na stanowisku informatyka, a w kolejnych latach na stanowisku programisty …...

Ze względów rodzinnych pod koniec 2014 r. zdecydował się na powrót do Polski i ostatecznie przeprowadził się do … pod koniec lutego 2015 r. Właściciel firmy zaproponował Mu współpracę w oparciu o umowę pomiędzy firmami. Na początku marca 2015 r. Wnioskodawca założył w Polsce firmę i zdecydował się zlecić obsługę księgowości firmie prowadzącej komercyjną obsługę księgową firm. Zakupił komputer z niezbędnym osprzętem oraz oprogramowaniem. Z firmą X podpisał umowę o współpracy, w ramach której świadczy zdalnie usługi informatyczne przez Internet, rozwija oprogramowanie oraz administruje jej serwerami, a także rozwiązuje różne problemy IT pracowników firmy i jej klientów. Wnioskodawca ponosi także pełną odpowiedzialność, w tym majątkową, za możliwe błędy opracowanego i oferowanego oprogramowania, czego nie musiał robić będąc pracownikiem firmy. Wnioskodawca wystawia jedną fakturę w miesiącu dla jedynego obecnie klienta, jakim jest firma X. Nie współpracuje z innymi firmami, gdyż współpraca z firmą X wyczerpuje w pełni Jego możliwości czasowe. Działalność gospodarczą od początku marca 2015 r. Wnioskodawca rozliczał 19% podatkiem liniowym. Wybór sposobu opodatkowania konsultował z byłą właścicielką firmy księgowej. Niestety nie ma dokumentów potwierdzających te sugestie. Do Urzędu Skarbowego zgłosił w 2015 r., że swoją działalność będzie opodatkowywał podatkiem liniowym. Nie orientował się, że prawdopodobnie nie może w pierwszym roku działalności Jego firmy rozliczać podatkiem liniowym 19%.

Wnioskodawca rozpoczynając działalność gospodarczą w Polsce i wybierając podatek liniowy nie zdawał sobie sprawy, że według prawa firma, która ma siedzibę poza Polską, a tym bardziej poza Unią Europejską, może być traktowana jako Jego były pracodawca. Jeśli wcześniej byłby zatrudniony na umowę o pracę na terenie Polski, z pewnością miałby tą świadomość i nie zdecydowałby się na wybranie podatku liniowego, pracując na umowę …. dla byłego pracodawcy. O możliwości wystąpienia nieprawidłowości w stawce opłacanego podatku Wnioskodawca dowiedział się dopiero podczas rozmowy z nową właścicielką firmy księgowej, która oblicza kwotę Jego podatku. W drugim roku działalności firmy nie zdawał sobie sprawy, że prawdopodobnie w 2015 r. nie mógł rozliczać działalności gospodarczej podatkiem liniowym oraz, że z tego względu powinien ponownie zawiadomić Urząd Skarbowy w 2016 r. o chęci rozliczania podatkiem liniowym. Działalność gospodarczą rozlicza podatkiem liniowym, od marca 2015 r. działając w dobrej wierze. Działalność jednoosobowej firmy nie miała służyć i nigdy nie służyła do „optymalizacji” kosztów Jego firmy, jak i firmy spoza Unii Europejskiej. Wątpliwości co do słuszności stosowania liniowej metody opodatkowania nasunęły się Wnioskodawcy dopiero w czerwcu 2019 r. Nikt wcześniej nie zwrócił Mu uwagi na możliwą błędną interpretację zastosowanej metody opodatkowania. Na początku czerwca 2019 r. czytając jeden z artykułów w Internecie o planowanym tzw. teście przedsiębiorcy, natrafił na informację o wystawianej jednej fakturze w miesiącu, która mogłaby mieć wpływ na wynik testu przedsiębiorcy. Wnioskodawca zadzwonił do firmy księgowej, aby dowiedzieć się, czy ten problem może również dotyczyć Jego. Obecna właścicielka firmy księgowej powiedziała, że firma z zagranicy może być uważana za byłego pracodawcę. Pani księgowa konsultowała jeszcze sprawę z kilkoma osobami, a Wnioskodawca dodatkowo zadzwonił w pierwszej kolejności na infolinię podatkową.

Wnioskodawca uważa, że przy zakładaniu firmy opowiadał byłej właścicielce firmy dokładnie dla kogo będzie pracować. W wyniku tej rozmowy była właścicielka firmy zaproponowała Mu podatek liniowy, ale nie ma żadnego pisemnego potwierdzenia i nie jest w stanie tego faktu udowodnić. W trakcie zakładania firmy praktycznie każdy, łącznie z pracownikami Urzędu Miasta, zadawał Wnioskodawcy pytanie, co skłoniło Go do powrotu do Polski ze Szwajcarii. Opowiadał szczegółowo. Postanowił również zadzwonić do przypadkowo wybranej w Internecie firmy księgowej, opisując dokładnie swoją sytuację, tak jakby obecnie planował powrócić do Polski i pracować dla firmy, w której był zatrudniony na umowę o pracę i rozliczać się w oparciu o jedną fakturę w miesiącu. Zaproponowano Mu od razu podatek liniowy, nawet gdy podkreślał, że zamierza pracować dla byłego pracodawcy ze Szwajcarii. Wnioskodawca uważa, że sposób opodatkowania, w Jego przypadku, może być niejasny również dla części osób zawodowo zajmujących się rozliczaniem podatków. Wnioskodawca ze sprawą zwrócił się z własnej inicjatywy, bez wezwania, do Urzędu Skarbowego … i przedstawił swój problem jednemu z kierowników Urzędu. Kierownik polecił, aby w pierwszej kolejności wysłał wniosek do Krajowej Informacji Skarbowej.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 8 sierpnia 2019 r., Wnioskodawca wskazał, że jest polskim rezydentem podatkowym. Dla celów działalności gospodarczej prowadzi księgę przychodów i rozchodów, jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Pierwszy dochód z działalności gospodarczej uzyskał na początku kwietnia 2015 r. za fakturę z marca 2015 r. Oświadczenie o wyborze podatku liniowego złożyła w imieniu Wnioskodawcy firma księgowa, tuż po założeniu działalności gospodarczej, na początku marca 2015 r. Przedmiotowy wniosek dotyczy roku podatkowego 2015 oraz kolejnych lat 2016-2019.

Wnioskodawca świadczy usługi informatyczne dla firmy X ze Szwajcarii. Działalność ta polega na tworzeniu oprogramowania, utrzymaniu istniejącego oprogramowania, administracji systemami IT, supporcie pracowników firmy X oraz firm współpracujących z firmą. W ramach suportu firm współpracujących z firmą X wykonuje sporadyczną pomoc dla pracowników hoteli współpracujących z tą firmą w ramach usuwania problemów w obsłudze programu …. wykorzystywanego w hotelach oraz suportu IT pracowników firm z Węgier oraz Wielkiej Brytanii, które świadczą usługi zarządzania hotelami dla firmy X. Sporadycznie Wnioskodawca wykonuje również zadania związane z tworzeniem oprogramowania lub modyfikacji oprogramowania dla pozostałych partnerów firmy. Wszystkie powyższe usługi świadczy w ramach umowy z firmą X. Wnioskodawca w firmie X zatrudniony był od 1 maja 2012 r. na stanowisku programisty platformy …. (…..). Zgodnie z umową mogły Mu być przydzielane w wyjątkowych sytuacjach inne zadania poza programowaniem. Głównie była to pomoc IT dla pracowników firmy.

Umowę o współpracy podpisał 22 grudnia 2014 r., która zaczęła obowiązywać od 1 marca 2015 r. Pod koniec lutego 2015 r. Wnioskodawca przeprowadził się do Polski i kilka dni później, na początku marca, rozpoczął działalność gospodarczą. Umowa ta wyraźnie określała, że poza programowaniem będzie się zajmował pozostałymi zleconymi zadaniami zgodnie z zasadami wykonywania zawodu.

Zadania dotyczyły:

• tworzenia, administracji środowiska wirtualnego firmy X (od marca 2015 r.). Środowisko wirtualne składa się z kilku serwerów, w tym serwera plików, kontrolera domeny, serwera środowiska testowego …., serwera utrzymującego programy …., kilka wirtualnych stacji służących do mapowania danych firmy X z systemami firm partnerskich firmy X;
  

• analizy, testowania, migracji oraz administracji nowego środowiska domeny ….. (druga połowa 2015 r.);
  

• sporadycznego supportu dla wyżej wspomnianej firmy z Węgier (pierwsza pomoc miała miejsce w 2016 r.);
  

• administracji nowych serwerów w chmurze …. firmy X (monitoring, updaty systemu, konfiguracja - od 2018 r.).
  
  

Zakres wykonywanych czynności ulegał zmianom. Zadania wykonywane dla firmy X są dokumentowane w systemie kontroli pracy firmy X ….. Z tego względu przedstawione informacje odnośnie tego, co i kiedy wykonał bazują na informacji z systemu. Zmiany zakresu czynności wynikały z różnych względów, takich jak bezpieczeństwo IT, czy redukcja kosztów związanych z kosztami serwera bazy danych.

Ze względu na bezpieczeństwo IT, spowodowane starzejącym się sprzętem, Wnioskodawca uczestniczył w migracji infrastruktury stacji PC i serwerów do środowiska wirtualnego, w ramach budowy środowiska uczestniczył w konfiguracji serwerów …. oraz konwertował stacje fizyczne do maszyn wirtualnych, przygotował i przeprowadził po konsultacji z zewnętrzną firmą procedurę promocji (migracji do nowszej wersji) środowiska domeny …. firmy X. Zadania te miały miejsce w 2015 r. Wnioskodawca w 2015 r. wykonał ponadto testową migrację systemu zarządzania kodem źródłowym z …. firmy …... Cała migracji kodu źródłowego z ….., w wersji produkcyjnej, nastąpiła we wrześniu i październiku 2018 r. (…. w chmurze ….). W 2018 r. uczestniczył w procedurze migracji serwerów produkcyjnych do chmury …. w celu eliminacji zależności sprzętowych w firmie X.

Obecnie (przez ostatnie dwa miesiące) Wnioskodawca uczestniczy w procedurze migracji bazy danych …., łącznie z migracją wszystkich zapytań …. wykorzystywanych w kodzie źródłowym firmy X. Powyższy opis, poza migracją zapytań …., stanowi opis zadań typowo administracyjnych, które znacznie odbiegają od zadań programisty. Zadania administracji IT związane z tworzeniem nowych środowisk (…., domena ….) trwały łącznie z analizą środowiska, testowaniem, konsultacją, przygotowaniem dokumentu procedury tworzenia środowiska w przeciągu kilku miesięcy, w wybrane dni od kilku godzin do całego dnia pracy. Administracja istniejącego środowiska trwa do dzisiaj według potrzeb. Główne oprogramowanie firmy X oparte jest o platformę …... Z tego powodu zarówno podczas pracy na etacie w Szwajcarii, jak i podczas pracy w oparciu o działalność gospodarczą Wnioskodawca wykorzystuje platformę …... W trakcie pierwszych lat pracy na etacie w Szwajcarii powstawało dużo nowego oprogramowania. Z czasem, co jest naturalnym procesem w każdej firmie, tworzącej oprogramowanie na własne potrzeby, spadła ilość nowego oprogramowania w przeciwieństwie do zwiększonej liczby kodu źródłowego, który trzeba utrzymywać (usuwać problemy, wykonywać niezbędne modyfikacje). Od 2015 r. Wnioskodawca wykonał kilka nowych programów dla firmy X, ale ze względu na coraz bardziej rozbudowaną infrastrukturę IT musiał przejąć część obowiązków administracyjnych IT, na potrzeby których musiał zdobyć kolejną obszerną wiedzę. Administrator IT i programista stanowią dwa różne stanowiska pracy, różniące się zdecydowanie wykonywanymi pracami. Zarówno programowanie, jak i administracja systemami IT, należą do szeroko pojętej informatyki, ale obecnie wiedza wymagana w obu obszarach jest na tyle obszerna i odmienna, że traktowanie obu tych obszarów IT, jako tożsamych jest niewłaściwym. Chcąc prowadzić działalność gospodarczą Wnioskodawca musi dostosowywać się do wymagań klienta i jak najszybciej poznawać wszelkie technologie IT, zarówno typowo programistyczne, jak i administracyjne, które są wykorzystywane w Jego firmie.

Z tego względu Wnioskodawca uważa, że czynności, które wykonuje w ramach współpracy z firmą X, nie są tożsame z czynnościami, które wykonywał pracując na etacie w tej firmie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

1. Czy możliwym jest opodatkowanie prowadzonej działalności w formie podatku liniowego w sytuacji, gdy Wnioskodawca współpracuje z firmą, w której wcześniej był zatrudniony poza Unią Europejską?
2. Czy należało ponowić zgłoszenie opodatkowania liniowego w drugim roku działalności gospodarczej, jeżeli wybranie opodatkowania liniowego dokonane w pierwszym roku działalności nie byłoby właściwym?
3. Czy w przypadku niemożności opodatkowania działalności gospodarczej podatkiem liniowym możliwe jest zastosowanie art. 67a § 1 pkt 2 oraz art. 67a § 1 pkt 3 ustawy Ordynacja podatkowa?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy w zakresie pytania Nr 1, opodatkowanie liniowe działalności po powrocie do Polski wybrał po rozmowie, której niestety nie ma udokumentowanej na piśmie, z poprzednią właścicielką firmy księgowej. Wnioskodawca uważa, że informował podczas rozmowy przed podpisaniem umowy o świadczeniu usługi księgowej, że będzie współpracować ze swoim byłym pracodawcą - firmą zarejestrowaną poza Unią Europejską w Szwajcarii. Stosowane ograniczenia opodatkowania liniowego mają na celu eliminację „optymalizacji kosztów” działania firm doprowadzających do samozatrudnienia się swoich pracowników. W przypadku Wnioskodawcy, takie działanie nie miało miejsca. Założenie firmy w Polsce było jedyną możliwością, aby nadal mógł wykonywać projekty dla firmy X z Polski. Wydawało Mu się naturalnym, że cała wykładnia prawa podatkowego dotyczy pracodawców polskich lub zagranicznych mających zarejestrowaną działalność w Polsce.

Z firmą, dla której świadczy usługi, ma podpisaną umowę o współpracy od początku marca 2015 r. Rozpoczynając i prowadząc działalność w Polsce Wnioskodawca był w pełni przekonany o legalności swojego działania. Uważał, że firma, która nie ma nic wspólnego z polskim systemem podatkowym i dodatkowo jest zarejestrowana w kraju niebędącym członkiem UE nie może być uważana za Jego byłego pracodawcę i nawet nie brał tego faktu pod uwagę, gdy dzwonił do firmy księgowej z prośbą o wyjaśnienie. Do firmy księgowej zadzwonił z pytaniem dotyczącym potencjalnego problemu jednej faktury, którą wystawia raz w miesiącu. Wnioskodawca zdaje sobie sprawę, że mimo, że firma księgowa proponuje Mu daną stawkę podatku, to jednak obowiązuje Go, jako przedsiębiorcę, znajomość przepisów. Uważa, że Jego przypadek może wprowadzić w błąd. Po wykryciu potencjalnego problemu w 2019 r., sprawa była konsultowana zarówno w firmie księgowej z kilkoma osobami, jak i na infolinii podatkowej, a ostatecznie w Urzędzie Skarbowym zalecono złożenie wniosku z pytaniami do Krajowej Informacji Skarbowej.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że zakres prac, które wykonywał pracując na etacie dla firmy X jest różny od zakresu prac, które wykonuje w ramach prowadzonej w Polsce działalności gospodarczej. W firmie X od maja 2012 r. do końca lutego 2015 r. zatrudniony był jako programista platformy ….. Sporadycznie wykonywał inne czynności, pomagając pracownikom firmy odnośnie problemów z ich komputerami. Zakres Jego prac określany był przez kierownictwo firmy oraz przez jej właściciela. W trakcie prowadzenia działalności gospodarczej podjął się znacznej ilości zadań z zakresu administracji systemami IT firmy X. Zakres tych prac jest całkowicie odmienny od tego, jakim zajmują się osoby pracujące na stanowisku programisty. Nowe zadania wymagały długotrwałego procesu nauki i przygotowania, który był wliczany w czas pracy. Również w przeciwieństwie do Jego poprzedniej pracy na etacie - ponosi On pełną odpowiedzialność, w tym majątkową, za jakość oprogramowania, którym się zajmuje, a także za bezpieczeństwo serwerów, które konfiguruje.

W ocenie Wnioskodawcy, ma On prawo opodatkować swoją działalność podatkiem linowym nie tracąc prawa do opodatkowanie liniowego, zgodnie z art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym.

Zdaniem Wnioskodawcy w zakresie pytania Nr 2, rozpoczynając działalność gospodarczą w 2015 r. nie zdawał sobie sprawy, że mogą istnieć jakiekolwiek zastrzeżenia wyboru tej formy opodatkowania ze względu na współpracę z firmą, która ma siedzibę poza UE w Szwajcarii, w której poprzednio pracował. Rozpoczynając działalność gospodarczą Wnioskodawca zdecydował się, że księgowość Jego firmy powierzy profesjonalnej firmie księgowej. W dobrej wierze wybrał podatek liniowy od dochodów, które będzie uzyskiwał. Zgłoszenie w Jego imieniu do Urzędu Skarbowego wykonała firma zajmująca się księgowością. W opinii Wnioskodawcy, ta forma opodatkowania została Mu zaproponowana po konsultacji w firmie księgowej. Nie ponawiał więc w 2016 r. zgłoszenia wybranej formy opodatkowania.

Wnioskodawca uważa, że zgodnie z art. 9a ust. 2b nie było wymagane w Jego przypadku ponowne zgłoszenie tej samej formy opodatkowania w kolejnym roku, czyli w 2016 r.

Zdaniem Wnioskodawcy w zakresie pytania Nr 3, ustawa Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w art. 67a § 1 punkt 2 i 3 dopuszcza spłatę należności podatkowych w ratach albo ich częściowe lub całkowite umorzenie.

Dopuszcza także w art. 58a § 3 oraz w art. 58a § 4 ww. ustawy zwolnienie podatnika (całkowite lub częściowe) od dodatkowego zobowiązania podatkowego, jeżeli podatnik wykaże, że działając w dobrej wierze („pozostając w błędnym, ale usprawiedliwionym przekonaniu o zgodności uzyskanej przez niego w danych okolicznościach korzyści podatkowej” cytat z ustawy Ordynacja podatkowa) nie dokonał wszystkich czynności podatkowych.

Wnioskodawca uważa, że może zgodnie z ustawami zwrócić się do właściwego Urzędu Skarbowego o redukcję lub rozłożenie na raty niedopłaconego w dobrej wierze podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym w 2015 r., opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 1 i 3 cytowanej ustawy, źródłami przychodów jest:

• stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta (pkt 1),
  

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3).
  
  

Podział ten ma istotny wpływ nie tylko na sposób prowadzenia dokumentacji finansowej, ustalenie podstaw opodatkowania, ale także na sposób opodatkowania i jego wysokość.

W myśl art. 9a ust. 1 powołanej ustawy, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Podatnicy podejmujący działalność gospodarczą wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 9a ust. 2 tej ustawy, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów – pisemne oświadczenie składa na właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu.

Stosownie natomiast do art. 9a ust. 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnik, który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki niebędącej osobą prawną przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym - w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c i jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.

Jednocześnie zgodnie z art. 9a ust. 8 cytowanej ustawy, wybór sposobu opodatkowania dokonany w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 7, dotyczy również lat następnych, chyba że podatnik, w terminie do 30 listopada roku poprzedzającego rok podatkowy, zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania.

W myśl art. 30c ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub ust. 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30, 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Z treści powołanych powyżej uregulowań prawnych wynika, że możliwość wyboru sposobu opodatkowania 19% „podatkiem liniowym” dotyczy - co do zasady - dochodów uzyskanych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej (ze źródła przychodów pozarolnicza działalność gospodarcza). Przy czym, możliwości wyboru sposobu opodatkowania określonego w art. 30c – według liniowej stawki 19%, zostali pozbawieni ci podatnicy, którzy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej uzyskują przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, a usługi te są tożsame z czynnościami, które podatnik wykonywał bądź wykonuje na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy w roku podatkowym.

Zatem, wyłączenie z opodatkowania „podatkiem liniowym” znajdzie zastosowanie w przypadku, gdy spełnione są kumulatywnie następujące warunki, o ile zdarzenia te miały miejsce w ciągu jednego roku podatkowego:

• podatnik wykonywał, bądź wykonuje w roku podatkowym czynności w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy,
  

• podatnik uzyskuje przychody z tytułu świadczenia usług na rzecz obecnego lub byłego pracodawcy,
  

• usługi świadczone przez podatnika w ramach działalności gospodarczej są tożsame z czynnościami wykonywanymi w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy.
  
  

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w 2011 r. wyjechał do Szwajcarii, gdzie zatrudniony był na umowę o pracę w firmie, mającej siedzibę w Szwajcarii. Przez pierwszy rok był tam zatrudniony na stanowisku informatyka, a w kolejnych latach na stanowisku programisty technologii ….. Ze względów rodzinnych pod koniec 2014 r. Zdecydował się na powrót do Polski i pod koniec lutego 2015 r. przeprowadził się do …. Były pracodawca zaproponował Wnioskodawcy współpracę w oparciu o umowę o współpracy. Na początku marca 2015 r. Wnioskodawca założył jednoosobową działalność gospodarczą. Zakupił komputer z niezbędnym osprzętem oraz oprogramowaniem. Z firmą szwajcarską podpisał umowę o współpracy, w ramach której świadczy zdalnie usługi informatyczne przez Internet, rozwija oprogramowanie oraz administruje jej serwerami, a także rozwiązuje różne problemy IT pracowników firmy i jej klientów. Wnioskodawca ponosi także pełną odpowiedzialność, w tym majątkową, za możliwe błędy opracowanego i oferowanego oprogramowania, czego nie musiał robić będąc pracownikiem firmy. Wystawia jedną fakturę miesiącu dla jedynego obecnie klienta, jakim jest szwajcarska firma. Nie współpracuje z innymi firmami, gdyż współpraca z byłym pracodawcą wyczerpuje w pełni Jego możliwości czasowe. Działalność gospodarcza Wnioskodawcy od początku marca 2015 r. opodatkowana jest 19% podatkiem liniowym. Czynności, które wykonuje w ramach współpracy ze szwajcarską firmą nie są tożsame z czynnościami, które wykonywał pracując na etacie w tej firmie.

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa podatkowego oraz opis stanu faktycznego stwierdzić należy, że w przypadku gdy świadczone przez Wnioskodawcę w 2015 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej usługi nie były tożsame z czynnościami, które wykonywał wcześniej pracując na etacie w firmie szwajcarskiej, to wówczas nie zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, Wnioskodawca miał prawo do opodatkowania przychodów z tytułu świadczenia wskazanych we wniosku usług w ramach umowy o współpracę 19% liniowym podatkiem dochodowym od osób fizycznych, na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, że Wnioskodawcy przysługiwało w 2015 r. prawo opodatkowania uzyskiwanych z działalności gospodarczej przychodów 19% podatkiem liniowym, to dokonany wybór sposobu opodatkowania dotyczył również lat następnych, zgodnie z art. 9a ust. 8 ww. ustawy, a zatem wybrana forma opodatkowania działalności gospodarczej Wnioskodawcy obowiązywała również w kolejnych latach, jeżeli nie złożono rezygnacji z tego sposobu opodatkowania.

Zatem, w przedstawionym stanie faktycznym, Wnioskodawca dokonał wszystkich czynności związanych z wyborem opodatkowania prowadzonej działalności gospodarczej i nie wystąpiły okoliczności, do których miałyby zastosowanie przepisy art. 67a § 1 pkt 2 oraz art. 67a § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.).

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy przy tym zastrzec, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego będzie różnił się od stanu, który wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.