Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT3.4011.340.2019.2.KK
z 21 sierpnia 2019 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z pózn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 lipca 2019 r. (data wpływu 23 lipca 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z umorzeniem opłaty planistycznej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lipca 2019 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Przedmiotem wniosku jest wydanie interpretacji indywidulanej przepisów prawa podatkowego dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych umorzenia osobom fizycznym jednorazowej opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości (opłata planistyczna). Wydano 4 informacje PIT-11 dla czterech osób fizycznych.

Na podstawie art. 36 ust. 4, art. 37 ust. 1 i 6, art. 87 ust. 3a ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1073, z późn. zm.), art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r., poz. 1257 z późn. zm.), w związku uchwałą Nr ....z dnia 9 grudnia 2016 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla wybranych terenów przy ul............., przy ul. ...............oraz przy ul. ............w ............. (Dz. Urz. Woj. .....z 2016 r., poz. ...) z urzędu Burmistrz ..........postanowił, decyzją z dnia 5 marca 2018 r., ustalić jednorazową opłatę w wysokości 12 450 zł (słownie: dwunastu tysięcy czterystu pięćdziesięciu złotych), z tytułu wzrostu wartości nieruchomości położonej w ........: obręb ........ oznaczonej jako działka nr ........ o powierzchni 0,5167 ha.

Zgodnie z § 21 pkt 1 Uchwały Nr ...........Rady Miejskiej w ............... z dnia 9 grudnia 2016 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla wybranych terenów przy ul............., przy ul....... oraz przy ...........w .........(Dz. Urz. Woj. ..........z 2016 r. poz. ...) Burmistrz ......... jest uprawniony do pobrania jednorazowej opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości położonej w obszarze objętym planem, która dla terenów oznaczonych na rysunku planu symbolem PU wynosi 30%.

Po wejściu w życie ww. planu miejscowego nieruchomość o ogólnej powierzchni 0,5167 ha, położona w ...........w obrębie .......... oznaczona jako działka numer ........będąca własnością .............oraz ...............została zbyta umową sprzedaży z dnia 30 sierpnia 2017 r., nr Repertorium..........

Zgodnie z art. 36 ust. 4 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, jeżeli w związku z uchwaleniem planu miejscowego albo jego zmianą wartość nieruchomości wzrosła, a właściciel lub użytkownik wieczysty zbywa tę nieruchomość, wójt, burmistrz albo prezydent miasta pobiera jednorazową opłatę ustaloną w tym planie, określoną w stosunku procentowym do wzrostu wartości nieruchomości.

Zawiadomieniem z dnia 29 grudnia 2017 r. strony zostały poinformowane o wszczęciu z urzędu postępowania w sprawie ustalenia jednorazowej opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości. W trakcie postępowania w dniu 29 grudnia 2017 r. wydano postanowienie o powołaniu biegłego wpisanego do centralnego rejestru rzeczoznawców majątkowych w związku z koniecznością określenia wartości przedmiotowej nieruchomości, w celu ustalenia jednorazowej opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości.

Na podstawie art. 37 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym wysokość opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości, ustala się na dzień jej sprzedaży. Wzrost wartości nieruchomości stanowi różnicę między wartością nieruchomości określoną przy uwzględnieniu przeznaczenia terenu obowiązującego po uchwaleniu planu lub zmianie planu miejscowego, a jej wartością, określoną przy uwzględnieniu przeznaczenia terenu, obowiązującego przed zmianą tego planu lub faktycznego sposobu wykorzystywania nieruchomości przed jego uchwaleniem. Zgodnie zaś z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 9 lutego 2010 r., sygn. akt P 58/08 art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w zakresie, w jakim wzrost wartości nieruchomości odnosi do kryterium faktycznego jej wykorzystywania w sytuacjach, gdy przeznaczenie nieruchomości zostało określone tak samo jak w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego uchwalonym przed 1 stycznia 1995 r., który utracił moc z powodu upływu terminu wyznaczonego w art. 87 ust. 3 tej ustawy – jest niezgodny z art. 2 i art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

Według operatu szacunkowego sporządzonego w dniu 29 stycznia 2017 r. przez rzeczoznawcę majątkowego ................. działającego na podstawie umowy zlecenia wartość nieruchomości przed uchwaleniem planu wynosiła 31 500 zł (słownie: trzydziestu jeden tysięcy pięciuset złotych). Po uchwaleniu planu wartość nieruchomości przy uwzględnieniu przeznaczenia w planie wyniosła 73 000 zł (słownie: siedemdziesiąt tysięcy złotych), co przy zastosowaniu stawki opłaty planistycznej w wysokości 30% daje kwotę opłaty w wysokości 12 450 zł (słownie: dwunastu tysięcy czterystu pięćdziesięciu złotych). Wykonany przez rzeczoznawcę majątkowego operat szacunkowy został sporządzony zgodnie z przepisami ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. 2018 r., poz. 121, z późn. zm.) oraz Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego (Dz. U. Nr 207, poz. 2109, z późn. zm.). Operat szacunkowy zawiera w swej treści informacje niezbędne przy określaniu wartości nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, w tym wskazanie podstaw prawnych i uwarunkowań dokonanych czynności, przyjętych rozwiązań merytorycznych, przedstawienie toku obliczeń i wyniku końcowego wyceny.

Strony zawiadomieniem z dnia 1 lutego 2018 r. zostały powiadomione o możliwości zapoznania się ze zgromadzonym materiałem dowodowym oraz przedstawienia własnego stanowiska.

Podstawą ustalenia opłaty planistycznej jest zbycie nieruchomości, w związku z czym postępowanie administracyjne w sprawie ustalenia opłaty planistycznej zostało wszczęte w stosunku do nieruchomości, która była przedmiotem obrotu cywilno-prawnego.

Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego miasta ............ zatwierdzonym uchwałą Nr ...........Rady Miejskiej w ............ z dnia 21 czerwca 2011 r., ogłoszoną w Dzienniku Urzędowym Województwa .............z 2011 r., nr ..., poz. ... - działka nr .....obręb ........położona była w terenach o symbolu G.19.R - w terenie upraw polowych. W związku z Uchwałą Nr .........Rady Miejskiej w .........z dnia 9 grudnia 2016 r. miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla wybranych terenów przy ul................, przy ul. ................oraz przy ul. ...........w .......... (Dz. Urz. Woj. ............z 2016 r. poz. ...) działka nr ....obręb .......... położona jest w terenach o symbolu 1P-U - w terenie zabudowy przemysłowo-usługowej. Określone w operacie szacunkowym wartości przedmiotowych nieruchomości gruntowych przyjęto jako podstawę ustalenia opłaty planistycznej.

Przeprowadzone postępowanie wykazało, że wartość nieruchomości położonej w ........: obręb ....... oznaczonej jako działka numer .........., która była przedmiotem zbycia, wzrosła w związku z uchwaleniem Uchwały Nr ..........Rady Miejskiej w .......... z dnia 9 grudnia 2016 r. miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla wybranych terenów przy ul................, przy ul. ............ oraz przy ul. .............w .......(Dz. Urz. Woj. ..........z 2016 r., poz. ...). W niniejszej sprawie wystąpiły wszystkie niezbędne warunki do ustalenia opłaty planistycznej. Ustalona opłata planistyczna stała się wymagalna w dniu, w którym decyzja stała się ostateczna.

W dniu 26 marca 2018 r. Pan ...........złożył do Burmistrza............ wniosek o umorzenie w całości jednorazowej opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości położonej w.......... Wniosek swój uzasadnił niskim przychodem uzyskanym w 2016 r.

Na podstawie art. 64 ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy z dnia 14 października 2016 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2017 r., poz. 2077) na wniosek ..............Burmistrz............., decyzją z dnia 4 maja 2018 r., postanawiał umorzyć w całości opłatę planistyczną w wysokości 12 450 zł (słownie: dwunastu tysięcy czterystu pięćdziesięciu złotych), ustaloną decyzją z dnia 5 marca 2018 r. z tytułu wzrostu wartości nieruchomości położonej w .........obręb ......... oznaczonej jako działka nr.......... o powierzchni 0,5167 ha spowodowanej uchwaleniem Uchwałą Nr............ (publ. Dz. Urz. Woj. ..........z 2014 r., poz. ...) oraz w związku z jej zbyciem.

Zgodnie z art. 64 ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy o finansach publicznych właściwy organ, na wniosek zobowiązanego, umarza w całości zobowiązanie, w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem zobowiązanego lub interesem publicznym.

Umorzenie jest uzasadnione względami społecznymi i gospodarczymi. Wyegzekwowanie opłaty zagroziłoby interesom Pana............ Opłata planistyczna jest dochodem Gminy........... Została ona umorzona, więc Gmina ...........nie wzbogaciła się. Decyzję wydał Urząd Miejski reprezentowany przez Burmistrza.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wystawienie PIT-11 jest zasadne?

Zdaniem Wnioskodawcy, na powyższe pytanie należy odpwiedź twierdząco. Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21,52,52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W wyniku umorzenia osobom fizycznym opłaty planistycznej osoby te odnoszą rzeczywistą korzyść. Natomiast osoby, które nie złożą wniosku o umorzenie ww. opłaty i w związku z tym nie zostaną im one umorzone, ponoszą wydatki w postaci zapłaty opłaty planistycznej w całości kosztem swojego majątku. Wskazuje to jednoznacznie, że osoby, którym umorzono opłatę planistyczną odnoszą z tego tytułu korzyści.

Wnioskodawca podtrzymuje swoje stanowisko o prawidłowości wystawienia PIT-11 dla osoby fizycznej, której umorzono opłatę planistyczną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2018 r., opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Sformułowanie „w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i tym samym powyższa ustawa w swoich założeniach daje podstawy prawne, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

Należy zauważyć, że za przychody należy uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Dla celów podatkowych przez nieodpłatne świadczenie należy rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku, mające konkretny wymiar finansowy. Innymi słowy, pod pojęciem tym należy rozumieć każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Stwierdzić również należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji „nieodpłatnych świadczeń”, dlatego każdy przypadek wymaga wnikliwej analizy pod kątem zaistnienia przesłanek pozwalających na ustalenie, że miało miejsce nieodpłatne przysporzenie w majątku danej osoby fizycznej (świadczenia nieodpłatne to szczególnego rodzaju świadczenia, w przypadku których otrzymujący odnosi określoną korzyść nie świadcząc nic w zamian). Jednocześnie nie został wskazany nawet przybliżony katalog takich świadczeń, zatem sądzić należy, że świadczeniami nieodpłatnymi nie są tylko takie świadczenia, w wyniku których spełniający świadczenie nie uzyskał żadnych korzyści majątkowych pod jakąkolwiek postacią.

Zgodnie z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca na wniosek osoby fizycznej – zbywcy nieruchomości udzielił ulgi w postaci umorzenia jednorazowej opłaty planistycznej.

Stosownie do art. 36 ust. 4 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2018 r., poz. 1945, z późn. zm.), jeżeli w związku z uchwaleniem planu miejscowego albo jego zmianą wartość nieruchomości wzrosła, a właściciel lub użytkownik wieczysty zbywa tę nieruchomość, wójt, burmistrz albo prezydent miasta pobiera jednorazową opłatę ustaloną w tym planie, określoną w stosunku procentowym do wzrostu wartości nieruchomości. Opłata ta jest dochodem własnym gminy. Wysokość opłaty nie może być wyższa niż 30% wzrostu wartości nieruchomości.

Z przepisu art. 37 ust. 4 ww. ustawy wynika, iż przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do opłat, o których mowa w art. 36 ust. 4. Przy czym art. 37 ust. 3 stanowi, iż roszczenia, o których mowa w art. 36 ust. 3, można zgłaszać w terminie 5 lat od dnia, w którym plan miejscowy albo jego zmiana stały się obowiązujące.

Właściciel albo użytkownik wieczysty nieruchomości, której wartość wzrosła w związku z uchwaleniem lub zmianą planu miejscowego, przed jej zbyciem może żądać od wójta, burmistrza albo prezydenta miasta ustalenia, w drodze decyzji, wysokości opłaty, o której mowa w art. 36 ust. 4 (art. 37 ust. 7 ww. ustawy).

Zatem, warunkiem pobrania opłaty planistycznej jest jednoczesne spełnienie trzech przesłanek wynikających z ww. przepisów ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Pierwsza z nich dotyczy wzrostu wartości nieruchomości w wyniku uchwalenia nowego lub zmiany dotychczasowego planu miejscowego. Druga polega na określeniu w planie miejscowym stawki procentowej wzrostu wartości nieruchomości, stanowiącej podstawę do naliczenia wysokości opłaty planistycznej. Z kolei trzecia sprowadza się do zbycia nieruchomości przez dotychczasowego właściciela lub użytkownika wieczystego przed upływem pięciu lat, licząc od dnia, w którym zaczął obowiązywać nowy lub zmieniony plan zagospodarowania przestrzennego. Jeśli te przesłanki będą spełnione gmina może rozpocząć postępowanie mające na celu ustalenie i pobranie opłaty planistycznej.

Właściciel nieruchomości otrzymuje wyższą wartość pieniężną z tytułu sprzedaży nieruchomości na skutek wzrostu jej wartości związanej z uchwaleniem nowego lub zmianą dotychczasowego planu zagospodarowania przestrzennego. W związku z powyższym, właściciel sprzedanej nieruchomości zyska dużo większe przysporzenie w swoim majątku ze względu na wzrost wartości sprzedanej nieruchomości i tym zyskiem zobowiązany jest podzielić się z gminą. Istotą opłaty planistycznej jest zrekompensowanie gminom wydatków poniesionych przy uchwalaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego.

W wyniku umorzenia osobom fizycznym ustalonej przez organ opłaty planistycznej osoby, którym umorzono tę opłatę odnoszą rzeczywistą korzyść. Natomiast osoby, które nie złożą wniosku o umorzenie ww. opłaty i w związku z tym nie zostaną im one umorzone, ponoszą wydatki w postaci zapłaty opłaty planistycznej w całości kosztem swojego majątku. Wskazuje to jednoznacznie, że osoby, którym umorzono opłatę planistyczną odnoszą z tego tytułu korzyści.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że kwota umorzonej opłaty planistycznej stanowi nieodpłatne świadczenie gminy na rzecz osoby, której należna opłata została umorzona. Tak więc, kwota umorzonej osobie fizycznej przez Wnioskodawcę należności z tytułu opłaty planistycznej stanowi dla takiej osoby przychód z innych źródeł w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, Wnioskodawca ma obowiązek wystawienia, na podstawie art. 42a ww. ustawy, dla osoby fizycznej, której została umorzona opłata planistyczna informacji o przychodach z innych źródeł oraz o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11.

Organ informuje, że z dniem 1 stycznia 2019 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 22 listopada 2018 r. w sprawie określenia niektórych wzorów oświadczeń, deklaracji i informacji podatkowych obowiązujących w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2237).

Na podstawie § 2 ust. 1 tego rozporządzenia, wzory, o których mowa w § 1, stosuje się do przychodów, dochodów (strat) uzyskanych (poniesionych) od dnia 1 stycznia 2018 r.

Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli przed dniem wejścia w życie rozporządzenia oświadczenia, deklaracje i informacje podatkowe zostały złożone na formularzach dotychczasowych (§ 2 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Zgodnie z ww. rozporządzeniem, w przypadku podlegających opodatkowaniu należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, właściwym jest ujęcie tych przychodów w Informacji o przychodach z innych źródeł oraz o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy w danym roku podatkowym PIT-11.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo, mając na uwadze treść przepisu art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), zauważyć należy, że w przedmiotowej sprawie organ podatkowy wydając interpretację indywidualną przepisów prawa opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Do postępowania w sprawie wydania interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego.

Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w……………., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj