Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.291.2019.1.SJ
z 12 sierpnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 czerwca 2019 r. (data wpływu 3 lipca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czynności wykonywanych przez Partnerów generalnych na rzecz Spółki za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu, a w konsekwencji prawa Spółki do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez Partnerów generalnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zakresie uznania czynności wykonywanych przez Partnerów generalnych na rzecz Spółki za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu, a w konsekwencji prawa Spółki do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez Partnerów generalnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

XXX S. A. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) posiada siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Polski. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT).

Wnioskodawca jest producentem programów komputerowych wspomagających zarządzanie dla małych i średnich firm. Podmioty korzystające z oprogramowania Spółki (dalej: Klienci końcowi), przez okres 3 miesięcy od instalacji i aktywacji licencji mają prawo do nieodpłatnego pobierania nowych wersji programu, a po tym okresie, mogą wykupić abonament uprawniający ich do pobierania dostępnych aktualizacji przez okres kolejnych 12 miesięcy (dalej: Abonament).

Spółka dokonuje sprzedaży (opodatkowanej VAT) swoich produktów/usług za pośrednictwem dwupoziomowej sieci niezależnych firm partnerskich (Partnerów generalnych oraz Partnerów lokalnych) m.in. autoryzowanych sprzedawców oprogramowania lub firm komputerowych, będących czynnymi podatnikami VAT. Partnerzy generalni najpierw nabywają oprogramowanie od Spółki, następnie odsprzedają je swoim kontrahentom, tj. Partnerom lokalnym, którzy zbywają je na rzecz Klientów końcowych. Każdy Klient końcowy jest przypisany w systemie Spółki do Partnera lokalnego, od którego nabył oprogramowanie, ponieważ Spółka oczekuje, że Partner lokalny (sprzedawca licencji na oprogramowanie) gotów jest udzielić wsparcia Klientowi końcowemu w zakresie sprzedanego programowania. W przypadku potrzeby zakupienia Abonamentu do posiadanego oprogramowania Klient końcowy zwraca się do Partnera lokalnego, u którego zakupił oprogramowanie i od niego kupuje Abonament – niemniej jednak ma swobodę wyboru/zmiany usługodawcy. Dotychczas Spółka sprzedawała przedmiotowe Abonamenty w analogiczny sposób jak oprogramowanie, tj. Klienci końcowi zamawiali je u Partnerów lokalnych, którzy nabywali je od Partnerów generalnych. We wprowadzanym przez Spółkę nowym modelu dystrybucji Abonamentów, sprzedaż samych Abonamentów będzie odbywać się za pośrednictwem jedynie Partnerów lokalnych (z pominięciem Partnerów generalnych), czyli Partner lokalny będzie nabywał Abonamenty bezpośrednio od Spółki i będzie sprzedawał je na rzecz Klienta końcowego.

Partnerzy generalni są kluczowymi kontrahentami Spółki, wykazującymi się wiedzą i doświadczeniem w zakresie branży i produktów oferowanych przez Spółkę m.in. uczestniczą w sprzedaży programowania, szkoleniach produktowych organizowanych przez Wnioskodawcę (uzyskaną podczas nich wiedzę przekazują następnie Partnerom lokalnym) oraz są opiekunami danego regionu sprzedażowego. Posiadają status Autoryzowanych Partnerów (API), którego utrzymanie wymaga od nich spełnienia określonych wymogów (m.in. utrzymania sieci sprzedaży na odpowiednim poziomie).

W związku ze zmianą modelu biznesowego dystrybucji Abonamentów Partnerzy generalni będą zobowiązani do wykonywania na rzecz Spółki następujących działań:

• budowania i utrzymywania sieci dystrybucji produktów Wnioskodawcy poprzez:
  • pozyskiwanie i utrzymywanie stałej współpracy z określoną (przez Spółkę) liczbą Partnerów lokalnych,
  • przeprowadzanie cyklicznych spotkań z Partnerami lokalnymi,
  • informowanie Partnerów lokalnych o działaniach marketingowo-handlowych oraz promocjach organizowanych przez Spółkę,
  • przekazywanie Partnerom lokalnym materiałów promocyjnych dotyczących usług Spółki (w tym Abonamentów),
  • udzielanie wsparcia Partnerom lokalnym w zakresie sprzedaży produktów Spółki,
  • oklejenie znakami handlowymi Spółki samochodów używanych przez pracowników Partnerów generalnych, a także witryn sklepowych,
• odbycia przez pracowników Partnerów generalnych, co najmniej raz w roku szkolenia handlowo-technicznego organizowanego przez Wnioskodawcę oraz zakończonego egzaminem,
• udziału w organizowanych przez Spółkę spotkaniach dla Partnerów generalnych,
• promocji i prezentacji produktów Wnioskodawcy w miejscu ich sprzedaży, eksponowania nazw i znaków towarowych sprzedawanych produktów,
• ochrony i dbania o należyty wizerunek Spółki, w tym nieprowadzenia sprzedaży w miejscach naruszających renomę marki Wnioskodawcy,
• promowania i informowania Partnerów lokalnych o dostępnych Abonamentach i korzyściach wynikających z ich zakupu.
  
  

Zakres współpracy i jej warunki wynikać będą z umów i porozumień podpisywanych z Partnerami generalnymi.

Spółka będzie zobowiązana do wypłacania Partnerom generalnym wynagrodzenia za wykonywanie ww. czynności na jej rzecz. Wynagrodzenie to będzie kalkulowane w oparciu o liczbę Abonamentów nabytych przez Klientów końcowych, przypisanych w systemie do Partnerów lokalnych należących do sieci sprzedaży danego Partnera generalnego.

Wypłata przedmiotowego wynagrodzenia będzie odbywać się cyklicznie. Wysokość wynagrodzenia uzyskiwanego przez Partnerów generalnych może różnić się w zależności od stażu współpracy ze Spółką lub regionu, w którym operują. W związku z powyższym, Partnerzy generalni będą wystawiać na rzecz Spółki faktury VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy czynności wykonywane przez Partnerów generalnych, za które Spółka będzie wypłacać wynagrodzenie, będą stanowiły odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu na gruncie VAT?
2. Czy Spółka będzie uprawniona do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez Partnerów generalnych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Czynności wykonywane przez Partnerów generalnych, za które Spółka będzie wypłacać wynagrodzenie, będą stanowiły odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu na gruncie VAT.

Ad. 2

Spółka będzie uprawniona do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez Partnerów generalnych.

Uzasadnienie

Ad. 1 i 2

1. Pojęcia świadczenie usług na gruncie VAT

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.; dalej: ustawa o VAT), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem” podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiot działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W konsekwencji pojęcie świadczenia usług na gruncie przepisów ustawy o VAT jest traktowane bardzo szeroko. Niemniej jednak warto zaznaczyć, iż nie każde działanie, zaniechanie działania lub tolerowanie czynności może zostać uznane za świadczenie usług w świetle ustawy o VAT.

W celu oceny, czy dana czynność lub też brak podjęcia działania stanowi świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT, należy każdorazowo dokonać analizy przedmiotowej transakcji w kontekście ogólnych zasad konstrukcyjnych systemu VAT, a w szczególności jego głównych założeń i celów.

Istotne wskazówki w tym zakresie można odnaleźć m.in. w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: Trybunał lub TSUE). W wydawanych orzeczeniach (m.in. wyrok z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council przeciwko Commissioners of Customs and Excise; wyrok z dnia 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93 R. J. Tolsma przeciwko Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden) Trybunał wielokrotnie bowiem przedstawiał kryteria, którymi należy się kierować, oceniając, czy dane świadczenie powinno zostać uznane za świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT. I tak, zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym przez TSUE, aby dane świadczenie (zarówno polegające na działaniu, jak i na powstrzymywaniu się od działania) mogło być uznane za czynność opodatkowaną VAT muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

• świadczenie musi mieć charakter odpłatny, czyli odbywać się za wynagrodzeniem,
• świadczenie musi wynikać z wyraźnego stosunku zobowiązaniowego,
• musi istnieć konkretny podmiot, bezpośredni beneficjent świadczenia odnoszący z tego tytułu (choćby potencjalna) korzyść.
  
  

Mając na względzie powyższe, świadczenie usług na gruncie VAT wystąpi w sytuacji, w której jedna strona wykonuje na rzecz drugiej usługę, przynoszącą temu drugiemu podmiotowi korzyści gospodarcze, za które zobowiązany jest on zapłacić świadczeniodawcy wynagrodzenie. Innymi słowy, aby zaklasyfikować daną czynność jako odpłatne świadczenie usług dla celów VAT, musi istnieć stosunek prawny (przedmiotowy „stosunek prawny” („legal relathionship”), o którym mowa m.in. w orzeczeniu TSUE w sprawie C-16/93 R. J. Tolsma przeciwko Inpecteur der Omzetbelasting Leeuwarden nie powinien być utożsamiany ze stosunkiem prawnym w rozumieniu cywilistycznym. Nie musi bowiem istnieć formalna umowa ustalająca wszystkie warunki świadczenia dla uznania, iż stosunek prawny pomiędzy stronami występuje (w tym celu wystarczające są np. ustalenia ustne w zakresie zobowiązania się do wykonywania pewnych czynności za określone wynagrodzenie)) pomiędzy świadczeniodawcą a świadczeniobiorcą, na mocy którego działanie jednego podmiotu bądź powstrzymanie się od działania przez jeden podmiot pozostaje w bezpośrednim związku z wypłatą przez drugą stronę wynagrodzenia.

2. Kwalifikacja czynności wykonywanych przez Partnerów generalnych

Zgodnie z przedstawionym zdarzeniem przyszłym, Partnerzy generalni w ramach współpracy ze Spółką nie tylko uczestniczą w dystrybucji oprogramowania tworzonego przez Spółkę, ale również są opiekunami danego regionu, oraz biorą udział w szkoleniach produktowych (w tym szkoleniach dotyczących Abonamentów) organizowanych przez Wnioskodawcę i uzyskaną wiedzę przekazują Partnerom lokalnym.

Wnioskodawca planuje zawrzeć z Partnerami generalnymi umowy/porozumienia, w których zostaną określone szczegółowe kwestie dotyczące współpracy stron m.in. będą one wskazywały, do wykonania, jakich czynności Partnerzy generalni są zobowiązani i jakie wynagrodzenie za to będą trzymywać od Spółki.

Partnerzy generalni będą odpowiadać, m.in. za takie działania jak:

• budowanie i utrzymywanie sieci dystrybucji (m.in. pozyskiwanie Partnerów lokalnych), przeprowadzanie cyklicznych spotkań z Partnerami lokalnymi, przekazywanie Partnerom lokalnym materiałów promocyjnych, udzielanie wsparcia Partnerom lokalnym w zakresie sprzedaży produktów Spółki;
• oklejenie znakami handlowymi Spółki samochodów używanych przez pracowników Partnerów generalnych, a także witryn sklepowych;
• udział w szkoleniach handlowo-technicznego organizowanych przez Spółkę;
• uczestnictwo w organizowanych przez Wnioskodawcę spotkaniach;
• promocja i prezentacja produktów Spółki w miejscu ich sprzedaży, eksponowanie nazw i znaków towarowych sprzedawanych produktów Spółki;
• ochrona i dbanie o wizerunek Spółki;
• informowanie i promowanie wśród Partnerów lokalnych dostępnych Abonamentów.
  
  

Zdaniem Spółki, w świetle art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, należy uznać, że ww. czynności wykonywane przez Partnerów generalnych na rzecz Spółki stanowią odpłatne świadczenie usług opodatkowane VAT, zostaną bowiem spełnione wszystkie przesłanki kwalifikacji świadczeń jako usług wynikające z orzecznictwa TSUE.

a) Odpłatność świadczenia

Po pierwsze, Spółka będzie cyklicznie wypłacać Partnerom generalnym wynagrodzenie za wykonane na jej rzecz czynności. W związku z tym, że aktywność Partnerów generalnych, przekłada się bezpośrednio na wzrost sprzedaży produktów/usług Spółki (w tym w szczególności Abonamentów), wynagrodzenie to będzie kalkulowane w oparciu o liczbę Abonamentów nabytych przez Klientów końcowych, przypisanych w systemie do Partnerów lokalnych należących do sieci sprzedaży danego Partnera generalnego.

Liczba sprzedanych Abonamentów jest silnie skorelowana z wielkością i skutecznością sprzedażową całego kanału partnerskiego – im więcej dany Partner generalny pozyska Partnerów lokalnych oraz im więcej sprzedadzą oni licencji na oprogramowanie, tym większa sprzedaż usług Spółki (w tym Abonamentów). Zatem „liczba sprzedanych Abonamentów” jest uzasadnionym miernikiem skuteczności działań podejmowanych przez Partnerów generalnych na rzecz Spółki.

W tym miejscu Spółka wskazuje, że strony mogą dowolnie kształtować sposób ustalania cen /wynagrodzenia, w granicach obowiązujących przepisów prawa. Powyższe stanowisko zostało potwierdzone w licznych interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: Dyrektor KIS). Przykładowo w interpretacji indywidualnej z 19 marca 2018 r. (sygn. 0114-KDIP4.4012.68.2018.1.MP) Dyrektor KIS, wskazał, że: „W prawodawstwie polskim obowiązuje zasada swobody umów, w ramach której strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez prawo. Zasada ta ma również zastosowanie na gruncie prawa podatkowego. W związku z tym, przy ustalaniu wysokości należności, ustawodawca nie ingeruje w sferę podejmowania decyzji, co do sposobu określenia należności (...) za sprzedawany towar lub wyświadczoną usługę, a wszelkie spory pomiędzy stronami transakcji w tym zakresie są rozstrzygane na gruncie prawa cywilnego, a nie podatkowego”.

W ramach swobody wykonywania działalności gospodarczej Spółka oraz Partnerzy generalni (którzy są podmiotami niezależnymi od Wnioskodawcy), mogą więc umówić się, że wynagrodzenie za świadczenie usług będzie ustalane na podstawie wyników sprzedaży danego rodzaju asortymentu (Abonamentów), osiągniętych przez Partnerów lokalnych należących do kanału sprzedaży Partnera generalnego.

Podsumowując mając na uwadze, że w zamian za wykonywanie wskazanych czynności, Partnerzy generalni będą otrzymywać od Spółki wynagrodzenie (kalkulowane w oparciu o ilość sprzedanych Abonamentów przez ich sieć sprzedaży), należy uznać, że przesłanka odpłatności zostanie w analizowanej sytuacji spełniona.

b) Stosunek zobowiązaniowy

Ponadto, jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca zamierza podpisać z Partnerami generalnymi umowy/porozumienia, w ramach których zostaną uregulowane szczegóły współpracy stron. Dokumenty te będą wskazywały m.in. zakres świadczeń wykonywanych przez Partnerów generalnych oraz jakie wynagrodzenie im za to przysługuje.

W związku z tym, będzie istniał wyraźny stosunek prawny między świadczącym usługę (tj. Partnerem generalnym) a usługobiorcą (tj. Spółką) w ramach, którego świadczenia stron będą mogły być uznane za ekwiwalentne. W konsekwencji druga przesłanka świadczenia usług – tj. warunek występowania stosunku zobowiązaniowego między stronami transakcji – zostanie w analizowanej sytuacji spełniona.

c) Beneficjent świadczenia

Co więcej, Spółka zauważa, że usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument – odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. Zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora KIS z 5 października 2018 r. sygn. 0115-KDIT1-2.4012.569.2018.2.RS: „czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznam za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie”.

Za bezpośredniego beneficjenta usług świadczonych przez Partnerów generalnych należy uznać Spółkę. Uzasadnieniem tego jest fakt, że uzyska ona wsparcie w rozbudowaniu sieci sprzedaży swoich produktów/usług oraz intensyfikacji działań marketingowych (m.in. zwiększenie rozpoznawalności marki), co zdaniem Spółki, będzie miało bezpośredni wpływ na wzrost sprzedaży usług oferowanych przez Spółkę (w tym zarówno licencji na oprogramowanie, jak i Abonamentów). W związku z powyższym w wyniku czynności realizowanych przez Partnerów generalnych Spółka uzyska korzyści ekonomiczne w postaci zwiększenia sprzedaży swoich usług i produktów (opodatkowanej VAT). Co istotne, w ramach świadczenia usług Partnerzy generalni będą opiekować się danym regionem sprzedażowym, pozyskiwać Partnerów lokalnych i przekazywać im wiedzę o produktach Spółki, uzyskaną podczas szkoleń. W przeciwnym przypadku (tj. gdyby Spółka nie korzystała z ww. usług Partnerów generalnych), Spółka musiałaby samodzielnie prowadzić powyższe działania, co przy skali jej działalności (sieć Partnerów lokalnych obejmuje cały kraj) nie byłoby efektywne i wiązałoby się dużymi nakładami finansowymi, czasowymi i administracyjnymi po jej stronie. Nie byłoby to też spójne z przyjętym przez Spółkę biznesowym modelem działania.

W świetle powyższego, również ostatnia przesłanka świadczenia usług wynikająca z orzecznictwa TSUE zostanie spełniona, tj. w analizowanej transakcji będzie można zidentyfikować beneficjenta świadczenia, którym będzie Spółka.

W ocenie Wnioskodawcy, mając na uwadze, że:

• Spółka będzie wypłacać wynagrodzenie na rzecz Partnerów generalnych (w oparciu o ilość sprzedawanych Abonamentów);
• zobowiązanie Partnerów generalnych do wykonania świadczeń i ich zakres będzie wynikać z umowy/porozumienia;
• celem tych świadczeń będzie osiągnięcie przez Spółkę korzyści ekonomicznych związanych ze zwiększeniem przychodów ze sprzedaży jej produktów/usług;

należy uznać, że czynności wykonywane przez Partnerów generalnych będą stanowić świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji, w ocenie Spółki, Partnerzy generalni będący czynnymi podatnikami VAT, będą obowiązani do opodatkowania VAT świadczonych usług i wystawiania faktur VAT dokumentujących wykonanie tych usług na rzecz Spółki, zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT (podatnik jest obwiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem).

3. Prawo do odliczenia VAT naliczonego

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (z pewnymi zastrzeżeniami zawartymi w art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy o VAT).

W związku z powyższym przepisem, podatnik jest uprawniony do odliczenia VAT naliczonego zapłaconego przy nabyciu towarów i usług pod warunkiem, że przedmiotowe towary i usługi są przez niego wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych VAT.

W art. 88 ustawy o VAT, znajdują się ograniczenia w zakresie prawa do odliczenia VAT. Zgodnie z ust. 3a pkt 2 oraz pkt 4 lit. a przedmiotowego przepisu, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu lub jest zwolniona z opodatkowania, bądź wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne stwierdzaj czynności, które nie zostały dokonane – w części dotyczącej tych czynności.

Jak zostało wskazane w pkt 2 uzasadnienia, czynności wykonywane przez Partnerów generalnych na rzecz Spółki, będą stanowiły odpłatne świadczenie usług, które podlegają opodatkowaniu VAT. Mając na uwadze, że faktury VAT wystawiane przez Partnerów generalnych będą dokumentowały transakcje opodatkowane VAT, przesłanka negatywna wynikająca z cytowanego powyżej art. 88 ustawy o VAT nie będzie miała zastosowania w analizowanej sytuacji.

Ponadto, w ocenie Wnioskodawcy, nabywane od Partnerów generalnych przez Spółkę usługi będą miały bezpośredni związek z działalnością gospodarczą Spółki opodatkowaną VAT. Ich celem będzie bowiem m.in. rozwój sieci dystrybucji produktów/usług Spółki oraz intensyfikacja działań marketingowych. Powyższe, zdaniem Spółki, będzie przekładać się bezpośrednio na osiągnięcie wyższego poziomu sprzedaży usług oferowanych przez Spółkę, która to sprzedaż podlega podatkowaniu VAT.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, Spółka będzie uprawniona do odliczenia VAT naliczonego z faktur VAT wystawianych przez Partnerów generalnych w związku ze świadczeniem na jej rzecz usług wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego, z uwagi na fakt, iż nabywane usługi będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT przez Spółkę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Tut. organ wskazuje, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej – przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.