2019.08.01 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL4.4012.241.2019.2.AR
z 1 sierpnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia – brak daty (data wpływu 20 maja 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 lipca 2019 r. (data wpływu 9 lipca 2019 r.) oraz pismem z dnia 9 lipca 2019 r. (data wpływu 15 lipca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

pełnego prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na zakup autobusów oraz urządzenia do ładowania baterii w autobusach elektrycznych w ramach projektu pn. „(…)” – jest prawidłowe;
braku prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na roboty budowlane (budowa ścieżek rowerowych, modernizacja oświetlenia ulicznego), nadzór inwestorski nad robotami budowlanymi oraz montaż 30 wiat autobusowych w ramach ww. projektu – jest prawidłowe;
braku prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na opracowanie Studium Wykonalności oraz promocję Projektu (artykuły prasowe, oznakowanie infrastruktury, spoty radiowe, spoty telewizyjne, tablice informacyjno-pamiątkowe) w ramach ww. projektu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 maja 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie pełnego prawa do odliczenia w całości lub w części podatku naliczonego od wydatków poniesionych na zakup autobusów oraz urządzenia do ładowania baterii w autobusach elektrycznych w ramach projektu pn. „(…)”, braku prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na roboty budowlane (budowa ścieżek rowerowych, modernizacja oświetlenia ulicznego), nadzór inwestorski nad robotami budowlanymi oraz montaż 30 wiat autobusowych w ramach oraz braku prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na opracowanie Studium Wykonalności oraz promocję projektu (artykuły prasowe, oznakowanie infrastruktury, spoty radiowe, spoty telewizyjne, tablice informacyjno-pamiątkowe) w ramach ww. projektu. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 9 lipca 2019 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz adres elektroniczny w systemie teleinformatycznym ePUAP.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina Miejska (dalej: Gmina Miejska, Wnioskodawca) jest w trakcie realizacji projektu pn. „(…)” (dalej: Projekt, Inwestycja) o przewidywanej wartości ogółem (…) PLN.

Wnioskowane dofinansowanie stanowi kwota (…) PLN.

Rozpoczęcie realizacji projektu nastąpiło w dniu 14 lipca 2015 r.

Finansowe zakończenie realizacji projektu nastąpi w dniu 30 grudnia 2020 r.

Głównym celem projektu jest poprawa zrównoważonej mobilności miejskiej mieszkańców Gminy Miejskiej oraz Gminy (dalej: Gmina).

Projekt realizowany na terenie Gminy Miejskiej oraz Gminy przyczyni się do realizacji następujących celów szczegółowych:

rozwój niskoemisyjnego transportu,
poprawę efektywności energetycznej oświetlenia ulicznego,
zmniejszenie zużycia energii finalnej w transporcie,
poprawę bezpieczeństwa i komfortu podróży oraz zmniejszenie zatłoczenia komunikacyjnego,
zwiększenie liczby przewozów komunikacją miejską,
podniesienie jakości powietrza atmosferycznego,
poprawę standardu życia mieszkańców.

Efekty i korzyści z realizacji Projektu będą odczuwalne przez wszystkich mieszkańców Gminy Miejskiej oraz Powiatu między innymi w wyniku redukcji emisji szkodliwych substancji do atmosfery, w tym C02 i pyłu PM1O, zmniejszenia zużycia energii finalnej. Zmniejszenie emisji szkodliwych substancji przyczyni się do poprawy całego środowiska atmosferycznego i poprawy jakości życia i zdrowia mieszkańców obszaru objętego projektem.

Pośrednimi beneficjentami projektu będą również osoby korzystające z lepszej jakości powietrza atmosferycznego w regionie. Realizacja przedmiotowego projektu wynika z potrzeb grup odbiorców projektu. Lokalna społeczność oczekuje dbałości o stan środowiska naturalnego i podejmowania działań zmierzających do poprawy warunków życia. Niniejsze przedsięwzięcie przyczyni się do poprawy stanu środowiska naturalnego i ograniczenia uciążliwości związanych ze znaczną emisją szkodliwych związków do atmosfery spowodowaną nadmierną eksploatacją pojazdów silnikowych, które nie spełniają obowiązujących norm w zakresie emisji spalin.

Realizacja przedmiotowego projektu wpłynie korzystnie na użytkowników wybudowanych oraz zakupionych obiektów oraz pośrednio na wszystkich mieszkańców całego regionu. Zwiększenie dostępności do komunikacji publicznej i infrastruktury rowerowej przyczyni się do popularyzacji transportu niskoemisyjnego, w tym także niezmotoryzowanego. Spowoduje to także spadek ryzyka zachorowań użytkowników komunikacji publicznej oraz mieszkańców Gminy Miejskiej oraz Gminy na choroby układu oddechowego. Działania w zakresie niskoemisyjnego transportu wpłyną pozytywnie na poprawę bezpieczeństwa i komfort podróży, przyczynią się do zmniejszenia zatłoczenia komunikacyjnego, z także przyczyną się do podniesienia standardu życia mieszkańców. Potrzebami użytkowników komunikacji miejskiej i podmiejskiej oraz mieszkańców obszaru objętego projektem, w odniesieniu do przedmiotowego projektu są:

zwiększenie dostępności do komunikacji publicznej i infrastruktury rowerowej,
modernizacja oświetlenia ulicznego na bardziej energooszczędne,
poprawa bezpieczeństwa i komfortu podróży,
zmniejszenia zatłoczenia komunikacyjnego,
poprawa jakości środowiska poprzez ograniczenie emisji gazów cieplarnianych i zmniejszenie zużycia energii finalnej,
poprawa dostępności do komunikacji publicznej dla osób niepełnosprawnych.

Realizacja projektu przyczyni się do poprawy bezpieczeństwa i komfortu podróży, także zmniejszenia zatłoczenia komunikacyjnego. Analiza popytu wskazała na to, iż bezpośrednią grupą docelową analizowanego projektu będą użytkownicy komunikacji miejskiej oraz podmiejskiej, rowerzyści a także pozostali mieszkańcy Gminy Miejskiej oraz Gminy.

Wnioskodawca i Partnerzy zachowują trwałość projektu w ramach wszystkich zrealizowanych zadań. Właścicielem zakupionych autobusów (wraz z urządzeniami do ładowania baterii) będzie Gmina Miejska. Zakupione niskoemisyjne autobusy zostaną przekazane operatorowi na podstawie zapisów umowy dzierżawy. Operatorem dla zakupionego taboru autobusowego będzie Sp. z o.o. (dalej: Spółka), która została powołana w celu prowadzenia usług publicznych z zakresu publicznego transportu zbiorowego w mieście, Spółka obsługuje (...) liniami autobusowymi miasto i pobliskie miejscowości położone wokół (…), których organizatorem jest Burmistrz – na mocy porozumienia Gminy Miejskiej z Gminą. Zmodernizowane oświetlenie oraz nowe wiaty przystankowe będą zarządzane przez Gminę Miejską, która będzie zajmowała się również utrzymaniem bieżącym. Właścicielem wybudowanej ścieżki rowerowej oraz utrzymaniem bieżącym będzie zajmować się:

Powiat (dotyczy działek będących własnością Powiatu),
Gmina Miejska (dotyczy działek będących własnością Gminy Miejskiej),
Gmina (dotyczy działek stanowiących będących własnością Gminy).

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 9 lipca 2019 r. o poniższe informacje:

Gmina Miejska jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.
Realizacja Projektu odbywa się w ramach zadań własnych Gminy Miejskiej na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 4 i 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.
W ramach projektu poniesione zostały/zostaną wydatki na:
- opracowanie Studium Wykonalności,
- nadzór inwestorski nad robotami budowlanymi,
- roboty budowlane (budowa ścieżek rowerowych, modernizacja oświetlenia ulicznego),
- środki trwałe (montaż (…) wiat autobusowych, zakup (…) niskoemisyjnych autobusów, w tym (…)elektrycznych, zakup urządzenia do ładowania autobusów elektrycznych),
- promocję projektu (artykuły prasowe, oznakowanie infrastruktury, spoty radiowe, spoty telewizyjne, tablice informacyjno-pamiątkowe).
Nabyte przez Gminę Miejską towary i usługi będą wykorzystywane do celów prowadzonej działalności gospodarczej oraz do innych celów niż działalność gospodarcza. Korzystanie z wybudowanych ścieżek rowerowych, zmodernizowanego oświetlenia ulicznego oraz wiat autobusowych będzie odbywało się nieodpłatnie.
Zakupione autobusy będą odpłatnie wydzierżawione operatorowi – Sp. z o.o.
Możliwe jest przypisanie zakupionych towarów i usług w ramach realizowanego zadania odrębnie do każdego rodzaju działalności.
Do działalności opodatkowanej wykorzystywane będą wyłącznie zakupione autobusy i urządzenie do ładowania autobusów elektrycznych.
Gmina Miejska ma możliwość przyporządkowania poniesionych wydatków na zakup wskazanych towarów i usług odrębnie do czynności dających prawo do odliczenia oraz do czynności niedających takiego prawa.
W trakcie realizacji przedmiotowej inwestycji wszystkie faktury związane z nabywaniem towarów i usług będą wystawiane na Gminę Miejską.
Wartość nakładów inwestycyjnych poniesionych w ramach realizowanego projektu w odniesieniu do części dotyczącej zakupu taboru autobusowego wynosi (…) zł.
Miesięczny czynsz dzierżawny za jeden autobus spalinowy wyniesie (…) zł, a za jeden autobus elektryczny wyniesie (…) zł. Miesięczny obrót z tytułu dzierżawy taboru autobusowego w roku 2019 (tj.(…)autobusów) wyniesie (…) zł. Natomiast od czerwca 2020 r. obrót miesięczny za cały tabor (tj. (…) autobusów) wyniesie (…) zł.
Obrót z tytułu przedmiotowej dzierżawy będzie znaczący dla budżetu Gminy. Na dzień 5 lipca 2019 r. planowane dochody z tytułu najmu i dzierżawy Gminy Miejskiej wynoszą (…) zł (bez dzierżawy autobusów). W przypadku pełnej dzierżawy taboru autobusów dodatkowy dochód z tytułu dzierżawy wyniesie (…) zł rocznie.
Kalkulacja czynszu dzierżawnego będzie dokonywana przy uwzględnieniu takich czynników jak: cena autobusu, amortyzacja oraz okres trwania umowy.
Wysokość czynszu dzierżawnego umożliwi zwrot poniesionych nakładów inwestycyjnych na nabycie przedmiotowego taboru autobusowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina Miejska jako beneficjent projektu ma prawo do odliczeń podatku VAT od towarów i usług w całości lub w części od wydatków poniesionych przy wykonaniu inwestycji w ramach projektu pn. „(…)”?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. 2018 r., poz. 2174, ze zmianami), prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje w takim zakresie, w jakim projekt po zrealizowaniu będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych.

Wydatki poniesione przez Gminę w związku z realizacją projektu dotyczące dostawy autobusów wraz z urządzeniem do ładowania autobusów elektrycznych będą służyły sprzedaży opodatkowanej (po podpisaniu umowy dzierżawy z operatorem transportu publicznego). W związku z tym przy zakupie będzie przysługiwała możliwość odliczenia podatku VAT naliczonego.

Natomiast od pozostałych wydatków związanych z realizacją Projektu Gmina Miejska nie może odzyskać poniesionych wydatków z tytułu podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

pełnego prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na zakup autobusów oraz urządzenia do ładowania baterii w autobusach elektrycznych w ramach projektu pn. „(…)” – jest prawidłowe;
braku prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na roboty budowlane (budowa ścieżek rowerowych, modernizacja oświetlenia ulicznego), nadzór inwestorski nad robotami budowlanymi oraz montaż 30 wiat autobusowych w ramach ww. projektu – jest prawidłowe;
braku prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na opracowanie Studium Wykonalności oraz promocję Projektu (artykuły prasowe, oznakowanie infrastruktury, spoty radiowe, spoty telewizyjne, tablice informacyjno-pamiątkowe) w ramach ww. projektu – jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wobec powyższego, za podatnika podatku VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Natomiast z art. 15 ust. 6 ustawy wynika, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Wyłączenie z grona podatników VAT organów władzy publicznej jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych np. w zakresie administracji, sądownictwa, obrony narodowej. Wówczas wyłączenie z opodatkowania nie prowadzi do naruszenia zasad konkurencji. Organy władzy publicznej są podatnikami VAT jedynie w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Zatem Gmina, wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, działa w charakterze podatnika podatku VAT.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy). W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. lokalnego transportu zbiorowego oraz utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 4 i 15 ww. ustawy).

Rozpatrując prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, należy mieć na uwadze, że system odliczenia ma na celu całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od ciężaru VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Natomiast nie daje uprawnienia do odliczenia w przypadku czynności będących poza zakresem działalności gospodarczej. Oznacza to, że podatnik nie może domagać się prawa do odliczenia podatku naliczonego, nie płacąc podatku należnego.

Z uwagi na brzmienie cytowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że obowiązkiem Wnioskodawcy jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane.

Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. alokacji podatku do czynności podlegających opodatkowaniu i czynności niepodlegających opodatkowaniu.

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Na podstawie art. 86 ust. 2c ustawy, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

W myśl art. 86 ust. 2h ustawy, w przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji.

Należy podkreślić, że powołany wyżej art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych.

Zgodnie z tą normą w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy. Mieszczą się tutaj również działania, czy sytuacje występujące w ramach działalności gospodarczej, jednakże niegenerujące opodatkowania podatkiem. Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy – przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy, czy nieodpłatna działalność statutowa. W celach działalności gospodarczej mieścić się będą również działania czy sytuacje występujące w ramach działalności gospodarczej („towarzyszące” tej działalności), niezależnie od tego czy ostatecznie bezpośrednio generują opodatkowanie VAT. Przykładowo: otrzymanie odszkodowań umownych, czy odsetek za nieterminowe dokonywanie płatności od kontrahentów lub też otrzymanie dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze niemających bezpośredniego wpływu na cenę dostarczanych przez podatnika towarów lub usług przez niego świadczonych lecz wykorzystywanych w całości do wykonywania działalności gospodarczej objętej podatkiem VAT.

Natomiast z treści art. 86 ust. 22 ustawy wynika, że minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie powyższej delegacji, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r., poz. 2193), zwane dalej rozporządzeniem.

Rozporządzenie to określa, w przypadku niektórych podatników, sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji” oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji (§ 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia).

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności podatnik winien przyporządkować ponoszone wydatki do poszczególnych rodzajów działalności (opodatkowanej podatkiem VAT, zwolnionej i niepodlegającej opodatkowaniu tym podatkiem). W przypadku zakupów bezpośrednio związanych z działalnością opodatkowaną, podatnik, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, odlicza podatek naliczony w całości. Natomiast w sytuacji, gdy takie przyporządkowanie nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik winien ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest w trakcie realizacji Projektu, którego finansowe zakończenie nastąpi w dniu 30 grudnia 2020 r.

Głównym celem projektu jest poprawa zrównoważonej mobilności miejskiej mieszkańców Gminy Miejskiej oraz Gminy.

Projekt realizowany na terenie Gminy Miejskiej oraz Gminy przyczyni się do realizacji następujących celów szczegółowych: rozwój niskoemisyjnego transportu, poprawę efektywności energetycznej oświetlenia ulicznego, zmniejszenie zużycia energii finalnej w transporcie, poprawę bezpieczeństwa i komfortu podróży oraz zmniejszenie zatłoczenia komunikacyjnego, zwiększenie liczby przewozów komunikacją miejską, podniesienie jakości powietrza atmosferycznego oraz poprawę standardu życia mieszkańców.

Niniejsze przedsięwzięcie przyczyni się do poprawy stanu środowiska naturalnego i ograniczenia uciążliwości związanych ze znaczną emisją szkodliwych związków do atmosfery spowodowaną nadmierną eksploatacją pojazdów silnikowych, które nie spełniają obowiązujących norm w zakresie emisji spalin.

Realizacja przedmiotowego projektu wpłynie korzystnie na użytkowników wybudowanych oraz zakupionych obiektów oraz pośrednio na wszystkich mieszkańców całego regionu. Zwiększenie dostępności do komunikacji publicznej i infrastruktury rowerowej przyczyni się do popularyzacji transportu niskoemisyjnego, w tym także niezmotoryzowanego. Działania w zakresie niskoemisyjnego transportu wpłyną pozytywnie na poprawę bezpieczeństwa i komfort podróży, przyczynią się do zmniejszenia zatłoczenia komunikacyjnego, z także przyczyną się do podniesienia standardu życia mieszkańców. Potrzebami użytkowników komunikacji miejskiej i podmiejskiej oraz mieszkańców obszaru objętego projektem w odniesieniu do przedmiotowego projektu są: zwiększenie dostępności do komunikacji publicznej i infrastruktury rowerowej, modernizacja oświetlenia ulicznego na bardziej energooszczędne, poprawa bezpieczeństwa i komfortu podróży, zmniejszenia zatłoczenia komunikacyjnego, poprawa jakości środowiska poprzez ograniczenie emisji gazów cieplarnianych i zmniejszenie zużycia energii finalnej, poprawa dostępności do komunikacji publicznej dla osób niepełnosprawnych.

Analiza popytu wskazała na to, iż bezpośrednią grupą docelową analizowanego projektu będą użytkownicy komunikacji miejskiej oraz podmiejskiej, rowerzyści a także pozostali mieszkańcy Gminy Miejskiej oraz Gminy.

Wnioskodawca i Partnerzy zachowują trwałość projektu w ramach wszystkich zrealizowanych zadań. Właścicielem zakupionych autobusów (wraz z urządzeniami do ładowania baterii) będzie Gmina Miejska. Zakupione niskoemisyjne autobusy zostaną przekazane operatorowi na podstawie zapisów umowy dzierżawy. Operatorem dla zakupionego taboru autobusowego będzie Y Sp. z o.o., która została powołana w celu prowadzenia usług publicznych z zakresu publicznego transportu zbiorowego w mieście. Zmodernizowane oświetlenie oraz nowe wiaty przystankowe będą zarządzane przez Gminę Miejską, która będzie zajmowała się również utrzymaniem bieżącym. Właścicielem wybudowanej ścieżki rowerowej oraz utrzymaniem bieżącym będzie zajmować się: Powiat (dotyczy działek będących własnością Powiatu), Gmina Miejska (dotyczy działek będących własnością Gminy Miejskiej) oraz Gmina (dotyczy działek stanowiących będących własnością Gminy).

Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

Realizacja Projektu odbywa się w ramach zadań własnych Gminy Miejskiej na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 4 i 15 ustawy o samorządzie gminnym.

W ramach projektu poniesione zostały/zostaną wydatki na: opracowanie Studium Wykonalności, nadzór inwestorski nad robotami budowlanymi, roboty budowlane (budowa ścieżek rowerowych, modernizacja oświetlenia ulicznego), środki trwałe (montaż (…) wiat autobusowych, zakup (…) niskoemisyjnych autobusów, w tym (…) elektrycznych, zakup urządzenia do ładowania autobusów elektrycznych) oraz promocję projektu (artykuły prasowe, oznakowanie infrastruktury, spoty radiowe, spoty telewizyjne, tablice informacyjno-pamiątkowe).

Nabyte przez Gminę Miejską towary i usługi będą wykorzystywane do celów prowadzonej działalności gospodarczej oraz do innych celów niż działalność gospodarcza. Korzystanie z wybudowanych ścieżek rowerowych, zmodernizowanego oświetlenia ulicznego oraz wiat autobusowych będzie odbywało się nieodpłatnie a zakupione autobusy będą odpłatnie wydzierżawione operatorowi – Spółce.

Możliwe jest przypisanie zakupionych towarów i usług w ramach realizowanego zadania odrębnie do każdego rodzaju działalności.

Do działalności opodatkowanej wykorzystywane będą wyłącznie zakupione autobusy i urządzenie do ładowania autobusów elektrycznych.

Gmina Miejska ma możliwość przyporządkowania poniesionych wydatków na zakup wskazanych towarów i usług odrębnie do czynności dających prawo do odliczenia oraz do czynności niedających takiego prawa.

W trakcie realizacji przedmiotowej inwestycji wszystkie faktury związane z nabywaniem towarów i usług będą wystawiane na Gminę Miejską.

Wartość nakładów inwestycyjnych poniesionych w ramach realizowanego projektu w odniesieniu do części dotyczącej zakupu taboru autobusowego wynosi (…) zł.

Miesięczny czynsz dzierżawny za jeden autobus spalinowy wyniesie (…) zł, a za jeden autobus elektryczny wyniesie (…) zł. Miesięczny obrót z tytułu dzierżawy taboru autobusowego w roku 2019 (tj. (…) autobusów) wyniesie (…) zł. Natomiast od czerwca 2020 r. obrót miesięczny za cały tabor (tj. (…)autobusów) wyniesie (…) zł.

Obrót z tytułu przedmiotowej dzierżawy będzie znaczący dla budżetu Gminy. Na dzień 5 lipca 2019 r. planowane dochody z tytułu najmu i dzierżawy Gminy Miejskiej wynoszą (…) zł (bez dzierżawy autobusów). W przypadku pełnej dzierżawy taboru autobusów dodatkowy dochód z tytułu dzierżawy wyniesie (…) zł rocznie.

Kalkulacja czynszu dzierżawnego będzie dokonywana przy uwzględnieniu takich czynników jak: cena autobusu, amortyzacja oraz okres trwania umowy. Wysokość czynszu dzierżawnego umożliwi zwrot poniesionych nakładów inwestycyjnych na nabycie przedmiotowego taboru autobusowego.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia w całości lub w części podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją przedmiotowej Inwestycji.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zatem dla określenia, czy Wnioskodawcy przysługuje chociaż w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego wynikające z faktur VAT dokumentujących poniesione wydatki w ramach realizacji projektu, niezwykle istotny jest charakter związku występującego między zakupami, a prowadzoną przez Gminę działalnością gospodarczą.

Jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy, w ramach realizacji przedmiotowej Inwestycji zostały/zostaną poniesione wydatki na opracowanie Studium Wykonalności, nadzór inwestorski nad robotami budowlanymi, roboty budowlane (budowa ścieżek rowerowych, modernizacja oświetlenia ulicznego), środki trwałe (montaż (…) wiat autobusowych, zakup (…) niskoemisyjnych autobusów, w tym (…) elektrycznych, zakup urządzenia do ładowania autobusów elektrycznych), promocję projektu (artykuły prasowe, oznakowanie infrastruktury, spoty radiowe, spoty telewizyjne, tablice informacyjno-pamiątkowe). Towary i usługi nabywane w trakcie realizacji Projektu będą wykorzystywane przez Gminę zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, jak i do innych celów niż działalność gospodarcza. Ponadto – jak wskazano w opisie sprawy – „Możliwe jest przypisanie zakupionych towarów i usług w ramach realizowanego zadania odrębnie do każdego rodzaju działalności”.

Jednym z elementów przedmiotowego Projektu są wydatki związane z robotami budowlanymi (budowa ścieżek rowerowych i modernizacja oświetlenia ulicznego), nadzorem inwestorskim nad robotami budowlanymi oraz z wydatkami poniesionymi na zakup środków trwałych, w tym z wydatkami poniesionymi na montaż (…) wiat autobusowych. Jak wskazał Wnioskodawca, „Korzystanie z wybudowanych ścieżek rowerowych, zmodernizowanego oświetlenia ulicznego oraz wiat autobusowych będzie odbywało się nieodpłatnie”, tj. będą służyć Wnioskodawcy do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bowiem będą związane z zadaniami własnymi Gminy. W związku z powyższym Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki na realizację ww. elementów przedmiotowej Inwestycji. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie są spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. wydatki związane z realizacją ww. elementów Projektu nie będą służyły czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT.

Kolejnym elementem przedmiotowej Inwestycji jest zakup (…) niskoemisyjnych autobusów, w tym (…) elektrycznych wraz z zakupem urządzenia do ładowania autobusów elektrycznych. Należy mieć na uwadze, że niezbędnym warunkiem odliczenia podatku VAT jest istnienie bezspornego związku pomiędzy zakupami a konkretną transakcją opodatkowaną. Prawo do odliczenia podatku naliczonego powinno przysługiwać podatnikowi w takim zakresie, w jakim działalność podatnika daje to prawo. Aby odliczenie podatku było dopuszczalne, transakcja powodująca naliczenie podatku winna pozostawać w ścisłym związku z transakcjami, które rodzą prawo do odliczenia. W ten sposób prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług zakłada, że poczynione wydatki stanowią element cenotwórczy transakcji obciążonych podatkiem należnym, rodzącym prawo do jego odliczenia. Z treści wniosku wynika, że ww. środki trwałe będą odpłatnie wydzierżawiane (na podstawie umowy dzierżawy) operatorowi – Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, która została powołana w celu prowadzenia usług publicznych z zakresu publicznego transportu zbiorowego na terenie miasta.

W tym miejscu należy wskazać również, że zgodnie z art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Tak więc dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Umowa dzierżawy jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wydzierżawiającego, jak i dzierżawcę – określone przepisami obowiązki.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się – w świetle art. 8 ust. 1 ustawy – każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (…).

Należy zatem stwierdzić, że dzierżawa stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Stawka podatku – w myśl art. 41 ust. 1 ustawy – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast w oparciu o art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych towarów i czynności stawkami preferencyjnymi oraz zwolnienie od podatku.

Świadczenie usług dzierżawy taboru autobusowego nie zostało przez ustawodawcę wymienione wśród usług zwolnionych od podatku, w konsekwencji będzie opodatkowane według właściwej stawki podatku.

Zatem, z uwagi na fakt, że dzierżawa jest niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie natomiast publicznoprawną), w związku z czynnością odpłatnej dzierżawy taboru autobusowego wraz z urządzeniem ładującym autobusy elektryczne, Gmina będzie występowała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a ww. czynność – jako usługa zdefiniowana w art. 8 ust. 1 ustawy – będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednocześnie transakcja ta nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, gdyż ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani też rozporządzenia wykonawcze do niej nie przewidują w takim przypadku zwolnienia od podatku.

Odnosząc się ponownie do wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie prawa do pełnego lub częściowego odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją przedmiotowego Projektu, należy podkreślić, że zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

W powyższym zakresie obydwa warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy będą spełnione, ponieważ Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT, a wydatki inwestycyjne na zakup taboru autobusowego oraz urządzenia ładującego autobusy elektryczne, będą miały związek – jak rozstrzygnięto powyżej oraz jak wskazał Zainteresowany – z wykonywanymi przez Wnioskodawcę wyłącznie czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, tj. z odpłatnym udostępnieniem przez Gminę zakupionych środków trwałych – (...) niskoemisyjnych autobusów (w tym (…) elektrycznych) oraz urządzenia do ładowania baterii w autobusach elektrycznych – na rzecz Spółki w oparciu o umowę dzierżawy. Zatem w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia są spełnione i Wnioskodawca ma prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na ww. środki trwałe, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy.

Odnosząc się natomiast do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z ponoszonymi w ramach realizacji Projektu wydatkami związanymi z opracowaniem Studium Wykonalności oraz promocją Projektu (artykuły prasowe, oznakowanie infrastruktury, spoty radiowe, spoty telewizyjne, tablice informacyjno-pamiątkowe) stwierdzić należy, że – jak wynika z opisu sprawy – wydatki poniesione w ww. zakresie będą dotyczyć wszystkich elementów objętych przedmiotowym Projektem, tj. robót budowlanych, nadzoru nad robotami budowlanymi oraz zakupionego w ramach Inwestycji taboru autobusowego wraz z urządzeniem do ładowania autobusów elektrycznych. W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że nabyte przez Gminę towary i usługi będą wykorzystywane do celów prowadzenia działalności gospodarczej oraz do innych celów, niż działalność gospodarcza. Jednocześnie Zainteresowany nie wskazał, że ww. wydatki będą związane tylko z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu. Dlatego też – od wydatków związanych z opracowaniem Studium Wykonalności oraz promocji Projektu – Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w części.

Podsumowując, Gmina, jako beneficjent projektu pn. „(…)”:

od wydatków poniesionych w ramach ww. projektu na zakup autobusów oraz urządzenia do ładowania baterii w autobusach elektrycznych, ma pełne prawa do odliczenia podatku naliczonego;
od wydatków poniesionych w ramach ww. projektu na roboty budowlane (budowa ścieżek rowerowych, modernizacja oświetlenia ulicznego), nadzór inwestorski nad robotami budowlanymi oraz montaż (…) wiat autobusowych, Gmina nie ma prawa do odliczenia;
od wydatków poniesionych w ramach ww. projektu na opracowanie Studium Wykonalności oraz promocję Projektu (artykuły prasowe, oznakowanie infrastruktury, spoty radiowe, spoty telewizyjne, tablice informacyjno-pamiątkowe), Gmina ma prawo do częściowego odliczenia podatku VAT zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, tj. w zakresie, w jakim zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy:

w części dotyczącej pełnego prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na zakup autobusów oraz urządzenia do ładowania baterii w autobusach elektrycznych w ramach projektu pn. „(…)” – należało uznać za prawidłowe;

-w części dotyczącej braku prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na roboty budowlane (budowa ścieżek rowerowych, modernizacja oświetlenia ulicznego), nadzór inwestorski nad robotami budowlanymi oraz montaż (…) wiat autobusowych w ramach ww. projektu – należało uznać za prawidłowe;

w części dotyczącej braku prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na opracowanie Studium Wykonalności oraz promocję Projektu (artykuły prasowe, oznakowanie infrastruktury, spoty radiowe, spoty telewizyjne, tablice informacyjno-pamiątkowe) w ramach ww. projektu – należało uznać za nieprawidłowe.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii odzyskania podatku VAT poniesionego w związku z realizacją Projektu oraz sposobu rozliczania podatku naliczonego od wydatków poniesionych w trakcie jego realizacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin