Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4.4012.329.2019.1.AKO
z 26 lipca 2019 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 maja 2019 r. (data wpływu 27 maja 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 27 maja 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:


Miasto złożyło wniosek o dofinansowanie realizacji projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020.

Niniejszy projekt swym zakresem obejmować będzie:

  1. Zakup 2 niskoemisyjnych autobusów elektrycznych
  2. Zakup stacji ładowania wraz z posadowieniem
  3. Nadzór inwestorski – posadowanie ładowarki
  4. Przebudowa ul. A
  5. Nadzór inwestorski ul. A
  6. Przebudowa ul. B
  7. Nadzór inwestorski ul. B
  8. Działania informacyjne i edukacyjne
  9. Promocja projektu.

Głównym celem projektu jest zmniejszenie emisji zanieczyszczeń do powietrza z sektora transportu na terenie Miasta. W wyniku realizacji projektu osiągnięte zostaną następujące wskaźniki, tj.

  • szacowany roczny spadek emisji gazów cieplarnianych,
  • liczba miejsc postojowych w wybudowanych obiektach „Park & Ride” – 29 szt.
  • liczba stanowisk postojowych „Bike & Ride” – 28 szt.
  • liczba wybudowanych zintegrowanych węzłów przesiadkowych – 2 szt.


Realizowane zadanie inwestycyjne wynika z zadań własnych nałożonych Ustawą o Samorządzie Gminnym z dnia 8 marca 1990 r. (Dz.U.2019.506 t.j.) – art. 7 ust. 1 pkt 4.


Obecnie zadania z zakresu komunikacji zbiorowej realizowane są przez Sp. z o.o. ze 100% udziałem Miasta, które posiada siedem autobusów.


Za zarządzanie zakupionym taborem po zakończeniu realizacji prac będzie odpowiedzialny operator wybrany w drodze zamówienia publicznego.


Dwa zakupione przez miasto autobusy oraz stacja ładowania zostaną przekazane wybranemu w przetargu nieograniczonym podmiotowi – operatorowi na zasadzie użyczenia (nieodpłatne korzystanie).


Zarządzanie odbywać się będzie na podstawie umowy o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego na terenie Miasta do wykonywania zadań związanych z zaspokajaniem potrzeb mieszkańców w zakresie transportu zbiorowego. Realizacja jak i eksploatacja pozostałych elementów projektu (przebudowa dróg) pozostanie w kompetencji wnioskodawcy.

Planowana umowa o świadczenie usług publicznego transportu zbiorowego na terenie Miasta zawarta będzie z założeniem, iż korzystanie przez użytkowników (mieszkańców, podróżnych) z miejskiego transportu publicznego jest zwolnione z opłat, brak biletów. Zostanie w tym zakresie podjęta uchwała Rady Miasta o braku odpłatności za korzystanie z publicznego transportu zbiorowego.


Podobnie miasto udostępni w formie nieodpłatnej stację szybkiego ładowania operatorowi, który będzie świadczył usługi publicznego transportu zbiorowego. Należy podkreślić, że ze stacji nie będą korzystać inne osoby, za wyjątkiem tego operatora.


Miasto ani operator nie planuje osiągać dochodów z tytułu zakupu i korzystania z zakupionych autobusów (np. z tytułu dzierżaw, reklam).


Operator jest zobowiązany do świadczenia usługi publicznej, za wynagrodzeniem za wykonanie usług w zakresie przewozów autobusowych będących przedmiotem zamówienia. Za podstawę rozliczenia przewozów przyjmuje się iloczyn ilości wozokilometrów przewidzianych rozkładem jazdy i faktycznie wykonanych oraz ceny jednostkowej za wozokilometr. Stawki wynagrodzenia przysługującego operatorowi za jeden wozokilometr będą waloryzowane w okresach 12 miesięcznych w oparciu o stosowny algorytm. Wynagrodzenie za wykonanie umowy będzie weryfikowane w okresach rocznych i ujmowane w rachunku ustalenia należnej rekompensaty zgodnie z wytycznymi z Załącznika do Rozporządzenia (WE) nr 1370/2007 PE i Rady z dnia 23 października 2007 r. Rekompensata nie może przekroczyć kosztów poniesionych w związku z realizacją usługi publicznej z uwzględnieniem wpływów z tej usługi oraz rozsądnego zysku.


Umowa o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego na terenie miasta będzie obowiązywała od dnia 1 lutego 2023 r. do dnia 31 stycznia 2031 r.


Instytucja Zarządzająca Regionalnym Programem Operacyjnym Województwa 2014 2020 wymaga interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości odzyskania podatku VAT dla wskazanego projektu i w związku z tym wnioskodawca składa niniejszy wniosek o jej wydanie.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług Miasto jako jednostka samorządu terytorialnego wykonując zadania organu władzy publicznej nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług w zakresie realizowanych zadań nałożonych przepisami prawa, dla realizowania których została powołana (zadania statutowe). Jest natomiast podatnikiem tego podatku w zakresie czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.


Miasto z dniem 1 stycznia 2017 r. dokonało tzw. „centralizacji” rozliczeń w zakresie podatku VAT, w związku z czym dokonuje wspólnego rozliczenia podatku VAT z jednostkami podległymi.


Poniesione nakłady nie będą służyły celom opodatkowanym.

Miasto uznało podatek VAT w ww. projekcie za kwalifikowalny, tj. niedający prawa do jego odliczenia przez Miasto.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

  1. Czy Miastu będzie przysługiwało prawo odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług od zakupu autobusów, które będą wykorzystywane na zasadzie użyczenia przez operatora wybranego w drodze zamówienia publicznego – umowa o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego na terenie Miasta?
  2. Czy Miastu będzie przysługiwało prawo odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług od zakupu stacji szybkiego ładowania autobusów wraz z przyłączem energetycznym, która będzie udostępniona operatorowi w formie nieodpłatnej?
  3. Czy Miastu będzie przysługiwało prawo odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT, wystawionych przez operatora wybranego w drodze zamówienia publicznego – umowa o świadczenie usług publicznego transportu zbiorowego na terenie Miasta?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1 i Ad 2

Miastu nie będzie przysługiwało prawo odliczenia podatku VAT od zakupionych autobusów i stacji szybkiego ładowania wraz z przyłączem energetycznym.

W świetle art. 86 ust. 1 w związku z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług poniesione przez Miasto, koszty inwestycji dotyczące ww. zadania związane są z czynnościami nieopodatkowanymi VAT, Miastu nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT (na podstawie wystawionych przez wykonawcę faktur VAT).

Z powyższego wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć można zatem w całości podatek naliczony, który jest związany wyłącznie z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Ad 3

Miastu nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez operatora wybranego w drodze zamówienia publicznego, na świadczenie usług transportu komunikacji miejskiej, które operator wykonuje w imieniu miasta.

Powyższe stanowisko potwierdzają liczne interpretacje np. sygn.: 0112-KDL2-1.4012.492.2018.1.MC, sygn.: 0114-KDIP4.4012.845.2018.2 AK oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego I FSK 1692/16.

Zgodnie z Wytycznymi Ministra Infrastruktury i Rozwoju w zakresie dofinansowania z programów operacyjnych podmiotów realizujących obowiązek świadczenia usług publicznych w transporcie zbiorowym z dnia 19 października 2015 r.

Fakt przekazania operatorowi należącego do jednostki samorządu terytorialnego taboru ma wpływ na wyliczenie rekompensaty, co powinno znaleźć odzwierciedlenie w umowie o świadczenie usług publicznych (poz. 95 Wytycznych).

poz. 121): Operator prowadzący inną, niezwiązaną ze świadczeniem usługi publicznej, działalność gospodarczą zobowiązany jest prowadzić rachunkowość w sposób umożliwiający prawidłową alokację kosztów i przychodów związanych ze świadczeniem usługi publicznej rozdzielając je od kosztów i przychodów związanych z inną działalnością gospodarczą. W przypadku, gdy operator wykonuje usługi na podstawie kilku umów o świadczenie usług publicznych operator jest również zobowiązany prowadzić rachunkowość w sposób umożliwiający prawidłową alokację kosztów i przychodów pomiędzy poszczególnymi umowami o świadczenie usług publicznych. Na przykład jeżeli środki transportu (takie jak tabor kolejowy lub autobusy) lub inne aktywa, lub usługi konieczne do wykonania zobowiązania do świadczenia usług publicznych (takie jak biura, personel lub stacje) są wykorzystywane do prowadzenia zarówno działalności związanej ze świadczeniem usług publicznych, jak i działalności komercyjnej, koszty związane z każdym z tych elementów muszą być proporcjonalnie przyporządkowane do tych dwóch rodzajów działalności według względnej wagi, jaką mają w ramach całokształtu usług transportowych świadczonych przez operatora.

poz. 122) Składniki majątkowe przekazywane operatorowi na zasadach odbiegających od rynkowych w związku ze świadczeniem przez niego usług publicznych obniżają wysokość rekompensaty otrzymywanej w formie pieniężnej przez operatora w stosunku do sytuacji, w której operator nie otrzymałby ww. składników majątkowych lub otrzymałby je na zasadach rynkowych, ponieważ obniżają koszty, które ponosi on w związku ze świadczeniem usług publicznych.

poz. 123) Przekazywane operatorowi w związku ze świadczeniem przez niego usług publicznych składniki majątkowe, w szczególności infrastruktura, które są wykorzystywane przez operatora do prowadzenia działalności komercyjnej (gospodarczej), w szczególności polegającej na świadczeniu usług przewozowych lub udostępnianiu ich innym podmiotom za opłatą (niezależnie od tego, czy wszyscy użytkownicy mają do nich dostęp na równych i niedyskryminacyjnych zasadach) (np. zamknięta zajezdnia autobusowa, tabor, dworzec autobusowy z którego mogą korzystać także inni przewoźnicy za opłatą), stanowią część rekompensaty.

poz. 124) Udostępniane operatorowi, w związku ze świadczeniem przez niego usług publicznych, składniki majątkowe, które mają charakter powszechnie dostępnej, ogólnospołecznej infrastruktury, która nie jest wykorzystywana do prowadzenia działalności komercyjnej (np. droga publiczna, w niektórych przypadkach przystanki autobusowe), nie stanowią części rekompensaty.

poz. 126) W kalkulacji kosztów usług objętych umową o świadczenie usług publicznych powinny zostać uwzględnione wszystkie koszty związane ze świadczeniem tych usług, zarówno koszty stałe jak i zmienne, w tym m.in.:

  1. koszty związane z działalnością przewozową (wraz z kosztem amortyzacji) kalkulowane zgodnie z zasadami rachunkowości (np. koszty wynagrodzeń maszynistów lub kierowców, opłaty za prąd trakcyjny, koszty związane z utrzymaniem taboru, itp.),
  2. koszty związane z wykorzystaniem i utrzymaniem niezbędnej infrastruktury technicznej, jeżeli są ponoszone przez operatora,
  3. koszty finansowe bezpośrednio związane ze świadczeniem usług publicznych (w tym z zakupami inwestycyjnymi na potrzeby ich świadczenia),
  4. koszty ogólne – zarządu i administracji (w przypadku, gdy operator prowadzi inną działalność niż świadczenie usług publicznych lub realizuje usługi na podstawie kilku umów o świadczenie usług publicznych odpowiednio podzielone),
  5. podatek dochodowy (ze względu na fakt, że zakładany zysk przyjęty do kalkulacji zwrotu z zainwestowanego kapitału jest kalkulowany w oparciu o zysk po opodatkowaniu).

poz. 127) Nieznaczne koszty operatora, które są zwyczajowo związane ze świadczeniem usług przewozów pasażerskich, o ile nie było możliwości ich wyspecyfikowania w umowie o świadczenie usług publicznych (np. koszty zmiany rozkładów i inne nieprzewidziane), jeżeli operator ponosi takie koszty, powinny być racjonalnie alokowane do kalkulacji rekompensaty, jako normalne koszty operatora.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zauważyć należy, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. W każdym przypadku należy więc dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 cyt. ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z kolei w myśl art. 88 ust. 4 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.


Z art. 86 ww. ustawy wynika, że aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.


Działalność gospodarcza – według ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W świetle wskazanych unormowań, jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

  • podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa,
    oraz
  • podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.


Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i odpłatne świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.


Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.


Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 cyt. ustawy.


Zatem wyłączone z opodatkowania podatkiem od towarów i usług są czynności wykonywane przez podmioty prawa publicznego (organy władzy publicznej i urzędy obsługujące te organy) w ramach sprawowanego przez nie władztwa publicznego.


Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów – art. 6 ust. 1 ww. ustawy.


Jak stanowi art. 7 ust. 1 pkt 4 powołanej ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy lokalnego transportu zbiorowego.


Rozpatrując prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony należy mieć na uwadze, że system odliczeń podatku oznacza całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od obciążeń z tytułu VAT zapłaconego lub należnego (do zapłaty) w prowadzonej działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej zapewnia, że jakakolwiek działalność gospodarcza, bez względu na jej cel oraz rezultat, o ile sama jest opodatkowana VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny. Pozwala to na zachowanie zasady potrącalności, która powinna być na gruncie ustawy o VAT rozumiana możliwie najszerzej. Oznacza to, że zawsze ma ona zastosowanie przy nabyciu towarów dokonanym z zamiarem wykorzystania ich w działalności opodatkowanej. Natomiast nie daje uprawnienia do odliczenia w przypadku czynności będących poza zakresem działalności gospodarczej. Oznacza to, że podatnik nie może domagać się prawa do odliczenia podatku naliczonego nie płacąc podatku należnego.

Z uwagi na treść cytowanych przepisów ustawy o VAT należy zauważyć, że obowiązkiem podatnika jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Podatnik w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności ma obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną. Natomiast podatnikowi nie przysługuje takie prawo przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą niepodlegającą opodatkowaniu albo zwolnioną od podatku.

Z okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku wynika, że Miasto złożyło wniosek o dofinansowanie realizacji projektu pn. … w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020. Projekt swym zakresem obejmować będzie: zakup 2 niskoemisyjnych autobusów elektrycznych, zakup stacji ładowania wraz z posadowieniem, nadzór inwestorski – posadowienie ładowarki, przebudowę ul. A i ul. B oraz nadzór inwestorski, działania informacyjne i edukacyjne, promocję projektu. Głównym celem projektu jest zmniejszenie emisji zanieczyszczeń do powietrza z sektora transportu na terenie Miasta. Realizowane zadanie inwestycyjne wynika z zadań własnych nałożonych ustawą o Samorządzie Gminnym – art. 7 ust. 1 pkt 4. Obecnie zadania z zakresu komunikacji zbiorowej realizowane są przez Sp. z o.o. ze 100% udziałem Miasta, które posiada siedem autobusów. Za zarządzanie zakupionym taborem po zakończeniu realizacji prac będzie odpowiedzialny operator wybrany w drodze zamówienia publicznego. Dwa zakupione przez miasto autobusy oraz stacja ładowania zostaną przekazane wybranemu w przetargu nieograniczonym podmiotowi – operatorowi na zasadzie użyczenia (nieodpłatne korzystanie). Zarządzanie odbywać się będzie na podstawie umowy o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego na terenie Miasta do wykonywania zadań związanych z zaspokajaniem potrzeb mieszkańców w zakresie transportu zbiorowego. Realizacja jak i eksploatacja pozostałych elementów projektu (przebudowa dróg) pozostanie w kompetencji wnioskodawcy. Planowana umowa o świadczenie usług publicznego transportu zbiorowego na terenie Miasta zawarta będzie z założeniem, że korzystanie przez użytkowników (mieszkańców, podróżnych) z miejskiego transportu publicznego jest zwolnione z opłat, brak biletów. Zostanie w tym zakresie podjęta uchwała Rady Miasta o braku odpłatności za korzystanie z publicznego transportu zbiorowego. Podobnie Miasto udostępni w formie nieodpłatnej stację szybkiego ładowania operatorowi, który będzie świadczył usługi publicznego transportu zbiorowego. Ze stacji nie będą korzystać inne osoby, za wyjątkiem tego operatora. Miasto ani operator nie planuje osiągać dochodów z tytułu zakupu i korzystania z zakupionych autobusów (np. z tytułu dzierżaw, reklam). Operator jest zobowiązany do świadczenia usługi publicznej, za wynagrodzeniem za wykonanie usług w zakresie przewozów autobusowych będących przedmiotem zamówienia. Za podstawę rozliczenia przewozów przyjmuje się iloczyn ilości wozokilometrów przewidzianych rozkładem jazdy i faktycznie wykonanych oraz ceny jednostkowej za wozokilometr. Stawki wynagrodzenia przysługującego operatorowi za jeden wozokilometr będą waloryzowane w okresach 12 miesięcznych w oparciu o stosowny algorytm. Wynagrodzenie za wykonanie umowy będzie weryfikowane w okresach rocznych i ujmowane w rachunku ustalenia należnej rekompensaty zgodnie z wytycznymi z Załącznika do Rozporządzenia (WE) nr 1370/2007 PE i Rady. Rekompensata nie może przekroczyć kosztów poniesionych w związku z realizacją usługi publicznej z uwzględnieniem wpływów z tej usługi oraz rozsądnego zysku. Umowa o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego na terenie miasta będzie obowiązywała od dnia 1 lutego 2023 r. do dnia 31 stycznia 2031 r. Wnioskodawca wskazał, że jako jednostka samorządu terytorialnego jest podatnikiem VAT w zakresie czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Poniesione nakłady nie będą służyły celom opodatkowanym.

W odniesieniu do przedstawionego opisu wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług od zakupu autobusów oraz stacji szybkiego ładowania autobusów (pytania oznaczone nr 1 i 2).

Jak wynika z powołanych przepisów prawa, odliczenie podatku uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż, jak wskazał Wnioskodawca, wydatki związane z opisanym projektem dotyczące zakupu dwóch niskoemisyjnych autobusów elektrycznych oraz stacji ładowania, nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zakup ww. autobusów o zasilaniu elektrycznym oraz stacji ładowania nie będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych, z uwagi na to, że autobusy te zostaną przekazane wybranemu w przetargu nieograniczonym operatorowi na zasadzie użyczenia (nieodpłatne korzystanie). Ponadto korzystanie przez użytkowników (mieszkańców, podróżnych) z miejskiego transportu publicznego jest zwolnione z opłat – brak biletów. Stacja szybkiego ładowania udostępniona będzie nieodpłatnie operatorowi, który będzie świadczył usługi publicznego transportu zbiorowego, przy czym ze stacji nie będą korzystać inne osoby, za wyjątkiem tego operatora. Miasto ani operator nie planuje osiągać dochodów z tytułu zakupu i korzystania z zakupionych autobusów (np. z tytułu dzierżaw, reklam). Poniesione nakłady nie będą służyły celom opodatkowanym. Wnioskodawca nie będzie więc wykorzystywać nabytego majątku do wykonywania czynności opodatkowanych i nie będzie osiągać przy jego pomocy przychodów. Nabyty majątek będzie służył zaspokajaniu zborowych potrzeb mieszkańców Miasta.

W konsekwencji, z uwagi na opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że Miasto nie będzie miało prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na zakup dwóch autobusów elektrycznych oraz stacji ładowania tych autobusów. Wynika to z faktu, że w analizowanym przypadku nie zostaną spełnione, wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. wydatki związane z realizacją projektu pn. … w zakresie nabycia ww. autobusów oraz stacji ładowania nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy w niniejszej sprawie dotyczą również prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT wystawionych przez operatora wybranego w drodze zamówienia publicznego – umowa o świadczenie usług publicznego transportu zbiorowego na terenie Miasta (pytanie oznaczone nr 3).

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów prawa, odliczenie podatku naliczonego uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zauważyć należy, że każde nabycie towarów i usług, przeznaczonych do wykorzystania ich do czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, należy uznać za związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Jak wykazano wyżej, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Wyłączone z opodatkowania podatkiem VAT są czynności wykonywane przez podmioty prawa publicznego (organy władzy publicznej i urzędy obsługujące te organy) w ramach sprawowanego przez nie władztwa publicznego.

Z art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy o samorządzie gminnym wynika, że zadania własne gminy obejmują m.in. sprawy lokalnego transportu zbiorowego. W celu wykonywania zadań – na podstawie art. 9 ust. 1 tej ustawy – gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.


Zasady finansowania przewozów o charakterze publicznym użyteczności publicznej zostały uregulowane w ustawie z 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (Dz. U. z 2018 r. poz. 2016, z późn. zm.).

Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, organizatorem publicznego transportu zbiorowego, właściwym ze względu na obszar działania lub zasięg przewozów, jest gmina:

  1. na linii komunikacyjnej albo sieci komunikacyjnej w gminnych przewozach pasażerskich,
  2. której powierzono zadanie organizacji publicznego transportu zbiorowego na mocy porozumienia między gminami – na linii komunikacyjnej albo sieci komunikacyjnej w gminnych przewozach pasażerskich, na obszarze gmin, które zawarły porozumienie.

W myśl art. 50 ust. 1 ww. ustawy, finansowanie przewozów o charakterze użyteczności publicznej może polegać w szczególności na:

  1. pobieraniu przez operatora lub organizatora opłat w związku z realizacją usług świadczonych w zakresie publicznego transportu zbiorowego, lub
  2. przekazaniu operatorowi rekompensaty z tytułu:
    1. utraconych przychodów w związku ze stosowaniem ustawowych uprawnień do ulgowych przejazdów w publicznym transporcie zbiorowym, lub
    2. utraconych przychodów w związku ze stosowaniem uprawnień do ulgowych przejazdów w publicznym transporcie zbiorowym ustanowionych na obszarze właściwości danego organizatora, o ile zostały ustanowione, lub
    3. poniesionych kosztów w związku ze świadczeniem przez operatora usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego, lub
  3. udostępnianiu operatorowi przez organizatora środków transportu na realizację przewozów w zakresie publicznego transportu zbiorowego.


W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że obecnie zadania z zakresu komunikacji zbiorowej realizowane są przez Sp. z o.o. ze 100% udziałem Miasta, które posiada siedem autobusów. Za zarządzanie zakupionym taborem po zakończeniu realizacji prac będzie odpowiedzialny operator wybrany w drodze zamówienia publicznego. Zarządzanie odbywać się będzie na podstawie umowy o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego na terenie Miasta. Planowana umowa o świadczenie usług publicznego transportu zbiorowego na terenie Miasta zawarta będzie z założeniem, że korzystanie przez użytkowników (mieszkańców, podróżnych) z miejskiego transportu publicznego jest zwolnione z opłat, brak biletów. Operator jest zobowiązany do świadczenia usługi publicznej, za wynagrodzeniem za wykonanie usług w zakresie przewozów autobusowych będących przedmiotem zamówienia. Za podstawę rozliczenia przewozów przyjmuje się iloczyn ilości wozokilometrów przewidzianych rozkładem jazdy i faktycznie wykonanych oraz ceny jednostkowej za wozokilometr. Stawki wynagrodzenia przysługującego operatorowi za jeden wozokilometr będą waloryzowane w okresach 12 miesięcznych w oparciu o stosowny algorytm. Wynagrodzenie za wykonanie umowy będzie weryfikowane w okresach rocznych i ujmowane w rachunku ustalenia należnej rekompensaty zgodnie z wytycznymi z Załącznika do Rozporządzenia (WE) nr 1370/2007 PE i Rady. Rekompensata nie może przekroczyć kosztów poniesionych w związku z realizacją usługi publicznej z uwzględnieniem wpływów z tej usługi oraz rozsądnego zysku.


Wskazane okoliczności sprawy prowadzą do wniosku, że wypłacana przez Miasto operatorowi rekompensata będzie przekazywana w celu realizacji przez niego zadań własnych Miasta w zakresie lokalnego transportu zbiorowego.


Powyższe oznacza, że nabywane przez Miasto od operatora usługi nie będą służyły czynnościom opodatkowanym Wnioskodawcy, a w konsekwencji nie zostanie spełniona podstawowa przesłanka warunkująca prawo do odliczenia podatku naliczonego. W konsekwencji Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT wystawionych przez operatora w związku z umową o świadczenie usług publicznego transportu zbiorowego na terenie Miasta.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy podkreślić, że pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestie te rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Henryka Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj