Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.232.2019.2.KP
z 22 lipca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 maja 2019 r. (data wpływu 31 maja 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 17 lipca 2019 r. (data wpływu 18 lipca 2019 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 10 lipca 2019 r. (skutecznie doręczone w dniu 11 lipca 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• momentu powstania obowiązku podatkowego dla usługi parkingowej dokonanej za pośrednictwem automatów/wrzutomatów - jest prawidłowe,
  

• obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy fiskalnej sprzedaży ww. usługi - jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 31 maja 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego dla usługi parkingowej dokonanej za pośrednictwem automatów/wrzutomatów oraz obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy fiskalnej sprzedaży ww. usługi. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 17 lipca 2019 r. (data wpływu 18 lipca 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu nr 0114-KDIP1-3.4012.232.2019.1.KP z dnia 10 lipca 2019 r. (skutecznie doręczone Stronie w dniu 11 lipca 2019 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Szpital, jest podmiotem leczniczym, którego organem założycielskim jest Samorząd Województwa. Podstawowym celem działalności jest udzielanie ambulatoryjnych świadczeń zdrowotnych i usług medycznych w ramach kontraktów zawartych z Narodowym Funduszem Zdrowia. Ponadto, zgodnie z zapisami statutu, Zakład prowadzi działalność w zakresie wynajmu i dzierżawy mienia, usług parkingowych, usług sterylizacji itp.

Na terenie Szpitala jest wydzielony płatny parking niestrzeżony, czynny 7 dni w tygodniu - 24 godziny na dobę. Jest on przeznaczony dla pacjentów, pracowników oraz osób współpracujących z Podmiotem leczniczym. Za tę usługę pobierana jest opłata parkingowa w postaci miesięcznego abonamentu, biletów parkingowych rotacyjnych lub w budce przy wyjeździe z parkingu w godzinach obsługi parkingu. Zasady pobierania opłat i warunki użytkowania zostały określone w Regulaminie funkcjonowania parkingu Szpitala. Opłaty za korzystanie z parkingu stanowią przychody Szpitala i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 23%.

System parkingowy zakupiony w Szpitalu, umożliwia korzystanie z wrzutników monet w automatach parkingowych znajdujących się na terenie Szpitala. Automat wyposażony jest we wrzutnik monet, przez co nie wymaga obecności osoby, która pobierałaby opłaty za parking. Osoba podchodzi do automatu z zakupionym przy wjeździe biletem z kodem kreskowym, skaner odczytuje bilet, nalicza opłatę parkingową. Po wrzuceniu monet o odpowiednim nominale tj. po uiszczeniu opłaty, system odblokowuje wyjazd z parkingu i umożliwia otwarcie szlabanu przy wyjeździe z parkingu.

Zgodnie z Zarządzeniem Dyrektora „w sprawie inkasowania gotówki przy użyciu kas parkingowych, zabezpieczenia gotówki i jej rozliczenie”, został powołany Zespół składający się z pracowników Szpitala, który wybiera gotówkę z automatów w każdy poniedziałek i czwartek (w dni robocze) oraz w ostatnim dniu każdego miesiąca. Z tej czynności sporządzany jest protokół dokumentujący wartość środków pieniężnych zawartych we wrzutniku za dany okres. Następnie pieniądze przekazywane są w tym samym dniu do zaewidencjonowania w kasie rejestrującej. Na koniec każdego miesiąca w kasie rejestrującej powstaje raport miesięczny, który jest rozliczany w deklaracji podatkowej VAT- 7 za dany okres.

W odpowiedzi na wezwanie Wnioskodawca wskazał, że automaty/wrzutomaty nie rejestrują (nie ewidencjonują) dnia sprzedaży usługi parkingowej.

Opłaty parkingowe wnosi się m.in. za pośrednictwem automatów parkingowych znajdujących się na terenie parkingu i w wejściu głównym do Szpitala. Kierujący pojazdem przed wjazdem na parking podjeżdża do szlabanu, po wciśnięciu przycisku przy wjeździe system drukuje bilet z kodem kreskowym, datą i godziną wjazdu oraz numerem biletu. Następuje podniesienie ramienia szlabanu i kierowca wjeżdża na parking. Chcąc wyjechać z parkingu kierowca podchodzi do automatu parkingowego z pobranym przy wjeździe biletem, skaner w automacie odczytuje bilet z kodu kreskowego i nalicza opłatę parkingową. Po wrzuceniu monet lub banknotów o odpowiednim nominale do automatu parkingowego tj. po uiszczeniu opłaty, system wydaje resztę a następnie odblokowuje wyjazd z parkingu. Kierowca podjeżdża do szlabanu, skanuje bilet, następuje podniesienie ramienia szlabanu.

Zgodnie z Zarządzeniem Dyrektora w sprawie „Inkasowania gotówki przy użyciu kas parkingowych, zabezpieczania gotówki i jej rozliczanie” została powołana Komisja składająca się z pracowników Szpitala, która wybiera gotówkę z automatów w każdy poniedziałek i czwartek (w dni robocze) oraz w ostatnim dniu każdego miesiąca. Przy wybieraniu gotówki drukowane są raporty na których znajdują się następujące informacje:

1. czas wydruku raportu: data i godzina wydruku,
2. ilość bilonu oraz banknotów w podziale na nominały za okres od poprzedniego wybrania do dnia bieżącego wybrania,
3. suma brutto, suma netto, suma VAT za okres od poprzedniego wybrania do dnia bieżącego wybrania,
4. utarg z kasy: łączna ilość i wartość biletów za okres od poprzedniego wybrania do dnia bieżącego wybrania. Na raportach nie znajdują się informacje o dniu sprzedaży poszczególnych usług parkingowych.
   
   

Z czynności wybrania gotówki z automatów sporządzany jest protokół dokumentujący wartość środków pieniężnych znajdujących się w automacie za dany okres. Następnie pieniądze przekazywane są w tym samym dniu do zaewidencjonowania w kasie rejestrującej. Na koniec każdego miesiąca w kasie rejestrującej powstaje raport miesięczny, który jest rozliczany w deklaracji podatkowej VAT- 7 za dany okres.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Kiedy powstaje obowiązek podatkowy w zakresie podatku od towarów i usług od opłat za usługi parkingowe dokonywane za pośrednictwem wpłatomatów?
2. Czy Szpital jest zobowiązany do ewidencji uzyskiwanych przychodów z tytułu parkingu za pomocą kasy rejestrującej?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1

Obowiązek podatkowy za pośrednictwem automatów/wrzutomatów powstaje chwilą wykonania usługi, zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Określenie dnia, w którym powstał obowiązek podatkowy, jest istotne dla ustalenia okresu rozliczeniowego, w którym dana czynność ma być rozliczona. W przypadku automatów, które nie ewidencjonują dnia sprzedaży, wystarczające jest, jeśli pieniądze są wyjmowane z automatu w ostatnim dniu miesiąca i do tego dnia zostanie przyporządkowana cała sprzedaż z automatu, jaka miała miejsce w trakcie całego miesiąca.

Ad 2

W myśl art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń. Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2018 r., poz. 2519, z póź. zm.).

Regulacje zawarte w powołanym Rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących w przypadku:

1. dostawy produktów (rzeczy) dokonywanych przy użyciu urządzeń służących do automatycznej sprzedaży, które w systemie bezgotówkowym przyjmują należność i wydają towar (poz. 39 załącznika),
2. dostawy usług świadczonych przy użyciu urządzeń, w tym wydających bilety, obsługiwanych przez klienta również w systemie bezobsługowym przyjmujących należność w bilonie lub w banknotach lub w innej formie (bezgotówkowej), jeżeli z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła (poz. 40 załącznika).
   
   

Jednak z przepisu § 8 ust. 3 rozporządzenia wynika, że w przypadku podatników, którzy przed dniem 1 stycznia 2019 r. rozpoczęli ewidencjonowanie czynności wymienionych w poz. 39 lub 40 załącznika do rozporządzenia, zwolnienia, o którym mowa w § 2, w zakresie tych czynności ewidencjonowanych nie stosuje się.

Szpital rozpoczął ewidencjonowanie usług świadczonych przy użyciu urządzeń wydających bilety w systemie bezobsługowym przyjmujących należność w bilonie lub w banknotach na terenie parkingu od 2010 roku. W związku z powyższym Szpital jest zobowiązany do ewidencji uzyskiwanych przychodów z tytułu usług parkingowych przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Ad 1

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ww. ustawy).

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie fakt, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów opodatkowaniu podatkiem VAT – co do zasady – podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonywanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Co istotne, ww. świadczenie musi zostać wykonane przez działającego w tym zakresie podatnika podatku VAT.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jest podmiotem leczniczym, którego organem założycielskim jest Samorząd Województwa. Podstawowym celem działalności jest udzielanie ambulatoryjnych świadczeń zdrowotnych i usług medycznych w ramach kontraktów zawartych z Narodowym Funduszem Zdrowia. Ponadto, zgodnie z zapisami statutu, Zakład prowadzi działalność w zakresie wynajmu i dzierżawy mienia, usług parkingowych, usług sterylizacji itp. Na terenie Szpitala jest wydzielony płatny parking niestrzeżony, czynny 7 dni w tygodniu - 24 godziny na dobę. Jest on przeznaczony dla pacjentów, pracowników oraz osób współpracujących z Podmiotem leczniczym. Za tę usługę pobierana jest opłata parkingowa w postaci miesięcznego abonamentu, biletów parkingowych rotacyjnych lub w budce przy wyjeździe z parkingu w godzinach obsługi parkingu. Zasady pobierania opłat i warunki użytkowania zostały określone w Regulaminie funkcjonowania parkingu Szpitala. Opłaty za korzystanie z parkingu stanowią przychody Szpitala i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 23%. System parkingowy zakupiony w Szpitalu, umożliwia korzystanie z wrzutników monet w automatach parkingowych znajdujących się na terenie Szpitala. Automat wyposażony jest we wrzutnik monet, przez co nie wymaga obecności osoby, która pobierałaby opłaty za parking. Osoba podchodzi do automatu z zakupionym przy wjeździe biletem z kodem kreskowym, skaner odczytuje bilet, nalicza opłatę parkingową. Po wrzuceniu monet o odpowiednim nominale tj. po uiszczeniu opłaty, system odblokowuje wyjazd z parkingu i umożliwia otwarcie szlabanu przy wyjeździe z parkingu. Zgodnie z Zarządzeniem Dyrektora „w sprawie inkasowania gotówki przy użyciu kas parkingowych, zabezpieczenia gotówki i jej rozliczenie”, został powołany Zespół składający się z pracowników Szpitala, który wybiera gotówkę z automatów w każdy poniedziałek i czwartek (w dni robocze) oraz w ostatnim dniu każdego miesiąca. Przy wybieraniu gotówki drukowane są raporty, na których znajdują się następujące informacje: czas wydruku raportu: data i godzina wydruku, ilość bilonu oraz banknotów w podziale na nominały za okres od poprzedniego wybrania do dnia bieżącego wybrania, suma brutto, suma netto, suma VAT za okres od poprzedniego wybrania do dnia bieżącego wybrania, utarg z kasy: łączna ilość i wartość biletów za okres od poprzedniego wybrania do dnia bieżącego wybrania. Na raportach nie znajdują się informacje o dniu sprzedaży poszczególnych usług parkingowych. Z czynności wybrania gotówki z automatów sporządzany jest protokół dokumentujący wartość środków pieniężnych znajdujących się w automacie za dany okres. Z tej czynności sporządzany jest protokół dokumentujący wartość środków pieniężnych zawartych we wrzutniku za dany okres. Następnie pieniądze przekazywane są w tym samym dniu do zaewidencjonowania w kasie rejestrującej. Na koniec każdego miesiąca w kasie rejestrującej powstaje raport miesięczny, który jest rozliczany w deklaracji podatkowej VAT- 7 za dany okres. Wnioskodawca wskazał, że automaty/wrzutomaty nie rejestrują (nie ewidencjonują) dnia sprzedaży usługi parkingowej. Opłaty parkingowe wnosi się m.in. za pośrednictwem automatów parkingowych znajdujących się na terenie parkingu i w wejściu głównym do Szpitala. Kierujący pojazdem przed wjazdem na parking podjeżdża do szlabanu, po wciśnięciu przycisku przy wjeździe system drukuje bilet z kodem kreskowym, datą i godziną wjazdu oraz numerem biletu. Następuje podniesienie ramienia szlabanu i kierowca wjeżdża na parking. Chcąc wyjechać z parkingu kierowca podchodzi do automatu parkingowego z pobranym przy wjeździe biletem, skaner w automacie odczytuje bilet z kodu kreskowego i nalicza opłatę parkingową. Po wrzuceniu monet lub banknotów o odpowiednim nominale do automatu parkingowego tj. po uiszczeniu opłaty, system wydaje resztę a następnie odblokowuje wyjazd z parkingu. Kierowca podjeżdża do szlabanu, skanuje bilet, następuje podniesienie ramienia szlabanu.

Na tle tak przedstawionego opisu sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości kiedy powstaje obowiązek podatkowy w zakresie podatku VAT od opłat za usługi parkingowe dokonywane za pośrednictwem wpłatomatów.

Dla ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego w powyższym przypadku, istotne jest określenie momentu wykonania przez Wnioskodawcę usługi. Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Należy wskazać, że dla celów powstania obowiązku podatkowego wykonanie usługi następuje z chwilą jej faktycznego dokonania, z wyjątkiem przypadków, w których przepisy ustawy określają wprost ten moment.

Obowiązek podatkowy rodzi również otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem usługi.

Stosownie do art. 19a ust. 8 ww. ustawy, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powyższy przepis art. 19a ust. 1 formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres. Jednakże, w sytuacji, gdy przed wykonaniem usługi podatnik otrzyma całość lub część zapłaty, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę, że moment powstania obowiązku podatkowego wymaga od wykonawcy danej usługi prawidłowego określenia momentu jej wykonania. Ustawa nie definiuje tego momentu, ani w żaden sposób nie precyzuje jakimi kryteriami należy posługiwać się dla jego określenia. Wskazać jednak należy, że o faktycznym wykonaniu usługi decyduje jej charakter.

Należy zauważyć, że w przedmiotowej sprawie zakupione przez Wnioskodawcę automaty jedynie skanują i odczytują bilet otrzymany przy wjeździe na parking oraz naliczają opłatę parkingową uprawniającą pacjentów, pracowników Szpitala oraz osób współpracujących z podmiotem Leczniczym do korzystania ze świadczonych przez Wnioskodawcę usług parkingowych. Po uiszczeniu odpowiedniej opłaty system z automatu wydaje resztę a następnie odblokowuje wyjazd z parkingu i umożliwia otwarcie szlabanu. Bilet jest dokumentem potwierdzającym uprawnienie do skorzystania z określonej usługi. Jest znakiem legitymacyjnym potwierdzającym, że okaziciele posiadają uprawnienie (bilet) do skorzystania z usługi oferowanej przez Wnioskodawcę. Bilet jest dokumentem stwierdzającym istnienie określonego stosunku prawnego.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy trzeba stwierdzić, że sprzedaż biletu jest sprzedażą usługi (prawa skorzystania z usługi parkingowej).

Udostępnienie parkingu za opłatą stanowi umowę wzajemną, gdzie dwie strony zobowiązują się do wzajemnego świadczenia. W przedmiotowej sytuacji jedna ze stron zobowiązała się do spełnienia pewnej usługi (udostępnienie parkingu), a druga strona do uiszczenia zapłaty za tę usługę, która jest pobierana automatycznie.

W konsekwencji, analizując opis sprawy oraz brzmienie ww. przepisów stwierdzić należy, że obowiązek podatkowy dla usługi parkingowej dokonanej za pośrednictwem automatów/wrzutomatów będzie powstawał z chwilą wykonania usługi - art. 19a ust. 1 ustawy. Ponieważ określenie dnia, w którym powstał obowiązek podatkowy, jest istotne dla ustalenia okresu rozliczeniowego, w którym dana czynność ma być rozliczona w przypadku automatów, które nie ewidencjonują dnia sprzedaży, wystarczające powinno być, jeśli pieniądze będą wyjmowane z automatu w ostatnim dniu miesiąca i do tego dnia zostanie przyporządkowana cała sprzedaż z automatu, jaka miała miejsce w trakcie całego miesiąca. Ewentualnie kilka razy w danym miesiącu, jeśli taka sytuacja jest konieczna.

Zatem należy się zgodzić z Wnioskodawcą, że w przypadku automatów/wrzutomatów, które nie ewidencjonują dnia sprzedaży, wystarczające jest, jeśli pieniądze są wyjmowane z automatu w ostatnim dniu miesiąca i do tego dnia zostanie przyporządkowana cała sprzedaż z automatu, jaka miała miejsce w trakcie całego miesiąca.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Ad 2

Wnioskodawca ma również wątpliwości czy Szpital jest zobowiązany do ewidencji uzyskiwanych przychodów z tytułu parkingu za pomocą kasy rejestrującej.

Obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą.

Zgodnie z przepisem art. 111 ust. 1 ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Wskazać w tym miejscu należy, że od dnia 1 maja 2019 r. został uchylony przepis art. 111 ust. 1a ustawy i dodano przepis art. 111 ust. 1b, zgodnie z którym, w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wykazuje się dane o sprzedaży, zawarte w dokumentach wystawianych przy zastosowaniu kas rejestrujących, w tym określające przedmiot opodatkowania, wysokość podstawy opodatkowania i podatku należnego oraz dane służące identyfikacji poszczególnych sprzedaży, w tym numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku albo podatku od wartości dodanej.

Należy jednak zauważyć, że na mocy delegacji ustawowej zawartej w przepisie art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (…).

Może zatem zaistnieć sytuacja, w której podatnik będzie ewidencjonował przy zastosowaniu kasy rejestrującej jedynie część swojej sprzedaży, a niektórych czynności nie, bowiem mogą one korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej.

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących od 1 stycznia 2019 r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2018 r., poz. 2519), zwane dalej rozporządzeniem.

Regulacje zawarte w powołanym rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na rodzaj prowadzonej działalności – ze względu na wysokość obrotu – do określonej tym przepisem wysokości obrotów (zwolnienie podmiotowe) oraz zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (zwolnienie przedmiotowe).

I tak, stosownie do § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia – zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r. podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20 000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20 000 zł.

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia – zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r. podatników rozpoczynających po dniu 31 grudnia 2018 r. dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli przewidywany przez podatnika obrót z tego tytułu nie przekroczy, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym, kwoty 20 000 zł.

Stosownie do § 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia, podatników, którzy dokonują dostawy towarów lub świadczą usługi zwolnione z obowiązku ewidencjonowania, wymienione w części I załącznika do rozporządzenia, w przypadku gdy udział obrotu z tytułu czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania, wymienionych w części I załącznika do rozporządzenia, w całkowitym obrocie podatnika realizowanym na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, zwany dalej „udziałem procentowym obrotu”, był w poprzednim roku podatkowym wyższy niż 80%.

Zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do podatników, którzy w poprzednim roku podatkowym byli obowiązani do ewidencjonowania lub przestali spełniać warunki do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania – § 3 ust. 2 rozporządzenia.

W przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20 000 zł (§ 5 ust. 1 rozporządzenia).

Jak stanowi § 5 ust. 2 rozporządzenia – w przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 2, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności, w kwocie 20 000 zł.

Powołane wyżej przepisy wskazują na zwolnienie podmiotowe – uwarunkowane wysokością osiągniętego obrotu.

Stosownie do § 2 ust. 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

W załączniku do ww. rozporządzenia, stanowiącym wykaz czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania, wskazano w poz. 40 – usługi świadczone przy użyciu urządzeń, w tym wydających bilety, obsługiwanych przez klienta, które również w systemie bezobsługowym przyjmują należność:

1. w bilonie lub banknotach, lub
2. innej formie (bezgotówkowej), jeżeli z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła.
   
   

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, tj. dotyczy przedmiotu działalności.

Jednakże z przepisu § 8 ust. 3 rozporządzenia wynika, że w przypadku podatników, którzy przed dniem 1 stycznia 2019 r. rozpoczęli ewidencjonowanie czynności wymienionych w poz. 39 lub 40 załącznika do rozporządzenia, zwolnienia, o którym mowa w § 2, w zakresie tych czynności ewidencjonowanych nie stosuje się.

W myśl § 8 ust. 4 rozporządzenia, zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 3, nie stosuje się w przypadku podatników, którzy przed dniem 1 stycznia 2019 r. przestali spełniać warunki do zwolnień, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 3 i 4 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 20 grudnia 2017 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca rozpoczął ewidencjonowanie usług świadczonych przy użyciu urządzeń skanujących bilety w systemie bezobsługowym przyjmujących należność w bilonie lub w banknotach na terenie parkingu od 2010 roku.

Zatem, Wnioskodawca świadczył usługi parkingowe, które już przed 1 stycznia 2019 r. były ewidencjonowane przy użyciu kasy rejestrującej. Tym samym w przedmiotowej sprawie zgodnie z § 8 ust. 3 rozporządzenia nie będzie mógł on skorzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej usług świadczonych przy użyciu automatu/wrzutomatu na podstawie § 2 ust. 1 w zw. z pkt 40 załącznika do rozporządzenia.

Reasumując, z uwagi na fakt, że Wnioskodawca rozpoczął ewidencjonowanie usług świadczonych za pośrednictwem automatu/wrzutomatu, za którą płatność następuje przy użyciu tego urządzenia, obsługiwanych przez klienta, które również w systemie bezobsługowym przyjmują należność w bilonie, przed dniem 1 stycznia 2019 r., to stwierdzić należy, że ww. usługa na podstawie § 8 ust. 3 rozporządzenia nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej do 31 grudnia 2021 r. na podstawie § 2 ust. 1 w związku z poz. 40 załącznika do rozporządzenia.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4 0/0, 00-013 Warszawa, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.