Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.176.2019.2.BK
z 22 lipca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku wspólnym opatrzonym datą 8 marca 2019 r. (data wpływu do Organu 23 kwietnia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy zawarcie przez Spółkę, w trakcie istnienia Podatkowej Grupy Kapitałowej jako podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, transakcji z podmiotem powiązanym (w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) niewchodzącym w skład ww. Grupy, na warunkach, które różnią się od warunków, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane (w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy) spowoduje utratę przez Grupę statusu podatnika zgodnie z art. 1a ust. 2 pkt 3 lit. b ww. ustawy w sytuacji, gdy:

• Spółka z Grupy zidentyfikuje taką nieprawidłowość, dokona korekty warunków transakcji oraz korekty ewidencjonowanych przychodów lub kosztów uzyskania przychodów (jeżeli transakcja miała wpływ na przychody lub koszty uzyskania przychodów) a Spółka dominująca dokona korekty rocznego zeznania o wysokości dochodu lub straty Podatkowej Grupy Kapitałowej (jeżeli transakcja kontrolowana będzie dotyczyła przychodów lub kosztów uzyskania przychodów ujętych w złożonym zeznaniu rocznym), a także uiści ewentualną zaległość podatkową wraz z odsetkami,
• informacja o tej nieprawidłowości zostanie wskazana w protokole kontroli (o którym mowa w art. 291 Ordynacji podatkowej) i Spółka z Grupy dokona korekty warunków transakcji oraz korekty ewidencjonowanych przychodów lub kosztów uzyskania przychodów (jeżeli transakcja miała wypływ na przychody lub koszty uzyskania przychodów), a Spółka Dominująca dokona korekty rocznego zeznania o wysokości dochodu lub straty PGK (jeżeli transakcja kontrolowana będzie dotyczyła przychodów lub kosztów uzyskania przychodów ujętych w złożonym zeznaniu rocznym), a także uiści ewentualną zaległość podatkową wraz z odsetkami

- jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 kwietnia 2019 r. do Organu wpłynął ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy w okolicznościach wskazanych we wniosku może dojść do utraty przez podatkową Grupę Kapitałową statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Zainteresowani (dalej również: „Wnioskodawcy”) planują utworzenie podatkowej grupy kapitałowej (dalej: „PGK”) w rozumieniu art. la ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 poz. 1036 ze zm., dalej „ustawa o CIT”), w której Zainteresowany będący stroną postępowania (dalej także jako: „Spółka Dominująca”) obejmie funkcje spółki dominującej, zaś pozostali Zainteresowani (dalej także łącznie jako: „Spółki Zależne”) będą spółkami zależnymi w rozumieniu art. 1a ust. 2 pkt 3 lit. b ustawy o CIT.

Wnioskodawcy będą spełniać wspólnie wymagania dotyczące powstania, jak również utrzymania statusu PGK jako podatnika, określone w art. la ust. 2 ustawy o CIT, przy czym wątpliwość Spółek budzi warunek, o którym mowa w art. la ust. 2 pkt 3 lit. b ustawy o CIT i który jest przedmiotem niniejszego wniosku o wydanie interpretacji.

W trakcie istnienia PGK, Spółki mogą dokonywać transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, w tym także z zagranicznym oddziałami, stanowiącymi zagraniczne zakłady Wnioskodawców w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT. Spółki kontrolują wykonywanie obowiązków przewidzianych w rozdziale 1a (Ceny transferowe) ustawy o CIT, w szczególności poprzez przeprowadzanie analiz mających na celu ustalenie zgodności warunków transakcji z warunkami, jakie ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane oraz przygotowanie wymaganej dokumentacji cen transferowych. Spółki zachowują (i będą zachowywały po utworzeniu PGK) należytą staranność w zakresie przestrzegania przepisów o cenach transferowych i nie jest ich celem narzucanie lub ustalanie nierynkowych warunków w transakcjach z podmiotami powiązanymi.

Jednakże, mimo zachowania przez Spółki należytej staranności, Wnioskodawcy nie mogą wykluczyć sytuacji w której, w trakcie istnienia PGK, może dojść do incydentalnych przypadków niecelowego zawarcia przez Spółki transakcji z podmiotem powiązanym, których warunki będą odbiegać od warunków, jakie ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane. Z uwagi na fakt, iż Spółki na bieżąco monitorują zgodność z przepisami o cenach transferowych, Spółki przewidują, iż obowiązujące w Spółkach zasady postępowania w tym zakresie mogą doprowadzić do wykrycia takich sytuacji.

W przypadku powzięcia przez Spółki informacji, iż transakcja została zawarta z podmiotem powiązanym na warunkach odbiegających od warunków, jakie ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane, Spółki niezwłocznie zmienią warunki transakcji, tak aby odzwierciedlały one warunki, jakie ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane (dalej jako: „Korekta warunków transakcji”). Celem Korekty warunków transakcji będzie niezwłoczne zniwelowanie wszelkich jej skutków (także mających miejsce przed identyfikacją nierynkowej transakcji) w zakresie, w takim wynikają one z tych jej warunków, które odbiegają od warunków, jakie ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane.

Korekta warunków transakcji może dotyczyć sytuacji, w których transakcja nie wywoływała dotychczas skutków podatkowych (transakcja została zawarta, ale zdarzenia w ramach tej transakcji nie powodowały jeszcze obowiązku rozpoznania przychodów lub kosztów uzyskania przychodów). Wówczas Korekta warunków transakcji również nie będzie miała skutków w kalkulacji przychodów lub kosztów uzyskania przychodów dla celów CIT, natomiast spowoduje wyłącznie zmianę warunków transakcji.

Mogą też wystąpić sytuacje, gdy Korekta warunków transakcji obejmie przychody lub koszty uzyskania przychodów ewidencjonowane przez Wnioskodawców i wpływające na wysokość miesięcznych zaliczek na podatek CIT, które nie zostały jednak dotychczas ujęte w rocznym zeznaniu podatkowym PGK i wówczas nie wystąpi konieczność korekty zeznania rocznego PGK, ale może powstać obowiązek uiszczenia zaległości podatkowej i odsetek za zwłokę.

Korekta warunków transakcji może także powodować konieczność korekty zeznania rocznego CIT PGK, jeżeli będzie dotyczyła przychodów lub kosztów uzyskania przychodów już ujętych w takim zeznaniu.

Ponadto, Spółka może powziąć informacje, iż transakcja została zawarta z podmiotem powiązanym na warunkach odbiegających od warunków, jakie ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane w trakcie kontroli podatkowej, o której mowa w art. 281 Ordynacji podatkowej. W takiej sytuacji, Spółka dokona Korekty warunków transakcji, oraz jeżeli będzie to wymagane: skoryguje ewidencjonowane przychody lub koszty uzyskania przychodów. Spółka Dominująca uiści zaległość podatkową (wraz z odsetkami od tej zaległości) oraz skoryguje zeznanie roczne PGK.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawcy powzięli wątpliwość, czy sam fakt, iż wskutek niecelowego działania Spółki lub Spółek transakcja została zawarta z podmiotem powiązanym (innymi niż pozostałe Spółki) na warunkach odbiegających od warunków, jakie ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane i przy zachowaniu przez Spółki należytej staranności w wypełnianiu ich obowiązków określonych w rozdziale 1a (Ceny transferowa) ustawy o CIT, spowoduje, iż dojdzie do utraty przez PGK statusu podatnika z dniem zawarcia takiej transakcji.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy zawarcie przez Spółkę, w trakcie istnienia PGK jako podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, transakcji z podmiotem powiązanym (w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) niewchodzącym w skład PGK, na warunkach, które różnią się od warunków, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane (w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy) spowoduje utratę przez PGK statusu podatnika zgodnie z art. 11a ust. 2 pkt 3 lit. b ww. ustawy w sytuacji, gdy Spółka zidentyfikuje taką nieprawidłowość, dokona Korekty warunków transakcji oraz korekty ewidencjonowanych przychodów lub kosztów uzyskania przychodów (jeżeli transakcja miała wpływ na przychody lub koszty uzyskania przychodów) a Spółka Dominująca dokona korekty rocznego zeznania o wysokości dochodu lub straty PGK (jeżeli transakcja kontrolowana będzie dotyczyła przychodów lub kosztów uzyskania przychodów ujętych w złożonym zeznaniu rocznym), a także uiści ewentualną zaległość podatkową wraz z odsetkami?
2. Czy zawarcie przez Spółkę, w trakcie istnienia PGK jako podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, transakcji z podmiotem powiązanym (w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) niewchodzącym w skład PGK, na warunkach, które różnią się od warunków, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane (w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ww. ustawy) spowoduje utratę przez PGK statusu podatnika zgodnie z art. 1a ust. 2 pkt 3 lit. b cyt. ustawy w sytuacji, gdy informacja o tej nieprawidłowości zostanie wskazana w protokole kontroli (o którym mowa w art. 291 Ordynacji podatkowej) i Spółka dokona Korekty warunków transakcji oraz korekty ewidencjonowanych przychodów lub kosztów uzyskania przychodów (jeżeli transakcja miała wypływ na przychody lub koszty uzyskania przychodów), a Spółka Dominująca dokona korekty rocznego zeznania o wysokości dochodu lub straty PGK (jeżeli transakcja kontrolowana będzie dotyczyła przychodów lub kosztów uzyskania przychodów ujętych w złożonym zeznaniu rocznym), a także uiści ewentualną zaległość podatkową wraz z odsetkami?
   
   

Ad. 1.

Zdaniem Zainteresowanych, zawarcie przez Spółkę, w trakcie istnienia PGK jako podatnika podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „CIT”), transakcji z podmiotem powiązanym (w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych; dalej: „ustawa o CIT”) niewchodzącym w skład PGK, na warunkach, które różnią się od warunków, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane (w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT) nie spowoduje utraty przez PGK statusu podatnika zgodnie z art. 1a ust. 2 pkt 3 lit. b ustawy o CIT w sytuacji, gdy Spółka zidentyfikuje taką nieprawidłowość, dokona Korekty warunków transakcji oraz korekty ewidencjonowanych przychodów lub kosztów uzyskania przychodów (jeżeli transakcja miała wypływ na przychody lub koszty uzyskania przychodów) a Spółka Dominująca dokona korekty rocznego zeznania o wysokości dochodu lub straty PGK (jeżeli transakcja kontrolowana będzie dotyczyła przychodów lub kosztów uzyskania przychodów ujętych w złożonym zeznaniu rocznym), a także uiści ewentualną zaległość podatkową wraz z odsetkami.

Ad. 2.

Zdaniem Zainteresowanych, zawarcie przez Spółkę, w trakcie istnienia PGK jako podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, transakcji z podmiotem powiązanym (w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT) niewchodzącym w skład PGK, na warunkach, które różnią się od warunków, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane (w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT) nie spowoduje utraty przez PGK statusu podatnika zgodnie z art. 1a ust. 2 pkt 3 lit. b ustawy o CIT w sytuacji, gdy informacja o tej nieprawidłowości zostanie wskazana w protokole kontroli (o którym mowa w art. 291 Ordynacji podatkowej), Spółka dokona Korekty warunków transakcji oraz korekty ewidencjonowanych przychodów lub kosztów uzyskania przychodów (jeżeli transakcja miała wypływ na przychody lub koszty uzyskania przychodów), a Spółka Dominująca dokona korekty rocznego zeznania o wysokości dochodu lub straty PGK (jeżeli transakcja kontrolowana będzie dotyczyła przychodów lub kosztów uzyskania przychodów ujętych w złożonym zeznaniu rocznym), a także uiści ewentualną zaległość podatkową wraz z odsetkami.

Uzasadniając powyższe twierdzenie Zainteresowani wskazali, iż zgodnie z art. la ust. 1 ustawy o CIT, podatnikami CIT mogą być grupy co najmniej dwóch spółek prawa handlowego mających osobowość prawną, które pozostają w związkach kapitałowych zwane dalej „podatkowymi grupami kapitałowymi”. Ustawa o CIT zawiera ponadto szereg przesłanek, warunkujących uznanie PGK za podatnika CIT. Zostały one określone w art. la ust. 2 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. la ust. 10 ustawy o CIT, w przypadku, gdy, w okresie obowiązywania umowy, wystąpią zmiany w stanie faktycznym lub w stanie prawnym, skutkujące naruszeniem warunków uznania PGK za podatnika CIT, utrata przez PGK statusu podatnika następuje, co do zasady, z dniem poprzedzającym dzień wystąpienia tych zmian. Ten dzień jest również ostatnim dniem roku podatkowego PGK, natomiast dzień wystąpienia zmiany jest pierwszym dniem roku podatkowego spółek, które przed tym dniem tworzyły PGK. Powyższa zasada nie dotyczy naruszania warunku 2% rentowności PGK, o którym mowa w art. la ust. 2 pkt 4 ustawy o CIT.

Przesłanka istnienia PGK jako podatnika CIT, która jest przedmiotem niniejszego wniosku o wydanie interpretacji, została określona w art. la ust. 2 pkt 3 lit. b ustawy o CIT (jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawcy zakładają, iż PGK będzie spełniać pozostałe przesłanki warunkujące uznanie jej za podatnika CIT, określone w art. la ust. 2 ustawy o CIT).

Zgodnie z powyższym przepisem, PGK jest podatnikiem, jeżeli po utworzeniu PGK spółki tworzące tę grupę, w przypadku dokonania transakcji kontrolowanej w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT, z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, niewchodzącymi w skład PGK, nie ustalają lub nie narzucają warunków różniących się od warunków, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

Przez transakcję kontrolowaną, zgodnie z art. 11a ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT, rozumie się, identyfikowane na podstawie rzeczywistych zachowań stron, działania o charakterze gospodarczym, w tym przypisywanie dochodów do zagranicznego zakładu, których warunki zostały ustalone lub narzucone w wyniku powiązań.

Podmiotami powiązanymi, zgodnie z art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, są następujące podmioty:

1. podmioty, z których jeden podmiot wywiera znaczący wpływ na co najmniej jeden inny podmiot, lub
   
2. podmioty, na które wywiera znaczący wpływ:
   
   • ten sam inny podmiot lub
   • małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego stopnia osoby fizycznej wywierającej znaczący wpływ na co najmniej jeden podmiot, lub
3. spółka niemająca osobowości prawnej i jej wspólnicy, lub
   
4. podatnik i jego zagraniczny zakład, a w przypadku podatkowej grupy kapitałowej - spółka kapitałowa wchodzącą w jej skład i jej zagraniczny zakład.
   
   

Podmiotami niepowiązanymi natomiast są podmioty inne niż podmioty powiązane (art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT).

Mając na uwadze powyższe, utrata statusu podatnika przez PGK na podstawie la ust. 2 pkt 3 lit. b ustawy o CIT następuje, gdy spełnione są łącznie następując warunki:

1. spółka tworząca PGK dokona transakcji kontrolowanej,
2. transakcja kontrolowana będzie zawarta z podmiotami powiązanymi niewchodzącymi w skład PGK,
3. spółka tworząca PGK narzuci lub ustali w takiej transakcji kontrolowanej z podmiotem powiązanym warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane.
   
   

Zdaniem Zainteresowanych, nie ulega zatem wątpliwości, iż aby naruszyć warunek określony w art. la ust. 2 ustawy o CIT, należy mieć do czynienia z transakcją kontrolowaną. W ocenie Wnioskodawców, wykładnia definicji „transakcji kontrolowanej” zawartej w art. 11a ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT, prowadzi do wniosku, iż obejmuje ona zachowania podejmowane w sposób celowy. Na takie rozumienie tego warunku wskazuje użycie czasowników „narzucać” oraz „ustalać” w komentowanym przepisie.

Z uwagi na fakt, iż powyższe pojęcia nie są pojęciami języka prawnego (nie zostały zdefiniowane w prawie podatkowym), zasadne jest odwołanie się do ich rozumienia w języku powszechnym. Należy zaznaczyć, iż w sytuacji, gdy brak definicji legalnej danego pojęcia, ich wykładnia w oparciu o znaczenie w języku powszechnym jest metodą wykładni standardowo stosowaną w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (np. w orzeczeniach z 13 grudnia 2018 r., sygn. akt II FSK 2652/18, czy z 12 grudnia 2018 r., sygn. akt II FSK 1897/18).

Jak wskazuje internetowy słownik języka polskiego PWN (dostępny: https://sip.pwn.pl). czasownik „narzucać” oznacza „zmusić kogoś do zaakceptowania czegoś lub do określonego postępowania”. Natomiast słowo „ustalać” oznacza „zdecydować o ostatecznej formie, postaci lub przebiegu czegoś, stwierdzić coś po uprzednim zbadaniu, uczynić niezmiennym”.

Mając na uwadze powyższe, słowa „narzucać” oraz „ustalać”, w ocenie Wnioskodawców, odnoszą się do celowego działania.

Na intencjonalny wymiar naruszania analizowanej przesłanki istnienia PGK jako podatnika wskazuje także fakt, iż art. 11a ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT przewiduje, iż ustalanie lub narzucanie warunków transakcji musi wynikać z powiązań między stronami transakcji. Oznacza to, iż dla spełnienia definicji „transakcji kontrolowanej” wymagany jest związek przyczynowo-skutkowy między powiązaniami, a narzucaniem lub ustalaniem warunków transakcji. W ocenie Wnioskodawców, definicja „transakcji kontrolowanej” zakłada zatem wystąpienie takiego zachowania spółki tworzącej PGK, które wykorzystuje istniejące powiązania do narzucania lub ustalania warunków transakcji w sposób celowy.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawców, w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego nie wystąpi zatem „transakcja kontrolowana” w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT. Wymaga bowiem podkreślenia, iż, jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Spółki zachowują (i będą zachowywały po utworzeniu PGK) należytą staranność w zakresie przestrzegania przepisów o cenach transferowych i nie jest ich celem narzucanie lub ustalanie nierynkowych warunków w transakcjach z podmiotami powiązanymi. Jednakże, mimo zachowania powyższych wymogów, nie można wykluczyć sytuacji, iż w trakcie istnienia PGK dojdzie do incydentalnych i niecelowych przypadków zawarcia przez Spółki transakcji z podmiotem powiązanym, których warunki będą odbiegać od warunków, jakie ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane.

Zatem, powyższe rozważania, w ocenie Wnioskodawców, prowadzą do wniosku, iż art. 11a ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT nie ma zastosowania do transakcji, których warunki odbiegają od warunków, jakie musiałby spełnić podmioty niepowiązane na skutek działania niecelowego. W ocenie Wnioskodawców, tak sytuacja nie stanowi bowiem narzucania ani ustalania warunków transakcji w wyniku powiązań.

Skoro zatem zdarzenia przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego nie stanowiłby transakcji kontrolowanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT, to, nie doszłoby do naruszania warunku określonego w art. la ust. 2 pkt 3 lit. b ustawy o CIT, ani utraty statusu podatnika przez PGK z dniem poprzedzającym dzień zawarcia takiej transakcji.

Dodatkowa, należy zwrócić uwagę, iż również treści art. la ust. 2 pkt 3 lit. b ustawy o CIT wskazuje się na wymóg intencjonalnego dokonania transakcji na warunkach różniących się od warunków, jakie ustaliłyby podmioty niepowiązane. Zgodnie z tym przepisem, spółki tworzące PGK, w przypadku dokonania transakcji kontrolowanej w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT, z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, niewchodzącymi w skład PGK, nie ustalają lub nie narzucają warunków różniących się od warunków, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT. Jak wykazano powyżej, słowa „ustalać” i „narzucać” oznaczają działania zamierzone i celowe, które nie występują w ramach zdarzeń przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego.

Ponadto należy zaznaczyć, iż również celowościowa wykładnia art. la ust. 2 pkt 3 lit. b ustawy o CIT (w związku z art. 11a ust. 1 pkt 6 tego aktu) prowadzi do wniosku, iż w okolicznościach ujętych w opisie zdarzenia przyszłego nie dojdzie do naruszenia warunku istnienia PGK jako podatnika wynikającego z tego przepisu.

W ocenie Wnioskodawców, nie jest bowiem celem art. la ust. 2 pkt 3 lit. b ustawy o CIT wprowadzenie obowiązku codziennego monitorowania przez Spółki tworzące PGK każdej transakcji (bez względu na jej wartość) pod kątem jej zgodności z warunkami, jakie ustaliłby miedzy sobą podmioty niepowiązane. Do takiego efektu prowadziłaby jednak interpretacja tego przepisu wskazująca, iż samo dokonanie transakcji na warunkach odmiennych niż ustałby podmioty niepowiązane (niezależnie czy celowo czy niecelowo), prowadziłaby do utraty stratusu PGK jako podatnika. Ponadto, biorąc pod uwagę bardzo dużą ilość transakcji w dużych grupach kapitałowych, spełnienie tego warunku w powyższym rozumieniu w praktyce, przez cały okres trwania PGK i w stosunku do każdej transakcji z podmiotami powiązanymi spoza PGK, mogłoby okazać się faktycznie niemożliwe. W ocenie Wnioskodawców, takie rozumienie tego wymogu nakładałby na spółki tworzące PGK obciążenia nieproporcjonalne do celów, jakim ma służyć komentowany warunek.

Należy bowiem podkreślić, iż w stanie prawnym obowiązującym w 2018 r., komentowany wymóg zawierania transakcji na warunkach rynkowych dotyczył tylko transakcji lub zdarzeń mających istotny wpływ na wysokość dochodu lub straty podatnika (transakcji szczegółowo określonych w obowiązującym ówcześnie art. 9a ust. 1d ustawy o CIT). Treść analizowanej normy w brzmieniu ustawy CIT obowiązującym od 1 stycznia 2019 r. nie zawiera takiego warunku, co powodowałoby rozszerzenie wymagań ustawowych co do zachowania przez PGK statusu podatnika.

Jednakże, zgodnie z uzasadnieniem projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (który zmienił brzmienie analizowanego art. la ust. 2 pkt 3 lit. b ustawy o CIT) zmiana dotycząca art. 1a ustawy o CIT polega na dostosowaniu do numeracji nowo wprowadzonych regulacji przepisu dotyczącego wymogu zawierania przez podmioty wchodzące w skład podatkowej grupy kapitałowej transakcji z podmiotami powiązanymi spoza tej grupy na warunkach rynkowych. Zatem, celem ustawodawcy nie była materialna zmiana treści komentowanej normy przepisu.

W tym kontekście, rozumienie art. 1a ust. 2 pkt 3 lit. b ustawy o CIT zgodnie z którym PGK utraci status podatnika z chwilą dokonania transakcji z podmiotem powiązanym spoza PGK na warunkach odmiennych od tych, jakie ustaliłyby podmioty niepowiązane, bez względu na faktyczne przełożenie warunków tej transakcji na wysokość dochodu lub straty PGK, a także bez względu na fakt, iż działanie to miało charakter niecelowy i podatnik, w momencie identyfikacji nierynkowych warunków transakcji podejmuje wszelkie działania do przywrócenie stanu prawidłowego, w ocenie Wnioskodawców, przeczy celowościowej wykładni komentowanego przepisu.

Podsumowując, Wnioskodawcy są zdania, iż, zawarcie przez Spółkę w trakcie istnienia PGK jako podatnika CIT, transakcji z podmiotem powiązanym (w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT) niewchodzącym w skład PGK, na warunkach, które różnią się od warunków, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane (w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT) w sytuacjach, gdy:

1. Spółka zidentyfikuje taką nieprawidłowość, dokona Korekty warunków transakcji oraz korekty ewidencjonowanych przychodów lub kosztów uzyskania przychodów (jeżeli transakcja miała wpływ na przychody lub koszty uzyskania przychodów) a Spółka Dominująca dokona korekty rocznego zeznania o wysokości dochodu lub straty PGK (jeżeli transakcja kontrolowana będzie dotyczyła przychodów lub kosztów uzyskania przychodów ujętych w złożonym zeznaniu rocznym), a także uiści ewentualną zaległość podatkową wraz z odsetkami oraz
2. gdy informacja o tej nieprawidłowości zostanie wskazana w protokole kontroli (o którym mowa w art. 291 Ordynacji podatkowej) i Spółka dokona Korekty warunków transakcji oraz korekty ewidencjonowanych przychodów lub kosztów uzyskania przychodów (jeżeli transakcja miała wypływ na przychodów lub kosztu uzyskania przychodów), a Spółka Dominująca dokona korekty rocznego zeznania o wysokości dochodu lub straty PGK (jeżeli transakcja kontrolowana będzie dotyczyła przychodów lub kosztów uzyskania przychodów ujętych w złożonym zeznaniu), a także uiści ewentualną zaległość podatkową wraz z odsetkami,

nie dojdzie do utraty statusu PGK jako podatnika, zgodnie z art. la ust. 2 pkt 3 lit. b ustawy o CIT.

Zdaniem Zainteresowanych, za takim podejściem przemawia zarówno wykładnia językowa art. la ust. 2 pkt 3 lit. b w związku z art. 11a ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT, jak i wykładnia celowościowa tych przepisów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na wstępie zauważyć należy, że w kontekście zadanego pytania wyznaczającego zakres rozpatrzenia wniosku, przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej było wyłącznie ustalenie, czy w okolicznościach wskazanych we wniosku może dojść do utraty przez Podatkową Grupę Kapitałową statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych. Nie była natomiast przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia ocena skutków podatkowych korekt umów zawartych z podmiotami powiązanymi dokonywanych przez Zainteresowanych, jak również ustalenie, czy korekty te są prawnie skuteczne. Powyższe informacje przyjęto jako niepodlegający ocenie element opisu zdarzenia przyszłego. Nie była przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia również ocena stanowiska Zainteresowanych w kontekście sytuacji, w której korekta warunków transakcji zostanie dokonana zanim Spółka rozpozna przychody lub koszty wynikające z tej transakcji.

Odnosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, że kwestie dotyczące podatkowej grupy kapitałowej reguluje art. 1a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865, dalej: „updop”).

Zgodnie z art. 1a ust. 2 updop, podatkowa grupa kapitałowa jest podatnikiem, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

1. podatkową grupę kapitałową mogą tworzyć wyłącznie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjne, mające siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli:
   
   1. przeciętny kapitał zakładowy, określony w sposób, o którym mowa w ust. 2b, przypadający na każdą z tych spółek, jest nie niższy niż 500.000 zł,
   2. jedna ze spółek, zwana dalej "spółką dominującą", posiada bezpośredni 75% udział w kapitale zakładowym lub w tej części kapitału zakładowego pozostałych spółek, zwanych dalej "spółkami zależnymi", która na podstawie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji nie została nieodpłatnie lub na zasadach preferencyjnych nabyta przez pracowników, rolników lub rybaków albo która nie stanowi rezerwy mienia Skarbu Państwa na cele reprywatyzacji,
   3. spółki zależne nie posiadają udziałów w kapitale zakładowym innych spółek tworzących tę grupę,
   4. w spółkach tych nie występują zaległości we wpłatach podatków stanowiących dochód budżetu państwa;
2. umowa o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej, zwana dalej „umową”:
   
   1. została zawarta przez spółkę dominującą i spółki zależne, w formie aktu notarialnego, na okres co najmniej 3 lat podatkowych,
   2. została zarejestrowana przez naczelnika urzędu skarbowego;
3. po utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej spółki tworzące tę grupę spełniają warunki wymienione w pkt 1 lit. a-c, a ponadto:
   
   1. nie korzystają ze zwolnień podatkowych określonych w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a oraz ze zwolnień od podatku dochodowego na podstawie odrębnych ustaw,
   2. w przypadku dokonania transakcji kontrolowanej w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 6 z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4, niewchodzącymi w skład podatkowej grupy kapitałowej, nie ustalają lub nie narzucają warunków różniących się od warunków, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r.);
4. podatkowa grupa kapitałowa osiągnie za każdy rok podatkowy udział dochodów, określonych zgodnie z art. 7 ust. 1, w przychodach - w wysokości co najmniej 2%.
   
   
   
   

Przy czym, jak wynika z art. 1a ust. 2a updop, warunek określony w ust. 2 pkt 1 lit. d uważa się za spełniony również wtedy, gdy spółka po przystąpieniu do podatkowej grupy kapitałowej dokona korekty deklaracji podatkowej i ureguluje tę zaległość wraz z należnymi odsetkami w terminie 14 dni od dnia złożenia korekty deklaracji albo w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji organu pierwszej instancji, określającej wysokość zobowiązania, ureguluje tę zaległość wraz z należnymi odsetkami.

W myśl natomiast art. 1a ust. 10 updop, w przypadku gdy w okresie obowiązywania umowy wystąpią zmiany w stanie faktycznym lub w stanie prawnym skutkujące naruszeniem warunków uznania podatkowej grupy kapitałowej za podatnika podatku dochodowego, dzień poprzedzający dzień wystąpienia tych zmian, z zastrzeżeniem ust. 12, jest dniem, w którym następuje utrata przez podatkową grupę kapitałową statusu podatnika oraz koniec jej roku podatkowego. Dzień wystąpienia zmian, o których mowa w zdaniu pierwszym, jest pierwszym dniem roku podatkowego spółek, które przed tym dniem tworzyły podatkową grupę kapitałową. Przepis art. 8 ust. 3 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Konsekwencją powyższego jest obowiązek wynikający z art. 1a ust. 8 updop, zgłoszenia przez spółkę dominującą naczelnikowi urzędu skarbowego, o którym mowa w ust. 4:

1. zmiany umowy oraz zmiany w kapitale zakładowym spółek tworzących podatkową grupę kapitałową,
2. zmiany w stanie faktycznym lub w stanie prawnym skutkujące naruszeniem warunków uznania podatkowej grupy kapitałowej za podatnika podatku dochodowego

-w terminie 30 dni od dnia zaistnienia tych okoliczności.

Należy wskazać, że wprowadzenie wskazanego powyżej art. 1a ust. 2 pkt 3 lit. b updop w brzmieniu obowiązującym do 1 stycznia 2018 r. było konsekwencją stosowania przez podmioty powiązane praktyki ustalania, w celu optymalizacji podatkowej, warunków umów odbiegających od warunków rynkowych. Jednocześnie zmiana brzmienia ww. przepisu od 1 stycznia 2019 r. miała jedynie charakter dostosowania do znowelizowanych przepisów dotyczących podmiotów powiązanych.

W uzasadnieniu do projektu ustawy z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. z 2017 r. poz. 2175 z późn. zm., dalej: „Ustawa zmieniająca”) Druk sejmowy nr 1878, wskazano m.in. iż Polska podatkowa grupa kapitałowa (dalej: PGK) jest strukturą organizacyjną szczególnego rodzaju i o szczególnym przeznaczeniu, posiadającą podmiotowość podatkową stworzoną wyłącznie na potrzeby podatku dochodowego od osób prawnych. PGK jako narzędzie prawnopodatkowe stosowane w wielu krajach, umożliwia konsolidację wyników podatkowych kilku odrębnych podatników. PGK wyróżnia specyficzna metoda ustalania dochodu będącego podstawą opodatkowania. Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym w przypadku PGK jest osiągnięty w roku podatkowym dochód, stanowiący nadwyżkę sumy dochodów wszystkich spółek tworzących grupę nad sumą ich strat (art. 7a ust. 1 ustawy o CIT). Dochody i straty spółek określa się zgodnie z zasadami ogólnymi obowiązującymi dla osób prawnych (art. 7 ust. 1-3 ustawy CIT). (…) Podatkowa grupa kapitałowa traci swój status podatkowy albo na skutek upływu okresu obowiązywania umowy o jej utworzeniu, albo z powodu naruszenia któregoś z warunków koniecznych do utrzymania specjalnego statusu podatkowego. Mocą art. 1a ust. 10 updop w przypadku, gdy w okresie obowiązywania umowy o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej wystąpią zmiany w stanie faktycznym lub w stanie prawnym, zależne od którejkolwiek ze stron umowy, które naruszają warunki uznania podatkowej grupy kapitałowej za podatnika podatku dochodowego, dzień naruszenia któregokolwiek z tych warunków oznacza utratę statusu podatnika oraz koniec jej roku podatkowego. Brak w przepisach ustawy o CIT regulacji umożliwiającej ocenę pod kątem podatkowym czynności dokonanych w obrębie grupy po jej rozwiązaniu, ze skutkiem retroaktywnym, stała się głównym powodem wykorzystywania PGK jako narzędzia agresywnej optymalizacji. Jednym z najczęściej występujących mechanizmów było utworzenie podatkowej grupy kapitałowej w celu dokonania pojedynczej czynności restrukturyzacyjnej (np. darowizny nieruchomości, znaków towarowych), a następnie rozwiązanie tej grupy przed upływem 3 lat z uwagi na utratę statusu PGK. Dodatkowym elementem było wykorzystywanie braku ograniczeń w zakresie zmiany spółki reprezentującej daną PGK przed organami podatkowymi. (…) Podstawową przesłanką utraty statusu były zmiany w stanie faktycznym lub w stanie prawnym, zależne od którejkolwiek ze stron umowy, które naruszają warunki uznania podatkowej grupy kapitałowej za podatnika podatku dochodowego. (…) Z powyższych względów wprowadza się doprecyzowanie regulacji dotyczących tworzenia i funkcjonowania PGK, zawartych w art. 1a ustawy o CIT, które - zamiast pełnić rolę narzędzia do realizowania celów konsolidacji wyników podatkowych - stały się źródłem nadużyć.

Mając powyższe na względzie wskazać należy, że podatkowa grupa kapitałowa przestaje istnieć z mocy prawa m.in. z chwilą gdy zostaje naruszony jeden z warunków niezbędnych do istnienia grupy. Wszystkie opisane warunki materialne i formalne muszą być spełnione nie tylko w momencie rejestracji podatkowej grupy kapitałowej, lecz także w czasie jej trwania. Wyjątkiem od tej zasady jest jedynie warunek dotyczący zaległości podatkowych spółek tworzących podatkową grupę kapitałową w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Z uwagi na preferencyjne zasady podatkowe dotyczące grup kapitałowych wszelkie odstępstwa od tych zasad muszą być ustawowo uwarunkowane. Ustawodawca przyjmuje zasadę, że dzień poprzedzający dzień naruszenia któregokolwiek z warunków opisanych wyżej lub warunków tworzenia podatkowej grupy kapitałowej jest dniem utraty statusu podatnika oraz ostatnim dniem roku podatkowego podatkowej grupy kapitałowej. Wyjątkiem od tej zasady jest naruszenie warunku dochodowości w wysokości 2%. W takiej sytuacji za dzień utraty statusu podatnika uznaje się ostatni dzień roku podatkowego, w którym naruszono ten warunek, a Spółka dominująca jest obowiązana do złożenia zeznania rocznego CIT-8 za ten rok podatkowy.

W przypadku utraty przez podatkową grupę kapitałową statusu podatnika naczelnik urzędu skarbowego właściwy dla spółki dominującej wydaje decyzję stwierdzającą wygaśnięcie decyzji o rejestracji umowy, którą doręcza się spółce dominującej, ze skutkiem doręczenia wobec pozostałych spółek wchodzących uprzednio w skład tej grupy.

Okoliczności, o których mowa w art. 11a ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.p., powodujące utratę statusu podatnika przez podatkową grupę kapitałową to transfer dochodów między niewchodzącymi w skład grupy podmiotami powiązanymi na mocy rzeczywistych zachowań stron działań o charakterze gospodarczym, w których warunki zawartych umów zostały ustalone lub narzucone w odmienny sposób aniżeli miałoby to miejsce pomiędzy podmiotami niepowiązanymi. Samo istnienie powiązań nie powoduje utraty statusu podatnika. Dniem utraty statusu podatnika jest dzień poprzedzający dzień wystąpienia tych zmian.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, m.in., że Zainteresowani zamierzają utworzyć podatkową grupę kapitałową, w której Zainteresowany będący stroną postępowania obejmie funkcje spółki dominującej, zaś pozostali Zainteresowani będą spółkami zależnymi. W trakcie istnienia PGK, Zainteresowani mogą dokonywać transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT Spółki kontrolują wykonywanie obowiązków przewidzianych w rozdziale 1a (Ceny transferowe) ustawy o CIT, w szczególności poprzez przeprowadzanie analiz mających na celu ustalenie zgodności warunków transakcji z warunkami, jakie ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane oraz przygotowanie wymaganej dokumentacji cen transferowych. Spółki zachowują (i będą zachowywały po utworzeniu PGK) należytą staranność w zakresie przestrzegania przepisów o cenach transferowych i nie jest ich celem narzucanie lub ustalanie nierynkowych warunków w transakcjach z podmiotami powiązanymi. Jednakże, mimo zachowania przez Spółki należytej staranności, mogą zaistnieć incydentalne przypadki niecelowego zawarcia przez Spółki transakcji z podmiotem powiązanym, których warunki będą odbiegać od warunków, jakie ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane. W przypadku powzięcia przez Spółki informacji, iż transakcja została zawarta z podmiotem powiązanym na warunkach odbiegających od warunków, jakie ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane, Spółki niezwłocznie zmienią warunki transakcji, tak aby odzwierciedlały one warunki, jakie ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane. Celem korekty warunków transakcji będzie niezwłoczne zniwelowanie wszelkich jej skutków (także mających miejsce przed identyfikacją nierynkowej transakcji) w zakresie, w takim wynikają one z tych jej warunków, które odbiegają od warunków, jakie ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane. Korekta warunków transakcji może m.in. dotyczyć sytuacji, w których Korekta warunków transakcji obejmie przychody lub koszty uzyskania przychodów ewidencjonowane przez Wnioskodawców i wpływające na wysokość miesięcznych zaliczek na podatek CIT, które nie zostały jednak dotychczas ujęte w rocznym zeznaniu podatkowym PGK i wówczas nie wystąpi konieczność korekty zeznania rocznego PGK, ale może powstać obowiązek uiszczenia zaległości podatkowej i odsetek za zwłokę. Korekta warunków transakcji może także powodować konieczność korekty zeznania rocznego CIT PGK, jeżeli będzie dotyczyła przychodów lub kosztów uzyskania przychodów już ujętych w takim zeznaniu. Ponadto, Spółka może powziąć informacje, iż transakcja została zawarta z podmiotem powiązanym na warunkach odbiegających od warunków, jakie ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane w trakcie kontroli podatkowej, o której mowa w art. 281 Ordynacji podatkowej. W takiej sytuacji, Spółka dokona Korekty warunków transakcji, oraz jeżeli będzie to wymagane: skoryguje ewidencjonowane przychody lub koszty uzyskania przychodów. Spółka Dominująca uiści zaległość podatkową (wraz z odsetkami od tej zaległości) oraz skoryguje zeznanie roczne PGK.

Odnosząc powyższe okoliczności na grunt obowiązujących przepisów prawa, nie sposób zgodzić się z Zainteresowanymi, że warunkiem wystarczającym do zachowania statusu podatnika przez Podatkową Grupę Kapitałową jest zachowanie należytej staranności i stały monitoring transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi oraz (w przypadku uznania warunków transakcji za odbiegające od rynkowych) następcza korekta warunków transakcji, korekta miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy, jak również ewentualna korekta zeznania podatkowego i zapłata zaległości podatkowej. Skoro bowiem w wyniku zawarcia transakcji dojdzie do ustalenia warunków różniących się od warunków, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 updop, to z dniem poprzedzającym dzień ustalenia tych warunków, podatkowa grupa kapitałowa traci status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych.

Nie negując prawa Spółek wchodzących w skład PGK do dowolnego kształtowania treści umów, art. 1a ust. 2 pkt 3 lit. b updop wyraźnie wskazuje, że warunki umowy mogą być ustalone „lub” narzucone. Zatem spełnienie jednego z tych warunków powoduje z mocy prawa ustanie bytu prawnego podatkowej grupy kapitałowej, tym bardziej gdy w wyniku jej zawarcia nastąpi zmiana wysokości zobowiązań podatkowych wobec Budżetu Państwa. Przy czym z braku ustawowej definicji tych pojęć zasadne jest posłużenie się definicją wywodzącą się z języka potocznego. Jak wskazuje internetowy słownik języka polskiego PWN (dostępny: https://sip.pwn.pl). czasownik „narzucać” oznacza „zmusić kogoś do zaakceptowania czegoś lub do określonego postępowania”. Natomiast słowo „ustalać” oznacza „zdecydować o ostatecznej formie, postaci lub przebiegu czegoś, stwierdzić coś po uprzednim zbadaniu, uczynić niezmiennym”.

W konsekwencji mimo, iż jak Zainteresowani wskazali, do zawarcia transakcji kontrolowanej z podmiotami powiązanymi nie dojdzie w wyniku „narzucenia” warunków umów różniących się od warunków, jakie zawarłyby między sobą podmioty niepowiązane, to jednak bezsprzecznie warunki takie zostaną „ustalone”.

Z tego też względu, dokonana korekta warunków transakcji i uaktualnienie jej do warunków rynkowych, nie powoduje zmian ze skutkiem ex tunc na gruncie przepisów prawa podatkowego, albowiem do ustania bytu prawnego Podatkowej Grupy Kapitałowej dojdzie w dniu poprzedzającym dzień zawarcia takiej transakcji. Dzień zawarcia transakcji będzie natomiast pierwszym dniem roku podatkowego spółek, które przed tym dniem tworzyły podatkowa grupę kapitałowa.

Mając powyższe na względzie za nieprawidłowe należało uznać stanowisko Zainteresowanych, w zakresie ustalenia, czy zawarcie przez Spółkę, w trakcie istnienia podatkowej grupy kapitałowej jako podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, transakcji z podmiotem powiązanym (w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) niewchodzącym w skład ww. Grupy, na warunkach, które różnią się od warunków, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane (w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy) spowoduje utratę przez Grupę statusu podatnika zgodnie z art. 1a ust. 2 pkt 3 lit. b ww. ustawy w sytuacji, gdy:

• Spółka z Grupy zidentyfikuje taką nieprawidłowość, dokona korekty warunków transakcji oraz korekty ewidencjonowanych przychodów lub kosztów uzyskania przychodów (jeżeli transakcja miała wpływ na przychody lub koszty uzyskania przychodów) a Spółka dominująca dokona korekty rocznego zeznania o wysokości dochodu lub straty Podatkowej Grupy Kapitałowej (jeżeli transakcja kontrolowana będzie dotyczyła przychodów lub kosztów uzyskania przychodów ujętych w złożonym zeznaniu rocznym), a także uiści ewentualną zaległość podatkową wraz z odsetkami,
• informacja o tej nieprawidłowości zostanie wskazana w protokole kontroli (o którym mowa w art. 291 Ordynacji podatkowej) i Spółka z Grupy dokona korekty warunków transakcji oraz korekty ewidencjonowanych przychodów lub kosztów uzyskania przychodów (jeżeli transakcja miała wypływ na przychody lub koszty uzyskania przychodów), a Spółka Dominująca dokona korekty rocznego zeznania o wysokości dochodu lub straty PGK (jeżeli transakcja kontrolowana będzie dotyczyła przychodów lub kosztów uzyskania przychodów ujętych w złożonym zeznaniu rocznym), a także uiści ewentualną zaległość podatkową wraz z odsetkami.
  
  

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będący przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.