Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.287.2019.1.MW
z 10 lipca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 maja 2019 r. (data wpływu 15 maja 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dofinansowania otrzymanego przez Wnioskodawcę (część pytania nr 1 wniosku) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 maja 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie opodatkowania dofinansowania otrzymanego przez Wnioskodawcę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej również jako „A”) jest państwową jednostką organizacyjną posiadającą osobowość prawną, działającą na podstawie ustawy z dnia 22.10.2004 r. o jednostkach doradztwa rolniczego (Dz. U. z 2016 r. poz. 356 t.j.) oraz statutu nadanego zarządzeniem Ministra (…). A realizuje zadania administracji rządowej w zakresie doradztwa rolniczego, na zasadach określonych w ustawie z dnia 22.10.2004 r. o jednostkach doradztwa rolniczego. Ustawa stanowi, że jednostki doradztwa rolniczego realizują działania w zakresie rolnictwa, rozwoju wsi, rynków rolnych oraz wiejskiego gospodarstwa domowego, mające na celu poprawę poziomu dochodów rolniczych oraz podnoszenie konkurencyjności rynkowej gospodarstw rolnych, wspieranie zrównoważonego rozwoju obszarów wiejskich, a także podnoszenie kwalifikacji zawodowych rolników i innych mieszkańców obszarów wiejskich. Zgodnie z art. (…) tej ustawy, ośrodki (…) w ramach zadań z zakresu doradztwa rolniczego: 1) prowadzą szkolenia dla rolników i innych mieszkańców obszarów wiejskich, w szczególności w zakresie: a) stosowania nowoczesnych metod agrotechnicznych, hodowli oraz przetwórstwa rolno-spożywczego, b) rozwiązywania problemów technologicznych i organizacyjno-ekonomicznych gospodarstw rolnych, c) rachunkowości w gospodarstwach rolnych, d) rolnictwa ekologicznego, e) rozwoju przedsiębiorczości na obszarach wiejskich, f) unowocześniania wiejskiego gospodarstwa domowego, g) ubiegania się o przyznanie pomocy finansowanej lub współfinansowanej ze środków pochodzących z funduszy Unii Europejskiej lub innych instytucji krajowych lub zagranicznych, h) modernizacji gospodarstw rolnych, poprawy jakości artykułów rolno-spożywczych i ich przetwórstwa oraz wzmocnienia pozycji rolników na rynku, i) zarządzania gospodarstwem rolnym, j) promocji produktów lokalnych i regionalnych; 2) prowadzą działalność informacyjną wspierającą rozwój produkcji rolniczej; 3) prowadzą działalność w zakresie podnoszenia kwalifikacji zawodowych rolników i innych mieszkańców obszarów wiejskich: 4) udzielają pomocy rolnikom i innym mieszkańcom obszarów wiejskich w zakresie sporządzania dokumentacji niezbędnej do uzyskania pomocy, o której mowa w pkt 1 lit. g; 5) prowadzą analizy rynku artykułów rolno-spożywczych i środków produkcji oraz gromadzą i upowszechniają informacje rynkowe w tym zakresie; 6) mogą prowadzić doświadczalnictwo odmianowe w ramach porejestrowego doświadczalnictwa odmianowego; 7) upowszechniają metody produkcji rolniczej i stylu życia przyjaznych dla środowiska; 8) podejmują działania na rzecz zachowania dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego wsi, ekologicznego i funkcjonalnego urządzania gospodarstwa rolnego: 9) upowszechniają rozwój agroturystyki i turystyki wiejskiej oraz prowadzą promocję wsi jako atrakcyjnego miejsca wypoczynku; 10) współdziałają w realizacji zadań wynikających z programów rolno-środowiskowych oraz programów działań mających na celu ograniczenie odpływu azotu ze źródeł rolniczych; 11) prowadzą analizy przemian w zakresie poziomu i jakości produkcji rolniczej i funkcjonowania gospodarstw rolnych oraz upowszechniają wyniki tych analiz w pracy doradczej. Ponadto, stosownie do art. (…) tej ustawy, jednostki doradztwa rolniczego realizują zadania z zakresu doradztwa rolniczego, o których mowa w ust. (…), nieodpłatnie. Działalność statutowa A, określona w art. (…) cytowanej ustawy, finansowana jest z dotacji celowej, przyznawanej na podstawie umowy zawartej z Ministrem (…), w oparciu o art. 150 ustawy z dnia 27.08.2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 585 z późn. zm.), otrzymanej z budżetu państwa, w tym na wynagrodzenia dla pracowników i utrzymanie jednostki. Ponadto, Wnioskodawca może uzyskiwać dofinansowanie tej działalności z funduszy europejskich bądź z budżetu jednostek samorządu terytorialnego. Wnioskodawca w ramach realizowanej działalności statutowej, po przeprowadzeniu postępowania o udzieleniu zamówienia publicznego prowadzonego w trybie przetargu nieograniczonego, zawarł w dniu 8.01.2019 r. z B (dalej jako „B”), trzy umowy o przyznaniu pomocy (dalej jako „Umowy”). Zawarte przez A Umowy określają prawa i obowiązki Stron związane z realizacją operacji w zakresie świadczenia usług doradczych odbiorcom tych usług zgodnie z programami doradczymi w ramach poddziałania „...” objętego Programem. Umowy definiują pojęcie „operacji” jako: realizację przez A na rzecz odbiorcy usług doradczych w ramach poddziałania „...” trzyletnich programów doradczych wskazanych w opisie przedmiotów zamówienia, stanowiącym załącznik nr 1 do Umów, zgodnie z ofertą, specyfikacją istotnych warunków zamówienia, umową, przepisami odrębnymi oraz kryteriami ustanowionymi w Programie Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 oraz w sposób pozwalający na osiągnięcie celów działania „...”, określonych w tym Programie. Operacja zgodnie z Umowami wpisuje się w cel szczegółowy działania „...” – „...”. Operacja ma być realizowana przez A w etapach określonych Umowami. Pojęcie „Programu” jest zdefiniowane w Umowach jako Program Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, o którym mowa w Komunikacie Ministra (…) z dnia 21 maja 2015 r. o zatwierdzeniu przez Komisję Europejską Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 oraz adresie strony internetowej, na której został on zamieszczony (…), z uwzględnieniem jego zmian. Z kolej przez pojęcie programu doradczego, zgodnie z Umowami oznacza to: trzyletni program doradczy wskazany w OPZ (OPZ - opis przedmiotu zamówienia będący częścią specyfikacji istotnych warunków zamówienia), który składa się z trzech usług doradczych świadczonych zgodnie z metodyką doradzania, o których mowa w art. 52 ust. 5 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków z C w ramach Programy Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 (Dz. U. z 2018 r. poz. 627). Natomiast przez pojęcie usług doradczych, zgodnie z Umowami rozumie się: usługi świadczone odbiorcy usług doradczych w ramach programu doradczego, zgodnie z metodyką doradzania, o których mowa w art. 52 ust. 5 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków z C w ramach Programy Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014 -2020 (Dz. U. z 2018 r. poz. 627) – dalej jako „Usługi”. Odbiorcami usług doradczych zgodnie z Umowami są aktywni zawodowo rolnicy w rozumieniu artykułu 9 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającego przepisy dotyczące płatności bezpośrednich dla rolników na podstawie systemów wsparcia w ramach wspólnej polityki rolnej oraz uchylającego rozporządzenie Rady (WE) nr 637/2008 i rozporządzenia Rady (WE) nr 73/2009 (Dz. Urz. UE. L 2013 Nr 347, str. 608), prowadzący gospodarstwo rolne, którego siedziba położona jest na obszarze realizacji operacji. Usługi doradcze zgodnie z Umowami świadczone mają być przez A w powiatach (…) wskazanych w danej Umowie. Każda z Umów jest identyczna w swojej treści, a różnice polegają na różnym obszarze terytorialnym wykonywania Usług. Wnioskodawca zgodnie z Umowami zobowiązany jest m.in. do zapewnienia doradców wpisanych na określoną Umowami listę, którzy mają wykonywać Usługi (dalej jako „Doradcy”). W zakresie Usług jakie mają być świadczone przez A zgodnie z Umowami, przewiduje się: 1. Analizę sytuacji produkcyjno-ekonomicznej gospodarstwa rolnego; 2. Rachunkowość w gospodarstwie rolnym; 3. Uczestnictwo w systemach jakości lub systemie rolnictwa ekologicznego, w tym pomoc w podejmowaniu decyzji o przystąpieniu do programu Responsible Care oraz pomoc w realizacji programu Responsible Care. Wnioskodawca zgodnie z Umowami zobowiązany jest również do badania opinii rolników na temat jakości usług doradczych oraz opinii dot. jakości świadczenia Usług przez Doradców.

Odbiorcy Usług świadczonych przez A (rolnicy) nie ponoszą żadnych kosztów z tego tytułu tj. Umowy nie przewidują udziału własnego odbiorcy Usług, który byłby należny i płatny na rzecz A. Natomiast Umowy przewidują pomoc finansową dla Wnioskodawcy za wykonanie Usług (dalej również jako „dofinansowanie”), która ma być wypłacana w czterech płatnościach, których wysokość będzie iloczynem wykonanych oraz zakończonych usług w ramach programów doradczych i ceny usługi wskazanej przez A w ofercie złożonej w ramach ww. przetargu. Środki finansowe na pomoc finansową dla A mają pochodzić z C oraz krajowych środków publicznych. Środki te będą należne A po zakończeniu poszczególnych etapów Operacji przewidzianej Umowami. Cel przewidziany Umowami zostanie uznany za osiągnięty jeżeli liczba ostatecznych odbiorców programów doradczych osiągnie ustalony w Umowach poziom. W sytuacji, gdyby po otrzymaniu dofinansowania, okazałoby się, że nie spełnione zostały warunki określone Umowami, B może zmniejszyć kwotę przyznanej pomocy finansowej i Wnioskodawca zobowiązany byłby do zwrotu tej części otrzymanego już dofinansowania. Wnioskodawca startując w przetargu określił cenę brutto za jedną usługę doradczą dla jednego odbiorcy a jej wysokość różni się od zakresu usługi doradczej. Kalkulacja kwot przedstawionych w ofercie przeprowadzona została przez Wnioskodawcę na podstawie szacunku kosztów wykonania Usług. Oszacowane koszty uwzględniają koszty materiałowe, delegacje oraz czas pracy i wynagrodzenia pracowników A, według stawek obowiązujących w A. Łączne koszty działań przewidzianych Umowami stanowią zazwyczaj jedynie zwrot ponoszonych kosztów. Zgodnie z Umowami, otrzymane przez A dofinansowanie nie może być przeznaczone na pokrycie kosztów działalności ogólnej A, a powinno być powiązane jedynie z kosztami świadczenia Usług w ramach realizacji Umów. Wnioskodawca niezależnie od Umów nie świadczy odpłatnie kompleksowych usług doradczych na rzecz rolników na takich zasadach i w zakresie jak przewidziane Umowami, a jedynie świadczy pojedyncze czynności wchodzące w zakres kompleksowej usługi doradczej przewidzianej Umowami. Na chwilę złożenia wniosku o interpretację, Wnioskodawca nie zrealizował żadnego z etapów przewidzianych Umowami i nie otrzymał żadnych środków od B tytułem dofinansowania przewidzianego Umowami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

1. Czy dofinansowanie jakie otrzyma Wnioskodawca od B za świadczenie Usług zgodnie z Umowami, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług? (część pytania nr 1 wniosku)
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, pomoc finansowa jaką otrzyma od B za świadczenie Usług zgodnie z Umowami, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dalej jako „podatek VAT”).

Uzasadnienie: Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej jako „ustawa o VAT), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również: 1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej; 2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji; 3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa (art. 8 ust. 1 ustawy o VAT). Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o VAT zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy o VAT. Przy czym usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie. Zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 2 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w art. 29a ust. 1. Natomiast ust. 6 tego artykułu stanowi, że w przypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 1 i 2, obowiązek podatkowy powstaje w odniesieniu do otrzymanej kwoty. Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Stosownie do art. 29a ust. 6 ustawy o VAT, podstawa opodatkowania obejmuje: - podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku; - koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy. Z kolei zgodnie z art. 29a ust. 7 ustawy o VAT, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot: - stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty; - udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży; - otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku. W świetle art. 106b ustawy o VAT obowiązek wystawienia faktury dotyczy następujących sytuacji: Ust. 1 - Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą: 1) sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem; 2) sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1; 3) wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1: 4) otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4, Ust. 2 - Podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. l i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3. Ust. 3 - Na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą: 1) czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, 2) sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118 - jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty. Ust. 4 - Do świadczenia usług, o których mowa w art. 106a pkt 3, przepis ust. 3 pkt 1 stosuje się odpowiednio. Na podstawie analizy powyższych przepisów należy uznać, że dotacje, subwencje lub inne dopłaty (dalej jako „dotacje”), nie są samodzielnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT, bowiem zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Niemniej jednak, otrzymanie niektórych dotacji skutkuje koniecznością zwiększenia podstawy opodatkowania o wartość dotacji, które wpływają w bezpośredni sposób na cenę dostawy towarów lub świadczenia usług. W konsekwencji, opodatkowanie dotacji stanowi wyjątek od zasad ogólnych wspólnego systemu podatku od towarów usług. Bowiem opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają jedynie takie dotacje, które są dotacjami związanymi bezpośrednio z ceną dostawy towarów czy ceną świadczenia usług, a wyjątek ten należy interpretować w sposób ścisły. Wykładnia ścisła prowadzi do wniosku, że tylko subwencje bezpośrednio wpływające na cenę transakcji podlegają opodatkowaniu. Natomiast inne dotacje nie wchodzą tym samym do podstawy opodatkowania podatkiem VAT, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Nie jest konieczne, by dotacja odpowiadała bezpośrednio zmniejszeniu ceny dostarczanych towarów, wystarczy by relacja pomiędzy zmniejszeniem ceny a dotacją, która może być wyrażona ryczałtowo, była istotna (por. J. Martini, Ł. Karpesiuk „VAT w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości” C. H. Beck Warszawa 2005 r. s. 265 i nast.). Z kolei, w wyroku C-353/00 ETS wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki. Co prawda związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Jednakże szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował ETS. Jak wynika z opinii rzecznika generalnego poprzedzającego wydanie tego wyroku, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym. W praktyce dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu) albo tez stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy po niższej cenie (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają podatkowi VAT. Tego rodzaju dotacje występowały w przypadku KNW. Istniał bezpośredni związek pomiędzy usługami podatnika a otrzymywanymi dotacjami (dotacje były korelatem usług i wypłacano je tylko w razie ich świadczenia; również kwotowo zależały od liczby usług). Wpływ na cenę również był oczywisty: ostateczny odbiorca nie musiał płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dotacją. Mimo że dotacje oczywiście wpływały na działalność przedsiębiorstwa i w sensie ekonomicznym pokrywały część kosztów jego funkcjonowania, przede wszystkim były one związane z ceną. Dlatego też nie można było ich traktować jako pozostających poza podatkiem VAT. Jeżeli otrzymywana dotacja jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia (tj. świadczenie dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę), taka dotacja podlega VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można – i należy – potraktować ją jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT (Władysław Varga, Glosa do wyroku TS z dnia 13 czerwca 2002 r. C-353/00 LEX). Z kolei w orzecznictwie polskich sądów administracyjnych wskazuje się, iż „Z orzecznictwa TSUE również wynika, że określenie związku pomiędzy dotacją a świadczeniem usług czy dostawą towaru jako „bezpośredniego” ma istotne znaczenie dla opodatkowania. W uzasadnieniu wyroku z dnia 22 listopada 2001 r. w sprawie C-184/00 podkreślono, że sam tylko fakt, że dotacja (czy inny sposób dofinansowania) wpływa na ostateczną cenę świadczenia (co niemal zawsze ma miejsce), nie może być decydujący dla uznania, że dotacja ta powinna zwiększać podstawę opodatkowania. Jednocześnie wyjaśniono, że do uznania dotacji (subwencji itp.) za zwiększającą podstawę opodatkowania konieczne jest stwierdzenie, że dotacja ta jest dokonywana w celu sfinansowania konkretnej czynności opodatkowanej (dostawy towarów lub świadczenia usług).

Opowiedziano się więc za takim rozumieniem przepisów, aby opodatkowanie dotacji następowało tylko w stosunku do takich dotacji, które odpowiadają całości lub części wynagrodzenia z tytułu takiej czynności. Dotacja powinna być związana także z konkretną, oznaczoną dostawą albo usługą. Nie ma zatem wątpliwości, że dotacje podmiotowe czy przeznaczone na pokrycie kosztów działalności – chociaż mogą mieć w ostatecznym rozrachunku jakiś wpływ na cenę świadczonych usług lub dostarczanych towarów – nie są uwzględniane w podstawie opodatkowania” (tak: wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 24.05.2018 r., sygn. akt I SA/Rz 283/18; wyrok WSA w Łodzi z dnia 17 stycznia 2017 r., sygn. akt I SA/ Łd 936/16). Uwzględniając powyższe wyjaśnienia, można uznać, że w sytuacji, gdy podatnik dla konkretnej dostawy towarów lub konkretnego świadczenia usług otrzymuje od innego podmiotu dofinansowanie, np. w postaci dotacji stanowiącej dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi, obok ceny, uzupełniający ją element podstawowy opodatkowania z tytułu tej dostawy lub świadczenia. Natomiast dotacje mające na celu dofinansowanie ogólnych kosztów działalności, nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a więc nieuzależnione od ilości i wartości dostarczanych towarów lub świadczonych usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, a zatem nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Uwzględniając powyższą analizę przepisów oraz ich wykładnię, odnosząc to do sytuacji Wnioskodawcy, należy wskazać, że okoliczności w jakich A otrzyma dofinansowanie są następujące: - dofinansowanie przeznaczone jest na wyraźnie określony cel tj. świadczenie przez A usług doradczych dla rolników; - A będzie świadczył Usługi dla rolników w zamian za dofinansowanie od B; - Wnioskodawca nie może przeznaczyć dofinansowania na inne cele np. na sfinansowanie ogólnej działalności A: - wartość Usługi świadczonej przez A dla rolników została określona w Umowach, natomiast wartość łącznego dofinansowania jest iloczynem ilości zrealizowanych Usług i wartości jednej Usługi. W konsekwencji, z warunków przyznania Wnioskodawcy dofinansowania oraz cel tego dofinansowania, można uznać, że spełnia ono warunki uznania go za dotację mającą bezpośredni wpływ na cenę usług świadczonych przez A, a w konsekwencji dofinasowanie jakie otrzyma Wnioskodawca będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Tut. organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone w wydanej interpretacji.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Tut. organ informuje również, że przedmiotowa interpretacja rozstrzyga wniosek tylko w zakresie opodatkowania dofinansowania otrzymanego przez Wnioskodawcę (część pytania nr 1 wniosku), natomiast w zakresie: ustalenia podstawy opodatkowania z tytułu otrzymanego dofinansowania (pozostała część pytania nr 1 wniosku), momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu otrzymanego dofinansowania oraz sposobu udokumentowania otrzymanego dofinansowania (pytanie nr 2 wniosku) zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.