Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.174.2019.2.MGO
z 9 lipca 2019 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 marca 2019 r. (data wpływu 25 marca 2019 r.) uzupełnionym pismem, które wpłynęło do Organu 14 maja 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku:

  • usług kształcenia zawodowego w kierunku Technik Ogrodnik i Ogrodnik – jest prawidłowe,
  • organizacji konferencji naukowych, sympozjów i szkoleń (za wyjątkiem usług kształcenia zawodowego w kierunku Technik Ogrodnik i Ogrodnik) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku organizacji konferencji naukowych, sympozjów i szkoleń. Wniosek został uzupełniony pismem, które wpłynęło do Organu 14 maja 2019 r., będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 29 kwietnia 2019 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.174.2019.1.MGO.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest związkiem stowarzyszeń działającym na podstawie ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym, ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa, ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. prawo o stowarzyszeniach oraz na podstawie uchwalonego statutu.

Terenem działania Wnioskodawcy jest obszar Rzeczpospolitej Polskiej, a jego siedzibą jest miasto X. Dla realizowania swych celów Wnioskodawca może prowadzić działalność poza granicami państwa oraz być członkiem krajowych i międzynarodowych organizacji o takim samym lub podobnym profilu działania. Zgodnie ze Statutem Wnioskodawca działa na rzecz ogółu społeczności, a czas jego trwania jest nieograniczony.

Obecnie członkami Związku są między innymi: Województwo , Powiat A, Miasto X ., Miasto Y., Powiat B., Miasto Z., Gmina Q., P., Uniwersytet.

Od 15 marca 2010 r. Wnioskodawca posiada status „Organizacji Pożytku Publicznego” oraz figuruje w wykazie organizacji pożytku publicznego uprawnionych do otrzymywania 1% podatku dochodowego od osób fizycznych, publikowanego na podstawie Ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie przez Departament Pożytku Publicznego Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej.

Jednocześnie od roku 2017 Wnioskodawca figuruje w wykazie jednostek naukowych systemu, jako jednostka naukowa w rozumieniu zapisów ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. 2010 Nr 96 poz. 615). W szczególności przedmiotowy rejestr zawiera jednostki naukowe prowadzące w sposób ciągły badania naukowe lub prace rozwojowe.

Wnioskodawca od 8 maja 2017 r. jest zarejestrowany w Rejestrze Instytucji Szkoleniowych pod numerem xxx w Wojewódzkim Urzędzie Pracy.

Nadto należy wyjaśnić, że Wnioskodawca zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, prowadzony jest na podstawie decyzji Ministra z dnia 7 lutego 2006r. zezwalającej na prowadzenie działalności w zakresie prowadzenia. Przedmiotowa decyzja Ministra Środowiska w dniu 29 marca 2017 r. została zmieniona decyzją Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska, którą to rozszerzono obszar prowadzonego ogrodu.

Także zgodnie z przytoczoną ustawą z dnia 7 kwietnia 1989 r. prawo o stowarzyszeniach Wnioskodawca posiada osobowość prawną (art. 17 ust. 1 w zw. z art. 22 ust. 2).

To oznacza, że Wnioskodawca jest pełnoprawnym podmiotem obrotu prawnego. Może zaciągać zobowiązania, uzyskiwać przychody, a przede wszystkim prowadzić swoją działalność statutową.

Wnioskodawca prowadzi działalność statutową – odpłatną i nieodpłatną. Działalnością nieodpłatną pożytku publicznego jest działalność prowadzona przez organizacje pozarządowe i podmioty wymienione w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. 2003 Nr 96 poz. 873), w sferze zadań publicznych, o której mowa w art. 4, za które nie pobierają one wynagrodzenia. Działalnością odpłatną pożytku publicznego jest działalność prowadzona przez organizacje pozarządowe i podmioty wymienione w art. 3 ust. 3, w sferze zadań publicznych, o której mowa w art. 4, za które pobierają one wynagrodzenie, sprzedaż wytworzonych towarów lub świadczenie usług w zakresie określonym w art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.

Wnioskodawca realizuje swoje cele statutowe stanowiące działalność pożytku publicznego w ramach działalności nieodpłatnej i odpłatnej m.in. poprzez prowadzenie badań naukowych, działalności dydaktycznej, edukacyjnej oraz ochrony dziedzictwa przyrodniczego i ekologii. Prowadzenie działalności dydaktycznej, w tym dla szkół i przedszkoli z zakresu botaniki, genetyki i biotechnologii roślin, ogrodnictwa oraz bioagronomii, leśnictwa, ekologii, ochrony środowiska i krajobrazu oraz zrównoważonego rozwoju. Upowszechnianie wiedzy z zakresu nauk przyrodniczych, rolniczych i leśnych, a w szczególności zagadnień dotyczących wykorzystania roślin przez człowieka, problematyki zagrożenia i ochrony przyrody oraz środowiska naturalnego. Udostępnianie społeczeństwu urządzonych kolekcji roślinnych, ekspozycji i wystaw na terenie jednostek organizacyjnych Związku dla celów popularyzacyjno-edukacyjnych. Organizowania uprawy, promocji i dystrybucji roślin, zwłaszcza dla ekorolnictwa, szkółkarstwa, ogrodnictwa i ochrony środowiska. Organizowanie i udostępnianie terenów i budynków należących i zarządzanych przez Wnioskodawcę na cele edukacyjne, naukowe, kulturalne i rekreacyjne. Działalność oświatową i edukacyjną. Organizowanie i wspieranie edukacji ekologicznej społeczeństwa.

Władzami Związku są: Walne Zgromadzenie, Zarząd, Komisja Rewizyjna. Do kierowania całą działalnością powołany jest Zarząd zgodnie z uchwałami Walnego Zgromadzenia. Oświadczenia woli w imieniu Związku składa Prezes wraz z członkiem Zarządu albo dwóch członków Zarządu lub osoby przez nich upoważnione. Nadzór merytoryczny nad działalnością naukowo-badawczą jednostki sprawuje rada naukowa.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, składa deklarację kwartalnie. Właściwym naczelnikiem dla Wnioskodawcy jest Naczelnik Urzędu Skarbowego.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

Na pytanie zadane w wezwaniu „Czy w ramach konferencji naukowych i sympozjów usługa kształcenia ma zasadniczy udział?”, Wnioskodawca odpowiedział – „Tak, w ramach konferencji naukowych i sympozjów usługa kształcenia ma zasadniczy udział. Konferencje naukowe, sympozja mają na celu przekazanie wiedzy oraz nowości naukowych uczestnikom, aby mogli korzystać z niej w swoich codziennych zawodowych czynnościach. W ramach spotkania referowane są wyniki badań naukowych lub odbywa się seria krótkich wykładów monograficznych i dyskusji na określony temat. Są to najczęściej wydarzenia interdyscyplinarne mające na celu integrację środowiska badaczy i praktyków w obrębie ekologii, biologii, humanistyki, instytucji kultury i sztuki. Każdy uczestnik otrzymuje certyfikat udziału w konferencji naukowej. Konferencje odbywające się u Wnioskodawcy mają zarówno formę kongresów, sympozjów, tradycyjnych konferencji oraz szkół letnich i warsztatów, zdaniem Wnioskodawcy we wszystkich tych zdarzeniach usługa kształcenia (charakter edukacyjny) ma zasadniczy udział. Nadto należy wskazać, że o edukacyjnym charakterze przesądza m.in.:

  • rozpowszechnianie przez organizatorów oraz pozyskiwanie przez uczestników wiedzy zgodnie z tematyką konferencji, seminarium lub sympozjum poprzez wymianę doświadczeń naukowych i dydaktycznych;
  • możliwość uzyskania wiadomości i materiałów pozwalających na rozwój dorobku naukowego i dydaktycznego uczestników;
  • zdobywanie nowej wiedzy teoretycznej i praktycznej lub uzupełnianie posiadanej wiedzy”.

Na pytanie Organu „Czy Wnioskodawca jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, jeśli tak to należy wskazać na podstawie jakich konkretnie przepisów (artykuł, paragraf, nazwę aktu prawnego)?”, Wnioskodawca udzielił odpowiedzi – „Nie, Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Wnioskodawca nie jest podmiotem, o których mowa w art. 2 pkt 1) - 11) ustawy z dnia 14 grudnia 2016 roku Prawo oświatowe (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 996 z późn. zm.). Jednocześnie Wnioskodawca od 2017 r. widnieje w wykazie jednostek naukowych systemu, jako jednostka naukowa w rozumieniu zapisów ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. 2010 Nr 96 poz. 615). W szczególności przedmiotowy rejestr zawiera jednostki naukowe prowadzące w sposób ciągły badania naukowe lub prace rozwojowe. Nadto nadzór merytoryczny nad działalnością naukowo-badawczą jednostki sprawuje Rada”.

Na pytanie zadane w wezwaniu „Czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi stanowić będą usługi w zakresie:

  • kształcenia i wychowania,
  • kształcenia na poziomie wyższym,
  • kształcenia?”, Wnioskodawca odpowiedział – „Tak, Wnioskodawca świadczyć będzie usługi w zakresie kształcenia i wychowania na poziomie szkoły średniej oraz kształcenia”.

Na pytanie Organu „Czy Wnioskodawca jest uczelnią, jednostka naukową lub jednostką badawczo-rozwojową, a świadczenie usług o których mowa we wniosku odbywa się w zakresie kształcenia na poziomie wyższym?”, Wnioskodawca udzielił odpowiedzi – „Nie, Wnioskodawca nie jest: uczelnią, jednostką naukową lub jednostką badawczo-rozwojową, a świadczenie usług, o których mowa we wniosku nie odbywa się w zakresie kształcenia na poziomie wyższym. Jednocześnie Wnioskodawca jest organizacją prowadzącą badania i upowszechniającą wiedzę w rozumieniu art. 2 pkt 83 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. Urz. UE L 187 z 26 czerwca 2014, str. 1) oraz art. 2 pkt 83 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r.”

Na pytanie zadane w wezwaniu „Czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi stanowią usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT?”, Wnioskodawca odpowiedział – „Nie, świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie stanowią usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT. Wnioskodawca natomiast świadczy usługi na dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT. Wnioskodawca świadczy również usługi np. w zakresie kształcenia zawodowego w kierunku Technik”.

Na pytanie Organu „Czy usługi są świadczone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach?”, Wnioskodawca udzielił odpowiedzi – Tak, usługi są świadczone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Wnioskodawca prowadzi statutową działalność w zakresie badań naukowych, działalności dydaktycznej, edukacyjnej oraz ekologii i ochrony dziedzictwa przyrodniczego oraz w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 roku Prawo oświatowa (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 996 z późn. zm.), jako osoba prawna prowadząca statutową działalność w zakresie oświaty i wychowania”.

Na pytanie zadane w wezwaniu „Czy Wnioskodawca jest podmiotem, który uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe oraz czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi są objęte tą akredytacją?”, Wnioskodawca odpowiedział – „Nie, Wnioskodawca nie jest podmiotem, który uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe oraz świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie są objęte tą akredytacją.”

Na pytanie zadane w wezwaniu „Czy świadczone usługi są finansowane ze środków publicznych (w całości lub w części – proszę podać, w jakiej części)?”, Wnioskodawca udzielił odpowiedzi „Tak/Nie, co do zasady świadczone usługi są finansowane ze środków publicznych. Świadczone konferencje naukowe są działalnością odpłatną. Uczestnicy konferencji wnoszą opłaty z tytułu udziału w nich. Usługi Wnioskodawcy nie są finansowane ze środków publicznych w przypadku pokrycia całości kosztów konferencji z opłat uczestników lub są finansowane w części ze środków publicznych w przypadku nie pokrycia całości kosztów konferencji z opłat wnoszonych przez uczestników.

W związku z powyższym świadczone usługi są finansowane ze środków publicznych w części niepokrytej wartości całości kosztów konferencji przez uczestników.”

Na pytanie Organu „Kto jest podmiotem otrzymującym dofinansowanie ze środków publicznych w związku z realizacją projektów finansowanych ze środków publicznych?”, Wnioskodawca odpowiedział, „Podmiotem otrzymującym dofinansowanie ze środków publicznych w związku z realizacją projektów finansowanych ze środków publicznych jest Wnioskodawca, zarejestrowany w Sądzie Rejonowym jako Organizacja Pożytku Publicznego, pod numerem KRS xxx, NIP: xxx. Wnioskodawca jest związkiem stowarzyszeń (forma prawna) działającym na podstawie ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym, ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa, ustawy dnia 7 kwietnia 1989 r. prawo o stowarzyszeniach oraz na podstawie uchwalonego statutu. Obecnie członkami Związku Stowarzyszeń Ogród są między innymi: Województwo, Powiat ., Miasto ., Miasto ., Powiat ., Miasto ., Gmina ., P., Uniwersytet.

Otrzymywanym dofinansowaniem Wnioskodawcy są składki członkowskie członków Związku Stowarzyszeń.”

Na pytanie zadane w wezwaniu „Czy Wnioskodawca posiada dokumentację potwierdzającą, że źródłem finansowania są środki publiczne?”, Wnioskodawca odpowiedział – „Tak, Wnioskodawca posiada dokumentację potwierdzającą, że źródłem finansowania są środki publiczne. Dokumentacją potwierdzającą, że źródłem finansowania są środki publiczne jest między innymi uchwała (Uchwała nr XXX Walnego Zgromadzenia Związku) – której kserokopia poświadczona za zgodność z oryginałem zostaje przedłożona w załączeniu. Dokumentacją potwierdzającą, że źródłem finansowania są środki publiczne są także potwierdzenia przelewów. Nadto od 15 marca 2010 r. Wnioskodawca posiada status „Organizacji Pożytku Publicznego” oraz figuruje w wykazie organizacji pożytku publicznego uprawnionych do otrzymania 1% podatku dochodowego od osób fizycznych, publikowanego na podstawie ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie przez Departament Pożytku Publicznego Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej.”

Na pytanie Organu „Czy usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę są świadczone w ramach szkolenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego osób tego potrzebujących?”, Wnioskodawca udzielił odpowiedzi – „Tak, usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę są świadczone w ramach szkolenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego osób tego potrzebujących. Wnioskodawca świadczy usługi zarówno w zakresie kształcenia zawodowego jak i przekwalifikowania zawodowego w kierunku np. Technik.”

Na pytanie zadane w wezwaniu „W jaki sposób osoby biorące udział w szkoleniach prowadzonych przez Wnioskodawcę będą wykorzystywały nabytą wiedzę w ramach wykonywanego zawodu, pracy?”, Wnioskodawca odpowiedział – „Osoby biorące udział w szkoleniach prowadzonych przez Wnioskodawcę będą wykorzystywały nabytą wiedzę w ramach wykonywanego zawodu, pracy m.in. poprzez podwyższenie swoich kwalifikacji i zdobycie nowej wiedzy w danej dziedzinie. Powyższe winno przełożyć się na efektywniejsze wykonywanego zawodu czy pracy, wzrost kompetencji pracownika, czy też poprawę sytuacji pracownika na rynku pracy jako osoby dysponującej większą wiedzą i nabytymi umiejętnościami. Przykładowo należy wskazać, że usługi w zakresie kształcenia zawodowego jak i przekwalifikowania w kierunku np. Technik Ogrodnik i Ogrodnik mają na celu nabycie i uaktualnienie wiedzy zawodowej uczestników, co umożliwia efektywniejszą pracę poprzez poszerzenie lub uaktualnienie wiedzy branżowej.”

Na pytanie Organu „Czy jest to nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem – uczestników szkoleń?”, Wnioskodawca udzielił odpowiedzi – „Tak, jest to nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem – uczestników szkoleń”.

Na pytanie zadane w wezwaniu „Czy jest to nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych?”, Wnioskodawca odpowiedział – „Tak, jest to nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych”.

Na pytanie Organu „Jaki jest główny cel Wnioskodawcy w związku ze świadczeniem usług szkoleniowych? Czy głównym celem Wnioskodawcy jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez konkurencyjne wykonywanie tych usług?”, Wnioskodawca odpowiedział, „Głównym celem Wnioskodawcy, w związku ze świadczeniem usług szkoleniowych jest realizacja celów statutowych w ramach działalności odpłatnej i nieodpłatnej Związku. Głównym celem Wnioskodawcy nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez konkurencyjne wykonywanie tych usług. Zgodnie ze Statutem stanowiącym Załącznik nr 1 do uchwały nr XXX Walnego Zgromadzenia Związku z dnia 22 czerwca 2017 r. w sprawie zmiany treści Statutu Związku: „Celami statutowymi Związku są: badania naukowe, działalność dydaktyczna, edukacyjna oraz ekologia i ochrona dziedzictwa przyrodniczego” (§ 5 ust. 1). Wnioskodawca realizuje swoje cele statutowe m.in. w ramach działalności odpłatnej i nieodpłatnej poprzez działalność dydaktyczną, naukową i organizację konferencji, sympozjów i szkoleń. Wnioskodawca nie osiąga w związku z organizacją wskazanych imprez dodatkowego dochodu. Aktualny statut zostaje przedłożony w załączeniu.”

Na pytanie zadane w wezwaniu „Na podstawie jakiej umowy następuje realizacja świadczenia?”, Wnioskodawca odpowiedział, „realizacja świadczenia następuje na podstawie umów o charakterze cywilnoprawnym – porozumień o współpracy. Konferencje, sympozja usługi szkoleniowe będą się odbywać na podstawie umów o współpracy z uczelniami, jednostkami P. jednostkami badawczo-naukowymi oraz samorządami oraz na podstawie zaproszeń osób z branży naukowej.”

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca organizując konferencje naukowe, sympozja i szkolenia jest zwolniony z podatku VAT?

Występując o nadanie statusu jednostki naukowej Wnioskodawca powoływał się na art. 2 pkt 9 lit. f) ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz.U. 2010 Nr 96 poz. 615), gdzie podkreśla się upowszechnianie wiedzy i edukację.

f) inne jednostki organizacyjne niewymienione w lit. a-e posiadające siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, będące organizacjami prowadzącymi badania i upowszechniającymi wiedzę w rozumieniu art. 2 pkt 83 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. Urz. UE L 187 z 26 czerwca 2014, str. 1); art. 2 pkt 83 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r.: „organizacja prowadząca badania i upowszechniająca wiedzę” oznacza podmiot (jak np. uniwersytet lub instytut badawczy, agencja zajmująca się transferem technologii, pośrednik w dziedzinie innowacji, fizyczny lub wirtualny podmiot prowadzący współpracę w dziedzinie badań i rozwoju) niezależnie od jego statusu prawnego (ustanowionego na mocy prawa publicznego lub prywatnego) lub sposobu finansowania, którego podstawowym celem jest samodzielne prowadzenie badań podstawowych, badań przemysłowych lub eksperymentalnych prac rozwojowych lub rozpowszechnianie na szeroką skalę wyników takich działań poprzez nauczanie, publikację lub transfer wiedzy. W przypadkach gdy tego rodzaju jednostka prowadzi również działalność gospodarczą finansowanie, koszty i dochody związane z tą działalnością gospodarczą należy rozliczać oddzielnie.

Biorąc pod uwagę definicję oraz zapisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. par. 3 ust. 1 pkt 13 rozporządzenie w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień:

§ 3.1. Zwalnia się od podatku:

13) usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca realizując swoje cele statutowe w ramach działalności odpłatnej i nieodpłatnej poprzez działalność dydaktyczną, naukową i organizację konferencji, sympozjów i szkoleń powinien być zwolniony z podatku VAT.

Konferencje, sympozja i szkolenia organizowane przez Wnioskodawcę mają na celu dokształcenie i uaktualnienie wiedzy zawodowej uczestników. Są one adresowane do pracowników naukowych oraz akademickich.

Uczestnicy lub instytucje zatrudniające pracowników naukowych wnoszą opłaty na rzecz organizatora tytułem: Opłata za udział w konferencji „…” w dniach …r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

  • prawidłowe w zakresie zwolnienia od podatku usług kształcenia zawodowego w kierunku Technik,
  • nieprawidłowe w zakresie zwolnienia od podatku organizacji konferencji naukowych, sympozjów i szkoleń (za wyjątkiem usług kształcenia zawodowego w kierunku Technik.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 23%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

  1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania,
  2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

– oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Stosownie do brzmienia art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

  1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
  2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
  3. finansowane w całości ze środków publicznych

-oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Według regulacji art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

  1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
  2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe (art. 43 ust. 17a ustawy).

Zgodnie z treścią § 3 ust. 1 pkt 13 i 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2018 r., poz. 701), zwalnia się od podatku:

  • usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,
  • usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W przedmiotowej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zwolnienia od podatku organizacji konferencji naukowych, sympozjów i szkoleń.

Należy zauważyć, że warunkiem zwolnienia od podatku usług w zakresie kształcenia w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy, jest spełnienie przesłanki o charakterze podmiotowym odnoszącej się do usługodawcy, który musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Natomiast ze zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b) ustawy mogą korzystać uczelnie, jednostki naukowe P. oraz jednostki badawczo-rozwojowe, o ile świadczone przez te podmioty usługi są usługami kształcenia na poziomie wyższym.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Wnioskodawca nie jest również uczelnią, jednostką naukową lub jednostką badawczo-rozwojową, a świadczenie usług, o których mowa we wniosku nie odbywa się w zakresie kształcenia na poziomie wyższym.

Mając zatem na uwadze przywołane przepis oraz opis sprawy należy stwierdzić, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi organizacji konferencji, sympozjów i szkoleń nie będą objęte zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy.

W przedmiotowej sprawie należy zatem przeanalizować, przesłanki warunkujące prawo do zastosowania zwolnienia w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, przewiduje zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów Prawo oświatowe wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowanych w całości ze środków publicznych. Dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia istotne jest zatem uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych.

Należy zaznaczyć, że w dniu 1 lipca 2011 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77/1). Rozporządzenie to wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio.

Definicja zawarta w art. 44 tego rozporządzenia określa, iż usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

W wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawie C-461/08 wyrażony został pogląd, iż pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 Dyrektywy 77/388/EWG powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika. Również w wyroku z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie C-287/00 Trybunał w swym orzeczeniu wskazał, jak należy interpretować zwolnienia przedmiotowe w VAT uregulowane w Dyrektywie 77/388/EWG. W wyroku tym podkreślono, że pojęcia używane do doprecyzowania zakresu zwolnienia powinny być interpretowane ściśle m.in. dlatego, że zwolnienia stanowią wyjątek od zasady powszechności opodatkowania i choćby z tych przyczyn muszą być interpretowane jednolicie.

Mając na uwadze powyższe, dokonując wykładni ww. art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, przez pryzmat definicji usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania, określonej w art. 44 ww. rozporządzenia należy mieć na uwadze dosłowne brzmienie tych przepisów.

Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN (dostępnym w Internecie), użyte w art. 44 rozporządzenia słowo „bezpośredni” oznacza „dotyczący kogoś lub czegoś wprost”, słowo „branża” oznacza „gałąź produkcji lub handlu obejmująca towary lub usługi jednego rodzaju”, natomiast słowo „zawód” oznacza „wyuczone zajęcie wykonywane w celach zarobkowych”.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że przez kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie zawodowe, o których mowa w ww. przepisach, obejmujące nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, należy rozumieć takie kształcenie, w wyniku którego dana osoba podnosi swoje kwalifikacje, a bezpośrednio po jej ukończeniu jest w stanie podjąć pracę zarobkową, lub wykonywać określony zawód.

Na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2019, poz. 869), środkami publicznymi są:

  1. dochody publiczne;
  2. środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA);
    2a. środki, o których mowa w art. 3b ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2017 r., poz. 1376 i 1475);
  3. środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2;
  4. przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące:
    1. ze sprzedaży papierów wartościowych,
    2. z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego,
    3. ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych,
    4. otrzymanych pożyczek i kredytów,
    5. z innych operacji finansowych;
  5. przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.

Natomiast stosownie do art. 9 ww. ustawy o finansach publicznych, sektor finansów publicznych tworzą:

  1. organy władzy publicznej, w tym organy administracji rządowej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa oraz sądy i trybunały;
  2. jednostki samorządu terytorialnego oraz ich związki;
    2a. związki metropolitalne;
  3. jednostki budżetowe;
  4. samorządowe zakłady budżetowe;
  5. agencje wykonawcze;
  6. instytucje gospodarki budżetowej;
  7. państwowe fundusze celowe;
  8. Zakład Ubezpieczeń Społecznych i zarządzane przez niego fundusze oraz Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego i fundusze zarządzane przez Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego;
  9. Narodowy Fundusz Zdrowia;
  10. samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej;
  11. uczelnie publiczne;
  12. Polska Akademia Nauk i tworzone przez nią jednostki organizacyjne;
  13. państwowe i samorządowe instytucje kultury;
  14. inne państwowe lub samorządowe osoby prawne utworzone na podstawie odrębnych ustaw w celu wykonywania zadań publicznych, z wyłączeniem przedsiębiorstw, instytutów badawczych, banków i spółek prawa handlowego.

Z art. 4 ust. 1 ww. ustawy o finansach publicznych wynika, iż przepisy ustawy stosuje się do:

  1. jednostek sektora finansów publicznych;
  2. innych podmiotów w zakresie, w jakim wykorzystują środki publiczne lub dysponują tymi środkami.

Zatem, ustawa o finansach publicznych wymienia wprost co należy uznać za środki publiczne. Przepisy zaliczają do środków publicznych dochody publiczne, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz wskazane przychody budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z różnych źródeł. Środkami publicznymi są również środki pochodzące z funduszy strukturalnych.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że zarówno przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy, jak i przepis § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień, uzależniają stosowanie zwolnienia od podatku VAT od tego, czy świadczona przez dany podmiot usługa kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego będzie finansowana w określonej wysokości ze środków publicznych. Wprowadzony wymóg finansowania w określonej wysokości przedmiotowej usługi ze środków publicznych jest spełniony w przypadku, gdy rzeczywistym (w znaczeniu ekonomicznym) źródłem finansowania tej usługi są środki publiczne.

Z opisu sprawy wynika, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi wymienione we wniosku (organizacja konferencji, sympozjów, szkoleń) nie stanowią usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, innych niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, za wyjątkiem usługi w zakresie kształcenia zawodowego Technik. Usługi są świadczone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Wnioskodawca nie jest podmiotem, który uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe oraz świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie są objęte tą akredytacją. Co do zasady świadczone usługi są finansowane ze środków publicznych.

Świadczenie przez Wnioskodawcę usług kształcenia zawodowego jak i przekwalifikowania w kierunku Technik ma na celu nabycie i uaktualnienie wiedzy zawodowej uczestników, co umożliwia efektywniejszą pracę poprzez poszerzenie lub uaktualnienie wiedzy branżowej. Jest to nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników szkoleń. Wnioskodawca wskazał, że jest to nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

Biorąc zatem pod uwagę przywołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że świadczenie usług kształcenia zawodowego w kierunku Technik Ogrodnik i Ogrodnik jest zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy, ponieważ jak wynika z opisu sprawy, są to usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy oraz są świadczone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia od podatku usług kształcenia zawodowego w kierunku Technik Ogrodnik i Ogrodnik, jest prawidłowe.

Natomiast świadczone przez Wnioskodawcę usługi organizacji konferencji naukowych, sympozjów i szkoleń (za wyjątkiem usługi kształcenia zawodowego w kierunku Technik Ogrodnik i Ogrodnik) nie będą objęte zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT oraz na podstawie § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r., ponieważ jak wynika z przedstawionego opisu sprawy, nie są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego.

W przedmiotowej sprawie koniecznym jest zatem przeanalizowanie przesłanek warunkujących prawo do zwolnienia świadczonych przez Wnioskodawcę usług na podstawie § 3 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień.

W myśl § 3 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki nauki Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca świadczyć będzie usługi w zakresie kształcenia i wychowania na poziomie szkoły średniej oraz kształcenia. Wnioskodawca od roku 2017 figuruje w wykazie jednostek naukowych systemu, jako jednostka naukowa w rozumieniu zapisów ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki. Wnioskodawca nie jest uczelnią, jednostką naukową P. ani instytutem badawczym. Występując o nadanie statusu jednostki naukowej Wnioskodawca powoływał się na art. 2 pkt 9 lit. f ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. 2010 Nr 96 poz. 615), gdzie podkreśla się upowszechnienie wiedzy i edukację.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na przepisy ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. 2018 poz. 87).

W myśl art. 2 pkt 9 ww. ustawy o zasadach finansowania nauki jednostki naukowe – prowadzące w sposób ciągły badania naukowe lub prace rozwojowe to:

  1. podstawowe jednostki organizacyjne uczelni w rozumieniu statutów tych uczelni,
  2. jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz. U. z 2017 r. poz. 1869 i 2201),
  3. instytuty badawcze w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1158, 1452 i 2201),
  4. międzynarodowe instytuty naukowe utworzone na podstawie odrębnych przepisów, działające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
  5. Polską Akademię Umiejętności,
  6. inne jednostki organizacyjne niewymienione w lit. a-e, posiadające siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, będące organizacjami prowadzącymi badania i upowszechniającymi wiedzę w rozumieniu art. 2 pkt 83 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. Urz. UE L 187 z 26.6.2014, str. 1).

Mając zatem na uwadze przywołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi organizacji konferencji, sympozjów oraz szkoleń (za wyjątkiem usług kształcenia zawodowego w kierunku Technik Ogrodnik i Ogrodnik) nie będą objęte zwolnieniem od podatku na podstawie § 3 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień, bowiem Wnioskodawca nie jest uczelnią, jednostką naukową P. ani też instytutem badawczym.

Zatem świadczone przez Wnioskodawcę usługi organizacji konferencji, sympozjów oraz szkoleń (za wyjątkiem usług kształcenia zawodowego w kierunku Technik Ogrodnik i Ogrodnik) nie będą korzystały ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w ww. zakresie jest nieprawidłowe.

Końcowo należy wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy – Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika więc, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Informuje się ponadto, że według przepisu art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Interpretację w zakresie zwolnienia od podatku usług kształcenia zawodowego w kierunku Technik Ogrodnik i Ogrodnik oparto na informacji, że usługi te świadczone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj