2019.07.08 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.202.2019.2.MR
z 8 lipca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych, przedstawione we wniosku wspólnym z 26 kwietnia 2019 r. (data wpływu 6 maja 2019 r.), uzupełnionym 13 czerwca 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych działalności badawczo-rozwojowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 maja 2019 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych działalności badawczo-rozwojowej.

We wniosku złożonym przez:

Zainteresowanego będącego stroną postępowania:
Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Osoby fizyczne (dalej łącznie - Wnioskodawcy, Wnioskodawca) są komandytariuszami w spółce komandytowej (dalej - Spółka) oraz rezydentami dla celów podatkowych w Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawcy, jako wspólnicy Spółki, są podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych, rozliczają przychody oraz koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do swojego udziału w zysku Spółki, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o PIT. Firma powstała w … i jest polskim, przedsiębiorstwem specjalizującym się w produkcji jachtów oraz łodzi motorowych. Spółka jest producentem jachtów, oraz jedną z (…). Dzięki niesamowitej dbałości o detale, innowacyjnym technologiom oraz świetnemu wzornictwu Spółka stała się jednym z (…) producentów jachtów w Europie. Całość procesu powstawania łodzi - od etapu prac konstrukcyjno-modelarskich, poprzez prace laminatowe, szkutnicze, instalację silników, aż po instalację wyposażenia i końcowe próby morskie, odbywa się w fabrykach Spółki. Uniezależnienie od podwykonawców powoduje, że Spółka może pozwolić sobie na dużą elastyczność coraz autonomiczność w zakresie podejmowania decyzji i opracowywania nowych rozwiązań. Na przestrzeni lat jachty produkowane przez Spółkę zyskały renomę ze względu na swój ciekawy design, doskonałe osiągi oraz niespotykaną jakość wykonania. Łodzie produkowane przez Spółkę wielokrotnie zdobywały prestiżowe nagrody, w tym nagrody za największą innowacyjność. Celem Spółki jest ciągłe udoskonalanie łodzi poprzez tworzenie nowych innowacyjnych modeli, wprowadzanie innowacyjnych rozwiązań, usprawnianie procesów produkcyjnych oraz dbałość o najmniejsze nawet detale, które kształtują ostateczny obraz marki. Powyższe wymusza na Spółce samodzielne prowadzenie prac, które pozwolą zdobyć przewagę konkurencyjną poprzez nowe lub ulepszone produkty. W konsekwencji Spółka prowadzi szereg działań ukierunkowanych na umocnienie pozycji Spółki na rynku, poprzez poszukiwanie nowych rozwiązań, rozszerzanie oferty produktowej Spółki oraz zwiększanie innowacyjności oferowanych produktów i sposobu ich wytwarzania (dalej także: „Działalność B+R”).

W ramach prowadzonej działalności Spółka:

zajmuje się produkcją i sprzedażą łodzi na indywidualne zamówienia klientów - dotyczy to jachtów znajdujących się w portfolio Spółki - (zwykła działalność Spółki, niezwiązana z pracami B+R),
realizuje własne projekty (prototypy łodzi/znaczące ulepszenia) - które w przypadku osiągnięcia odpowiedniego statusu zaawansowania prac i zakładanego poziomu innowacyjności oraz funkcjonalności mogą zostać zaoferowane zarówno jako nowe produkty dla kontrahentów zewnętrznych, jak i posłużyć do znaczącego ulepszenia i poprawy funkcjonalności oferowanych już łodzi (Działalność B+R).

Projekty prowadzone w ramach Działalności B+R mają na celu zdobywanie zupełnie nowej wiedzy, jak również nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Realizacja przedmiotowych projektów ma na celu opracowywanie nowych lub istotnie ulepszonych produktów Spółki.

Typowy projekt prowadzony przez Spółkę składa się z następujących elementów:

1. Analiza rynku i najnowszych trendów - podjęcie decyzji o realizacji prototypu łodzi/znaczących ulepszeniach

Przed podjęciem decyzji o uruchomieniu nowego projektu i budowie łodzi prototypowej (lub znaczącym ulepszeniu istniejącego modelu), Spółka zapoznaje się z obecnymi trendami oraz próbuje przewidzieć nadchodzące trendy (a nawet je wyznaczać). W ramach podejmowanych działań Spółka sonduje potrzeby konsumentów oraz dokonuje przeglądu dostępnej technologii - umożliwiającej produkcję nowych innowacyjnych łodzi lub dokonywanie znaczących ulepszeń łodzi będących w portfolio Spółki.

Każdy nowy projekt to duże wyzwanie dla Spółki. Wiąże się bowiem z nakładem finansowym, zaangażowaniem zespołów projektowych oraz wykonawczych. Istnieje ryzyko uruchomienia projektu i niezakończenia go lub stworzenie modelu jachtu, który nie będzie wpasowywał się w ramy oczekiwań klienta, co przełoży się na znikome zyski ze sprzedaży.

Wobec powyższego przed podjęciem decyzji o uruchomieniu projektu wymagana jest analiza rynku. Wykonuje się ją poprzez obserwację istniejących modeli, oszacowaniu ich popularności i sprzedaży. Dużym wyznacznikiem są przyznane nagrody w różnych kategoriach, jak projekt zewnętrzy (bryła, linia), projekt wnętrza (zagospodarowanie przestrzeni, rozkład pomieszczeń), rozwiązania innowacyjne. Zbiór informacji obserwacyjnych może być wstępnym wyznacznikiem jakiego rodzaju |model jachtu można wprowadzić na rynek.

W dalszej kolejności należy rozpatrzeć wielkość prototypowego jachtu. W tym zakresie uwzględnia się doświadczenie Spółki w danym przedziale wielkościowym, możliwości wykonawcze oraz co najważniejsze trend rynkowy, również uzależniony od ekonomii i przewidywań. Przydatnym źródłem informacji są cykliczne spotkania z dealerami marki - jest to bowiem sztab osób doświadczonych, na stałe współpracujący z klientami. Ich doświadczenie, spostrzeżenia i pomysły klientów są omawiane z biurem konstrukcyjnym. Przeanalizowane pomysły są przyjmowane lub odrzucane. Niezbędnym etapem jest wewnętrzna analiza finansowa. Inwestycja w model prototypowy to koszt kilkukrotnie wyższy od pojedynczo sprzedanego egzemplarza. Każda inwestycja musi być rozłożona na etapy: koncepcyjny (dokumentacja i szkice wstępne), projektowy (techniczna dokumentacja wykonawcza), budowlana (tzw. „kopyta” i formy), produkcyjna (wykonanie wyrobu). Nakład finansowy na nowy projekt prototypowy nie może jednocześnie zaburzyć bieżącego przepływu finansowego.

W ostatniej fazie, posiadając pewną bazę informacyjną, Spółka poszukuje indywidualnych pomysłów, rozwiązań koncepcyjnych, technicznych oraz technologicznych. Wdrażane najnowsze technologie oraz niestandardowe rozwiązania bardzo dobrze przyjmują się na rynku. Dzięki nim może powstać unikatowy model, cieszący się powodzeniem przez kilka lat. Po zakończonej analizie rynkowej Spółka realizuje kolejny etap - projektowanie.

2. Wstępne prace nad prototypami - prace projektowe

Na skutek przeprowadzonej analizy trendów na rynku łodzi, potrzeb konsumentów, dostępnych rozwiązań technicznych i technologicznych Spółka dysponuje danymi niezbędnymi do rozpoczęcia prac projektowych.

Ważnym elementem, kluczowym do osiągnięcia celu, jest właściwy wybór nowych technologii, zastosowanie nowych materiałów oraz zaadoptowanie metod projektowych i inżynierskich popartych wiedzą i doświadczeniem. W fazie wstępnego projektowania Spółka określa m.in.:

typ jednostki,
wielkość (długość, szerokość, wysokość),
układ wnętrza (ilość pokładów, rozplanowanie pomieszczeń),
oczekiwane funkcje, także innowacyjne, nie występujące dotąd na łodziach tego typu,
stosowane technologie, w tym innowacyjne rozwiązania.

W oparciu o te informacje Spółka zleca wykonanie projektu zewnętrznej firmie. W pierwszym etapie powstają szkice mające na celu określenie proporcji, stylu i charakteru projektowanej jednostki. Następnie na tej podstawie tworzy się zgrubny model 3D, na którym można ocenić ergonomię, rozplanowanie wnętrza, a także zaprojektować wstępnie układ napędowy. Dużą rolę na tym etapie odgrywają wyspecjalizowani pracownicy działu konstrukcyjnego Spółki.

Na tym etapie Spółka wdraża szereg innowacyjnych rozwiązań: przykładem może być opracowanie koncepcji przeszklonej nadbudówki - która wymaga niekonwencjonalnego podejścia do konstrukcji oraz samej produkcji. Do produkcji prototypu łodzi z przeszkloną nadbudówką niezbędne było zastosowanie innych, znacznie mocniejszych materiałów niż dotąd stosowane, czego efektem było wykorzystanie tkanin węglowych. Dzięki wykorzystaniu zaawansowanych metod projektowych oraz analiz inżynierskich i zaadoptowaniu „smart” design, konstrukcja nadbudówki wykonana została w technologii hybrydowej. Hybryda to optymalne połączenie wytrzymałych i sztywnych włókien węglowych z odpornym i znanym zbrojeniem szklanym dające wymierną poprawę osiągów przy optymalnym rachunku ekonomicznym. Proces projektowy potwierdził wybór Hybrydy jako optymalnej dla projektowanej struktury, biorąc od uwagę wymogi użytkowe i klasyfikacyjne oraz ekonomiczne. Włókna węglowe, użyte w miejscach najbardziej obciążonych podnoszą wytrzymałość całej konstrukcji i pozwalają uzyskać dużo większą sztywność przy znacznych zyskach masowych w porównaniu z konstrukcją opartą o nawet optymalizowane laminaty szklane. Zastosowanie sztywnych i wytrzymałych włókien węglowych jako lokalne wzmocnienia i usztywnienia oraz jako bazowy materiał laminatów głównych elementów konstrukcyjnych pozwoliło znacznie zoptymalizować osiągi struktury i umożliwiło zaadoptowanie dużych otwartych przestrzeni czy długich i smukłych elementów dachu o dużych nawisach.

Dodatkowo dzięki wykorzystaniu technologii infuzji wykonanie całej struktury jest bardzo ekonomiczne i umożliwia spełnienie wymogów środowiskowych jak i kontroli jakości. Do procesu wykonania laminatów zastosowano nową żywicę o bardzo dobrych parametrach technologicznych i mechanicznych. Żywica pozwala osiągnąć znakomite efekty zarówno ze zbrojeniem węglowym jak i szklanym co było wymogiem do budowy optymalnej struktury hybrydowej. Dodatkowo dzięki zastosowaniu nowej technologii uzyskano niski skurcz oraz dużo lepszą jakość powierzchni zewnętrznej.

Kolejnym etapem jest uszczegółowianie modelu 3D i „uzbrajanie” go w wyposażenie. Jednocześnie pracownicy działu konstrukcyjnego Spółki opracowują wszystkie systemy znajdujące się na łodzi: napędowe, elektryczne, hydrauliczne, wodne, klimatyzacji itp.

W tym samym czasie w Spółce trwają prace konstrukcyjne, wymagające skomplikowanych obliczeń, mające na celu uzyskanie lekkich i wytrzymałych jednostek, o wysokich osiągach, wzbogaconych o innowacyjne funkcjonalności i rozwiązania technologiczne.

3. Produkcja prototypu

Na etapie wykonawczym, tj. w procesie produkcji prototypu łodzi/znaczącego ulepszenia można różnić następujące etapy:

Wykonanie modelu łodzi lub części łodzi w skali 1:1 na maszynie, a następnie wykonanie z laminatu i stali formy łodzi. Forma jest jednym z najważniejszych elementów w produkcji łodzi - od jej stanu i stopnia skomplikowania uzależniony jest czas produkcji prototypu.
Wykonanie poszczególnych elementów łodzi (pokłady, kadłub, garaże, klapy, maskownice, etc.) oraz ich laminowanie.
Wycinanie poszczególnych elementów i ich obróbka - odcinanie nadmiaru materiałów powstałych podczas procesu produkcyjnego.
Zaprawki elementów - etap w produkcji polegający na naprawie elementów jeśli powstały uszkodzenia warstwy wierzchniej podczas procesu odformowania lub montażu elementów.
Montaż wyposażenia w kadłubie i pokładzie - etap w produkcji polegający na montażu wyposażenia w kadłubie i pokładzie, jeszcze przed złożeniem ich w całość. Do wyposażenia takiego należą, grodzie, podstawy pod zbiornik, itd.
Montaż osprzętu elektrycznego i mechanicznego przez grupę wyspecjalizowanych elektryków mechaników.
Połączenie pokładu z kadłubem - połączenie dwóch największych elementów, z których składa się jednostka kadłubowa.
Montaż dodatkowych części z laminatu, oraz doposażanie łodzi w dodatkowe instalacje takie jak klimatyzacje, ogrzewanie, itp.
Montaż elementów mających wpływ na walory estetyczne łodzi - meble, wyposażenie w kuchni, okna boczne, szyby czołowe, itd.
Montaż osprzętu elektrycznego i mechanicznego.
Przygotowanie łodzi do testów basenowych - przygotowując cały osprzęt do prób basenowych należy zabezpieczyć meble oraz urządzenia przed zalaniem lub zniszczeniem.
Testy basenowe, kontrola silników, kontrola osprzętu elektrycznego, kontrola jakości - ostateczne testy na łodzi, sprawdza się odpowiednie działanie silników, sterowania oraz klimatyzacji i nawigacji.
Prace wykończeniowe: usuwanie uwag basenowych, uzbrajanie łodzi w tapicerkę, mycie sprzątanie łodzi, foliowanie i przygotowanie łodzi do transportu - prace końcowe polegające na usunięciu wszystkich niezgodności jakie znaleziono podczas prób basenowych, po każdej operacji ponownie sprawdza się poprawność działania odpowiednich systemów. Na koniec łódź jest foliowana w celu zabezpieczenia na czas transportu.

Celem oraz wynikiem prowadzonej przez Spółkę Działalności B+R, scharakteryzowanej szczegółowo w pkt 1-3 powyżej, jest stworzenie nowych produktów (łodzi) lub ulepszenie i poprawa funkcjonalności już oferowanych przez Spółkę produktów (łodzi).

W ramach realizacji projektów powstają wersje prototypowe łodzi, które po osiągnięciu założonych funkcjonalności i pozytywnych wynikach analizy trendów rynkowych/pozytywnym odbiorze przez konsumentów są komercjalizowane, a następnie dołączane do oferty Spółki. Dodatkowo w trakcie prac nad prototypami łodzi tworzone są również nowe rozwiązania i narzędzia, które są następnie wykorzystywane do udoskonalania oferowanych już przez Spółkę łodzi lub wykorzystywane przy kolejnych projektach.

Wszystkie podejmowane przez Spółkę działania stanowią spójną całość logiczną oraz ekonomiczną. Nowe lub ulepszone łodzie nie mogą bowiem powstać bez opracowania ich koncepcji, stworzenia prototypów czy przeprowadzanie ich testów. Pomiędzy wszystkimi etapami procesu tworzenia łodzi istnieje więc ścisła zależność.

Projekty prowadzone przez Spółkę są prowadzone w sposób systematyczny oraz nie są związane z rutynowymi oraz okresowymi zmianami. Spółka wykorzystując wiedzę oraz umiejętności swoich pracowników tworzy nowe unikatowe produkty oraz doskonali już istniejące. W związku z prowadzeniem działalności badawczo-rozwojowej zwiększają się zasoby wiedzy osób realizujących przedmiotowe projekty, dzięki czemu tworzone są coraz nowsze i ulepszone rozwiązania stosowane w procesie tworzenia łodzi. Dodatkowo każdorazowo przy rozpoczynaniu prac nad nowym projektem ustalany jest harmonogram prac, zespół odpowiedzialny za jego realizację, zasady prowadzenia oraz cele projektu. Na bieżąco lub w ramach ustalonego harmonogramu omawiane są poszczególne etapy oraz efekty przeprowadzonych prac. Dokonywana jest wówczas ocena prowadzonych projektów/działań rozwojowych pod kątem ich przydatności/możliwości ulepszania/rozwoju produktów Spółki oraz ich komercjalizacji (poprzez wprowadzenie prototypu/znaczącego ulepszenia jako nowego produktu do oferty Wnioskodawcy) oraz podejmowane są decyzje co do dalszego prowadzenia projektów/prac rozwojowych.

Prace w ramach Działalności B+R są realizowane przez wykwalifikowanych pracowników, posiadających odpowiednie kompetencje, doświadczenie i wykształcenie (projektantów, konstruktorów, mechaników, stolarzy, itd.) których praca podlega ścisłej ewidencji czasu pracy, przez o Spółka jest w stanie określić jaka część pracy poszczególnych pracowników (specjalistów) jest poświęcona na realizację działalności rozwojowej, a jaka na realizację innych zadań, niezwiązanych z Działalnością B+R. Do prac badawczo-rozwojowych zaangażowani są pracownicy zarówno wydzielonych w Spółce działów (dział Rozwoju Produktów, Dział Konstruktorów, Projektantów, Laboratorium), jak i pracownicy innych działów (np. Dział Produkcji) realizujący poszczególne zadania z obszaru B+R.

Spółka w związku z opisaną powyżej Działalnością B+R ponosi szereg różnego rodzaju kosztów.

Przede wszystkim wśród kosztów ponoszonych przez Spółkę wymienić można koszty zatrudnienia pracowników w celu realizacji prac badawczo-rozwojowych oraz koszty składek z tytułu należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. i o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz. U. 2016 r., poz. 963 z późn. zm., dalej jako ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych) - w części finansowanej przez Spółkę jako płatnika składek.

Podkreślić należy, że w ramach obowiązków pracowniczych pracownicy mogą wykonywać również inne czynności, niezwiązane bezpośrednio z działalnością badawczo-rozwojową. Spółka prowadzi więc ewidencję czasu pracy pracowników, z której wynika, jaka część czasu pracy poświęcona była na wykonywanie obowiązków związanych z uczestniczeniem w konkretnych projektach związanych z działalnością badawczo-rozwojową. Na tej podstawie Spółka dokonuje wyodrębnienia wynagrodzenia pracownika przypadającego na wykonywanie czynności związanych z działalnością badawczo-rozwojową.

W ramach prac badawczo-rozwojowych Spółka ponosi także koszty amortyzacji związane z wykorzystywaniem przy tych pracach środków trwałych (np. formy, prasa próżniowa, spajarka, inne maszyny) oraz wartości niematerialnych i prawnych (licencje na specjalistyczne programy komputerowe). Spółka dokonuje również odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nabytych przed dniem 1 stycznia 2016 roku, które obecnie są również wykorzystywane w Działalności B+R. Spółka w każdym miesiącu, dla każdego środka trwałego oraz wartości niematerialnej i prawnej, określa w jakim stopniu dany środek trwały oraz wartość niematerialna i prawna są wykorzystywane do Działalności B+R i na tej podstawie ustala koszty kwalifikowane.

Spółka ponosi także wydatki związane z zakupem materiałów i surowców wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej (np. kleje, farby, maty izolacyjne, rury, blachy, czujniki dymu, wyposażenie prototypowych modeli, osprzęt elektroniczny, etc.) Surowce te i materiały są niezbędne do prowadzenie prac badawczo-rozwojowych.

Spółka ponosi również wydatki na nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego (np. urządzenia pomiarowe) wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Sprzęt ten jest wykorzystywany wyłączenie przez pracowników oddelegowanych do prac badawczo-rozwojowych, m.in. pracowników działu konstrukcyjnego, projektowego, laboratorium.

Ze względu na zakres prowadzonej Działalności B+R przez Spółkę, Wnioskodawcy zamierzają dokonać odliczenia, o którym mowa w art. 26e ust. 1 ustawy o PIT, tj. dokonać odliczenia kosztów Działalności B+R zgodnie z art. 26e oraz 26f ustawy o PIT (dalej: „Ulga B+R”), w oparciu o definicje wskazane w art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT, a w szczególności zaznaczają, że:

prowadzona Działalność B+R nie stanowi i nie będzie stanowić badań podstawowych w rozumieniu art. 5a pkt 39 lit. a ustawy o PIT,
dopełniony zostanie obowiązek wskazany w art. 24a ust. 1b ustawy o PIT,
jeśli Wnioskodawcy będą uzyskiwać przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, to odliczeń z tytułu Ulgi B+R Wnioskodawcy zamierzają dokonywać tak, iż kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3,
Spółka zamierza odliczyć w ramach Ulgi B+R koszty kwalifikowane zgodnie z art. 26e ust. 5 ustawy o PIT,
Spółka nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1010 oraz z 2018 r. poz. 650 i 1162) oraz na jej rzecz nie została wydana decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. poz. 1162)
Wnioskodawcy zamierzają dokonać odliczenia z tytułu Ulgi B+R zgodnie z limitami wskazanymi w art. 26e ust. 7 ustawy o PIT,
Wnioskodawca nie zamierza odliczyć w ramach Ulgi B+R odpisów amortyzacyjnych od samochodów osobowych, budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością,
ani Wnioskodawcy ani Spółka nie posiadają statusu centrum badawczo-rozwojowego,
wszystkie opisane wyżej wydatki stanowią i zostaną zaliczone do kosztów uzyskania przychodu.

Spółka zamierza prowadzić działalność badawczo-rozwojową w ramach prac opisanych w stanie faktycznym również w przyszłości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy opisana powyżej działalność badawczo-rozwojowa Spółki spełnia definicję działalności badawczo rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i tym samym czy Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania z tzw. ulgi badawczo-rozwojowej, zgodnie z art. 8 w zw. z art. 26e ustawy o PIT?
Czy koszty wynagrodzenia pracowników wykonujących prace w zakresie działalności badawczo-rozwojowej oraz składki od tych należności, finansowane przez płatnika stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT?
Czy odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych przez Spółkę w działalności badawczo-rozwojowej stanowią koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 26e ust. 3 ustawy o PIT, w części w jakiej są wykorzystywane do Działalności B+R?
Czy koszty surowców i materiałów wykorzystywanych przez Spółkę w działalności badawczo-rozwojowej stanowią koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy o PIT?
Czy wydatki poniesione na zakup sprzętu specjalistycznego niebędącego środkiem trwałym, wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej przez Spółkę działalności badawczo- rozwojowej stanowią koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 26e ust. 2 pkt 2a ustawy o PIT?

Ad. 1

Zdaniem Zainteresowanych, opisana powyżej działalność Spółki spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i tym samym Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej, zgodnie z art. 8 w zw. z art. 26e ustawy o PIT.

Ad. 2

Zdaniem Zainteresowanych, koszty wynagrodzenia pracowników wykonujących prace w zakresie działalności badawczo-rozwojowej oraz składki od tych należności, finansowane przez płatnika stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT.

Ad. 3

Zdaniem Zainteresowanych, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, w części w jakiej są wykorzystywane w Działalności B+R, stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 26e ust. 3 ustawy o PIT.

Ad. 4

Zdaniem Zainteresowanych, koszty zakupu surowców i materiałów wykorzystywanych przez Spółkę w działalności badawczo-rozwojowej, stanowią koszt kwalifikowany w rozumieniu art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy o PIT.

Ad. 5

Zdaniem Zainteresowanych, wydatki na nabycie niebędącego środkiem trwałym sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo- rozwojowej, stanowią koszt kwalifikowany w rozumieniu art. 26e ust. 2 pkt 5 ustawy o PIT.

Uzasadnienie

1. Działalność badawczo-rozwojowa

Zgodnie z art. 26e ust. 1 ustawy o PIT podatnik uzyskujący przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 odlicza od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Zgodnie natomiast z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie z definicją obowiązującą od 1 października 2018 roku w myśl art. 5a pkt 39 ustawy o PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,
badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do treści art. 5a pkt 40 ustawy o PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Biorąc pod uwagę powyższe aby dana działalność stanowiła działalność badawczo-rozwojową muszą zostać spełnione następujące przesłanki:

musi to być działalność twórcza,
działalność taka obejmuje badania naukowe lub prace rozwojowe,
działalność taka podejmowana jest w sposób systematyczny,
działalność podejmowana jest w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zdaniem Wnioskodawcy działalność prowadzona przez Spółkę spełnia wszystkie powyższe przesłanki.

a) Działalność twórcza

Zdaniem Wnioskodawcy działalność Spółki w zakresie opisywanych prac badawczo-rozwojowych ma charakter twórczy.

Zgodnie z definicją słownikową „twórczy” oznacza tworzący lub mający zdolność tworzenia, mający na celu tworzenie, odkrywczy (Słownik Języka Polskiego pod red. W. Doroszewskiego).

Głównym celem realizowanych przez Spółkę czynności badawczo-rozwojowych jest opracowywanie nowych oraz ulepszonych produktów (łodzi) oraz rozwiązań w zakresie oferowanych produktów (łodzi), poprzez wykorzystywanie i rozwijanie dostępnych technologii i specjalistycznej wiedzy swoich pracowników. Prace realizowane przez Spółkę prowadzą do powstania unikatowych oraz oryginalnych jachtów. Jak było wspomniane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Spółka w ramach realizacji prac badawczo-rozwojowych zajmuje się szeroko pojętymi innowacjami, obejmującymi zarówno opracowywanie rozwiązań w celu optymalizacji już funkcjonujących procesów, jak i tworzenie zupełnie nowych modeli.

Biorąc pod uwagę powyższe, czynności realizowane przez pracowników Spółki w ramach prowadzonej działalności mają charakter twórczy, bowiem Spółka tworzy nowe oraz unikatowe produkty (łodzie) lub je znaczne ulepszenia. Prace prowadzone przez Spółkę nie mają charakteru odtwórczego.

b) Działalność obejmująca prace rozwojowe lub badania naukowe

Zgodnie z powyżej przytoczoną definicją prac rozwojowych, prace rozwojowe wiążą się zarówno z nabywaniem, jak i przetwarzaniem wiedzy w celu m.in. projektowania i wytworzenia nowych bądź ulepszonych produktów czy procesów.

Natomiast badania naukowe w postaci badań aplikacyjnych rozumiane są jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy działalność Spółki obejmuje zarówno badania aplikacyjne, jak i prace rozwojowe. Głównym bowiem celem działalności realizowanej przez Spółkę jest opracowywanie nowych produktów. Spółka tworząc jacht wykorzystuje dostępną technologię oraz wiedzę specjalistyczną swoich pracowników. Spółka również systematycznie pozyskuje nową wiedzę o coraz to nowszych technologiach produkcji łodzi i stosuje innowacyjne rozwiązania na etapie tworzenia prototypowych modeli łodzi.

Osoby zaangażowane przez Spółkę do realizacji projektów, poprzez tworzenie nowych oraz rozwijanie dotychczas znanych rozwiązań łączą posiadaną wiedzę oraz zdobywają nową wiedzę, w celu tworzenia oryginalnych produktów, które nie są dostępne na rynku oraz ulepszaniu już oferowanych produktów, w sposób polegający na wniesieniu znaczących innowacji do stosowanych rozwiązań technologicznych w ramach procesu produkowania łodzi.

W interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 grudnia 2018 roku, nr 0114-KDIP2-1.4010.415.2018.2.JS stwierdzono, że: „...w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług”.

Wnioskodawca wskazuje również, że czynności badawczo-rozwojowe podejmowane przez Spółkę we wskazanych projektach nie dotyczą prac rutynowych lub okresowych zmian, wprowadzanych do już istniejących produktów - takie czynności nie są uznawane przez Wnioskodawcę za działania badawczo- rozwojowe.

Działania Wnioskodawcy w procesie produkcji prototypów łodzi mają zatem charakter prac rozwojowych oraz badań aplikacyjnych ze względu na wspólny cel, tj. powstanie nowego produktu oraz użycie do tego wiedzy i umiejętności z różnych dziedzin. W rezultacie tych prac powstaje prototyp jachtu.

Biorąc pod uwagę powyższe, prace podejmowane przez Spółkę spełniają definicję prac rozwojowych oraz badań aplikacyjnych zawartą w ustawie o PIT oraz ustawie Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

c) Działalność podejmowana w sposób systematyczny

Zdaniem Wnioskodawcy działalność Spółki w zakresie opisywanych prac badawczo-rozwojowych spełnia również przesłankę systematyczności. Systematyczny zgodnie z definicją słownikową oznacza „uporządkowany według pewnego systemu, regularny”, a także „odznaczający się skrupulatnością w wykonywaniu czego; dokładny” (Słownik Języka Polskiego pod red. W. Doroszewskiego).

Organy podatkowe podkreślają natomiast, że: „...działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób, czyli bieżące prowadzenie prac badawczo-rozwojowych podjętych w przyszłości, jak i rozpoczęcie działań badawczo-rozwojowych przy jednoczesnym założeniu, że podatnik w przyszłości będzie dalej podejmował i realizował prace tego rodzaju. Przesłankę tę należy zatem rozumieć jako zakaz obejmowania ulgą incydentalnych działań podatnika...”, (tak np. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 8 stycznia 2019 roku, nr 111-KDIB1-3.4010.538.2018.2.APO).

Prace prowadzone przez Spółkę realizowane są w sposób planowany, uporządkowany i ciągły oraz stanowią przeważający przedmiot działalności Spółki. Jednocześnie prace te, jak było wspomniane wcześniej nie mają na celu wprowadzenia jedynie rutynowych czy okresowych zmian. W związku tym, że produkcja jachtów stanowi główny przedmiot działalności gospodarczej Spółki istnieje pewność, że Spółka również w przyszłości będzie podejmowała oraz realizowała prace tego rodzaju. Ulgą nie zostaną zatem objęte incydentalne działania Spółki, ale bieżące działania podejmowane w ramach prac badawczo-rozwojowych.

Biorąc pod uwagę powyższe, bez wątpienia działalność Spółki w zakresie opisywanych prac badawczo-rozwojowych podejmowana jest w sposób systematyczny.

d) Działalność podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań

Zdaniem Wnioskodawcy działalność podejmowana przez Spółkę w ramach prac badawczo- rozwojowych podejmowana jest w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Prowadzone przez Spółkę prace skutkują m.in. zwiększeniem kapitału intelektualnego Wnioskodawcy raz wykorzystaniem wiedzy do tworzenia nowych lub ulepszonych produktów (jachtów). Zwiększone zasoby wiedzy są wykorzystywane do tworzenia nowych rozwiązań oraz lepszych jakościowo produktów, w sposób polegający na wniesieniu znaczących innowacyjnych ulepszeń do stosowanych przez Spółkę rozwiązań w procesie wytwarzania jachtów.

Podsumowując, działalność Spółki spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT. Działalność prowadzona przez Spółkę jest bowiem działalnością twórczą, obejmującą prace rozwojowe lub badania aplikacyjne, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawcy są uprawnieni do skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 26e ust. 1 ustawy o PIT.

2. Koszty wynagrodzenia pracowników

Zgodnie z art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT za koszty kwalifikowane uznaje się poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Zgodnie natomiast z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Biorąc pod uwagę powyższy przepis, koszty wynagrodzenia pracowników wykonujących prace w zakresie działalności badawczo-rozwojowej oraz składki od tych należności finansowane przez płatnika składek, stanowią koszty kwalifikowane o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt l ustawy o PIT. Jednocześnie Spółka prowadzi ewidencję czasu pracy pracowników zaangażowanych w prace B+R, na odstawie której określa jaka cześć ich wynagrodzenia wraz ze składkami opłacanymi przez płatnika może stanowić koszt kwalifikowany. Wynagrodzenie (w tym składki) za pracę niezwiązaną z działalnością badawczo-rozwojową nie stanowi kosztu kwalifikowanego.

3. Koszty odpisów amortyzacyjnych

Zgodnie z art. 26e ust. 3 ustawy o PIT za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Biorąc pod uwagę powyższy przepis, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych (np. formy, prasa próżniowa, spajarka, inne maszyny) oraz wartości niematerialnych i prawnych (licencje na specjalistyczne programy komputerowe) będą stanowiły koszty kwalifikowane, w części w jakiej są wykorzystywane do prowadzenia przez Spółkę Działalności B+R.

Jak było wspomniane w opisie stanu faktycznego, Spółka dokonuje również odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych nabytych przed dniem 1 stycznia 2016 roku, które są obecnie wykorzystywane w Działalności B+R. Zdaniem Wnioskodawcy również te odpisy będą stanowiły koszty kwalifikowane, gdyż została spełniona przesłanka z art. 26e ust. 3 ustawy o PIT. Nie jest istotne kiedy dany środek trwały został nabyty przez Spółkę. Ważne jest aby środek trwały lub wartość niematerialna i prawna były wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Powyższe potwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 17 kwietnia 2018 roku, nr 0111-KDIB1-3.4010.145.2018.1.MBD w której stwierdził, że: „Odnosząc się do treści pytania w pierwszej kolejności wskazać należy, że co do zasady odpisy amortyzacyjne dokonane od dnia 1 stycznia 2016 r. od środków trwałych wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej, również w przypadku ich wcześniejszego nabycia czy też wdrożenia, mogą być objęte omawianą ulgą badawczo-rozwojową przy spełnieniu warunków wskazanych w art. 18d CIT”.

Podsumowując, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (także od tych nabytych przed dniem 1 stycznia 2016 roku) będą stanowiły koszty kwalifikowane w części w jakiej są wykorzystywane w Działalności B+R prowadzonej przez Spółkę.

4. Koszty surowców i materiałów

Zgodnie z art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy o PIT za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie materiałów surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Zgodnie z definicją słownikową materiał oznacza to z czego wytwarzane są lub składają się przedmioty; tworzywo, surowiec, substancja; przedmiot będący podstawą produkcji innych przedmiotów; artykuł, produkt, rzecz materialna (Słownik Języka Polskiego pod red. W. Doroszewskiego).

Surowiec oznacza natomiast materiał naturalny, pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, stanowiący produkt surowy, który podlega dalszej przeróbce na półwyroby lub wyroby gotowe (Słownik Języka Polskiego pod red. W. Doroszewskiego).

Biorąc pod uwagę powyższe wydatki na nabycie surowców i materiałów wykorzystywanych przez Spółkę w Działalności Badawczo-Rozwojowej (np. kleje, farby, maty izolacyjne, rury, blachy, czujniki dymu, wyposażenie prototypowych modeli, osprzęt elektroniczny, etc.) będą mogły stanowić koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy o PIT.

Przykładowo w interpretacji indywidualnej z 16 maja 2017 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.97.2017.1.APO, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zgodził się z wnioskodawcą, że „koszty ponoszone w ramach tej kategorii obejmują i mogą w przyszłości obejmować materiały i surowce wykorzystywane w celu wygotowywania prototypów maszyn górniczych lub projektów pilotażowych, a także przeprowadzania demonstracji lub testowania nowych lub ulepszonych produktów w warunkach odzwierciedlających rzeczywiste funkcjonowanie. Przykładowymi materiałami i surowcami, które Spółka nabywa w celu realizacji prowadzonych przez siebie prac są różnego rodzaju stopy metali, silniki, ramy, blachy, przewody, zawory czy pompy”.

5. Koszty sprzętu specjalistycznego

Zgodnie z art. 26e ust. 2 pkt 2a ustawy o PIT za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych.

Biorąc pod uwagę powyższy przepis, koszty nabycia przez Spółkę sprzętu specjalistycznego (np. urządzenia pomiarowe) wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej będą stanowiły koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 26e ust. 2 pkt 2a ustawy o PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509 z późn. zm.), zgodnie z którą przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych − oznacza to:

badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. − Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668),
badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. − Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. − Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r., poz. 1668, z późn. zm.) badania naukowe są działalnością obejmującą:

badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z kolei, zgodnie z dyspozycją art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik uzyskujący przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 odlicza od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej "kosztami kwalifikowanymi". Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Zgodnie z art. 26e ust. 2 powoływanej ustawy za koszty kwalifikowane uznaje się:

sprzęt

Za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością (art. 26e ust. 3 ustawy).

Jak stanowi art. 22 ust. 1 ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Definicja kosztów uzyskania przychodów sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika podlega indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Jednocześnie, art. 23 ust. 1 ustawy zawiera zamknięty katalog wydatków, których podatnik nie może zaliczyć do kosztów pomniejszających przychody nawet wówczas, gdy mają one związek z prowadzoną przez niego działalnością i zostały poniesione w celu uzyskania przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 (art. 22 ust. 8 ustawy).

W myśl art. 26e ust. 5 ww. ustawy koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku.

Koszty kwalifikowane ponoszone w ramach badań podstawowych podlegają odliczeniu wyłącznie pod warunkiem, że badania te są prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z podmiotem, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (art. 26e ust. 4 ustawy).

Na mocy art. 26e ust. 7 ustawy kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a, ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;
w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.

W myśl art. 24a ust. 1b ustawy podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 26e, są obowiązani w prowadzonej księdze albo w prowadzonych księgach rachunkowych, o których mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób fizycznych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,
koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 26e ust. 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy czym jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z podmiotem wskazanym w odrębnych przepisach,
podatnik nie uwzględnił kosztów kwalifikowanych w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie przepisów art. 21 ust. 1 pkt 63a lub pkt 63b ustawy,
w ewidencji, o której mowa w art. 24a ust. 1b ustawy, podatnik wyodrębnił koszty
podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,
kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawie,
koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiekolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku.

Ad. 1

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy podkreślić wyraźnie należy, że w celu skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 5a pkt 38 ustawy wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób.

Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe, jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących procesów lub usług z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

W tym miejscu wskazać należy, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.). Prace rozwojowe mogą obejmować nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W świetle powyższego, zdaniem tut. organu, opisana przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojowa Spółki, polegająca na stworzeniu nowych produktów (łodzi) lub ulepszeniu i poprawie funkcjonalności już oferowanych przez Spółkę produktów (łodzi), spełnia wystarczające przesłanki by uznać ją za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z czym podatnik jest uprawniony do korzystania z ulgi badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 26e tej ustawy, gdyż są to działania mające na celu tworzenie i projektowanie nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów, technologii lub usług.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie uznania, czy działalność badawczo-rozwojowa Spółki spełnia definicję działalności badawczo rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy i tym samym Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania z tzw. ulgi badawczo-rozwojowej, zgodnie z art. 26e ustawy, należy uznać za prawidłowe.

Ad. 2

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka w związku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową ponosi m.in. koszty zatrudnienia pracowników w celu realizacji prac badawczo-rozwojowych oraz koszty składek z tytułu należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. i o systemie ubezpieczeń społecznych - w części finansowanej przez Spółkę jako płatnika składek.

Podkreślić należy, że w ramach obowiązków pracowniczych pracownicy mogą wykonywać również) inne czynności, niezwiązane bezpośrednio z działalnością badawczo-rozwojową. Spółka prowadzi więc ewidencję czasu pracy pracowników, z której wynika, jaka część czasu pracy poświęcona była na wykonywanie obowiązków związanych z uczestniczeniem w konkretnych projektach związanych z działalnością badawczo-rozwojową. Na tej podstawie Spółka dokonuje wyodrębnienia wynagrodzenia pracownika przypadającego na wykonywanie czynności związanych z działalnością badawczo-rozwojową.

Przechodząc na grunt analizowanej sprawy stwierdzić należy, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane należności z tytułu wynagrodzenia pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe. Za pracownika zatrudnionego w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej należy uznać pracownika, w zakresie obowiązków którego pozostaje czynne uczestnictwo w prowadzonych pracach badawczo-rozwojowych. Jednakże, istotne jest również, aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych. Nie wystarczy zatem, że umowa o pracę bądź inny dokument potwierdza, że w zakresie kompetencji danego pracownika znajduje się wykonywanie czynności stanowiących realizację działalności badawczo-rozwojowej, pracownik ten musi też faktycznie uczestniczyć w tych pracach. Tylko wówczas wynagrodzenie takiego pracownika oraz koszty świadczeń poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić dla Wnioskodawcy koszt kwalifikowany w całości.

Należy w tym miejscu zauważyć, że ustawodawca w treści art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy, odnosi się do czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, a zatem do czasu faktycznie poświęconego na ten cel.

Zatem, w przypadku gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Biorąc pod uwagę cytowane powyżej przepisy i przedstawiony opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że Wnioskodawca jest i będzie uprawniony do odliczenia na podstawie art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy, kosztów wynagrodzeń pracowników wykonujących działalność badawczo-rozwojową oraz składek od tych należności finansowanych przez płatnika, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie uznania, czy koszty wynagrodzenia pracowników wykonujących prace w zakresie działalności badawczo-rozwojowej oraz składki od tych należności, finansowane przez płatnika stanowią koszty kwalifikowane o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy, należy uznać za prawidłowe.

Ad. 3

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia ustalenia, czy odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych przez Spółkę w działalności badawczo-rozwojowej stanowią koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 26e ust. 3 ustawy, w części w jakiej są wykorzystywane do Działalności B+R.

Odnosząc się do treści pytania w pierwszej kolejności wskazać należy, że co do zasady odpisy amortyzacyjne dokonane od dnia 1 stycznia 2016 r. od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej, również w przypadku ich wcześniejszego nabycia czy też wdrożenia, mogą być objęte omawianą ulgą badawczo-rozwojową przy spełnieniu warunków wskazanych w art. 26e ustawy.

Zatem, istnieje możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 26e ust. 3 ustawy, w ramach limitów, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych jeżeli są one rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast, jeżeli służą one bieżącej działalności, odpisy amortyzacyjne od tych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nie stanowią kosztów kwalifikowanych.

Choć ustawodawca nie użył w treści art. 26e ust. 3 ustawy sformułowania „wyłącznie”, to jednoznacznie wskazał, że za ww. koszty kwalifikowane podatnicy mogą uznać dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, jak i wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są one wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Wyjaśnić zatem należy, że powyższe sformułowanie oznacza, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, w całości stanowią koszt kwalifikowany, w myśl ww. przepisu, jeżeli składniki te są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej.

Natomiast, w sytuacji, gdy ww. składniki będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej a częściowo do bieżącej działalności, to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej środki trwałe i wartości niematerialne i prawne będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

W świetle powyższego, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych przez Spółkę w działalności badawczo-rozwojowej stanowią koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 26e ust. 3 ustawy, w części w jakiej są wykorzystywane do Działalności B+R.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Ad. 4

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy koszty surowców i materiałów wykorzystywanych przez Spółkę w działalności badawczo-rozwojowej stanowią koszt kwalifikowany o którym mowa w art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy.

Biorąc pod uwagę cytowane przepisy stwierdzić należy, że konstrukcja tego przepisu pozwala na zaliczenie do kosztów kwalifikowanych, kosztów wszelkich materiałów, surowców i wyposażenia, które są kosztami uzyskania przychodów i wykorzystywane są bezpośrednio w działalności badawczo-rozwojowej. Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów i surowców. Zatem, przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym koszty surowców i materiałów wykorzystywanych przez Spółkę w działalności badawczo-rozwojowej stanowią koszt kwalifikowany o którym mowa w art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy, należy uznać za prawidłowe.

Ad. 5

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy wydatki poniesione na zakup sprzętu specjalistycznego niebędącego środkiem trwałym, wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej przez Spółkę działalności badawczo-rozwojowej stanowią koszt kwalifikowany o którym mowa w art. 26e ust. 2 pkt 2a ustawy.

Biorąc pod uwagę cytowane przepisy stwierdzić należy, że konstrukcja wskazanego przepisu, pozwala na zaliczenie do kosztów kwalifikowanych, nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych.

Zatem, przyjmuje się, że nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w przypadku którego istnieje możliwość przypisania go do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym wydatki poniesione na zakup sprzętu specjalistycznego niebędącego środkiem trwałym, wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej przez Spółkę działalności badawczo-rozwojowej stanowią koszt kwalifikowany o którym mowa w art. 26e ust. 2 pkt 2a ustawy, należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin