Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.244.2019.2.JM
z 4 lipca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietna 2019 r. (data wpływu 6 maja 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 czerwca 2019 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie: uznania Wnioskodawcy za podwykonawcę w związku z wykonywaniem czynności dostawy i montażu: systemów fotowoltaicznych, instalacji solarnej, kotła centralnego ogrzewania oraz pompy ciepła oraz zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla ww. czynności – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 maja 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie: uznania Wnioskodawcy za podwykonawcę w związku z wykonywaniem czynności dostawy i montażu: systemów fotowoltaicznych, instalacji solarnej, kotła centralnego ogrzewania oraz pompy ciepła oraz zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla ww. czynności.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 25 czerwca 2019 r. (data wpływu) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku).

… sp. (dalej: Wnioskodawca) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT, niekorzystającym ze zwolnienia z art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca jest wykonawcą robót budowlanych; wykonuje także dostawy z montażem. Usługi, których dotyczy niniejszy wniosek, klasyfikowane są do następujących grupowań PKWiU – stosownie do Rozporządzenia Rady Ministrów z 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU):

1. dostawa i montaż systemów fotowoltaicznych – 43.21.10.2;
2. dostawa i montaż instalacji solarnej – 43.22.12.0;
3. dostawa i montaż kotła centralnego ogrzewania – 43.22.12.0;
4. dostawa i montaż pompy ciepła – 43.22.12.0.
   
   

Powyższym usługom mogą towarzyszyć czynności pomocnicze (np. przeszkolenie użytkownika, demontaż starej instalacji, wykończenie okolic przejść instalacji, np. otynkowanie); zawsze jednak jedna z usług wskazanych wyżej w lit. a-d stanowi usługę główną.

Powyższe usługi świadczone są dla jednostek samorządu terytorialnego (dalej: JST). Usługi te są więc zamawiane przez JST – Wnioskodawca podpisuje umowę z JST, świadczy na rzecz tego podmiotu wskazane usługi i wystawia faktury, wskazując jako nabywcę JST. Do bieżącego nadzoru nad przebiegiem prac, polegających na wykonaniu usług, jest uprawniona JST. Ponadto, JST jest upoważniona do przeprowadzenia odbioru końcowego zrealizowanych prac i podpisania protokołu końcowego.

Co istotne, JST występuje w roli beneficjenta pośredniego, gdyż usługi wykonywane są na terenie posesji należących do mieszkańców danej JST. To mieszkańcy są więc ostatecznymi beneficjentami usług, świadczonych przez Wnioskodawcę. Wnioskodawcy nie łączy jednak stosunek prawny z ostatecznymi beneficjentami usługi; pomiędzy ostatecznymi beneficjentami usługi, a Wnioskodawcą nie dochodzi także do rozliczeń pieniężnych.

W konsekwencji oprócz stosunku prawnego, łączącego Wnioskodawcę i JST, występuje także stosunek prawny, łączący JST i mieszkańców danej JST. JST zawiera bowiem umowy z mieszkańcami na realizację usług, które Wnioskodawca świadczy na rzecz JST. Zgodnie z tymi umowami, mieszkańcy w zamian za realizację usług zobowiązują się do zapłaty na rzecz JST wynagrodzenia za wykonanie usług, w tym zaliczek. Otrzymując od mieszkańców te środki, JST rozlicza VAT z tego tytułu (wykazuje VAT należny).

JST umożliwia mieszkańcom korzystanie z efektów wskazanych świadczeń, przy czym JST pozostaje ich właścicielem (np. instalacji solarnej) przez okres trwałości projektu – po tym czasie następuje przeniesienie ich własności (np. instalacji solarnej) na mieszkańców. JST jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT, niekorzystającym ze zwolnienia z art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług.

Świadczenia, objęte zakresem zadanego pytania, dokonywane przez JST na rzecz mieszkańców, kwalifikowane są do następujących grupowań PKWiU z 2008 r.:

1. dostawa i montaż systemów fotowoltaicznych – 43.21.10.2,
2. dostawa i montaż instalacji solarnej – 43.22.12.0,
3. dostawa i montaż kotła centralnego ogrzewania – 43.22.12.0,
4. dostawa i montaż pompy ciepła – 43.22.12.0.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca, wykonując opisane usługi na rzecz JST, działa jako podwykonawca, a zatem czy do świadczenia tych usług ma zastosowanie art. 17 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 17 ust. 1h ustawy o podatku od towarów i usług (tj. mechanizm odwrotnego obciążenia)?

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonując opisane usługi na rzecz JST, działa jako podwykonawca, a zatem do świadczenia tych usług ma zastosowanie art. 17 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 17 ust. 1h ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9;
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

W myśl art. 17 ust. 1h ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Biorąc pod uwagę, że:

1. JST występuje w roli beneficjenta pośredniego, gdyż usługi wykonywane są na terenie posesji należących do mieszkańców danej JST;
2. mieszkańcy są ostatecznymi beneficjentami usług, świadczonych przez Wnioskodawcę;
3. mieszkańcy w zamian za realizację usług, a następnie przekazanie ich efektów, zobowiązują się do zwrotu JST określonej części kosztów wykonania usługi;
4. od kwoty zwrotu tych kosztów JST nalicza VAT.
   
   

Stwierdzić należy, że Wnioskodawca – w opisanej sytuacji – występuje w roli podwykonawcy, a JST w roli generalnego wykonawcy.

Należy podkreślić, że:

1. dostawa i montaż systemów fotowoltaicznych – kwalifikowana do grupowania PKWiU 43.21.10.2 – została wskazana w poz. 23 załącznika nr 14 do ustawy o podatku od towarów i usług;
2. dostawa i montaż instalacji solarnej – kwalifikowana do grupowania PKWiU 43.22.12.0 – została wskazana w poz. 25 załącznika nr 14 do ustawy o podatku od towarów i usług;
3. dostawa i montaż kotła centralnego ogrzewania – kwalifikowana do grupowania PKWiU 43.22.12.0 – została wskazana w poz. 25 załącznika nr 14 do ustawy o podatku od towarów i usług;
4. dostawa i montaż pompy ciepła – kwalifikowana do grupowania PKWiU 43.22.12.0 – została wskazana w poz. 25 załącznika nr 14 do ustawy o podatku od towarów i usług.
   
   

W niniejszej sprawie spełnione są wszystkie przesłanki, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 17 ust. 1h ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż:

1. opisane usługi są wymienione w załączniku nr 14 do ustawy;
2. usługi są świadczone przez podwykonawcę;
3. usługodawca (Wnioskodawca) jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 bądź ust. 9 ustawy;
4. usługobiorcą (JST) jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

Tym samym Wnioskodawca, wykonując opisane usługi na rzecz JST, działa jako podwykonawca, a zatem do świadczenia tych usług ma zastosowanie art. 17 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 17 ust. 1h ustawy o podatku od towarów i usług. Usługi te są zatem objęte mechanizmem odwrotnego obciążenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zatem, na wstępie należy zauważyć, że dla udzielenia odpowiedzi w zakresie zastosowania bądź niezastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla świadczeń objętych wnioskiem, istotne jest prawidłowe ich zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym, wydając przedmiotową interpretację Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji dla opisanych we wniosku usług.

Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – dalej: „PKWiU”, zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczaniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Tut. Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowania PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisu sprawy (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionych we wniosku czynności) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Według art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy – podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

Jednakże zgodnie z art. 17 ust. 1h ustawy – w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Załącznik nr 14 do ustawy obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r. zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa, należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 bądź ust. 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Oznacza to, że nabywca usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, świadczonych przez podwykonawcę, staje się odpowiedzialny za rozliczenia podatku VAT od tych usług. Z kolei świadczenie ww. usług przez głównego wykonawcę na rzecz inwestora jest opodatkowane według zasad ogólnych, tj. podatek od towarów i usług rozliczany jest przez głównego wykonawcę, zaś inwestor otrzymuje fakturę na kwotę należności za wykonane świadczenie zawierającą podatek VAT.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia podwykonawcy, zatem dla prawidłowego rozumienia terminu „podwykonawca” wystarczające będzie posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego podwykonawca to „firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy” (http://sjp.pwn.pl/sjp/podwykonawca; 2503008).

Powyższe uregulowania prawne dowodzą, że aby zaistniał mechanizm odwrotnego obciążenia dla transakcji w zakresie usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, to ich przedmiotem muszą być wyłącznie usługi, które są wykonywane w następującej relacji: podwykonawca – główny wykonawca.

W związku z ww. przedstawionym schematem podmiotów występujących przy świadczeniu usługi, należy wskazać, że podwykonawca to dalszy wykonawca prac (częściowych lub całościowych) w ramach zleconej przez inwestora na rzecz głównego wykonawcy inwestycji. A zatem podwykonawca jest podatnikiem działającym na zlecenie głównego wykonawcy.

Ustalenie, czy dana usługa podlega rozliczeniu zgodnie z mechanizmem odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, czy też zastosowanie ma ogólna zasada rozliczenia podatku – ma charakter indywidualny. Oznacza to, że w każdym konkretnym przypadku należy zbadać, czy:

1. dana usługa jest usługą wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy (poz. 2-48),
2. jest świadczona przez podwykonawcę,
3. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 bądź ust. 9 ustawy,
4. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

Przy czym podkreślić należy, że dla zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia konieczne jest spełnienie ww. przesłanek łącznie. W konsekwencji niespełnienie chociażby jednego z tych warunków eliminuje zastosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia.

Jak już wcześniej wskazano podwykonawca to podmiot, któremu inny podmiot (główny wykonawca) w ramach otrzymanego zlecenia (np. od inwestora), powierzył wykonanie części lub całości prac budowlanych.

Aby stwierdzić, czy w realizacji inwestycji uczestniczy podwykonawca muszą wystąpić dwa rodzaje zleceń: pierwotne zlecenie na usługi udzielone głównemu wykonawcy oraz zlecenie na usługi udzielone przez głównego wykonawcę na rzecz kolejnego podmiotu, który pełni właśnie funkcję podwykonawcy. Tym samym konieczne jest uwzględnienie funkcji poszczególnych podmiotów uczestniczących w realizacji inwestycji oraz charakteru relacji pomiędzy nimi.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest wykonawcą robót budowlanych; wykonuje także dostawy z montażem. Usługi, których dotyczy niniejszy wniosek, klasyfikowane są do następujących grupowań PKWiU – stosownie do Rozporządzenia Rady Ministrów z 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU):

1. dostawa i montaż systemów fotowoltaicznych – 43.21.10.2;
2. dostawa i montaż instalacji solarnej – 43.22.12.0;
3. dostawa i montaż kotła centralnego ogrzewania – 43.22.12.0;
4. dostawa i montaż pompy ciepła – 43.22.12.0.
   
   

Powyższe usługi świadczone są dla jednostek samorządu terytorialnego (dalej: JST).

Świadczenia, objęte zakresem zadanego pytania, dokonywane przez JST na rzecz mieszkańców, kwalifikowane są do następujących grupowań PKWiU z 2008 r.:

1. dostawa i montaż systemów fotowoltaicznych – 43.21.10.2,
2. dostawa i montaż instalacji solarnej – 43.22.12.0,
3. dostawa i montaż kotła centralnego ogrzewania – 43.22.12.0,
4. dostawa i montaż pompy ciepła – 43.22.12.0.
   
   

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT, niekorzystającym ze zwolnienia z art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług. JST jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT, niekorzystającym ze zwolnienia z art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług.

Usługi te są zamawiane przez JST – Wnioskodawca podpisuje umowę z JST, świadczy na rzecz tego podmiotu wskazane usługi i wystawia faktury, wskazując jako nabywcę JST. JST występuje w roli beneficjenta pośredniego, gdyż usługi wykonywane są na terenie posesji należących do mieszkańców danej JST. Mieszkańcy są ostatecznymi beneficjentami usług, świadczonych przez Wnioskodawcę. JST zawiera umowy z mieszkańcami na realizację usług, które Wnioskodawca świadczy na rzecz JST. Zgodnie z tymi umowami, mieszkańcy w zamian za realizację usług zobowiązują się do zapłaty na rzecz JST wynagrodzenia za wykonanie usług, w tym zaliczek. Otrzymując od mieszkańców te środki, JST rozlicza VAT z tego tytułu (wykazuje VAT należny).

Zatem w analizowanej sprawie świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz JST usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 43.21.10.2 i 43.22.12.0 zostały wymienione w załączniku nr 14 do ustawy jako podlegające opodatkowaniu na zasadach mechanizmu odwrotnego obciążenia. Jednocześnie JST świadczy/będzie świadczyć na rzecz mieszkańców tożsame usługi. W związku z powyższym w analizowanym przypadku Wnioskodawca realizując niniejsze usługi na rzecz JST działa/będzie działał jako podwykonawca, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy. Należy bowiem przyjąć, iż JST wykonując usługi polegające na dostawie i montażu: systemów fotowoltaicznych, instalacji solarnej, kotła centralnego ogrzewania oraz pompy ciepła na rzecz mieszkańców działa/będzie działać w charakterze głównego wykonawcy, zaś mieszkaniec jest/będzie podmiotem zlecającym i oczekującym wykonania na/we własnej nieruchomości przedmiotowych usług (tj. inwestorem).

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca świadcząc na rzecz JST usługi o symbolach PKWiU: 43.21.10.2 i 43.22.12.0 wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, w przypadku gdy JST świadczy/będzie świadczyć na rzecz mieszkańców tożsame usługi, działa/będzie działać jako podwykonawca, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy. Oznacza to, że dla ww. usług ma/będzie miał zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia wynikający z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Końcowo należy jeszcze raz podkreślić, że tut. Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowania PKWiU wskazane przez Zainteresowanego we wniosku.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionych we wniosku czynności) lub zmiany stanu prawnego, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.