Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.225.2019.3.JG1
z 3 lipca 2019 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 marca 2019 r. (data wpływu 3 kwietnia 2019 r.) uzupełnionego pismem z dnia 21 maja 2019 r. (data nadania 21 maja 2019 r., data wpływu 23 maja 2019 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. Organu znak: 0114-KDIP3-2.4011.225.2019.1.JG1 z dnia 9 maja 2019 r. (data doręczenia 21 maja 2019 r.) oraz pismem z dnia 18 czerwca 2019 r. (data nadania 21 czerwca 2019 r., data wpływu 25 czerwca 2019 r.) na wezwanie tut. Organu znak 0114-KDIP3-2.4011.225.2019.2.JG1 z dnia 7 czerwca 2019 r. (data doręczenia 17 czerwca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzenia za korzystanie z nieruchomości - jest nieprawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 3 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzenia za korzystanie z nieruchomości.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


W dniu 29 listopada 2018 r. aktem notarialnym Wnioskodawczyni zawarła umowę ustanowienia służebności przesyłu. W wyniku tej umowy Wnioskodawczyni otrzymała od Spółki łączną kwotę 152.310,10 zł, tj. 85.053,10 zł stanowiącą jednorazowe wynagrodzenie z tytułu ustanowienia służebności przesyłu oraz 67.257,00 zł stanowiącą jednorazowe wynagrodzenie za korzystanie z nieruchomości w przeszłości. Spółka korzystała z działki Wnioskodawczyni nr 438/4 położonej w D. na podstawie decyzji wydanej stosownie do art. 35 ustawy o zasadach i trybie wywłaszczenia nieruchomości.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 9 maja 2019 r. znak 0114-KDIP3-2.4011.225.2019.1.JG1 wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia braków formalnych poprzez:

  1. sformułowanie pytania, aby odnosiło się ono do stanu faktycznego i mającego podlegać wykładni konkretnego przepisu materialnego prawa podatkowego (pytanie nie może mieć charakteru otwartego);
  2. zajęcie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (stanowisko to powinno być sformułowane w taki sposób, aby stanowiło jednoznaczną odpowiedź na postawione pytanie).

Wnioskodawczyni w terminie uzupełniła wniosek, sformułowała pytanie oraz przedstawiła własne stanowisko.


Pismem z dnia 7 czerwca 2019 r. ponownie wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia braków formalnych wniosku poprzez wskazanie, czy otrzymane przez Wnioskodawczynię jednorazowe wynagrodzenie w wysokości 67.257,20 zł za korzystanie z nieruchomości w przeszłości jest wynagrodzeniem za bezumowne korzystanie z nieruchomości?

W nadesłanym w terminie uzupełnieniu Wnioskodawczyni wskazała, że cytując treść zapisu § 2 aktu notarialnego Repertorium …. sporządzonego w dniu 29 listopada 2018 r. Spółka zobowiązała się do wypłat właścicielowi nieruchomości jednorazowego wynagrodzenia z tytułu ustanowienia służebności przesyłu w kwocie 85.053,10 złotych oraz jednorazowego wynagrodzenia za korzystanie z nieruchomości w przeszłości w kwocie 67.257,00 złotych, to jest wynagrodzenia w łącznej kwocie 152.310,10 złotych.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).


Czy uzyskane w kwocie 67.257,00 zł odszkodowanie z tytułu korzystania z nieruchomości w przeszłości z uwagi na ustanowienie służebności przesyłu podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, czy też jest wolne od tego podatku?


Zdaniem Wnioskodawczyni, uzyskane odszkodowanie z tytułu korzystania z nieruchomości w przeszłości przez Spółkę jest wolne od zapłaty podatku dochodowego na podstawie przepisu art. 21 ust. 1 pkt 120a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który zwalnia z opodatkowania odszkodowania otrzymane za ustanowienie służebności przesyłu. Za powyższym przemawia okoliczność, że odszkodowanie z tytułu korzystania z nieruchomości w przeszłości zostało uiszczone właścicielowi nieruchomości w związku z ustanowieniem służebności przesyłu. Na powyższe wskazuje treść uzgodnień stron zawartych w umowie notarialnej o ustanowienie służebności przesyłu.


Powyższe miało na celu zapewnienie Spółce niezakłóconego korzystania z nieruchomości w przeszłości, albowiem istota służebności przesyłu sprowadza się do stworzenia trwałego i pewnego tytułu prawnego do korzystania z nieruchomości, na której znajdują się urządzenia przesyłowe.


Poza tym, Spółka korzysta z nieruchomości na zasadach i w trybie decyzji wywłaszczenia nieruchomości. Reasumując, mając na uwadze, że owo odszkodowanie miało ścisły związek z ustanowieniem służebności przesyłu, uzyskane odszkodowanie w kwocie 67.257,00 zł podlega zwolnieniu od podatku dochodowego na postawie art. 21 ust. 1 pkt 120a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.


Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.


Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 ww. ustawy).

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r. – przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.


Na podstawie art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r. przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.


Przepis art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy źródłem przychodów są „inne źródła”.


Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy – za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.


Użyty we wskazanym przepisie zwrot „w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy bowiem mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.


Ustawodawca tak bowiem sformułował wskazany przepis, aby stanowił on kategorię otwartą. Nie jest bowiem możliwym, aby przewidzieć każdy rodzaj przychodu, który wystąpi.


Przychody z innych źródeł co do zasady podlegają opodatkowaniu, z wyjątkiem przypadków, w których ustawodawca zwalnia tego rodzaju przychody z opodatkowania bądź w stosunku do których przewidział zaniechanie poboru podatku.


Wnioskodawczyni w uzasadnieniu swojego stanowiska wskazała, że przyznane jej odszkodowanie (nazwa użyta przez Wnioskodawczynię) korzysta ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 120a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ze stanu faktycznego wskazanego we wniosku wynika, iż cytując treść zapisu aktu notarialnego, Spółka zobowiązała się do wypłaty m.in. (…) jednorazowego wynagrodzenia za korzystanie z nieruchomości w przeszłości.


A zatem, aby ustalić, czy przyznane wynagrodzenie korzysta ze wskazanego powyżej zwolnienia, w pierwszej kolejności należy się odnieść do przepisów prawa cywilnego.


W myśl art. 305¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145), nieruchomość można obciążyć na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza wybudować lub którego własność stanowią urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1, prawem polegającym na tym, że przedsiębiorca może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, zgodnie z przeznaczeniem tych urządzeń (służebność przesyłu).


Urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego to urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.


Stosownie do art. 305² § 1 ww. Kodeksu, jeżeli właściciel nieruchomości odmawia zawarcia umowy o ustanowienie służebności przesyłu, a jest ona konieczna dla właściwego korzystania z urządzeń, o których mowa w art. 49 § 1, przedsiębiorca może żądać jej ustanowienia za odpowiednim wynagrodzeniem. Jeżeli przedsiębiorca odmawia zawarcia umowy o ustanowienie służebności przesyłu, a jest ona konieczna do korzystania z urządzeń, o których mowa w art. 49 § 1, właściciel nieruchomości może żądać odpowiedniego wynagrodzenia w zamian za ustanowienie służebności przesyłu. (art. 305² § 2 Kodeksu cywilnego).


W świetle powyższego służebność przesyłu jest ustanawiana na rzecz przedsiębiorcy za odpowiednim wynagrodzeniem należnym od przedsiębiorcy na rzecz właściciela nieruchomości obciążonej. Wymaga to zawarcia stosownej umowy przez zainteresowane strony albo wydania konstytutywnego orzeczenia sądu (postanowienia) zapadającego na wniosek strony występującej z roszczeniem o ustanowienie służebności przesyłu.


Przechodząc na grunt przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy stwierdzić, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 120a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego jest wynagrodzenie otrzymane za ustanowienie służebności przesyłu w rozumieniu przepisów prawa cywilnego.


Przytoczony powyżej przepis został dodany przez art. 2 pkt 8 lit. i) ustawy z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r., poz. 1328) i wszedł w życie z dniem 4 października 2014 r.


Jednocześnie zgodnie z art. 14 ww. ustawy zmieniającej przepis ten w brzmieniu nadanym tą ustawą, ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2014 r.


W tym stanie prawnym, uznać należy, że zwolnienie określone w art. 21 ust. 1 pkt 120a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obejmuje wynagrodzenia otrzymywane z tytułu ustanowienia służebności przesyłu i ma zastosowanie do dochodów osoby fizycznej otrzymanych z tego tytułu od dnia 1 stycznia 2014 r.


A zatem, biorąc pod uwagę obowiązujące przepisy oraz przedstawiony opis stanu faktycznego nie można zgodzić się z Wnioskodawczynią, że otrzymane jednorazowe wynagrodzenie za korzystanie z nieruchomości w przeszłości korzysta ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 120a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak wynika z treści wniosku, w dniu 29 listopada 2018 r. Wnioskodawczyni zawarła umowę ustanowienia służebności przesyłu, w wyniku której Wnioskodawczyni otrzymała od właściciela infrastruktury energetycznej łączną kwotę 152.310,10 zł, tj. 85.053,10 zł stanowiącą jednorazowe wynagrodzenie z tytułu ustanowienia służebności przesyłu oraz 67.257,00 zł stanowiącą jednorazowe wynagrodzenie za korzystanie z nieruchomości w przeszłości. Kwoty te zostały wyraźnie rozdzielone w sporządzonym akcie notarialnym, odrębnie wskazana została kwota będąca wynagrodzeniem za ustanowienie służebności przesyłu, a odrębnie jednorazowe wynagrodzenie za korzystanie z nieruchomości w przeszłości. Przyznane Wnioskodawczyni wynagrodzenie nie może korzystać ze zwolnienia bowiem nie zostanie wypłacone z tytułu ustanowienia służebności gruntowej. Roszczenie o wynagrodzenie za korzystanie z rzeczy ma charakter obligacyjny, podczas gdy ustanowienie służebności to ustanowienie ograniczonego prawa rzeczowego. Czym innym jest wynagrodzenie za korzystanie z nieruchomości, a czym innym jednorazowe wynagrodzenie za ustanowienie służebności gruntowej, w tym służebności przesyłu, zgodnie z art. 3051 i nast. Kodeksu Cywilnego. Są to dwie odrębne od siebie instytucje. Powyższe potwierdza również wyrok NSA II FSK 1685/17 z dnia 6 czerwca 2019 r.


Tym samym w sprawie będącej przedmiotem wniosku nie ma zastosowania zwolnienie z opodatkowania określone w art. 21 ust. 1 pkt 120a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.


W celu ustalenia, czy otrzymane przez Wnioskodawczynię wynagrodzenie mogłoby korzystać z innego rodzaju zwolnienia określonego w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy odwołać się do art. 21 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2018 r. poz. 917, 1000 i 1076), z wyjątkiem:

  1. określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
  2. odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
  3. odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
  4. odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
  5. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
  6. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
  7. odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe

W celu ustalenia, czy dane świadczenie podlega zwolnieniu z opodatkowania na podstawie wskazanego wyżej przepisu należy przede wszystkim rozstrzygnąć, czy:

  • świadczenie to stanowi odszkodowanie lub zadośćuczynienie,
  • wysokość lub zasady ustalania tego odszkodowania lub zadośćuczynienia wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, lub z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 Kodeksu pracy,
  • nie mamy do czynienia z żadnym z wyłączeń zastosowania zwolnienia, określonych w punktach a – g.


Rozpatrując pierwszą ze wskazanych wyżej przesłanek należy zauważyć, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji odszkodowania, należy jej więc szukać w innych przepisach, w tym m.in. w przepisach prawa cywilnego.


W cywilnoprawnym ujęciu odszkodowanie jest świadczeniem mającym na celu naprawę wyrządzonej szkody lub jej kompensatę.


Szkodą jest ubytek w majątku poszkodowanego spowodowany bezprawnym działaniem lub zaniechaniem sprawcy, a także niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem przez dłużnika zobowiązania.


Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie już pierwsza ze wskazanych przesłanek zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest spełniona.


Otrzymane przez Wnioskodawczynię wynagrodzenie za korzystanie z nieruchomości w przeszłości nie stanowi bowiem odszkodowania.


Nie zostało ono bowiem wypłacone z tytułu wyrządzenia szkody Wnioskodawczyni, a wyłącznie za korzystanie z nieruchomości na gruncie należącym do Wnioskodawczyni. Niezależnie od powyższego potwierdzenie takiej kwalifikacji może stanowić także sama nazwa owego świadczenia określona jako wynagrodzenie.


Druga ze wskazanych przesłanek zastosowania rozpatrywanego zwolnienia przedmiotowego również nie jest spełniona bowiem wysokość lub zasady ustalania tego świadczenia – które jak już wyżej wskazano nie stanowi odszkodowania - nie wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, lub z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 Kodeksu pracy.


Wprawdzie w treści wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że Spółka korzystała z działki Wnioskodawczyni nr 438/4 położonej w D. na podstawie decyzji wydanej stosownie do art. 35 ustawy o zasadach i trybie wywłaszczenia nieruchomości, niemniej jednak ustawa, na którą Wnioskodawczyni się powołała, została ogłoszona w 1958 roku, a w 1985 roku została uchylona. W treści wniosku wskazano również, że przyznana kwota w wysokości 67.257,00 zł jest jednorazowym wynagrodzeniem za korzystanie z nieruchomości w przeszłości, co świadczy o ustaleniu wysokości świadczenia w sposób dowolny (nie oparty na konkretnym przepisie aktu prawnego) przez podmiot, który je wypłacił.


Zaprezentowany we wniosku sposób wypłaty wynagrodzenia wskazuje na to, że do wypłaty wynagrodzenia doszło w sposób polubowny, ugodowy, bez angażowania w ten proces organów sądowych.


Zatem nawet gdyby przyjąć – czego w ocenie tut. organu w przedmiotowej sprawie uczynić w żadnej mierze nie można – że wynagrodzenie stanowi odszkodowanie, którego zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, to zwolnienie przedmiotowe określone w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tak nie znajdzie zastosowania z uwagi na wyłączenie określone w punkcie pod lit. g tego przepisu.


Mając powyższe na względzie, tut organ stwierdza, że otrzymane przez Wnioskodawczynię wynagrodzenie stanowi przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przedmiotowe wynagrodzenie nie korzysta ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 120a ww. ustawy. Brak jest również jakiegokolwiek innego przepisu w ww. ustawie, na mocy którego otrzymane przez Wnioskodawczynię wynagrodzenie nie podlegałoby opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.


Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.


Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.


Końcowo, odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawczynię wyroków sądów wskazać należy, że dotyczą one konkretnych, indywidualnych spraw w określonych stanach faktycznych i są wiążące tylko w tych sprawach, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa i tym samym nie mogą być wiążące dla Organu wydającego interpretację indywidualną.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.


Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).


Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4 0/0, 00-013 Warszawa za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj