Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.164.2019.4.LS
z 18 czerwca 2019 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 lutego 2019 r. (data wpływu 4 marca 2019 r.) uzupełnionego pismem z dnia 12 maja 2019 r. (data nadania 13 maja 2019 r., data wpływu 14 maja 2019 r.) na wezwanie Nr 0114-KDIP3-2.4011.164.2019.1.LS z dnia 29 kwietnia 2019 r. (data nadania 30 kwietnia 2019 r., data odbioru 6 maja 2019 r.) oraz pismem z dnia 30 maja 2019 r. (data nadania 30 maja 2019 r., data wpływu 3 czerwca 2019 r.) na wezwanie Nr 0114-KDIP3-2.4011.164.2019.3.LS z dnia 21 maja 2019 r. (data nadania 21 maja 2019 r., data odbioru 24 maja 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomościjest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 4 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Dnia 7 listopada 2018 r. Wnioskodawczyni wystąpiłem do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z wnioskiem o wydanie interpretacji dotyczącej podatku od towaru i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży udziałów w działce nr 796/3 i 797/3.

Stan faktyczny


Dnia 11 maja 2016 r. Halina i Mirosław C. nabyli na mocy aktu notarialnego nieruchomość położoną w miejscowości L. o numerze działek 796/2 i 797/2. Poprzez umowę darowizny z dniem 11 maja 2016 r. Halina i Mirosław C. przekazali w/w nieruchomość swoim zstępnym to jest Karolinie W. i Michałowi C. W dniu 25 maja 2018 r. na mocy aktu notarialnego zawartego pomiędzy Karoliną W. i Michałem C. a Panem Maciejem W. działającym w imieniu i na rzecz spółki pod firmą „D.” spółka akcyjna z siedzibą w K. jako pełnomocnikiem spółki uprawnionym do samoistnej reprezentacji, podpisano akt notarialny umowy przedwstępnej sprzedaży.

Na mocy aktu notarialnego Karolina W. i Michał C. zobowiązali się wydzielić z działki gruntu 796/2 nową działkę gruntu o pow. około 0,1053 ha, zaś z działki gruntu 797/2 działkę o pow. około 0,1143 ha oraz po wydzieleniu działek zobowiązują się sprzedać przysługujące im udziały w nieruchomości powstałe w skutek podziału działek gruntu 796/2 oraz 797/2 za cenę w kwocie 186 zł za 1m2.

Na mocy decyzji z 10 września 2018 r. z działek 796/2 oraz 797/2 wydzielono nowe działki o nr ewidencyjnym 796/3 o pow. 0,1067 ha oraz działkę 797/3 o pow. 0,1131 ha. Działki te stanowią przedmiot sprzedaży na rzecz firmy „D.” S.A.

Wnioskodawca Karolina W. oraz współwłaściciel Michał C. nie prowadzą żadnej działalności gospodarczej (nie prowadzą działalności w zakresie usług developerskich lub zbliżonych) w związku z czym nie są zarejestrowani jako czynni podatnicy podatku od towarów i usług.

Zakup w/w działek nie był dokonywany z zamiarem dalszej odsprzedaży lecz z zamiarem wykorzystania do celów prywatnych.

W związku z tym, że spółka akcyjna „D.” zwróciła się do Wnioskodawcy z chęcią odsprzedaży w/w działek zdecydowali przychylić się do prośby i odsprzedać wydzielone części działek. Pozostałe po wydzieleniu części działek pozostają do wykorzystania osobistego. Sprzedaż ma charakter jednorazowy. Działki będące przedmiotem sprzedaży nie są we współwłasności małżeńskiej. Działki przed podziałem o numerach 796/2 oraz 797/2 przeznaczone w planie zagospodarowania przestrzennego pod tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z usługami, a Gmina nie podjęła uchwały o terenach zdegradowanych i podlegających rewitalizacji.


Nowo powstałe działki o numerach 796/3 oraz 797/3 objęte są miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Plan zagospodarowania przestrzennego dla nowo utworzonych działek jest taki sam jak działek 796/2 i 797/2.


Dla działek o numerach 796/2 i 797/2 nie wydano decyzji o warunkach zabudowy. Dla nowych działek o numerach 796/3 i 797/3 również nie zostały wydane decyzje o warunkach zabudowy, do momentu sprzedaży działek nie będą wydane decyzje o warunkach zabudowy.

Wydzielona działka nr ew. 797/3 nie posiada bezpośredniego dostępu do drogi publicznej, jednakże będzie stanowiła jeden przedmiot własności z wydzieloną działką nr ew. 796/3, która posiada bezpośredni dostęp do drogi publicznej. Wnioskodawca nie zamierza występować o wydzielenie drogi wewnętrznej stanowiącej dojazd do działek.


Przed sprzedażą w/w działek Wnioskodawca nie sprzedawał innych działek.


Wnioskodawca nie posiada innych działek, które w przyszłości planuje sprzedać.


Dnia 4 czerwca 2018 została zawarta umowa dzierżawy pomiędzy Karoliną W. i Michałem C. a Maciejem W. reprezentantem firmy „D.” S.A.


W związku z powyższym zadano pytanie czy dostawa ww. działek będzie podlegał przepisom ustawy o VAT w związku z tym że wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 w związku z czym nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie ze stanowiskiem organu z interpretacji z dnia 25.01.2019 roku to że wnioskodawca nie podejmuje bezpośrednio działań ale podejmuje je przez osoby trzecie nie oznacza że pozostają one bez wpływu na sytuację prawną zainteresowanego . Po udzielenie pełnomocnictwa czynności wykonano przez osoby trzecie wykonują skutki prawne bezpośrednio w sferze wnioskodawcy. Z kolei osoby trzecie dokonując działań uatrakcyjniają przedmiotowe działki które nadal stanowią własność wnioskodawcy.

Wobec tego zdaniem organów wnioskodawca nie korzysta dokonując sprzedaży udziału w działce 796/3 i 797/3 z przysługującego mu prawa do rozporządzenia własnym majątkiem prywatnym.


Zatem w przedmiotowej sprawie wnioskodawca podejmując czynności zaangażował środki podobne do tych jakie wykorzystują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami. Wobec tego zdaniem organu należy stwierdzić że sprzedaż przez wnioskodawcę udziałów w nieruchomościach będzie dostawą w ramach prowadzenia działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 2 ustawy a zainteresowany będzie działał jako podatnik VAT.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy organ stwierdził że podjęte przez wnioskodawcę działania wskazują że sprzedaż udziałów w działce 796/3 i 797/3 będzie dokonana w ramach działalności gospodarczej zdefiniowanej w ustawie o podatku od towarów i usług (dowód interpretacja indywidualna z dnia 25.01.2019 r. 0113-KDIPT1-3.4012.838.2018.3.MWJ.

Pismem z dnia 12 maja 2019 r. (data wpływu 14 maja 2019 r.) stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że Wnioskodawca, jak wspomniano powyżej działki gruntu 796/2 i 797/2 nabył w drodze darowizny zawartej dnia 11 maja 2016 roku na mocy której Halina i Mirosław C. przekazali w/w nieruchomość swoim zstępnym to jest Karolinie W. i Michałowi C.

Przedmiotem dzierżawy są działki numer 796/3 i 797/3. Umowa dzierżawy została zawarta dnia 4 czerwca 2018 roku pomiędzy Karoliną W. i Michałem C. a Maciejem W. reprezentującym “D.” SA. Umowa dzierżawy obowiązywać będzie do czasu zawarcia umowy przyrzeczonej to jest do momentu przeniesienia własności nieruchomości na rzecz „D.” S A.

Na mocy umowy dzierżawy wydzierżawiający to jest Michał C. i Karolina W., wyrazili zgodę na dysponowanie przez Dzierżawcę przedmiotem dzierżawy na cele budowlane.


Umowa dzierżawy miała znaczenie dla wydania interpretacji indywidualnej w zakresie podlegania opodatkowaniem podatkiem VAT sprzedaży udziałów w działce 796/3 i 797/3. Zgodnie z interpretacja z dnia 25 stycznia 2019 roku wykorzystywanie przez wnioskodawcę przedmiotowej nieruchomości w działalności polegającej na dzierżawie, stanowi odpłatne świadczenie usług i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Tym samym czynność ta będzie wypełniać definicję działalności gospodarczej.

Zgodnie z interpretacją wydzierżawienie przez wnioskodawcę przedmiotowej nieruchomości spowodowało, że utraciła ona charakter majątku prywatnego. Wykorzystywanie przez wnioskodawcę w sposób ciągły dla celów zarobkowych tych nieruchomości spowodowało, iż działki te były wykorzystywane w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, a nie wyłącznie w ramach majątku osobistego.

Na tej podstawie Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał interpretację, że sprzedaż udziałów w działkach nr 796/3 i 797/3 będzie dokonywana w ramach działalności gospodarczej będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług Dla tej interpretacji zdaniem Wnioskodawcy umowa dzierżawy nie ma znaczenia.


Wnioskodawca środki finansowe uzyskane ze sprzedaży swojej części nieruchomości przekaże na budowę nieruchomości (domu mieszkalnego) na działce położnej we wsi W., nr 342/1 dla której Sąd Rejonowy, prowadzi księgę wieczystą.


Działka nr 342/1 stanowi współwłasność Michała C. i Karoliny W. w częściach równych to jest po 1/2 każde z nich. Budynek mieszkalny, na budowę którego Wnioskodawca chce przeznaczyć środki finansowe uzyskane ze sprzedaży swojej części nieruchomości również będzie stanowił przedmiot współwłasności z Michałem C. - współwłaścicielem działki nr 342/1.

Jak wspomniano powyżej Wnioskodawca środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości ma zamiar przekazać na budowę budynku mieszkalnego (domu) na działce we wsi W., która jest przedmiotem współwłasności w częściach równych z jej bratem Michałem C. Powstały budynek mieszkalny będzie stanowił współwłasność w częściach równych z Michałem C. Jednocześnie Wnioskodawca będzie w powstałym budynku mieszkalnym realizować własne cele mieszkaniowe to jest zamieszkiwać w nim.

Ponadto pismem z dnia 30 maja 2019 r. (data wpływu 3 czerwca 2019 r.) stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że umowa dzierżawy zawarta była wcześniej to jest 4 czerwca 2018 roku, celem uzyskania pozwolenia na budowę przez „D.” S.A. Uzyskanie pozwolenia jest jednym z warunków przeniesienia własności nieruchomości na rzecz „D.” S.A. Innymi słowy mówiąc na mocy umowy dzierżawy wydzierżawiający to jest Michał C. i Karolina W., wyrazili zgodę na dysponowanie przez Dzierżawcę przedmiotem dzierżawy na cele budowlane.

Umowa dzierżawy obowiązuje do momentu przeniesienia własności nieruchomości na rzecz „D.” to jest do stycznia 2020 roku. Przeniesienie własności nieruchomości nastąpi najpóźniej w styczniu 2020 roku.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

  1. Czy w przypadku sprzedaży przez Wnioskodawcę Nieruchomości, przypadająca na Wnioskodawcę część ceny sprzedaży (ustalona zgodnie z Umową w proporcji do jego udziału we współwłasności będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych ?
  2. Czy wnioskodawca będzie zwolniony z obowiązku uiszczenia podatku dochodowego od osób fizycznych w przypadku przeznaczenia uzyskanych środków finansowych ze sprzedaży swojej części nieruchomości na cele mieszkaniowe ?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1


W przypadku sprzedaży nieruchomości, przypadająca na wnioskodawcę część ceny sprzedaży będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Sprzedaż nieruchomości ma charakter incydentalny, okazjonalny, zaś Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie uczynił sobie ze sprzedaży nieruchomości stałego źródła dochodu. Wnioskodawca nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej. Z tych powodów zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ad. 2


Przeznaczenie uzyskanych środków finansowych ze sprzedaży swojej części nieruchomości na cele mieszkaniowe to jest na budowę budynku mieszkalnego (domu jednorodzinnego) zwalniać będzie Wnioskodawcę z obowiązku uiszczenia podatku dochodowego od osób fizycznych. Zgodnie z ustawą za wydatki poniesione na cele (własne cele mieszkaniowe), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT, uważa się art. 21 ust. 25 ustawy o PIT: - wydatki poniesione na: budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2018 r. poz. 1509 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, jeżeli nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej, skutkuje powstaniem przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nie podlega opodatkowaniu.


Odrębnym źródłem przychodu, określonym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy jest pozarolnicza działalność gospodarcza.


Zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

  1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
  2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
  3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Wskazać należy, że treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 ww. ustawy daje podstawę by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą, konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków:

  • po pierwsze, dana działalność musi być działalnością zarobkową,
  • po drugie, działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany oraz,
  • po trzecie, w sposób ciągły.


Tak więc, działalność gospodarcza to taka działalność, która:

  1. jest prowadzona w celu osiągnięcia dochodu, przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu,
  2. wykonywana jest w sposób ciągły. Jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu np. powtarzalna sprzedaż przedmiotów własności posiadających tożsamy charakter.
  3. prowadzona jest w sposób zorganizowany, co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.

Zatem, każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki stanowi w rozumieniu przepisów ww. ustawy pozarolniczą działalność gospodarczą niezależnie od tego, czy podatnik dokonał jej rejestracji.


W związku z powyższym, aby określoną działalność uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, musi ona mieć charakter zarobkowy. Działalność jest zarobkowa wtedy, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby działalność gospodarcza wykonywana była w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Na pojęcie „zorganizowanie” w rozumieniu art. 5a pkt 6 ww. ustawy składa się zespół celowych, uporządkowanych czynności o charakterze profesjonalnym, realizowanych w ramach mniej lub bardziej wyodrębnionej struktury, mieszczących się zarówno w tzw. fazie przygotowawczej, związanej z uruchomieniem określonych działalności, jak i w fazie realizacji.

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Przez powtarzalność rozumie się ponadto cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, nie powiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Z przytoczonych przepisów wynika, że przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może stanowić przychód jednego z dwóch źródeł, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy. Ustalenie, z jakiego źródła pochodzi przychód, ma kluczowe znaczenie dla ustalenia sposobu opodatkowania przychodu.

Wobec powyższego, w celu zakwalifikowania – na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – działań podjętych przez Wnioskodawcę do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z nabyciem oraz ze sprzedażą działek, o których mowa we wniosku.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w dniu 11 maja 2016 roku nabył w drodze darowizny udział w nieruchomość składającej się z działek gruntu 796/2 i 797/2. W dniu 25 maja 2018 r. na mocy aktu notarialnego zawarł wraz z drugim współwłaścicielem nieruchomości a spółką akcyjna reprezentowaną przez pełnomocnika akt notarialny umowy przedwstępnej sprzedaży nieruchomości. Na mocy aktu notarialnego współwłaściciel i Wnioskodawca zobowiązali się wydzielić z działki gruntu 796/2 nową działkę gruntu o pow. około 0,1053 ha, zaś z działki gruntu 797/2 działkę o pow. około 0,1143 ha oraz po wydzieleniu działek zobowiązali się sprzedać przysługujące im udziały w nieruchomości powstałe w skutek podziału działek gruntu 796/2 oraz 797/2. Na mocy decyzji z działek 796/2 oraz 797/2 wydzielono nowe działki o nr ewidencyjnym 796/3 o pow. 0,1067 ha oraz działkę 797/3 o pow. 0,1131 ha. Działki te stanowią przedmiot sprzedaży na rzecz spółki akcyjnej. Wnioskodawca oraz współwłaściciel nie prowadzą żadnej działalności gospodarczej (nie prowadzą działalności w zakresie usług developerskich lub zbliżonych) w związku z czym nie są zarejestrowani jako czynni podatnicy podatku od towarów i usług. W związku z tym, że spółka akcyjna zwróciła się do Wnioskodawcy z chęcią odsprzedaży w/w działek zdecydowali przychylić się do prośby i odsprzedać wydzielone części działek. Pozostałe po wydzieleniu części działek pozostają do wykorzystania osobistego. Sprzedaż ma charakter jednorazowy. Działki będące przedmiotem sprzedaży nie są we współwłasności małżeńskiej. Przed sprzedażą w/w działek Wnioskodawca nie sprzedawał innych działek. Wnioskodawca nie posiada innych działek, które w przyszłości planuje sprzedać. W dniu 4 czerwca 2018 r. została zawarta umowa dzierżawy pomiędzy współwłaścicielem i Wnioskodawcą a spółką akcyjną. Przedmiotem dzierżawy są działki numer 796/3 i 797/3. Umowa dzierżawy zawarta została celem uzyskania pozwolenia na budowę przez spółkę akcyjną. Uzyskanie pozwolenia jest jednym z warunków przeniesienia własności nieruchomości na rzecz spółki. Umowa dzierżawy obowiązuje do momentu przeniesienia własności nieruchomości na rzecz spółki to jest do stycznia 2020 roku. Przeniesienie własności nieruchomości nastąpi najpóźniej w styczniu 2020 roku. Na mocy umowy dzierżawy wydzierżawiający to jest Wnioskodawca i współwłaściciel, wyrazili zgodę na dysponowanie przez dzierżawcę przedmiotem dzierżawy na cele budowlane.

Biorąc pod uwagę okoliczności przedstawione we wniosku, które wskazują, że nabyte w drodze darowizny przez Wnioskodawcę grunty nie zostały nabyte dla celów prowadzenia działalności gospodarczej, Wnioskodawca nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej (nie prowadzi działalności w zakresie usług developerskich lub zbliżonych), pozostałe po wydzieleniu części działek pozostają do wykorzystania osobistego a sprzedaż ma charakter jednorazowy (przed sprzedażą w/w działek Wnioskodawca nie sprzedawał innych działek oraz nie posiada innych działek, które w przyszłości planuje sprzedać) należy przyjąć, że całokształt opisanych we wniosku okoliczności, ich zakres, stopień zaangażowania, wskazuje, że są to działania należące do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscu należy wskazać, że przez pojęcie darowizny rozumieć należy typ umowy nazwanej, opisany w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.). Jak wynika z art. 888 § 1 ww. ustawy, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku, zatem jeśli świadczenie będzie polegać na przekazaniu rzeczy (np. nieruchomości) dochodzi do przeniesienia prawa własności rzeczy z darczyńcy na obdarowanego. Jej istota polega więc na zobowiązaniu darczyńcy do bezpłatnego świadczenia na rzecz drugiej strony umowy (obdarowanego), kosztem swego majątku w wyniku czego zwiększają się jej aktywa lub zmniejszają się jej pasywa. Oznacza to, że druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny. Tym samym, zawarcie umowy darowizny nieruchomości powoduje przejście jej własności na obdarowanego z chwilą zawarcia aktu notarialnego, w którym darczyńca daruje tę nieruchomość obdarowanemu, a obdarowany darowiznę przyjmuje. Z tą datą darczyńca traci własność nieruchomości.

W związku z tym, za datę nabycia udziału w nieruchomościach gruntowych przyjąć należy datę nabycia darowizny, tj. dzień 11 maja 2016 r.


Okoliczności opisane we wniosku wskazują, że planowane przez Wnioskodawcę odpłatne zbycie udziałów w dwóch wyodrębnionych działkach, nie nastąpi w ramach zorganizowanej i ciągłej działalności, która wyczerpywałaby znamiona działalności gospodarczej, określonej w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, przychód jaki uzyska Wnioskodawca z odpłatnego zbycia udziałów w dwóch działkach, wyodrębnionych w wyniku podziału działek, nie będzie stanowił przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, skutki podatkowe planowanego odpłatnego zbycia udziałów w dwóch działkach, nr 796/3 oraz nr 797/3, należy rozpatrywać w kontekście przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli przychodu z tytułu odpłatnego zbycia udziałów w nieruchomości.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.


Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy – podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością, np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości). Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy.

Odrębną kategorią są koszty uzyskania przychodu. Koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości nabytej w drodze darowizny należy ustalić zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu – za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku zalicza się również udokumentowane koszty nabycia lub wytworzenia poniesione przez spadkodawcę oraz przypadające na podatnika ciężary spadkowe, w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub zbywanego prawa odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych nabytych przez podatnika. Przez ciężary spadkowe, o których mowa w zdaniu drugim, rozumie się spłacone przez podatnika długi spadkowe, zaspokojone roszczenia o zachowek oraz wykonane zapisy zwykłe i polecenia, również w przypadku, gdy podatnik spłacił długi spadkowe, zaspokoił roszczenia o zachowek lub wykonał zapisy zwykłe i polecenia po dokonaniu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c.


Zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy – wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.


W związku z powyższym podstawę obliczenia podatku stanowi dochód, czyli różnica między przychodem uzyskanym ze sprzedaży nabytej w drodze darowizny nieruchomości (ustalonym zgodnie z art. 19) a kosztami uzyskania tego przychodu, ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6d ww. ustawy.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy – po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

  1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
  2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Należny podatek wynikający z tego zeznania jest płatny w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 4 pkt 4 w związku z art. 45 ust. 1a ww. ustawy).

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł – stosownie do art. 30e ust. 5 ww. ustawy.

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Jednakże stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy – wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 cytowanej ustawy.

Zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się m.in.

  1. wydatki poniesione na:
    1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
    2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
    3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
    4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
    5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego.

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Z art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika natomiast, że przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.


Natomiast stosownie do art. 21 ust. 28 za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

  1. nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
  2. budowę, rozbudowę nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

- przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Wyjaśnić należy, że zwolnienia podatkowe oraz ulgi są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, dlatego do interpretacji przepisów ustanawiających zwolnienia podatkowe, jak również ulgi, należy stosować wykładnię ścisłą, która nie wychodzi poza literalną treść przepisów. Stąd też korzystanie z omawianego zwolnienia przysługuje podatnikowi tylko i wyłącznie w sytuacji spełnienia wszystkich przesłanek wskazanych w przepisie prawa. Okolicznością decydującą o zastosowaniu powyższego zwolnienia jest więc m.in. przeznaczenie przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości wyłącznie na cele i w terminach określonych w tym przepisie. Przy tym enumeratywne wyliczenie wydatków mieszkaniowych, których realizacja powoduje zwolnienie z opodatkowania kwot przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości ma charakter wyczerpujący, a nie przykładowy. Zawarty w art. 21 ust. 25 ustawy katalog wydatków uprawniających do zwolnienia ma charakter zamknięty i w związku z tym tylko wydatkowanie środków na realizację celów w nim wskazanych pozwala na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania. Inne wydatki nie wymienione w tym katalogu nie będą uprawniały do skorzystania z powyższego zwolnienia.

Podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z przywołanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym jest fakt wydatkowania (począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie) środków z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych na wskazane w ustawie „własne cele mieszkaniowe” podatnika. Poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne” świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 i dopisując ten przymiotnik, przesądził, że celem nadrzędnym jest możliwość uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania tylko takich wydatków, które poniesione zostały na zaspokojenie „własnych” potrzeb mieszkaniowych. Tak więc uregulowane w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy zwolnienie od podatku dochodowego w zamierzeniach ustawodawcy realizować ma cel, jakim jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika.

Przy zwolnieniu uwzględnić można tylko takie wydatki, które poniesione zostaną na „własne cele mieszkaniowe”. Przy czym „własne cele mieszkaniowe” należy rozumieć jednoznacznie zgodnie z wykładnią literalną. Podkreślenia wymaga bowiem, że ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wypływa daleko idąca konsekwencja zawarta w stwierdzeniu „własne cele mieszkaniowe”. U podstaw omawianego zwolnienia legło bowiem założenie, że nie powinny być opodatkowane środki wydane na realizację własnego celu mieszkaniowego zbywającego. Powyższy warunek wynika wprost z brzmienia przepisu normującego zwolnienie. Warunkiem zwolnienia podatkowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest wykazanie przez podatnika, że wydatek poniesiony został na zrealizowanie jego własnych celów mieszkaniowych.

Powołany art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje zwolnienie ze względu na „własne cele mieszkaniowe”. Jest to cel nadrzędny, przez pryzmat którego należy interpretować ww. przepis. Ustawodawca nie definiuje jednak użytego zwrotu „własne cele mieszkaniowe”. Odnosząc się do powyższej kwestii Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w wyroku z dnia 20 października 2015 r., sygn. akt I SA/Bd 791/15 stwierdził, że pojęcie celu związane jest z wewnętrzną postawą człowieka, określaną najczęściej mianem chęci, woli, dążenia, zamiaru, postawy motywującej (powodującej) ludzkie działanie. Zatem wydatek poniesiony na własne cele mieszkaniowe, to wydatek dokonany w zamiarze zaspokajania własnych potrzeb mieszkaniowych. Utwierdza to w przekonaniu, że istotny jest zamiar nabycia nieruchomości na cele mieszkaniowe, który powinien prowadzić do zamieszkania w nabytej nieruchomości, chociaż ustawodawca nie uzależnił skorzystania z prawa do zwolnienia z opodatkowania od wykazania zamiaru zamieszkania w nowym budynku czy lokalu w chwili jego nabycia, czy też niezwłocznie po nabyciu.

Intencją ustawodawcy tworzącego to zwolnienie było zachęcenie podatników do nabywania w miejsce zbywanych nieruchomości czy praw majątkowych, innych nieruchomości lub praw majątkowych przeznaczonych do zaspakajania ich indywidualnych potrzeb mieszkaniowych.

Zwolnieniem tym nie są zatem objęte dochody ze sprzedaży nieruchomości i praw w przypadku przeznaczenia przychodu na nabycie innych nieruchomości lub praw w sytuacji, gdy czynności te wskazują np. na działanie o charakterze zarobkowym, spekulacyjnym, inwestycyjnym lub innym nie wskazującym na działanie ukierunkowane na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych.


Zatem korzystanie ze zwolnienia od podatku, jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji.


W przypadku niewypełnienia warunków określonych w wyżej cytowanym art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik traci prawo do ulgi i jest zobowiązany do złożenia korekty zeznania oraz zapłaty podatku dochodowego.


W przedstawionym we wniosku opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, że Wnioskodawca środki finansowe uzyskane ze sprzedaży swojej części nieruchomości przekaże na budowę nieruchomości (domu mieszkalnego) na działce położnej we wsi W., nr 342/1. Działka nr 342/1 stanowi współwłasność Wnioskodawcy i Pana Michała C. (współwłaściciela) w częściach równych to jest po 1/2 każde z nich. Budynek mieszkalny, na budowę którego Wnioskodawca chce przeznaczyć środki finansowe uzyskane ze sprzedaży swojej części nieruchomości również będzie stanowił przedmiot współwłasności z Michałem C. - współwłaścicielem działki nr 342/1. Jednocześnie Wnioskodawca będzie w powstałym budynku mieszkalnym realizować własne cele mieszkaniowe to jest zamieszkiwać w nim.

Tym samym należy wskazać, że dochód ze sprzedaży przedmiotowych działek przypadający proporcjonalnie na Wnioskodawcę (udział Wnioskodawcy) w części odpowiadającej przychodowi wydatkowanemu na budowę nieruchomości (domu mieszkalnego), którego Wnioskodawca będzie współwłaścicielem i w którym będzie realizował własne cele mieszkaniowe, będzie mógł korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, mając na uwadze okoliczności wskazane w treści wniosku, uznać należy że sprzedaż udziału przypadającego na Wnioskodawcę w przedmiotowych działkach stanowiła będzie źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże, w przypadku przeznaczenia przez Wnioskodawcę przychodu z tej sprzedaży na budowę budynku mieszkalnego, którego będzie współwłaścicielem, dochód korzystać będzie ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ww. ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj