Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT3.4011.227.2019.2.PP
z 28 czerwca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku złożonym w dniu 6 maja 2019 r., uzupełnionym pismem złożonym w dniu 14 czerwca 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania odszkodowania za naniesienia roślinne i budowlane znajdujące się na działce na terenie rodzinnego ogrodu działkowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 maja 2019 r. do tutejszego Organu został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa m.in. w art. 14b § 3 oraz art. 14f § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900), w związku z czym pismem z dnia 30 maja 2019 r., nr 0113-KDIPT3.4011.227.2019.1.PP, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 31 maja 2019 r. (data doręczenia 4 czerwca 2019 r.). Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek pismem złożonym w dniu 14 czerwca 2019 r., nadanym za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 10 czerwca 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Zgodnie z decyzją Prezydenta Miasta ... z dnia 27 września 2018 r. ustalone zostało odszkodowanie za naniesienia budowlane i nasadzenia roślinne na działce w związku z likwidacją ROD przy ul. ....

Wnioskodawczyni została wówczas poinformowana, że od uzyskanej kwoty, tj. 47 000 zł nie płaci podatku dochodowego. Jednakże, składając PIT za 2018 r. wskazano, że konieczne jest uzyskanie indywidualnej interpretacji i wpłata kwoty 8 532 zł, by uniknąć odsetek karnych.

Zgodnie z przepisami o likwidacji ROD stosuje się przepisy dotyczące wywłaszczenia nieruchomości (art. 18 ust. 1 ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych). Na gruncie przepisu art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacone na podstawie przepisów o gospodarce nieruchomościami. Tak też wynika z wyroku WSA z dnia 20 sierpnia 2014 r., sygn. akt I SA/Gl 80/14 oraz interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 10 czerwca 2015 r.

W tej sytuacji obejmowałoby Wnioskodawczynię zwolnienie z podatku za przyznane Jej odszkodowanie. Wnioskodawczyni jest osobą samotną, ma 77 lat i problemy zdrowotne – cukrzycę, nadciśnienie, choroby serca, neurologiczne i problemy z kręgosłupem, co sprawia, że wydatki na leczenie ma bardzo wysokie, nie wystarcza Jej z bieżącej emerytury. Odszkodowanie przeznaczyła na spłatę zadłużenia w związku z wydatkami na bieżące potrzeby i zdrowie. Obawiając się zapłaty odsetek karnych – Wnioskodawczyni uiściła należy podatek, jednak liczy na zwrot i pozytywne rozpatrzenie wniosku.

W uzupełnieniu wniosku złożonym w dniu 14 czerwca 2019 r. Wnioskodawczyni wskazała, że likwidacja ROD nastąpiła w związku z przywróceniem przez Wojewodę … decyzją z dnia 14 maja 2002 r. prawa własności poprzedniej właścicielce. Wysokość odszkodowania wypłacono - jak wskazano w decyzji Prezydenta Miasta – zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych, dalej: ustawy o ROD, podmiot likwidujący obowiązany jest wypłacić odszkodowanie za składniki majątkowe znajdujące się na działce, a stanowiące ich własność pomniejszone o wartość prawa do działki przyznanego w nowopowstałym ROD. Ustalenie wysokości odszkodowań następuje po uzyskaniu opinii rzeczoznawcy majątkowego w formie operatu szacunkowego – art. 22 ust. 2 ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych. Zgodnie z art. 25 ust. 2 ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych, stosuje się odpowiednio w przypadku likwidacji ROD lub jego części w związku z realizacją roszczenia osoby trzeciej. Ustalenie odszkodowań następuje w formie decyzji i zgodnie z wymogiem przepisu art. 22 ust. 2 ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych. Postanowieniem z dnia 25 kwietnia 2018 r. powołano rzeczoznawcę majątkowego …., posiadającą uprawnienia zawodowe nr … wydane przez Ministra Transportu i Budownictwa, celem sporządzenia operatu szacunkowego określającego wartość rynkową prawa własności naniesień budowlanych i nasadzeń roślinnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane w związku z odszkodowaniem z tytułu utraty prawa własności naniesień budowlanych i nasadzeń roślinnych na Rodzinnych Ogrodach Działkowych, jeśli powodem wywłaszczenia jest przywrócenie przez Skarb Państwa prawa własności poprzedniemu właścicielowi?

Zdaniem Wnioskodawczyni, przedstawionym w uzupełnieniu wniosku, w przypadku likwidacji rodzinnego ogrodu działkowego, podmiot dokonujący likwidacji obowiązany jest wypłacić działkowcom, m.in. odszkodowanie za składniki majątkowe znajdujące się na działkach, a stanowiące ich własność (art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o ROD). Co istotne – do likwidacji rodzinnego ogrodu działkowego lub jego części na cel publiczny w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, stosuje się przepisy tej ustawy dotyczące wywłaszczania nieruchomości (art. 18 ust. 1 ustawy o ROD). Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane, m.in. z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami. Przepisy, o których mowa mają zastosowanie, m.in. do odszkodowań za wywłaszczenie własności nieruchomości. Przy czym przez nieruchomość gruntową należy rozumieć grunt wraz z częściami składowymi, z wyłączeniem budynków i lokali, jeżeli stanowią odrębny przedmiot własności (art. 4 pkt 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami - Dz. U. z 2015 r., poz. 1774, ze zm.). Zatem, zwolnieniem objęte jest nie tylko odszkodowanie za wywłaszczenie gruntu, ale również jego części składowych, jeżeli części te stanowią odrębny przedmiot własności. Ponadto, z wyroku WSA w Gliwicach z dnia 20 sierpnia 2014 r., sygn. akt I SA/GI 80/14 oraz interpretacji indywidualnych Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 10 czerwca 2015 r., nr IBPBII/1/4511-206/15/MK i z dnia 15 kwietnia 2015 r., nr IBPBII/1/4511-34/15/BJ wynika, że zwolnienie podatkowe przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma zastosowanie nie tylko do odszkodowań wypłacanych za wywłaszczenie nieruchomości, lecz do wszystkich odszkodowań, których wypłata następuje stosownie do przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Zdaniem Wnioskodawczyni, jeżeli więc podatnik otrzyma odszkodowanie w związku z likwidacją rodzinnego ogrodu działkowego, to mimo że podstawę przyznania takiego odszkodowania stanowią przepisy ustawy o ROD i odszkodowanie dotyczy części składowych nieruchomości gruntowej (tj. naniesień, urządzeń i obiektów posadowionych na gruncie) – wypłata takiego odszkodowania następuje stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami. Tym samym wspomniane odszkodowanie jest wolne od opodatkowania. Odszkodowanie stanowi co do zasady przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednak niektóre z nich, wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych określonych w art. 21 ust. 1 ww. ustawy, korzystają ze zwolnienia od podatku. Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie. Zawarty w tym przepisie zwrot „przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłaconego słownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami” odnosi się do wszystkich przypadków, w których wypłata tego odszkodowania następuje stosownie do przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami. W przedmiotowej sprawie, wypłacone odszkodowanie zostało ustalone na podstawie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, gdyż likwidacja części ROD nastąpiła w trybie art. 25 ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych w związku z realizacją roszczenia byłej właścicielki, czyli zwrotu jej własności, co stanowi cel uzasadniający wywłaszczenie.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w tej sytuacji wypłata odszkodowania w tym trybie oparta jest na przepisach ustawy o gospodarce nieruchomościami – tak jak ma to miejsce w przypadku likwidacji ogródków działkowych na cel publiczny (tj. art. 18 ust. 1 tej ustawy, który wprost wskazuje, że do likwidacji rodzinnych ogrodów działkowych na cele publiczne stosuje się przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami dotyczące wywłaszczania nieruchomości). W przedmiotowej sprawie, w decyzji Prezydenta Miasta oparto sposób ustalenia wysokości odszkodowania na podstawie art. 22 ust. 2 ustawy o ROD, odnosząc się do ustalenia wysokości odszkodowania w wyniku uzyskania opinii biegłego, jak również do innych przepisów prawa, które regulowały powyższą kwestię. Wobec powyższego, otrzymane przez Wnioskodawczynię odszkodowanie z tytułu likwidacji Rodzinnego Ogrodu Działkowego mieści się w dyspozycji art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i powinno podlegać zwolnieniu od opodatkowania na podstawie tego przepisu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2018 r., opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione z podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku.

W treści art. 10 ust. 1 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie m.in. wymienia się inne źródła (pkt 9).

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Oznacza to, że przychodem z innych źródeł będzie każde przysporzenie majątkowe, mające konkretny wymiar finansowy, otrzymane jako świadczenie pieniężne, rzeczowe lub też jako świadczenie nieodpłatne, czy częściowo odpłatne.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że zgodnie z decyzją Prezydenta Miasta z dnia 27 września 2018 r. ustalone zostało odszkodowanie za naniesienia budowlane i nasadzenia roślinne na działce w związku z likwidacją ROD. Zgodnie z przepisami o likwidacji ROD stosuje się przepisy dotyczące wywłaszczenia nieruchomości (art. 18 ust. 1 ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych). Likwidacja ROD nastąpiła w związku z przywróceniem przez Wojewodę decyzją z dnia 14 maja 2002 r. prawa własności poprzedniej właścicielce. Wysokość odszkodowania wypłacono - jak wskazano w decyzji Prezydenta Miasta - zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych, podmiot likwidujący obowiązany jest wypłacić odszkodowanie za składniki majątkowe znajdujące się na działce, a stanowiące ich własność pomniejszone o wartość prawa do działki przyznanego w nowopowstałym ROD. Ustalenie wysokości odszkodowań następuje po uzyskaniu opinii rzeczoznawcy majątkowego w formie operatu szacunkowego - art. 22 ust. 2 ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych. Zgodnie z art. 25 ust. 2 ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych, stosuje się odpowiednio w przypadku likwidacji ROD lub jego części w związku z realizacją roszczenia osoby trzeciej. Ustalenie odszkodowań następuje w formie decyzji i zgodnie z wymogiem przepisu art. 22 ust. 2 ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych. Postanowieniem z dnia 25 kwietnia 2018 r. powołano rzeczoznawcę majątkowego, celem sporządzenia operatu szacunkowego określającego wartość rynkową prawa własności naniesień budowlanych i nasadzeń roślinnych.

Należy wskazać, że szczególnym trybem likwidacji przewidzianym w ustawie z dnia 13 grudnia 2013 r. o rodzinnych ogrodach działkowych (Dz. U. z 2017 r., poz. 2176, dalej: ustawa o ROD), jest likwidacja ogrodu działkowego lub jego części w związku z realizacją roszczenia osób trzecich. Zgodnie z art. 25 ust. 1 powołanej ustawy, w przypadku likwidacji ROD lub jego części w związku z realizacją roszczenia osoby trzeciej, nie stosuje się przepisu art. 21, jeżeli Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego występowały jako właściciel nieruchomości w dniu nabycia do tej nieruchomości tytułu prawnego przez stowarzyszenie ogrodowe lub w dniu, w którym ROD stał się ogrodem stałym w rozumieniu ustawy z dnia 6 maja 1981 r. o pracowniczych ogrodach działkowych (Dz. U. z 1996 r., poz. 390, z późn. zm.).

W myśl art. 25 ust. 2 ww. ustawy, w przypadku likwidacji ROD, o której mowa w ust. 1, przepis art. 22 ust. 1 stosuje się odpowiednio. Obowiązanym do wypłaty odszkodowań jest podmiot, który występował jako właściciel nieruchomości w dniu, o którym mowa w ust. 1. Ustalenie odszkodowań następuje w drodze decyzji.

Stosownie do art. 25 ust. 3 pkt 1 tej ustawy, organem właściwym do wydania decyzji, o której mowa w ust. 2, jest w przypadku gdy podmiotem obowiązanym do wypłaty odszkodowań jest Skarb Państwa - starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej.

Podmiot likwidujący obowiązany jest wypłacić działkowcom - odszkodowanie za składniki majątkowe znajdujące się na działkach, a stanowiące ich własność oraz za prawa do działki w ROD, pomniejszone o wartość prawa do działki przyznanego w nowo powstałym ROD (art. 22 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30 ust. 2 ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych, nasadzenia, urządzenia i obiekty znajdujące się na działce, wykonane lub nabyte ze środków finansowych działkowca, stanowią jego własność.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że w przypadku likwidacji ogrodów działkowych, osobom będącym użytkownikami działek przysługuje prawo do uzyskania odszkodowania za stanowiące ich własność nasadzenia, urządzenia i obiekty znajdujące się na działkach.

Ponadto, zgodnie z przepisami ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych, ilekroć w ustawie mowa jest o działkowcu – należy przez to rozumieć pełnoletnią osobę fizyczną uprawnioną do korzystania z działki w rodzinnym ogrodzie działkowym na podstawie prawa do działki.

W przypadku likwidacji ogrodu działkowego w związku z koniecznością realizacji roszczenia osoby trzeciej, działkowcowi nie przysługuje prawo do działki zamiennej (w art. 39 powołanej ustawy brak odesłania do art. 25 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy, ilekroć w ustawie o ROD jest mowa o likwidacji rodzinnego ogrodu działkowego lub jego części – należy przez to rozumieć zbycie lub wygaśnięcie praw przysługujących stowarzyszeniu ogrodowemu do nieruchomości zajmowanej przez rodzinny ogród działkowy lub jego część oraz wydanie tej nieruchomości przez stowarzyszenie ogrodowe. Natomiast stosownie do art. 35 tej ustawy, prawo do działki wygasa m.in. z chwilą likwidacji ROD lub jego części, na której znajduje się działka.

Odszkodowanie stanowi - co do zasady - przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie oznacza to jednak, że wszystkie odszkodowania są opodatkowane. Niektóre z nich, wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych określonym w art. 21 ust. 1 ww. ustawy, korzystają ze zwolnienia od podatku. Jednakże należy podkreślić, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym zwolnienia od podatku, jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że wolne od podatku są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.

Zawarty w tym przepisie zwrot „przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłaconego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami” odnosi się do wszystkich przypadków, w których wypłata tego odszkodowania następuje stosownie do przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Jednakże należy wskazać, że w przedmiotowej sprawie, w przypadku likwidacji ogrodu działkowego lub jego części przeprowadzanej na podstawie art. 25 ustawy o ROD nie znajduje zastosowanie ustawa o gospodarce nieruchomościami do której ustawodawca odnosi się w art. 18 ww. ustawy w przypadku likwidacji ogrodu działkowego lub jego części na cel publiczny. W opisanym stanie faktycznym nie znajdzie zatem zastosowanie zwolnienie przedmiotowe przewidziane w art. 21 ust.1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, należy uznać, że otrzymane przez Wnioskodawczynię odszkodowanie za naniesienia roślinne i budowlane z tytułu likwidacji części Rodzinnego Ogrodu Działkowego nie mieści się w dyspozycji art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie podlega zwolnieniu od opodatkowania na podstawie tego przepisu.

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że otrzymane przez Wnioskodawczynię odszkodowanie za naniesienia roślinne i budowlane, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ww. odszkodowanie stanowi dla Wnioskodawczyni przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ww. ustawy.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Mając na uwadze treść przepisu art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900), zauważyć należy, że w przedmiotowej sprawie Organ podatkowy wydając interpretację indywidualną przepisów prawa opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię. Do postępowania w sprawie wydania interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie z opisem stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawczynię interpretacji indywidualnych Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 10 czerwca 2015 r., nr IBPBII/1/4511-206/15/MK i z dnia 15 kwietnia 2015 r., nr IBPBII/1/4511-34/15/BJ oraz wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 20 sierpnia 2014 r., sygn. akt I SA/Gl 80/14 wskazać należy, że dotyczą one tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonym stanie faktycznym czy zdarzeniu przyszłym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast, organy podatkowe pomimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Ponadto, wyjaśnić należy, że funkcjonowanie w obrocie prawnym interpretacji indywidualnych, w których odmiennie oceniono takie same albo zbliżone stany faktyczne lub zdarzenia przyszłe, jest niewątpliwie niepożądane z punktu widzenia zasady prowadzenia postępowania, w sposób budzący zaufanie do organów, wyrażonej w art. 121 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. Niemniej jednak, w praktyce sytuacje takie mogą mieć miejsce, choćby z uwagi na przewidzianą przez ustawodawcę możliwość zmiany interpretacji indywidualnej w trybie art. 14e § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej. Zgodnie z tym przepisem, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną, indywidualną lub objaśnienie podatkowe jeżeli stwierdzi ich nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Jak wynika z powołanego unormowania, przesłanką dla rozważenia zmiany interpretacji indywidualnej (tj. w istocie zmiany stanowiska w zakresie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego) jest w szczególności ugruntowanie się linii orzeczniczej sądów, w której prezentowany jest odrębny niż zawarty w tym rozstrzygnięciu pogląd dotyczący interpretacji określonego przepisu lub przepisów prawa podatkowego.

Jednocześnie tutejszy Organ informuje, że analiza treści załączników nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym, tutejszy Organ nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników, a niniejszej interpretacji udzielono w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193,z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.