Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
IBPB-1-3/4510-677/15-2/MO
z 19 czerwca 2019 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. z 2016 r. poz. 1948 z późn. zm.), po ponownym rozpatrzeniu, w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 30 sierpnia 2016 r., sygn. akt I SA/Wr 445/16 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 20 grudnia 2018 r., sygn. akt II FSK 3493/16, wniosku z 27 listopada 2015 r. (data wpływu 1 grudnia 2015 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione w ww. wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku zastosowania do odsetek skapitalizowanych przepisów dot. tzw. „niedostatecznej kapitalizacji” w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2015 r.– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Dotychczasowy przebieg postępowania.

W dniu 1 grudnia 2015 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia braku zastosowania do odsetek skapitalizowanych przepisów dot. tzw. „niedostatecznej kapitalizacji” w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2015 r.

W dniu 28 stycznia 2016 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego Znak: IBPB-1-3/4510-677/15/IZ, w której uznał stanowisko Spółki za nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna z 28 stycznia 2016 r. została skutecznie doręczona 1 lutego 2016 r. Pismem z 5 lutego 2016 r. (data wpływu 9 lutego 2016 r.), wniesiono wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, na które udzielono odpowiedzi pismem z 23 lutego 2016 r. Znak: IBPB-1-3/4510-1-18/16/IZ odmawiając zmiany ww. interpretacji. Odpowiedź na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa została skutecznie doręczona 29 lutego 2016 r. Pismem z 30 marca 2016 r. (data wpływu 5 kwietnia 2016 r.), wniesiono skargę na ww. interpretację indywidualną. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, pismem z 2 maja 2016 r. Znak: IBPB-1-3/46-23/16/IZ udzielił odpowiedzi na skargę przesyłając ją, wraz z aktami sprawy do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu. W wyniku rozpatrzenia skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z 30 sierpnia 2016 r. sygn. akt I SA/Wr 445/16 uchylił zaskarżoną interpretację.

Od ww. wyroku Organ wniósł skargę kasacyjną. W wyniku rozpatrzenia skargi kasacyjnej Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 20 grudnia 2018 r. sygn. akt. II FSK 3493/16 oddalił skargę kasacyjną. Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 30 sierpnia 2016 r. sygn. akt I SA/Wr 445/16 wraz z aktami sprawy wpłynął do Organu 28 marca 2019 r.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.), ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony wymaga ponownego rozpatrzenia przez Organ.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) prowadzi działalność w zakresie produkcji i sprzedaży pianki poliuretanowej oraz innych wyrobów przemysłu chemicznego. Spółka podlega w Polsce tzw. nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy o CIT. Spółka w grudniu 2007 r. zawarła umowę pożyczki określonej kwoty pieniędzy (dalej: „Umowa”) z A (obecnie B, dalej: „B” lub „Wierzyciel”), podmiotem powiązanym, będącym spółką „siostrą” udziałowca Spółki. Umowa stanowiła potwierdzenie wewnątrzgrupowych ustaleń, na podstawie których Spółka była dłużna B określoną kwotę pieniędzy. Pożyczka została zaciągnięta przez Spółkę na maksymalny okres 25 lat celem nabycia udziałów w innym podmiocie z grupy X; kwota pożyczki została Spółce przekazana jednorazowo poprzez bezgotówkowe rozliczenie nabycia udziałów. Tym samym, po udzieleniu na rzecz Spółki pożyczki nie dochodziło do wypłat dalszych środków przez B na rzecz Spółki. Zgodnie z Umową, odsetki od pożyczki są kalkulowane w oparciu o zmienną stopę procentową, zaś ich zapłata ma nastąpić w terminach dogodnych dla Spółki, przy czym nie później niż w 25 rocznicę zaciągnięcia pożyczki.

W latach 2007-2014 Spółka zawierała z Wierzycielem porozumienia dotyczące rozliczania wynagrodzenia za pożyczkę m.in. w zakresie:

i. zmiany waluty pożyczki czy też zmiany wysokości oprocentowania pożyczki,

ii. kapitalizacji naliczonych odsetek od pożyczki, tj. doliczenia ich do kwoty głównej zobowiązania,

iii. czy też zapłaty odsetek poprzez ich kompensatę z wierzytelnościami przysługującymi Spółce wobec B.

W styczniu 2014 r. doszło do zmiany wierzyciela Spółki z tytułu udzielonej jej pożyczki - z B na C (dalej: „C”), będącą spółką córką B, a zatem podmiotem powiązanym dla Spółki w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o CIT, w brzmieniu wprowadzonym Ustawą Zmieniającą. Po 1 stycznia 2015 r. Spółka zawarła z C porozumienia dotyczące kapitalizacji naliczonych odsetek od pożyczki, co spowodowało zwiększenie kwoty głównej pożyczki w porównaniu do kwoty zadłużenia Spółki z tego tytułu na 31 grudnia 2014 r. W przyszłości, Spółka planuje dokonać kolejnych kapitalizacji odsetek należnych od pożyczki, przy czym Spółka nie wyklucza, że odsetki od pożyczki będą również spłacane poprzez ich zapłatę czy też w drodze ich kompensaty z wierzytelnościami przysługującymi Spółce wobec C (o ile wystąpią). Rok podatkowy Spółki jest zgodny z rokiem kalendarzowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zgodnie z art. 7 ust. 1 Ustawy Zmieniającej, przepisy art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o CIT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2015 r., nadanym Ustawą Zmieniającą, mają zastosowanie do odsetek od kwot odsetek skapitalizowanych od 1 stycznia 2015 r. do kwoty głównej pożyczki udzielonej i faktycznie przekazanej przez podmiot powiązany na rzecz Spółki przed zmianą przepisów art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o CIT, a zatem, przed 1 stycznia 2015 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2014 r., poz. 1328 ze zm., dalej: „Ustawa Zmieniająca”), przepisy art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2015 r., nadanym Ustawą Zmieniającą nie będą mieć zastosowania do odsetek od kwot odsetek skapitalizowanych od 1 stycznia 2015 r. do kwoty pożyczki udzielonej i faktycznie przekazanej przez podmiot powiązany na rzecz Spółki przed zmianą przepisów art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o CIT, a zatem przed 1 stycznia 2015 r.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W szczególności, kosztami uzyskania przychodów, co do zasady, mogą być odsetki od zaciągniętego przez podatnika finansowania dla potrzeb prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Należy jednak wskazać, że ustawa o CIT zawiera ograniczenia w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów odsetek od finansowania udzielonego podatnikowi przez podmioty powiązane wynikające z tzw. przepisów o niedostatecznej kapitalizacji.

Wątpliwość Spółki związana jest ze zmianą przepisów dotyczących tzw. niedostatecznej (cienkiej) kapitalizacji, tj. art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o CIT, począwszy od 1 stycznia 2015 r., które to przepisy po nowelizacji przewidują znacznie szerszy krąg podmiotów, które na potrzeby tych przepisów są uważane za tzw. kwalifikowanych pożyczkodawców.

Ustawa Zmieniająca nadała bowiem przedmiotowym regulacjom następujące brzmienie:

Zgodnie z art. 16 ust. 1, nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodów: (...)

  • pkt 60 – odsetek od pożyczek udzielonych spółce przez podmiot posiadający bezpośrednio lub pośrednio nie mniej niż 25% i udziałów (akcji) tej spółki albo udzielonych łącznie przez podmioty posiadające łącznie bezpośrednio lub pośrednio nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec podmiotów posiadających bezpośrednio lub pośrednio nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, uwzględniającego również zadłużenie z tytułu pożyczek, przekroczy łącznie wartość kapitału własnego spółki - w proporcji, w jakiej wartość zadłużenia przekraczająca wartość kapitału własnego spółki pozostaje do całkowitej kwoty tego zadłużenia wobec tych podmiotów, określonej na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc zapłaty odsetek od pożyczek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu własnego takiej spółdzielni;
  • pkt 61 – odsetek od pożyczek udzielonych spółce przez inną spółkę, jeżeli w obu tych spółkach ten sam podmiot bezpośrednio lub pośrednio posiada nie mniej niż po 25% udziałów (akcji), a wartość zadłużenia spółki otrzymującej pożyczkę wobec spółki udzielającej pożyczki oraz wobec podmiotów posiadających bezpośrednio lub pośrednio nie mniej niż 25% udziałów (akcji) spółki otrzymującej pożyczkę, uwzględniającego również zadłużenie z tytułu pożyczek, przekroczy łącznie wartość kapitału własnego spółki otrzymującej pożyczkę - w proporcji, w jakiej wartość zadłużenia przekraczająca wartość kapitału własnego spółki pozostaje do całkowitej kwoty tego zadłużenia, określonej na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc zapłaty odsetek od pożyczek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu własnego takiej spółdzielni.

Jednocześnie należy wskazać, że zgodnie z art. 7 ust. 1 Ustawy Zmieniającej, do odsetek od pożyczek (kredytów), w przypadku których kwota udzielonej podatnikowi pożyczki (kredytu) została temu podatnikowi faktycznie przekazana przed dniem wejścia w życie Ustawy Zmieniającej, stosowane są przepisy art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o CIT, w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2015 r.

Mając na uwadze powyższe, przepisy art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o CIT, w brzmieniu nadanym im Ustawą Zmieniającą, mają zastosowanie do odsetek od pożyczek wyłącznie w przypadku, gdy kwota udzielonej podatnikowi pożyczki (kredytu) została mu faktycznie przekazana po lub w dniu 1 stycznia 2015 r. Tym samym, niniejsze przepisy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2015 r. powinny mieć zastosowanie wyłącznie do odsetek od kwoty głównej pożyczki (kapitału), która została temu podatnikowi faktycznie przekazana lub udostępniona po wejściu w życie Ustawy Zmieniającej, a zatem po lub w dniu 1 stycznia 2015 r. Dla zastosowania przepisów o tzw. niedostatecznej kapitalizacji, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2015 r. istotne jest zatem, aby podatnik zaciągnął zobowiązanie pożyczkowe i faktycznie uzyskał środki z tytułu tego zobowiązania po lub w dniu 1 stycznia 2015 r.

W przypadku Spółki mamy zaś do czynienia z sytuacją, w której pożyczka została jej udzielona w 2007 r., zatem przed wejściem w życie nowego brzmienia przepisów dotyczących tzw. niedostatecznej kapitalizacji. Spółka otrzymała bowiem środki z tytułu umowy pożyczki jeden raz w 2007 r. (kiedy to nastąpiło ich przekazanie zgodnie z ustaleniami Spółki i B). Po przekazaniu na rzecz Spółki kwoty głównej pożyczki w kwocie wynikającej z zawartej Umowy nie dochodziło do przekazania na rzecz Spółki żadnych dodatkowych środków finansowych. Niewątpliwie, po przekazaniu na rzecz Spółki kwoty głównej pożyczki dochodziło do zwiększenia kwoty zadłużenia Spółki wobec Wierzyciela/C, niemniej, wynikało to wyłącznie z faktu kapitalizacji naliczonych odsetek od tej pożyczki.

Zdaniem Spółki, powyższe jednak, biorąc pod uwagę art. 7 ust. l Ustawy Zmieniającej, nie powoduje, że nowe brzmienie przepisów o tzw. niedostatecznej kapitalizacji może mieć zastosowanie do odsetek od tej pożyczki, a w szczególności do odsetek od kwot pożyczki wynikających ze skapitalizowanych w lub po 1 stycznia 2015 r. odsetek od pożyczki, która została Spółce faktycznie udzielona i przekazana przed 1 stycznia 2015 r. Kapitalizacja odsetek jest bowiem wyłącznie formą ich zapłaty.

Kapitalizacja jako forma zapłaty

Należy na wstępie zauważyć, że ustawa o CIT posługuje się pojęciem kapitalizacji odsetek, niemniej nie definiuje go. W związku z tym, zgodnie z dyrektywami wykładni językowej, należy w pierwszym rzędzie posłużyć się potocznym rozumieniem tego pojęcia. Autorzy Słownika Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl) określają „kapitalizację” w znaczeniu ekonomicznym jako „zsumowanie kwot opłat periodycznych w kwotę płatną jednorazowo”. Należy wskazać, że odsetki posiadają charakter periodyczny. Konsekwentnie, należy wskazać, że kapitalizacja odsetek byłaby „zsumowaniem odsetek w kwotę płatną jednorazowo”. W znaczeniu ekonomicznym, kapitalizacja odsetek prowadzi do powiększenia kwoty głównej zobowiązania pożyczkowego o kwotę skapitalizowanych odsetek, a tym samym do wygaśnięcia zobowiązania do zapłaty tychże odsetek.

Do podobnych wniosków prowadzi wykładnia systemowa ustawy o CIT. Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów). Tym samym, skapitalizowane odsetki są przychodem pożyczkodawcy. Należy uznać, że jednocześnie, w momencie kapitalizacji, stają się one kosztem uzyskania przychodu u pożyczkobiorcy, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) ustawy o CIT.

Również art. 26 ust. 7 ustawy o CIT wskazuje, że kapitalizacja odsetek powinna być traktowana na równi z ich zapłatą, bowiem wypłata, o której mowa w ust. 1, 1e, 1d i 2c oznacza wykonanie zobowiązania w jakiejkolwiek formie, w tym poprzez zapłatę, potrącenie lub kapitalizację odsetek.

Powyższe argumenty są koherentne z ugruntowanymi poglądami doktryny i orzecznictwa, według których kapitalizacja winna być traktowana jako forma zapłaty. Przykładowo teza wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 13 grudnia 2013 r., sygn. II FSK 2849/11 brzmi: W świetle art. 12 ust. 4 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kapitalizacja odsetek powinna być traktowana na równi z zapłatą, ponieważ wywiera ten sam skutek, a mianowicie zmniejsza kwotę odsetek do zapłaty, zaś powstałe przysporzenie dla pożyczkodawcy ma charakter trwały, definitywny i bezwarunkowy; tym samym skapitalizowane odsetki od kredytów (pożyczek) stanowią przychód podatkowy w dacie ich kapitalizacji, a nie w dacie ich faktycznego otrzymania.

Podobnie orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 17 lipca 2014 r., sygn. II FSK 1995/12, gdzie wskazano: (...) w efekcie kapitalizacja wywiera ten sam skutek prawny co zapłata, ponieważ zmniejsza kwotę odsetek do zapłaty. W wyniku kapitalizacji odsetek pożyczkobiorca (kredytobiorca) pozostawia odsetki do dyspozycji pożyczkodawcy (kredytodawcy), który z kolei rozporządza nimi poprzez doliczenie ich do kwoty kapitałowej pożyczki (kredytu).

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że w przypadku Wnioskodawcy doszło do faktycznej zapłaty odsetek poprzez kapitalizację.

Jednocześnie, należy mieć na względzie regułę, że w wyniku kapitalizacji nie dochodzi do zmiany uprzednio zaciągniętego zobowiązania pożyczkobiorcy, ponieważ zgodnie z poglądami doktryny pożyczka jest umową konsensualną, polegającą na zgodnym oświadczeniu woli stron, dającego i biorącego pożyczkę, przez którą dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę, określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić taką samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości (Kodeks Cywilny. Komentarz KC red. Gniewek wyd. 6 2014 wyd. 6/Gołaczyński, Legalis). Kapitalizacja nie jest modyfikacją umowy pożyczki, w tym sensie, że doprowadza do transferu własności kwoty odsetek z majątku pożyczkodawcy na majątek pożyczkobiorcy. Pożyczkobiorca, w związku z kapitalizacją odsetek, nie uzyskuje żadnego przysporzenia, ponieważ odsetki nie zwiększają kwoty pozostającej mu do dyspozycji. Wręcz przeciwnie, jako operacja gospodarcza – stosowana w stosunkach pomiędzy pożyczkobiorcą i pożyczkodawcą w drodze realizacji swobody kształtowania treści umów - stanowi ona jeden z możliwych sposobów rozliczenia zadłużenia z tytułu odsetek od pożyczki.

Konsekwentnie, gdyby przyjąć za prawidłowy pogląd, zgodnie z którym art. 7 ust. 1 Ustawy Zmieniającej, nie znajduje zastosowania w przypadku kapitalizacji odsetek od pożyczki udzielonej i faktycznie przekazanej podatnikowi przed 1 stycznia 2015 r., należałoby stwierdzić, że doszło do nieuprawnionego zróżnicowania sytuacji podatników, w zależności od tego, czy dokonują oni spłaty odsetek od pożyczek poprzez ich zapłatę czy też kapitalizację. Jak wskazano powyżej, przepisy ustawy o CIT takiego rozróżnienia nie przewidują, bowiem na gruncie ustawy o CIT, kapitalizacja odsetek jest traktowana na równi z ich zapłatą. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, do odsetek płaconych od kwoty pożyczki (niezależnie czy kwota ta wynika z pierwotnego przekazania na rzecz Wnioskodawcy kwoty pożyczki czy też z kapitalizacji odsetek od tej pożyczki), art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o CIT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2015 r. nie powinien znaleźć zastosowania.

Ochrona praw nabytych

Pomimo jasnych wyników wykładni językowej oraz systemowej, Spółka pragnie subsydiarnie odwołać się do przesłanek aksjologicznych stojących za omawianymi zmianami w ustawie o CIT.

Zgodnie z uzasadnieniem projektu do noweli, Ustawa Zmieniająca miała na celu doprecyzowanie przepisów dotyczących cienkiej kapitalizacji w ramach wyeliminowania problemów interpretacyjnych obecnych w orzecznictwie sądów i organów podatkowych. Jednocześnie, jednak w uzasadnieniu zostało ujęte stwierdzenie o potrzebie ochrony tych podatników, którzy uzyskali finansowanie w formie pożyczki przed wejściem Ustawy Zmieniającej w życie w związku z tym, iż wprowadzone w przepisach art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy CIT zmiany dotyczące kwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów odsetek od pożyczek udzielonych podatnikowi przez podmioty z podatnikiem powiązane mogłyby w sposób istotny wpływać na podatkowe skutki operacji gospodarczych podatnika będących w toku; w niniejszym przepisie proponuje się wyłączenie stosowania nowego brzmienia tych przepisów w stosunku do pożyczek, w przypadku których kwota udzielonej podatnikowi pożyczki (kredytu) została już temu podatnikowi faktycznie przekazana przed dniem wejścia w tycie niniejszej ustawy. W takim przypadku, tj. kiedy kwota udzielonej podatnikowi pożyczki (kredytu) zostałaby podatnikowi faktycznie przekazana przed wejściem w życie niniejszej ustawy, przepisy art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy CIT oraz art. 16 ust. 6 tej ustawy stosowałoby się w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2015 r.

Stosownie do powyższego, w omawianym stanie faktycznym Wnioskodawca w latach 2007-2014 w procesie opracowania planów związanych z prowadzeniem swojej działalności gospodarczej, nie mógł przewidzieć zmian w ustawie o CIT w zakresie przepisów o tzw. niedostatecznej kapitalizacji, które nastąpiły z dniem 1 stycznia 2015 r. Ustawodawca uwzględnił ten fakt wprowadzając art. 7 ust. 1 Ustawy Zmieniającej jako przepis przejściowy, czego dowodem jest powyższe uzasadnienie do projektu ustawy.

W związku z powyższym należy podkreślić, że stosowanie art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o CIT, w nowym brzmieniu wobec Wnioskodawcy byłoby nie tylko sprzeczne z intencją Ustawodawcy, ale i z zasadą zaufania obywateli do państwa, którzy mogą oczekiwać stabilności regulacji podatkowych i ich stosowania, w szczególności, gdy dokładają wszelkich starań w długofalowym planowaniu działalność gospodarczej w zgodzie z literą prawa.

Spółka ma świadomość, że interpretacje podatkowe mają moc wiążącą jedynie w indywidualnych sprawach, w których zostały wydane, niemniej wskazuje, że stanowisko Spółki znajduje uzasadnienie w interpretacji indywidualnej z 31 marca 2015 r., sygn. ILPB3/423-721/14-4/EK, wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu. W przedmiotowej interpretacji Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, że kapitalizacja odsetek nie może być utożsamiana z faktycznym przekazaniem nowego zadłużenia (pożyczki) na rzecz Wnioskodawcy, lecz jest to wyłącznie techniczna operacja związana ze sposobem rozliczenia zadłużenia, które zostało Wnioskodawcy udzielone wcześniej (w tym przypadku przed dniem 1 stycznia 2015 r.). Stąd też opierając się na przepisie art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy przyjąć, że znowelizowane przepisy art. 16 ust 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie będą mieć zastosowania do wszystkich odsetek od pożyczek zaciągniętych przez Wnioskodawcę (zadłużenia zaciągniętego i faktycznie przekazanego przed dniem 1 stycznia 2015 r.), w tym także do odsetek od kwot, które zostały skapitalizowane w dniu/po dniu wejścia w życie ustawy zmieniającej.

Mając zatem na uwadze wszystkie przedstawione powyżej przez Spółkę argumenty, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie, że zgodnie z art. 7 ust. 1 Ustawy Zmieniającej, przepisy art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o CIT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2015 r., nadanym Ustawą Zmieniającą nie będą mieć zastosowania do odsetek od kwot odsetek skapitalizowanych od 1 stycznia 2015 r. do kwoty pożyczki udzielonej i faktycznie przekazanej przez podmiot powiązany na rzecz Spółki przed zmianą przepisów art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o CIT, a zatem przed 1 stycznia 2015 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zaskarżonej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj