2019.06.17 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT1-1.4012.226.2019.2.ŻR

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-1.4012.226.2019.2.ŻR
z 17 czerwca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 kwietnia 2019 r. (data wpływu 24 kwietnia 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23 maja 2019 r. (data wpływu 30 maja 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania dotacji otrzymanej na realizację zadania pn. „…” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania dotacji otrzymanej na realizację zadania pn. „…”.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 23 maja 2019 r. (data wpływu 30 maja 2019 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Miasto ... (dalej: Miasto lub Wnioskodawca) jest zarejestrowane na potrzeby podatku od towarów i usług (dalej: VAT lub podatek), jako podatnik VAT czynny.

Do zadań własnych Miasta, na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 2 oraz pkt 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506; dalej: ustawa o samorządzie gminnym), należą sprawy w zakresie gminnych dróg, ulic, mostów, placów, organizacji ruchu drogowego oraz lokalnego transportu zbiorowego.

W celu należytego świadczenia usług w zakresie lokalnego transportu zbiorowego Miasto zawarło z Miejskim Zakładem Komunikacyjnym Sp. z o.o. (dalej: Spółka lub MZK) umowę wykonawczą o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego. Zgodnie z ustawą z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym, Miasto wykonuje funkcje organizatora publicznego transportu zbiorowego, natomiast Spółka jest operatorem publicznego transportu zbiorowego na terenie Miasta. W 2018 r. Wnioskodawca dokonał stosownych zmian w zawartej umowie, tj. de facto w całym modelu funkcjonowania i rozliczania usług transportu zbiorowego. Zgodnie z nowym modelem organizacji publicznego transportu zbiorowego Spółka jako podwykonawca, jest w szczególności zobowiązana do:

wykonywania przewozów pasażerskich według rozkładów jazdy,

sprzedaży biletów (w imieniu i na rzecz Miasta), w tym sprzedaży biletów w pojazdach,

stosowania cen biletów ustalonych przez Miasto,

wykonywania innych czynności, które są niezbędne do należytego świadczenia usług transportowych.

Sprzedawcą usług transportowych jest Miasto - MZK działa bowiem w tym zakresie w imieniu i na rzecz Miasta. Spółka jest jedynie technicznym podwykonawcą usług transportowych, natomiast to Wnioskodawca wykazuje te czynności dla celów VAT i rozlicza VAT należny zgodnie z ustawą o VAT. Spółka otrzymuje od Miasta wynagrodzenie za świadczenie w jego imieniu i na jego rzecz usług.

Na podstawie upoważnień ustawowych, wynikających ze wskazanego powyżej art. 7 ust. 1 pkt 2 oraz pkt 4 ustawy samorządzie gminnym, a także art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a i art. 8 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (Dz. U. z 2018 r., poz. 2016, ze zm.), zasady ustalania odpłatności za korzystanie z lokalnego transportu zbiorowego są kompetencją danej Gminy. Na tej podstawie organy stanowiące Miasta podjęły stosowne kroki regulujące zasady odpłatności za usługi komunikacji miejskiej. Obecne ceny biletów komunikacji miejskiej wynikają z uchwały Rady Miejskiej w … z dnia 27 lipca 2012 r. Nr … w sprawie opłat za usługi lokalnej komunikacji autobusowej (tekst jednolity uchwały, zgodnie z obwieszczeniem Rady Miejskiej w … z dnia 15 marca 2018 r. Nr …). Zasadnicze stawki cen biletów nie uległy zmianie od 2012 r. (późniejsze zmiany cennika wynikały bowiem przede wszystkim z wprowadzenia m.in. programów miejskich, takich jak np. Karty …).

Miasto, ustalając cennik usług transportu publicznego, nie bierze pod uwagę kosztów prowadzenia swojej działalności. Z uwagi na fakt, że Miasto świadcząc usługi transportu, realizuje zadania własne na rzecz lokalnej społeczności, stara się utrzymywać cenę przedmiotowych usług na stałym poziomie. Jak wskazano powyżej, cena biletów komunikacji autobusowej nie uległa zmianie od 2012 r.

Obecnie Miasto ponosi wydatki na realizację zadania pn. „..” (dalej: Projekt). Wydatki stanowią środki własne Miasta oraz środki pozyskane w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego.

W tym celu Miasto zawarło umowę o dofinansowanie projektu nr … z dnia 6 października 2017 r. z Województwem … (dalej: Województwo) w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa … na lata 2014-2020. Zgodnie z umową, VAT nie stanowi kosztu kwalifikowanego Projektu.

Zgodnie z ww. Umową zakończenie zadania planowane było na 31.03.2020 r., obecnie z Urzędem Marszałkowskim w … Departamentem ds. Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa … na lata 2014-2020 (zwanym dalej Instytucją Zarządzającą lub IZ) uzgadniany jest Aneks do Umowy o dofinasowanie projektu, obejmujący zmianę daty zakończenia realizacji projektu na 31.03.2021 r.

W ramach Projektu Miasto ponosi wydatki na m.in.:

nabycie autobusów niskoemisyjnych - autobusy są eksploatowane wyłącznie przez MZK do świadczenia usług publicznego transportu zbiorowego na terenie Miasta i Gmin sąsiednich w ramach podpisanych przez Miasto i Gminy Porozumień Międzygminnych,
nabycie i instalację tablic dynamicznej informacji pasażerskiej wraz z systemem ITS – na tablicach (instalowanych na przystankach autobusowych) wyświetlane będą w szczególności informacje związane z rozkładem jazdy autobusów,
nabycie i instalację systemu monitoringu wizyjnego - monitoring zainstalowany będzie przy każdej tablicy dynamicznej informacji pasażerskiej oraz na niektórych przystankach autobusowych,
przebudowę pomieszczenia w zajezdni autobusowej na potrzeby dyspozytorni ITS wraz z budową pomieszczenia serwerowni ITS,
stworzenie nowej wersji portalu internetowego wraz z aplikacją mobilną - narzędzia te służyć będą pasażerom do uzyskiwania informacji o komunikacji miejskiej (tj. rozkład jazdy, ogłoszenia o ewentualnych zmianach trasy, awariach, etc.),
dostosowanie wybranych peronów przystankowych do potrzeb osób niepełnosprawnych,
nabycie i montaż biletomatów stacjonarnych i mobilnych - przy użyciu biletomatów dokonywana jest sprzedaż biletów uprawniających do korzystania z usług transportowych zarówno Miasta, jak i podmiotów trzecich świadczących (jednakże nie w imieniu Miasta) usługi transportowe,
budowę dworca autobusowego - obiekt mieszczący poczekalnię dla pasażerów, toalety, część socjalną dla kierowców oraz kasę biletową, w której będzie dokonywana sprzedaż biletów uprawniających do korzystania z usług transportowych zarówno Miasta, jak i podmiotów trzecich świadczących (jednakże nie w imieniu Miasta) usługi transportowe,
pętle autobusowe - w tym stworzenie placów manewrowych, chodników i zagospodarowanie zieleni,
nabycie i montaż wiat przystankowych wraz z ławkami oraz słupków przystankowych,
doposażenie stacji obsługi pojazdów w zajezdni autobusowej - stacja obsługuje wyłącznie autobusy eksploatowane przez MZK celem świadczenia usług lokalnego transportu zbiorowego,
budowę budynku technicznego (mieszczącego kotłownię, pomieszczenia socjalne, punkt wulkanizacyjny, magazyn części zamiennych) oraz doprowadzenie przyłączy z kotłowni do budynku administracyjnego - wydatki poniesione w tym zakresie będą służyły rozwojowi zaplecza dla osób zaangażowanych w obsługę komunikacji miejskiej,
budowę budynku/kontenera zlokalizowanego przy końcowym przystanku autobusowym – obiekt będzie pełnił funkcję pomieszczenia socjalnego z toaletą dla kierowców autobusów.

Całość ww. majątku (dalej łącznie jako: Infrastruktura transportowa) wykorzystywana jest zdaniem Miasta wyłącznie do działalności w zakresie transportu zbiorowego (tj. do czynności, w odniesieniu do których, na gruncie VAT, usługodawcą będzie Miasto).

W opinii Miasta uzyskana na realizację opisanego zadania dotacja, nie ma bezpośredniego wpływu na cenę świadczonych przez Miasto usług transportowych. Jak bowiem wskazywano, cena przedmiotowych usług, ustalana jest w oparciu o uchwałę Rady Miasta i utrzymywana jest na stałym poziomie, niezależnym od kosztów działalności Miasta w tym obszarze. W szczególności cena ta nie zmieniłaby się, niezależnie od tego, czy Projekt zostałby zrealizowany czy nie (a więc czy Miasto uzyskałoby dofinansowanie czy nie). Uzyskana przez Miasto dotacja nie stanowi elementu kalkulacyjnego wynagrodzenia Miasta z tytułu usług transportu miejskiego, jest ona zdaniem Miasta, dofinansowaniem do kosztów realizacji Projektu.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż dofinansowanie otrzymane przez Miasto w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa … na lata 2014-2020 ma/będzie miało charakter wyłącznie inwestycyjny, tj. przeznaczone jest/będzie wyłącznie na sfinansowanie zadania inwestycyjnego opisanego we wniosku.

W przypadku niezrealizowania zadania pn. „…”, Wnioskodawca jest/będzie zobowiązany do zwrotu otrzymanych środków pieniężnych.

W trakcie realizacji ww. zadania będącego przedmiotem wniosku, Wnioskodawca zobowiązany jest/będzie do rozliczania się z otrzymanych środków finansowych z Instytucją Zarządzającą – Urzędem Marszałkowskim w …. Miasto przedstawia do refundacji faktury VAT dokumentujące poniesione wydatki lub wnioskuje o zaliczkę i następnie w ciągu 30 dni jest zobowiązane przedstawić stosowne faktury VAT, które zostały sfinansowane z zaliczki.

Przedmiotowe dofinansowanie Miasto ujmuje/będzie ujmowało w następującej klasyfikacji budżetowej: Dział: 600 - Transport i łączność, Rozdział: 60004 - Lokalny transport zbiorowy; Paragraf: 6257 - Dotacje celowe w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich oraz środków, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 5 lit. a i b ustawy, lub płatności w ramach budżetu środków europejskich, realizowanych przez jednostki samorządu terytorialnego. Czwarta cyfra paragrafu - 7 oznacza: Płatności w zakresie budżetu środków europejskich.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy otrzymana przez Miasto z tytułu realizacji Projektu dotacja wpływa na podstawę opodatkowania usług transportowych świadczonych przez Miasto?

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymana przez Miasto z tytułu realizacji Projektu dotacja nie wpływa na podstawę opodatkowania usług transportowych świadczonych przez Miasto.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Stosownie zaś do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Pod pojęciem usługi należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie, jak i zaniechanie. Zasadniczo zatem, za usługę należy uznać każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy o VAT. Jednakże zauważyć należy również, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym dana czynność podlega opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, iż płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zatem, za świadczenie usług należy rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które wynika zasadniczo z dwustronnego stosunku o charakterze zobowiązaniowym. Innymi słowy, konieczne jest istnienie podmiotu będącego odbiorcą (tj. nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego przedmiotową usługę.

Jednakże, należy mieć na uwadze, iż samo spełnienie ww. przesłanek nie przesądza jednoznacznie, iż w danej sytuacji mamy do czynienia ze świadczeniem usług podlegającym opodatkowaniu VAT.

Taka sytuacja ma bowiem miejsce wyłącznie wówczas, gdy czynności wykonywane w ramach świadczonej usługi dokonywane będą przez podmiot:

mający status podatnika oraz

działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższe oznacza zatem, iż jednostka samorządu terytorialnego (dalej: JST), będąca organem władzy publicznej, będzie uznana za podatnika podatku VAT wówczas, gdy:

wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jej zadań własnych lub

wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

W analizowanej sytuacji Miasto, które prowadzi działalność w zakresie transportu publicznego, działa jako podatnik, świadcząc opodatkowane VAT usługi komunikacji autobusowej.

W świetle art. 29a ust. 1 ww. ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Art. 29a ust. 1 ustawy o VAT stanowi odpowiednik art. 73 ww. Dyrektywy, zgodnie z którym podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Jednakże Wnioskodawca pragnie wskazać, iż jak wynika z utartej linii interpretacji i orzecznictwa (także Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, dalej: TSUE), opodatkowanie dotacji stanowi wyjątek od zasad ogólnych wspólnego systemu VAT. Nie wszystkie dotacje stanowią element podstawy opodatkowania VAT, a jedynie te z nich, które są bezpośrednio związane z ceną dostarczanych towarów czy też świadczenia usług. Wyjątek ten należy bowiem interpretować w sposób ścisły. Taka wykładnia prowadzi do wniosku, iż tylko dotacje bezpośrednio wpływające na cenę transakcji podlegają opodatkowaniu VAT, natomiast inne tego rodzaju otrzymywane płatności nie powiększają podstawy opodatkowania tym podatkiem.

Wobec powyższego, w analizowanej sytuacji kluczowym jest odniesienie do zawartego w przytoczonym przepisie zwrotu „bezpośredniego związku z ceną”. W tym zakresie wielokrotnie wypowiadał się TSUE, w tym w m.in. w wyroku w sprawie C-184/00 (Office des products wallons ASBL v. Belgian State).

W wyroku C-184/00 Trybunał stwierdził, że pojęcie subwencji (dotacji) bezpośrednio związanych z ceną należy interpretować jako obejmujące wyłącznie subwencję, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, a które są wypłacane przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego. Trybunał argumentował, że w celu ustalenia, czy dotacja stanowi wynagrodzenie, cena towarów i usług musi, co do zasady, być ustalana nie później, niż w momencie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu. Zobowiązanie do zapłaty dotacji dokonane przez osobę, która jej udziela, rodzi korelat, jakim jest prawo beneficjenta do jej otrzymania, ponieważ dokonał on dostawy podlegającej opodatkowaniu. Ten związek pomiędzy dotacją a ceną musi być jednoznacznie widoczny na podstawie indywidualnej analizy okoliczności stanowiących podstawę wypłaty tego wynagrodzenia. Z drugiej strony nie jest konieczne, aby cena towarów lub usług bądź część tej ceny została ustalona. Wystarczy, by możliwe było jej ustalenie. Cena, jaką płaci nabywca, musi być ustalana w taki sposób, że zmniejsza się ona w proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalenia ceny, jakiej żąda ten ostatni. Trybunał w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wskazał sądowi odsyłającemu szereg wskazówek, stwierdzając, że sąd krajowy musi zbadać obiektywnie, czy fakt, iż dotacja jest wypłacana sprzedawcy lub świadczącemu, pozwala mu sprzedawać towary lub świadczyć usługi po cenie niższej, niż musiałby on żądać w braku takiej dotacji. Nie jest konieczne, by dotacja odpowiadała bezpośrednio zmniejszeniu ceny dostarczanych towarów, wystarczy by relacja pomiędzy zmniejszeniem ceny a dotacją, która może być wyrażona ryczałtowo, była istotna.

Zatem, w ocenie Wnioskodawcy, z przytoczonego orzeczenia TSUE wynika, w przypadku, gdy otrzymana dotacja jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia, taka dotacja podlega VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i jednocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług, wówczas należy potraktować ją jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.

Odnosząc powyższe do przedstawionego przez Miasto opisu sprawy, w jego ocenie należy stwierdzić, iż uzyskana przez Miasto dotacja ma na celu sfinansowanie Projektu, stanowiąc zwrot kosztów związanych z jego realizacją, jest ona zatem dotacją o charakterze ogólnym/kosztowym. Dotacja nie ma wpływu na cenę świadczonych przez Miasto usług transportu miejskiego. Cennik opłat za bilety autobusowe ustalany jest w drodze uchwały Rady Miasta. Cena biletów nie jest uzależniona od kosztów działalności Miasta w przedmiotowym obszarze.

Zatem, z uwagi na powyższe okoliczności, dofinasowanie ze środków UE na realizację Projektu nie zwiększa podstawy opodatkowania VAT świadczonych przez Miasto usług transportu miejskiego i tym samym Wnioskodawca nie ma obowiązku odprowadzenia podatku należnego z tego tytułu.

Stanowisko Miasta w przedmiotowej kwestii znajduje potwierdzenie również w licznych interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe, m.in. w interpretacjach:

z dnia 18 kwietnia 2018 r. o sygn. 0111-KDIB3-1.4012.36.2018.2.RSZ, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że: „Włączenie zatem do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc podstawą opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

dofinansowanie

dotacja

z dnia 3 marca 2016 r. o sygn. IBPP3/4512-925/15/MN, w której Dyrektor Izby skarbowej w Katowicach stwierdził, że:

dofinansowanie

dotacja

dofinansowanie

W związku z powyższym, Miasto stoi na stanowisku, że analizowane dofinasowanie ze środków UE nie będzie zwiększało podstawy opodatkowania z tytułu świadczonych usług transportu miejskiego. Otrzymana dotacja nie ma bowiem bezpośredniego wpływu na cenę biletów komunikacji miejskiej, a jedynie pokrywa koszty zakupu nowego taboru.

Ponadto, w podobnym tonie wypowiadała się także judykatura. Tym samym stanowisko Miasta zostało potwierdzone także w wyrokach polskich sądów administracyjnych m.in. w wyrokach:

Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, z dnia 6 listopada 2018 r., o sygn. akt I SA/Rz 799/18, w którym Sąd orzekł, że:

dotacja

dofinansowanie

dotacja

dofinansowanie

dotacja

Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, z dnia 5 stycznia 2017 r., o sygn. akt I SA/Wr 1120/16, w którym Sąd orzekł, że:

dotacja

Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, z dnia 21 grudnia 2017 r., o sygn. I SA/Lu 835/17, w którym Sąd orzekł, że:

dotacja

opodatkowanie

W konsekwencji, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że otrzymane dofinasowanie ze środków UE nie wpływa na podstawę opodatkowania usług transportowych świadczonych przez Miasto, ze względu na fakt, iż analizowana dotacja nie ma bezpośredniego wpływu na cenę świadczonych przez Miasto usług, w zakresie transportu publicznego. Przede wszystkim, wskazana dotacja nie wpływa na obniżenie cen biletów komunikacji miejskiej, a jedynie pozwala na realizację ogólnego zadania inwestycyjnego w postaci nabycia m.in. nowego taboru autobusowego. W żadnym wypadku natomiast, przedmiotowe dofinansowanie nie ma i nie będzie miało bezpośredniego wpływu na cenę świadczonych usług.

Tym samym, Miasto stoi na stanowisku, że w przedmiotowej sprawie dofinasowanie ze środków UE nie zwiększa podstawy opodatkowania VAT świadczonych przez Miasto usług transportu miejskiego i w konsekwencji Wnioskodawca nie ma obowiązku odprowadzenia podatku należnego z tego tytułu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Należy wyjaśnić, że pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Analizując bowiem powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane będą przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Jak wynika z treści art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z przepisu tego wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.

Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są czy też nie są opodatkowane istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc podstawą opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zatem, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne – na pokrycie kosztów działalności nie zwiększa podstawy opodatkowania, a tym samym nie podlega opodatkowaniu.

Przepis art. 29a ust. 1 ustawy jest odpowiednikiem art. 73 ww. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Należy uznać, że opodatkowanie subwencji (dotacji) stanowi wyjątek od zasad ogólnych wspólnego systemu VAT. Nie wszystkie subwencje (dotacje) stanowią element podstawy opodatkowania VAT. Jedynie takie, które są subwencjami (dotacjami) związanymi bezpośrednio z ceną dostawy towarów czy ceną świadczenia usług. Wyjątek ten należy interpretować w sposób ścisły. Wykładnia ścisła prowadzi do wniosku, że tylko subwencje bezpośrednio wpływające na cenę transakcji podlegają opodatkowaniu. Natomiast inne subwencje (dotacje) nie wchodzą tym samym do podstawy opodatkowania, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Istotnym zatem dla wykładni art. 29a ust. 1 ustawy jest wyjaśnienie pojęcia „subwencja bezpośrednio związana z ceną”.

W tym celu istotne znaczenie ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W szczególności wyroki w sprawach C-184/00 (Office des products wallons ASBL v. Belgian State) oraz C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Ltd. v. Commisioners od Customs and Excise, w skrócie KNW).

W wyroku C-184/00 Trybunał stwierdził, że pojęcie subwencji (dotacji) bezpośrednio związanych z ceną należy interpretować jako obejmujące wyłącznie subwencję, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, a które są wypłacane przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego. Trybunał argumentował, że w celu ustalenia, czy dotacja stanowi wynagrodzenie, cena towarów i usług musi, co do zasady, być ustalana nie później, niż w momencie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu. Zobowiązanie do zapłaty dotacji dokonane przez osobę, która jej udziela, rodzi korelat, jakim jest prawo beneficjenta do jej otrzymania, ponieważ dokonał on dostawy podlegającej opodatkowaniu. Ten związek pomiędzy dotacją a ceną musi być jednoznacznie widoczny na podstawie indywidualnej analizy okoliczności stanowiących podstawę wypłaty tego wynagrodzenia. Z drugiej strony nie jest konieczne, aby cena towarów lub usług bądź część tej ceny została ustalona. Wystarczy by możliwe było jej ustalenie. Cena jaką płaci nabywca musi być ustalana w taki sposób, że zmniejsza się ona w proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalenia ceny, jakiej żąda ten ostatni. Trybunał w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wskazał sądowi odsyłającemu szereg wskazówek, stwierdzając, że sąd krajowy musi zbadać obiektywnie, czy fakt, iż dotacja jest wypłacana sprzedawcy lub świadczącemu pozwala mu sprzedawać towary lub świadczyć usługi po cenie niższej, niż musiałby on żądać w braku takiej dotacji. Nie jest konieczne, by dotacja odpowiadała bezpośrednio zmniejszeniu ceny dostarczanych towarów, wystarczy by relacja pomiędzy zmniejszeniem ceny a dotacją, która może być wyrażona ryczałtowo, była istotna.

W wyroku C-353/00 Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki.

Związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował Trybunał. Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym. W praktyce dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu) albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy po niższej cenie (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają podatkowi VAT.

Tego rodzaju dotacje występowały w przypadku KNW. Istniał bezpośredni związek pomiędzy usługami podatnika a otrzymywanymi dotacjami (dotacje były korelatem usług i wypłacano je tylko w razie ich świadczenia; również kwotowo zależały od liczby usług). Wpływ na cenę również był oczywisty: ostateczny odbiorca nie musiał płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dotacją. Mimo, że dotacje oczywiście wpływały na działalność przedsiębiorstwa i w sensie ekonomicznym pokrywały część kosztów jego funkcjonowania, przede wszystkim były one związane z ceną. Dlatego też nie można było ich traktować jako pozostających poza podatkiem VAT.

Jeżeli otrzymana dotacja jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia (tj. świadczenie dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę lub świadczeniobiorca otrzymuje je za darmo), taka dotacja podlega VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można – i należy – potraktować ją jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.

Należy wskazać, zatem, że dotacja podlega opodatkowaniu, jeżeli ma bezpośredni związek z ceną towaru/usługi świadczonej przez otrzymującego dotację. W takiej sytuacji przyjmuje się, że dotacja stanowi składnik tej ceny. Innymi słowy dotacja „uzupełnia” podstawę opodatkowania z tytułu dostawy towaru/usługi i jest opodatkowana na takich samych zasadach jak czynność, której dotyczy (wg właściwej stawki lub z zastosowaniem zwolnienia od podatku).

Bezpośredni związek dotacji z ceną (a więc cenotwórczy charakter) występuje w przypadku, gdy w sposób precyzyjny można określić jej wpływ na poziom ceny konkretnego towaru/usługi. Jest to możliwe w przypadku, gdy dotację można uznać za „korelat” świadczonej usługi lub dostarczanego towaru, tzn. gdy wypłacana jest tylko w razie świadczenia konkretnych usług lub dostawy konkretnego towaru, kwotowo również zależy od ilości świadczonych usług lub dostarczonych towarów. Także wtedy gdy dopłata ustalana jest jako określony procent poniesionych wydatków (określonej kategorii poniesionych wydatków), ma ona proste przełożenie na cenę świadczenia, gdy powoduje redukcję kwoty należnej od świadczeniobiorcy. W przypadku bowiem nieotrzymania dopłaty, odbiorca usług/towarów musiałby zapłacić cenę wyższą od oferowanej przez świadczeniodawcę, którego koszty (część kosztów) finansowana jest z zewnętrznego źródła.

Z okoliczności sprawy wynika, iż uzyskana na realizację opisanego zadania dotacja, nie ma bezpośredniego wpływu na cenę świadczonych przez Miasto usług transportowych. Uzyskana przez Miasto dotacja nie stanowi elementu kalkulacyjnego wynagrodzenia Miasta z tytułu usług transportu miejskiego, jest ona dofinansowaniem do kosztów realizacji Projektu. Nadto, jak wskazał Wnioskodawca, dofinansowanie otrzymane przez Miasto ma/będzie miało charakter wyłącznie inwestycyjny, tj. przeznaczone jest/będzie wyłącznie na sfinansowanie zadania inwestycyjnego opisanego we wniosku.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku ww. dotacja nie jest przyznawana jako dopłata do ceny usługi, ale ma postać dofinansowania kosztów realizowanego zadania inwestycyjnego. Środki finansowe przekazywane Wnioskodawcy na realizację ww. zadania mają charakter wyłącznie kosztowy, tj. stanowią pokrycie określonych kosztów poniesionych przez Wnioskodawcę w trakcie realizacji zadania inwestycyjnego. W konsekwencji, mamy do czynienia z dotacją o charakterze zakupowym, a nie dotacją mającą na celu sfinansowanie ceny sprzedaży. Otrzymywana dotacja nie stanowi także wynagrodzenia za wykonywaną usługę.

Skoro zatem dotacja będąca przedmiotem wniosku stanowi/będzie stanowić dofinansowanie działalności Wnioskodawcy w zakresie ww. zadania inwestycyjnego oraz dotacja ta nie ma/nie będzie miała wpływu na cenę świadczonych przez Wnioskodawcę usług, to dotacja ta nie stanowi/nie będzie stanowić podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji powyższego otrzymana przez Miasto dotacja z tytułu realizacji ww. zadania inwestycyjnego nie ma/nie będzie miała wpływu na podstawę opodatkowania usług transportowych świadczonych przez Miasto.

Tym sam stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W niniejszej sprawie, jako element stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przyjęto wskazaną przez Wnioskodawca okoliczność, iż dofinansowanie otrzymane przez Miasto ma/będzie miało charakter wyłącznie inwestycyjny, tj. przeznaczone jest/będzie wyłącznie na sfinansowanie zadania inwestycyjnego opisanego we wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Na ocenę prawidłowości analizowanej sprawy nie może wpłynąć powołane przez Wnioskodawcę orzecznictwo, ponieważ zapadło ono w odniesieniu do indywidualnego i właściwego tylko temu orzecznictwu opisu sprawy. W związku z powyższym, nie negując takiego orzecznictwa, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca zaprezentowanych przez Wnioskodawcę wyroków zamyka się w obrębie spraw, dla których zostały wydane.

Odnośnie natomiast powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin