Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-3.4011.202.2019.2.JK3
z 19 czerwca 2019 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 kwietnia 2019 r. (data wpływu 26 kwietnia 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 maja 2019 r. (data nadania 27 maja 2019 r., data wpływu 3 maja 2019 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 14 maja 2019 r. Nr 0114-KDIP3-3.4011.202.2019.1.JK3 (data nadania 14 maja 2019 r., data doręczenia 20 maja 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych – jest:

  • prawidłowe - w zakresie obowiązku poboru i odprowadzenia podatku dochodowego (zaliczki na podatek dochodowy) w związku z wynagrodzeniem wypłacanym zleceniobiorcom wykonującym umowę zlecenia poza granicami Polski,
  • nieprawidłowe - w części dotyczącej kwalifikacji wynagrodzenia zleceniobiorców w świetle umowy polsko – niemieckiej.

UZASADNIENIE


W dniu 26 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie poboru i odprowadzenia podatku dochodowego (zaliczki na podatek dochodowy) w związku z wynagrodzeniem wypłacanym zleceniobiorcom wykonującym umowę zlecenia poza granicami Polski.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 14 maja 2019 r. Nr 0114-KDIP3-3.4011.202.2019.1.JK3 (data nadania 14 maja 2019 r., data doręczenia 20 maja 2019 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku. Pismem z dnia 27 maja 2019 r. (data nadania 27 maja 2019 r., data wpływu 30 maja 2019 r.) uzupełniono powyższe w terminie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


Wnioskodawca jest spółką prawa handlowego prowadzącą działalność gospodarczą w formie spółki komandytowej, związaną z świadczeniem usług w zakresie opieki nad osobami starszymi, niepełnosprawnymi lub wymagającymi opieki z innych powodów. Z uwagi na fakt, że osoby objęte opieką mieszkają na terenie Niemiec, konieczne jest wysyłanie osób fizycznych, z którymi Wnioskodawca będzie współpracować (zleceniobiorców), do wykonywania czynności opieki nad tymi osobami do Niemiec.

Podstawą współpracy pomiędzy Wnioskodawcą a zatrudnionymi osobami będzie umowa cywilnoprawna (umowa zlecenia). Osoby, z którymi Wnioskodawca będzie zawierał umowy zlecenia, będą posiadały ośrodek interesów życiowych na terytorium Polski. Okres wykonywania pracy w Niemczech przekroczy 183 dni w ciągu 12 następujących po sobie miesięcy, a więc w sytuacji, gdyby osoby zatrudnione były na podstawie umowy o pracę, podatek dochodowy płatny byłby na terytorium Niemiec.

Przychody z tytułu umów zlecenia nie będą uzyskiwane przez zleceniobiorców jako osoby prowadzące działalność gospodarczą. Umowa zlecenia zawsze będzie obejmować tylko jedno domostwo - będzie dotyczyć opieki nad tylko jedną osobą. Na podstawie umowy zlecenia zleceniobiorca będzie wykonywać czynności opieki nad osobą starszą przez okres ok. 2-3 miesięcy. Po zakończeniu danej umowy zleceniobiorca będzie wykonywał na rzecz Wnioskodawcy te same czynności (opiekę nad osobą starszą) na podstawie kolejnej umowy (kolejnych umów). Umowy będą wykonywane w różnych rejonach geograficznych, bez istnienia spójności geograficznej pomiędzy nimi. Wnioskodawca przewiduje zawieranie z danym zleceniobiorcą 2-3 umów dwu- trzymiesięcznych w ciągu roku.


Zleceniobiorcy nie będą posiadali stałej placówki w Niemczech w celu wykonywania umowy zlecenia na terenie Niemiec, czyli takiej placówki, przez którą w sposób stały wykonywaliby umowę.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.


Czy na Wnioskodawcy, jako płatniku, ciąży obowiązek poboru i odprowadzenia podatku dochodowego (zaliczki na podatek dochodowy) w związku z wynagrodzeniem wypłacanym zleceniobiorcom wykonującym umowę zlecenia poza granicami Polski?


Zdaniem Wnioskodawcy, pomimo przekroczenia przez zleceniobiorców okresu 183 dni pobytu w Niemczech, na Wnioskodawcy nadal będzie ciążył obowiązek poboru i odprowadzenia podatku dochodowego (zaliczki na podatek dochodowy) w związku z wynagrodzeniem wypłacanym zleceniobiorcom wykonującym umowę zlecenia poza granicami Polski.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.) (dalej: ustawa o PIT) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Z kolei na podstawie art. 14 ust. 1 umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz.U. z 2005 Nr 12, poz. 90) dochód, który osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z wykonywanego wolnego zawodu albo z innej działalności o samodzielnym charakterze, podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że osoba ta dysponuje stałą placówką w drugim Umawiającym się Państwie, w celu wykonywania swojej działalności. Jeżeli dysponuje ona taką placówką, wówczas dochód może być opodatkowany w drugim Państwie, jednak tylko w takim zakresie, w jakim może być przypisany tej stałej placówce.


W myśl art. 3 ust. 1a ustawy o PIT, zleceniobiorcy Wnioskodawcy w opisanym zdarzeniu przyszłym podlegać będą obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) w Polsce bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów.


Zgodnie z art. 32 ust. 6 ustawy o PIT, zakład pracy nie pobiera zaliczek na podatek dochodowy od dochodów uzyskanych przez pracownika z pracy wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pod warunkiem że dochody te podlegają lub będą podlegać opodatkowaniu poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W opisanej sytuacji takie dochody mogłyby być opodatkowane w Niemczech na podstawie art. 15 ust. 2 lit. a) umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania w Niemczech. Wskazany w tym przepisie okres 183 dni nie ma jednak znaczenia dla opodatkowania zleceniobiorców, ponieważ dotyczy on wyłącznie wynagrodzeń ze stosunku pracy, a nie ze zlecenia. Takie dochody opodatkowane będą zatem na zasadach określonych w art. 22 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania w Niemczech w zw. z art. 3 ustawy o PIT. Na tej podstawie, nawet jeżeli zleceniobiorcy w opisywanej sytuacji podlegaliby opodatkowaniu z uwagi na ich miejsce zamieszkania zarówno w Polsce (art. 3 ustawy o PIT), jak i w Niemczech (pobyt powyżej 183 dni), to zaistniała kolizja - zgodnie z art. 4 ust. 2 lit. a) cyt. umowy - zostałaby rozstrzygnięta na korzyść Rzeczypospolitej Polskiej, gdzie zleceniobiorcy posiadają stałe miejsce zamieszkania.

W związku z powyższym, dochody zleceniobiorców, jako osób uzyskujących przychody z działalności wykonywanej osobiście, opodatkowane będą w Polsce, natomiast pobór i odprowadzanie podatku dochodowego (zaliczki na podatek dochodowy) w związku z wynagrodzeniem wypłacanym zleceniobiorcom wykonującym umowę zlecenia poza granicami Polski będzie nadal ciążył na Wnioskodawcy - zgodnie z art. 41 ustawy o PIT.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe w części dotyczącej poboru i odprowadzenia podatku dochodowego (zaliczki na podatek dochodowy) w związku z wynagrodzeniem wypłacanym zleceniobiorcom wykonującym umowę zlecenia poza granicami Polski, natomiast jest nieprawidłowe w części dotyczącej kwalifikacji wynagrodzenia zleceniobiorców w świetle umowy polsko-niemieckiej.


Na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).


W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

  1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
  2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Stosownie do postanowień art. 4a ww. ustawy, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.


Z informacji przedstawionych w treści wniosku wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą związaną z świadczeniem usług w zakresie opieki nad osobami starszymi, niepełnosprawnymi lub wymagającymi opieki z innych powodów. Z uwagi na fakt, że osoby objęte opieką mieszkają na terenie Niemiec, konieczne jest wysyłanie osób fizycznych, z którymi Wnioskodawca będzie współpracować (zleceniobiorców), do wykonywania czynności opieki nad tymi osobami do Niemiec. Podstawą współpracy pomiędzy Wnioskodawcą a zatrudnionymi osobami będzie umowa cywilnoprawna (umowa zlecenia). Osoby, z którymi Wnioskodawca będzie zawierał umowy zlecenia, będą posiadały ośrodek interesów życiowych na terytorium Polski. Okres wykonywania pracy w Niemczech przekroczy 183 dni w ciągu 12 następujących po sobie miesięcy, a więc w sytuacji, gdyby osoby zatrudnione były na podstawie umowy o pracę, podatek dochodowy płatny byłby na terytorium Niemiec. Przychody z tytułu umów zlecenia nie będą uzyskiwane przez zleceniobiorców jako osoby prowadzące działalność gospodarczą. Umowy będą wykonywane w różnych rejonach geograficznych, bez istnienia spójności geograficznej pomiędzy nimi. Wnioskodawca przewiduje zawieranie z danym zleceniobiorcą 2-3 umów dwu- trzymiesięcznych w ciągu roku.


Zleceniobiorcy nie będą posiadali stałej placówki w Niemczech w celu wykonywania umowy zlecenia na terenie Niemiec, czyli takiej placówki, przez którą w sposób stały wykonywaliby umowę.


W stosunku do przedstawionego powyżej zdarzenia przyszłego będącego przedmiotem niniejszej interpretacji znajdą zastosowanie odpowiednie uregulowania Umowy z dnia 14 maja 2003 r. zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r., Nr 12, poz. 90).

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. Umowy, dochód, który osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z wykonywanego wolnego zawodu albo z innej działalności o samodzielnym charakterze, podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że osoba ta dysponuje stałą placówką w drugim Umawiającym się Państwie, w celu wykonywania swej działalności. Jeżeli dysponuje ona taka placówką, wówczas dochód może być opodatkowany w drugim Państwie, jednak tylko w takim zakresie, w jakim może być przypisany tej stałej placówce.

Stosownie do art. 14 ust. 2 cyt. Umowy, określenie „wolny zawód” obejmuje w szczególności samodzielnie wykonywaną działalność naukową, literacką, artystyczną, wychowawczą lub edukacyjną, jak również samodzielnie wykonywaną działalność lekarzy, adwokatów i radców prawnych, inżynierów, architektów, dentystów, doradców podatkowych i biegłych rewidentów.

Z okoliczności przedstawionych w treści wniosku wynika, że zleceniobiorcy zamieszkują na stałe w Polsce, tutaj mają swoje centrum interesów gospodarczych i osobistych. Nie dysponują zagranicą (na terytorium Niemiec) stałą placówką, za pośrednictwem której wykonują swoją działalność zarobkową.


Zatem, przychód osiągany przez zleceniobiorców z tytułu ww. umów zleceń będzie podlegał – stosownie do uregulowań ww. Umowy – opodatkowaniu tylko i wyłącznie w państwie rezydencji zleceniobiorców, tj. w Polsce.


Bez znaczenia w tym aspekcie sprawy pozostaje okoliczność, wskazana przez Wnioskodawcę, że okres wykonywania pracy w Niemczech przekroczy 183 dni w ciągu 12 następujących po sobie miesięcy, ponieważ, to czy pobyt podatnika przekroczy czy nie przekroczy 183 dni w dwunastu następujących po sobie miesiącach odnosi się o opodatkowania przychodów z pracy najemnej (art. 15 umowy polsko-niemieckiej), a nie przychodów z umowy zlecenia, zaliczanych do kategorii tzw. wolnych zawodów, o których mowa w powołanym wyżej art. 14 umowy polsko-niemieckiej.

Ponadto należy wyjaśnić, że w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 22 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, na który powołuje się Wnioskodawca we własnym stanowisku. Jak wynika z treści art. 22 umowy, dochody osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, gdzie są osiągane, a które nie są objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Zatem ww. art. 22 umowy ma zastosowanie do dochodów, które nie są objęte postanowieniami poprzednich artykułów umowy polsko-niemieckiej, natomiast jak już wyjaśniono w interpretacji, wynagrodzenie wypłacone przez Wnioskodawcę zleceniobiorcom podlega opodatkowaniu tylko w Polsce zgodnie z art. 14 umowy.

Zatem przenosząc powyższe stwierdzenia na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika (Wnioskodawcy) z tytułu wynagrodzeń wypłacanych zleceniobiorcom wykonującym umowę zlecenia należy zaakcentować, że ustawodawca w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy zidentyfikował jako odrębne źródło przychodu – działalność wykonywaną osobiście.

Zgodnie z art. 13 pkt 8 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

  1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
  2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora – jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

– z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.


Z treści wniosku nie wynika, aby zleceniobiorcy wykonujący usługi opieki nad osobami starszymi w Niemczech, wykonywali je na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez siebie pozarolniczej działalności gospodarczej. Zatem można przyjąć, że są osobami, które uzyskują przychody z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w ww. przepisie.

Zakwalifikowanie przychodów do działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powoduje, że na podmiotach, jako płatnikach dokonujących wypłat z powyższych tytułów, ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 cyt. ustawy. W myśl tego przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zgodnie z treścią art. 41 ust. 1a ww. ustawy, zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1.

Płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku, gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych (art. 42 ust. 1 cyt. ustawy).

Podsumowując, w świetle powołanych powyżej przepisów, należy stwierdzić, że w opisanym zdarzeniu przyszłym wynagrodzenie wypłacane zleceniobiorcom delegowanym na terytorium Niemiec w celu świadczenia usług opiekuńczych podlegać będzie opodatkowaniu tylko i wyłącznie w Polsce, bez względu na długość okresu pobytu zleceniobiorców na terenie Niemiec. Jednocześnie na Wnioskodawcy, jako płatniku, będzie ciążył obowiązek poboru i odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy od tych wynagrodzeń do właściwego urzędu skarbowego w Polsce.

Stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe w części dotyczącej obowiązku poboru i odprowadzenia podatku dochodowego (zaliczki na podatek dochodowy) w związku z wynagrodzeniem wypłacanym zleceniobiorcom wykonującym umowę zlecenia poza granicami Polski, natomiast jest nieprawidłowe w części dotyczącej kwalifikacji wynagrodzenia zleceniobiorców w świetle umowy polsko-niemieckiej, gdyż jak wyjaśniono w interpretacji wynagrodzenie to należy zakwalifikować do art. 14 umowy, a nie jak wskazał Wnioskodawca do art. 15 i art. 22.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.


Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).


Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe postępowanie jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj