Interpretacja Szef Krajowej Administracji Skarbowej
DPP13.8221.26.2019.GTM
z 24 maja 2019 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ


Na podstawie art. 14e § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), Szef Krajowej Administracji Skarbowej, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 21 lutego 2018 r. Nr 0111-KDIB1-2.4010.460.2017.1.AW, wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, zmienia z urzędu wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 grudnia 2017 r. (data wpływu: 28 grudnia 2017 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w przypadku podatnika dokonującego nabycia od podmiotów powiązanych, posiadającego pełne prawo do odliczenia podatku VAT w danej transakcji z podmiotem powiązanym (a zatem gdy podatek VAT naliczony nie stanowi kosztu uzyskania przychodu) oraz dokonującego sprzedaży na rzecz podmiotów powiązanych (gdy podatek VAT należny nie stanowi ani przychodu podatkowego ani kosztu uzyskania przychodu), jako wartość transakcji, o której mowa w art. 9a ust. 1d i 1e ustawy o CIT, należy rozumieć kwotę netto dokonywanej transakcji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 grudnia 2017 r. wpłynął do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w przypadku podatnika dokonującego nabycia od podmiotów powiązanych, posiadającego pełne prawo do odliczenia podatku VAT w danej transakcji z podmiotem powiązanym (a zatem gdy podatek VAT naliczony nie stanowi kosztu uzyskania przychodu) oraz dokonującego sprzedaży na rzecz podmiotów powiązanych (gdy podatek VAT należny nie stanowi ani przychodu podatkowego ani kosztu uzyskania przychodu), jako wartość transakcji, o której mowa w art. 9a ust. 1d i 1e ustawy o CIT, należy rozumieć kwotę netto dokonywanej transakcji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest podatnikiem, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o CIT, podlegającym obowiązkowi podatkowemu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Wnioskodawca współpracuje z podmiotami, które, zgodnie z art. 11 ustawy o CIT, są uznawane za jego podmioty powiązane. W 2016 r. Spółka osiągnęła przychody oraz koszty w wysokości przekraczającej równowartość 2 000 000 euro, w związku z czym jest ona zobowiązana do sporządzenia dokumentacji podatkowej za 2017 r. dla transakcji z podmiotami powiązanymi, których wartość przekracza progi wskazane w art. 9a ust. 1d oraz 1e ustawy o CIT.

W roku 2017 Wnioskodawca prowadzi szereg operacji gospodarczych z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i ust. 4 ustawy o CIT. Jednocześnie Wnioskodawca przewiduje, że w przyszłości również osiągać będzie przychody lub koszty przekraczające 2 000 000 euro. Oznacza to, że będzie miał on obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej w związku z dokonywaniem transakcji z podmiotami powiązanymi oraz przekroczeniem progów wskazanych w art. 9a ust. 1d i 1e ustawy CIT.

Wnioskodawcy, co do zasady, przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku VAT w transakcjach zakupowych zawieranych z podmiotami powiązanymi, w związku z czym podatek VAT naliczony nie stanowi kosztu uzyskania przychodu Wnioskodawcy. Ponadto, co do zasady, również w przypadku transakcji sprzedażowych podatek VAT należny nie stanowi ani przychodu podatkowego ani kosztu uzyskania przychodu.

W związku ze zmianą ustawy o CIT obowiązującą od 1 stycznia 2017 r., Spółka powzięła wątpliwości co do ustalania wartości transakcji, o których mowa w art. 9a ust. 1d i 1e ustawy o CIT, a co za tym idzie ciążącym na niej obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku podatnika dokonującego nabycia od podmiotów powiązanych, posiadającego pełne prawo do odliczenia podatku VAT w danej transakcji z podmiotem powiązanym (a zatem gdy podatek VAT naliczony nie stanowi kosztu uzyskania przychodu) oraz dokonującego sprzedaży na rzecz podmiotów powiązanych (gdy podatek VAT należny nie stanowi ani przychodu podatkowego ani kosztu uzyskania przychodu), jako wartość transakcji, o której mowa w art. 9a ust. 1d i 1e ustawy o CIT, należy rozumieć kwotę netto dokonywanej transakcji?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku podatnika dokonującego nabycia od podmiotów powiązanych, posiadającego pełne prawo do odliczenia podatku VAT w danej transakcji z podmiotem powiązanym (a zatem gdy podatek VAT naliczony nie stanowi kosztu uzyskania przychodu) oraz dokonującego sprzedaży na rzecz podmiotów powiązanych (gdy podatek VAT należny nie stanowi ani przychodu podatkowego ani kosztu uzyskania przychodu), jako wartość transakcji o której mowa w art. 9a ust. 1d i 1e ustawy o CIT, należy rozumieć kwotę netto dokonywanej transakcji.

Uzasadnienie stanowiska.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy:

  1. których przychody lub koszty, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych przekroczyły w roku poprzedzającym rok podatkowy równowartość 2 000 000 euro:
    1. dokonujący w roku podatkowym transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4, mających istotny wpływ na wysokość ich dochodu (straty), lub
    2. ujmujący w roku podatkowym w księgach rachunkowych inne zdarzenia, których warunki zostały ustalone (lub narzucone) z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4, mające istotny wpływ na wysokość ich dochodu (straty) (…)

-są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej tych transakcji lub innych zdarzeń, zwanej dalej „dokumentacją podatkową”.

Zgodnie z art. 9a ust. 1d ustawy o CIT, za transakcje lub inne zdarzenia mające istotny wpływ na wysokość dochodu (straty) podatnika, o których mowa w art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których łączna wartość przekracza w roku podatkowym równowartość 50 000 euro, z tym że w przypadku podatników, których przychody w rozumieniu przepisów o rachunkowości, w roku poprzedzającym rok podatkowy przekroczyły równowartość:

  1. 2 000 000 euro, lecz nie więcej niż równowartość 20 000 000 euro – za takie transakcje lub inne zdarzenia uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których wartość przekracza w roku podatkowym kwotę stanowiącą równowartość kwoty 50 000 euro powiększoną o 5000 euro za każdy 1 000 000 euro przychodu powyżej 2 000 000 euro;
  2. 20 000 000 euro, lecz nie więcej niż równowartość 100 000 000 euro – za takie transakcje lub inne zdarzenia uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których wartość przekracza w roku podatkowym kwotę stanowiącą równowartość kwoty 140 000 euro powiększoną o 45 000 euro za każde 10 000 000 euro przychodu powyżej 20 000 000 euro;
  3. 100 000 000 euro – za takie transakcje lub inne zdarzenia uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których wartość w roku podatkowym przekracza kwotę stanowiącą równowartość kwoty 500 000 euro.

Jak stanowi z kolei art. 9a ust. 1e ustawy o CIT, za transakcje lub inne zdarzenia mające istotny wpływ na wysokość dochodu (straty) podatnika, o których mowa w art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy CIT, uznaje się również zawartą w roku podatkowym:

  1. umowę spółki niebędącej osobą prawną, w której łączna wartość wniesionych przez wspólników wkładów przekracza równowartość 50 000 euro lub
  2. umowę wspólnego przedsięwzięcia lub inną umowę o podobnym charakterze, w której wartość wspólnie realizowanego przedsięwzięcia określona w umowie, a w przypadku braku określenia w umowie tej wartości, przewidywana na dzień zawarcia umowy, przekracza równowartość 50 000 euro.

Mając na uwadze brzmienie powyższych przepisów należy wskazać, że ustawodawca ustalając „istotność transakcji” wskazuje na wpływ takiej transakcji na wysokość dochodu bądź straty podatnika. Jednocześnie wpływ na wysokość dochodu bądź straty podatnika mają wyłącznie wydatki tego podatnika będące kosztami lub wpływy tego podatnika będące jego przychodami. W przypadku podatników posiadających pełne prawo do odliczenia podatku VAT, podatek ten jest co do zasady neutralny tj. podatek taki (poza ściśle określonymi wyjątkami, które w sytuacji Wnioskodawcy w transakcjach z podmiotami powiązanymi nie będą miały zastosowania) nie stanowi kosztu podatkowego, ani przychodu podatkowego. Analogicznie również ustawa o podatku CIT wskazuje wyłącznie zamknięty katalog sytuacji, w których podatek należny VAT uznawany jest za koszt uzyskania przychodu. Gdy zatem te wskazane enumeratywnie w ustawie przesłanki nie wystąpią, podatek VAT nie wpływa w żaden sposób, a szczególnie w sposób istotny, na wysokość straty bądź dochodu podatnika.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że uznanie kwot, o których mowa w art. 9a ust. 1d oraz 1e ustawy CIT za kwoty brutto oznaczałoby, że w przypadku transakcji o wartości brutto 50 000 EUR jej wpływ na dochód podatnika może być odmienny w przypadku różnych stawek VAT, tj. inny wpływ na dochód/stratę będzie miała transakcja w kwocie brutto, gdy w jej ramach zastosowanie znajdzie przykładowo stawka VAT 23%, 8% lub zwolnienie z VAT.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że wyłącznie rozumienie wartości transakcji jako kwoty netto, pozwala na równe traktowanie transakcji zawieranych z podmiotami krajowymi jak i zagranicznymi. Przykładowo, jeżeli Wnioskodawca nabędzie usługi od podmiotu krajowego o wartości netto 49 000 EUR to wartość brutto tych usług przy zastosowaniu podstawowej stawki VAT wyniesie 60 270 EUR, podczas gdy nabycie tej samej usługi o wartości netto 49 000 EUR od podmiotu zagranicznego nie powoduje przekazania podatku VAT w relacji pomiędzy tymi podmiotami – dokonywany jest import usług.

Reasumując, uwzględnienie podatku od towarów i usług w wartości transakcji prowadziłoby do nieuzasadnionego zróżnicowania tożsamych transakcji, tyle że poddanych różnym zasadom opodatkowania VAT.

Wnioskodawca również zauważył, że choć nie zostało sprecyzowane w ustawie o CIT czy wartość transakcji, o której mowa w art. 9a ust. 1d i 1e, stanowi kwotę netto czy brutto, to zostało to wskazane w formularzu CIT/TP. Zgodnie bowiem z objaśnieniem – wypełniając pozycje z sekcji F (transakcje z podmiotami powiązanym lub inne zdarzenia zachodzące pomiędzy podmiotami powiązanymi lub w związku z którymi zapłata należności dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową), należy brać pod uwagę kwoty netto. Ustawodawca w przedmiotowym objaśnieniu wskazał, że należy podawać wartości wynikające z wystawionych lub otrzymanych faktur, a jeżeli faktury nie są wystawiane lub otrzymywane w oparciu o umowę lub inny dokument, informację o otrzymanych lub przekazanych płatnościach związanych z tymi transakcjami lub zdarzeniami.

W ocenie Wnioskodawcy z całokształtu legislacji wynika zatem, że intencją ustawodawcy było udokumentowanie transakcji mających istotny wpływ na dochód bądź stratę podatnika, a więc w kwotach netto. Obowiązki formalne podatnika, do których należy sporządzenie dokumentacji transakcji z podmiotami powiązanymi, powinny w ocenie Wnioskodawcy wynikać z jasnych i dokładnie określonych podstaw.

Jednocześnie należy wskazać, że art. 11 ustawy o CIT przyznaje organom administracji skarbowej uprawnienie do określenia dochodu podatnika z transakcji z podmiotem powiązanym. Określenie dochodu może nastąpić w drodze oszacowania, jeżeli transakcja z podmiotem powiązanym została zawarta na warunkach różniących się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w związku z tym podatnik nie wykazuje dochodów lub wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby powiązania nie istniały. Dochodem, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o CIT, jest co do zasady – nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania osiągnięta przez podatnika w roku podatkowym. Art. 12 ust. 4 pkt 9 tej ustawy stanowi, że do przychodów nie zalicza się należnego podatku od towarów i usług. Podobnie, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o CIT, za koszt uzyskania przychodu – co do zasady – nie uważa się podatku od towarów i usług.

Biorąc powyższe pod uwagę Wnioskodawca wskazał, że przedmiotem kontroli organów administracji skarbowej jest dochód uzyskany przez podatnika z transakcji z podmiotami powiązanymi, a celem kontroli jest zbadanie czy dochód został określony na podstawie wartości rynkowej przedmiotu transakcji, właściwie zewidencjonowany i przypisany stronom transakcji. W związku z tym celem sporządzenia dokumentacji, o której mowa w art. 9a, jest przedstawienie organom administracji skarbowej szczegółowych danych o ustalonych w transakcji warunkach umożliwiających weryfikację wysokości dochodu uzyskanego z transakcji z podmiotami powiązanymi i wykazanego przez podatnika do opodatkowania.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, bez wątpienia literalne brzmienie przepisów wskazuje, że wartość transakcji określona w art. 9a ust. 1d i 1e ustawy o CIT powinna być rozumiana jako wartość netto (bez podatku VAT). Takie rozumienie wskazanej regulacji pozwoli na osiągnięcie celów związanych z dokumentowaniem przez podatników transakcji z podmiotami powiązanymi, zachowując jednocześnie przejrzystość i spójność regulacji podatkowych a także równość podatników wobec prawa.

W interpretacji indywidualnej z dnia z dnia 21 lutego 2018 r. Nr 0111-KDIB1-2.4010.460.2017.1.AW, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy Szef Krajowej Administracji Skarbowej stwierdza, że interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej jest nieprawidłowa.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 2343, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o CIT”, w brzmieniu obowiązującym w dacie wydania zmienionej interpretacji, podatnicy:

  1. których przychody lub koszty, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych przekroczyły w roku poprzedzającym rok podatkowy równowartość 2.000.000 euro:
    1. dokonujący w roku podatkowym transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4, mających istotny wpływ na wysokość ich dochodu (straty), lub
    2. ujmujący w roku podatkowym w księgach rachunkowych inne zdarzenia, których warunki zostały ustalone (lub narzucone) z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4, mające istotny wpływ na wysokość ich dochodu (straty)
    -lub
  2. dokonujący, bezpośrednio lub pośrednio, zapłaty należności na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, wynikających z transakcji lub innego zdarzenia ujętego w księgach rachunkowych, jeżeli łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość 20.000 euro, lub
  3. zawierający z podmiotem mającym miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową:
    1. umowę spółki niebędącej osobą prawną, jeżeli łączna wartość wniesionych przez wspólników wkładów przekracza równowartość 20.000 euro lub
    2. umowę wspólnego przedsięwzięcia lub inną umowę o podobnym charakterze, w których wartość wspólnie realizowanego przedsięwzięcia określona w umowie, a w przypadku braku określenia w umowie tej wartości, przewidywana na dzień zawarcia umowy, przekracza równowartość 20.000 euro

-są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej tych transakcji lub innych zdarzeń, zwanej dalej „dokumentacją podatkową”.

W myśl art. 9a ust. 1d ustawy o CIT, za transakcje lub inne zdarzenia mające istotny wpływ na wysokość dochodu (straty) podatnika, o których mowa w ust. 1 pkt 1, uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których łączna wartość przekracza w roku podatkowym równowartość 50 000 euro, z tym że w przypadku podatników, których przychody w rozumieniu przepisów o rachunkowości, w roku poprzedzającym rok podatkowy przekroczyły równowartość:

  1. 2 000 000 euro, lecz nie więcej niż równowartość 20 000 000 euro - za takie transakcje lub inne zdarzenia uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których wartość przekracza w roku podatkowym kwotę stanowiącą równowartość kwoty 50 000 euro powiększoną o 5000 euro za każdy 1 000 000 euro przychodu powyżej 2 000 000 euro;
  2. 20 000 000 euro, lecz nie więcej niż równowartość 100 000 000 euro - za takie transakcje lub inne zdarzenia uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których wartość przekracza w roku podatkowym kwotę stanowiącą równowartość kwoty 140 000 euro powiększoną o 45 000 euro za każde 10 000 000 euro przychodu powyżej 20 000 000 euro;
  3. 100 000 000 euro - za takie transakcje lub inne zdarzenia uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których wartość w roku podatkowym przekracza kwotę stanowiącą równowartość kwoty 500 000 euro.

Stosownie do art. 9a ust. 4a ustawy o CIT, organ podatkowy może wystąpić do podatnika z żądaniem sporządzenia i przedłożenia dokumentacji podatkowej dla transakcji lub innych zdarzeń, których wartość nie przekracza limitów określonych w ust. 1d lub 1e, w przypadku zaistnienia okoliczności wskazujących na prawdopodobieństwo zaniżenia ich wartości w celu uniknięcia obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej. Żądanie powinno wskazywać okoliczności świadczące o prawdopodobieństwie zaniżenia wartości transakcji lub innych zdarzeń. Podatnik jest obowiązany do sporządzenia i przedłożenia dokumentacji podatkowej, w terminie 30 dni od dnia doręczenia takiego żądania.

Definicja „podmiotów powiązanych” została zawarta w art. 11 ust. 1 i ust. 4 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o CIT, jeżeli:

  1. osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, mająca miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwana dalej „podmiotem krajowym”, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu przedsiębiorstwem położonym poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego przedsiębiorstwa, albo
  2. osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, mająca miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwana dalej „podmiotem zagranicznym”, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego podmiotu krajowego, albo
  3. ta sama osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej równocześnie bezpośrednio lub pośrednio bierze udział w zarządzaniu podmiotem krajowym i podmiotem zagranicznym lub w ich kontroli albo posiada udział w kapitale tych podmiotów

-i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podatnik nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały – dochody danego podatnika oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Przepisy art. 11 ust. 4 ustawy o CIT stosuje się również do powiązań o charakterze rodzinnym lub wynikających ze stosunku pracy albo majątkowych pomiędzy podmiotami krajowymi lub osobami pełniącymi w tych podmiotach funkcje zarządzające lub kontrolne albo nadzorcze oraz jeżeli którakolwiek osoba łączy funkcje zarządzające lub kontrolne albo nadzorcze w tych podmiotach (art. 11 ust. 5 ustawy o CIT).

Stosownie do art. 11 ust. 5a ustawy o CIT, posiadanie udziału w kapitale innego podmiotu, o którym mowa w ust. 1 i 4, oznacza sytuację, w której dany podmiot bezpośrednio lub pośrednio posiada w kapitale innego podmiotu udział nie mniejszy niż 25%.

Na tle interpretacji przytoczonych przepisów Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy w przypadku podatnika dokonującego nabycia od podmiotów powiązanych, posiadającego pełne prawo do odliczenia podatku VAT w danej transakcji z podmiotem powiązanym (a zatem gdy podatek VAT naliczony nie stanowi kosztu uzyskania przychodu) oraz dokonującego sprzedaży na rzecz podmiotów powiązanych (gdy podatek VAT należny nie stanowi ani przychodu podatkowego ani kosztu uzyskania przychodu), jako wartość transakcji, o której mowa w art. 9a ust. 1d i 1e ustawy o CIT, należy rozumieć kwotę netto dokonywanej transakcji?

Odpowiadając na powyższe pytanie, należy przede wszystkim podkreślić, że za wartość transakcji (odpowiednio innego zdarzenia) dla celów sporządzania dokumentacji transakcji z podmiotami powiązanymi należy przyjąć wartość, która ma wpływ na ustalenie dochodu (straty) podatnika. W związku z tym, że podatek od towarów i usług, co do zasady, nie ma wpływu na ustalenie dochodu (straty) podatnika, to dla celów sporządzenia dokumentacji transakcji z podmiotami powiązanymi, wartość transakcji nie powinna obejmować podatku od towarów i usług.

Należy również zauważyć, że zgodnie z art. 9a ust. 1d ustawy o CIT, progi określające obowiązek dokumentacyjny ustala się w odniesieniu do przychodów w rozumieniu przepisów o rachunkowości, tj. co do zasady przychodów bez podatku od towarów i usług. W związku z tym podatek od wartości dodanej nie powinien również wpływać na wartość transakcji na potrzeby ustalenia progów określających obowiązek dokumentacyjny.

Dodatkowo należy zauważyć, że w przypadku przyjęcia, że wartość transakcji obejmuje również podatek od towarów i usług, może powstać sytuacja, w której wpływ transakcji o identycznej wartości netto na dochód podatnika będzie odmienny w przypadku, gdy dla takich transakcji mają zastosowanie różne stawki VAT.

Trzeba też zwrócić uwagę na różnicę w opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług transakcji krajowych (transakcje zawierane między podmiotami krajowymi) i transakcji zagranicznych (transakcje zawierane przez podmiot krajowy z podmiotem zagranicznym). Otóż transakcja krajowa o tej samej wartości netto co transakcja zagraniczna, będzie miała wyższą wartość brutto niż transakcja zagraniczna. Uwzględnienie podatku od towarów i usług w wartości transakcji wyliczanej na potrzeby dokumentacji podatkowej prowadziłoby zatem do dyskryminacji transakcji krajowych. W celu uniknięcia takich rozbieżności celowym jest nieuwzględnianie podatku od towarów i usług w wartości transakcji na potrzeby ustalenia obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej.

Wreszcie, za takim rozumieniem przepisów przemawia również zasada in dubio pro tributario, wyrażona w art. 2a ustawy – Ordynacja podatkowa, gdyż nieuwzględnienie w wartości transakcji podatku od towarów i usług, może spowodować, że w określonych sytuacjach podatnik nie przekroczy progu powodującego obowiązek sporządzenia dokumentacji transakcji z podmiotami powiązanymi, co jest dla niego korzystne.

Warto też zauważyć, że kwestia uwzględniania podatku od towarów i usług w wartości transakcji na potrzeby określenia obowiązku sporządzenia dokumentacji cen transferowych została doprecyzowana w przepisach, które weszły w życie z dniem 1 stycznia 2019 r. – wprowadzonych ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193). Zgodnie z nowymi przepisami, w wartości transakcji nie należy uwzględniać podatku od towarów i usług, co wynika z art. 11k ust. 2 ustawy o CIT, zgodnie z którym „lokalna dokumentacja cen transferowych jest sporządzana dla transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym, której wartość, pomniejszona o podatek od towarów i usług, przekracza w roku obrotowym następujące progi dokumentacyjne (…)”.

Zacytowany przepis nie znajduje co prawda zastosowania do przedstawionego w niniejszej interpretacji stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, pokazuje jednak intencję ustawodawcy, która może być brana pod uwagę również przy interpretacji przepisów obowiązujących przed 1 stycznia 2019 r.

Końcowo należy podkreślić, że w indywidualnych przypadkach, gdy podatek od towarów i usług wpływa na wysokość dochodu (straty) podatnika, kierując się celem zapewnienia spójności w określeniu wartości transakcji na potrzeby sporządzenia dokumentacji transakcji z podmiotami powiązanymi, wartość transakcji także nie powinna obejmować podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego należy uznać, że progi wartości transakcji lub innego zdarzenia jednego rodzaju, o których mowa w art. 9a ust. 1d i ust. 1e ustawy o CIT, odnoszą się do wartości netto transakcji, tj. nieobejmującej podatku od towarów i usług.

Z uwagi na powyższe stwierdza się, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 grudnia 2017 r. (data wpływu: 28 grudnia 2017 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w przypadku podatnika dokonującego nabycia od podmiotów powiązanych, posiadającego pełne prawo do odliczenia podatku VAT w danej transakcji z podmiotem powiązanym (a zatem gdy podatek VAT naliczony nie stanowi kosztu uzyskania przychodu) oraz dokonującego sprzedaży na rzecz podmiotów powiązanych (gdy podatek VAT należny nie stanowi ani przychodu podatkowego ani kosztu uzyskania przychodu), jako wartość transakcji, o której mowa w art. 9a ust. 1d i 1e ustawy o CIT, należy rozumieć kwotę netto dokonywanej transakcji – jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14e § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może z urzędu zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może, z urzędu, zmienić ją w dowolnym czasie.

Zmieniona interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie wystąpienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego, dotyczy stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

POUCZENIE

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia (art. 3 § 2 pkt 4a, art. 13 § 1 i § 2 oraz art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach za pośrednictwem Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, którego działanie jest przedmiotem skargi, na adres: Ministerstwo Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa (art. 47 i art. 54 § 1 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj