Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.211.2019.1.BKD
z 3 czerwca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 13 lutego 2019 r. (data wpływu 21 lutego 2019 r.), uzupełnionym 30 kwietnia 2019 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy na skutek wniesienia wskazanych we wniosku składników majątku w drodze aportu do spółki komandytowej:

• u Wnioskodawcy powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe,
• Wnioskodawca nie będzie uprawniony do jednorazowego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu niezamortyzowanej części wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 21 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy na skutek wniesienia wskazanych we wniosku składników majątku w drodze aportu do spółki komandytowej:

• u Wnioskodawcy powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych,
• Wnioskodawca nie będzie uprawniony do jednorazowego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu niezamortyzowanej części wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych
  
  

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z 18 kwietnia Znak: 0111-KDIB2-1.4010.80.2019.2.BKD wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 30 kwietnia 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca – Sp. z o.o. - jest osobą prawną mającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych. Wnioskodawca jest wspólnikiem - komplementariuszem spółki komandytowej (dalej: „Spółka komandytowa” lub „Spółka A”).

Spółka komandytowa jest spółką osobową, której wspólnikami są Wnioskodawca oraz osoba fizyczna - komandytariusz. Spółka komandytowa jest transparentna z punktu widzenia podatku dochodowego, a więc opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wspólnicy Spółki, tj. Wnioskodawca jako spółka kapitałowa opodatkowana podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Podstawowym przedmiotem działalności Spółki zgodnie z PKD jest: 10.12.Z. Pozostałe PKD to m.in. 15.11.Z, 15.12.Z, 15.13.A., 15.13.B, 15.88.Z, 15.89 Z. i inne.

Działalność operacyjna Spółki sprowadza się zasadniczo do zakupu elementów mięsa wieprzowego i drobiowego (surowca), przetwórstwa oraz dystrybucji wyrobów mięsnych.

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, w skład majątku Spółki komandytowej wchodzą w szczególności: nieruchomości, ruchome środki trwałe, w tym środki transportu (samochody osobowe i ciężarowe), wartości niematerialne i prawne, urządzenia, zapasy towarów i materiałów, wierzytelności, licencje i zezwolenia, zespół osobowy, klientela, kontrakty handlowe, zorganizowana sieć sprzedaży, tajemnice przedsiębiorstwa, księgi i dokumenty, a także zobowiązania i należności związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Ponadto, Spółka komandytowa w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa nabyła nieruchomość zabudowaną obecnie budynkiem biurowym (dalej: „Nieruchomość”), wybudowanym przez Spółkę w 2011 r. Przedmiotowa Nieruchomość jest wykorzystywana do działalności związanej z wynajmem nieruchomości biurowej (Spółka zawarła z kontrahentami szereg umów najmu powierzchni biurowej w Nieruchomości).

Z uwagi na powyższe, Spółka komandytowa jest stroną umowy o administrowanie Nieruchomością, zawartej z wykwalifikowanym podmiotem zajmującym się zarządzaniem i administrowaniem nieruchomościami (dalej: „Administrator”). Zgodnie z zawartą umową, Administrator jest podmiotem odpowiedzialnym za zarządzanie Nieruchomością według określonych standardów, sprawowaniem pieczy nad jej prawidłowym utrzymaniem i użytkowaniem stosownie do wymogów określonych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane i innych obowiązujących przepisach oraz wykonywaniem usług w zakresie czynności finansowych związanych z eksploatacją Nieruchomości.

Pozostałe kwestie, związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, związane z Nieruchomością i jej utrzymaniem, są wykonywane przez podmioty zewnętrzne. Spółka komandytowa ma podpisany szereg umów z dostawcami usług dla Nieruchomości, takimi m.in. jak usługi dystrybucji energii elektrycznej, usługi telekomunikacyjne czy usługi ochrony.

Przedmiotowy obszar działalności Spółki jest zarządzany przez członka zarządu Spółki.

Spółka prowadzi księgi rachunkowe i podlega obowiązkowemu badaniu sprawozdania finansowego przez biegłego rewidenta. Z uwagi na powyższe, ewidencja zdarzeń gospodarczych w prowadzonych księgach, zgodnie z zakładowym planem kont, wyróżnia osobną ewidencję aktywów i pasywów oraz przychodów i kosztów, która pozwala na wyodrębnienie i określenie stanu majątku oraz wyników finansowych związanych z podstawową działalnością Spółki oraz najmem Nieruchomości (osobno wyszczególnienie majątku oraz wyniku finansowego związanego z prowadzoną działalnością nieruchomościową oraz podstawową działalnością operacyjną).

Działalność związana z Nieruchomością jest przedmiotowo różna od podstawowej działalności Spółki - pełni inne funkcje gospodarcze, angażuje inne aktywa, posiada inne koszty oraz ma inny profil ryzyka gospodarczego.

Z uwagi na okoliczność, że Spółka komandytowa prowadzi działalność zasadniczo w dwóch odrębnych obszarach, podjęto decyzję w przedmiocie wyodrębnienia i wydzielenia ze struktury Spółki obszaru związanego z działalnością w zakresie najmu powierzchni biurowej Nieruchomości i przeniesienia tego obszaru do odrębnej spółki (spółki powiązanej, której przedmiotem działalności jest w szczególności prowadzenie działalności deweloperskiej oraz zarządzanie nieruchomościami, dalej: „Spółka powiązana” lub Spółka B”).

Powyższa decyzja podyktowana jest względami natury biznesowej, tj. odseparowaniem dwóch różnych obszarów działalności prowadzonych przez Spółkę komandytową oraz chęci uporządkowania struktury biznesowej i zabezpieczeniem majątku związanego z Nieruchomością.

W ramach przedmiotowej czynności ma dojść do przeniesienia (w formie wniesienia na majątek do Spółki B) wyodrębnionego zespołu składników majątkowych, w tym zobowiązań, związanych z Nieruchomością, w zamian za wstąpienie Spółki w ogół praw i obowiązków wspólnika Spółki B, w celu dalszego kontunuowania działalności w zakresie najmu.

W rezultacie przedmiotem wyodrębnienia i przeniesienia do spółki B będą w szczególności:

1. prawo do Nieruchomości, w tym również gruntu, na którym znajduje się Nieruchomość,
2. środki trwałe związane z Nieruchomością, a także wartości niematerialne i prawne oraz wyposażenie - inne pozabilansowe składniki majątku,
3. umowy zawarte w zakresie działalności przedsiębiorstwa, w tym umowy najmu powierzchni biurowej Nieruchomości, zawarte przez Spółkę, umowy o administrowanie, ochronę Nieruchomości
4. prawa i obowiązki wynikające z umów o dostawę mediów i umów serwisowych z dostawcami,
5. wierzytelności związane z Nieruchomością,
6. prawa do środków pieniężnych w gotówce jak i na rachunkach bankowych,
7. księgi rachunkowe Spółki związane z Nieruchomością,
8. know-how związany z działalnością nieruchomościową Spółki,

tj. wyodrębniony zespół składników majątkowych (wraz ze zobowiązaniami), pozwalający na samodzielne dalsze prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie najmu powierzchni Nieruchomości.

Powyższy zespół składników, w tym Nieruchomość, będący przedmiotem wniesienia majątku, faktycznie będzie umożliwiał kontynuowanie działalności w zakresie wynajmu Nieruchomości.

Po przejęciu ww. składników majątkowych przez spółkę B, będzie kontynuowana działalność w zakresie wynajmu Nieruchomości przez podmiot przejmujący.

Uzasadnienie biznesowe.

Wydzielenie biznesu związanego z wynajmowaną Nieruchomością i przeniesienie go do Spółki B stanowi działanie mające na celu skoncentrowanie działalności związanej z nieruchomościami w jednym, wyspecjalizowanym podmiocie.

Pozwoli to w szczególności na:

• uporządkowanie działalności operacyjnej Spółki komandytowej tj. skupienie się na podstawowej działalności jaką jest przetwarzanie, produkcja i sprzedaż wyrobów mięsnych oraz Wnioskodawcy, tj. m.in. zarządzanie nieruchomościami.
• ograniczenie ryzyka biznesowego związanego z każdym z tych dwóch obszarów działalności i możliwe rzutowanie tego ryzyka na drugi obszar,
• wzmocnienie pozycji Spółki B, jako spółki prowadzącej działalność związaną z nieruchomościami, w szczególności poprzez dalsze prowadzenie działalności związanej najmem Nieruchomości,
• poprawę efektywności biznesowej i optymalizacja kosztów działalności poszczególnych spółek (potencjalny spadek kosztów jednostkowych obsługi Nieruchomości),
• dodatkowo reorganizacja oraz przejęcie aktywów i pasywów ma przyczynić się również do zwiększenia wiarygodności wśród instytucji finansowych oraz ułatwienia dostępu do środków na finansowanie kolejnych inwestycji biznesowych,
• reorganizacja działalności pozwoli na lepsze i bardziej optymalne wykorzystanie majątku Spółki komandytowej,
• zabezpieczenie majątków obu spółek, tj. Spółki komandytowej i Spółki B na wypadek potencjalnych roszczeń związanych z prowadzoną działalnością operacyjną poszczególnych podmiotów,
• rozważane przejście na emeryturę członka zarządu Spółki komandytowej nadzorującego obszar działalności Spółki związany z najmem Nieruchomości i konieczność ograniczenia nakładu pracy poprzez ograniczenie zakresu obowiązków wynikających z prowadzenia jednocześnie dwóch rodzajów biznesu, co pozwoli skupić się głównie na zarządzaniu nieruchomością.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania:

1. Czy u Wnioskodawcy nie powstanie przychód podatkowy opodatkowany podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 3c ustawy CIT?
   (część pytania oznaczonego w uzupełnieniu wniosku Nr 1)
2. Czy, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy CIT w przypadku wniesienia majątku w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa do Spółki B, Wnioskodawca nie będzie uprawniony do jednorazowego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu niezamortyzowanych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych?
   (pytanie oznaczone we wniosku Nr 3, a po uzupełnieniu wniosku pytanie Nr 2)
   
   

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 3c ustawy CIT na skutek wniesienia majątku do Spółki B w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa u Wnioskodawcy nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy CIT, przychodem jest wartość wkładu określona w statucie lub umowie spółki - w przypadku wniesienia do spółki wkładu niepieniężnego; jeżeli jednak wartość ta jest niższa od wartości rynkowej tego wkładu albo wartość wkładu nie została określona w statucie, umowie albo innym dokumencie o podobnym charakterze, przychodem jest wartość rynkowa takiego wkładu określona na dzień przeniesienia własności przedmiotu wkładu niepieniężnego.

Zgodnie natomiast z art. 14 ust. 2 ustawy CIT wartość rynkową, rzeczy, praw majątkowych lub usług określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami, prawami lub usługami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca zbycia albo świadczenia.

Powyższe oznacza, że wniesienie wkładu niepieniężnego generować będzie przychód na gruncie podatku CIT.

W ocenie Wnioskodawcy wniesienie wkładu niepieniężnego do Spółki B nie spowoduje jednakże powstania u niego przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie bowiem z art. 12 ust. 4 pkt 3c ustawy CIT, do przychodów nie zalicza się przychodów z tytułu przeniesienia własności składników majątku będących przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) wnoszonych do spółki niebędącej osobą prawną, w tym wnoszonych do takiej spółki składników majątku otrzymanych przez podatnika w następstwie likwidacji spółki niebędącej osobą prawną bądź wystąpienia z takiej spółki.

Pogląd ten potwierdzają również interpretacje organów podatkowych, przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 10 czerwca 2016 r. nr ITPB3/4510-199/16/MJ Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy potwierdził, iż co do zasady przesunięcia majątkowe pomiędzy wspólnikiem spółki osobowej, który jest podatnikiem, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a spółką osobową, która nie jest podmiotem podatkowym w podatku dochodowym od osób prawnych są neutralne z punktu widzenia tej ustawy.

Mając na uwadze powyższe, wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa do Spółki B nie spowoduje powstania u Wnioskodawcy (wspólnika spółki B) przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy CIT w przypadku wniesienia majątku w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa do Spółki B, Wnioskodawca nie będzie uprawniony do jednorazowego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu niezamortyzowanych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

-wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Wnioskodawca pragnie zauważyć, że przedmiotowe regulacje stosuje się w przypadku transakcji sprzedaży środków trwałych lub wartości niematerialnych oraz prawnych (odpłatnego przeniesienia prawa własności).

W przypadku przeniesienia składników majątku w formie wyposażenia spółki w majątek, czynność ta nie jest związana z otrzymaniem wynagrodzenia po stronie wnoszącego.

Powyższe regulacje wskazują zatem, że w przypadku wniesienia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, w skład którego wchodzą środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, podmiot obejmujący majątek powinien ująć wartości niematerialne i prawne we własnej ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych w wysokości wartości początkowej, określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego wkład. Od tak ustalonej wartości początkowej, podmiot otrzymujący majątek powinien dokonywać odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów dokonanych przez podmiot wnoszący wkłady oraz kontynuując metodę amortyzacji przyjętą przez ten podmiot.

Ponadto, podmiot otrzymujący majątek stanowiący środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne w formie wniesienia majątku, są zobowiązane do kontynuacji wcześniej prowadzonej amortyzacji. Tym samym, niezamortyzowane koszty uzyskania przychodów będą rozpoznane u podatnika otrzymującego majątek.

Powyższe stanowisko potwierdzają interpretacje indywidualne przepisów prawa podatkowego. Przykładowo, jak stwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 25 kwietnia 2016 r. Znak: IPPB5/4510-132/16-3/AK, wnioskodawca (podmiot przejmujący) powinien dokonywać odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuować metodę amortyzacji przyjętą przez osobę wnoszącą wkład.

W rezultacie, w ocenie Wnioskodawcy, w przypadku wniesienia majątku w formie ZCP, którego nie można utożsamiać ze sprzedażą środków trwałych w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy CIT, Wnioskodawca nie będzie uprawniony do jednorazowego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowanych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które będą podlegały dalszej amortyzacji w spółce B.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że przedmiotem niniejszej interpretacji nie jest ocena, czy zespół składników majątkowych w skład którego wchodzi m.in. Nieruchomość, wraz z zobowiązaniami, wyodrębniony z majątku spółki komandytowej (Spółki A), której Wnioskodawca jest wspólnikiem i wnoszony do innej spółki komandytowej (Spółki B) stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa. W zakresie tym wydano bowiem odrębne rozstrzygnięcie.

Stosownie do postanowień art. 1 § 2 i art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 505 ze zm.), spółka komandytowa jest osobową spółką handlową. Spółka komandytowa na gruncie podatków dochodowych nie ma podmiotowości podatkowej odrębnej od wspólników, nie jest ona podmiotem obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego; podmiotami takimi są natomiast wspólnicy tej Spółki. W zależności od tego, czy wspólnicy są osobami fizycznymi, czy prawnymi podlegają opodatkowaniu albo podatkiem dochodowym od osób fizycznych albo podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W myśl przepisu art. 8 § 1 Kodeksu spółek handlowych, spółka komandytowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe. Spółka komandytowa ma zdolność do czynności prawnych, nie posiada jednak osobowości prawnej.

Jak wynika z przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 865, dalej: „ustawa CIT”), jej regulacje prawne mają zastosowanie m.in. do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem przedsiębiorstw w spadku i spółek niemających osobowości prawnej z zastrzeżeniem ust. 1 i 3 (art. 1 ust. 2 ustawy CIT). Jeżeli wspólnikiem spółki komandytowej jest spółka kapitałowa, to do jej opodatkowania mają zastosowanie przepisy art. 5 ustawy CIT, zgodnie z którym, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Z przedstawionych opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest wspólnikiem - komplementariuszem spółki komandytowej. Spółka komandytowa w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa nabyła nieruchomość zabudowaną obecnie budynkiem biurowym. Przedmiotowa Nieruchomość jest wykorzystywana do działalności związanej z wynajmem nieruchomości biurowej. Z uwagi na okoliczność, że Spółka komandytowa prowadzi działalność zasadniczo w dwóch odrębnych obszarach, podjęto decyzję w przedmiocie wyodrębnienia i wydzielenia ze struktury Spółki obszaru związanego z działalnością w zakresie najmu powierzchni biurowej Nieruchomości i przeniesienia tego obszaru do odrębnej spółki (spółki powiązanej, której przedmiotem działalności jest w szczególności prowadzenie działalności deweloperskiej oraz zarządzanie nieruchomościami). W ramach przedmiotowej czynności ma dojść do przeniesienia wyodrębnionego zespołu składników majątkowych, w tym zobowiązań, związanych z Nieruchomością, w zamian za wstąpienie Spółki w ogół praw i obowiązków wspólnika drugiej Spółki, w celu dalszego kontunuowania działalności w zakresie najmu.

W związku z powyższym Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy wniesienie aportem wyodrębnionego zespołu składników majątkowych ze spółki komandytowej, w której jest wspólnikiem (komplementariuszem) do drugiej spółki komandytowej nie spowoduje powstania po jego stronie przychodu podatkowego.

W tym miejscu należy zauważyć, że zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 3c ustawy CIT, do przychodów nie zalicza się przychodów z tytułu przeniesienia własności składników majątku będących przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) wnoszonych do spółki niebędącej osobą prawną, w tym wnoszonych do takiej spółki składników majątku otrzymanych przez podatnika w następstwie likwidacji spółki niebędącej osobą prawną bądź wystąpienia z takiej spółki. Przy czym przez spółkę niebędącą osobą prawną należy w myśl art. 4a pkt 14 ustawy CIT rozumieć spółkę inną niż określoną w pkt 21, a więc m.in. spółkę komandytową.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że wniesienie wkładu niepieniężnego przez spółkę komandytową, której Wnioskodawca jest wspólnikiem (komplementariuszem) do innej spółki, spółki niebędącej osobą prawną nie spowoduje u niego powstania przychodu podatkowego.

Bez znaczenia jest w tej mierze, jakie składniki majątku są przedmiotem aportu. Każdy bowiem aport (niezależnie od jego przedmiotu) do spółki niebędącej osobą prawną nie generuje u wnoszącego przychodu podatkowego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należy uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do pytania oznaczonego we wniosku Nr 2, należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Stosownie natomiast do art. 16 ust. 1 ustawy CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

-wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy CIT, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Na gruncie niniejszej sprawy Wnioskodawca nie będzie uprawniony do jednorazowego zaliczenia do kosztów podatkowych niezamortyzowanej części wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wniesionych w drodze aportu do spółki komandytowej. Wniesienie aportu do spółki komandytowej nie jest bowiem odpłatnym zbyciem, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy CIT.

Stanowisko powyższe potwierdzają także pośrednio powołane poniżej przepisy dotyczące amortyzacji składników majątku trwałego nabytych w drodze wkładu niepieniężnego, które przewidują uwzględnienie wartości początkowej tych składników majątku w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego jak również uwzględnienie wysokości dokonanych przez podmiot wnoszący odpisów amortyzacyjnych oraz stosowanej uprzednio metody amortyzacji.

W myśl bowiem art. 15 ust. 1s ustawy CIT, w przypadku nabycia w drodze wkładu niepieniężnego przedsiębiorstwa, jego zorganizowanej części lub komercjalizowanej własności intelektualnej wniesionej przez podmiot komercjalizujący wartość poszczególnych składników tego wkładu, w tym składników wchodzących w skład majątku przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustala się:

1. w wysokości wartości początkowej, określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego wkład - w przypadku składników zaliczonych do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych;
2. w wysokości przyjętej dla celów podatkowych i wynikającej z ksiąg podatkowych podmiotu wnoszącego wkład na dzień nabycia - w przypadku pozostałych składników.
   
   

Zgodnie z art. 16g ust. 9 ustawy CIT, w razie przekształcenia formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, z zastrzeżeniem ust. 19, dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów - wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o której mowa w art. 9 ust. 1, podmiotu przekształcanego, połączonego albo podzielonego. Zasadę tę stosuje się odpowiednio do spółek niebędących osobami prawnymi.

Zgodnie natomiast z art. 16g ust 10a ustawy CIT, przepis ust. 9 stosuje się odpowiednio w razie nabycia przedsiębiorstwa, jego zorganizowanej części lub komercjalizowanej własności intelektualnej wnoszonej przez podmiot komercjalizujący, w drodze wkładu niepieniężnego.

Art. 16h ust. 3 i 3a ustawy CIT stanowi, że podmioty, o których mowa w art. 16g ust. 9, powstałe z przekształcenia, podziału, z zastrzeżeniem ust. 5, albo połączenia podmiotów oraz podmioty, które przejęły całość lub część innego podmiotu na skutek tych zdarzeń, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot przekształcony, podzielony, połączony, z uwzględnieniem art. 16i ust. 2-7. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze wkładu niepieniężnego, jeżeli składniki majątku wchodzące w skład wkładu niepieniężnego były wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego taki wkład.

Stanowisko Wnioskodawcy należy zatem uznać za prawidłowe.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy na skutek wniesienia wskazanych we wniosku składników majątku w drodze aportu do spółki komandytowej:

• u Wnioskodawcy powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe,
• Wnioskodawca nie będzie uprawniony do jednorazowego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu niezamortyzowanych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych – jest prawidłowe.
  
  

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych. Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Nadmienić należy, ze w zakresie ustalenia, czy zespół składników majątkowych, o których mowa we wniosku stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.